נחום
 
פוּן ארטאדאקסיש חסידיש יידיש בביל
קאפירייט ( C ) 5102 אמנים למען ישׂראל. אלע רעכט רעזערווירט
 
נחום1
 
1 די מַשָׂא אויף נינוֵה; דאס סֶפֶר חֲזוֹן נחוּם דעם אֶלקוֹשי
[זען https://www.youtube.com/watch?v=v-l9yVlIM-8 ]
. 2 אֵ-ל קנּוֹא און נֹקֵם [נקם] איז ה', ה' נקם און בַעַל חֵמָה, ה' איז זיך נוֹקם אָן זײַנע פײַנט, און ער נטר צו זײַנע שָונאים. 3 ה' איז אֶרֶךְ אין אַפַּיִם, און גָדוֹל אין כֹּחַ, און נקה נקה ער נישט; ה' מיט סוּפָה און מיט שְׂעָרָה איז זײַן דֶּרֶךְ, און עָנָן אבק פוּן זײַנע רגלים [זען תהלים 71:22]. 4 ער גער אויפן ים, און יבש ים, און אַלע נהרות [נָהָר] מאַכט ער חרב; אמלל ווערט דער בָּשָן און כַרמֶל, און די פֶּרַח פוּן לבָנוֹן ווערט אמלל. 5 די הָרִים רעש פאַר אים, און די גבעות [נבעה] זיך התמוג [מוג], און הָאָרֶץ ווערט נשׂא פוּן זײַן פנים, אי די תֵבֵל [וועלט] אי כּל יוֹשבים אין איר. 6 פאַר זײַן זעם ווער קען זיך עמד [זען "עמד" ישעיהו 01-1:11]? און ווער קען קום אין זײַן חרוֹן? זײַן אף חמה נתך זיך ווי אֵש, און די צוּר ווערן נתץ פאַר אים. 7 טוֹב איז ה', פאַר אַ מָעוֹז אין יוֹם צָרָה; און ער ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] די וואָס חָסָה זיך אין אים. 8 אָבער מיט אַ שטראָמיקער שֶטֶף וועט ער עשׂה כָּלָה פוּן איר מקוֹם, און זײַנע פײַנט וועט רדף חֹשֶךְ. 9 וואָס חשב איר אַקעגן ה'? כָּלָה וועט ער עשׂה, די צָרָה וועט נישט קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6] אַ צווייט מאָל. 01 וואָרעם ווי סירים [סיר] סבך, און ווי סֹבֶא סבא, וועלן זיי מָלֵא אכל ווערן ווי יָבֵש קַש. 11 פוּן דיר איז יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] דער וואָס חשב רָעָה אַקעגן ה', וואָס יעץ [זען ישעיה 5:9] בְּלִיָּעַל. 21 אַזוי האָט ה' אמר: ווי שלמים [שָלֵם] און אַזוי רבּים ווי זיי זײַנען, אַזוי וועלן זיי גזז ווערן און עבר; הגם איך האָבּ דיך ענה, וועל איך מער דיך נישט ענה. 31 און אַצונד וועל איך שבר זײַן מוֹט פוּן דיר, און דײַנע מוֹסֵר וועל איך נתק. 41 און ה' האָט צוה וועגן דיר [נִינְוֵה], אַז פוּן דײַן שֵם זאָל מער קיין זֶרַע נישט זײַן; פוּן בּית אֱלֹקֶיךָ וועל איך כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פֶּסֶל און מַסֵּכָה; איך וועל דיר אַ קבר [זען ישעיה 9:35] שׂים, ווײַל דו ביסט קלל געוואָרן.
 
נחום2
 
1 הנה אויף די הָרִים די רגלים [זען תהלים 71:22] פוּן מְבַשֵֹּר [זען אפס' 31-21:4] וואָס השמיע [שמע] שלום! חגג, יהודה, דײַנע חגִּים, שלם דײַנע נדרים, וואָרעם מער וועט נישט עבר אין דיר דער בְּלִיַּעַל, ער איז אין גאַנצן כרת [זען "כרת" דניאל 62:9]. 2 אַ מֵפִיץ עלה אַקעגן דיר; זיין נצר איבּער די מְצֻרָה. צפה אויפן דֶּרֶךְ, חזק די מָתְנַיִם, אמץ דײַן כוֹח מאֹד. 3 וואָרעם ה' שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] אום דעם גְּאוֹן פוּן יעקב ווי דעם גְּאוֹן פוּן ישׂראל; וואָרעם בקק האָבּן זיי בֹּקקים [בקק], און זייערע זמוֹרָה שחת. 4 דער מָגֵן פוּן זײַנע גיבוֹרים איז אדּם, די אַנְשֵי חיל תּלּע, אין פײַערדיקן פְּלָדָה די מרכּבות, אין יוֹם אים כון; און די ציפרעסשפיזן ווערן הרעל. 5 דורך די חוּצוֹת [חוץ] הלל די מרכּבות, זיי שקק דורך די רחֹבוֹת, זייער מַרְאֶה איז ווי לַפִּיד, ווי די בָּרָק רוץ זיי אום. 6 ער זכר אָן זײַנע אַדִּירִים, אָבער זיי ווערן כשל אין זייער הֲלִיכָה; מע מהר צו דער חוֹמָה, און כון ווערט דער סֹכֵךְ. 7 די שְעָרִים פוּן די נהרות [נָהָר] זײַנען פתח, און דער הֵיכל ווערט נמוג [מוג]. 8 און עס איז נצב גלה העלה [עלה], און אירע אמהֹת [אמה] נהג אַזוי ווי דער קוֹל פוּן יוֹנים, זיך תפף אויף די לֵב. 9 און נינוֵה איז ווי אַ בְּרֵכָה מַיִם מִימֵי זי איז; אָבער זיי נוס; עמד! עמד! אָבער קיינער פנה זיך נישט אום. 01 בזז כֶּסֶף, בזז זָהָב, נישטא קיין קצה צו דעם תְּכוּנָה, אַ כָּבֹד פוּן אַלע כְּלִי חֶמְדָּה [זען חגי 7:2]. 11 זי ווערט בוקה און מבוּקה און בלק, און דאָס לֵב ווערט מסס, און פיק פוּן בֶּרֶךְ, און אַ חלחלה אין כּל מָתְנַיִם; און זייערע אַלעמענס פנימער קבץ פָארוּר. 21 וווּ איז די מְעוֹן פוּן די אריוֹת [ארי], וואָס איז געווען דער מרעה פאַר יונגלייבן, וואָס דאָרטן איז הלך דער אַרְיֵה, די לביא, דאָס גוּר אַרְיֵה, און קיינער האָט נישט החריד חרד? 31 דער אַרְיֵה פלעגט טרף גענוג פאַר זײַנע גֹרֹת [גוּר], און חנק פאַר זײַנע לייבינטעס, און האָט מלא מיט טרף זײַנע חֹר, און זײַנע מעֹנָה מיט טרפה. 41 הנה, איך אויף דיר, אמר ה' צבָאוֹת, און איך וועל בער אויף עָשָן אירע מרכּבות, און דײַנע יונגלייבן וועט אכל די חֶרֶב; און איך וועל כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן הָאָרֶץ דײַן טרף, און מער וועט נישט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] ווערן דער קוֹל פוּן דײַנע מלאכים.
 
נחום3
 
1 וויי די עִיר דָּמִים, אין גאַנצן מיט כַחָש, מיט פֶּרֶק, מלא! עס המיש [מוש] זיך נישט טֶרֶף. 2 אַ קוֹל פוּן שוֹט, און אַ קוֹל רַעַש פוּן אוֹפן, און סוּס דהר, און מרכּבה רקד; 3 פָּרָש עלה, און לַהַב פוּן חֶרֶב, און ברק פוּן חֲנִית, און רֹב חלל [זען ישעיה 5:35], און כבד פֶּגֶר, און אָן קֵצֶה צו גְּוַיָּה; און זיי כשל אָן זייערע גְוִיָּה. 4 פוּן וועגן די רֹב זנותן פוּן דער זוֹנה, דער טוֹבַת חֵן, בַּעֲלַת כישוף, וואָס מכר גּוֹיִם מיט אירע זנותן, און משפחות מיט אירע כישופן. 5 הנה, איך אקעגן דיר, אמר ה' צבָאוֹת, און איך וועל גלה דײַנע שוּל אויף דײַן פנים, און וועל ווײַזן די גּוֹיִם דײַן מַעַר, און די ממלכוֹת דײַן קלוֹן. 6 און איך וועל שלך אויף דיר שִקֻצִים, און וועל דיך נבּל, און דיך שׂים ווי רֱאִי. 7 און עס וועט זײַן, אַלע וואָס ראה דיך, וועלן נדד פוּן דיר, און אמר: שדד געוואָרן איז נינוֵה; ווער קען זי נוד [נָד]? פוּן וואַנען זאָל איך בקש מנחמים פאַר דיר? 8 ביסטו דען בעסער פוּן נוֹא-אָמוֹן, וואָס איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] צווישן יְאֹרִים, מיט מַיִם אַרום איר; וואָס איר חֵיל איז געווען דער ים, פוּן ים איז געווען איר חוֹמָה? 9 כּוּש איז געווען אַן עֹצֶם, און מִצרַיִם אָן קֵצֶה, פּוּט און לוּבִים זײַנען געווען דיר צו עֶזְרָה. 01 אָבער אויך זי איז אין גוֹלָה, אין שְבִי איז זי הלך; אויך אירע עוֹלָל זײַנען רטש געוואָרן אין רֹאש כּל חוּצוֹת [חוץ]; און אויף אירע נכבדים האָט מען גוֹרל ידד, און אַלע אירע גדוֹלים זײַנען אין זֵק רתק געוואָרן. 11 דו אויך וועסט שיכור ווערן, וועסט זײַן אַ נעלם, דו אויך וועסט בקש אַ מָעוֹז פוּן פײַנט. 21 אַלע דײַנע מִבְצָר וועלן זײַן ווי פײַגנביימער מיט בִּכּוּרִים: וואָס אַז זיי ווערן ננוע, נפל זיי דעם אוֹכֵל אין פֶּה. 31 הנה ,דײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] אין דיר זײַנען נָשִים, פקח פתח געוואָרן פאַר דײַנע פײַנט זײַנען די שְעָרִים פוּן דײַן אֶרֶץ, אכל האָט אן אֵש דײַנע בָּרִיחַ. 41 מַיִם פאַר מָצוֹר שאב דיר, חזק דײַנע מִבְצָר, בוא אין טִיט און רמס אין חֹמֶר, חזק די מַלְבֵּן. 51 דעמאָלט וועט דיך אֵש אכל, אַ חֶרֶב וועט דיך כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9]; זי וועט דיך אכל ווי דער יֶלֶק; מעגסט זיך מערן ווי דער יֶלֶק, מעגסט זיך מערן ווי דער אַרְבֶּה. 61 האָסט רבה דײַנע רֹכֵל מיִיִן פוּן די כּוֹכָבִים פוּן שָמַיִם האָט דער יֶלֶק זיך פרשׂ און איז עוף. 71 דײַנע מִנְּזָרִים זײַנען ווי אַרְבֶּה, און דײַנע טִפְסָר ווי גּוֹב גּוֹבַי, וואָס חנה אויף די גְּדֵרָה אין אַ יוֹם קָרָה; זרח אויף די שֶמֶש, אַזוי זיי נדד, און מע ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] נישט זייער מקוֹם וווּ זיי זײַנען. 81 נום זײַנען דײַנע רֹעִים, מֶלֶך אַשּוּר, עס שכן דײַנע אַדִּירִים, נפוֹש [פוֹש] אויף די הָרִים איז דײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און נישטא ווער זאָל קבץ. 91 נישטא קיין כֵּהָה פאַר דײַן שֶבֶר, נַחֲלָה איז דײַן מַכָּה [זען ישעיה 4:35]; אַלע וואָס שמע דײַן שמוּעָה [זען "שמוּעָה" ישעיהו 1:35], תקע מיט די כַף אויף דיר, וואָרעם אויף וועמען איז נישט עבר תמיד דײַן רָעָה?