שמואל
ב
פון ארטאדאקסיש
חסידיש יידיש בביל
קאפירייט
( C ) 5102
אמנים למען ישראל. אַלע רעכט רעזערווירט
שמלב1
1 און
עס איז געווען נאָך מוֹת שָאול [זען "מות" משיח ישעיהו 9:35], אַז דָוִד האָט זיך געהאַט שוב
[זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה
7:31] פון נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] עַמָלִק, און דָוִד איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין ציקלָג 2 טעג, 2 און אויפן יוֹם
הַשְלִיש [זען קור"א 4:51], און הנה אן אִיש בוא פון דעם מַחֲנֶה,
פון שָאולן, און זײַנע קליידער זײַנען קרע,
און אֲדָמָה איז אויף זיין קאָפּ. און עס איז
געווען, ווי ער איז בוא [זען
"בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה
9:9] צו דָוִדן, אַזוי איז
ער נפל [זען "נפל" ישעיהו
91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל
2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] צו ארצה, און האָט זיך שחה. 3 האָט
דָוִד צו אים אמר: פון וואנען בוא? האָט ער צו
אים אמר: פון דעם מַחֲנֶה פון ישראל בין איך
מלט געוואָרן. 4 האָט דָוִד צו אים אמר: ווי
איז די זאַך געווען? נגד מיר, נָא. האָט ער אמר:
הָעָם איז נוס פון דער מלחמה, און אויך זײַנען
רבה פון הָעָם נפל [זען "נפל"
ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35
און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] און מות, און אויך שָאול און בְּנוֹ
יהונתן זײַנען מות [זען "מות"
משיח ישעיהו 9:35]. 5 האָט דָוִד
אמר צו דעם נער וואָס האָט דאָס אים נגד: ווי
אַזוי ידע אַז שָאול און בְּנוֹ יהונתן זײַנען
מות? 6 האָט דער נער וואָס האָט אים דאָס נגד,
אמר: איך האָבּ זיך גראד נִקְרָה [געטראָפן]
אויף הַר גִלבּוֹע, און הנה שָאול איז נשען
[שען] אויף זיין חֲנִית, און הנה האָבּן די מרכּבות
און די בעלי הפרשים אים דבק. 7 האָט ער זיך פנה
הינטער זיך, און האָט מיך ראה, און ער האָט קרא
צו מיר, און איך האָבּ אמר: הִנֵּנִי! 8 האָט
ער צו מיר אמר: ווער ביסטו? האָבּ איך צו אים
אמר: אַן עַמָלקי בין איך. 9 האָט ער צו מיר אמר:
עמד! זיך, נָא, לעבן מיר, און מות! מיך, וואָרעם
די שָבָץ האָט מיך אחז; וואָרעם נאָר וואָס
מיין נפש האלט זיך אין מיר. 01 האָבּ איך זיך
עמד לעבן אים, און האָבּ אים מות, ווײַל איך
האָבּ ידע, אַז ער קען מער נישט חיה נאָך זיין
נפל. און איך האָבּ לקח [זען
"לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] די נֶזֶר וואָס אויף זיין קאָפּ,
און דעם אצעדה וואָס אויף זיין זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'], און האָבּ זיי געבראכט אַהער
צו אֲדֹנִי. 11 האָט דָוִד חזק זײַנע קליידער,
און האָט זיי קרע, און דאָס גלײַכן כּל האנשים
וואָס מיט אים. 21 און זיי האָבּן ספד [זען "ספד" זכריה 01:21] און בכה, און האָבּן צום [געפאסט]
ביזן עֶרֶב אויף שָאולן און אויף יהונתן בְּנוֹ,
און אויף הָעָם ה', און אויף דעם בּית ישראל,
וואָס זיי זײַנען נפל [זען
"נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו
01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] דורכן חֶרֶב. 31 און דָוִד האָט
אמר צו דעם נער וואָס האָט דאָס אים נגד: פון
וואנען ביסטו? האָט ער אמר: איך בין בּן אִיש
גֵּר, אַן עַמָלקי. 41 האָט דָוִד צו אים אמר:
ווי האָסטו נישט ירא געהאַט צו שלח דײַן יָד
צו שחת [זען "שחת" תהלים 01:61
https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
] דעם משיח פון ה' [זען מה"ש 15:7]? 51
און דָוִד האָט קרא איינעם פון די נערים, און
האָט אמר: נגש! פגע! אויף אים. און ער האָט אים
נכה, און ער איז מות. 61 און דָוִד האָט צו אים
אמר: דײַן דָּם אויף דײַן קאָפּ! וואָרעם דײַן
פּה האָט ענה אויף דיר, אַזוי צו אמר: איך האָבּ
מות דעם משיח פון ה'. 71 און דָוִד האָט קונה
[קין] די דאָזיקע קִינָה אויף שָאולן און אויף
יהונתן בְּנוֹ, 81 און ער האָט אמר כדי צו לערנען
[למד] בּני-יהודה דעם קשת; הנה דאָס איז שוין
כתב אין סֵפֶר פון ישר: 91 די צְבִי ישראל איז
חָלָל אויף דײַנע הייכן; ווי זײַנען די גבורים
נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62;
און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל
2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] 02 נישט נגד זאָלט איר אין גַת,
נישט בָּשָׂר אין די חוּצות פון אַשקלון, כדי
די בָּנוֹת פון די פלִשתים זאָלן זיך נישט
שׂמח, כדי די בָּנוֹת פון די ערלים זאָלן נישט
עלז. 12 איר הרים פון גִלבּוֹע, נישט טַל און
נישט מָטָר אויף אײַך, אָדער שׂדוֹת פון תרוּמֹת
[תרוּמה]! וואָרעם דאָרט איז געל געוואָרן דער
מָגֵן פון גבורים, דער מָגֵן פון שָאולן, מיט
שֶמֶן נישט משח, 22 פון דָּם פון חללים, פון חֵלֶב
פון גבורים, האָט קשת יהונתן זיך אחור נישט
סור, און די חֶרֶב פון שָאולן זיך נישט שוב
ליידיק. 32 שָאול און יהונתן, די באַליבטע און
נָעִים אין זייער חיים, צו מאָל אין זייער מות
[זען "מות" ישעיהו 9:35] האָבּן זיי זיך נישט פרד. פון
נשרים זײַנען זיי געווען קלל, פון אֲרָיוֹת
זײַנען זיי געווען גבר. 42 איר בָּנוֹת פון ישראל,
אויף שָאולן בכה, וואָס האָט אײַך אין רויטן
לבש, מיט תענוגים דערצו, וואָס האָט עלה צירונג
פון זָהָב אויף אײַער קלייד. 52 ווי זײַנען די
גבורים אין מלחמה נפל [זען
"נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו
01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] -- יהונתן אויף דײַנע הייכן חלל!
62 מיך צרר נאָך דיר, יהונתן אָחי, נעם געווען
ביסטו מיר מאֹד; פלא געווען איז דײַן אהבה צו
מיר, מער ווי די אהבה פון נָשִים. 72 ווי זײַנען
די גבורים נפל און אבד [זען
אבד יוחנן 61:3] די כְּלֵי
פון מלחמה!
שמלב2
1 און
עס איז געווען נאָך דעם, האָט דָוִד שאל [זען "שאל" תהלים 21-7:2] בּײַ ה', אַזוי צו אמר: זאָל איך עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אין איינער פון די ערים פון יהודה?
האָט ה' צו אים אמר: עלה! האָט דָוִד אמר: וווהין
זאָל איך עלה? האָט ער אמר: קיין חברון. 2 איז
דָוִד עלה אַהין, און אויך זײַנע 2 נָשִים, אַחינוֹעם
פון יזרעאל, און אַביגַיִל די אִשָּה פון נָבלן
פון כַרמֶל. 3 און זײַנע אנשים וואָס מיט אים
האָט דָוִד עלה, עטלעכן מיט זיין בּית [זען "בּית" ירמיהו 31:30(31)-33(34) https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
] ]; און
זיי האָבּן זיך ישב אין די ערים פון חברון.
4 און די אנשים פון יהודה זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32;
חגי 9-7:2; זכריה 9:9] און האָבּן
דאָרטן משח דָוִדן פאַר מלך איבער דעם בּית
יהודה. האָט מען נגד דָוִדן, אַזוי צו אמר: די
אנשים פון יָבֵיש-גִלעָד זײַנען די וואָס האָבּן
קבר [זען משיח קבר, ישעיהו
9:35] שָאולן. 5 האָט דָוִד
שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] מלאכים צו די אנשים פון יָבֵיש-גִלעָד,
און זיי אמר: ברך זאָלט איר זיין פון ה', וואָס
איר האָט עשׂה דעם דאזיקן חֶסֶד מיט אדוניכם,
מיט שָאולן, און האָט אים קבר [זען משיח קבר, ישעיהו 9:35]. 6 און אַצונד, זאָל ה' עשׂה מיט אײַך
חסד און אמת; און אויך איך וועל אײַך עשׂה די
דאָזיקע טובה, וואָס איר האָט עשׂה די דאָזיקע
זאַך. 7 און אַצונד, זאָלן חזק זיין אײַערע הענט,
און זייט בּני חיל; וואָרעם אדוניכם שָאול
איז מות [זען "מות" ישעיהו
9:35], און אויך האָט מיך דאָס
בּית יהודה משח פאַר מלך איבער זיי. 8 און אַבנֵר
בּן נֵרן, דער שׂר צָבָא פון שָאולן, האָט לקח
אִיש-בּוֹשֶת בּן שָאולן, און האָט אים עבר
קיין מַחֲנַיִם. 9 און ער האָט אים געמאַכט
פאַר א מלך איבער גִלעָד, און איבער דעם אשורי,
און איבער יזרעאל און איבער אפרַיִם, און איבער
בּנימין, און איבער כּל ישראל. 01 04 שָנָה איז
געווען אִיש-בּוֹשֶת בּן שָאולן, אַז ער איז
געוואָרן מלך איבער ישראל, און 2 שָנָה האָט
ער מלך [געקיניגט]. אָבער דאָס בּית יהודה איז
געווען הינטער דָוִדן. 11 און די צאָל פון די
טעג וואָס דָוִד איז געווען מלך אין חברון
איבער דעם בּית יהודה, איז געווען 7 שָנָה און
6 חדשים. 21 און אַבנֵר בּן נֵרן, און די עבדים
פון אִיש-בּוֹשֶת בּן שָאולן, זײַנען יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פון מַחֲנַיִם קיין גבעון. 31 אויך
יוֹאָב בּן צרויָהן, און די עבדים פון דָוִדן,
זײַנען יצא, און זיי האָבּן זיך פגש מיט זיי
אין איינעם בּײַם בְּרֵכָה פון גבעון, און
די האָבּן זיך ישב פון דער זייט בְּרֵכָה, און
די פון יענער זייט בְּרֵכָה. 41 און אַבנֵר האָט
אמר צו יוֹאָבן: זאָלן אַקאָרשט די נערים קום,
און שׂחק פאַר אונדז. האָט יוֹאָב אמר: זאָלן
זיי קום. 51 זײַנען זיי קום, און זײַנען עבר מיט
א צאָל, 21 פאַר בּנימין, און פאַר אִיש-בּוֹשֶת
בּן שָאולן, און 21 פון עבדים פון דָוִד. 61 און
זיי האָבּן חזק איינער דעם אַנדערן פאַרן קאָפּ,
מיט זיין רֵעַ און זיין חֶרֶב צום זייט פון
רֵעַ, בּיז זיי זײַנען נפל אין איינעם. און
מע האָט קרא יענעם מקוֹם חלקת-הצורים, וואָס
איז אין גבעון. 71 און די מלחמה איז געווען קָשָה
מאֹד אין יום ההוא, און אַבנֵר און די אנשים
פון ישראל זײַנען נגף געוואָרן פאַר די עבדים
פון דָוִדן. 81 און דאָרטן זײַנען געווען 3 בּנים
פון צרויָה: יוֹאָב און אבישַי און עשהאל; און
עשהאל איז געווען קַל אויף זײַנע רגלים [זען תהלים 71:22], אַזוי ווי איינער פון די צבים וואָס
אין שָׂדֶה. 91 האָט עשהאל רדף אַבנֵרן, און
ער האָט זיך נישט נטה פון הינטער אַבנֵרן צו
הלך רעכטס אָדער לינקס. 02 האָט אַבנֵר זיך פנה
הינטער זיך, און האָט אמר: ביסט דו דאָס, עשהאל?
האָט ער אמר: איך. 12 האָט אַבנֵר צו אים אמר:
נטה זיך צו דײַן רעכטער זייט אָדער צו דײַן
לינקער, און אחז דיר אָן איינעם פון די נערים,
און לקח דיר זיין חֲלִיצָה. אָבער עשהאל האָט
זיך נישט אבה צו סור פון הינטער אים. 22 האָט
אַבנֵר יסף צו אמר צו עשהאלן: סור דיך פון הינטער
מיר; לָמָּה זאָל איך דיך נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] צו ארצה? און ווי וועל איך נשׂא
מיין פנים צו אָחיךָ יוֹאָבן? 32 אָבער ער האָט
זיך מאן צו סור, און אַבנֵר האָט אים נכה מיטן
אונטערשטן טייל פון חֲנִית אין חֹמֶש, בּיז
דער חֲנִית איז אים יצא פון הינטן; און ער איז
דאָרטן נפל און מות אויפן אָרט. און עס איז
געווען, איטלעכער וואָס איז בוא צו דעם מקוֹם
וואָס עשהאל איז דאָרטן נפל און מות, האָט זיך
עמד. 42 האָבּן יוֹאָב און אַבישַי רדף אַבנֵרן,
און ווי די שֶמֶש איז בוא, זײַנען זיי בוא ביזן
גבעה אַמָּה וואָס פאַר גִיחַ, אויפן דֶּרֶךְ
צום מדבר פון גבעון. 52 און בּני-בּנימין האָבּן
זיך קבץ הינטער אַבנֵרן, און זיי זײַנען געוואָרן
אֲגֻדָּה אחד; און זיי האָבּן זיך עמד אויפן
שפיץ פון גבעה אחד. 62 האָט אַבנֵר קרא צו יוֹאָבן,
און האָט אמר: זאָל די חֶרֶב אכל לנצח? ידע דען
נישט אַז מָרָה וועט זיין צום סָוף? און מָתַי
וועסטו נישט אמר הָעָם זיך שוב פון הינטער
זייערע אחים [זען "אחים" תהלים
(22)32-(61)71:22, http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU
, זען אויך ישעיהו 5:35; זכריה
01:21; משיח בּן דָוִד דקרוּ חי אויפן בוים, שמואל
ב 41:81]? 72 האָט יוֹאָב אמר:
אַזוי ווי חַי האלוקים, אויב דו האָט נישט דבר,
דאָס עם וואָלט האָבּן עלה איינער פון הינטערן
אַנדערן בּיז בוקר. 82 און יוֹאָב האָט תקע אין
שופר, און דאָס כּל הָעָם האָט זיך עמד, און
זיי האָבּן מער נישט רדף ישראל, און האָבּן
מער ווײַטער נישט לחם. 92 און אַבנֵר און זײַנע
אנשים זײַנען הלך דורכן עַרָבָה כּל הלָיְלָה
ההוּא, און זיי זײַנען עבר דעם ירדן, און הלך
כּל הבּתרוֹן, און בוא קיין מַחֲנַיִם. 03 און
יוֹאָב האָט זיך שוב פון הינטער אַבנֵרן, און
ער האָט קבץ דאָס כּל הָעָם; האָבּן פקד פון
עבדים פון דָוִד 91 אִיש און עשהאל. 13 און עבדים
פון דָוִד האָבּן נכה פון בּנימין, צווישן
אנשים פון אַבנֵר -- 063 אִיש זײַנען מות. 23 און
עשהאלן האָבּן זיי נשׂא, און האָבּן אים קבר
[זען משיח קבר, ישעיהו 9:35] אין קבר פון אָבִיו וואָס אין
בּית-לחם [זען מיכה 1:5]. און יוֹאָב און זײַנע אנשים זײַנען
הלך כּל הלָיְלָה, און עס אור געוואָרן צו זיי
אין חברון.
שמלב3
1 און
די מלחמה איז געווען אָרֹךְ צווישן בּית שָאולן
און צווישן בּית דָוִדן. און דָוִד איז הלך
חזק, און דאָס בּית שָאולן איז הלך שוואכער
[דל]. 2 און בּײַ דָוִדן זײַנען ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7 https://www.youtube.com/watch?v=GWEU9s-1Yio ] געוואָרן בּנים אין חברון, און זיין
בכָור איז געווען אַמנוֹן, פון אַחינוֹעמען
פון יזרעאל; 3 און דער 2טן פון אים, כִלאָב, פון
אַביגַיִל דער אִשָּה פון נָבלן פון כַרמֶל;
און דער 3טן, אַבשָלום בּן מעכה בַּת תַלמַי
מלך גשור; 4 און דער 4טן, אַדוֹנִיָה בּן חַגיתן;
און דער 5טן שפטיָה בּן אביטַלן; 5 און דער 6טן,
יִתרעָם בּן עֶגלָהן אֵשֶת דָוִד. די דאָזיקע
זײַנען ילד [זען "ילד" ישעיהו
41:7 https://www.youtube.com/watch?v=GWEU9s-1Yio
] געוואָרן
בּײַ דָוִדן אין חברון. 6 און עס איז געווען,
ווען די מלחמה איז געווען צווישן בּית שָאולן
און צווישן בּית דָוִדן, האָט אַבנֵר זיך חזק
אין דעם בּית שָאולן. 7 און שָאול האָט געהאַט
א פילֶגֶש [זען פילגש שיר
השירים 8:6] וואָס איר שֵם
איז געווען רִצפָה בַּת אַיָהן. האָט [אִיש-בּוֹשֶת]
אמר צו אַבנֵרן: מַדוּעַ ביסטו בוא צו פילֶגֶש
[זען פילגש שיר השירים 8:6] פון אָבִי? 8 האָט אַבנֵרן חרה
מאֹד אויף די ווערטער פון אִיש-בוֹשֶתן, און
ער האָט אמר: בין איך דען א קאָפּ פון כֶּלֶב
[זען תהלים 71:22] פון יהודה? איך עשׂה הַיּוֹם חֶסֶד
מיט דעם בּית אָבִיךָ שָאולן, צו זײַנע אחים
און צו זײַנע רֵעַ, און איך האָבּ דיך נישט
המצא [מצא] אין דער יָד פון דָוִדן, און דו פקד
מיר הַיּוֹם פאַר אַן עָוון מיט דער אִשָּה?
9 זאָל אלוקים עשׂה [זען "עשׂה"
ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] צו
אַבנֵרן אַזוי און נאָך מער. אַז אַזוי ווי
ה' האָט שבע [זען "שבע," תהלים
4:011, זען דברי הימים א 71:12] צו דָוִדן, אַזוי וועל איך אים עשׂה,
01 צו עבר די מלוכה פון בּית שָאול, און קום [זען קור"א 4:51] דעם כִּסֵּא פון דָוִדן איבער ישראל
און איבער יהודה, פון דָּן און בּיז בּאר-שבע!
11 און ער האָט מער יכל שוב א דבר צו אַבנֵרן,
פון זיין ירא פאַר אים. 21 און אַבנֵר האָט תחת
אים שלח [זען "שלח" מלאכי
1:3] מלאכים צו דָוִדן, אַזוי
צו אמר: בּײַ וועמען איז אֶרֶץ? אַזוי צו אמר:
כרת דײַן בְּרִית מיט מיר, און הנה איז מיין
יָד מיט דיר צו סבב צו דיר כּל ישראל. 31 האָט
ער אמר: טוֹב, איך וועל כרת מיט דיר א בְּרִית,
אָבער אחד זאַך שאל איך פון דיר, אַזוי צו אמר:
זאָלסט נישט ראה מיין פנים, סײַדן דו ברענגסט
צוגלײַך מִיכל בַּת שָאולן, ווען דו בוא ראה
מיין פנים. 41 און דָוִד האָט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] מלאכים צו אִיש-בּוֹשֶת בּן שָאולן,
אַזוי צו אמר: נתן [זען "נתן"
ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] מיר מיין אִשָּה מיכלען, וואָס איך
האָבּ ארשׂ צו מיר מיט 001 ערלות פון די פלִשתים.
51 האָט אִיש-בּוֹשֶת שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3], און האָט זי לקח פון דעם אִיש, פון פַלטיאֵל
בּן לַיִשן. 61 און איר אִיש איז הלך מיט איר,
הלך נאָך איר און בכה בּיז בחורים. האָט אַבנֵר
צו אים אמר: הלך! שוב זיך אום; און ער האָט זיך
שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה
7:31]. 71 און אַבנֵר האָט געהאַט
א דבר מיט די זקני ישראל, אַזוי צו אמר: פריער
האָט איר בקש דָוִדן פאַר מלך איבער אײַך. 81
און אַצונד עשׂה! וואָרעם ה' האָט אמר אויף
דָוִדן, אַזוי צו אמר: דורך דער יָד פון דָוִד
עבדי [זען "עבדי" ישעיהו 11:35] וועל איך ישע עַמִּי [זען "עמי" ישעיהו 8:35] ישראל פון דער יָד פון די פלִשתים,
און פון דער יָד פון אַלע זייערע פײַנט. 91 און
אַבנֵר האָט אויך דבר אין די אוזנים פון בּנימין.
און אַבנֵר איז אויך הלך צו דבר אין די אוזנים
פון דָוִדן אין חברון אַלץ וואָס איז טוב אין
די אויגן פון ישראל, און אין די אויגן פון כּל
בּית בּנימין. 02 און אַבנֵר איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32;
חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו דָוִדן
קיין חברון, און 02 אנשים מיט אים. און דָוִד
האָט עשׂה פאַר אַבנֵרן און פאַר די אנשים
וואָס מיט אים א משתה. 12 און אַבנֵר האָט אמר
צו דָוִדן: איך וועל קום [זען
"קום" במדבר 71:42; הושע 2:6]
און וועל הלך, און איך וועל קבץ צו אֲדֹנִי
הַמֶלֶך כּל ישראל, און זיי וועלן כרת מיט דיר
א בְּרִית, און וועסט מלך ווי כל דײַן נפש אוה.
און דָוִד האָט שלח [זען
"שלח" מלאכי 1:3] אַבנֵרן,
און ער איז הלך בשלום. 22 און הנה די עבדים פון
דָוִדן און יוֹאָב זײַנען בוא פון א גּדוּד,
און זיי האָבּן געבראכט מיט זיך רָב שלל [זען "שלל" ישעיהו 21:35]; און אַבנֵר איז שוין נישט געווען
בּײַ דָוִדן אין חברון, ווײַל ער האָט אים שלח,
און ער איז הלך בשלום. 32 און ווי יוֹאָב און
דער כּל צָבָא וואָס מיט אים זײַנען בוא, האָט
מען נגד צו יוֹאָבן, אַזוי צו אמר: אַבנֵר בּן
נֵרן איז בוא צום מלך, און ער האָט אים שלח,
און ער איז הלך בשלום. 42 איז יוֹאָב בוא צום
מלך, און האָט אמר: וואָס האָסטו עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו
9:35]? הנה איז אַבנֵר בוא
צו דיר; לָמָּה האָסטו אים שלח, און ער איז הלך
און הלך? 52 דו ידע אַבנֵר בּן נֵרן, אַז דיך
צו פתה איז ער בוא און געוואָר צו ידע וווּ
אויס און וווּ אײַן בּײַ דיר, און געוואָר צו
ידע אַלץ וואָס דו עשׂה. 62 און יוֹאָב איז יצא
פון דָוִדן, און ער האָט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] מלאכים נאָך אַבנֵרן, און זיי האָבּן
אים שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3;
יכריה 7:31] פון בּוֹר-סירה;
און דָוִד האָט נישט ידע. 72 און ווי אַבנֵר
האָט זיך שוב קיין חברון, אַזוי האָט אים יוֹאָב
נטה אינעווייניק אין שער, כדי צו דבר [זען "דבר" ישעיהו 41-01:7] מיט אים אין שְלִי, און ער האָט
אים דאָרטן נכה אין חֹמֶש, און ער איז מות, פאַר
דעם דָּם פון עשהאלן אחִיו. 82 און דָוִד האָט
עס דערנאָך שמע [זען "שמע"
ישעיהו 21:35-51:25] און ער האָט
אמר: נָקִי בין איך און מיין מלוכה פאַר ה' עַד
עוֹלָם פון דעם דָּם פון אַבנֵר בּן נֵרן. 92
זאָל עס חול אויפן קאָפּ פון יוֹאָבן, און אויפן
כּל בּית אָבִיו, און זאָל נישט כרת פון בּית
יוֹאָב א זוּב און א צָרַע, און דער וואָס חזק
זיך אויף א פֶּלֶךְ [שטעקן], און דער וואָס נפל
דורכן חֶרֶב און דער וואָס אים חסר [זען תיהלים 1:32] לֶחֶם. 03 און יוֹאָב און אַבישַי אָחִיו
האָבּן הרג אַבנֵרן פאַר וואָס ער האָט מות
אחִיהֶם עשהאלן אין גבעון אין דער מלחמה. 13
און דָוִד האָט אמר צו יוֹאָבן און צו דעם כּל
הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35,
כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וואָס מיט אים: קרע! אײַערע קליידער,
און חגר אָן זאק, און ספד [זען "ספד" זכריה 01:21] פארויס פאַר אַבנֵרן. און המלך דָוִד
איז הלך נאָך דער מיטה. 23 און זיי האָבּן קבר
[זען משיח קבר, ישעיהו 9:35] אַבנֵרן אין חברון. 33 און דער
מלך האָט נשׂא זיין קוֹל, און האָט בכה אויף
קבר אַבנֵר, און דאָס כּל הָעָם האָט בכה. און
דער מלך האָט קוֹנֵן אויף אַבנֵרן, און האָט
אמר: זאָל אַבנֵר שטארבן ווי א נָבַל יָמוּת
[מות]? 43 דײַנע הענט זײַנען נישט אסר געווען,
און דײַנע רגלים [זען תהלים
71:22] נישט אין קייטן נגש;
ווי מע נפל פאַר בּני עולה ביסטו נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים
01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים
אין מָשִיחַ]. און דאָס כּל
הָעָם האָט יסף בכה אויף אים. 53 און דאָס כּל
הָעָם איז בוא [זען "בוא,"
בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו ברה דָוִדן לֶחֶם ווען עס איז
נאָך געווען יוֹם, אָבער דָוִד האָט שבע [זען "שבע," תהלים 4:011, זען דברי הימים
א 71:12] אַזוי צו אמר: זאָל
מיר אלוקים עשׂה אַזוי און נאָך מער, אויב איך
וועל טעם לֶחֶם אָדער עפעס וואָס עס איז, איידער
די בוא הַשֶמֶש! 63 און דאָס כּל הָעָם האָט
נכר, און עס איז יטב אין זייערע אויגן; אַלץ
וואָס דער מלך האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] איז טוב אין די אויגן פון כּל
הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35,
כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 73 און דאָס כּל הָעָם און כּל ישראל
האָבּן ידע אין יום ההוא, אַז דאָס איז נישט
געווען פון מלך, צו מות אַבנֵר בּן נֵרן. 83 און
דער מלך האָט אמר צו זײַנע עבדים: אמנם, איר
דארפט ידע, אַז א שׂר און גָדוֹל איז נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים
01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים
אין מָשִיחַ] היום הזה אין
ישראל. 93 און איך בין הַיּוֹם רַךְ, און נאָר-וואָס
משח מלך, און די דאָזיקע אנשים, די בּני צרויָהן,
זײַנען צו קָשִים פאַר מיר. זאָל ה' שלם דעם
שלעכטסטוער לויט זיין רָעָה [זען רומ' 6:2].
שמלב4
1 און
בּן שָאול [איש בֹּשֶת] האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] אַז אַבנֵר איז מות אין חברון,
און זײַנע הענט זײַנען רפה געוואָרן, און כּל
ישראל זײַנען בהל געוואָרן. 2 און בּן שָאול
האָט געהאַט 2 שָׂרים פון גְּדוּדים; דער שֵם
פון איינעם איז געווען בַּעַנָה, און דער שֵם
פון שֵני רֵכָב, בְּנֵי רִמוֹן דעם בּארוֹתער,
פון בּני-בּנימין; וואָרעם אויך בּארות ווערט
חשב [זען "חשב" בראשית 6:51
און צדקת ה' אַז ה' איז צדיק און מצדיק פון די
בּן אמוּנה פון משיח, ישעיהו 11:35, בדעתוֹ (משיח)
יצדיק צדיק עבדי לרבים]
צו בּנימין; 3 און די בּארוֹתער זײַנען ברח
קיין גִתַיִם, און זײַנען דאָרטן געבליבן גָּרִים
[גור] בּיז אויף היום הזה. 4 און יהונתן בּן שָאולן
האָט געהאַט א בּן נָכֵה אויף די רגלים [זען תהלים 71:22]. ער איז געווען 5 שָנים אלט, ווען די
שְמֻעַה [זען ישעיהו 1:35] וועגן שָאולן און יהונתנען איז
בוא פון יזרעאל. האָט אים זיין אֹמֵן נשׂא [זען ישעיה 21:35] און איז נוס: איז, אין איר חפז צו נוס,
איז ער נפל [זען "נפל" ישעיהו
91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל
2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] און איז פסח געוואָרן. און שמוֹ
[זען "שמוֹ" פון צֶמַח משיח,
זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בעל אותו שם פון
משיח] איז געווען מפיבוֹשת.
5 זײַנען הלך די בּני רִמוֹן דעם בּארוֹתער,
רֵכָב און בַעַנָה, און זיי זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32;
חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אין דער
הֹם היוֹם צום בּית אִיש-בוֹשֶתן, בעת ער האָט
שכב משכּב אין דעם צהרים. 6 און זיי זײַנען בוא
אינעווייניק אין בּית ווי צו לקח חִטִּים,
און האָבּן אים נכה אין חֹמֶש; און רֵכָב און
אחיו בַּעַנָה זײַנען מלט געוואָרן. 7 און אַז
זיי זײַנען בוא אין בּית, ווען ער איז שכב אויף
זיין מִטָּה אין זיין חדר משכב, און האָבּן
אים נכה און מות, האָבּן זיי סור זיין קאָפּ;
און זיי האָבּן לקח [זען
"לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] זיין קאָפּ, און זײַנען הלך דֶּרֶךְ
הָעֲרָבָה כּל הלָיְלָה. 8 און זיי האָבּן געבראכט
דעם קאָפּ פון אִיש-בוֹשֶתן צו דָוִדן קיין
חברון, און זיי האָבּן אמר צום מלך: היה איז
דער קאָפּ פון אִיש-בּוֹשֶת בּן שָאול דײַן
פײַנט וואָס האָט בקש דײַן נפש [זען ישעיהו 01:35]; און ה' האָט היום הזה נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אֲדֹנִי הַמֶלֶך נקמה אָן שָאולן
און אן זיין זֶרַע [זען זרע
פון משיח ישעיהו 01:35 בּן אמונה ישוע]. 9 האָט דָוִד ענה רֵכָבן און אחיו
בַּעַנָהן, די בּני רִמוֹן דעם בּארוֹתער,
און ער האָט צו זיי אמר: אַזוי ווי חי ה' וואָס
האָט פדה מיין נפש [זען "נפש"
פון משיח ישעיהו 01:35] פון
כּל צרה, 01 אַז דער וואָס האָט מיר נגד, אַזוי
צו אמר: "הנה, שָאול איז מות [זען "מות" ישעיהו 9:35]", און ער איז געווען ווי א בּשׂורה-ברענגער
אין זײַנע אויגן, האָבּ איך אים אחז, און האָבּ
אים הרג אין ציקלָג, אנשטאָט וואָס איך זאָל
אים נתן בשׂורה בּאלוינונג. 11 הײַנט ווי נאָך
אַז אנשים רשעיִם האָבּן הרג אן אִיש צדיק
אין זיין בּית אויף זיין משכּב, זאָל איך אַצונד
נישט בקש זיין דָּם פון אײַער יָד, און אײַך
בער פון הָאָרֶץ? 21 און דָוִד האָט צוה די נערים,
און זיי האָבּן זיי הרג, און קצץ זייערע יָדַיִם
און זייערע רגלים [זען תהלים
71:22], און זיי תלה בּײַם בְּרֵכָה
אין חברון. און דעם קאָפּ פון אִיש-בוֹשֶתן
האָבּן זיי לקח [זען "לקח"
ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] און קבר [זען משיח
קבר, ישעיהו 9:35] אין דעם
קבר פון אַבנֵרן אין חברון.
שמלב5
1 און
כּל שבטים פון ישראל זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32;
חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו דָוִדן
קיין חברון, און זיי האָבּן אמר, אַזוי צו אמר:
דײַן עֶצֶם און דײַן בָּשָׂר זײַנען מיר. 2
פריער, אַז שָאול איז געווען מלך איבער אונדז,
ביסט דו געווען דער וואָס האָט יצא און בוא
פאַר ישראל. און ה' האָט צו דיר אמר: דו זאָלסט
רעה עַמִּי [זען "עמי" ישעיהו
8:35], ישראל, און דו זאָלסט
זיין א נגיד [זען משיח נגיד
יכרת ואין לוֹ, דניאל 62-52:9] איבער ישראל. 3 און כּל זקני ישראל זײַנען
בוא צום מלך קיין חברון, און המלך דָוִד האָט
זיי כרת א בְּרִית אין חברון פאַר ה', און זיי
האָבּן משח דָוִדן פאַר מלך איבער ישראל. 4
03 שָנָה איז דָוִד אלט געווען ווען ער איז געוואָרן
מלך; 04 שָנָה האָט ער מלך. 5 אין חברון האָט ער
מלך איבער יהודה 7 שָנָה און 6 חדשים, און אין
ירושלים האָט ער מלך 33 שָנָה איבער כּל ישראל
און יהודה. 6 און דער מלך איז הלך מיט זײַנע
אנשים קיין ירושלים אויף דעם יבוסי, דעם יושבי
הָאָרֶץ. האָבּן זיי אמר צו דָוִדן, אַזוי צו
אמר: וועסט אַהער נישט בוא; וועסט סור איר אַפילו
די עִוְרים און די פסחים [זען ישעיהו 6:53;7:24]; אַזוי צו אמר: דָוִד קען אַהער נישט
בוא [זען "בוא" בראשית 01:94;
ירמיהו 6-5:32; מלאכי 1:3; חגי 9-7:2; זכריה 9:9]. 7 אָבער דָוִד האָט לכד די מצוּדָה
פון צִיון, דאָס איז עִיר דָוִד. 8 און דָוִד
האָט אמר אין יום ההוא: ווער אָבער עס וועט
נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11;
4:35; 6:05] דעם יבוסי, און וועט
נגע ["נגע" ישעיהו 4:35] דורך דער צִנּוֹר צו די הינקעדיקע
און די בלינדע [ישעיהו 91:24], די שׂנא פון דוִדס נפש [זען "נפש" פון משיח בּן דָוִד ישעיהו
01:35]; על-כּן עור און פסֵּח
אמר, איר לֹא בוא אין הבּית. 9 און דָוִד האָט
זיך ישב אין דער מצוּדָה, און ער האָט זי קרא
עִיר דָוִד; 01 און דָוִד האָט בנה רונד ארום
פון מלוא און אינעווייניק צו. און דָוִד איז
געוואָרן הלך הלוֹךְ און גדול, און ה' אלוקי
צבאות איז געווען מיט אים. 11 און חירם מלך צוֹר
האָט שלח [זען "שלח" מלאכי
1:3] מלאכים צו דָוִדן מיט
עצי ארזים [עֵץ אֶרֶז] און חָרשִים און שטיינמײַנסטערס,
און זיי האָבּן בנה [זען
"בנה" דניאל 52:9] א בּית פאַר
דָוִדן. 21 און דָוִד האָט ידע אַז ה' האָט אים
כון פאַר מלך איבער ישראל, און אַז ער האָט
נשׂא זיין מלוכה בַּעֲבוּר זיין עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ
חיים מפשע עמי] ישראל. 31
און דָוִד האָט לקח [זען
"לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] נאָך פּלגשים [זען שיר השירים 8:6] און נָשִים פון ירושלים נאָך זיין בוא
[זען "בוא" בראשית 01:94; ירמיהו
6-5:32; מלאכי 1:3; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] פון חברון, און בּײַ דָוִדן זײַנען
ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7
https://www.youtube.com/watch?v=GWEU9s-1Yio
] געוואָרן
נאָך בּנים און בָּנוֹת. 41 און דאָס זײַנען
די שֵמוֹת פון די וואָס זײַנען אים ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7; 5:9 https://www.youtube.com/watch?v=GWEU9s-1Yio
] געוואָרן
אין ירושלים: שַמועַ, און שוֹבב, און נתן [זען מִריָם בַּת נתן בּן דָוִד,
לוקס 13:3; דברי הימים א 5:3] און שלֹמֹה [זען יוֹסֵף
בּן שלֹמֹה בּן דָוִד, מתי 61,7-6:1]; 51 און יִבחָר, און אֶלישועַ, און
נפג, און יָפיע; 61 און אֶלישָמָע, און אֶליָדָע,
און אליפלט. 71 און די פלִשתים האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] אַז מע האָט משח דָוִדן פאַר מלך
איבער ישראל, און כּל פלִשתים זײַנען עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] צו בקש דָוִדן. האָט דָוִד שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25;
דברים 51:81], און ער האָט ירד
צו דער מצוּדָה. 81 און די פלִשתים זײַנען בוא
[זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו
6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] און
האָבּן זיך נטש אין עמק רפאים. 91 און האָט דָוִד
שאל [זען "שאל" תהלים 21-7:2] בּײַ ה', אַזוי צו אמר: זאָל איך
עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אקעגן די פלִשתים? וועסטו זיי
נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7;
9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין מיין
יָד? האָט ה' אמר צו דָוִדן: עלה! וואָרעם נתן
וועל איך נתן די פלִשתים אין דײַן יָד. 02 איז
דָוִד בוא אין בעל-פרצים, און דָוִד האָט זיי
דאָרטן נכה, און ער האָט אמר: ה' האָט פרץ מײַנע
פײַנט פאַר מיר, אַזוי ווי פרץ פון מַיִם. דעריבער
האָט מען קרא דעם שֵם פון יענעם מקוֹם בעַל-פרָצים.
12 און זיי האָבּן דאָרטן עזב [זען "עזב" תהלים 2:22] זייערע עצבים, און דָוִד און זײַנע
אנשים האָבּן זיי נשׂא [זען
ישעיה 21:35]. 22 און די פלִשתים
זײַנען יסף עלה [זען "עלה"
ישעיהו 2:35], און האָבּן זיך
נטש אין עמק רפאים. 32 האָט דָוִד שאל [זען "שאל" תהלים 21-7:2] בּײַ ה', און ער האָט אמר: זאָלסט
נישט עלה [זען "עלה" ישעיהו
2:35]; סבב זיך אויס הינטער
זיי, און זאָלסט בוא [זען
"בוא" בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; מלאכי 1:3; חגי 9-7:2;
זכריה 9:9] אויף זיי פון אקעגן
די בָּכָה. 42 און עס וועט זיין, אַז דו שמע א
גערויש פון צעדה אין די שפיצן פון די בּכאים
[בָּכָה], דעמאָלט זאלסטו חרץ, וואָרעם דעמאָלט
איז ה' יצא [זען "יצא" ישעיהו
01-1:11; מיכה 1:5] דיר פארויס,
צו נכה [זען "נכה" ישעיהו
01-1:11; 4:35; 6:05] אין דעם מַחֲנֶה
פון די פלִשתים. 52 און דָוִד האָט אַזוי עשׂה
[זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו
9:35] אַזוי ווי ה' האָט אים
צוה, און ער האָט נכה די פלִשתים פון גֶבע בּיז
דו בוא קיין גזר.
שמלב6
1 און
דָוִד האָט ווידער אסף כּל בחר אין ישראל, 000,03
אִיש. 2 און דָוִד איז קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6] און איז הלך מיט כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ
חיים מפשע עמי] וואָס מיט
אים פון בעַלֵי-יהודה, צו עלה פון דאָרטן דעם
אָרון האלוקים, וואָס אויף אים ווערט קרא השם
דער שֵם פון ה' צבאות וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף די כרובים. 3 און זיי האָבּן
רכב דעם אָרון האלוקים אויף א עגלה חדשה, און
האָבּן אים נשׂא פון בּית אבינדב וואָס אין
גִבעָה. און עוּזָה און אחיוֹ די בּני אבינדבן
האָבּן נהג דעם עגלה חדשה. 4 און אַז זיי האָבּן
אים נשׂא פון בּית אבינדב וואָס אין גִבעָה,
מיט דעם אָרון האלוקים, איז אחיוֹ הלך פארויס
פאַרן הָארון. 5 און דָוִד און דאָס כּל בּית
ישראל האָבּן שׂחק פאַר ה' אויף כּל [כלי-זֶמֶר
פון] בּרוֹש, און אויף כּנֹרות [כּנוֹר], און
אויף נבלים [נֶבֶל], און אויף תֹּף, און אויף
מנענעים, און אויף צלצלים. 6 און ווי זיי זײַנען
בוא [זען "בוא," בראשית 01:94;
ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] ביזן גֹּרֶן פון נָכון, האָט עוּזָה
שלח זיין יָד צום אָרון האלוקים, און האָט אים
אחז, וואָרעם די בָקָר האָבּן שמט. 7 האָט דער
אף ה' חרה אויף עוּזָהן, און ה' האָט אים דאָרטן
נכה פאַר דעם שַל [זען במדבר
51:4]. און ער איז דאָרטן מות
לעבן דעם אָרון האלוקים. 8 און דָוִדן האָט
חרה פאַר וואָס ה' האָט פרץ א פֶרֶץ אויף עוּזָהן.
און מע קרא יענעם מקוֹם פֶרֶץ-עוּזָה בּיז
אויף היום הזה. 9 און דָוִד האָט ירא געהאַט
פאַר ה' יום ההוא, און ער האָט אמר: ווי אַזוי
זאָל דער אָרון ה' בוא [זען
"בוא" בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; מלאכי 1:3; חגי 9-7:2;
זכריה 9:9] צו מיר? 01 און דָוִד
האָט נישט אבה צו סור דעם אָרון ה' צו זיך אין
עיר דָוִד, און דָוִד האָט אים נטה צו דעם בּית
עוֹבד-אֱדוֹמען פון גַת. 11 און דער אָרון ה'
איז ישב אין בּית עובד אדם פון גַת 3 חדשים.
און ה' האָט ברך עוֹבד-אדומען און זיין כּל
בּית. 21 איז נגד געוואָרן דעם מלך דָוִדן, אַזוי
צו אמר: ה' האָט ברך דאָס בּית עוֹבד-אדוֹמען
און כּל וואָס געהערט צו אים, בַּעֲבוּר דעם
אָרון האלוקים. איז דָוִד הלך, און האָט עלה
דעם אָרון האלוקים פון בּית עוֹבד-אדום צו
עיר דָוִד, מיט שִמחה. 31 און עס איז געווען,
ווי די נֹשְׂאֵי אָרון ה' זײַנען צעד 6 צעדים,
אַזוי האָט ער זבח א שוֹר און א מְריא. 41 און
דָוִד האָט כרכר [כרר] מיטן כּל עֹז פאַר ה';
און דָוִד איז געווען חגר אין א אפוד בד. 51 און
דָוִד און דאָס כּל בּית ישראל, האָבּן עלה
דעם אָרון ה' מיט תרוּעה און מיט קוֹל שופר.
61 און עס איז געווען, ווי דער אָרון ה' איז בוא
אין עִיר דָוִד, אַזוי האָט מִיכל בַּת שָאולן
שקף דורכן חַלּוֹן, און האָט ראה דעם מלך דָוִדן
פזז און כרר פאַר ה', און זי האָט אים בזה [זען "בזה," ישעיהו 3:35] אין איר לֵב. 71 און זיי האָבּן געבראכט
דעם אָרון ה', און האָבּן אים יצג אויף זיין
מקום, אין דעם אֹהֶל וואָס דָוִד האָט פאַר
אים נטה. און דָוִד האָט עלה עֹלוֹת [עוֹלָה]
און שלמים פאַר ה'. 81 און אַז דָוִד האָט כלה
עלה די עוֹלָה און די שלמים, האָט ער ברך הָעָם
אין דעם שֵם פון ה' צבָאות. 91 און ער האָט חלק
דעם כּל הָעָם [זען "עמי"
ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], דעם כּל המון ישראל, פון אן אִיש
בּיז אן אִשָּה, איטלעכן א חלּה לֶחֶם, און
אן אֶשְפָּר, און אן אשישה. און דאָס כּל הָעָם
איז הלך איטלעכער צו זיין בּית. 02 און דָוִד
האָט זיך שוב צו ברך [זען
"ברך" בראשית 81:22] זיין בּית
[זען "בּית" ירמיהו (43)33-(13)03:13
https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
]. איז מִיכל בַּת שָאולן יצא דָוִדן
צו אנטקעגן, און האָט אמר: וואָס פאַר א כבוד
האָט זיך הַיּוֹם אנגעטאָן מלך ישראל, ווען
ער האָט זיך הַיּוֹם גלה פאַר די אויגן פון
די אמהוֹת [אָמָה] פון זײַנע עבדים, אַזוי ווי
גלה זיך גלה איינער פון די רקים [ריק]! 12 האָט
דָוִד אמר צו מיכלען: פאַר ה' וואָס האָט בחר
מיך איידער אָבִיךְ און איידער דײַן כּל בּית,
מיך צו צוה פאַר א נגיד [זען
"נגיד" דניאל 62-52:9] איבער
עַם ה', איבער ישראל; פאַר ה' וועל איך מיך שׂחק.
22 און איך וועל זיך נאָך קלל ווי דאָס, און וועל
זיין שָפל אין מײַנע אויגן. און מיט די אמהוֹת
[אַמָּה] וואָס דו אמר, מיט זיי איך זיך אכָּבֵדה
[כבד]. 32 און מִיכל בַּת שָאולן, זי האָט נישט
געהאַט קיין יֶלֶד בּיז דעם איר יוֹם מות [זען "מות" ישעיהו 9:35].
שמלב7
1 און
עס איז געווען, אַז דער מלך האָט זיך ישב אין
זיין בּית, און ה' האָט אים נוח [זען "נוח" ישעיהו 01-1:11] רונד ארום פון כּל זיין פײַנט, 2
האָט דער מלך אמר צו נתן דעם נביא: ראה נָא,
איך ישב אין א בּית פון ארזים, און דער אָרון
האלוקים ישב אין יריעה. 3 האָט נתן אמר צום מלך:
כּל וואָס אין דײַן לֵב הלך עשׂה, וואָרעם ה'
איז מיט דיר. 4 און עס איז געווען, אין לָיְלָה
ההוּא, איז דאָס דבר-ה' געווען צו נתנען, אַזוי
צו אמר: 5 הלך און זאָלסט אמר צו עבדי [זען "עבדי" ישעיהו 11:35], צו דָוִדן: אַזוי האָט ה' אמר:
ווילסט דו דען מיר בנה [זען
"בנה" דניאל 52:9] א בּית צום
ישב פאַר מיר? 6 אַז איך האָבּ נישט ישב אין
א בּית פון דעם יוֹם וואָס איך האָבּ עלה די
בְּנֵי-יִשְראל פון מצריִם און בּיז אויף היום
הזה, נײַערט איך פלעג הלך אין אן אֹהֶל און
אין א מִשכן. 7 אומעטום וווּ איך בין הלך צווישן
כּל בּני ישראל, צי האָבּ איך א דבר דבר מיט
איינעם פון די שבטים פון ישראל, וואָס איך האָבּ
צוה צו רעה עַמִּי ישראל, אַזוי צו אמר: לָמָּה
האָט איר מיר נישט בנה [זען
"בנה" דניאל 52:9] א בּית ארזים?
8 און אַצונד, זאלסטו אַזוי אמר צו עבדי [זען ישעיה 11:35], צו דָוִדן: אַזוי האָט אמר ה' צבאות:
איך האָבּ דיך לקח [זען "לקח"
ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] פון דעם נוֶה, פון הינטער די צֹאן, צו
זיין נגיד [זען דניאל 52:9] איבער עַמִּי, איבער ישראל. 9 און
איך בין געווען מיט דיר אומעטום וווּ דו ביסט
הלך, און איך האָבּ כרת [זען
"כרת" דניאל 62:9] כּל דײַנע
פײַנט פון פאַר דיר; און איך וועל דיר עשׂה
א שֵם גדוֹל, אַזוי ווי דער שֵם פון די גדולים
וואָס בָּאָרֶץ. 01 און איך וועל שׂום מקוֹם
פאַר עַמִּי, פאַר ישראל, און וועל אים נטע,
ער זאָל שכן [זען "שכן" יוחנן
41:1] אויף זיין תחת [זען בראשית 31:22, תחת בְּנוֹ; זען
ישעיהו 8,5:35, תחת לנו], און
מער נישט זיין רגז; און בּני עַוְלָה זאָלן
אים מער נישט ענה אַזוי ווי רִאשוֹנה, 11 פון
דעם יוֹם וואָס איך האָבּ צוה שופטים [שפט]
איבער עַמִּי ישראל; און איך וועל דיך נוח פון
כּל דײַנע פײַנט. און ה' נגד דיר, אַז ה' וועט
דיר עשׂה א בּית [זען מלכים
א 1:6]. 21 אַז דײַנע טעג וועלן
מלע ווערן, און וועסט זיך שכב מיט אבתיךָ, וועל
איך קום דײַן זֶרע נאָך דיר [זען שמואל ב 41:5], דעם
וואָס וועט יצא פון דײַנע מֵעֶה [זען לוּק' 13:3; מתי 6:1], און איך וועל כון זיין מלוכה [זען דניאל 41-31:7]. 31 ער וועט בנה א בּית פאַר מיין שֵם,
און איך וועל כון דעם כִּסֵּא פון זיין מלוכה
עַד עוֹלָם. 41 איך וועל אים זיין פאַר אן אב,
און ער וועט מיר זיין פאַר א בּן [זען תהלים 7:2; 73-02:98], אַז ווען ער העוה [עוה], וועל איך אים
יכח מיט דער שבש פון אנשים, און מיט די נגע [זען "נגע" ישעיהו 4:35] פון בּני אדם. 51 אָבער מיין חֶסֶד
וועט זיך נישט סור פון אים, אַזוי ווי איך האָבּ
סור פון שָאולן, וועמען איך האָבּ סור פון פאַר
דיר. 61 און דײַן בּית און דײַן מלוכה וועלן
עד עוֹלָם זיין אמן פאַר דיר; דײַן כִּסֵּא
וועט זיין כון עַד עוֹלָם. 71 אַזוי ווי כּל
די דאָזיקע ווערטער, און אַזוי ווי די דאָזיקע
כּל חִזָּיוֹן, אַזוי האָט נתן דבר צו דָוִדן.
81 און דער מלך דָוִד איז בוא און האָט זיך ישב
פאַר ה', און האָט אמר: ווער בין איך, אֲדֹנָי
ה', און ווער איז מיין בּית, וואָס דו האָסט
מיך געבראכט בּיז אַהער? 91 און דאָס איז נאָך
געווען קטן אין דײַנע אויגן, אֲדֹנָי ה', און
דו האָסט אויך דבר וועגן בּית עבדךָ לְמֵרָחוֹק,
וואָס דאָס איז נאָר דער תוֹרת הָאָדָם, אֲדֹנָי
ה'. 02 און וואָס יסף נאָך זאָל דָוִד דבר [זען "דבר" ישעיהו 41-01:7] צו דיר? דו ידע דאָך דײַן עֶבֶד,
אֲדֹנָי ה'. 12 בַּעֲבוּר דײַן דבר, און לויט
דײַן לֵב, האָסטו עשׂה צו לאָזן ידע דײַן עֶבֶד
די דאָזיקע כּל גדולה. 22 דעריבער ביסטו גָדוֹל,
אֲדֹנָי ה', וואָרעם נישטא אַזאַ ווי דו, און
נישטא קיין אלוקים אחוץ דיר, לויט כּל וואָס
מיר האָבּן שמע [זען "שמע"
ישעיהו 21:35-51:25] מיט אונדזערע
אוזנים. 32 און וואסער גּוֹי אחָד אויף הָאָרֶץ
איז אַזוי ווי דײַן עם [זען
"עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] אַזוי ווי ישראל, וואָס אלוקים
איז הלך פדה זיך צו הָעָם, און זיך צו שׂום א
שֵם, און צו עשׂה לָכֶם הגדוּלה, און נֹראוֹת,
פאַר דײַן אֶרֶץ, פון פאַר דײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ
חיים מפשע עמי] וואָס דו
האָסט דיר פדה פון מצרַיִם, גוֹיִם מיט זייערע
אלוקים? 42 און דו האָסט דיר כון דײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ
חיים מפשע עמי] ישראל דיר
צו הָעָם עַד עוֹלָם, און דו, ה', ביסט געוואָרן
זיי צום אלוקים. 52 און אַצונד, ה' אלוקים, דאָס
דבר וואָס דו האָסט דבר וועגן דײַן עֶבֶד [זען "עֶבֶד" ישעיהו 11:35] און וועגן זיין בּית, זײַ מקיים
עַד עוֹלָם, און עשׂה אַזוי ווי דו האָסט דבר.
62 און זאָל גדל ווערן דײַן שֵם עַד עוֹלָם,
אַזוי צו אמר: ה' צבאות איז אלוקים איבער ישראל;
און דאָס בּית פון דײַן עֶבֶד דָוִדן זאָל
זיין כון פאַר דיר. 72 וואָרעם דו, ה' צבאות אלוקי
ישראל, האָסט גלה צו דעם אֹזֶן פון דײַן עֶבֶד,
אַזוי צו אמר: איך וועל דיר בנה א בּית; דעריבער
האָט דײַן עֶבֶד מצא בּײַ זיך לֵב צו פלל צו
זיין צו דיר די דאָזיקע תפילה. 82 און אַצונד,
אֲדֹנָי ה', דו ביסט האלוקים, און דײַנע דברים
מוזען זיין אמת, און דו האָסט דבר צו דײַן עֶבֶד
דאָס דאָזיקע טוֹבָה; 92 דעריבער אַצונד יאל!
און בענטש! [ברך!] דאָס בּית פון דײַן עֶבֶד
צו זיין לְעוֹלָם פאַר דיר, וואָרעם דו אֲדֹנָי
ה' האָסט דבר; און פון דײַן ברכה זאָל דאָס בּית
פון דײַן עֶבֶד ברך ווערן לְעוֹלָם.
שמלב8
1 און
עס איז געווען נאָך דעם, האָט דָוִד נכה די
פלִשתים, און האָט זיי כנע, און דָוִד האָט
לקח מֶתֶג-הָאַמָּה פון דער יָד פלִשתים. 2
און ער האָט נכה מואב, און האָט זיי מדד מיט
א חֶבֶל, זיי השכב [שכב] אויף ארצה; און ער האָט
מדד 2 חֶבֶל צו מות, און פולע חֶבֶל צו לאָזן
חיה. און מואב איז געוואָרן צו דָוִדן עבדים
וואָס ברענגען מִנחָה. 3 און דָוִד האָט נכה
הַדַדעֶזֶר בּן רחובן, מלך צוֹבה, בעת ער איז
הלך צו שוב זיין יָד בּײַם נָהָר פרת. 4 און
דָוִד האָט לכד פון אים 007,1 פרשים, און 000,02 אִיש
רגלי; און דָוִד האָט עקר כּל הרכב, אָבער יתר
פון זיי 001 רכב. 5 איז ארם פון דמשק בוא צו עזר
הַדַדעֶזֶר מלך צוֹבה, און דָוִד האָט נכה
פון ארם 000,22 אִיש. 6 און דָוִד האָט שׂום נצבים
אין ארם פון דמשק, און ארם איז געוואָרן צו
דָוִדן עבדים וואָס ברענגען מִנחָה. און ה'
האָט ישע דָוִדן אומעטום וווּ ער איז הלך. 7
און דָוִד האָט לקח [זען
"לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] די שלטי [שֶלֶט] הַזָהָב וואָס זײַנען
געווען אויף עבדים פון הַדַדעֶזֶר, און ער
האָט זיי געבראכט קיין ירושלים. 8 און פון בֶטַח
און פון בֵרוֹתַי, ערים פון הַדַדעֶזֶר, האָט
דער מלך דָוִד לקח נחֹשֶת הרבּה מאֹד. 9 און
תוֹעִי מלך חַמת האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] אַז דָוִד האָט נכה דעם כּל חיל
פון הַדַדעֶזֶרן, 01 און תוֹעִי האָט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] בְּנוֹ יוֹרמען צום מלך דָוִד, אים
צו שאל אויף שלוֹם און אים צו ברך, פאַר וואָס
ער האָט לחם מיט הַדַדעֶזֶרן, און אים נכה,
וואָרעם הַדַדעֶזֶר האָט געהאַט מלחמה מיט
תוֹעִין; און ער האָט געבראכט מיט זיך כלים
פון כֶּסֶף און כלים פון זהב און כלים פון נחֹשֶת.
11 זיי אויך האָט דער מלך דָוִד קדש צו ה', מיט
דעם כֶּסֶף און דעם זָהָב וואָס ער האָט קדש
פון כּל גּוֹיִם וואָס ער האָט כבש: 21 פון ארם,
און פון מואב, און פון בּני עמּון, און פון די
פלִשתים, און פון עַמָלִק, און פון דעם שלל
[זען "שלל" ישעיהו 21:35] פון הַדַדעֶזֶר בּן רחובן, מלך
צוֹבה. 31 און דָוִד האָט זיך עשׂה א שם, ווען
ער האָט זיך שוב [זען "שוב"
הושע 5-4:3; יכריה 7:31] פון נכה
[זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35;
6:05] אדום אין גֵּיא מֶלַח
000,81 אִיש. 41 און ער האָט שׂום נצִבים אין אדום;
אין כּל אדום האָט ער שׂום נצִבים. און כּל
אדום איז געוואָרן עבדים צו דָוִדן. און ה'
האָט ישע דָוִדן אומעטום וווּ ער איז הלך. 51
און דָוִד האָט מלך איבער כּל ישראל. און דָוִד
האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו
6-5:32; ישעיהו 9:35] משפט און
צדקה צו זיין כּל עם [זען
"עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 61 און יוֹאָב בּן צרויָהן איז
געווען איבערן צָבָא; און יהוֹשפט בּן אחילודן,
דער מזכּיר; 71 און צָדוֹק בּן אחיטובן, און
אחימֶלֶך בּן אביתרן, כֹּהנים; און שריָה, דער
סוֹפר; 81 און בּניָהו בּן יהוֹיָדען, איבער
די כרתים און די פלֵתים; און די בּני דָוִדן
זײַנען געווען כֹּהֲנים [זען תהילים 4:011].
שמלב9
1 און
דָוִד האָט אמר: איז עוֹד ווער דאָ וואָס איז
יתר פון בּית שָאול, אַז איך זאָל קענען עשׂה
מיט אים חֶסֶד בַּעֲבוּר יהונתן? 2 איז געווען
פון בּית שָאול אן עֶבֶד וואָס שמוֹ [זען "שמוֹ" פון צֶמַח משיח, זכריה
21-11:6, יהושע/ישוע איז בעל אותו שם פון משיח] איז געווען ציבאָ; האָט מען אים
קרא צו דָוִדן, און דער מלך האָט צו אים אמר:
ביסט דו ציבאָ? האָט ער אמר: עַבְדֶּךָ! 3 האָט
דער מלך אמר: איז נישטא מער עמעצער פון בּית
שָאול, אַז איך זאָל קענען עשׂה [זען "עשׂה" ישעיהו 9:35] מיט אים חֶסֶד אלוקים? האָט ציבאָ
אמר צום מלך: פאראן עוֹד א בּן יהונתנען, נְכֵה
אויף די רגלים [זען "רגלים"
תהלים 71:22]. 4 האָט דער מלך
צו אים אמר: אַוווּ איז ער? האָט ציבאָ אמר צום
מלך: הנה, ער איז אין בּית מכיר בּן עַמיאלן
אין לוֹ-דבר. 5 האָט דער מלך דָוִד שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3], און האָט אים לקח פון דעם בּית מכירן
בּן עַמיאלן פון לוֹ-דבר. 6 און מפיבוֹשת בּן
יהונתן בּן שָאולן איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי
9-7:2; זכריה 9:9] צו דָוִדן,
און ער איז נפל [זען "נפל"
ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35
און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] אויף זיין פנים, און האָט זיך
שחה. האָט דָוִד אמר: מפיבוֹשת! האָט ער אמר:
הנה עַבדךָ. 7 האָט דָוִד צו אים אמר: זאָלסט
נישט ירא האָבּן, וואָרעם עשׂה וועל איך עשׂה
מיט דיר חֶסֶד בַּעֲבוּר אָבִיךָ יהונתנן,
און איך וועל דיר שוב דאָס כּל שָׂדֶה אָבִיךָ
שָאולן, און דו וועסט אכל לֶחֶם בּײַ מיין טיש
תמיד [זען משיח בּן דודס
טיש, קור"א 43-32:11]. 8 האָט ער
זיך שחה און האָט אמר: וואָס איז דײַן עֶבֶד,
אַז דו זאָלסט זיך פנה אויף אַזאַ טויטן כלב
[זען "כלב" תהלים 71:22] ווי איך? 9 און דער מלך האָט קרא
ציבאן, נער שָאול, און האָט צו אים אמר: כּל
וואָס האָט געהערט צו שָאולן און צו זיין כּל
בּית, האָבּ איך נתן [זען
"נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו בּן אֲדֹנֶיךָ. 01 און וועסט עבד פאַר
אים די אֲדָמָה, דו און דײַנע בּנים, און דײַנע
עבדים, און וועסט ארײַנברענגען די לֶחֶם, און
עס וועט זיין פאַר בּן אֲדֹנֶיךָ פאַר לֶחֶם
צו אכל; און מפיבוֹשת בּן אדֹנֶיךָ וועט אכל
לֶחֶם בּײַ מיין טיש תמיד. און ציבאָ האָט געהאַט
51 בּנים און 02 עבדים. 11 האָט ציבא אמר צום מלך:
אַזוי ווי כּל וואָס אֲדֹנִי הַמֶלֶך צוה זיין
עֶבֶד, אַזוי וועט דײַן עֶבֶד עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו
9:35]. און מפיבוֹשת אכל [זען "אכל" בראשית 71:2; מתי 64:52; יחונן
3:3] אויך בּײַ מיין טיש אַזוי
ווי איינער פון דעם בְּנֵי המלך. 21 און מפיבוֹשת
האָט געהאַט א בּן קָטָן וואָס שמוֹ [זען "שמוֹ" פון צֶמַח משיח, זכריה
21-11:6, יהושע/ישוע איז בעל אותו שם פון משיח] איז געווען מיכא. און די כּל מוֹשַב
בּית ציבאָ איז געווען עבדים צו מפיבוֹשתן.
31 און מפיבוֹשת איז ישב [זען
"ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין ירושלים, וואָרעם בּײַם שולחן המלך
האָט ער תמיד אכל. און ער איז געווען א פִסֵּחַ
אויף זײַנע ביידע רגלים [זען
תהלים 71:22].
שמלב01
1 און
עס איז געווען אחרי־כן, איז מות מלך פון בּני
עמּון, און בְּנוֹ חָנון איז געוואָרן מלך
אויף זיין תחת [זען "תחת"
בראשית 31:22 און דניאל 62:9 "יכרת משיח ואין לו"
און ישעיהו 8-4:35]. 2 האָט דָוִד
אמר: לאמיך עשׂה חֶסֶד מיט חָנון בּן נחשן,
אַזוי ווי אָבִיו האָט עשׂה חֶסֶד מיט מיר.
און דָוִד האָט שלח [זען
"שלח" מלאכי 1:3] דורך זײַנע
עבדים אים צו נחם נאָך אָבִיו. און עבדים פון
דָוִד זײַנען בוא [זען "בוא,"
בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אין אֶרֶץ בּני עמּון. 3 האָבּן
די שׂרים פון בּני עמּון אמר צו חָנון אדניהֶם:
צי מיינסטו אַז דָוִד וויל כבוד אָבִיךָ, וואָס
ער האָט שלח צו דיר מנחמים [נחם]? דאָך נאָר
חקר די עִיר און זי אויסצוקוקן און זי הפך האָט
דָוִד שלח זײַנע עבדים צו דיר. 4 האָט חָנון
לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35;
זכריה 31-11:6; 31:11] עבדים פון
דָוִד און האָט זיי גלח א האלבע בארד, און כרת
זייערע מדוּ אין חצי, בּיז זייער שֵת, און זיי
שלח. 5 האָט מען נגד דָוִדן, און ער האָט שלח
זיי צו אנטקעגן, וואָרעם די אנשים האָבּן זיך
כלם מאֹד. און דער מלך האָט אמר: ישב! [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין יריחו בּיז אײַער בארד וועט
צמח [זען צמח זכריה 21-11:6], און איר וועט זיך שוב. 6 האָבּן
בּני עמּון ראה אַז זיי האָבּן זיך באש בּײַ
דָוִדן, און בּני עמּון האָבּן שלח און שׂכר
ארם פון בּית-רחוב, און ארם פון צוֹבא, 000,02 רגלי,
און מלך מעכה מיט 000,1 אִיש, און די אנשים פון
טוב, 000,21 אִיש. 7 האָט דָוִד שמע [זען "שמע" ישעיהו 51:25], און ער האָט שלח יוֹאָבן און כּל
הַצָבָא הגבורים. 8 און בּני עמּון זײַנען יצא
[זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה
1:5], און האָבּן ערך מלחמה
בּײַם פתח פון שער; און ארם פון צוֹבא און רחוב,
און די אִיש טוב און פון מעכה, זײַנען געווען
באזונדער אין שָׂדֶה. 9 און יוֹאָב האָט ראה
אַז דער פראנט פון דער מלחמה איז קעגן אים פון
פארנט און פון אחוֹר; האָט ער בחר פון כּל בחר
אין ישראל, און ערך אקעגן ארם. 01 און דאָס יתר
הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35,
כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] האָט ער נתן [זען
"נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אויף דער יָד פון אחיו אבישַין, און
ער ערך אקעגן די בּני עמּון. 11 און ער האָט אמר:
אויב ארם וועט זיין חזק פון מיר, וועסטו מיר
זיין צו ישוּעָה, און אויב בּני עמּון וועלן
זיין חזק פון דיר, וועל איך דיר הלך צו ישע.
21 חזק! און לאמיר זיך חזק, פאַר עַמֵּנוּ [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ
חיים מפשע עמי] און פאַר
די ערים פון אלוקינו; און זאָל ה' עשׂה וואָס
איז הטוֹב אין זײַנע אויגן. 31 און יוֹאָב און
דאָס כּל הָעָם וואָס מיט אים האָבּן נגש אויף
מלחמה קעגן ארם, און זיי זײַנען נוס פאַר אים.
41 און ווי בּני עמּון האָבּן ראה אַז ארם איז
נוס, אַזוי זײַנען זיי נוס פאַר אבישַין, און
זײַנען בוא אין עִיר. און יוֹאָב האָט זיך שוב
פון בּני עמּון, און איז בוא קיין ירושלים.
51 און ארם האָט ראה אַז ער איז נגף געוואָרן
פאַר ישראל, און זיי האָבּן זיך אסף אין איינעם.
61 און הַדַדעֶזֶר האָט שלח און יצא ארם וואָס
פון יענער זייט נָהָר; און זיי זײַנען בוא קיין
חֵילָם, מיט שוֹבך שַׂר צָבָא הַדַדעֶזֶרן
זיי פארויס. 71 איז נגד געוואָרן דָוִדן, און
ער האָט אסף כּל ישראל, און איז עבר דעם ירדן,
און בוא קיין חֵילָם. און ארם האָט זיך ערך
אקעגן דָוִדן, און זיי האָבּן לחם מיט אים.
81 און ארם איז נוס פאַר ישראל, און דָוִד האָט
הרג פון ארם 007 רֶכֶב, און 000,04 פרשים; און שוֹבך
זייער שַׂר צָבָא האָט ער נכה, און ער איז דאָרטן
מות. 91 און כּל מלכים, די עבדים פון הַדַדעֶזֶרן,
האָבּן ראה אַז זיי זײַנען נגף געוואָרן פאַר
ישראל, און זיי האָבּן געמאַכט שלום [זען קור"ב 02:5] מיט ישראל, און האָבּן זיי עבד. און
ארם האָט ירא געהאַט ווידער צו ישע בּני עמּון.
שמלב11
1 און
עס איז געווען בּײַם תשוּבה פון שָנָה, אין
דער צײַט וואָס די מלכים יצא [אויף מלחמה], האָט
דָוִד שלח יוֹאָבן און זײַנע עבדים מיט אים,
און כּל ישראל, און זיי האָבּן שחת [זען "שחת" תהלים 01:61 https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
] בּני עמּון, און האָבּן צור אויף
רָבָּה. און דָוִד איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין ירושלים. 2 און עס איז געווען
קעגן עֶרֶב, איז דָוִד קום פון זיין משכּב,
און איז הלך אויפן גַּג פון בּית המלך, און
האָט ראה פון גַּג אַן אִשָּה זיך רחץ; און
די אִשָּה איז געווען טוֹבת מַראֶה מאֹד. 3
האָט דָוִד שלח און זיך דרש [זען "דרש" דברים 91:81] אויף דער אִשָּה, און מע האָט אמר: הֲלוֹא?
דאָס איז בַּת-שבע בַּת אליִעָמען, די אִשָּה
פון אוריה דעם חִתִּי. 4 האָט דָוִד שלח מלאכים
און ער האָט לקח איר, און זי איז צו אים בוא
און ער איז שכב מיט איר; און זי האָט זיך נאָר
וואָס געהאַט קדש פון איר טֻמְאָה. און זי האָט
זיך שוב צו איר בּית. 5 און די אִשָּה איז הרה
געוואָרן, און זי האָט שלח און נגד דָוִדן,
און אמר: הָרָה אנֹכִי. 6 האָט דָוִד שלח צו
יוֹאָבן: שלח! צו מיר אוריה דעם חִתִּי. און
יוֹאָב האָט שלח אוריהן צו דָוִדן. 7 איז אוריה
צו אים בוא און דָוִד האָט זיך שאל אויף דעם
שלוֹם פון יוֹאָבן, און אויף דעם שלוֹם פון
הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35,
כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און אויף דעם שלוֹם פון דער מלחמה.
8 און דָוִד האָט אמר צו אוריהן: ירד! צו דײַן
בּית, און רחץ דײַנע רגלים. איז אוריה יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פון בּית המלך, און נאָך אים איז
יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה
1:5] א מַשְׂאַה המלך. 9 אָבער
אוריה האָט זיך שכב בּײַם פתח בּית המלך מיט
כּל עבדים פון אדניו, און האָט נישט ירד צו
זיין בּית. 01 האָט מען נגד דָוִדן, אַזוי צו
אמר: אוריה האָט נישט ירד צו זיין בּית. און
דָוִד האָט אמר צו אוריהן: הֲלוֹא? דו בוא פון
דֶּרֶךְ, לָמָּה האָסטו נישט ירד צו דײַן בּית?
11 האָט אוריה אמר צו דָוִדן: דער אָרון און
ישראל און יהודה ישב [זען
"ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין סֻּכּוֹת, און אדני יוֹאָב און
די עבדים פון אדני חנה אויפן שָׂדֶה, און איך
זאָל בוא אין מיין בּית צו אכל און צו שתה, און
צו שכב מיט מיין אִשָּה? אַזוי ווי דו חי, און
אַזוי ווי דײַן נפש חי, אויב איך וועל עשׂה
די דאָזיקע זאַך! 21 האָט דָוִד אמר צו אוריהן:
ישב דאָ אויך הַיּוֹם, און מחר וועל איך דיך
שלח. איז אוריה ישב אין ירושלים יום ההוא און
אויף מחרת. 31 און דָוִד האָט אים קרא, און ער
האָט אכל בּײַ אים און שתה: און ער האָט אים
שכר. אָבער אין עֶרֶב איז ער יצא זיך צו שכב
אויף זיין משכב מיט די עבדים פון אדניו, און
צו זיין בּית האָט ער נישט ירד. 41 און עס איז
געווען אין דער בוקר, האָט דָוִד כתב א סֵפֶר
צו יוֹאָבן, און שלח דורך דער יָד פון אוריהן.
51 און ער האָט כתב אין דעם סֵפֶר [זען התג' 21:02] אַזוי
צו אמר: יהב אוריהן אקעגן דעם פראנט פון דער
מלחמה החזקה, און שוב אײַך פון הינטער אים,
כדי ער זאָל נכה ווערן און מות. 61 און עס איז
געווען, אַז יוֹאָב האָט שמר אויף דער עִיר,
האָט ער נתן אוריהן אויף דעם מקוֹם וואָס ער
האָט ידע אַז דאָרטן זײַנען דאָ אנשי חיל. 71
און די אנשים פון עִיר זײַנען יצא, און האָבּן
לחם מיט יוֹאָבן, און עס זײַנען נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים
01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים
אין מָשִיחַ] פון הָעָם,
פון עבדים פון דָוִד, און אויך אוריה דער חִתי
איז מות. 81 און יוֹאָב האָט שלח און נגד דָוִדן
כּל דברי המלחמה. 91 און ער האָט צוה דעם מלאך
אַזוי צו אמר: אַז דו כלה כּל דברי המלחמה צו
דבר צו המלך, 02 אויב דער חֵמָה פון דעם מלך וועט
עלה, און ער וועט אמר צו דיר: מַדוּעַ האָט איר
נגש צו דער עִיר צו לחם? האָט איר נישט ידע אַז
זיי וועלן ירה פון דער חוֹמָה? 12 ווער האָט
נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11;
4:35; 6:05] אבימֶלֶך בּן ירובשֶתן?
הֲלוֹא? אַן אִשָּה שלך אויף אים אַן אויבערשטן
מילשטיין פון דער חוֹמָה, און ער איז מות אין
תבץ? לָמָּה האָט איר נגש צו דער חוֹמָה? זאלסטו
אמר: אויך דײַן עֶבֶד אוריה דער חִתי איז מות.
22 איז הלך דער מלאך, און ער איז בוא און האָט
נגד דָוִדן כּל וועגן וואָס יוֹאָב האָט אים
שלח. 32 און דער מלאך האָט אמר צו דָוִדן: יא,
די אנשים זײַנען געווען גבר פון אונדז, און
זיי זײַנען יצא צו אונדז אין שָׂדֶה, און מיר
האָבּן זיך היה אויף זיי ביזן פתח השער. 42 און
די מוראים האָבּן ירה אויף דײַנע עֶבֶד פון
דער חוֹמָה, און עס זײַנען פון דעם עבדים פון
המלך מות, און אויך דײַן עֶבֶד אוריה דער חִתי
איז מות. 52 האָט דָוִד אמר צום מלאך: אַזוי זאלסטו
אמר צו יוֹאָבן: "זאָל נישט זיין רעע אין דײַנע
אויגן די דאָזיקע זאַך, וואָרעם די חֶרֶב אכל,
אַזוי צי אַזוי; חזק! דײַן מלחמה אקעגן דער
עִיר, און הרס זי"; און חזק אים. 62 און די אִשָּה
פון אוריה דעם חִתי האָט שמע אַז איר אִיש אוריה
איז מות [זען "מות" ישעיהו
9:35], און זי האָט ספד אויף
איר בעל. 72 און ווי די אבל איז עבר, אַזוי האָט
דָוִד שלח און האָט זי אסף אין זיין בּית, און
זי איז אים געוואָרן פאַר אַן אִשָּה. און זי
האָט אים ילד [זען "ילד" ישעיהו
41:7 https://www.youtube.com/watch?v=GWEU9s-1Yio
] בּן. און
די זאַך וואָס דָוִד האָט עשׂה איז געווען
רעע אין די אויגן פון ה'.
שמלב21
1 און
ה' האָט שלח [זען "שלח" אין
שמלב 72,22,81,41,21,6,5,4,3:11; חוטאים שיקן און דעמאָלט
ה' וועט שיקן! זען https://www.youtube.com/watch?v=uzcRnsVJYy4
!] נתנען צו דָוִדן, און ער איז צו
אים בוא און האָט צו אים אמר: 2 אנשים זײַנען
געווען אין עִיר אחת: איינער אַן עושר און איינער
אַן אָרעמאן. 2 בּײַם עושר זײַנען געווען צֹאן
און בָקָר רבה מאֹד, 3 און בּײַם אָרעמאן איז
גאָרנישט געווען אחוץ אחת קָטֹן כּבשׂה, וואָס
ער האָט קנה [זען משלי 22:8] און עס חיה, און עס איז גדל אין
איינעם מיט אים און מיט זײַנע בּנים. פון זיין
ביסן פלעגט עס אכל, און פון זיין כֹּס פלעגט
עס שתה, און אין זיין חֵיק פלעגט עס שכב, און
עס איז אים געווען ווי א בַּת. 4 איז בוא א דורכגייער
צו דעם אִיש דעם עושר, און אים איז געווען חמל
צו לקח פון זײַנע צֹאן און פון זײַנע בָקָר,
אויף צו עשׂה פאַר דעם אורח וואָס איז צו אים
בוא האָט ער לקח דאָס כּבשׂה פון דעם אָרעמאן,
און האָט עס עשׂה פאַר דעם אִיש וואָס איז צו
אים בוא. 5 האָט דער אף דָוִדן חרה אויף דעם
אִיש מאֹד, און ער האָט אמר צו נתנען: אַזוי
ווי חי ה', אַז דעם אִיש וואָס עשׂה דאָס דאָזיקע
איז בּן מָוֶת! 6 און פאַר דעם כּבשׂה דארף ער
שלם פירפאכיק, עֵקֶב וואָס ער האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו
9:35] די דאָזיקע זאַך, און
פאַר וואָס ער האָט נישט חמל געהאַט. 7 האָט
נתן אמר צו דָוִדן: דו ביסט דער אִיש! אַזוי
האָט אמר ה' אלֹקֵי ישראל: איך האָבּ דיך משח
פאַר מלך איבער ישראל, און איך האָבּ דיך נצל
[זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] געווען פון יָד שָאול; 8 און איך
האָבּ דיר נתן דאָס בּית אדֹנֶיךָ, און די נָשִים
פון אדֹנֶיךָ אין דײַן חֵיק, און האָבּ דיר
נתן דאָס בּית ישראל און יהודה. און אויב דאָס
איז מְעָט, וועל איך דיר יסף כּהֵנה און כָּהֵנה.
9 מַדוּע האָסטו בזה [זען
"בזה" ישעיהו 3:35] דאָס דבר-ה',
צו עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו
6-5:32; ישעיהו 9:35] וואָס איז
הָרַע אין מײַנע אויגן? אוריה דעם חִתי האָסטו
נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11;
4:35; 6:05] מיטן חֶרֶב, און זיין
אִשָּה האָסטו דיר לקח פאַר אַן אִשָּה; און
האָסט אים הרג דורך דער חֶרֶב פון בְּנֵי עמּון.
01 און אַצונד, זאָל זיך עַד עוֹלָם נישט סור
א חֶרֶב פון דײַן בּית, עֵקֶב וואָס דו האָסט
מיך בזה [זען "בזה" ישעיהו
3:35], און האָסט לקח די אִשָּה
פון אוריה דעם חִתי דיר צו זיין פאַר אַן אִשָּה.
11 אַזוי האָט ה' אמר: הנני! איך קום אויף דיר
רָעָה פון דײַן בּית, און איך וועל לקח דײַנע
נָשִים פאַר דײַנע אויגן, און זיי נתן צו אייער
רֵעַ, און ער וועט שכב מיט דײַנע נָשִים פאַר
די אויגן פון דער דאזיקער שֶמֶש. 21 וואָרעם
דו האָסט עשׂה אין סתר, און איך וועל עשׂה [זען ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] די דאָזיקע זאַך פאַר כּל ישראל,
און פאַר דער שֶמֶש. 31 האָט דָוִד אמר צו נתנען:
איך האָבּ חטא צו ה' [זען
תהלים 6:15]. האָט נתן אמר:
ה' האָט אויך הֶעֱביר [עבר] דײַן חַטָּאת; וועסט
נישט מות. 41 אָבער ווײַל נִאֵץ האָסטו נאץ די
פײַנט פון ה' מיט דער דאזיקער זאַך, וועט אויך
דאָס בּן וואָס איז דיר ילד געוואָרן, מוֹת
יָמוּת. 51 און נתן איז הלך צו זיין בּית. און
ה' האָט נגף דאָס יֶלֶד וואָס אִשָּה פון אוריה
האָט ילד דָוִדן, און ער איז געוואָרן אנש.
61 האָט דָוִד בקש האלוקים פאַר דעם נער, און
דָוִד האָט געפאסט א צוֹם, און אַז ער בוא, און
ער לון און שכב אויף ארצה. 71 זײַנען קום צו אים
זקנים פון זיין בּית, אים צו קום פון דער אֶרֶץ,
אָבער ער האָט נישט געוואָלט, און ער האָט אבה
און נישט ברה מיט זיי קיין לֶחֶם. 81 און עס איז
געווען אויפן יוֹם 7, איז דאָס יֶלֶד מות, און
עבדים פון דָוִד האָבּן ירא געהאַט אים צו
נגד אַז דאָס יֶלֶד איז מות; וואָרעם זיי האָבּן
אמר: הנה, אַז דאָס יֶלֶד איז חַי, האָבּן מיר
צו אים דבר, און ער האָט נישט שמע צו אונדזער
קוֹל, הײַנט ווי וועלן מיר אמר צו אים: דאָס
יֶלֶד איז מות? ער וועט זיך נאָך עשׂה רָעָה.
91 האָט דָוִד ראה אַז זײַנע עבדים לחש זיך,
און דָוִד האָט בּין אַז דאָס יֶלֶד איז מות,
און דָוִד האָט אמר צו זײַנע עבדים: איז דאָס
יֶלֶד מות? האָבּן זיי אמר: מות. 02 איז דָוִד
קום פון הָאָרֶץ, און ער האָט זיך רחץ און סוך,
און חלף זײַנע שִׂמְלָה; און ער איז בוא אין
בּית ה', און האָט זיך שחה. און ער איז בוא אין
זיין בּית, און האָט שאל, און מע האָט שׂום פאַר
אים לֶחֶם, און ער האָט אכל. 12 האָבּן זײַנע
עבדים צו אים אמר: וואָס איז די דאָזיקע זאַך,
וואָס דו האָסט עשׂה? בַּעֲבוּר דעם יֶלֶד,
אַז עס האָט חַי, האָסטו צום און בכה, און ווי
דאָס יֶלֶד איז מות, ביסטו קום און האָסט אכל
לֶחֶם? 22 האָט ער אמר: אַז דאָס יֶלֶד האָט נאָך
חַי האָבּ איך צום און בכה, ווײַל איך האָבּ
אמר: ווער ידע ה' מיך חנן, און דאָס יֶלֶד וועט
חיה. 32 אַצונד אָבער אַז ער איז מות, לָמָּה
זאָל איך צום? צי יכל איך אים ווידער שוב? איך
הלך צו אים, אָבער ער וועט זיך נישט שוב צו מיר.
42 און דָוִד האָט נחם זיין אִשָּה בַּת-שֶבען,
און ער איז בוא צו איר, און איז שכב מיט איר.
און זי האָט ילד [זען "ילד"
ישעיהו 41:7] בּן, און ער האָט
קרא שמוֹ [זען "שמוֹ" פון
צֶמַח משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בעל
אותו שם פון משיח] שלֹמֹה
[זען "שלֹמֹה" מתי 7-6:1], און ה' האָט אים אהבה געהאַט.
52 און ער האָט שלח דורך נתן דעם נביא, און האָט
קרא שמוֹ [זען "שמוֹ" פון
צֶמַח משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בעל
אותו שם פון משיח] ידידיָה
בַּעֲבוּר ה'. 62 און יוֹאָב האָט לחם אויף רָבָה
פון בּני עמּון, און ער האָט לכד די עִיר המלוכה.
72 און יוֹאָב האָט שלח מלאכים צו דָוִדן, און
האָט אמר: איך האָבּ לחם אויף רָבָה, אויך האָבּ
איך לכד די עִיר המּים. 82 און אַצונד, אסף! דאָס
יֶתר הָעָם [זען "עמי" ישעיהו
8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און חנה אויף דער עִיר, און לכד
זי; אזיסט וועל איך לכד די עִיר, און מיין שֵם
וועט קרא ווערן אויף איר. 92 האָט דָוִד אסף
דאָס כּל הָעָם, און ער איז הלך קיין רָבָה,
און האָט לחם אויף איר, און האָט זי לכד. 03 און
ער האָט לקח עֲטֶרֶה פון מַלְכָּם פון זיין
קאָפּ; און איר וואָג איז געווען א כִּכַּר
זָהָב, דערצו טײַער געשטיין; און זי איז אנגעטאָן
געוואָרן אויף קאָפּ דָוִד [זען התג' 21:91]. און
שלל [זען "שלל" ישעיהו 21:35] פון דער עִיר האָט ער יצא רבה
מאֹד. 13 און הָעָם וואָס אין איר האָט ער יצא,
און שׂום אונטער מגרה, און אונטער חריץ פון
ברזל, און אונטער מגזרה פון ברזל, און האָט
זיי העביר [עבר] אין מַלְבֵּן. און אַזוי פלעגט
ער עשׂה צו כּל ערים פון בּני עמּון. און דָוִד
און דאָס כּל הָעָם האָבּן זיך שוב קיין ירושלים.
שמלב31
1 און
עס איז געווען נאָך דעם, אַז אַבשָלום בּן דָוִדן
האָט געהאַט א שיינע אחוֹת וואָס איר שֵם איז
געווען תָמָר, און אַמנוֹן בּן דָוִדן האָט
זי אהב. 2 און אַמנוֹן האָט זיך צרר בּיז צום
חלה ווערן, בַּעֲבוּר זיין אחוֹת תָמָרן, ווייל
זי איז געווען א בתוּלָה; און עס איז געווען
פלא אין אויגן פון אַמנוֹן ווי אַזוי איר עפעס
צו עשׂה. 3 און אַמנוֹן האָט געהאַט א רֵעַ וואָס
שמוֹ [זען "שמוֹ" פון צֶמַח
משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בעל אותו שם
פון משיח https://www.youtube.com/watch?v=rNdrW7tjhcU
] איז געווען יונדב בּן שִמְעָה
אחִי דָוִד, און יונדב איז געווען אִיש חכם
מאֹד. 4 האָט ער צו אים אמר: מַדוּע ביסטו אַזוי
דל בּבֹּקֶר בּבֹּקֶר, דו בּן-המלך? ווילסטו
מיר נישט נגד? האָט אַמנוֹן צו אים אמר: איך
האָבּ אהב תָמָרן, אחוֹת אחִי אַבשָלום. 5 האָט
יהונדב צו אים אמר: שכב! זיך אויף דײַן משכב,
און מאך זיך חלה, און אַז אָבִיךָ וועט דיך
בוא [זען "בוא" בראשית 01:94;
ירמיהו 6-5:32; מלאכי 1:3; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו ראה, אַזוי זאלסטו אמר צו אים:
זאָל, נָא, בוא מיין אחוֹת תָמָר, און מיר בּרה
לֶחֶם, און זאָל זי עשׂה דאָס בִּריָה פאַר
מײַנע אויגן, כדי איך זאָל ראה, און אכל פון
איר יָד. 6 האָט אַמנוֹן זיך שכב און זיך חלה,
און ווי דער מלך איז אים בוא צו ראה, אַזוי האָט
אַמנוֹן אמר צום מלך: זאָל, נָא, בוא מיין אחוֹת
תָמָר, און זי לבב פאַר מײַנע אויגן 2 לְביבות,
און איך וועל בּרה פון איר יָד. 7 האָט דָוִד
שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו תָמָרן אין הביתה, אַזוי צו
אמר: הלך נָא אין בּית אהִיךְ אַמנוֹן, און
עשׂה אים בִּריָה. 8 איז תָמָר הלך אין בּית
אַמנוֹן אחִיהָ; און ער איז שכב. און זי האָט
לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35;
זכריה 31-11:6; 31:11] דעם בָּצֵק,
און האָט לוּש און לָבַב פאַר זײַנע אויגן,
און בּשל די לְבִיבות. 9 און זי האָט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6;
31:11] די משׂרת, און האָט יצק
פאַר אים; אָבער ער האָט מָאֵן צו אכל. און אַמנוֹן
האָט אמר: יצא! כּל אִיש פון מיר. זײַנען כּל
אִיש יצא פון אים. 01 און אַמנוֹן האָט אמר צו
תָמָרן: ברענג דאָס בִּריָה אין חֶדֶר, און
איך וועל בּרה פון דײַן יָד. האָט תָמָר לקח
[זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה
31-11:6; 31:11] די לְבִיבות וואָס
זי האָט עשׂה, און ארײַנגעבראכט צו אַמנוֹן
אחִיהָ אין חֶדֶר. 11 און ווי זי האָט אים נגש
צו אכל, אַזוי האָט ער זי חזק, און האָט אמר:
בוא שכב מיט מיר, מיין אחוֹת. 21 האָט זי צו אים
אמר: נישט, אחִי! זאָלסט מיך נישט ענה, וואָרעם
אַזוי ווערט נישט עשׂה אין ישראל; זאָלסט נישט
עשׂה די דאָזיקע נבלה. 31 און איך, וווּ וועל
איך הלך מיין חרפה? און דו וועסט זיין אַזוי
ווי איינער פון די נבלים אין ישראל. און אַצונד,
דבר, נָא, צום מלך, וואָרעם ער וועט מיך נישט
מנע פון דיר. 41 אָבער ער האָט נישט אבה צו שמע
צו איר קוֹל, און ער האָט זי חזק, און האָט זי
ענה, און איז שכב מיט איר. 51 און אַמנוֹן האָט
זי שׂנא א שִׂנאָה גָדוֹלה מאֹד; וואָרעם די
שִׂנאָה וואָס ער האָט זי שׂנא, איז געווען
גרעסער פון דער אהבה וואָס ער האָט זי אהב געהאַט.
און אַמנוֹן האָט צו איר אמר: קוּם! הלך! 61 האָט
זי צו אים אמר: ניטע! וואָרעם דאָס דאָזיקע
רָעָה מיך שלח איז נאָך גרעסער ווי דאָס אַנדערע
וואָס דו האָסט עשׂה מיט מיר. אָבער ער האָט
נישט אבה צו שמע צו איר. 71 און ער האָט קרא זיין
נער, זיין משרת [שרת], און האָט אמר: שלח! נָא
ארויס די דאָזיקע פון מיר החוּצה, און נעל!
די דֶּלֶת הינטער איר. 81 און זי האָט געהאַט
אויף זיך א כְּתֹנֶת [זען
"כְּתֹנֶת" יוחנן 32:91] פסּים
[זען "פסּים" בראשית 3:73], וואָרעם אַזעלכע מאַנטלען פלעגן
לבש דעם בָּנוֹת המלך הבּתוּלֹת. האָט זיין
משרת זי יצא החוּץ, און האָט נעל די דֶּלֶת
הינטער איר. 91 און תָמָר האָט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] אֵפֶר אויף איר קאָפּ, און דאָס
כְּתֹנֶת הפסּים וואָס אויף איר האָט זי קרע,
און זי האָט שׂום איר יָד אויף איר קאָפּ, און
איז הלך הלך און זעק. 02 האָט צו איר אמר אַבשָלום
אחִיהָ: איז אַמנוֹן אחִיךְ געווען מיט דיר?
און אַצונד, מיין אחוֹת, החריש [חרש]! וואָרעם
ער איז אחִיךְ; זאָלסט דיר נישט שית צום לֵב
די דאָזיקע זאַך. און תָמָר איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] שֹׁמֵמָה [שמם] אין בּית אַבשָלום
אחִיהָ. 12 און דער מלך דָוִד האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] כּל די דאָזיקע זאכן. און אים
האָט חרה מאֹד. 22 און אַבשָלום האָט נישט דבר
מיט אמנוֹנען פון רָע בּיז טוֹב, וואָרעם אַבשָלום
האָט שׂנא אמנוֹנען על-דבר וואָס ער האָט ענה
זיין אחוֹת תָמָרן. 32 און עס איז געווען אין
2 שָנָה צײַט אַרום, האָט מען גזז [זען "גזז" ישעיהו 7:35] בּײַ אַבשָלומען אין בַעַל-חצור וואָס
בּײַ אפריִם, און אַבשָלום האָט קרא צו כּל
בְּנֵי המלך. 42 און אַבשָלום איז בוא צום מלך,
און האָט אמר: הנה, נָא, גזז [זען "גזז" ישעיהו 7:35] מען בּײַ דײַן עֶבֶד; זאָל, נָא, דער
מלך און זײַנע עבדים הלך מיט דײַן עֶבֶד. 52
האָט דער מלך אמר צו אַבשָלומען: ניין, בְּנִי,
לאָמיר נָא נישט אַלע הלך, כדי מיר זאָלן נישט
נכבּד [כבד] אויף דיר. איז ער פרץ צו אים, אָבער
ער האָט נישט אבה צו הלך, און ער האָט אים ברך.
62 האָט אַבשָלום אמר: אויב נישט, זאָל, נָא,
הלך מיט אונדז אַמנוֹן אחִי. האָט דער מלך צו
אים אמר: לָמָּה זאָל ער הלך מיט דיר? 72 איז
אַבשָלום פרץ צו אים, און ער האָט שלח מיט אים
אמנוֹנען און כּל בְּנֵי המלך. 82 און אַבשָלום
האָט צוה זײַנע נערים, אַזוי צו אמר: ראה! נָא,
ווי לֵב אַמנוֹן איז טוב פון ווײַן, און איך
וועל אײַך אמר: נכה! אמנוֹנען, אַזוי זאָלט
איר אים מות; איר זאָלט נישט ירא האָבּן, וואָרעם
איך האָבּ דאָך אײַך צוה. חזק! אײַך און זייט
בְּנֵי חיל. 92 האָבּן די נערים פון אַבשָלומען
עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32;
ישעיהו 9:35] צו אמנוֹנען
אַזוי ווי אַבשָלום האָט צוה, און כּל בְּנֵי
המלך זײַנען קום [זען "קום"
במדבר 71:42; הושע 2:6], און האָבּן
זיך רכב איטלעכער אויף זיין פרד, און זײַנען
נוס. 03 און עס איז געווען, ווי זיי זײַנען בּדֶּרֶךְ,
אַזוי איז די שְמֻעָה [זען
"שְמֻעָה" ישעיהו 1:35] בוא
צו דָוִדן, אַזוי צו אמר: אַבשָלום האָט נכה
[זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35;
6:05] כּל בְּנֵי המלך, און
נישט יתר פון זיי אן איינציקער. 13 איז דער מלך
קום [זען "קום" במדבר 71:42;
הושע 2:6], און ער האָט קרע
זײַנע קליידער, און האָט זיך שכב אויף ארצה;
און כּל זײַנע עבדים זײַנען נצב מיט קליידער
קרע. 23 האָט זיך ענה יונדב בּן שִמעה אחִי דָוִד,
און האָט אמר: זאָל נישט אֲדֹנִי אמר אז כּל
הנערים בְּנֵי המלך האָט מען מות, וואָרעם
בּלויז אַמנוֹן איז מות [זען
"מות" ישעיהו 9:35]; ווײַל דאָס
איז געווען שׂום פון פּה אַבשָלום פון דעם
יוֹם וואָס ער האָט ענה זיין אחוֹת תָמָרן.
33 און אַצונד זאָל אֲדֹנִי הַמֶלֶך זיך נישט
שׂום די זאַך צום לֵב, אַזוי צו אמר: כּל בְּנֵי
המלך זײַנען מות [זען "מות"
ישעיהו 9:35], וואָרעם בּלויז
אַמנוֹן איז מות. 43 און אַבשָלום איז ברח. און
דער נער דער צֹפה [צפה] האָט נשׂה זײַנע אויגן
און ראה, און הנה עם רב [זען
"עם" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] הלך פון דעם דֶּרֶךְ הינטער אים,
פון זייט הַר. 53 און יונדב האָט אמר צום מלך:
הנה זײַנען בוא דעם בְּנֵי המלך. אַזוי ווי
דאָס דבר פון דײַן עֶבֶד, אַזוי איז געווען.
63 און עס איז געווען, ווי ער כלה צו דבר און
הנה דעם בְּנֵי המלך זײַנען בוא, און זיי האָבּן
נשׂא זייער קוֹל און האָבּן בכה, און אויך דער
מלך און כּל זײַנע עבדים האָבּן בכה בכִי גדוֹל
מאֹד. 73 און אַבשָלום איז ברח, און איז הלך צו
תלמַי בּן עַמיחודן, מלך גשור. און [דָוִד] האָט
אבל אויף בְּנוֹ כּל הימים. 83 אַזוי איז אַבשָלום
ברח, און איז הלך קיין גשור, און ער איז דאָרטן
געווען 3 שָנָה. 93 און דָוִד המלך איז כּלה צו
יצא צו אַבשָלומען, וואָרעם ער האָט זיך שוין
נחם וועגן אמנוֹנען, וואָס ער איז מות [זען "מות" ישעיהו 9:35].
שמלב41
1 און
יוֹאָב בּן צרויָהן האָט ידע אַז דעם לֵב המלך
איז צו אַבשָלומען. 2 האָט יוֹאָב שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] קיין תקוֹע, און האָט געבראכט פון
דאָרטן אן אִשָּה חֲכָמָה, און האָט צו איר
אמר: מאך זיך, נָא, טרויערנדיק [אבל], און לבש,
נָא, בגדים פון אבל, און זאָלסט זיך נישט סוּך
מיט שֶמֶן, און זאָלסט זיין ווי אַן אִשָּה
וואָס אבל שוין ימים רבים נאָך א מֵת. 3 און
זאָלסט בוא [זען "בוא" בראשית
01:94; ירמיהו 6-5:32; מלאכי 1:3; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צום מלך, און דבר [זען "דבר" ישעיהו 41-01:7] צו אים אַזוי ווי דאָס דאָזיקע דבר.
און יוֹאָב האָט שׂום די דברים אין איר פּה.
4 האָט די אִשָּה פון תקוֹע אמר צום מלך, און
זי איז נפל [זען "נפל" ישעיהו
91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל
2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] אויף איר פנים צו ארצה, און האָט
זיך שחה און אמר: ישע! מלך. 5 האָט דער מלך צו
איר אמר: וואָס איז דיר? האָט זי אמר: אמנם, אַן
אִשָּה אַן אלמנה בין איך, וואָרעם מיין אִיש
איז מות. 6 און דײַן שפחה האָט געהאַט 2 בּנים,
האָבּן זיי זיך ביידע נצה אין שָׂדֶה, און נישט
געווען ווער זאָל נצל צווישן זיי, האָט איינער
נכה דעם אַנדערן און אים מות. 7 און הנה איז
קום די כּל משפחה אויף דײַן שפחה, און זיי אמר:
נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9;
חגי 9-7:2] אונדז דעם וואָס
האָט נכה [זען "נכה" ישעיהו
01-1:11; 4:35; 6:05] אחִיו, און מיר
וועלן אים מות פאַר דעם נפש פון אחִיו וואָס
ער האָט הרג, און מיר וועלן שמד אויך דעם יורש.
און זיי ווילן כבה מיין גחלת וואָס איז שאר,
נישט צו שׂום צו מיין אִיש א שֵם און א שארית
אויפן פני האדמה. 8 האָט דער מלך אמר צו דער
אִשָּה: גיי אהיים, און איך וועל צוה וועגן
דיר. 9 האָט די אִשָּה פון תקוֹע אמר צום מלך:
אויף מיר, אֲדֹנִי הַמֶלֶך, די עָוון, און אויף
בּית אָבִי, און דער מלך און זיין כִּסֵּא איז
נקִי. 01 האָט דער מלך אמר: דער וואָס דבר צו
דיר, זאלסטו אים ברענגען צו מיר, און ער וועט
דיך יסף נישט נגע [זען "נגע"
ישעיהו 4:35]. 11 האָט זי אמר:
זאָל, נָא, דער מלך זכר ה' אלֹקֶיךָ, אַז דער
גֹאֵל הַדָּם זאָל נישט נאָך מער שחת [זען "שחת" [ https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
, און זיי זאָלן נישט שמד בּני.
האָט ער אמר: אַזוי ווי חי ה', אויב א שׂערה פון
דײַן בּן וועט נפל צו ארצה! 21 האָט די אִשָּה
אמר: זאָל, נָא, דײַן שפחה דבר [זען "דבר" ישעיהו 41-01:7] צו אֲדֹנִי דעם מלך א דבר. האָט ער אמר:
דבר! 31 האָט די אִשָּה אמר: און לָמָּה חשב [זען "חשב" ישעיהו 3:35] אזוינס אקעגן עַם אלוקים? וואָרעם
אַז דער מלך דבר דאָס דאָזיקע דבר, איז ער אליין
אַזוי ווי אן אָשֵם, וואָס דער מלך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] נישט אום זיין נדח. 41 וואָרעם
מות מוזען מיר מות; יא, אַזוי ווי מַיִם נגר
אויף ארצה, וואָס קען נישט אסף ווערן; און אלוקים
נישט נשׂא קיין נפש; אָבער ער חשב מחשבוֹת אַז
פון אים זאָל נישט נדח ווערן קיין נדח. 51 און
אַצונד, וואָס איך בין בוא צו דבר צו אֲדֹנִי
דעם מלך דאָס דאָזיקע דבר, איז דאָס ווײַל הָעָם
האָט מיך ירא, און דײַן שפחה האָט אמר: לאמיך
נָא דבר [זען "דבר" ישעיהו
41-01:7] צום מלך, אפשר וועט
דער מלך עשׂה דעם דבר פון זיין אַמָּה. 61 וואָרעם
דער מלך וועט זיך שמע, צו נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] זיין אַמָּה פון דער כּף פון דעם אִיש
וואָס וויל שמד מיך און בּני אין איינעם פון
נחלה פון אלוקים. 71 און דײַן שפחה האָט אמר:
זאָל, נָא, דאָס דבר פון אֲדֹנִי הַמֶלֶך זיין
פאַר א מנוּחה; וואָרעם ווי א מלאך האלוקים,
אַזוי איז אֲדֹנִי הַמֶלֶך אויף צו פארשטיין
הטוֹב און הָרָע. און זאָל ה' אלֹקֶיךָ זיין
מיט דיר. 81 האָט ענה דער מלך און האָט אמר צו
דער אִשָּה: זאָלסט אָבער נישט כחד פון מיר
קיין זאַך וואָס איך שאל [זען "שאל" תהלים 8:2] דיך. האָט די אִשָּה אמר: זאָל, נָא,
אֲדֹנִי דער מלך דבר [זען
"דבר" ישעיהו 41-01:7]. 91 האָט
דער מלך אמר: איז יָד יוֹאָב געווען מיט דיר
אין דעם אלעם? האָט די אִשָּה ענה און אמר: אַזוי
ווי חי דײַן נפש [זען "נפש"
פון משיח ישעיהו 01:35], אֲדֹנִי
הַמֶלֶך, אויב מע קען ימן אָדער שמאל פון אַלץ
וואָס אֲדֹנִי הַמֶלֶך האָט דבר! וואָרעם דײַן
עֶבֶד, יוֹאָב, ער האָט מיר צוה, און ער האָט
שׂום אין פּה פון דײַן שפחה אַלע די דאָזיקע
דברים. 02 כדי צו סבב דעם פנים פון דער זאַך,
האָט דײַן עֶבֶד יוֹאָב עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] די דאָזיקע זאַך. אָבער אֲדֹנִי
איז חָכָם אַזוי ווי די חכמה פון מלאך האלקים,
צו ידע אַלץ וואָס אויף הָאָרֶץ. 12 און דער
מלך האָט אמר צו יוֹאָבן: הנה, איך עשׂה די דאָזיקע
זאַך, און הלך! שוב! אום דעם נער אַבשָלומען.
22 איז יוֹאָב נפל [זען "נפל"
ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35
און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] אויף זיין פנים צו ארצה, און האָט
זיך שחה, און האָט ברך דעם מלך. און יוֹאָב האָט
אמר: הַיּוֹם ידע [זען "ידע"
דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] דײַן
עֶבֶד אַז איך האָבּ מצא חֵן אין דײַנע אויגן,
אֲדֹנִי הַמֶלֶך, וואָרעם דער מלך האָט עשׂה
[זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו
9:35] דעם פארלאנג פון דײַן
עֶבֶד. 32 און יוֹאָב איז קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6], און איז הלך קיין גשור, און האָט
געבראכט אַבשָלומען קיין ירושלים. 42 און דער
מלך האָט אמר: זאָל ער סבב צו זיין בּית, אָבער
מיין פנים זאָל ער נישט ראה. האָט אַבשָלום
סבב צו זיין בּית, און דעם פנים פון המלך האָט
ער נישט ראה. 52 און אין כּל ישראל איז נישט געווען
אַזאַ אִיש יָפֶה ווי אַבשָלום, צו הלל מאֹד;
פון זיין כּף רגלים [זען
תהלים 71:22] בּיז זיין קָדְקֹד
איז אין אים נישט געווען א מוּם. 62 און אַז ער
האָט גלח זיין קאָפּ און געשען פלעגט עס פון
סָוף שָנָה צו שָנָה, אַז ער זאָל זיך גלח; וואָרעם
אַז עס איז אים צו כבֵד געוואָרן, האָט ער עס
גלח האָט ער שקל די שְׂעַר פון זיין קאָפּ מיט
002 שקלים אויפן באבן המלך. 72 און בּײַ אַבשָלומען
זײַנען ילד [זען "ילד" ישעיהו
41:7] געוואָרן 3 בּנים, און
1 בַּת וואָס איר שֵם איז געווען תָמָר. זי איז
געווען אַן אִשָּה יפת מראה. 82 און אַבשָלום
איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3;
זכריה 31-11:6] אין ירושלים
2 שָנָה צײַט, און דעם פני המלך האָט ער נישט
ראה. 92 האָט אַבשָלום שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] נאָך יוֹאָבן, כדי אים צו שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צום מלך, אָבער ער האָט נישט אבה
צו בוא [זען "בוא" בראשית
01:94; ירמיהו 6-5:32; מלאכי 1:3; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו אים. האָט ער ווידער שלח אַ
צווייט מאָל, און ער האָט נישט אבה צו בוא. 03
האָט ער אמר צו זײַנע עבדים: ראה! חֶלְקָה יוֹאָב
איז לעבן מײַנעם, און ער האָט דאָרטן שְׂעֹרים;
הלך! און הצית [יצת] עס אין אֵש. און די עבדים
פון אַבשָלומען האָבּן הצית [יצת] דאָס חֶלְקָה
אין אֵש. 13 איז יוֹאָב קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6], און איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי
9-7:2; זכריה 9:9] צו אַבשָלומען
אין בּית, און האָט צו אים אמר: לָמָּה האָבּן
דײַנע עבדים יצת מיין חֶלְקָה אין אֵש? 23 האָט
אַבשָלום אמר צו יוֹאָבן: הנה, איך האָבּ שלח
[זען "שלח" מלאכי 1:3] צו דיר, אַזוי צו אמר: בוא אַהער,
און איך וועל דיך שלח צום מלך, אַזוי צו אמר:
לָמָה בין איך בוא פון גשור? בעסער פאַר מיר,
איך זאָל נאָך דאָרטן זיין. און אַצונד, לאָמיך
ראה דעם פנים פון המלך, און אויב אין מיר איז
דאָ אן עָוון [זען "עוון"
ישעיהו 5:35], זאָל ער מיך
מות. 33 איז יוֹאָב בוא צום מלך, און האָט אים
נגד. האָט ער קרא אַבשָלומען, און ער איז בוא
צום מלך, און האָט זיך שחה אויף זיין פנים צו
ארצה פאַרן המלך. און דער מלך האָט נשק [זען "נשק" תהלים 21:2; דניאל 41-31:7
בר דָוִד/בר אנש, זען שמואל ב 41:5; דברי הימים
א 5:3; מתי 7-6:1; לוקס 13:3] אַבשָלומען.
שמלב51
1 און
עס איז געווען נאָך דעם, האָט זיך אַבשָלום
עשׂה א מרכּבה און סוּסים, און 05 אִיש וואָס
זײַנען רוץ אים פארויס. 2 און אַבשָלום פלעגט
זיך שכם, און פלעגט זיך עמד [זען "עמד" ישעיהו 01-1:11] בּײַם דֶּרֶךְ השער; און עס איז געווען,
כּל האִיש וואָס פלעגט האָבּן אַ רִיב צו בוא
[זען "בוא" בראשית 01:94; ירמיהו
6-5:32; מלאכי 1:3; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צום מלך פאַר משפט, האָט אַבשָלום
קרא צו אים און אמר: פון וואָסער עִיר ביסטו?
האָט יענער אמר: פון איינעם פון די שבטים פון
ישראל איז דײַן עֶבֶד. 3 האָט אַבשָלום צו אים
אמר: ראה! דײַנע טענות זײַנען טוֹבים און נכֹחים,
אָבער קיינער פון מלך וועט דיר נישט שמע. 4 און
אַבשָלום האָט אמר: הלוואי שׂום מען מיך פאַר
אַ שופט אין הָאָרֶץ, און צו מיר זאָל בוא כּל
אִיש וואָס האָט אַ רִיב און א משפט; איך וואָלט
אים שוין הצדק [צדק, זען "צדק"
ישעיהו 11:35]. 5 און עס איז
געווען, ווי אַן אִיש האָט קרב זיך צו שחה צו
אים, אַזוי פלעגט ער שלח זיין יָד, און אים חזק,
און אים נשק [זען תהלים 21:2]. 6 און אַבשָלום האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו
9:35] אַזוי ווי די דאָזיקע
זאַך צו כּל ישראל וואָס פלעגן בוא [זען "בוא" בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32;
מלאכי 1:3; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] פאַר משפט צום מלך. און אַבשָלום האָט
גנב דאָס לֵב אנשי ישראל. 7 און עס איז געווען
צום סָוף פון 04 שָנָה, האָט אַבשָלום אמר צום
מלך: לאמיך הלך, נָא, און שלם מיין נדר וואָס
איך האָבּ נדר צו ה', אין חברון. 8 וואָרעם א
נדר האָט נדר דײַן עֶבֶד ווען איך בין ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין גשור אין ארם, אַזוי צו אמר:
אויב שוב וועט מיך ה' שוב קיין ירושלים, וועל
איך עבד ה'. 9 האָט דער מלך צו אים אמר: הלך בשלום.
און ער איז קום [זען "קום"
במדבר 71:42; הושע 2:6], און איז
הלך קיין חברון. 01 און אַבשָלום האָט שלח מרגלים
אין כּל שבטים פון ישראל, אַזוי צו אמר: ווי
איר שמע דעם קוֹל פון שופר, אַזוי זאָלט איר
אמר: אַבשָלום איז געוואָרן מלך אין חברון.
11 און מיט אַבשָלומען זײַנען הלך 002 אִיש פון
ירושלים, קְרֻאִים וואָס זײַנען הלך אין תֹּם;
און זיי האָבּן פון קיין זאַך נישט ידע. 21 און
אַבשָלום האָט שלח נאָך אַחיתופל דעם גילוֹני,
דעם בעַל-יועץ [זען משיח
יוֹעֵץ ישעיהו 5:9] פון דָוִדן,
פון זיין עִיר, פון גילֹה, בעת ער האָט זבח די
זבחים. און דער קֶשֶר איז געווען אמיץ, און
הָעָם האָט זיך הוֹלֵך [הלך] און רב ארום אַבשָלומען.
31 איז בוא א מגּיד [נגד] צו דָוִדן, אַזוי צו
אמר: דאָס לֵב אִיש ישראל איז נאָך אַבשָלומען.
41 און דָוִד האָט אמר צו כּל זײַנע עבדים וואָס
מיט אים אין ירושלים: קום! און לאמיר ברח, וואָרעם
מיר וועלן נישט האָבּן קיין פְּלֵיטָה פון
אַבשָלומען. מהר זיך צו הלך, כדי ער זאָל זיך
נישט מהר און נשׂג אונדז, און הִדִּיחַ [נדח]
אויף אונדז דאָס רָעָה, און נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] די עִיר מיטן שארף פון חֶרֶב.
51 האָבּן די עבדים פון המלך אמר צום מלך: אַזוי
ווי כּל וואָס אֲדֹנִי דער מלך וועט בחר! דאָ
זײַנען דײַנע עבדים. 61 איז יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] דער מלך, און זיין כּל בּית [זען "בּית" ירמיהו 31:30(31)-33(34) https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE ] נאָך אים. און דער מלך האָט עזב [זען "עזב" תהלים 2:22] די 01 נָשִים פלגשים [זען שיר השירים 8:6] לִשמֹר דאָס בּית. 71 און דער מלך איז
יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה
1:5], און דאָס כּל הָעָם נאָך
אים, און זיי האָבּן זיך עמד אין בּית-המרחק.
81 און כּל זײַנע עבדים זײַנען עבר פארבײַ אים;
און כּל כרֵתים און כּל פלֵתים, און כּל גַתער,
006 אִיש וואָס זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי
9-7:2; זכריה 9:9] הינטער אים
פון גַת, זײַנען עבר פאַרן פני המלך. 91 האָט
דער מלך אמר צו אִתַין פון גַת: צו וואָס זאָלסט
דו אויך הלך מיט אונדז? שוּב! זיך אום, און ישב
מיט דעם מלך, וואָרעם דו ביסט אַ נכְרי, און
אויך ביסטו א גֹּלֶה [גלה] אין דײַן מקוֹם. 02
ערשט נעכטן ביסטו בוא [זען
"בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה
9:9] און הַיּוֹם זאָל איך
דיך מאַכן נוע צו הלך מיט אונדז, בעת איך אליין
הלך וווהין מיר וועט זיך הלך? שוב זיך אום, און
שוב אום דײַנע אחים [זען
"אחים" תהלים (22)32-(61)71:22, http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU
, זען אויך ישעיהו 5:35; זכריה
01:21; משיח בּן דָוִד דקרוּ חי אויפן בוים, שמואל
ב 41:81] מיט דיר אין חסד און
אמת. 12 האָט אִתַי ענה דעם מלך און האָט אמר:
אַזוי ווי חי ה', און אַזוי ווי חי אֲדֹנִי הַמֶלֶך,
אַז בּלויז אין דעם מקוֹם וווּ אֲדֹנִי הַמֶלֶך
וועט זיין, סײַ צום מות [זען
"מות" ישעיהו 9:35] סײַ צום
חיים, נאָר דאָרטן וועט זיין דײַן עֶבֶד [זען רות 71-61:1; יוחנן 62:21]! 22 האָט דָוִד אמר צו אִתַין: הלך!
און עבר! איז אִתַי פון גַת עבר, און כּל זײַנע
אנשים, און כּל הטַף וואָס מיט אים. 32 און דאָס
כּל הָאָרֶץ האָט בכה אויף א קוֹל גדוֹל, ווען
דאָס כּל הָעָם איז עבר; און דער מלך איז עבר
דעם נָחַל קִדרון, און דאָס כּל הָעָם איז עבר
אקעגן דעם דֶּרֶךְ פון המדבר. 42 און הנה אויך
צָדוֹק און כּל לוִיִים מיט אים, נשׂא דעם אָרון
בְּרִית האלוקים. און זיי האָבּן יצק דעם אָרון
האלוקים און אביתר איז עלה בּיז דאָס כּל הָעָם
האָט תמם צו עבר פון העִיר. 52 האָט דער מלך אמר
צו צָדוֹקן: שוב אום דעם אָרון האלוקים אין
עִיר. אויב איך וועל מצא חֵן אין די אויגן פון
ה', וועט ער מיך שוב [זען "שוב"
הושע 5-4:3; זכריה 7:31], און
וועט מיך לאָזן ראה אים און זיין נָוֶה. 62 און
אויב ער וועט אַזוי אמר: "איך חפץ דיך נישט",
הִנְנִי, זאָל ער עשׂה [זען
ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] מיט
מיר אַזוי ווי עס איז טוֹב אין זײַנע אויגן.
72 און דער מלך האָט אמר צו צָדוֹק דעם כהן: הֲרוֹאֶה
אַתָּה, שוב זיך אום בשלום אין עִיר, און אַחימַעַץ
דײַן בֵּן און יהונתן בֶּן אביתרן, אײַערע
ביידנס בָּנִים, מיט אײַך. 82 ראה! איך וועל זיך
מהה אין די עֲבָרָה פון מדבר, בּיז עס בוא פון
אײַך א דבר מיר צו נגד. 92 און צָדוֹק און אביתר
האָבּן שוב [זען "שוב" הושע
5-4:3; יכריה 7:31] דעם אָרון
האלוקים קיין ירושלים, און זיי זײַנען דאָרטן
ישב. 03 און דָוִד איז עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] פאַר הר-הזֵיתים [זען
לוקס 14:91; 93:22], עלה און בכה,
און זיין קאָפּ איז געווען חפה, און ער איז
הלך יָחֵף; און דאָס כּל הָעָם וואָס מיט אים
האָבּן חפה איטלעכער זיין קאָפּ, און זיי זײַנען
עלה, און עלה און בכה. 13 האָט מען נגד דָוִדן,
אַזוי צו אמר: אַחיתופל איז צווישן די וואָס
קשר זיך מיט אַבשָלומען. און דָוִד האָט אמר:
נָא, ה', סכל די עצה פון אַחיתופלן. 23 און עס
איז געווען, ווי דָוִד איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32;
חגי 9-7:2; זכריה 9:9] בּיז דעם
שפיץ וואָס מע שחה זיך דאָרטן צו אלוקים, און
הנה אים קומט אנטקעגן חושַי, דער אַרכי, מיט
זיין כֻּתֹּנֶת קרע, און אֲדָמָה אויף זיין
קאָפּ. 33 האָט דָוִד צו אים אמר: אַז דו עבר
מיט מיר, וועסטו זיין אויף מיר א משּׂא. 43 אָבער
אַז דו וועסט זיך אין עִיר שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31], און וועסט אמר צו אַבשָלומען:
"איך וועל זיין דײַן עֶבֶד, המלך; עֶבֶד אָבִיךָ
בין איך געווען פון א מאָל אָן, און אַצונד
בין אין דײַן עֶבֶד", וועסטו מיר פרר די עצה
פון אַחיתופלן. 53 און מיט דיר זײַנען דאָך דאָרטן
צָדוֹק און אביתר די כֹּהנים; איז, איטלעך וואָרט
וואָס דו וועסט שמע פון בּית המלך, זאָלסטו
נגד צָדוֹק און אביתר די כֹּהנים. 63 הנה! דאָרטן
זײַנען דאָ מיט זיי זייערע 2 בּנים, אַחימַעַץ
בּן צָדוֹק און יהונתן בּן אביתר, וועט איר
דורך זיי מיר שלח איטלעך דבר וואָס איר וועט
שמע. 73 און חושַי, רֵעֶה דָוִד, איז בוא אין
עִיר, ווען אַבשָלום האָט בוא אין ירושלים.
שמלב61
1 און
ווי דָוִד איז געווען א ביסל עבר פון שפיץ,
און הנה ציבאָ דער נער פון מפיבוֹשתן בוא אים
אנטקעגן מיט א צֶמֶד געזאָטלטע [חבש] חמֹרים
[זען זכריה 9:9], און אויף זיי 002 לֶחֶם, און 001 צמוּקָה,
און 001 קַיִץ, און א לאָגל ווײַן. 2 האָט דער
מלך אמר צו ציבאָן: מָה זײַנען די דאָזיקע בּײַ
דיר? האָט ציבאָ אמר: די חמֹרים [זען זכריה 9:9]
פאַר דעם בּית המלך [זען
"בּית" ירמיהו 31:30(31)-33(34) https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE ] צו רכב, און דאָס לֶחֶם און די קַיִץ
פאַר די נערים צום אכל, און דער ווײַן צום שתה
פאַר דעם יָעֵף אין מדבר. 3 האָט דער מלך אמר:
און וווּ איז בּן אֲדֹנֶיךָ? האָט ציבאָ אמר
צום מלך: הנה איז ער ישב אין ירושלים, וואָרעם
ער האָט אמר: הַיּוֹם וועט מיר דאָס בּית ישראל
שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה
7:31] די מלוכה פון אָבִי.
4 האָט דער מלך אמר צו ציבאָן: הנה, כּל וואָס
געהערט צו מפיבוֹשתן איז דײַנס. האָט ציבאָ
אמר: איך שחה זיך; לאָמיך מצא חֵן אין דײַנע
אויגן, אֲדֹנִי הַמֶלֶך. 5 און ווי דער מלך דָוִד
איז בוא [זען "בוא," בראשית
01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] בּיז בחורים, און הנה פון דאָרטן
יצא אַן אִיש פון דער משפחה פון בּית שָאול,
וואָס שמוֹ [זען "שמוֹ" פון
צֶמַח משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בעל
אותו שם פון משיח] איז געווען
שִמְעִי בּן גֵראָן יצא יצא און קלל [זען קללת אלוקים, דברים 32:12; גלט'
31:3]. 6 און ער האָט סקל מיט
שטיינער אויף דָוִדן, און אויף כּל עבדים פון
המלך דָוִדן; און דאָס כּל הָעָם און כּל גבורים
זײַנען געווען פון זיין רעכטער זייט און פון
זיין לינקער. 7 און אַזוי האָט שִמְעִי אמר,
ווען ער האָט קלל: יצא! יצא! אִיש הדּמים און
אִיש הבּליּעל! 8 ה' האָט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31] אויף דיר כֹּל דאָס דָּם פון דעם
בּית שָאולן, וואָס דו ביסט געוואָרן מלך אויף
זיין תּחת [זען "תחת" בראשית
31:22; ישעיהו 5:35], און ה' האָט
נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9;
חגי 9-7:2] די מלוכה אין דער
יָד פון אַבשָלומען בְּנֶךָ. און הנה ביסטו
אין דײַן רָעָה, ווײַל אַן אִיש דּמים ביסטו.
9 האָט אבישַי בּן צרויָהן אמר צום מלך: לָמָּה
זאָל דער דאָזיקער הכּלב [זען "כלב" תהלים 71:22] המֵת קלל [דברים 32:12;
גלט' 31:3; דברים 62:72; יוחנן 13:91] אֲדֹנִי הַמֶלֶך? לאָמיך, נָא, עבר,
און איך וועל אים דעם קאָפּ סור. 01 האָט דער
מלך אמר: מה לִּי וְלָכֶם, בְּנֵי צרויָהן?
אויב ער קלל, איז דאָס ווײַל ה' האָט אים אמר:
קלל דָוִדן; און ווער קען אמר: מַדוּעַ עשׂה
אַזוי? 11 און דָוִד האָט אמר צו אַבישַין און
צו כּל זײַנע עבדים: הנה, בְּנִי וואָס איז
יצא פון מײַנע מֵעֶה בקש מיין נפש [זען "נפש" ישעיהו 01:35], הײַנט ווי שוין אַצונד דער בנימינער?
נוח אים, און זאָל ער קלל [דברים 32:12; גלט' 31:3; דברים 62:72; יוחנן 13:91], וואָרעם ה' האָט אים אמר. 21 אפשר
וועט ה' ראה מיין אויג, און ה' וועט מיר שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] טוֹבה תּחת זיין קללהן היום הזה.
31 און דָוִד און זײַנע אנשים זײַנען הלך אויפן
דֶּרֶךְ, און שִמְעִי איז הלך בּצלע ההַר אַקעגן
אים, הלך און קלל, און סקל מיט שטיינער אקעגן
אים, און עפר מיט עָפָר. 41 און דער מלך און דאָס
כּל הָעָם וואָס מיט אים זײַנען בוא עיפים
[עָיֵף]; און ער האָט זיך נפש דאָרטן. 51 און אַבשָלום
און דאָס כּל הָעָם, די אִיש ישראל, זײַנען
בוא קיין ירושלים, און אַחיתופל מיט אים. 61
און עס איז געווען, אַז חושַי דער אַרכי, רֵעֶה
דָוִד, איז בוא צו אַבשָלומען, האָט חושַי אמר
צו אַבשָלומען: יחי המלך! יחי המלך [זען לוקס 32:42; יוחנן 81:02]! 71 האָט אַבשָלום אמר צו חושַין:
איז דאָס דײַן חסד צו דײַן רֵעֶה? לָמָּה ביסטו
נישט הלך מיט דײַן רֵעֶה? 81 האָט חושַי אמר
צו אַבשָלומען: לֹא! נײַערט וועמען ה' און דאָס
דאָזיקע עם [זען "עמי" ישעיהו
8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] און כּל אִיש ישראל האָבּן בחר,
צו אים געהער איך, און מיט אים וויל איך ישב.
91 און השֵנִית, וועמען וועל איך עבד? דאָך בּײַ
בְּנוֹ; אַזוי ווי איך האָבּ עבד בּײַ אָבִיךָ,
אַזוי וועל איך זיין בּײַ דיר. 02 און אַבשָלום
האָט אמר צו אַחיתופלן: יהב אײַער עצה וואָס
מיר זאָלן עשׂה. 12 האָט אַחיתופל אמר צו אַבשָלומען:
בוא צו די פלגשים [זען שיר
השירים 8:6] פון אָבִיךָ,
וואָס ער האָט נוח לִשמֹר דאָס בּית. און אַז
כּל ישראל וועט שמע, אַז דו האָסט זיך באש בּײַ
אָבִיךָ, אַזוי וועלן חזק ווערן די הענט פון
כּל וואָס מיט דיר. 22 האָט מען נטה הָאֹהֶל
פאַר אַבשָלומען אויפן גָּג, און אַבשָלום
איז בוא צו די פלגשים פון אָבִיו פאַר די אויגן
פון כּל ישראל. 32 און אַן עצה וואָס אַחיתופל
האָט יעץ, איז אין יענע טעג געווען אַזוי ווי
אַן אִיש זאָל שאל בּײַ דעם דבר-האלוקים. אַזוי
איז געווען כּל עצה פון אַחיתופלן סײַ בּײַ
דָוִדן סײַ בּײַ אַבשָלומען.
שמלב71
1 און
אַחיתופל האָט אמר צו אַבשָלומען: לאמיך נָא
בחר 000,21 אִיש, און איך וועל קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6], און וועל רדף דָוִדן הַלָיְלָה.
2 און איך וועל בוא אויף אים ווען ער איז יָגֵע
און רָפֶה פון יָדַיִם [זען
תהלים 71:22], און וועל אים
חרד, און דאָס כּל הָעָם [זען
"עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וואָס מיט אים וועט נוס, און איך
וועל נכה [זען "נכה" ישעיהו
01-1:11; 4:35; 6:05] דעם מלך אַליין;
3 און איך וועל שוב צו דיר דאָס כּל הָעָם. אַז
אַלע וועלן זיך שוב אָפּהענגיק אויף דער אִיש
וואָס דו בקש, וועט דאָס כּל הָעָם זיין אין
שלוֹם. 4 איז די זאַך געווען ישר אין די אויגן
פון אַבשָלומען, און אין די אויגן פון כּל זקני
ישראל. 5 און אַבשָלום האָט אמר: קרא! נָא! חושַי
דעם אַרכי, און לאָמיר שמע אויך וואָס אין זיין
פּה. 6 איז בוא חושַי צו אַבשָלומען, און אַבשָלום
האָט צו אים אמר, אַזוי צו אמר: אַזוי ווי דאָס
דאָזיקע דבר האָט אַחיתופל דבר. זאָלן מיר
עשׂה לויט זיין דבר אָדער נישט? דבר דו. 7 האָט
חושַי אמר צו אַבשָלומען: נישט טוֹבה איז די
עצה וואָס אַחיתופל יעץ בּפּעם הזֹאת. 8 און
חושַי האָט אמר: דו ידע אָבִיךָ און זײַנע אנשים,
אַז זיי זײַנען גבורים, און זיי זײַנען מַר
אין נפש [זען "נפש" ישעיהו
01:35], אַזוי ווי א דוֹב שכּוּל
אין שָׂדֶה; אויך איז אָבִיךָ אן אִיש מלחמה,
און ער וועט נישט לון מיטן הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ
חיים מפשע עמי]. 9 הנה! איז
ער אַצונד נחבּא [חבא] אין איינער פון די פּחתים
[פַּחַת], אָדער אין איינעם פון די מקוֹמֹת;
און עס וועט זיין, אַז עמעצער וועט אין זיי
נפל אין תְּחִלָּה, און השֹמֵעַ וועט שמע, וועט
ער אמר: אַ מַגֵפָה איז געווען צווישן הָעָם
וואָס הינטער אַבשָלומען. 01 און אַפילו דער
וואָס איז א בּן חַיִל, וואָס זיין לֵב איז
אַזוי ווי דאָס לֵב פון אן אַריֵה, וועט מסס
מסס ווערן, וואָרעם כּל ישראל ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] אַז אָבִיךָ איז א גִבור, און
די וואָס מיט אים זײַנען בּני חַיִל. 11 אָבער
איך יעץ אַז אסף זאָל אסף ווערן כּל ישראל ארום
דיר, פון דָּן און בּיז באר-שבע, אַזוי ווי דער
חוֹל וואָס בּײַם ים לָרֹב, און דו אליין זאָלסט
הלך אין קְרָב. 21 און אַז מיר וועלן בוא [זען "בוא" בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32;
מלאכי 1:3; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אויף אים אין איינעם פון די מקוֹמֹת
וואָס ער נמצא [מצא] זיך דאָרטן, וועלן מיר זיך
נפל אויף אים, אַזוי ווי עס פאלט דער טַל אויף
דער אֲדָמָה; און פון אים און פון כּל האנשים
וואָס מיט אים, וועט אַפילו איינער נישט יתר.
31 און אַז ער וועט זיך אסף אין עִיר, וועלן כּל
ישראל נשׂא צו יענער עִיר חבלים ["חבל," זען החוּט המשֻלָּש, קוהלת
21:4], און מיר וועלן עס סחב
אין נחל, בּיז דאָרטן וועט זיך אַפילו א צרוֹר
נישט נמצא [מצא]. 41 האָט אמר אַבשָלום און כּל
אִיש ישראל: די עצה פון חושַי דעם ארכי איז
בעסער ווי די עצה פון אַחיתופלן. וואָרעם ה'
האָט באשערט [צוה] צו פרר די עצה הטובה פון אַחיתופלן,
כדי ה' זאָל ברענגען דאָס רָעָה אויף אַבשָלומען.
51 און חושַי האָט אמר צו צָדוֹק און צו אביתר
די כֹּהנים: אַזוי און אַזוי האָט אַחיתופל
יעץ אַבשָלומען און די זקני ישראל, און אַזוי
און אַזוי האָבּ איך יעץ. 61 און אַצונד, שלח
גיך און נגד דָוִדן, אַזוי צו אמר. זאָלסט נישט
לון די לָיְלָה אין די ערבוֹת פון מדבר, אָבער
עבר מוזטו עבר, כדי דער מלך און דאָס כּל הָעָם
וואָס מיט אים זאָלן נישט בּלע ווערן. 71 און
יהונתן און אַחימַעַץ זײַנען עמד אין עֵין-רוֹגֵל,
און א שפחה הלך און זיי נגד, און זיי הלך און
נגד דעם מלך דָוִדן; וואָרעם זיי האָבּן זיך
נישט יכל ווײַזן לבוא [בוא] אין עִיר. 81 האָט
זיי א נער ראה, און ער האָט נגד אַבשָלומען.
זײַנען זיי ביידע אויף גיך הלך, און זײַנען
בוא צו דעם בּית פון אן אִיש אין בּחורים; און
ער האָט געהאַט א בְּאֵר אין זיין חֲצֵר, האָבּן
זיי ירד אַהין. 91 און די אִשָּה האָט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6;
31:11] און האָט פרשׂ א מָסָךְ
איבער דער עפענונג פון בְּאֵר, און האָט שטח
דערויף רִאפוֹת, און קיין זאַך איז נישט געווען
נוֹדע [ידע]. 02 און עבדים פון אַבשָלום זײַנען
בוא [זען "בוא," בראשית 01:94;
ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו דער אִשָּה אין בּית, און האָבּן
אמר: וווּ זײַנען אַחימַעַץ און יהונתן? האָט
די אִשָּה צו זיי אמר: זיי זײַנען עבר דעם מיכל
המים. האָבּן זיי בקש, און האָבּן נישט מצא;
און זיי האָבּן זיך שוב [זען
"שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31]
קיין ירושלים. 12 און עס איז געווען נאָך זייער
הלך, זײַנען זיי עלה [זען
"עלה" ישעיהו 2:35] פון בְּאֵר,
און זײַנען הלך און האָבּן נגד דעם מלך דָוִדן,
און זיי האָבּן אמר צו דָוִדן: קום! און עבר
גיך דעם מַיִם, וואָרעם אַזוי האָט אַחיתופל
יעץ אקעגן אײַך. 22 איז קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6] דָוִד און דאָס כּל הָעָם וואָס
מיט אים, און זיי זײַנען עבר דעם ירדן; ביזן
אוֹר פון בֹקֶר האָט עד אחד נישט עדר וואָס
איז נישט עבר דעם ירדן. 32 און אַחיתופל האָט
ראה אַז זיין עצה איז נישט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] געוואָרן, און ער האָט חבש דעם
חֲמוֹר [זען "חֲמוֹר" פון
משיח, זכריה 9:9], און איז
קום, און איז הלך צו זיין בּית, צו זיין עִיר,
און ער האָט צוה צו זיין בּית [זען "בּית" ירמיהו 31:30(31)-33(34) https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE ], און האָט זיך חנק; און ער איז מות,
און איז קבר [זען משיח קבר,
ישעיהו 9:35] געוואָרן אין
דעם קבר פון אָבִיו [זען
תהלים (62)72:81]. 42 און דָוִד
איז בוא קיין מַחֲנַיִם; און אַבשָלום איז
עבר דעם ירדן, ער און כּל אִיש ישראל וואָס
מיט אים. 52 און עַמָשָׂאן האָט אַבשָלום שׂום
תחת יוֹאָב איבערן צָבָא. און עַמָשָׂא איז
געווען בּן אן אִיש מיטן שֵם יִתרא דער ישראלי,
וואָס איז בוא צו אביגַיִל בַּת נחשן, אן אחוֹת
פון צרויָה אֵם יוֹאָב. 62 און ישראל און אַבשָלום
האָבּן חנה אין אֶרֶץ גִלעָד. 72 און עס איז
געווען, ווי דָוִד איז בוא קיין מַחֲנַיִם,
אַזוי [האָט] שוֹבי בּן נָחשן, פון רַבָה פון
בּני עמּון, און מכיר בּן עַמיאֵלן, פון לוֹ-דבר,
און ברזִלַי דער גִלעָדער פון רוֹגלים, 82 געבראכט
[נגש] משכּב, און סַף, און ליימענע כלים, און
חטּים און שׂעֹרים, און קֶמַח, און קָלִי, און
מלא, און עֲדשָים, און געברענטע זאנגען, 92 און
דבש, און חֶמְאָה, און צֹאן, און שְפוֹת פון
בָּקָר, פאַר דָוִדן און פאַר הָעָם וואָס
מיט אים, צו אכל; וואָרעם זיי האָבּן אמר: הָעָם
איז רָעֵב און עָיֵף און צָמֵא אין דער מדבּר.
שמלב81
1 און
דָוִד האָט פקד הָעָם וואָס מיט אים, און ער
האָט שׂום איבער זיי שׂרים פון אלפים און שׂרים
פון מֵאוֹת. 2 און דָוִד האָט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] הָעָם, א דריטל אונטער דער יָד פון יוֹאָבן,
און א דריטל אונטער דער יָד פון אבישַי בּן
צרויָהן, אחִי יוֹאָב, און א דריטל אונטער דער
יָד פון אתַין פון גַת. און דער מלך האָט אמר
צום עם [זען "עמי" ישעיהו
8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]: יצא וועל איך אויך יצא מיט אײַך.
3 האָט דאָס עם אמר: זאָלסט נישט יצא; וואָרעם
אויב נוס וועלן מיר נוס, וועט מען אויף אונדז
נישט שׂום לֵב, און אַפילו א העלפט פון אונדז
זאָלן מות, וועט מען אויף אונדז נישט שׂום לֵב;
אָבער דו ביסט אַצונד אַזוי ווי 000,01 פון אונדז;
איז אַצונד בעסער, אַז דו זאָלסט אונדז זיין
צו עזר פון עִיר. 4 האָט דער מלך צו זיי אמר:
וואָס איז יטב אין אײַערע אויגן, וועל איך עשׂה.
און דער מלך האָט זיך עמד אין זייט פון שער,
און דאָס כּל הָעָם איז יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] אין מֵאות און אין אלפים. 5 און דער
מלך האָט צוה יוֹאָבן און אַבישַין און אִתַין,
אַזוי צו אמר: זייט מיר אַט מיט דעם נער, מיט
אַבשָלומען. און דאָס כּל הָעָם האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] ווי דער מלך האָט צוה כּל השׂרים
וועגן אַבשָלומען. 6 און הָעָם איז יצא אין
שָׂדֶה אקעגן ישראל, און די מלחמה איז געווען
אין וואלד פון אפריִם. 7 און עָם ישראל איז דאָרטן
נגף געוואָרן פאַר די עבדים פון דָוִדן, און
דאָרטן איז געווען א מגפה גדוֹלה אין יום ההוא
- 000,02. 8 וואָרעם די מלחמה איז דאָרטן געווען
פוץ אויפן פּני כּל הָאָרֶץ; און דער וואלד
האָט אכל פון עם [זען "עמי"
ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] מער ווי די חֶרֶב האָט אכל אין
יום ההוא. 9 און אַבשָלום האָט זיך געטראפן
[קרא] פאַר די עבדים פון דָוִדן. און אַבשָלום
איז רכב אויף א פֶּרֶד, איז דער פֶּרֶד בוא
[זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו
6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אונטער
דעם שׂוֹבֶךְ פון הָאֵלָה הגְדוֹלָה, און זיין
קאָפּ האָט זיך חזק אָן דעם אֵלָה, און ער איז
נתן צווישן שָמַיִם און הָאָרֶץ; און דער פֶּרֶד
וואָס אונטער אים איז עבר [זען בּן דָוִד הענגען אויף דעם בוים
https://www.youtube.com/watch?v=kSKiYQ71mvQ
]. 01 האָט ראה איינער אַן אִיש, און
ער האָט נגד יוֹאָבן און אמר: הנה! האָבּ איך
ראה אַבשָלומען הענגען [תָּלָה,
זען בּן דָוִד הענגען אויף דעם בוים, זען דברים
32:12; גלט' 31:3; דברים 62:72; יעקב 01:2] אויפן אֵלָה. 11 האָט יוֹאָב אמר
צו דעם אִיש וואָס האָט אים נגד: און הנה! אַז
דו האָסט ראה, און מַדוּעַ האָסטו אים נישט
נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11;
4:35; 6:05] דאָרטן צו ארצה? און
אויף מיר וואָלט געווען דיר צו נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי
9-7:2] 01 כֶּסֶף און א חֲגֹרָה.
21 האָט דער אִיש אמר צו יוֹאָבן: אַפילו ווען
איך קריג שקל אויף מײַנע כּף 0001 כֶּסֶף, וועל
איך נישט שלח מיין יָד אויף דעם בּן המלך, וואָרעם
פאַר אונדזערע אוזנים האָט דער מלך צוה דיר
און אַבישַין און אִתַין, אַזוי צו אמר: זייט
שומר, ווער עס זאָל נישט זיין, מיט דעם נער,
מיט אַבשָלומען. 31 אָדער אַז איך זאָל עשׂה
א שֶקֶר אקעגן מיין נפש [זען
הדרך המשיחיסטים 6:6 און
לייענען
זיך אין די פָּסוּק: איר זענט דער "איש" אין
שמלב 01:81
https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
https://www.youtube.com/watch?v=XDA-_oRKQbA
https://www.youtube.com/watch?v=gaMa1zoR21Y ], וועט קיין זאַך
נישט בלײַבן יכּחד [כּחד] פון דעם מלך, און דו
וועסט התיצב [יצב] זיך פון נגד [גלײַכגילטיק].
41 האָט יוֹאָב אמר: איך קען זיך דאָ אַזוי נישט
יחל מיט דיר. און ער האָט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] 3 שבטים [שֵבֶט] אין זיין כּף, און
האָט זיי תקע אין לֵב אַבשָלום, ווען ער האָט
נאָך געלעבט חַי אין מיטן אייכנבוים [זען בֶּן דָוִד דקרוּ, זכריה 01:21,
הענגען אויף דעם בוים; זען בּן דָוִד, שמואלב
41:5; דברי הימים א 5:3; מתי 7-6:1; לוקס 13:3
http://www.youtube.com/watch?v=-xLdH3YIECE
]. 51 און 01
נערים, וואפנטרעגער פון יוֹאָב, האָבּן זיך
סבב, און האָבּן נכה אַבשָלומען און אים מות
[זען תהלים 91-1:22]. 61 און יוֹאָב האָט תקע אין שופר,
און הָעָם האָט זיך שוב [זען
"שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31]
פון רדף ישראל, וואָרעם יוֹאָב האָט חשׂך הָעָם.
71 און זיי האָבּן לקח [זען
"לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] אַבשָלומען, און האָבּן אים שלך
אין וואלד אין דער פחת הגדוֹל. און זיי האָבּן
נצב איבער אים א גּל אבנים גדול מאֹד. און כּל
ישראל זײַנען נוס, איטלעכער צו זײַנע אוהל.
81 און אַבשָלום האָט נאָך בּײַ זיין לעבן לקח
און זיך נצב דעם מצּבת וואָס אין עמק המלך;
וואָרעם ער האָט אמר: איך האָבּ נישט קיין בּן
צו הזכּיר [זכר] מיין שֵם. און ער האָט קרא דעם
מצבת אויף שמוֹ [זען "שמוֹ"
פון צֶמַח משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז
בעל אותו שם פון משיח], און
מע קרא אים יַד אַבשָלום בּיז אויף היום הזה.
91 און אַחימַעַץ בּן צָדוֹקן האָט אמר: לאָמיך
נָא רוץ און בָּשָׂר דעם מלך, אַז ה' האָט זיך
שפט אים פון דער יָד פון זײַנע פײַנט. 02 האָט
יוֹאָב צו אים אמר: ביסט נישט א בעַל-בשורה
היום הזה; וועסט בָּשָׂר אַן אַנדער יוֹם, אָבער
היום הזה זאָלסטו נישט בָּשָׂר, אַזוי ווי
דעם בּן המלך איז מות [זען
"מות" ישעיהו 9:35]. 12 און יוֹאָב
האָט אמר צו דעם כושי: הלך! נגד! דעם מלך וואָס
דו האָסט ראה. האָט דער כושי זיך שחה צו יוֹאָבן,
און איז רוץ. 22 און אַחימַעַץ בּן צָדוֹקן האָט
יסף און אמר צו יוֹאָבן: זאָל זיין וואָס וועט
זיין, לאָמיך אויך, נָא, רוץ נאָך דעם כושי.
האָט יוֹאָב אמר: לָמָּה? דען זאלסטו רוץ, בְּנִי,
אַז די בשורה וועט דיר גאָרניט מֹצֵאת [מצא]?
32 אָבער זאָל זיין וואָס וועט זיין, איך וועל
רוץ. האָט ער צו אים אמר: רוץ! און אַחימַעַץ
איז רוץ מיטן דֶּרֶךְ פון דער [ירדן] כִּכָּר,
און ער האָט עבר דעם כושי. 42 און דָוִד איז ישב
[זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה
31-11:6] צווישן די 2 שערים,
און דער צֹפה [צפה] איז הלך אויף דעם גַּג השער,
אויף דער חוֹמָה, און ער האָט נשׂה זײַנע אויגן,
און ראה און הנה אן אִיש רוץ אליין. 52 האָט דער
צֹפה [צפה] קרא, און נגד דעם מלך. האָט דער מלך
אמר: אויב ער איז אַליין, איז א בשורה אין זיין
פּה. און יענער איז הלך הלך און קרב. 62 האָט
דער צֹפה ראה אַן אַנדער אִיש רוץ, און דער
צֹפה האָט קרא צום טויערמאַן און אמר: הנה,
אן אִיש רוץ אליין. האָט דער מלך אמר: דער אויך
איז א מְבַשֵׂר [זען מה"ש
8:12]. 72 האָט דער צֹפה אמר:
איך ראה דאָס מְרוּצַת הראשוֹן אַזוי ווי דאָס
מְרֻצַת פון אַחימַעַץ בּן צָדוֹקן. האָט דער
מלך אמר: אִיש טוֹב איז ער, און מיט א בשורה
טוֹבה בוא ער [זען בשורה
טוֹבה, ישעיהו 5:35, מוּסַר שלוֹמֵנוּ עָלָיו]. 82 האָט אַחימַעַץ קרא און האָט
אמר צום מלך: שלוֹם! און ער האָט זיך שחה צום
מלך מיט זיין פנים צו ארצה, און האָט אמר: ברך
ה' אלֹקֶיךָ וואָס האָט סגר די אנשים וואָס
האָבּן נשׂה זייער יָד אויף אֲדֹנִי הַמֶלֶך.
92 האָט דער מלך אמר: שלוֹם צו דעם נער, צו אַבשָלומען?
האָט אַחימַעַץ אמר: איך האָבּ ראה הָמוֹן
הגדוֹל ווען יוֹאָב האָט שלח עֶבֶד המלך, און
מיך דײַן עֶבֶד, אָבער איך האָבּ נישט ידע וואָס.
03 האָט דער מלך אמר: סבב! זיך אום, יצב! זיך דאָ.
האָט ער זיך סבב, און איז עמד. 13 און הנה דער
כושי בוא; און דער כושי האָט אמר: זאָל בשורה
האָבּן, אֲדֹנִי הַמֶלֶך, אַז ה' האָט זיך הַיּוֹם
שפט דיר פון דער יָד פון אַלע וואָס זײַנען
קום אויף דיר. 23 האָט דער מלך אמר צו דעם כושי:
איז שלוֹם צו דעם נער, צו אַבשָלומען? האָט
דער כושי אמר: זאָל ווערן פון די שָונאים פון
אֲדֹנִי הַמֶלֶך, און פון אַלע וואָס זײַנען
קום אויף דיר צום רָעָה, ווי פון דעם נער.
שמלב91
1 האָט
דער מלך רגז, און ער איז עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אין דער עלִיָּה פון השער, און האָט
בכה; און ווי ער הלך האָט ער אַזוי אמר: בְּנִי
אַבשָלום, בְּנִי, בְּנִי אַבשָלום! הלוואי
וואָלט איך מות תחת [זען
"תחת" בראשית 31:22; ישעיהו 5:35] דיר, אַבשָלום בְּנִי, בְּנִי! 2 איז
נגד געוואָרן יוֹאָבן: הנה, דער מלך בכה, און
ער אבל [זען "ספד" זכריה 01:21] אויף אַבשָלומען. 3 און די תשֻעָה
אין יום ההוא איז געוואָרן צו אֵבֶל פאַר דעם
כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו
8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], וואָרעם הָעָם האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] אין יום ההוא, אַזוי צו אמר: דער
מלך איז נעצב [עצב] וועגן בְּנוֹ. 4 און הָעָם
איז אין יום ההוא זיך התגנב [גנב] בוא אין העִיר,
אַזוי ווי דאָס עם גנבעט זיך נכלם [כלם] ווען
זיי נוס אין א מלחמה. 5 און דער מלך האָט לאט
[לוט] זיין פנים, און דער מלך האָט זעק אויף
א קוֹל גדוֹל: בְּנִי אַבשָלום, אַבשָלום בְּנִי,
בְּנִי! 6 איז יוֹאָב בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי
9-7:2; זכריה 9:9] צום מלך אין
בּית, און האָט אמר: האָסט הַיּוֹם בוש דעם
פנים פון כּל דײַנע עבדים וואָס האָבּן הַיּוֹם
מלט דײַן נפש, און דאָס נפש פון דײַנע בּנים
און דײַנע בָּנוֹת, און דאָס נפש פון דײַנע
נָשִים, און דאָס נפש פון דײַנע פלגשים [זען שיר השירים 8:6], 7 אהב צו האָבּן דײַנע פײַנט, און
פײַנט צו האָבּן דײַנע אֹהבים. וואָרעם האָסט
הַיּוֹם נגד, אַז בּײַ דיר זײַנען נישטא קיין
שָׂרים און קיין עבדים: ווײַל הַיּוֹם ידע
[זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו
3:35] איך, אַז ווען אַבשָלום
חי [זען בּן דָוִד חי, תהלים
:01:61; ישעיהו 8:35; יוסף חי, בראשית 62:54], און כֻלָּנוּ זײַנען הַיּוֹם
מות [זען "מות" ישעיהו 9:35], וואָלט דעמאָלט געווען ישר אין
דײַנע אויגן. 8 און אַצונד, קוּם! [זען במדבר 71:42; הושע 2:6] יצא! און דבר צום לֵב פון דײַנע עבדים,
וואָרעם איך שבע בּײַ ה', אַז דו יצא נישט, אויב
אַן אִיש וועט בּײַ דיר לון הַלַיְלָה! און
דאָס וועט דיר זיין רָעָה ווי כּל הָרָעָה
וואָס איז בוא אויף דיר פון דײַן נְעוּרים
אָן בּיז אַצונד. 9 איז דער מלך קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6], און ער האָט זיך ישב אין שער,
און דעם כּל הָעָם [זען "עמי"
ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] האָט מען נגד, אַזוי צו אמר: הִנֵּה,
דער מלך ישב [זען "ישב" הושע
5-4:3; זכריה 31-11:6] אין שער.
און דאָס כּל הָעָם איז בוא פאַרן מלך. און
אַז ישראל איז נוס איטלעכער צו זײַנע אוהלים,
01 האָט דאָס כּל הָעָם אין כּל שבטי ישראל נדון
[דין], אַזוי צו אמר: דער מלך האָט אונדז נצל
[זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] געווען פון דער יָד פון אונדזערע
פײַנט, און ער האָט אונדז מלט פון דער יָד פון
די פלִשתים, און אַצונד איז ער ברח פון הָאָרֶץ
פון וועגן אַבשָלומען. 11 און אַבשָלום, וואָס
מיר האָבּן משח איבער אונדז, איז מות אין דער
מלחמה, הײַנט לָמָּה החריש [חרש] איר וועגן
שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה
7:31] דעם מלך? 21 און דער מלך
דָוִד האָט שלח [זען "שלח"
מלאכי 1:3] צו צָדוֹק און
צו אביתר די כֹּהנים, אַזוי צו אמר: דבר צו די
זקני יהודה, אַזוי צו אמר: לָמָה זאָלט איר
זיין די אחרונים צו שוב דעם מלך אין זיין בּית?
וואָרעם דאָס דבר כּל ישראל איז בוא צום מלך
אין זיין בּית? 31 מײַנע אחים [זען "אחים" תהלים (22)32-(61)71:22, http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU
, זען אויך ישעיהו 5:35; זכריה
01:21; משיח בּן דָוִד דקרוּ חי אויפן בוים, שמואל
ב 41:81] זייט איר, מיין עֶצֶם
און מיין בָּשָׂר זייט איר, און לָמָּה זאָלט
איר זיין די אחרונים צו שוב דעם מלך? 41 און צו
עַמָשאן זאָלט איר אמר: מיין עֶצֶם און מיין
בָּשָׂר ביסטו דאָך. זאָל מיר ה' עשׂה אַזוי
און נאָך יסף, אויב דו וועסט נישט זיין בּײַ
מיר כּל הימים דער שַׂר צָבָא תחת [זען בראשית 31:22, תחת בְּנוֹ; זען
ישעיהו 8,5:35, תחת לנו] יוֹאָב!
51 און ער האָט נטה דאָס לֵב פון כּל אִיש יהודה
אַזוי ווי אִיש אחד. און זיי האָבּן שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צום מלך: שוב זיך אום דו און כּל
דײַנע עבדים. 61 האָט דער מלך זיך שוב, און ער
איז בוא ביזן ירדן. און יהודה איז בוא קיין
גִלגל צו הלך אנטקעגן דעם מלך, כדי צו העביר
[עבר] דעם מלך איבערן ירדן. 71 און שִמְעִי בּן
גֵראָן, דער בנימינער, וואָס פון בחורים, האָט
מהר און ירד מיט די אִיש יהודה אַנטקעגן דעם
מלך דָוִד; 81 און מיט אים 000,1 אִיש פון בּנימין,
און ציבאָ נער בּית שָאול, און זײַנע 51 בּנים
און זײַנע 02 עבדים מיט אים. און זיי זײַנען
צלח אריבער דעם ירדן פאַרן המלך. 91 און דער
עֲבָרָה איז עבר, כדי צו עבר דעם בּית המלך
[זען "בּית" ירמיהו 31:30(31)-33(34) https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE ], און צו עשׂה וואָס איז הטוֹב אין
זײַנע אויגן. איז שִמְעִי בּן גֵראָן נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים
01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים
אין מָשִיחַ] פאַרן המלך,
ווען ער האָט געוואָלט עבר דעם ירדן. 02 און
ער האָט אמר צום מלך: זאָל אֲדֹנִי מיר נישט
חשב [זען "חשב" בראשית 6:51] אַן עָוון, און זאָלסט נישט זכר
וואָס דײַן עֶבֶד האָט עוה אין דעם יוֹם וואָס
אֲדֹנִי הַמֶלֶך איז יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פון ירושלים, אַז דער מלך זאָל
זיך דאָס שׂום צום לֵב. 12 וואָרעם דײַן עֶבֶד
ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו
3:35] אַז איך האָבּ חטא, און
הנה בין איך בוא הַיּוֹם דער רִאשוֹן פון כּל
בּית יוסף, צו ירד אנטקעגן אֲדֹנִי הַמֶלֶך.
22 האָט זיך ענה אבישַי בּן צרויָהן, און האָט
אמר: זאָל נישט שִמְעִי מות ווערן דערפאַר
וואָס ער האָט קלל דעם משיח ה'? 32 האָט דָוִד
אמר: מַה לִּי און מיט אײַך, איר בּני צרויָהן,
אַז איר זאָלט מיר הַיּוֹם זיין פאַר א שָׂטָן?
זאָל הַיּוֹם מות ווערן אַן אִיש פון ישראל?
וואָרעם אמנם, און הנה ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] איך אַז הַיּוֹם בין איך מלך איבער
ישראל. 42 און דער מלך האָט אמר צו שִמְעִין:
וועסט נישט מות. און דער מלך האָט אים שבע [זען "שבע," תהלים 4:011, זען דברי הימים
א 71:12]. 52 און מפיבוֹשת בּן
שָאול האָט ירד אנטקעגן דעם מלך, און ער האָט
נישט עשׂה זײַנע רגלים [זען
תהלים 71:22], און נישט עשׂה
זײַנע וואָנסע, און זײַנע בגדים נישט כבס, פון
דעם יוֹם וואָס דער מלך איז הלך בּיז דעם יוֹם
וואָס ער איז בוא בשלום. 62 און עס איז געווען,
אַז ער איז בוא קיין ירושלים דעם מלך אנטקעגן,
האָט דער מלך צו אים אמר: לָמָּה ביסטו נישט
הלך מיט מיר, מפיבוֹשת? 72 האָט ער אמר: אֲדֹנִי
הַמֶלֶך, מיין עֶבֶד [ציבאָ] האָט מיך רִמָּה,
וואָרעם דײַן עֶבֶד האָט אמר: איך וועל מיר
חבש די חמוֹר, און וועל רכב אויף איר, און וועל
הלך מיטן מלך; ווײַל דײַן עֶבֶד איז פִסֵּחַ.
82 און ער האָט רגּל אויף דײַן עֶבֶד פאַר אֲדֹנִי
הַמֶלֶך, אָבער אֲדֹנִי הַמֶלֶך איז אַזוי
ווי מלאך האלוקים; דעריבער עשׂה וואָס איז
טוֹב אין דײַנע אויגן. 92 וואָרעם כּל בּית אָבִי
איז נישט אנדערש ווי אנשֵי מָוֶת בּײַ אֲדֹנִי
הַמֶלֶך, פון דעסט וועגן האָסטו שית דײַן עֶבֶד
צווישן די וואָס אכל בּײַ דײַן טיש [זען טיש פון בּן דָוִד, התג' 9-6:91], און וואָסער רעכט האָבּ איך נאָך,
צו מאָל זיך נאָך צו זעק פאַרן המלך? 03 האָט
דער מלך צו אים אמר: לָמָּה זאלסטו דבר [זען "דבר" ישעיהו 41-01:7] דײַנע דברים? איך אמר: דו און ציבא
זאָלט זיך חלק מיטן שָׂדֶה. 13 האָט מפיבוֹשת
אמר צום מלך: זאָל ער אויך דאָס גאנצע לקח, נאָך
דעם אַז אֲדֹנִי הַמֶלֶך איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32;
חגי 9-7:2; זכריה 9:9] בשלום
אין זיין בּית [זען מה"ש 42:02]. 23 און בַרזִלַי דער גִלעָדער
האָט ירד פון רוֹגלים, און ער איז עבר מיטן
המלך צום ירדן, כדי אים צו שלח איבערן ירדן.
33 און בַרזִלַי איז געווען זקן מאֹד, אן אִיש
פון 08 שָנָה; און ער האָט כִּלְכֵּל [כול] דעם
מלך ווען ער איז שיבה אין מַחֲנַיִם, וואָרעם
ער איז געווען אִיש גדוֹל מאֹד. 43 האָט דער
מלך אמר צו בַרזלַין: עבר דו מיט מיר, און איך
וועל דיך כול בּײַ מיר אין ירושלים [זען לוקס 03-82:22]. 53 האָט בַרזִלַי אמר צום מלך: ווי פיל
נאָך זײַנען די יְמֵי שְנֵי חַיַּי, אַז איך
זאָל עלה [זען ישעיהו 2:35] מיטן המלך קיין ירושלים? 63 איך
בין הַיּוֹם אן אִיש פון 08 שָנָה; וועל איך
דען ידע צווישן טוֹב און רָע? וועט דען דײַן
עֶבֶד טעם וואָס איך וועל אכל און וואָס איך
וועל שתה? קען איך דען נאָך שמע דעם קוֹל פון
שָרים [שיר] און שָרוֹת [שיר]? און צו וואָס זאָל
דײַן עֶבֶד נאָך זיין צו מַשָׂא אויף אֲדֹנִי
הַמֶלֶך? 73 מעט קען דײַן עֶבֶד עבר דעם ירדן
מיטן המלך; און לָמָּה זאָל מיר המלך גמל די
דאָזיקע גמוּלָה? 83 זאָל, נָא, דײַן עֶבֶד זיך
שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה
7:31], און לאָמיך מות אין
מיין עִיר בּײַם קבר אָבִי און אמִּי [זען קבר פון משיח, ישעיהו 9:35]. אָבער הנה איז דײַן עֶבֶד כִמהָם,
זאָל ער עבר מיט אֲדֹנִי הַמֶלֶך, און עשׂה
מיט אים וואָס איז טוֹב אין דײַנע אויגן. 93
האָט דער מלך אמר: זאָל כִמהָם עבר מיט מיר,
און איך וועל עשׂה פאַר אים וואָס איז טוֹב
אין דײַנע אויגן; און אַלץ וואָס דו וועסט בחר
פון מיר, וועל איך דיר עשׂה. 04 און דאָס כּל
הָעָם איז עבר דעם ירדן, און דער מלך איז עבר.
און דער מלך האָט נשק [זען
"נשק" תהלים 21:2, נשק בר דָוִד, בר אנש, זען דניאל
41-31:7; לוקס 96:22; תהלים 1:011] בַרזלַין, און האָט אים ברך. און ער
האָט זיך שוב אין זיין היים. 14 און דער מלך איז
עבר קיין גִלגל, און כִמהָם איז עבר מיט אים,
און דאָס כּל הָעָם יהודה, און אויך א העלפט
עַם ישראל, האָבּן עבר דעם מלך. 24 און הנה כּל
אִיש ישראל זײַנען בוא צום מלך, און זיי האָבּן
אמר צום מלך: מדוּעַ האָבּן דיך גנב אחֵינוּ
[זען "אחים" תהלים (22)32-(61)71:22,
http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU
,זען אויך ישעיהו 5:35; זכריה
01:21; משיח בּן דָוִד דקרוּ חי אויפן בוים, שמואל
ב 41:81], די אִיש יהודה, און
האָבּן עבר דעם מלך און זיין בּית [זען "בּית" ירמיהו 31:30(31)-33(34) https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
] איבערן
ירדן, און כּל אנשי דָוִדן מיט אים? 34 האָבּן
כּל אִיש יהודה ענה די אִיש ישראל: ווײַל דער
מלך איז אונדז א קרוב. און לָמָּה דען חרה אײַך
אויף דער דאזיקער זאַך? האָבּן מיר דען אכל
אכל פון דעם המלך? צי איז אונדז נשׂאת נשׂא
געוואָרן? 44 האָבּן די אִיש ישראל ענה די אִיש
יהודה, און אמר: מיר האָבּן 01 יָדוֹת אין המלך,
און מיר זײַנען אויך בילכער אויף דָוִדן פון
אײַך, הײַנט מַדוּעַ האָט איר אונדז צו קלל?
און איז נישט אונדזער דבר געווען דאָס רִאשוֹן
שוב אונדזער מלך? און די דבר פון די אִיש יהודה
זײַנען געווען קשה ווי די דבר פון די אִיש ישראל.
שמלב02
1 און
דאָרטן האָט זיך נקרא [קרא] א בּליּעל וואָס
שמוֹ [זען "שמוֹ" פון צֶמַח
משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בעל אותו שם
פון משיח] איז געווען שֶבַע
בּן בִכרין, אן אִיש א בנימינער; האָט ער תקע
אין שופר, און האָט אמר: מיר האָבּן נישט קיין
חלק אין דָוִדן [זען בּן
דָוִד משיח, ישעיהו 3:35],
און מיר האָבּן נישט קיין נחלה אין בּן ישין.
אִיש צו זײַנע אוהלים, ישראל! 2 און כּל אִיש
ישראל זײַנען עלה פון הינטער דָוִדן נאָך שֶבַע
בּן בִכרין, אָבער די אִיש יהודה זײַנען געווען
דבק אָן זייער מלך, פון ירדן און בּיז ירושלים.
3 און דָוִד איז בוא [זען
"בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה
9:9] אין זיין בּית אין ירושלים;
און דער מלך האָט לקח [זען
"לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] די 01 נָשִים פלגשים [זען שיר השירים 8:6] וואָס ער האָט נוח לִשמֹר דאָס בּית,
און ער האָט זיי נתן אין א בּית משמרת, און האָט
זיי כִּלְכֵּל [כול], אָבער ער איז צו זיי נישט
בוא. און זיי זײַנען געווען צרר בּיז זייער
יוֹם מות, אלמנות חַיּוּת. 4 און דער מלך האָט
אמר צו עַמָשאן: זעק מיר די אִיש יהודה אין
3 טעג, דערנאָך עמד זיך דו דאָ. 5 איז עַמָשא
הלך צו זעק יהודה, און ער האָט זיך האחיר [אחר]
איבער דער מוֹעֵד וואָס ער האָט אים יעד. 6 האָט
דָוִד אמר צו אַבישַין: אַצונד וועט אונדז
שֶבַע בּן בִכרין רעע מער ווי אַבשָלום. דו
לקח די עבדים פון אדֹנֶיךָ, און רדף אים, טאָמער
מצא ער ערים בצֻרוֹת [בצר], און וועט זיך הציל
[נצל] פון אונדזערע אויגן. 7 זײַנען יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] הינטער אים די אנשים פון יוֹאָבן,
און די כרֵתים און די פלֵתים, און כּל הגבורים,
און זיי זײַנען יצא פון ירושלים צו רדף שֶבַע
בּן בִכרין. 8 ווי זיי זײַנען בּײַם אֶבֶן הַגְדוֹלָה
וואָס אין גבעון, אַזוי איז עַמָשא בוא אנטקעגן
זיי. און יוֹאָב איז געווען חגר אין זיין מַד
לְבוּש, און דערויף איז געווען א חֲגוֹר חֶרֶב
צמד צו זײַנע מָתְנַיִם אין איר תַּעַר; און
ווי ער איז יצא [זען "יצא"
ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5], אַזוי
איז זי נפל. 9 האָט יוֹאָב אמר צו עַמָשאן: איז
שלוֹם צו דיר, אחי? און יַד-יְמִין יוֹאָב האָט
אחז עַמָשאן פאַרן בארד, כדי אים צו נשק [זען תהלים 21:2]. 01 און עַמָשא האָט זיך נישט שוֹמר פאַר
דער חֶרֶב וואָס אין יַד יוֹאָב; האָט ער אים
נכה מיט איר אין חֹמֶש, און שפך זײַנע מֵעֶה
אויף ארצה, און נישט אים שָנָה; און ער איז מות.
און יוֹאָב און אחִיו אבישַי האָבּן רדף שֶבַע
בּן בִכרין. 11 און אן אִיש פון נערים פון יוֹאָב
איז עמד איבער אים, און האָט אמר: ווער עס חפץ
[זען "חפץ" ישעיהו 01:35] יוֹאָבן, און ווער עס איז פאַר
דָוִדן, הינטער יוֹאָבן! 21 און עַמָשא האָט
זיך התגֹּלל [גלל] אין דָּם אויפן מיטן מְסִלָּה;
האָט דער אִיש ראה, אַז דאָס כּל הָעָם האָט
זיך עמד, און ער האָט סבב עַמָשאן פון מְסִלָּה
אויפן שָׂדֶה, און שלך אויף אים א בגד, ווען
ער האָט ראה אַז כּל וואָס איז בוא לעבן אים,
האָט זיך עמד. 31 אַז ער איז יגה געוואָרן פון
מְסִלָּה, איז כּל אִיש הינטער יוֹאָבן, צו
רדף שֶבַע בּן בִכרין. 41 און ער איז עבר דורך
כּל שבטים פון ישראל בּיז אבל און בּית-מעכה,
און כּל בֵרִים; און זיי האָבּן זיך קהל, און
זײַנען אויך בוא הינטער אים. 51 און זיי זײַנען
בוא [זען "בוא," בראשית 01:94;
ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] און האָבּן צור אויף אים אין אבל פון
בּית-מעכה, און זיי האָבּן שפך א סֹלְלָה צו
דער עִיר, און עס איז עמד אין דעם חֵל. און דאָס
כּל הָעָם וואָס מיט יוֹאָבן משחיתם [שחת, זען "שחת" https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE ], כדי צו הפיל
[נפל] די חוֹמָה. 61 האָט אַן אִשָּה חֲכָמָה
קרא פון דער עִיר: שמע! שמע! אמר, נָא, צו יוֹאָבן:
קרב בּיז אַהער, און איך וועל דבר [זען "דבר" ישעיהו 41-01:7] צו דיר. 71 האָט ער קרב צו איר, און
די אִשָּה האָט אמר: ביסט דו יוֹאָב? האָט ער
אמר: איך. האָט זי צו אים אמר: שמע! די ווערטער
פון דײַן אַמָּה. האָט ער אמר: איך שמע. 81 האָט
זי אמר, אַזוי צו אמר: דבר האָט מען געזאָלט
דבר בראשונה, אַזוי צו אמר, שאל האָט מען געזאלט
שאל [זען "שאל" תהלים 21-7:2] בּײַ אָבל, און אַזוי מען תמם.
91 מיר זײַנען שלם אמן פון ישראל; ווילסטו בקש
צו מות אן עִיר און אַן אֵם אין ישראל? לָמָּה
זאָלסטו בּלּע די נחלה פון ה'? 02 האָט יוֹאָב
ענה און אמר: חלילה, חלילה מיר, אויב איך וועל
בּלּע און אויב איך וועל שחת [זען "שחת" [https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
!12 נישט אַזוי איז די זאַך;
נײַערט אן אִיש פון דעם הר אפרַיִם, וואָס שמוֹ
[זען "שמוֹ" פון צֶמַח משיח,
זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בעל אותו שם פון
משיח] איז שֶבַע בּן בִכרין,
האָט נשׂא זיין יָד אַקעגן דעם מלך, אַקעגן
דָוִדן. נתן אים אַליין, און איך וועל הלך פון
דער עִיר. האָט די אִשָּה אמר צו יוֹאָבן: הנה
ווערט דיר זיין קאָפּ שלך פון דער חוֹמָה. 22
און די אִשָּה איז בוא [זען
"בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה
9:9] צו דעם כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ
חיים מפשע עמי] מיט איר חכמה,
און זיי האָבּן כרת דעם קאָפּ פון שֶבַע בּן
בִכרין, און שלך צו יוֹאָבן. און ער האָט תקע
אין שופר, און זיי האָבּן זיך פוץ פון דער עִיר,
איטלעכער צו זײַנע אוהלים. און יוֹאָב האָט
זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3;
יכריה 7:31] קיין ירושלים
צום מלך. 32 און יוֹאָב איז געווען איבער דעם
כּל הַצָבָא ישראל; און בנָיָה בּן יהוֹיָדען,
איבער די כרֵתים און איבער די פלֵתים; 42 און
אַדוֹרָם, איבער דעם מַס; און יהוֹשפט בּן אַחילודן,
דער מַזְכִּיר; 52 און שוָא, דער סֹפֵר; און צָדוֹק
און אביתר, כֹּהנים. 62 און אויך עִיראָ פון
יָאִיר איז געווען א כֹהֵן בּײַ דָוִדן.
שמלב12
1 און
עס איז געווען א רָעָב אין די יְמֵי דָוִדן,
3 שָנִים, א שָנָה נאָך א שָנָה, און דָוִד האָט
בקש פני ה'. האָט ה' אמר: דאָס איז פון וועגן
שָאולן און פון וועגן דעם בּית הַדָּמִים,
פאַר וואָס ער האָט מות די גבעונים. 2 האָט דער
מלך קרא די גבעונים, און ער האָט צו זיי אמר--און
די גבעונים זײַנען נישט געווען פון די בְּנֵי-יִשְראל,
אָבער פון דעם יתר פון אמורי; און די בְּנֵי-יִשְראל
האָבּן שבע [זען "שבע," תהלים
4:011, זען דברי הימים א 71:12] צו זיי; און שָאול האָט זיי בקש צו נכה
[זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35;
6:05] אין זיין קנא פאַר די
בְּנֵי-יִשְראל און יהודה. 3 און דָוִד האָט
אמר צו די גבעונים: וואָס זאָל איך אײַך עשׂה
[זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו
9:35] און מיט וואָס קען איך
מכּפּר [כפר, זען "כפר" שמות
03:23; ישעיהו 21-11:35], אַז איר
זאָלט ברך [זען "ברך" בראשית
81:22] די נחלה פון ה'? 4 האָבּן
די גבעונים צו אים אמר: אונדז עס איז נישט קיין
כֶּסֶף און זָהָב פון שָאולן און פון זיין
בּית, און אונדז עס איז נישט דערום צו מות אַן
אִיש פון ישראל. האָט ער אמר: וואָס אמר איר,
איך זאָל אײַך עשׂה [זען
"עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35]? 5 האָבּן זיי אמר צום מלך: דער אִיש
וואָס האָט אונדז כלה, און וואָס האָט דמה קעגן
אונדז בּיז מיר זײַנען שמד געוואָרן פון צו
האָבּן א יצב אין כּל גבול ישראל, 6 פון זײַנע
בּנים זאָלן אונדז יתן [נתן] ווערן 7 אנשים,
און מיר וועלן זיי הוֹקֵעַ [יקע, אויפהענגען, זען שמואל ב 41-9:81] פאַר ה' אויפן גבעת-שָאול דעם
בחיר ה'. האָט דער מלך אמר: איך וועל נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי
9-7:2]. 7 און דער מלך האָט געשוינט
[חמל] מפיבוֹשת בּן יהונתן בּן שָאולן, איבער
דער שבועה פון ה' וואָס צווישן זיי, צווישן
דָוִדן און צווישן יהונתן בּן שָאולן. 8 האָט
דער מלך לקח [זען "לקח" ישעיהו
8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] די 2 בּני
רִצפָה בַּת אַיָהן, וואָס זי האָט ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7] פון שָאולן, אַרמוֹנין און מפיבוֹשתן,
און די 5 בּני מִיכל [מֵרב,
זען שמואל א 71:81] בַּת שָאולן,
וואָס זי האָט ילד [זען "ילד"
ישעיהו 41:7] פון עַדריאֵל
בּן בַרזלַין, פון מחוֹלָה; 9 און ער האָט זיי
נתן אין דער יָד פון די גבעונים, און זיי האָבּן
זיי יקע אויפן הַר פאַר ה'; און זיי זײַנען נפל
אַלע 7 אין איינעם. און זיי זײַנען מות געוואָרן
אין די ערשטע יְמֵי קָציר הראשנים, אין אָנהייבּ
קציר שׂעֹרִים. 01 און רִצפָה בַּת אַיָהן האָט
לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35;
זכריה 31-11:6; 31:11] א זאק, און
האָט עס זיך נטה אויפן הצּוּר, פון אָנהייבּ
קָצִיר בּיז עס האָט זיך נתך אויף זיי מַיִם
פון שָמַיִם. און זי האָט נישט נתן אן עוֹף
הַשָמַיִם זיך נוח אויף זיי יוֹמָם, און א חיה
פון שָׂדֶה בּײַ לָיְלָה. 11 איז נגד געוואָרן
דָוִדן וואָס רצפָה בַּת אַיָהן, די פילֶגֶש
[זען פילגש שיר השירים 8:6] פון שָאולן, האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו
9:35]. 21 איז דָוִד הלך, און
האָט לקח [זען "לקח" ישעיהו
8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] די עצמות
פון שָאולן, און די עצמות פון יהונתן בְּנוֹ,
פון די בעלי יָביש-גִלעָד, וואָס האָבּן זיי
גנב פון דעם רחֹב פון בּית-שָן וואָס די פלִשתים
האָבּן זיי דאָרטן געהאַט תָּלָא, אין דעם
יוֹם וואָס די פלִשתים האָבּן נכה שָאולן אין
גִלבּוֹע. 31 און ער האָט עלה פון דאָרטן די
עצמות פון שָאולן, און די עצמות פון יהונתן
בְּנוֹ; און מע האָט אסף די עצמוֹת פון די מוּקָעִים
[יקע]. 41 און מע האָט קבר [זען
משיח קבר, ישעיהו 9:35] די
עצמות פון שָאולן און יהונתן בְּנוֹ אין אֶרֶץ
בּנימין, אין צֵלָע, אין דעם קבר פון אָבִיו
קישן; און מע האָט עשׂה [זען
"עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] אַלץ וואָס דער מלך האָט צוה. און אלוקים
האָט זיך עתר צו אֶרֶץ נאָך דעם. 51 און די פלִשתים
האָבּן מלחמה עוֹד מיט ישראל, און דָוִד און
זײַנע עבדים מיט אים האָבּן ירד, און האָבּן
לחם מיט די פלִשתים, און דָוִד איז עיף געוואָרן.
61 און יושבי-בנוֹב וואָס איז געווען פון ילדים
פון דעם רָפה, און די משקל פון זיין קַיִן איז
געווען 003 משקל נחשת, און ער איז געווען חגר
מיט א חדשה [חֶרֶב, זען "חדשה,"
ירמיה 03:13] האָט אמר צו נכה
[זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35;
6:05] דָוִדן. 71 אָבער אַבישַי
בּן צרויָהן איז אים עזר, און האָט נכה דעם
פלִשתי און אים מות. דעמאָלט האָבּן אנשים
פון דָוִד שבע [זען "שבע,"
תהלים 4:011, זען דברי הימים א 71:12] פאַר אים, אַזוי צו אמר: זאָלסט מער
נישט יצא מיט אונדז אין מלחמה, כדי זאָלסט נישט
כבה דאָס נֵר ישראל. 81 און עס איז געווען נאָך
דעם, איז עוֹד געווען מלחמה אין גוֹב מיט די
פלִשתים; דעמאָלט האָט סִבכַי פון חושָה נכה
[זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35;
6:05] סַפן וואָס פון ילדים
פון דעם רָפה. 91 און עס איז עוֹד געווען מלחמה
אין גוֹב מיט די פלִשתים; און אֶלחָנֶן בּן
יַעֲרֵי-אוֹרגים דער בּית-לֶחֶמער האָט נכה
[זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35;
6:05] גָליַתן [לחמי אחי גָלְיָת, זען דברי הימים
א 5:02] פון גַת, וואָס דער
עֵץ פון זיין חֲנִית איז געווען אַזוי ווי
דער מָנוֹר פון אֹרֵג. 02 און עס איז עוֹד געווען
א מלחמה אין גַת. איז דאָרטן געווען אן אִיש
מָדוֹן וואָס די אֶצְבַּעוֹת פון זײַנע הענט
און די אֶצְבַּעוֹת פון זײַנע רגלים [זען תהלים 71:22] זײַנען געווען צו 6 און 6, 42 אין צאָל.
און ער אויך איז געווען ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7] פון דעם רָפה. 12 און ער האָט חרף ישראל;
האָט אים יהונתן בּן שִמְעִי, אֲחִי דָוִד,
נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11;
4:35; 6:05]. 22 די דאָזיקע 4 זײַנען
געווען ילד [זען "ילד" ישעיהו
41:7] פון דעם רָפה אין גַת.
און זיי זײַנען נפל [זען
"נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו
01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] דורך דער יָד
פון דָוִדן, און דורך דער יָד פון זײַנע עבדים.
שמלב22
1 און
דָוִד האָט דבר צו ה' די דברים פון דעם דאזיקן
שירה, אין דעם יוֹם וואָס ה' האָט אים נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] געווען פון דער כּף פון אַלע זײַנע
פײַנט, און פון דער כּף פון שָאולן. 2 און ער
האָט אמר: ה' איז מיין סֶלַע און מיין מצוּדה,
און דער וואָס מאכט מיך פלט; 3 אלוקים מיין צוּר
וואָס איך חסה מיך אין אים, מיין מָגֵן און
דער קֶרֶן פון מיין ישע, מיין משׂגב און מיין
מָנוֹס, מיין מושִעַ, וואָס ישע מיך פון חמס
[זען חמס, ישעיהו 9:35]. 4 איך קרא צו ה'; מְהֻלָּל איז
ער! און פון מײַנע פײַנט ווער איך ישע. 5 וואָרעם
אפף האָבּן מיך מִשְבָּר פון מות [זען "מות" ישעיהו 9:35], נחלים [נחל] פון בּליּעל האָבּן מיך
בעת; 6 הבלים [הבל] פון שָאול האָבּן מיך סבב,
קדם זײַנען מיר מוקש פון מות [זען "מות" ישעיהו 9:35]. 7 האָבּ איך אין מיין צר קרא צו ה', יא,
צו אלֹקָי האָבּ איך קרא, און ער האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] פון זיין הֵיכַל מיין קוֹל, און
מיין שַוְעָה אין זײַנע אוזנים. 8 און געש און
רעש האָט זיך הָאָרֶץ. די מוֹסָדוֹת [מוֹסָד]
פון שָמַיִם האָבּן רגז; זיי האָבּן זיך געש,
ווײַל ער האָט חרה; 9 עָשָן איז עלה אין זיין
אף, און פון זיין פּה האָט אֵש אכל; קוילן האָבּן
בער פון אים. 01 און ער האָט נטה דעם שָמַיִם
און ירד, מיט אן עֲרָפֶל אונטער זײַנע רגלים
[זען תהלים 71:22]. 11 און ער איז רכב אויף כרוב און
עוף, און זיך באוויזן אויף כּנף [זען "כּנף" דניאל 72:9] פון ווינט. 21 און ער האָט שׂיח חֹשֶךְ
פאַר סֻכּוֹת אַרום אים; א חשרת [חשרה] פון מַיִם,
וואלקנס געדיכטע. 31 פון דעם נֹגַהּ פאַר אים
האָבּן פײַערקוילן בער. 41 רעם פון שָמַיִם
האָט ה', און דער עֶלְיוֹן האָט נתן זיין קוֹל.
51 און ער האָט שלח פײַלן און זיי פוץ, א בליץ,
און זיי המם. 61 און די אָפִיק פון ים האָבּן
זיך באוויזן, די מֹסְדוֹת פון דער וועלט זײַנען
גלה געוואָרן, דורך דעם גְּעָרָה פון ה', פון
דעם נשמה פון רוּחַ פון זיין נאָז [אף]. 71 ער
האָט שלח פון דער הייך און מיך לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6;
31:11], מיך משה פון מַיִם רבּים.
81 ער האָט מיך נצל [זען "נצל"
מיכה 01:4; 1:5] געווען פון מיין
מאַכטיקן פײַנט, פון מײַנע שָונאים, ווען זיי
זײַנען געווען אמץ פון מיר. 91 זיי זײַנען מיר
קדם אין יוֹם מיין אֵיד, אָבער ה' איז מיר אַן
מִשְעָן געווען. 02 ער האָט מיך יצא אין מרחב,
מיך חלץ, ווײַל ער האָט מיך חפץ [זען "חפץ" ישעיהו 01:35]. 12 ה' גמל מיך לויט מיין משפּט [צדקה],
לויט דער ריינקייט [בֹּר] פון מײַנע הענט [זען תהלים 71:22] שוב ער מיר אום [זען
רומ' 11-6:2; יעקב 8:4; זען שמואל ב 15:22]. 22 וואָרעם איך האָבּ שמר די וועגן
פון ה', און נישט רשע אַקעגן אֱלֹקָי. 32 וואָרעם
זײַנע כּל משפט זײַנען פאַר מיר, און זײַנע
חוקות, דערפון סור איך נישט. 42 און איך בין געווען
צו אים תמים, און האָבּ מיך שמר פון מיין עָוון.
52 דעריבער האָט מיר שוב ה' לויט מיין צדקה [זען צדקה בראשית 6:51], לויט מיין בֹּר פאַר זײַנע אויגן.
62 מיט דעם חסיד ווײַזטו זיך חסד, מיט דעם גִּבּוֹר
תָּמִים ווײַזטו זיך תמם. 72 מיט דעם ברר ווײַזטו
זיך ברר, און מיט דעם עִקֵּש ווײַזטו זיך פתל.
82 און דאָס עַם עָני [זען
"עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] טוסטו ישע, און דײַנע אויגן זײַנען
אויף די רָמִים [רום], דו זאָלסט זיי שפל. 92 וואָרעם
דו ביסט מיין נֵר ה', און ה' נגה מיין חֹשֶךְ.
03 וואָרעם מיט דיר רוץ איך קעגן א גְּדוּד,
מיט אֱלֹקָי דלג איך א שוּר. 13 הָאֵ-ל זיין דֶּרֶךְ
איז תּמִים; דאָס אִמְרָה פון ה' איז צרף, ער
איז אַ מָגֵן פאַר אַלע וואָס חסה זיך אין אים.
23 וואָרעם ווער איז א-ל אויסער ה', און ווער
צוּר אויסער אלוקינו? 33 הָאֵ-ל וואָס איז מיין
שטארקע מָעוֹז, און נתר תָּמִים מיין דֶּרֶךְ.
43 ער מאכט מײַנע רגלים [זען
תהלים 71:22] גלײַך ווי די
הינדן, און אויף מײַנע הייכן ער מיך עמד [זען "עמד" ישעיהו 01-1:11]. 53 ער לערנט מײַנע יַד [זען תהלים 71:22] צו מלחמה, און אַ קשת נחושה נחת מײַנע
זרוֹעַ [זען זרוֹעַ ה' משיח,
ישעיהו 1:35]. 63 און האָסט
מיר נתן [זען "נתן" ישעיהו
41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] דעם מָגֵן
פון דײַן ישע, און דײַן עֲנָוָה טוט מיך רבה.
73 דו רחב מיין צעד אונטער מיר, און נישט מעד
האָבּן זיך מײַנע קרסֹל. 83 איך האָבּ רדף מײַנע
פײַנט און זיי שמד, און זיך נישט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31] בּיז איך האָבּ זיי כלה. 93 יאָ,
איך האָבּ זיי כלה און זיי מחץ [זען "מחץ" במדבר 71:42], אַז זיי קענען נישט קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6]; און זיי זײַנען נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים
01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים
אין מָשִיחַ] אונטער מײַנע
רגלים [זען תהלים 71:22]. 04 און האָסט מיך אזר מיט חַיִל
פאַר מלחמה, האָסט געמאַכט כרע מײַנע קַם אונטער
מיר. 14 און מײַנע פײַנט האָסטו געמאַכט נתן
מיטן עֹרֶף צו מיר, מײַנע שָונאים איך זאָל
זיי צמת. 24 זיי האָבּן זיך שעה, און נישט געווען
קיין מֹשִיעַ, צו ה' און ער האָט זיי נישט ענה.
34 און איך האָבּ זיי שחק ווי עָפָר פון דער
אֶרֶץ, ווי טִיט חוּצוֹת זיי דקק, זיי רקע. 44
און דו האָסט מיך פלט פון די ריב פון עַמִּי
[זען "עמי," ישעיהו 8:35], מיך שמר צו ווערן דער קאָפּ פון
די גוֹים; עם וואָס איך ידע נישט, מיר עבד. 54
בְּנֵי נֵכָר כחש פאַר מיר, פון שמע מיטן אֹזֶן
געהארכן זיי מיר. 64 בְּנֵי נֵכָר ווערן נבל,
און חגר פון זייערע מִסְגֶּרֶת. 74 חַי ה', און
ברך מיין צוּר, און רום איז אלוקי צוּר יִשְעִי;
84 הָאֵ-ל וואָס נתן מיר נקמות, און ירד די עמּים
[זען "עמי" ישעיהו 8:35] אונטער מיר, 94 און מוֹצִיא [יצא]
מיך פון מײַנע פײַנט; יא, איבער מײַנע קַם רום
מיך, פון אִיש חמסים [זען
"חמס" ישעיהו 9:35] ביסטו מיך
נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5]. 05 דעריבער ידה [זען רום' 92:2, בראשית 53:92] איך דיך, ה', צווישן די גּוֹיִם, און
צו דײַן שֵם איך זמר. 15 א מגדוֹל פון ישוּעוֹת
איז ער צו זיין מלך, און ער עשׂה חֶסֶד מיט זיין
משיח, מיט דָוִדן און מיט זיין זֶרַע [זען שמואל ב 41:5; דברי הימים א 5:3;
מתי 7-6:1; לוקס 13:3] עַד עוֹלָם
https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
.
שמלב32
1 און
דאָס זײַנען די דברי דָוִד אחרֹנים נְאֻם דָוִד
בּן יִשַין, און נְאֻם הַגֶבֶר וואָס איז קום
עָל, דעם משיח אלוקי יעקב, און דעם זיסן זינגער
פון ישראל: 2 דער רוּחַ ה' דבר דורך מיר, און
זיין מִלָּה איז אויף מיין לשון. 3 דער אֱלֹקֵי
ישראל האָט אמר, דער צוּר ישראל האָט צו מיר
דבר: מוֹשֵל [זען "מוֹשֵל"
מיכה 1:5] איבער אדם משל צדיק,
וואָס משל מיט יראת אלוקים, 4 און ווי אוֹר פון
בֹקֶר ווען די שֶמֶש זרח, א בֹקֶר וואס איז
לֹא עָבוֹת ווען פון שײַן נאָכן מָטָר פון
דאָס דשֶא פון דער אֶרֶץ. 5 אמנם, איז נישט כֵן
מיין בּית מיט א-ל? ווײַל בְּרִית עוֹלם האָט
ער מיר שׂום [זען בּן דָוִד
און בְּרִית עוֹלם, ירמיה 03:13; מתי 82:62], ערך אין אלעם און שמר; אמנם, כּל
יִשְעִי און כּל חפץ צי מאכט ער נישט צמח [זען זכריה 21-11:6 https://www.youtube.com/watch?v=rNdrW7tjhcU ]? 6 אָבער די בליּעל
זײַנען אַלע ווי קוֹץ נדד ווײַל מען קען מיט
דער יָד נישט לקח; 7 און וויל עמעצער זיי נגע,
מלא ער זיך מיט אַן בּרזל אָדער אַ האָלץ פון
א חֲנִית; און מיט אֵש שׂרף שׂרף ווערן זיי
אויפן שֶבֶת. 8 דאָס זײַנען די שֵמוֹת פון די
גבורים וואָס דָוִד האָט געהאַט: יוֹשֵב-בַשֶבת,
א תַחכמוֹני, איז געווען דער רֹאש פון די 3;
דאָס איז עַדינוֹ דער עצני; אויף 008 אִיש, חָלָל
מיט פעם אחד. 9 און נאָך אים איז געווען אֶלעָזֶר
בּן דוֹדו בּן אַחוֹחין, פון די 3 גבורים מיט
דָוִדן, ווען זיי האָבּן זיך חרף אקעגן די פלִשתים,
וואָס האָבּן זיך דאָרטן אסף אויף מלחמה, און
די אִיש ישראל זײַנען געווען עלה; 01 און ער
איז קום [זען "קום" במדבר
71:42; הושע 2:6], און האָט נכה
צווישן די פלִשתים בּיז זיין יָד איז יגע געוואָרן,
און זיין יָד האָט זיך דבק צום חֶרֶב. און ה'
האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו
6-5:32; ישעיהו 9:35] תשוּעָה
גדוֹלה אין יום ההוא, און הָעָם האָט זיך שוב
[זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה
7:31] נאָך אים, בּלויז צו
פשט. 11 און נאָך אים איז געווען שַמָה בּן אָגֵאן,
פון הָרָר. די פלִשתים האָבּן זיך געהאַט אסף
אין א חַיָּה; און דאָרטן איז געווען א חֶלְקָה
פון שָׂדֶה פול מיט עדשים; און הָעָם איז נוס
פון די פלִשתים; 21 האָט ער זיך יצב אין מיטן
פון דעם חֶלְקָה, און האָט עס נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] געווען; און ער האָט נכה די פלִשתים,
און ה' האָט עשׂה [זען "עשׂה"
ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] תשוּעה
גדוֹלה. 31 און 3 פון די 03 ראשים האָבּן ירד און
זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית
01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אין קָציר צו דָוִדן צו דער הייל
פון עַדולָם; און די חַיָּה פון די פלִשתים
האָט חנה אין עמק רפאים. 41 און דָוִד איז דעמאָלט
געווען אין דער מצוּדָה, און די מַצָּב פון
די פלִשתים איז דעמאָלט געווען אין בּית-לֶחֶם
[זען מיכה 1:5]. 51 האָט דָוִד אוה, און ער האָט אמר:
ווען מיר שקה מַיִם פון דעם בּאר פון בּית-לֶחֶם
[זען יוחנן 41:4] וואָס אין שער! 61 האָבּן די 3 גבורים
בקע אין מַחֲנֶה פון די פלִשתים, און זיי האָבּן
שאב מַיִם פון דעם בּאר פון בּית-לֶחֶם וואָס
בּײַם שער, און נשׂא און געבראכט צו דָוִדן.
אָבער ער האָט עס נישט אבה צו שתה, און האָט
עס נסך צו ה'. 71 און ער האָט אמר: חלילה מיר, ה',
אַז איך זאָל דאָס עשׂה דאָס דָּם פון די אנשים
וואָס זײַנען הלך מיט דער סכּנה פון זייער
נפשוֹת? און ער האָט עס נישט אבה שתה. דאָס האָבּן
עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32;
ישעיהו 9:35] די 3 גבורים. 81
און אבישַי אחי יוֹאָב בּן צרויָהן, ער איז
געווען דער רֹאש פון די 3; און ער האָט עור זיין
חֲנִית אויף 003 חָלָל; ער האָט געהאַט א שֵם
צווישן די 3. 91 פון די 3 איז ער געווען דער כבד,
און ער איז בּײַ זיי געוואָרן צו שׂר, אָבער
צו די 3 איז ער נישט בוא. 02 און בניָהו בּן יהוֹיָדען,
בּן אִיש חיל, רב פעָלִים, פון קַבצְאל, ער האָט
נכה די 2 אֲרִאֵל מואב, און ער האָט ירד און
האָט נכה [זען "נכה" ישעיהו
01-1:11; 4:35; 6:05] אַן אֲרִי אין
הַבֹּאר, אין א יוֹם פון שֶלֶג. 12 און ער האָט
נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11;
4:35; 6:05] א מִצרִי, אן אִיש
מַרְאֶה; און אין דעם יָד מִצרי איז געווען
א חֲנִית, און ער האָט ירד צו אים מיט אַ שֵבֶט;
האָט ער גזל דעם חֲנִית פון דעם יָד מִצרי,
און האָט אים הרג מיט זיין אייגענעם חֲנִית.
22 דאָס האָט עשׂה [זען "עשׂה"
ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] בניָהו
בּן יהוֹיָדען, און ער האָט געהאַט א שֵם צווישן
די 3 גבורים. 32 ער איז געווען מער כבד פון די
03, אָבער צו די 3 איז ער נישט בוא. און דָוִד
האָט אים שׂום איבער זיין משמעת. 42 עשהאל, אחי
יוֹאָב, איז געווען צווישן די 03; [אויך] אֶלחָנן
בּן דוֹדון פון בּית-לֶחֶם [זען מיכה 1:5]; 52 שַמָה
פון חַרוד; אֶליקאָ פון חַרוד; 62 חֶלֶץ פון
פֶלֶט; עִיראָ בּן עִקֵשן פון תקוֹע; 72 אביעֶזֶר
פון ענָתות; מבונַי פון חושָה; 82 צלמון פון
אַחוֹחַ; מַהרַי פון נטוֹפה; 92 חלב בּן בַעַנָהן
פון נטוֹפה; אתַי בּן ריבין פון גִבעָה בְּנֵי-בּנימין;
03 בנָיָהו פון פִרעָתון; הִדַי פון נַחֲלֵי-גַעַש;
13 אָבִי-עַלבון פון עַרָבה; עַזמָוֶת פון ברחום;
23 אֶליַחבאָ פון שַעַלבון; פון בְּנֵי יָשֵן,
יהונתן; 33 שַמָה פון הָרָר; אַחיאָם בּן שָרָרן
פון אַרָר; 43 אֶליפלט בּן אַחַסבַין; בּן הַמַעַכָתי;
אֶליִעָם בּן אַחיתופלן פון גילֹה; 53 חֶצרי
פון כַרמֶל; פַעֲרַי פון אַרָב; 63 יִגאָל בּן
נתנען פון צוֹבה; בּני גָדי; 73 צֶלֶק דער עמוני;
נַחרַי פון בארות, דער וואפנטרעגער פון יוֹאָב
בּן צרויָהן; 83 עִיראָ פון יֶתר; גָרב פון יֶתר;
אורִיה דער חִתי. אין אלעמען 73.
שמלב42
1 און
דער אף ה' האָט יסף צו חרה אויף ישראל, און ער
האָט סות דָוִדן אקעגן זיי, אַזוי צו אמר: הלך!
מנה! ישראל און יהודה. 2 און דער מלך האָט אמר
צו יוֹאָב שׂר החיל וואָס מיט אים: שוט! נָא
דורך כּל שבטים פון ישראל, פון דן און בּיז
בּאר-שבע, און פקד הָעָם כדי איך זאָל ידע דעם
מספר הָעָם [זען "עמי" ישעיהו
8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 3 האָט יוֹאָב אמר צום מלך: זאָל
ה' אלוקיךָ יסף הָעָם 001 פעמים אַזוי פיל ווי
זיי זײַנען, און די אויגן פון אֲדֹנִי הַמֶלֶך
זאָלן עס ראה; אָבער לָמָּה חפץ אֲדֹנִי הַמֶלֶך
די דאָזיקע זאַך? 4 אָבער דאָס דבר המלך איז
געווען חזק צו יוֹאָבן און צו די שׂרי החיל,
און יוֹאָב און די שׂרי החיל זײַנען יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פון פאַרן מלך, צו פקד הָעָם, ישראל.
5 און זיי זײַנען עבר דעם ירדן, און האָבּן חנה
אין ערוער, אויף דער ימין זייט פון דער עִיר
וואָס אין מיטן נחל פון גָד, און צו יַעזֵר
צו. 6 און זיי זײַנען בוא [זען
"בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה
9:9] קיין גִלעָד, און צו אֶרֶץ
תַחתים-חָדשי, און זיי זײַנען בוא קיין דן-יַעַן,
און רונד ארום צו צידון. 7 און זיי זײַנען בוא
צו דער מבצר פון צור, און צו כּל ערים פון דעם
חִוִי און דעם כנעַני, און זיי זײַנען יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] אין נֶגֶב יהודה בּײַ בּאר שֶבע.
8 און זיי האָבּן שוב דאָס כּל הָאָרֶץ, און
זײַנען בוא צום סָוף פון 9 חדשים און 02 טעג קיין
ירושלים. 9 און יוֹאָב האָט נתן דעם מספר פון
דער מפקד הָעָם [זען "עמי"
ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] צום מלך. און ישראל איז געווען
000,008 אִיש חיל שלף חֶרֶב, און די אִיש יהודה,
000,005 אִיש. 01 און דאָס לֵב דָוִדן האָט אים נכה
נאָך דעם ווי ער האָט ספר הָעָם, און דָוִד
האָט אמר צו ה': איך האָבּ חטא מאֹד וואָס איך
האָבּ דאָס עשׂה [זען "עשׂה"
ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35];
און אַצונד, ה', הַעֲבֶר [עבר], נָא, דעם עָוון
פון דײַן עֶבֶד, וואָרעם איך בין געווען נאַריש
[סכל] מאֹד. 11 און ווי דָוִד איז קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6] אין דער בוקר, אַזוי איז דאָס
דבר ה' געווען צו גָד הנביא, חֹזֵר דָוִד, אַזוי
צו אמר: 21 הלך! און זאָלסט דבר [זען "דבר" ישעיהו 41-01:7] צו דָוִדן: כֹּה אמר ה': 3 זאכן נטל איך
אויף דיר; בחר! דיר איינע פון זיי, וואָס איך
זאָל דיר עשׂה. 31 איז גָד בוא צו דָוִדן און
האָט אים נגד, און האָט צו אים אמר: זאָלן אויף
דיר בוא 7 שָנָה רָעָב אין אַרצֶךָ? אָדער זאָלסט
3 חדשים נוס פאַר דײַנע פײַנט, און זיי זאָלן
דיך רדף? אָדער 3 טעג זאָל זיין א דבר אין אַרְצֶךָ?
אַצונד ידע! און ראה וואָס פאַר א דבר איך זאָל
ברענגען [שוב] צו דעם וואָס שלח מיך. 41 האָט
דָוִד אמר צו גָדן: מיר איז צרר מאֹד. לאמיר,
נָא, נפל אין דער יָד ה', וואָרעם זיין רַחמָנות
איז רבּים, און לאָמיך נישט נפל אין דער יָד
אדם. 51 האָט ה' נתן א דֶּבֶר אין ישראל פון אין
דער בוקר און בּיז דער צײַט פון מוֹעֵד, און
עס זײַנען מות פון הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים
מפשע עמי], פון דן און בּיז
בּאר-שבע, 000,07 אִיש. 61 און דער מלאך האָט שלח
זיין יָד אויף ירושלים זי צו שחת [זען "שחת" תהלים 01:61 https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
; זען "יאריך
ימים" ישעיהו 01:35 כאטש אין א "קבר" ישעיהו 9:35]; האָט ה' נחם געהאַט אויף דעם רָעָה,
און ער האָט אמר צו דעם מלאך המּשחית צווישן
הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35,
כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]: גענוג! אַצונד הרפה [רפה]! דײַן יָד.
און דער מלאך ה' [זען זכריה
01-8:21; ישעיהו 5:9; געטלעך טבע פון משיח] איז געווען בּײַ דעם גֹּרֶן פון
אַרַונָה דעם יבוסי. 71 און דָוִד האָט אמר צו
ה', ווען ער האָט ראה דעם מלאך וואָס נכה צווישן
הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35,
כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און ער האָט אמר: הנה, איך האָבּ חטא,
און איך האָבּ העוה [עוה], אָבער די דאָזיקע
צֹאן, וואָס האָבּן זיי עשׂה? זאָל, נָא, דײַן
יָד זיין אויף מיר און אויף מיין בּית אָבִיךָ
[זען משיח בּן דָוִד און
ישעיהו 01:35 "ה' חפץ דכּאוֹ (דכא) הֶחֱלִי (חלה)"]. 81 איז גָד בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי
9-7:2; זכריה 9:9] צו דָוִדן
אין יום ההוא, און ער האָט צו אים אמר: עלה! הקם
[קום] צו ה' א מזבח אין דעם גֹּרֶן פון ארונה
דעם יבוסי. 91 איז דָוִד עלה לויט דעם דבר גָדן,
אַזוי ווי ה' האָט צוה. 02 און אַרַונֶה האָט
שקף און האָט ראה ווי דער מלך און זײַנע עבדים
עבר צו אים; איז אַרַונֶה יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5], און האָט זיך שחה צום מלך מיט
זיין פנים צו ארצה. 12 און אַרַונֶה האָט אמר:
מדוּע איז אֲדֹנִי הַמֶלֶך בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32;
חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו זיין
עֶבֶד? האָט דָוִד אמר: צו קנה [זען משלי 22:8] פון
דיר דעם גֹּרֶן צו בנה [זען
"בנה" דניאל 52:9] א מזבח צו
ה', כדי די מגפה זאָל נעצר [עצר] ווערן פון הָעָם
[זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי
נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 22 האָט אַרַונֶה אמר צו דָוִדן: זאָל
אֲדֹנִי הַמֶלֶך לקח און עלה וואָס איז טוֹב
אין זײַנע אויגן. ראה! די בָקָר זײַנען פאַר
עוֹלָה, און די מורגים [מוֹרג] און די כלי פון
די בָקָר פאַר האָלץ. 32 כּל האָט אַרַונֶה דער
מלך נתן צום מלך. און אַרַונֶה האָט אמר צום
מלך: זאָל ה' אלֹקֶיךָ דיך רצה. 42 האָט דער מלך
אמר צו אַרַונֶהן: לֹא, נײַערט קנה וועל איך
קנה [משלי 22:8] פון דיר פאַר מחיר, און איך וועל
נישט עלה צו ה' אלֹקָי עֹלוֹת [עוֹלָה] חִנם.
און דָוִד האָט קנה דעם גֹּרֶן און די בָקָר
פאַר 05 שקלים כֶּסֶף. 52 און דָוִד האָט דאָרטן
בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] א מזבח צו ה', און האָט עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] עֹלוֹת [עוֹלָה] און שלמים. און ה'
האָט זיך עתר לָאָרֶץ, און די מגפה איז נעצר
[עצר] געוואָרן פון ישראל.