jeremiahyiddish.htm

יִרמיָהו

פוּן ארטאדאקסיש חסידיש יידיש בביל

קאפירייט ( C ) 5102 אמנים למען ישׂראל. אַלע רעכט רעזערווירט

ירמ1

1 די דברים פוּן יִרמיָהו בּן חִלקִיָהון, פוּן די כֹּהנים וואָס אין עַנָתוֹת אין אֶרֶץ בנימין, 2 וואָס דאָס דבַר-ה' איז צו אים געווען אין די יְמֵי יֹאשִיָהו בּן אָמוֹנען, מלך יהודה, אין 31טן שָנָה פוּן זײַן מלוכה, 3 און איז אויך געווען אין די יְמֵי יהוֹיָקים בּן יֹאשִיָהון, מלך יהודה, ביזן תמם פוּן 11טן שָנָה פוּן צִדקִיָהו בּן יֹאשִיָהון, מלך יהודה, בּיז דעם גלות פוּן ירושָלַיִם אין 5טן חוֹדש [זען מלכים ב 8:52]. 4 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 5 איידער איך האָבּ דיך אין בֶּטֶן יצר, האָבּ איך דיר ידע, און איידער דו בּיסט פוּן רֶחֶם יצא, האָבּ איך דיך הקדש [קדש, זען הדרך המשיחיסטים 01:01]; אַ נביא צו די גּוֹיִם האָבּ איך דיך נתן

[ https://www.youtube.com/watch?v=phwTSHBbyeE

https://www.youtube.com/watch?v=MlOakA6cyhk

https://www.youtube.com/watch?v=J6WmN4tvsSY

https://www.youtube.com/watch?v=7b6Pz85P3-M

https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE

https://www.youtube.com/watch?v=z1nJQkaEvSU

https://www.youtube.com/watch?v=Mtx_ue5naD0

https://www.youtube.com/watch?v=rNdrW7tjhcU

https://www.youtube.com/watch?v=bRqI_m2NWD8

[ . 6 האָבּ איך אמר: וויי, אֲדֹנָי ה', הִנֵּה, איך ידע נישט צו דבר [זען "דבר" ישעיהו 41-01:7] וואָרעם איך בין א נַעַר. 7 האָט ה' צו מיר אמר: זאָלסט נישט אמר: איך בין אַ נַעַר; נײַערט צו כּל וואָס איך וועל דיך שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] זאָלסטו הלך, און כּל וואָס איך וועל דיר צוה זאָלסטו דבר. 8 זאָלסט נישט ירא האָבּן פאַר זיי, וואָרעם איך בין מיט דיר, דיך צו הצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5], אמר ה'. 9 און ה' האָט שלח זײַן יָד און נגע [זען "נגע" ישעיהו 4:35], צו מײַן פֶּה, און ה' האָט צו מיר אמר: הִנֵּה האָבּ איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] מײַנע דברים אין דײַן פֶּה; 01 ראה! איך האָבּ דיך פקד היום הזה איבּער די גּוֹיִם און איבּער די ממלכוֹת, צו נתש און צו נתץ, און צו אבד און צו הרס; צו בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] און צו נטע. 11 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: וואָס זעסטו [ראה], יִרמיָהו? האָבּ איך אמר: אַ מַקֵּל שָקֵּד ראה איך. 21 האָט ה' צו מיר אמר: האָסט יטב צו ראה, וואָרעם שֹׁקֵד איך איבּער מײַן דבר עס צו עשׂה [זען "עשׂה" יִרמיָהו 6-5:32; ישעיהו 9:35]. 31 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו מיר אַ צווייט מאָל, אַזוי צו אמר: וואָס זעסטו [ראה]? האָבּ איך אמר: אַ סִיר נפח ראה איך, און זײַן פנה איז קעגן צפון. 41 האָט ה' צו מיר אמר: פוּן צפון וועט פּתח דאָך הָרָעָה על כּל יושבי הָאָרֶץ. 51 וואָרעם, הִנֵּה, איך קרא צו כּל משפחות פוּן די ממלכוֹת צו צפון, אמר ה', און זיי וועלן בוא , און וועלן נתן איטלעכער זײַן כִּסֵּא בּײַם פּתח פוּן די שְעָרִים פו ירושָלַיִם, און קעגן כּל אירע חומות רונד אַרום, און קעגן כּל ערים פוּן יהודה. 61 און איך וועל זיי דבר מײַן משפטים פאַר כּל זייער רַע, וואָס זיי האָבּן מיך עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22], און קטר צו אלוקים אחרים, און זיך שחה צו די מַעֲשֵׂה פוּן זייערע ידים [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ]. 71 און דו זאָלסט אזר דײַנע מָתְנַיִם, און זאָלסט קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6] און דבר [זען "דבר" ישעיהו 41-01:7] צו זיי כּל וואָס איך וועל דיר צוה; זאָלסט זיך נישט חתת פאַר זיי, כדי איך זאָל דיך נישט חתת פאַר זיי. 81 וואָרעם הִנֵּה, איך האָבּ דיך הַיּוֹם נתן פאַר אַן עִיר מִבְצָר, און פאַר אַן עַמּוּד בּרזל, און פאַר חומות נחֹשֶת אַקעגן כּל הָאָרֶץ, קעגן די מלכים פוּן יהודה, קעגן אירע שׂרים, קעגן אירע כֹּהנים, און קעגן עַם הָאָרֶץ. 91 און זיי וועלן לחם אַקעגן דיר, און וועלן דיך נישט בײַקומען [יכל צו דיך], וואָרעם איך בין מיט דיר, אמר ה', דיך צו הציל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5].

ירמ2

1 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 הלך און זאָלסט קרא אין די אוזנַיִם פוּן ירושָלַיִם, אַזוי צו אמר: אַזוי האָט ה' אמר: איך זכר דיר, די חֶסֶד פוּן דײַן נְעוּרִים, די אהבה פוּן דײַן כְּלוּלָה; דײַן הלך נאָך מיר אין דער מדבר, אין אַן אֶרֶץ נישט זרוּעָה [זרע]. 3 קֹדֶש בּײַ ה' איז ישׂראל, דאָס רֵאשִית פוּן זײַן תבואה; כּל זײַנע פאַרצערער [אכל] וועלן אשם ווערן; רָעָה וועט בוא אויף זיי, אמר ה'. 4 שמע! דאָס דבַר-ה', איר בּית יעקב, און כּל משפחות בּית ישׂראל; 5 אַזוי האָט ה' אמר: וואָס האָבּן אבוֹתֵיכם אין מיר אַן עָוֶל מצא, וואָס זיי האָבּן זיך רחק פוּן מיר [זען ישעיהו 6:35], און הלך נאָך הבל און הבל געוואָרן? 6 און זיי האָבּן נישט אמר: וווּ איז ה' וואָס האָט אונדז עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם, וואָס האָט אונדז געפירט [הלך] דורכן מדבר, דורך אַן אֶרֶץ ערבה און שוּחָה, דורך אַן אֶרֶץ צִיָּה און צַלְמָוֶת, דורך אַן אֶרֶץ וואָס קיין אִיש איז נישט עבר דערין, און קיין מוטערמענטש [אָדָם] האָט נישט ישב דאָרטן? 7 און איך האָבּ אײַך געבראַכט אין אַן אֶרֶץ הכּרמל, צו אכל איר פּרי און איר טוֹב; און איר זײַט בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] און האָט טמא מײַן אֶרֶץ און מײַן נחלה שׂום ווי תוֹעֵבָה, 8 די כֹּהנים האָבּן נישט אמר: וווּ איז ה'? און די תֹפשׂים [תפשׂ] פוּן דער תוֹרה האָבּן מיך נישט ידע, און די רֹעִים האָבּן פשע אָן מיר, און די נביאים האָבּן נביאות געזאגט פאַר בּעל, און נאָך די וואָס הוֹעִיל [יעל] נישט, זײַנען זיי הלך. 9 דעריבער וועל איך נאָך ריב מיט אײַך, אמר ה', און מיט אײַערע קינדסקינדער [בּני בָּנִים] וועל ריב. 01 וואָרעם עבר דורך די אִיִּים פוּן די כִתִּים, און ראה! און קיין קֵדָר שלח, און התבּוֹננוּ [בין] זיך מְאֹד צו, און ראה אויבּ אַזוינס איז געשען. 11 האָט דען א גּוֹי הֵמִיר [מור] זײַנע אלוקים? וואָס זיי זײַנען קיין אלוקים נישט; און עַמִּי [זען עַמִּי ישעיהו 8:35] האָט הֵמִיר [מור] זײַן כבוד אויף וואָס יוֹעִיל [יעל] נישט. 21 שמם איר הימלען איבּער דעם, און שׂער! ווערט חֶרֶב מְאֹד, אמר ה'. 31 וואָרעם 2 רָעוֹת האָט עשׂה [זען "עשׂה" יִרמיָהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] עַמִּי: זיי האָבּן עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22] מיך, דעם מְקוֹר מַיִם חיּים, זיך צו חצב בֹּארוֹת [בֹּאר], שֶבֶר בֹּארוֹת, וואָס קענען הַמַּיִם נישט הכיל [כול]. 41 איז אַן עֶבֶד ישׂראל? צי אַ הויזגעבאָרענער שקלאַף איז ער? מַדּוּע איז ער צו בַּז געוואָרן? 51 אויף אים שאג די יונגלײַבן [כְּפִיר], זיי נתן זייער קוֹל, און זיי האָבּן שׂית זײַן אֶרֶץ צו שַמָּה; זײַנע ערים זײַנע נצּת [יצת], אָן יוֹשבים. 61 אויך די בּני נוֹף און תחפנחס אויף דײַן קָדְקֹד רעה [האָט אַ גאָלן]. 71 פאַרוואָר, דאָס האָט דיר עשׂה וואָס דו האָסט עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22] ה' אֱלֹקַיךְ, בעת ער האָט דיך אויפן דֶּרֶךְ געפירט [הלך]. 81 און עַתָּה מַדּוּע אויפן דֶּרֶךְ מִצרַיִם, צו שתה מַּיִם פוּן שִחוֹר? און מַדּוּע אויפן דֶּרֶךְ אַשור, צו שתה מַּיִם פוּן נָהָר? 91 דײַן רעה וועט דיך יִסַּר, און דײַנע מְשֻבָה וועלן דיך יכח; און ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] און ראה, אַז רַע איז און מַר וואָס דו האָסט עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22] ה' אֱלֹקַיִךְ, און מײַן פַּחְדָּה איז נישט אויף דיר, אמר אֲדֹנָי ה' צבָאות. 02 וואָרעם פוּן עוֹלָם אָן האָבּ איך שֶבֶר דײַן יאָך, נתק דײַנע מוסרות [מוֹסֵר], און דו האָסט אמר: איך וועל נישט עבד; אָבּער אויף כּל גִּבעָה גְבֹהָה [גָּבֹהַּ], און אונטער כּל עֵץ רַעֲנָן, דו צעה זיך ווי אַ זוֹנה. 12 און איך האָבּ דיך נטע [זען "נטע" יחזקאל 63-42:63] אַ שׂרֵק, אַלע פוּן אים זֶרַע אמת; און ווי ביסטו מיר נהפך [הפך] געוואָרן אין סוּר גֶּפֶן נכרי! 22 וואָרעם, אַז דו זאָלסט זיך כבס מיט נֶתֶר, און זאָלסט מערן [רבה] אויף דיר בֹּרִית, איז נִכְתָּם [כתם] דײַן עוון פאַר מיר, אמר אֲדֹנָי ה'. 32 ווי קענסטו אמר: איך האָבּ מיך נישט טמא, נאָך די בעַלים בין איך נישט הלך? ראה! דײַן דֶּרֶךְ אין גֵּיא, ידע וואָס דו האָסט עשׂה [זען "עשׂה" יִרמיָהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] דו בּכְרָה קַל, וואָס שׂרך אירע וועגן; 42 אַ פֶּרֶא צום מדבר געוווינט, וואָס שאף דעם ווינט אין דער אוָּה פוּן איר נפש; פוּן איר תְּאֵנָה ווער קען זי שוב? כּל אירע מבקשים [בקש] דארפן זיך נישט יעף; אין איר חוֹדש וועלן זיי זי מצא. 52 מנע! דײַן רגל פוּן יָחֵף, און דײַן גָרוֹן פוּן צמאה; אָבּער דו האָסט אמר: אומזיסט [נוֹאַש]! לוֹא! נײַערט זָרִים [אלוקים אחרים] האָבּ איך אהבה, און נאָך זיי וועל איך הלך. 62 ווי די בֹּשֶת פוּן אַ גנב אַז ער ווערט מצא, אַזוי איז צו בוש דאָס בּית ישׂראל, זיי, זייערע מלכים, זייערע שׂרים, און זייערע כֹּהנים, און זייערע נביאים. 72 זיי אמר צו האָלץ: בּיסט אָבִי! און צו אֶבֶן: דו האָסט אונדז ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7]! וואָרעם זיי האָבּן פנה דעם עֹרֵף צו מיר, און נישט דעם פנים; אָבּער אין צײַט פוּן זייער רעה אמר זיי: קוּם! [זען במדבר 71:42; הושע 2:6] און ישע אונדז. 82 און וווּ זײַנען דײַנע אלוקים וואָס דו האָסט דיר עשׂה? זאָלן זיי קום אויבּ זיי קענען דיר ישע אין צײַט פוּן דײַן רעה; וואָרעם אַזוי ווי די מספּר פוּן דײַנע ערים, זײַנען דײַנע אלוקים, יהודה. 92 לָמָּה ריב איר אויף מיר? איר אַלע האָט פשע אָן מיר, אמר ה'. 03 אומזיסט האָבּ איך נכה אײַערע בָּנִים, זיי האָבּן קיין מוסר [זען מוסר ישעיהו 5:35] נישט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11]; אײַער חֶרֶב האָט אכל אײַערע נביאים, ווי אַן אַרְיֵה משחית. 13 איר דָור [פוּן יהודה], ראה! דאָס דבַר-ה': בין איך דען געווען מדבר צו ישׂראל? צי אֶרֶץ מאפּליה? לָמָּה אמר עַמִּי: מיר ווילן זיך רוד, מיר וועלן מער נישט בוא צו דיר? 23 קען אַ בְּתוּלָה שכח איר עֲדִי, אַ כלה אירע קִשֻרִים? און עַמִּי האָט מיך שכח יָמִים אָן מספּר. 33 ווי יטב דײַן דֶּרֶךְ אהבה צו בקש! פאַרוואָר, אַפילו די רעוֹת קענסטו דײַנע דרכים למד. 43 אין דײַנע כנף נמצא [מצא] זיך אויך דָּם פוּן נפשות אֶבְיוֹנִים נְקִיּים; נישט בּײַ מחתרת האָסטו זיי מצא; אָבּער בּײַ כּל דו [טאָן]. 53 זאָגסטו: פאַרוואָר, איך בין נקה, זײַן קצף האָט זיך געוויס שוב פוּן מיר. הִנֵּה, איך שפט זיך מיט דיר פאַר דײַן אמר: איך האָבּ נישט חטא. 63 פארוואס דו אזל מְאֹד זיך צו שָנָה דײַן דֶּרֶךְ! וועסט אויך פוּן מִצרַיִם בוש ווערן, ווי דו בּיסט בוש געוואָרן פוּן אַשור [זען דברי הימים ב 61:82]. 73 אויך פוּן דעם דאָזיקן וועסטו יצא מיט דײַנע יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] איבּער דײַן קאָפּ, וואָרעם ה' מאס [זען "מאס" תהלים 22:811] דײַנע מבטחים [מבטח], און וועסט מיט זיי נישט צלח [זען "צלח" ישעיהו 01:35].

ירמ3

1 אַזוי צו אמר: אַז אן אִיש שיקט אַוועק [שלח] זײַן אִשָּה, און זי הלך אַוועק פוּן אים, און ווערט אַן [אִשָּה] צו אַנדער אִיש, וועט ער דען זיך ווידער שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צו איר? וואָלט נישט חנף חנף ווערן יענע אֶרֶץ? און דו האָסט מזַנה געווען מיט רֵעים רבּים, און ווילסט זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צו מיר, אמר ה'. 2 נשׂא! דײַנע אויגן אויף די שפים [שפי], און ראה! וווּ ביסטו נישט שגל געוואָרן? אויף די דרכים האָסטו ישב פאַר זיי, ווי אַן ערבי אין דער מדבר; און האָסט חנף אֶרֶץ מיט דײַן זנות און מיט דײַן רעה. 3 דעריבער זײַנען די רְבִיבִים מנע געוואָרן, און מַלְקוֹש איז נישט געווען; אָבּער אַ מֵצַח פוּן אַן אִשָּה זוֹנה איז געווען בּײַ דיר; האָסטו זיך מֵאֵן נכלם. 4 האָסטו נישט אקאָרשט קרא צו מיר: אָבִי, איר זענען די אלּוּף פוּן מײַן נְעוּרִים? 5 וועט ער לעוֹלם נטר? שמר ער לנצח? הִנֵּה! האָסטו דבר, און דאָך עשׂה [זען "עשׂה" יִרמיָהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] דאָס רָעוֹת אַז איר יכל. 6 און אין די יְמֵי מלך יֹאשִיָהו, ה' האָט צו מיר אמר: האָסטו ראה וואָס די מְשֻבָה ישׂראל האָט עשׂה? זי איז הלך אויף כּל הַר גָּבֹהַּ, און אונטער כּל עֵץ רַעֲנָן, און האָט דאָרטן מזַנה געווען. 7 און איך האָבּ געוועסט אמר: נאָכדעם אַז זי האָט עשׂה דאָס אַלע, וועט זי זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צו מיר; אָבּער זי האָט זיך נישט שוב. און די בָּגוֹדָה איר אֲחוֹת יהודה האָט דאָס ראה. 8 אָבּער איך האָבּ ראה, אַז ווייל פוּן אַלע אַז מְשֻבָה ישׂראל האָט נאף, האָבּ איך זי אוועקגעשיקט [שלח], און איך נתן צו איר סֵפֶר כּריתוּת, נאָך איר אֲחוֹת בֹּגֵדָה יהודה נישט ירא געהאַט, און זי אויך איז הלך און האָט מזַנה געווען. 9 און עס איז געווען, פוּן וועגן דער קֹל פוּן איר זנות האָט זי חנף הָאָרֶץ, און זי האָט נאף מיט אֶבֶן און מיט האָלץ. 01 אָבּער אַפילו נאָך כּל דעם האָט די בּגוֹדָה איר אֲחוֹת יהודה זיך נישט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31] צו מיר מיט איר כּל לֵב, אָבּער בּלויז מיט שֶקֶר, אמר ה'. 11 און ה' האָט צו מיר אמר: די מְשֻבָה ישׂראל האָט זיך אַרויסגעוויזן מער צדקה פוּן דער בֹּגֵדָה יהודה. 21 הלך און זאָלסט קרא די דאָזיקע דברים צו צפון, און אמר: שוב זיך אום, דו מְשֻבָה ישׂראל, אמר ה': איך וועל נישט נפל מײַן פנים אויף אײַך, וואָרעם איך בין חָסִיד, אמר ה', איך נטר נישט לעוֹלָם. 31 אָבּער זײַן אין דַעַת פוּן דײַן עוון [זען יוחנן א 9:1], אַז אָן ה' אֱלֹקֶיךְ האָסטו פשע, און האָסט פזר דײַנע דרכים צו זָרִים, אונטער כּל עֵץ רַעֲנָן; און צו מײַן קוֹל האָט איר נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81], אמר ה'. 41 שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] אײַך אום, בָּנִים שוֹבָבים

[ https://www.youtube.com/watch?v=GTVKbgIc9oA ] , אמר ה', וואָרעם איך בין אײַער חתן, און איך וועל אײַך לקח איינעם פוּן אַן עִיר, און 2 פוּן אַ משפחה, און וועל אײַך בּרענגען קיין צִיוֹן. 51 און איך וועל אײַך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] רֹעִים נאָך מײַן לֵב

[ https://www.youtube.com/watch?v=5_T39StYpLY ],

און זיי וועלן אײַך רעה מיט דַעַת און מיט שׂכל. 61 און עס וועט זײַן, אַז איר וועט זיך רבה און פרה אין אֶרֶץ, אין יענע טעג, אמר ה', וועט מען מער נישט אמר: דער אָרון בְּרִית ה'; און ער וועט אויפן לֵב נישט עלה, און מע וועט אים נישט זכר און נישט פקד; און ער וועט מער נישט עשׂה ווערן. 71 אין יענער צײַט וועט מען קרא ירושָלַיִם דער כִּסֵּא ה', און קוה וועלן זיך צו איר כּל הגּוֹיִם, פוּן וועגן שֵם ה', קיין ירושָלַיִם, און זיי וועלן מער נישט הלך נאָך דער שְרִרוּת פוּן זייער לֵב הָרָה. 81 אין יענע טעג וועט הלך דאָס בּית יהודה מיט דעם בּית ישׂראל, און זיי וועלן בוא אין איינעם פוּן אֶרֶץ צפון אין דעם אֶרֶץ וואָס איך האָבּ נחל אבוֹתֵיכם. 91 און איך האָבּ געוועסט אמר: ווי וועל איך דיך שית צווישן די בָּנִים, און דיר נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אֶרֶץ חמדּה, די נחלה צבי צבָאות גּוֹיִם! און איך האָבּ אמר: אָבִי וועסטו מיך קרא, און פוּן הינטער מיר וועסטו זיך נישט שוב. 02 אָבּער אַזוי ווי אַן אִשָּה וואָס בָּגַד אָן איר רֵעַ, אַזוי האָט איר בּגד אָן מיר, בּית ישׂראל, אמר ה'. 12 קוֹל ווערט אויף די שפיים [שפי] נשמע [שמע], בּכי פוּן תַּחֲנוּן פוּן די בּני-ישׂראל, וואָרעם זיי האָבּן עוה זייער דֶּרֶךְ, שכח ה' אֱלֹקֵיהֶם. 22 שוב! אײַך אום, בָּנִים שוֹבָבים

[ https://www.youtube.com/watch?v=GTVKbgIc9oA ],

איך וועל רפא [זען "רפא" ישעיהו 5:35] אײַערע משוּבוֹת [משוּבָה]. זען, מיר בוא צו דיר, וואָרעם דו בּיסט ה' אֱלֹקֵינוּ. 32 פאַרוואָר, שֶקֶר איז וואָס פוּן די גבעוֹת [גבעה], דער הָמוֹן פוּן די הָרִים; פאַרוואָר, אין ה' אֱלֹקֵינוּ איז די תְּשוּעַה פוּן ישׂראל. 42 און די בֹּשֶת האָט אכל די יְגִיעַ פוּן אבוֹתֵינוּ פוּן אונדזער נְעוּרִים אָן; זייערע צֹאן און זייערע בָּקָר, זייערע בָּנִים און זייערע בָּנוֹת. 52 לאָמיר שכב אין אונדזער בֹּשֶת, און זאָל אונדז כסה אונדזער כְּלִמָּה, וואָרעם צו ה' אֱלֹקֵינוּ האָבּן מיר חטא, מיר און אבוֹתֵינוּ, פוּן אונדזער נְעוּרִים און בּיז היום הזה, און מיר האָבּן נישט שמע צו דעם קוֹל פוּן ה' אֱלֹקֵינוּ.

ירמ4

1 אַז דו וועסט זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31], ישׂראל, אמר ה', צו מיר זיך שוב, און אַז דו וועסט סור דײַנע שקּוּצים [שקוץ] פוּן מײַן פנים, און וועסט זיך נישט נוד [זען "תעה" ישעיהו 6:35], 2 און וועסט שבע: אַזוי ווי ה' חי מיט אמת, מיט מִשְפָּט, און מיט צדקה, וועלן זיך התברך [זען "ברך" בראשית 81:22] אין אים גּוֹיִם, און אין אים וועלן זיי זיך הלל. 3 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר צו די אִיש יהודה און צו ירושָלַיִם: ניר אײַך נִיר, און איר זאָלט נישט זרע אויף קוֹצים. 4 נִמוֹל [מול] אײַך צו ה', און סור! די פאָרהויטן [עָרלוֹת, זען קול' 31-11:2 און מוהל מעסער פוּן משיח צו כרת החטא הקדמון פלייש, רומ' 81:7

זען דברים 6:03 "און ה' אלוקיך וועט מול לבבך, און דאס לב פון זרעך, אהב צו האבן ה' אלוקיך מיט כל לבבך, און מיט דיין כל נפש, כדי זאלסט לעבן"; ירמיה 52:9; יחזקאל 7:44; קול' 31-11:2 אויף משיחס ברית מילה מקוה

https://youtu.be/w5gSFH3A1fE

https://www.youtube.com/watch?v=kt2KKK-0MNQ

https://www.youtube.com/watch?v=LlcLZ9Y2Rfc

https://www.youtube.com/watch?v=6vv7yC5igrQ

] פוּן לבבכם [זען יִרמיָהו 01:6; 52:9; יוחנן 3:3; דברים 61:01 ;6:03; רומ'

92-82:2; 52-9:4; 6:9; מה"ש 15:7; גלט' 4-3:5; פיל 3:3; אפס' 42-71:4], איר אִיש יהודה און יושבי ירושָלַיִם, כדי מײַן חֵמָה זאָל נישט יצא ווי אֵש, און בער אַז קיין לעשער [כבה] זאָל נישט זײַן, פוּן וועגן אײַערע רֹעַ מַעֲלָל. 5 נגד אין יהודה, און השמיע [שמע] אין ירושָלַיִם, און אמר: תקע שוֹפר אין אֶרֶץ; קרא מלא, און אמר: אסף אײַך אַיין, און לאָמיר בוא צו די ערים המבצר. 6 נשׂא אַ נֵס קיין צִיוֹן, העיז [עוז]! איר זאָלט אײַך נישט עמד, וואָרעם איך ברענג אַ רָעָה פוּן צפון, און אַ שֶבֶר גָדוֹל. 7 אַן אַרְיֵה איז עלה פוּן זײַן סְבֹךְ, און די משחית [שחת] גּוֹיִם [בָּבֶל] האָט נסע, איז יצא פוּן זײַן מקוֹם, צו שׂום דײַן אֶרֶץ צו שַמָּה, דײַנע ערים זאָלן נצה זײַן, אָן יוֹשבים. 8 איבּער דעם חגר אָן שַׂקִּים, ספד! און ילל; וואָרעם נישט שוב האָט זיך חֲרוֹן אַף ה' [זען רומ' 81:1] פוּן אונדז. 9 און עס וועט זײַן אין יום ההוא, אמר ה', וועט אבד דאָס לֵב המלך, און דאָס לֵב השׂרים; און די כֹּהנים וועלן שמם ווערן, און די נביאים וועלן תמה. 01 האָבּ איך אמר: וויי, אֲדֹנָי ה', פאַרוואָר, הִשּיא [נשא] הִשּיא [נשא] האָסטו דאָס דאָזיקע עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] און ירושָלַיִם, אַזוי צו אמר: שלום וועט זײַן צו אײַך, און די חֶרֶב נגע ביזן נפש. 11 אין יענער צײַט וועט אמר ווערן צו דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] און צו ירושָלַיִם אַ צַח ווינט פוּן די שפיים [שְפִי] אין מדבר, אויפן דֶּרֶךְ צו דער בת-עַמִּי; נישט צו זרה, און נישט צו הבריר [ברר]; 21 אַ ווינט שטאַרקער פוּן דעם וועט בוא פוּן מיר; אצוּנד וועל איך אויך דבר משפטים אויף זיי. 31 הִנֵּה! ווי עננים [ענן] עלה ער, און ווי דער סוּפָה זײַנען זײַנע מרכּבות; קלל פוּן נשרים [נֶשֶר] זײַנען זײַנע סוּסים: וויי אונדז, וואָרעם מיר זײַנען שדד. 41 כבס פוּן רָעָה דײַן לֵב, ירושָלַיִם, כדי זאָלסט נוֹשַע [ישע] ווערן. עַד מָתַי וועלן לון אין דיר דײַנע מכשבות פוּן אָוֶן? 51 וואָרעם אַ קוֹל נגד פוּן דָן, און השמיע [שמע] אָוֶן פוּן הר אפרים: 61 הזכיר [זכר] צו די גּוֹיִם: הִנֵּה! השמיע [שמע]! צו ירושָלַיִם: נֹצרים [נצר] בוא פוּן אֶרֶץ מֶרְחָק, און נתן אויף די ערים פוּן יהודה זייער קוֹל. 71 ווי שוֹמרים פוּן שׂדי זײַנען זיי אויף איר פוּן רונד אַרום, ווײַל זי האָט מיר מרה, אמר ה'. 81 דײַן דֶּרֶךְ און דײַנע מעלל האָבּן דיר דאָס עשׂה; די דאָזיקע רעה דײַנע, עס איז מָר! עס נגע בּיז דײַן לֵב. 91 מײַנע מֵעֶה, מײַנע מֵעֶה! איך חול [זען "חול" תהלים 15] מיך פוּן קירות לבי [ווי מקום פוּן ווייטיק]! אָ די המה פוּן מײַן לֵב! איך קען נישט חרש! וואָרעם אַ קוֹל פוּן שוֹפר האָסטו מײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] שמע, אַ תּרוּעה פוּן מלחמה. 02 שֶבֶר אויף שֶבֶר נקרא [קרא], וואָרעם שדד געוואָרן איז דאָס כּל הָאָרֶץ, פִּתְאֹם זײַנען שדד געוואָרן מײַנע אוהלים, אין רגע מײַנע יריעֹת [יריעה]. 12

עַד מָתַי וועל איך ראה די נֵס, וועל איך שמע דעם קוֹל פוּן דעם שוֹפר? 22 וואָרעם נאַריש איז עַמִּי [זען ישעיהו 8:35], מיך ידע זיי נישט [זען ירמיה 33-03:13]; בָּנִים סכלים [סכל] זײַנען זיי; אָן בִּינָה זײַנען זיי; זיי זײַנען חכמים צו רעע, און צו היטיב [יטב] ידע זיי נישט. 32 איך ראה הָאָרֶץ, און הִנֵּה זי איז תֹהוּ וָבֹהוּ און די הימלען און זייער אוֹר איז נישטאָ. 42 איך האָבּ ראה די הָרִים, און הִנֵּה זיי רעש, און כּל גבעה האָבּן זיך קלל. 52 איך האָבּ ראה, און הִנֵּה קיין אדם איז נישטאָ, און כּל עוֹף הַשָמָיִם זײַנען נדד. 62 איך האָבּ ראה, און הִנֵּה דער כַרמֶל איז אַ מדבר, און כּל זײַנע ערים זײַנען נתץ, פאַר ה', פאַר דעם חרוֹן פוּן זײַן אף. 72 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: אַ שְמָמָה וועט ווערן דאָס כּל הָאָרֶץ, הגם קיין כָּלָה וועל איך נישט עשׂה. 82 אויף דעם וועט אבל הָאָרֶץ, און קדר ווערן וועלן די הימלען פוּן אויבן, ווײַל איך האָבּ דבר, איך האָבּ זמם, און איך האָבּ נישט נחם, און וועל זיך נישט שוב דערפון. 92 פאַר דעם קוֹל פוּן פּרשים און בויגנשיסער, ברח כּל העִיר; זיי זײַנען בוא אין עבים [עָב], און אויף כֵּפים [כֵּף] זײַנען זיי עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35]; כּל הָעִיר איז עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22], און אין זיי ישב נישט קיין אִיש. 03 און ווען דו זײַן שדד, וואָס טוסטו, וואָס דו לבש דיך אין רויט, וואָס דו עדה דיך מיט צירונג פוּן זָהָב, וואָס דו תקרע [קרע] אויף דײַנע אויגן מיט פּוּךְ? אומזיסט מאַכסטו זיך התיפה [יפה]; דײַנע עֹגבים [עגב] מאס [זען תהלים 22:811] דיך, זיי בקש דײַן נפש. 13 וואָרעם אַ קוֹל ווי פוּן אַ חוֹלָה [חול, תהלים 15] האָבּ איך שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25], אנגסט [צָרָה] ווי פוּן מַבְכִּירָה. דעם קוֹל בַּת צִיוֹן וואָס התיפח [יפח] זיך, וואָס פרשׂ אירע כּפים [כַּף]: וויי מיר נָא, וואָרעם מײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] איז עיף פאַר די טייטער [הרג].

ירמ5

1 שוטט אום אין די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָלַיִם, און ראה נָא און ווערט ידע, און בקש אין אירע רחוֹבוֹת, אויבּ איר וועט מצא אַן אִיש, אויבּ עס איז דאָ ווער עס עשׂה מִשְפָּט, ווער עס בקש אֱמוּנָה [אמת], און איך וועל איר [ירושָלַיִם] סלח. 2 אַפילו ווען זיי אמר: חי ה'! שבע זיי פוּן דעסטוועגן שֶקֶר. 3 ה', דײַנע אויגן זײַנען דאָך אויף אמת? האָסט זיי נכה, און זיי האָבּן זיך נישט חלה, האָסט זיי כלה, און זיי האָבּן קיין מוסר נישט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11]; זיי האָבּן חזק זייער פנים פוּן סלע, זיי האָבּן זיך נישט געוואָלט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31, תשובה]. 4 און איך האָבּ אמר: דאָס זײַנען נאָר די דּלּים [דַּל], זיי זײַנען נאַריש [יאל], ווײַל זיי ידע נישט דעם דֶּרֶךְ ה', דאָס מִשְפָּט פוּן אלוקיהם. 5 איך וועל מיר הלך צו די גדלים, און וועל דבר [זען "דבר" ישעיהו 41-01:7] מיט זיי; וואָרעם זיי ידע דעם דֶּרֶךְ ה', דאָס מִשְפָּט אלוקיהם. אָבּער זיי האָבּן דעסגלײַכן שֶבֶר דעם יאָך, נתּק די מוֹסֵרוֹת. 6 דעריבער נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] זיי אַרְיֵה פוּן וואַלד, אַ זְאֵב פוּן ערבוֹת [ערבה] וועט זיי שדד, אַ נָמֵר שקד אויף זייערע ערים, איטלעכער וואָס יצא פוּן זיי, וועט נטרף [טרף] ווערן; וואָרעם רבב זײַנען זייערע פְּשָעִים [זען ישעיהו 5:35 עבד ה' משיח בּן דוִד און פשָעֵנוּ], עצם זײַנען זייערע משֻבוֹת [מְשֻבָה]. 7 ווי זאָל איך פאַר דעם דיר סלח? דײַנע בָּנִים האָבּן מיך עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22], און שבע [זען שבע, תהלים 4:011, זען דברי הימים א 71:12] בּײַ לֹא-אלוקים; אַז איך האָבּ זיי שׂבע [זען "שׂבע", ישעיהו 11:35], האָבּן זיי נאף געווען, און אין בּית זוֹנה זיך התגּדד [גדד] זיי. 8 סוּסים מְיֻזָּנים [יזן], משכּים [השכה] זײַנען זיי, איטלעכער צו זײַן אִשָּה פוּן רֵעַ צהל זיי; 9 זאָל איך דערפאַר זיך נישט פקד? אמר ה'; און זאָל אָן גּוֹי ווי דאָס דאָזיקע זיך נישט נוֹקם זײַן מײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35]? 01 עלה! אין אירע שוּרָה, און שחת! אָבּער אַ כָּלָה זאָלט איר נישט עשׂה; סור אירע נְטִישָה, וואָרעם נישט זײַנען זיי ה'ס. 11 וואָרעם בגד בגד [בוגד, לוקס 61:6] האָבּן אָן מיר דאָס בּית ישׂראל און דאָס בּית יהודה, אמר ה'. 21 זיי האָבּן כחש אָן ה', און אמר: דאָס איז נישט ער, און רָעָה וועט נישט בוא אויף אונדז, און חֶרֶב און רָעָב וועלן מיר נישט ראה. 31 און פוּן די נביאים וועט זיך אויסלאָזן אַ ווינט, וואָרעם דאָס דבר איז אין זיי נישטאָ; אַזוי זאָל עס זײַן עשׂה זיי! 41 דעריבער האָט ה' האלוקי צבָאות אַזוי אמר: ווײַל איר דבר דאָס דאָזיקע דָּבָר, הִנֵּה נתן איך מײַנע דברים אין דײַן פֶּה ווי אֵש, און דאָס דאָזיקע עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] האָלץ, און עס וועט זיי אכל. 51 הִנֵּה, איך ברענג אויף אײַך אַ גּוֹי פוּן מרחק, איר בּית ישׂראל, אמר ה'; א גּוֹי אֵיתָן, א גּוֹי פוּן עוֹלָם, א גּוֹ, א גּוֹי וואָס דו ידע נישט זײַן לשון, און פאַרשטייסט נישט וואָס ער דבר. 61 זײַן אַשְפָּה איז ווי אַן אָפענער קבר [זען "קבר" ישעיהו 9:35]; זיי זײַנען אַלע גיבוֹרים. 71 און ער וועט אכל דײַן קציר, און דײַן לֶחֶם; זיי וועלן אכל דײַנע בָּנִים און דײַנע בָּנוֹת; ער וועט אכל דײַנע צֹאן און דײַנע בָּקָר, ער וועט אכל דײַן גֶּפֶן און דײַן תְּאֵנָה; ער וועט רשש מיטן חֶרֶב דײַנע ערים מבצרים וואָס דו בטח זיך אויף זיי. 81 הגם אויך אין יענע טעג, אמר ה', וועל איך נישט עשׂה אַ כָּלָה פוּן אײַך. 91 און עס וועט זײַן, אַז איר וועט אמר: תּחת מֶה האָט ה' אלוקינו אונדז עשׂה [זען "עשׂה" יִרמיָהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] דאָס אַלץ? זאָלסטו אמר צו זיי: אַזוי ווי איר האָט מיך עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22], און עבד אלוקים נֵכָר אין אײַער אֶרֶץ, אַזוי זאָלט איר עבד זָרִים [זור] אין אַן אֶרֶץ נישט אײַערס. 02 נגד! דאָס אין בּית יעקב, און עס השמיע [שמע] אין יהודה, אַזוי צו אמר: 12 שמע! דאָס נָא, איר עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] סָכָל אָן לֵב, וואָס האָבּן אויגן און ראה נישט, וואָס האָבּן אוזנַיִם און שמע נישט; 22 האָט איר דען נישט ירא פאַר מיר? אמר ה', צי חול איר נישט פאַר מײַן פנה? איך וואָס האָבּ עשׂה זאַמד אַ גְּבוּל צום ים, אַ חָק עוֹלָם וואָס ער קען נישט עבר; און זײַנע גַּל געש זיך, און קענען נישט יכל, און זיי המה, און גּל קענען עס נישט עבר. 32 אָבּער בּײַ דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] איז אַ לֵב סוֹרֵר און מוֹרֶה [מרה], זיי האָבּן זיך סור און זײַנען הלך. 42 און זיי האָבּן נישט אמר אין זייער לֵב: לאָמיר ירא האָבּן פאַר ה' אֱלֹקֵינוּ, וואָס נתן גֶּשֶם, יוֹרֶה, און מַלְקוֹש, אין זײַן צײַט, וואָס ער איז שומר איבּער פאַר אונדז די שְבֻעוֹת חֻקּוֹת פוּן קציר. 52 אײַערע עוֹנוֹת האָבּן נטה די דאָזיקע, און אײַערע חטאים האָבּן מנע דאָס טוֹב פוּן אײַך. 62 וואָרעם צווישן עַמִּי נמצא [מצא] זיך רשעים; זיי שור, אַזוי ווי פויגלפאַנגען שכךְ, זיי נצב מַשְחִית, אנשים פאַנגען זיי. 72 ווי אַ כּלוּב מלא מיט עוֹף, אַזוי זײַנען זייערע בּתּים מלאים מִרְמָה [זען משיח און לֹא מרמה, ישעיהו 9:35]; דעריבער זײַנען זיי גָדוֹל און העשיר [עשר] געוואָרן. 82 שמן, עשת, זײַנען זיי געוואָר; יאָ, זיי עבר אַריבער אין רָע שטיק. פאַר דִּין דין זיי זיך נישט אָן, פאַרן דִּין פוּן יתום, אַז זיי זאָלן עס צלח [זען משיח צלח, ישעיהו 01:35]; און דעם מִשְפָּט פוּן די אביוֹנים שפט זיי נישט. 92 זאָל איך דערפאַר זיך נישט פקד? אמר ה'; זאָל אָן אַ גּוֹי ווי דאָס דאָזיקע זיך נישט נוֹקם זײַן מײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35]? 03 אַ שמּה און שערוּר געשעט אין הָאָרֶץ: 13 די נביאים זאָגן נביאות אויף שֶקֶר און די כֹּהנים רדה זיי צו זייער יָד, און עַמִּי האָט עס אהבה אַזוי; אָבּער וואָס וועט איר עשׂה צום אחרית דערפון?

ירמ6

1 העיז [עוז]! איר בּני בנימין, אַרויס פוּן ירושָלַיִם, און אין תקוֹעַ תקע שוֹפר, און אין בעת-כֶרֶם נשׂא אַ מַשְאֵת, וואָרעם רָעָה שקף אַרויס פוּן צפון, און שֶבֶר גּדוֹל. 2 די שיינע [נָוֶה] און ענג, די בַּת צִיוֹן טאָ איך דּמה. 3 צו איר בוא רֹעִים [זען אפס' 11:4] מיט זייערע עדרים; זיי תקע אויף אוהלים רונד אַרום איר; זיי רעה איטלעכער זיך צו דער יָד [שטח פעולה]. 4 קדש אַ מלחמה אויף איר! קום! און לאָמיר עלה אין צהרים! וויי אונדז! וואָרעם דער יוֹם פנה זיך, וואָרעם עס נטה זיך די צל פוּן עֶרֶב 5 קום! און לאָמיר עלה בּײַ לָיְלָה, און לאָמיר שחת אירע ארמוֹן! 6 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: כרת! עץ, און שפך! אַרום ירושָלַיִם אַ סֹלְלָה; דאָס איז די עִיר וואָס איז הפקד [פקד], אַלע פוּן איר עֹשֶׁק אין איר. 7 ווי אַ בּוֹר צו הקיר [קרר] אַרויס איר מַיִם, אַזוי הקרה [קרר] זי אַרויס איר רָעָה; חָמָס [זען "חמס" ישעיהו 9:35] און שֹׁד ישמע [שמע] זיך אין איר; פאַר מײַן פנים איז תמיד חֳלִי [זען "חֳלִי" וואָס משיח האָט דַעַת, ישעיהו 3:35] און מַכָּה. 8 זײַן יסר [זען מוּסר, ישעיהו 5:35]! ירושָלַיִם, כדי מײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] זאָל זיך נישט יקע פוּן דיר, אַ שממה אֶרֶץ נישט נוֹשבה [ישב] איך שׂום איר. 9 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: עולל [עלל] ווי אַ גֶּפן וועט מען עולל [עלל] דעם שְאֵרִית ישׂראל; שוב דײַן יָד, ווי אַ בוֹצֵר [בצר] אויף די צווײַגלעך [סלסלה]. 01 צו וועמען זאָל איך דבר [זען "דבר" ישעיהו 41-01:7] און העיד [עוד] אַז זיי זאָלן שמע? הִנֵּה, זייער אֹזֶן איז עֲרֵלָה [עֲרֵלָה, זען קול' 31-11:2 און מוהל מעסער פוּן משיח צו כרת חטא קדצון פלייש, רומ' 81:7, פוּן לבבכם, זען יִרמיָהו 52:9; יוחנן 3:3; דברים 61:01 ;6:03; רומ' 92-82:2; 52-9:4; 6:9; מה"ש 15:7; גלט' 4-3:5; פיל 3:3; אפס' 42-71:4], און זיי קענען נישט הקשיב [זען קשב, זען מה"ש 41:61]; הִנֵּה, דבר ה' איז בּײַ זיי צום חֶרְפָּה, זיי חפץ עס נישט. 11 דעריבער בין איך מלא מיט דעם חֵמָה פוּן ה', איך נִלְאָה כול: שפך אים אויך אויף די עוֹלָל אין חוּץ, און אויף דעם סוֹד פוּן בַּחוּרִים יחדּו; וואָרעם אי אִיש אי אִשָּה וועלן לכד ווערן, דער זקן מיטן מלא ימים. 21 און זייערע בּתּים וועלן נָסַב [סבב] צו אחרים, שָׂדוֹת און נָשִים יחדּו; וואָרעם איך וועל נטה מײַן יָד אויף די יושבי הָאָרֶץ, אמר ה'. 31 וואָרעם פוּן זייער קָטָן בּיז זייער גּדוֹל איז איטלעכער בוֹצֵעַ [בֶּצַע] בֶּצַע, און פוּן נביא ביזן כֹהן עשׂה איטלעכער עשׂה שֶקֶר. 41 און זיי רפא [זען "רפא" ישעיהו 5:35] דעם שֶבֶר פוּן עַמִּי ווי נקלּה [קלל], אַזוי צו אמר: שלום! שלום! ווען קיין שלום איז נישטאָ. 51 זיי וועלן צו הביש [בוש] ווערן, ווײַל תוֹעֵבָה האָבּן זיי עשׂה [זען "עשׂה" יִרמיָהו 6-5:32; ישעיהו 9:35]; צו בוש נישט בוש זיי ידע זיי נישט צו הכלים [כלם]; דעריבער וועלן זיי נפל צווישן די נֹפלים; בעת איך פקד זיך זיי וועלן זיי יכשל [כשל] ווערן, אמר ה'. 61 אַזוי האָט ה' אמר: עמד! די דּרכים און ראה! און שאל אויף די אַלטע שטעגן [נתבוֹת (נָתִיבָה) עוֹלָם], וווּ איז דער דֶּרֶךְ הַטּוֹב, און הלך! אויף אים, און מצא מַרגּוֹעַ פאַר אײַער נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35]. אָבּער זיי האָבּן אמר: מיר וועלן נישט הלך [זען לוקס 43:31]. 71 און איך הקם [קום] צֹפִים [צפה] איבּער אײַך: הקשיב [קשב]! צו דעם קוֹל שוֹפר! אָבּער זיי האָבּן אמר: מיר וועלן נישט קשב. 81 דעריבער שמע! איר גּוֹיִם, און ידע! דו עֵדָה, וואָס אויף זיי [עם יהודה]. 91 שמע! דו הָאָרֶץ; הִנֵּה, איך ברענג רָעָה אויף דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], די פּרי פוּן זייערע מחשבות, ווײַל זיי האָבּן מײַנע דברים נישט קשב, און מײַן תוֹרה זי האָבּן זיי מאס [זען "מאס" תהלים 22:811]. 02 לָמָּה צו מיר דען לְבוֹנָה וואָס בוא פוּן שבאָ, און קָנֶה הטּוֹב פוּן אֶרֶץ מרחק? אײַערע עוֹלָה זײַנען נישט לְרָצוֹן [רצוֹן], און אײַערע זבחים זײַנען מיר נישט ערב. 12 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך נתן מכשוֹלים פאַר דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און כשל וועלן דורך זיי אֲבוֹת און בָּנִים אין יחדּו דער שָכֵן און זײַן רֵעַ; און זיי וועלן אבד. 22 אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה! אַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] בוא פוּן אֶרֶץ צפון, און אַ גּוֹי גָּדוֹל עור זיך פוּן ד�ײַרְכָה אֶרֶץ. 32 קשת און כּידוֹן חזק זיי, אַכזָרי זײַנען זיי, און זיי רחם נישט; זייער קוֹל המה ווי דער ים, און אויף סוּסים רכב זיי; ערך ווי אַיין אִיש צו מלחמה אויף דיר, בַּת צִיוֹן. 42 מיר האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] זײַן שוֹמע [זען "שמוּעָה" ישעיהו 1:35], יָדֵינוּ זײַנען רפה געוואָרן, אַן אנגסט [צָרָה] האָט אונדז חזק, אַ חִיל ווי אַ יוֹלֵדָה. 52 זאָלסט נישט יצא אין שָׂדֶה, און אין דֶּרֶךְ זאָלסטו נישט הלך, וואָרעם די חֶרֶב פוּן דעם פײַנט איז אַ מָגוֹר רונד אַרום. 62 בַת-עַמִּי, חגר אָן זאַק, און התפלש [פלש] זיך אין אֵפֶר; אַ אֵבֶל ווי נאָך אַן יָחִיד [זען יוחנן 61:3; זכריה 01:21] עשׂה דיר, מִסְפֵּד תמרוּרים, וואָרעם פִּתְאֹם וועט בוא דער שוֹדֵד אויף אונדז. 72 אַ בָּחוֹן האָבּ איך דיך נתן, אַ מִבְצָר צווישן עַמִּי, כדי זאָלסט ידע ווערן און בחן זייער דרכים. 82 סרי [סור] סוֹררים זײַנען זיי אַלע, רכילות-טרײַבער; נחשת און בּרזל זײַנען זיי, אַלע שחת זײַנען זיי. 92 מַפֻּחַ חרר, מיט אֵש תמם עֹפֶרֶת; לשוא ער צרף צו צרף; און שלעכטע זיינען נישט נתק. 03 כֶּסֶף נִמְאָס [מאס] קרא מען זיי, וואָרעם מאס [זען "מאס" תהלים 22:811] האָט זיי ה'.

ירמ7

https://www.youtube.com/watch?v=MlOakA6cyhk

https://www.youtube.com/watch?v=B6ZdKVuOidg

https://www.youtube.com/watch?v=LlcLZ9Y2Rfc

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה', אַזוי צו אמר: 2 עמד! זיך אין שער פוּן בּית ה', און זאָלסט אויסרופן דאָרטן דאָס דאָזיקע דבר, און אמר: שמע! דאָס דבַר-ה', כּל יהודה, וואָס בוא אין די דאָזיקע שְעָרִים זיך צו שחה צו ה'. 3 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: היטיב [יטב] אײַערע דרכים און אײַערע מעלל, און איך וועל אײַך לאָזן שכן אין דעם מקוֹם הזה. 4 איר זאָלט אײַך נישט בטח אויף די דברים פוּן שֶקֶר, אַזוי צו אמר: דער הֵיכַל ה', דער הֵיכַל ה', דער הֵיכַל ה' איז דאָס. 5 נײַערט, אויבּ יטב וועט איר יטב אײַערע דרכים און אײַערע מעלל; אויבּ עשׂה וועט איר עשׂה מִשְפָּט צווישן אִיש און זײַן רֵעַ; 6 דעם גֵּר, דעם יתום, און די אַלמנה וועט איר נישט עשק, און דָּם נָקִי וועט איר נישט שפך אין דעם מקוֹם הזה, און נאָך אלוקים אחרים וועט איר נישט הלך, צו אײַער אייגענער רע, 7 וועל איך אײַך לאָזן שכן אין דעם מקוֹם הזה, אין דעם אֶרֶץ וואָס איך האָבּ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אבוֹתֵיכם פוּן לְמִן עֹלָם און עד עוֹלָם. 8 הִנֵּה, איר בטח אײַך אויף דברים פוּן שֶקֶר אָן הוֹעִיל. 9 ווילט איר גנב, רצח, און נאף, און שבע לַשֶקֶר, און קטר צו בּעל, און הלך נאָך אלוקים אחרים, וואָס איר ידע נישט, 01 און בוא און זיך עמד [זען "עמד" ישעיהו 01-1:11] פאַר מיר אין דעם דאָזיקן בּית, וואָס מײַן שֵם ווערט קרא אויף אים, און אמר: מיר זײַנען נצל! כדי צו עשׂה אַלע די דאָזיקע תוֹעֲבֹת! 11 איז אַ מְעָרָה פוּן פּרצים געוואָרן אין אײַערע אויגן דאָס דאָזיקע בּית וואָס מײַן שֵם ווערט קרא אויף אים? אָבּער איך, הִנֵּה, האָבּ ראה, אמר ה'. 21 וואָרעם הלך נָא צו מײַן מקוֹם וואָס אין שילוֹ, וואָס איך האָבּ שכן מײַן שֵם דאָרטן בּראשוֹנה, און ראה וואָס איך האָבּ עשׂה [זען "עשׂה" יִרמיָהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] צו אים, פוּן וועגן דער רעה פוּן עַמִּי ישׂראל. 31 און אצוּנד, ווײַל איר עשׂה אַלע די דאָזיקע מעשים, אמר ה', און איך האָבּ צו אײַך דבר, שכם און דבר, און איר האָט נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81], און איך האָבּ אײַך קרא, און איר האָט נישט ענה, 41 דעריבער וועל איך עשׂה צו דעם בּית, וואָס מײַן שֵם ווערט קרא אויף אים, וואָס איר בטח אײַך אויף אים, און צו דעם מקוֹם וואָס איך האָבּ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אײַך און אבוֹתֵיכם, אַזוי ווי איך האָבּ עשׂה [זען "עשׂה" יִרמיָהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] צו שילוֹ [זען שמואל א 22-1:4]. 51 און איך וועל אײַך שלך פוּן פאַר מײַן פנה, אַזוי ווי איך האָבּ שלך אַלע אײַערע אחים [זען "אחים" תהלים (22)32-(61)71:22, http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU , זען אויך ישעיהו 5:35; זכריה 01:21; משיח בּן דוד דקרוּ חי אויפן בוים, שמואל ב 41:81], דעם כּל זֶרַע אפרים. 61 און דו, זאָלסט נישט פלל פאַר דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און נישט נשׂא רִנָּה און תפילה פאַר זיי, און זיך נישט פגע [זען "פגע" ישעיהו 21:35] בּײַ מיר, וואָרעם איך שמע דיך נישט צו. 71 זעסטו [ראה] נישט וואָס זיי עשׂה אין די ערים פוּן יהודה און אין די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָלַיִם? 81 די בָּנִים לקּט האָלץ, און די אֲבוֹת בער דאָס אֵש, און די נָשִים לוש בָּצֵק צו עשׂה כַּוָּן צו דער מלכּה פוּן שָמַיִם, און זיי הסּיךְ [נסך] נֶסֶךְ צו אלוקים אחרים, כדי מיך צו כעס. 91 דען כעס זיי מיר? אמר ה'. צי נישט זיך אַליין, צו דער בֹּשֶת פוּן זייער פנים? 02 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה! מײַן אף און מײַן חֵמָה נִּתָּךְ [נתך] זיך אויף דעם מקוֹם הזה, אויף האדם, און אויף הבהמה, און אויף עֵץ הַשָׂדֶה, און אויף פּרי האדמה, און זי וועט בער און נישט תכבה [זען "כבה," זען ישעיהו 42:66] ווערן. 12 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות, אֱלֹקֵי ישׂראל: יסף! אײַערע עוֹלוֹת צו אײַערע זבחים, און אכל! זיך בּשׂר [זען ויקרא 71-1:1! פארבאטן! אָבּער ה' אַזוי כּוֹעֵס עס טוט נישט מאכן א חילוק]. 22 וואָרעם איך האָבּ נישט דבר מיט אבוֹתֵיכם, און האָבּ זיי נישט צוה, אין דעם יוֹם [זען שמות 53:21] וואָס איך האָבּ זיי הוציאי [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם, וועגן עוֹלָה אָדער זבח. 32 אָבּער בּלויז דאָס דאָזיקע דבר האָבּ איך זיי צוה, אַזוי צו אמר: שמע! צו מײַן קוֹל, און איך וועל אײַך זײַן צו אלוקים, און איר וועט מיר זײַן צו עַם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]; און איר זאָלט הלך אין כּל הַדֶּרֶךְ וואָס איך צוה אײַך, כדי אײַך זאָל יטב זײַן. 42 אָבּער זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81], און נישט נטה זייער אֹזֶן, און זיי זײַנען הלך אין די מוֹעֵצָה, אין דער שרִירוּת פוּן זייער לֵב הָרַע, און זײַנען געווען אַהינטער און נישט פאַרויס, 52 פוּן דעם יוֹם וואָס אבוֹתֵיכם זײַנען יצא פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם בּיז אויף היום הזה; און איך האָבּ שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו אײַך אַלע מײַנע עבדים די נביאים, יוֹם השכם [שכם, ירמיה 8-7:11; 4-3:52; 5:62; 91:92; 33:23; 51-41:53; 5-4:44], און צו שלח, 62 אָבּער זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו מיר, און נישט נטה זייער אֹזֶן, און זיי האָבּן הִקְשָה [קשה] זייער נאַקן [עֹרֶף]; זיי האָבּן רעע ערגער פוּן אבותם. 72 און וועסט אמר

צו זיי די כּל הדברים, אָבּער זיי וועלן נישט שמע צו דיר, און וועסט קרא צו זיי, אָבּער זיי וועלן דיר נישט ענה. 82 זאָלסטו אמר צו זיי: דאָס איז הַגּוֹי וואָס האָט נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו דעם קוֹל ה' אלוקיו, און נישט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] קיין מוסר [זען מוסר פוּן משיח, ישעיהו 5:35]; אבד איז דער אמת [אֱמוּנָה], און כרת [זען "כרת" דניאל 62:9] פוּן זייער פֶּה. 92 גזז [זען "גזז" ישעיהו 7:35] דײַן נֵזֶר און שלך, און נשׂא קינה אויף די שפים [שפי], וואָרעם מאס [זען "מאס" תהלים 22:811] האָט ה' און נָטַש דעם דָור פוּן זײַן עֶבְרָה. 03 וואָרעם בּני-יהודה האָבּן עשׂה [זען "עשׂה" יִרמיָהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] וואָס איז הָרַע אין מײַנע אויגן, אמר ה'; זיי האָבּן שׂום זייערע שִקּוּץ אין דעם בּית וואָס מײַן שֵם ווערט קרא אויף אים, עס צו טמא. 13 און זיי האָבּן בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] די בָּמוֹת פוּן תוֹפֶת וואָס אין גֵּיא בּן-הִנוֹם

[ https://www.youtube.com/watch?v=4h-MtY0FQRw

https://www.youtube.com/watch?v=oZ8wl8icPPs ],

צו שׂרף זייערע בָּנִים און זייערע בָּנוֹת אין אֵש, וואָס נישט איך האָבּ צוה, און נישט עס איז אויף מײַן לֵב עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35]. 23 דעריבער הִנֵּה, ימים בָּאִים, אמר ה', און עס וועט מער נישט אמר ווערן תוֹפֶת און גֵּיא בּן-הִנוֹם, נײַערט גֵּיא פוּן הֲרֵגָה, און מע וועט קבר [זען משיח קבר, ישעיהו 9:35] אין תוֹפֶת, ווײַל מער קיין מקוֹם וועט נישט זײַן. 33 און די נְבֵלָה פוּן דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וועלן זײַן מַאֲכָל פאַרן עוֹף הַשָמָיִם, און פאַר דער בּהמה הָאָרֶץ, און קײַנער וועט זיי נישט הֶחֱרִיד [חרד]. 43 און איך וועל השבּת [שבּת] פוּן די ערים פוּן יהודה, און פוּן די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָלַיִם, דעם קוֹל פוּן שָׂשׂוֹן און דעם קוֹל פוּן שִׂמְחָה, דעם קוֹל פוּן א חתן און דעם קָונל פוּן אַ כלה, וואָרעם צו חָרְבָה וועט ווערן הָאָרֶץ.

ירמ8

1 אין יענער צײַט, אמר ה', וועט מען יצא די עצמוֹת [עֶצֶם] פוּן די מלכים פוּן יהודה, און די עצמות פוּן זײַנע שׂרים, און די עצמות פוּן די כֹּהנים, און די עצמות פוּן די נביאים, און די עצמות פוּן די יושבי ירושָלַיִם, פוּן זייערע קברים [זען קבר פוּן משיח ישעיהו 9:35]; 2 און מע וועט זיי שטח פאַר דער שֶמֶש, און פאַר דער יָרֵחַ, און פאַר כּל צָבָא הַשָמַיִם, וואָס זיי האָבּן זיי אהבה געהאַט, און וואָס זיי האָבּן זיי עבד, און וואָס זיי זײַנען הלך נאָך זיי, און וואָס זיי האָבּן זיי דרש, און וואָס זיי האָבּן זיך שחה צו זיי; נישט אסף און נישט קבר [זען משיח קבר, ישעיהו 9:35] וועלן זיי ווערן; ווי דֹּמֶן אויפן פּני האדמה וועלן זיי זײַן. 3 און מות [זען "מות" ישעיהו 9:35] וועט זײַן בחר פוּן חיים דורך כּל הַשְאֵרִית וואָס וועט שאר פוּן דער דאָזיקער משפחה הרעה, די וואָס וועלן שאר אין כּל מקֹמוֹת וואָס איך האָבּ זיי הִדִּיחַ [נדּח] אַהין, אמר ה' צבָאות. 4 און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט ה' אמר: נפל מען און מע קום נישט? צי שוב מען זיך, און מע שוב נישט צוריק? 5 מַדּוּעַ האָט זיך שוב דאָס דאָזיקע עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] פוּן ירושָלַיִם אַ מְשֻבָה נצח? זיי חזק זיך אָן תָּרְמִית, זיי מֵאֵן צו שוב. 6 איך האָבּ הקשיב [קשב] און זיך שמע. נישט די כֵּן דבר זיי. קײַנער האָט נישט נחם אויף זײַן רעה, צו אמר: וואָס האָבּ איך עשׂה? איטלעכער שוב זיך אין זײַן מְרוּצָה, ווי אַ סוּס וואָס שטף אין מלחמה. 7 אַפילו דער חֲסִידָה אין שָמַיִם ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] זײַנע מוֹעדים [מועד], און די תּוֹר און די סִוס און דער עגוּר זײַן שומר איבּער די צײַט צו בוא פוּן זיי; אָבּער עַמִּי ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] נישט דאָס מִשְפָּט ה'. 8 ווי קענט איר אמר: חכמים זײַנען מיר, און די תוֹרת ה' איז בּײַ אונדז? פאַרוואָר, הִנֵּה, די פאַלשע פען [עֵט] פוּן די סֹפְרִים [סֹפֵר, וואָס דערקלערן די כתבי הקודש] האָט עשׂה עס [די כתבי הקודש] אַ ליגן. 9 בוש זײַנען די חכמים, חתת און לכד; הִנֵּה, דאָס דבַר-ה' האָבּן זיי מאס [זען "מאס" תהלים 22:811], און וואָסער חכמה איז בּײַ זיי? 01 דעריבער וועל איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] זייערע נָשִים צו אַנרערע, און זייערע שׂדוֹת [שׂדה] צו יוֹרשים; וואָרעם פוּן קָטָן ביזן גּדוֹל איז איטלעכער בצע בֶּצַע; פוּן נביא ביזן כֹהֵן עשׂה איטלעכער שֶקֶר. 11 און זיי רפא [זען "רפא" ישעיהו 5:35] דעם שֶבֶר פוּן בת-עַמִּי אויף גרינג [נְקַלָּה (קלל)], אַזוי צו אמר: שלום! שלום! ווען קיין שלום איז נישטאָ. 21 זיי דארף צו זײַן בוש ווערן, ווײַל תוֹעֵבָה האָבּן זיי עשׂה; אָבּער צו בוש זיי זיך נישט בוש. און פוּן נכלם [כלם] ידע זיי נישט; דעריבער וועלן זיי נפל צווישן די נֹפלים; אין דער צײַט פוּן זייער פְּקֻדָּה וועלן זיי כשל ווערן, אמר ה'. 31 הסיף וועל איך זיי הסיף, אמר ה'; קיין ענבים [עֵנָב] אויפן גֶּפֶן, און קיין תְּאֵנָה אויפן תְּאֵנָה [פייגנבוים, זען הושע 01:9; מתי 23:42], און דאָס עָלֶה נבל! און וואָס איך האָבּ זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] וועט עבר פוּן זיי. 41 נאָך וואָס ישב מיר? אסף אײַך אַיין און לאָמיאָר בוא אין די ערים המבצר, און דאָרטן דּמם ווערן; וואָרעם ה' אֱלֹקֵינוּ האָט אונדז דּמם, און אונדז שקה מיט מֵי רֹאש, ווײַל מיר האָבּן חטא צו ה'. 51 מי קוה אויף שלום, און קיין טוֹב איז נישטאָ; אויף אַ צײַט פוּן מַרְפֵּה, און הִנֵּה בְּעָתָה. 61 פוּן דָּן נשמע [שמע] זיך דאָס נַחֲרָה פוּן זײַנע סוּסים, פוּן דעם קוֹל פוּן די מצהלה פוּן זײַנע אַבִּיר רעש דאָס כּל הָאָרֶץ; און זיי בוא און אכל אֶרֶץ און איר מְלוֹא, די עִיר און די יוֹשבים אין איר. 71 וואָרעם הִנֵּה, איך שלח אויף אײַך נחשיםצפעֹנים, וואָס פאַר זיי איז קיין לַחַש נישטאָ, און זיי וועלן אײַך נשך, אמר ה'. 81 איך וויל מיך מַבְלִיגִית אין יָגוֹן, איז מײַן לֵב אין מיר דַּוַּי. 91 הִנֵּה, קוֹל פוּן שַוְעָה פוּן דער בַת-עַמִּי, פוּן אַן אֶרֶץ מֶרְחָק: איז ה' נישטאָ אין צִיוֹן? איז איר מֶלֶךְ נישטאָ אין איר? מַדּוּע האָבּן זיי מיך כעס מיט זייערע פּסלים [פֶּסֶל], מיט הבלים פוּן דער נֵכָר? 02 עבר דער קציר, כלה דער קָיִץ, און מיר זײַנען נישט ישע געוואָרן. 12 איבּער דעם שֶבֶר פוּן בת-עַמִּי בין איך שבר, קָדַר בין איך, אַ שַמָּה האָט מיך חזק. 22 איז קיין צֳרִי נישטאָ אין גָלעָד? צי איז קיין רוֹפא נישטאָ דאָרט? מַדּוּעַ דען עלה נישט קיין אֲרוּכָה צו דער בַת-עַמִּי? ווער נתן מײַן קאָפּ מַיִם, און מײַן אויג אַ מְקוֹר דִּמְעָה, איך וואָלט בכה יוֹמָם וָלַיְלָה די חֲלָלִים [חָלָל] פוּן דער בַת-עַמִּי!

ירמ9

1 ווער נתן מיר אין מדבר אַ מָלוֹן [זען "מלוֹן" לוקס 7:2] פאַר אֹרְחִים [אֹרֵחַ], כדי איך וואָלט עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22] עַמִּי, און הלך פוּן זיי! וואָרעם אַלע זײַנען זיי נוֹאפים, אַן עֲצֶרֶת פוּן בֹּגְדִים [בּגד]. 2 און זיי הדריךְ זייער לשוֹן ווי זייער קשת פוּן שֶקֶר, און נישט פאַר אֱמוּנָה [אמת] זײַנען זיי גבר אין אֶרֶץ; וואָרעם פוּן רָעָה צו רָעָה יצא זיי און מיך ידע זיי נישט, אמר ה'. 3 זײַן שומר איבּער אײַך אִיש זײַן רֵעַ, און אויף כּל אָח זאָלט איר אײַך נישט בטח, וואָרעם צו עקב עקב כּל אָח, און כּל רֵעַ רכיל הלך. 4 און איינער דעם אַנדערן יהתלו [תלל] זיי, און אמת דבר זיי נישט; זיי האָבּן למד זייער לשוֹן צו דבר שֶקֶר, זיי נִלְאָה [לאה] זיך צו הֶעֱוָה [עוה]. 5 איר [ירמיה] ישב אין צווישן פוּן מרמה [זען "מרמה" ישעיהו 9:35]; פוּן וועגן מרמה ווילן זיי מֵאֲנוּ [מאן] דַעַת פוּן מיר [זען ישעיהו 11:35, בדעתוֹ יצדיק צדיק עבדי לרבים], אמר ה'. 6 דעריבער האָט ה' צבָאות אַזוי אמר: הִנֵּה, איך צרף זיי, און וועל זיי בחן, וואָרעם וואָס אַנדערש קענען איך עשׂה פוּן וועגן דער בַת-עַמִּי? 7 אַ חֵץ שחוט [שחט] איז זייער לשוֹן, זי דבר מרמה [זען "מרמה" ישעיהו 9:35]; מיטן פֶּה דבר מען שלום מיטן רֵעַ, און אין קרב שׂום מען אַן אֹרֶב אויף אים. 8 זאָל איך דערפאַר זיך נישט פקד זיי, אמר ה'; זאָל אַ גּוֹי [יהודה] ווי דאָס דאָזיקע זיך נישט תתנקם [נקם] מײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35]? 9 וועגן די הָרִים וועל איך נשׂא אַ בְּכִי און נְהִי, און וועגן די נְאוֹת פוּן מדבר אַ קִינָה, וואָרעם זיי זײַנען נצת [יצת], אַז קיין אִיש עבר נישט, און זיי שמע נישט קיין קוֹל פוּן מִקְנֶה; פוּן עוֹף הַשָמָיִם בּיז בּהמה זײַנען נדד, הלך. 01 און איך וועל נתן ירושָלַיִם פאַר גלים [גַּל], אַ מָעוֹן פוּן תַּנִּים [תַּן], און די ערים פוּן יהודה וועל איך נתן אַ שְמָמָה, אָן אַ יוֹשֵב. 11 ווער איז דער אִיש חָכָם, ער זאָל דאָס פאַרשטיין [בין]? און דער וואָס פֶּה ה' האָט צו אים דבר, ער זאָל דאָס נגד? על מָה איז אבד הָאָרֶץ, נצּה [יצת] ווי אַ מדבר, אָן עֹבֵר? 21 און ה' האָט אמר: ווייל זיי האָבּן עזב [זען "עזב" תהלים (61)71-(1)2:22] מײַן תוֹרה, וואָס איך האָבּ נתן פאַר זיי, און זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו מײַן קוֹל, און נישט הלך אין איר; 31 נײַערט הלך אין דער שרִירוּת פוּן זייער לֵב, און נאָך די בעַלים וואָס אבותם האָבּן זיי למד. 41 דעריבער האָט אַזוי אמר ה' צבָאות, דער אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך מאך זיי אכל, דאָס דאָזיקע עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], לַעֲנָה, און איך וועל זיי מאכן שקה מֵי רֹאש. 51 און איך וועל זיי פוץ צווישן די גּוֹיִם, וואָס נישט זיי און נישט אבותם האָבּן ידע, און איך וועל שלח נאָך זיי די חֶרֶב, בּיז איך זיי כלה. 61 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: התבּוֹננוּ [בין] זיך, און קרא די מקוֹננוֹת [קונה], זיי זאָלן בוא , און נאָך די חָכָמוֹת, שלח! זיי זאָלן בוא; 71 און זאָלן זיי מהר און נשׂא אויף אונדז אַ נְהִי, אַז אונדזערע אויגן זאָלן ירד אין דִּמְעָה, און אונדזערע עפעף זאָלן נזל מיט מַיִם. 81 וואָרעם אַ קוֹל נְהִי איז שמע זיך פוּן צִיוֹן: ווי זײַנען מיר שדד געוואָרן! מיר זײַנען בוש מְאֹד, ווײַל מיר האָבּן עזב [זען "עזב" תהלים (61)71-(1)2:22] אֶרֶץ, ווײַל שלך האָבּן אונדז אונדזערע משכּנוֹת [משכן]. 91 וואָרעם שמע! איר נָשִים, דאָס דבַר-ה', און זאָל לקח אייער אוזנַיִם [אזן] דבר פוּן מײַן פֶּה און למד אײַערע בָּנוֹת נְהִי, און איינע די אַנדערע קִינָה. 02 וואָרעם דער מָוֶת איז עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אין אונדזערע חַלּוֹן, בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אין אונדזערע ארמוֹן, צו כרת [זען "יכרת משיח וְאין לוֹ" דניאל 62:9] עוֹלָל פוּן דער חוּץ, בַּחוּרִים פוּן די רחֹבוֹת. 12 דבר: אַזוי אמר ה': און די נְבֵלָה האדם וועלן נפל ווי דֹּמֶן אויף פּני הַשָׂדֶה, און ווי עָמִיר הינטערן קֹצֵר, וואָס קײַנער אסף נישט. 22 אַזוי האָט ה' אמר: זאָל זיך נישט הלל דער חָכָם מיט זײַן חָכְמָה, און זאָל זיך נישט הלל דער גיבור מיט זײַן גבורה; זאָל זיך נישט הלל דער עוֹשר מיט זײַן עשירות; 32 אָבּער דערמיט זאָל זיך הלל דער וואָס הלל זיך, מיט שׂכל און ידע מיך [זען "דַעַת" ישעיהו 11:35], אַז איך ה' עשׂה חֶסֶד, מִשְפָּט, און צדקה, אויף הָאָרֶץ; וויל די דאָזיקע חֵפֶץ איך, אמר ה'. 42 הִנֵּה, ימים בוא , אמר ה', און איך וועל זיך פקד מיט כּל מוּל אין עָרְלָה (בּלויז) [זען ירמיה 4:4; 01:6; רומ' 92-82:2]: 52 מיט מִצרַיִם, און מיט יהודה, און מיט אֶדוֹם, און מיט בּני-עמּוֹן, און מיט מואב, און מיט אַלע וואָס קצץ פֵאָה, וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין מדבר; וואָרעם כּל הגּוֹיִם זײַנען עֲרֵלִים, און דאָס כּל בּית ישׂראל זײַנען עַרלֵי לֵב.

ירמ01

1 שמע! דאָס דבר וואָס ה' האָט אויף אײַך דבר, איר בּית ישׂראל: 2 אַזוי האָט אמר ה': דעם דֶּרֶךְ הַגּוֹיִם זאָלט איר זיך נישט למד, און פאַר די אֹתוֹת פוּן שָמַיִם זאָלט איר זיך נישט חתת, ווײַל די גּוֹיִם חתת זיך פאַר זיי. 3 וואָרעם די חֻקּוֹת פוּן די אומות, דאָס איז הֶבֶל; וואָרעם עס איז אַ האָלץ וואָס מע האָט פוּן וואַלד כרת, דאָס מַעֲשֵׂה פוּן ידים פוּן חָרָש מיט דער מַעֲצָד. 4 מיט כֶּסֶף און מיט זָהָב יפּה מען עס, מיט מַסְמֵר און מיט מַקֶּבֶת חזק מען עס, עס זאָל זיך נישט הפיק. 5 ווי אַ תֹמֶר אין אַ מִקְשָה זײַנען זיי, און זיי קענען נישט דבר; נשׂא מוזן זיי נשׂא [זען "נשׂא" ישעיהו 31:25; 21,4:35] ווערן, ווײַל זיי קענען נישט צעד. איר זאָלט נישט ירא האָבּן פאַר זיי, וואָרעם זיי קענען נישט רעע און אויך יטב איז נישטאָ אין זיי. 6 נישטאָ דײַן גלײַכן, ה', גָדוֹל ביסטו, און גָדוֹל איז דײַן שֵם אין גבורה. 7 ווער זאָל דיך נישט ירא, מֶלֶךְ הַגּוֹיִם? פאַרוואָר, צו דיר יאר, וואָרעם צווישן כּל חַכְמֵי הַגּוֹיִם, און אין אַלע זייער מלוכה, מֵאֵין דײַן גלײַכן. 8 און אַלע אין אחד זײַנען זיי בּער און כּסל; אַ מוּסַר הֲבָלִים, אַ האָלץ איז דאָס. 9 כֶּסֶף מְרֻקָּע [רקע] פוּן תַרשיש געבראַכט, און זָהָב פוּן אויפָז, די מַעֲשֵׂה פוּן אַ חָרָש, און פוּן אַ יד פוּן צוֹרֵף; בלאָ און פורפל איז זייער לבוש, די מַעֲשֵׂה פוּן חֲכָמִים זײַנען זיי אַלע. 01 אָבּער ה' איז אלוקים אמת; ער איז אלוקים חיים, און דער מֶלֶךְ עוֹלָם; פוּן זײַן קֶצֶף רעש הָאָרֶץ, און גּוֹיִם קענען נישט הכיל [כול] זײַן זעם [זען רומ' 81:1]. 11 אַזוי זאָלט איר אמר צו זיי: אלהיּא די שמיּא וארקא לא עבדוּ יאבדוּ מארעא וּמן תחוֹת שמיּא אלּה. 21 ער האָט עשׂה אֶרֶץ מיט זײַן כוֹחַ, כון די תֵּבֵל מיט זײַן חכמה [זען תהלים 6:33; משלי 4:03; יוחנן 1:1], און מיט זײַן תְּבוּנָה די הימלען נטה. 31 בּײַם קוֹל פוּן זײַן דונערן ווערט אַ הֲמוֹן פוּן מַיִם אין שָמַיִם; און ער עלה אויף נָשִׂיא פוּן עק פוּן הָאָרֶץ; ער עשׂה בליצן צום מָטָר, און יצא פוּן זײַנע אֹצְרֹת [אוצר] דעם ווינט [רוּחַ]. 41 כּל אדם איז בּער, אָן דַעַת, איטלעכער צוֹרֵף ווערט צו בוש פוּן דעם פֶּסֶל; וואָרעם שֶקֶר איז זײַן נסך [מַסֵּכָה], און קיין רוּחַ איז אין זיי נישטאָ [זען במדבר 61:72]. 51 הֶבֶל זײַנען זיי, מַעֲשֵׂה פוּן תַּעְתֻּעִים; אין דער צײַט פוּן זייער פְּקֻדָּה וועלן זיי אבד. 61 נישט ווי די דאָזיקע איז דער חלק פוּן יעקב; וואָרעם ער איז דער יוֹצֵר הכֹּל, און ישׂראל איז דער שבט פוּן זײַן נחלה; ה' צבָאות איז שמוֹ [זען "שמוֹ" פוּן צֶמַח משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בּעל אותו שם פוּן משיח]. 71 אסף! פוּן הָאָרֶץ דײַן כִּנְעָה [פאַר גלות], דו וואָס ישב אין מָצוֹר. 81 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך קלע דאָס יושבי הָאָרֶץ בּפּעם הזֹאת, און וועל זיי צרר, כדי זיי ווערן מצא. 91 אוֹי לִי אויף מײַן שֶבֶר! נחלה [חלה] אין מײַן מַכָּה! און איך האָבּ אמר: אָבּער חֳלִי איז דאָס, און איך וועל זי נשׂא. 02 מײַן אֹהֶל איז שדד, און אַלע מײַנע מֵיתָר זײַנען נִתַּק, מינע בָּנִים זײַנען יצא פוּן מיר און זײַנען ניאָט. נישטאָ ווער זאָל נטה ווידער מײַן אֹהֶל, און ווער זאָל קום מײַנע יריעֹת [יריעה]. 12 וואָרעם בּער זײַנען די רֹעִים [זען אפס' 11:4], און ה' האָבּן זיי נישט דרש; דעריבער האָבּ זיי נישט שׂכל, און זייער כּל מַרְעִית איז פוץ געוואָרן. 22 הִנֵּה! קוֹל שמוּעָה [זען "שמוּעָה" ישעיהו 1:35] בוא! און אַ רַעַש גדוֹל פוּן אֶרֶץ צפון, צו שׂום די ערים פוּן יהודה שְמָמָה, אַ מָעוֹן פוּן תַּנִּים [תַּן]. 32 איך ידע, [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] ה', אַז נישט בּײַם אדם איז זײַן דֶּרֶךְ, נישט בּײַם אִיש וואָס הֹלֵך צו כון זײַן צַעַד. 42 יִסּר! מיך, ה', אָבּער מיט מִשְפָּט, נישט אין דײַן אף, כדי זאָלסט מיך נישט המעיט [מעט]. 52 שפך דײַן חֵמָה אויף די גּוֹיִם וואָס ידע [זען "דַעַת" פוּן משיח נייטיק פאַר ישועה, ישעיהו 11:35] דיך נישט, און אויף די משפחות וואָס קרא נישט דײַן שֵם, וואָרעם אכל האָבּן זיי יעקב, יאָ, אים אכל און אים כלה, און זײַן נָוֶה שמם.

ירמ11

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה', אַזוי צו אמר: 2 שמע! די דברים פוּן דעם דאָזיקן בְּרִית [זען דברים 62:72], און איר זאָלט דבר צו די אִיש יהודה, און צו די יושבי ירושָלַיִם; 3 און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל: אָרוּר [ארר] דער אִיש וואָס וועט נישט שמע די דברים פוּן דעם דאָזיקן בְּרִית, 4 וואָס איך האָבּ צוה אבוֹתֵיכם אין דעם יוֹם וואָס איך האָבּ זיי הוֹצִיאִי [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם, פוּן דעם כּוּר הבּרזל, אַזוי צו אמר: שמע! צו מײַן קוֹל; און איר זאָלט זיי עשׂה אַזוי ווי אַלע וואָס איך צוה אײַך: און איר וועט מיר זײַן צוּם עַם [זען ישעיהו 8:35 משיח און עַם], און איך וועל אײַך זײַן צוּם אלוקים: 5 כדי מקיים [צו קום] די שבועה וואָס איך האָבּ שבע [זען "שבע," תהלים 4:011, זען דברי הימים א 71:12] אבוֹתֵיכם, זיי צו נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אֶרֶץ וואָס זוב מיט חָלָב און דבש, אַזוי ווי עס איז היום הזה. האָבּ איך ענה און אמר: אָמֵן, ה'! 6 און ה' האָט צו מיר אמר: קרא! כּל הדברים הָאֵלֶּה אין די ערים פוּן יהודה, און אין די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָלַיִם, אַזוי צו אמר: שמע! די דברים פוּן דעם דאָזיקן בְּרִית [זען דברים 62:72], און איר זאָלט זיי עשׂה. 7 וואָרעם העיד [עוד] האָבּ איך עוד אבוֹתֵיכם פוּן דעם יוֹם וואָס איך האָבּ זיי עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם, בּיז אויף היום הזה, צו שכם און צו עוד, אַזוי צו אמר: שמע! צו מײַן קוֹל. 8 אָבּער זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81], און נישט נטה זייער אוזנַיִם, און זיי זײַנען הלך איטלעכער אין דער שרִירוּת פוּן זייער לֵב הָרַע; דעריבער איך האָבּ געבראַכט אויף זיי כּל דִּבְרֵי הַבְּרִית הזֹאת [זען דברים 62:72], וואָס איך האָבּ זיי צוה צו עשׂה, און זיי האָבּן נישט עשׂה. 9 און ה' האָט צו מיר אמר: אַ קֶשֶר איז מצא זיך בּײַ די אִיש יהודה, און בּײַ די יושבי ירושָלַיִם. 01 זיי האָבּן זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31] צו די עֲוֹנוֹת פוּן אֲבוֹתָם הרִאשוֹנים, וואָס האָבּן מֵאֵן צו שמע מײַנע דברים; און זיי זײַנען הלך נאָך אלוקים אחרים זיי צו עבד; הֵפֵר [פרר] האָבּן דאָס בּית ישׂראל און דאָס בּית יהודה מײַן בְּרִית [זען דברים 62:72] וואָס איך האָבּ כרת [זען "כרת" דניאל 62:9] מיט אבותם. 11 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך ברענג אויף זיי רָעָה וואָס זיי וועלן פוּן אים נישט יכל צו יצא, און זיי וועלן זעק צו מיר, און איך וועל נישט שמע צו זיי. 21 און די ערים פוּן יהודה און די יוֹשְבֵי ירושָלַיִם וועלן הלך און וועלן זעק צו די אלוקים וואָס זיי קטר צו זיי, אָבּער ישע וועלן זיי זיי נישט ישע, אין דער צײַט פוּן זייער רָעָה. 31 וואָרעם אַזוי ווי די מִסְפַּר פוּן דײַנע ערים זײַנען דײַנע אלוקים, יהודה, און אַזוי ווי די מִסְפַּר פוּן די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָלַיִם האָט איר שׂום מזבּחוֹת צו בֹּשֶׁת, מזבּחוֹת פאַר קטר צו בּעל. 41 און, דו, זאָלסט נישט פלל פאַר דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און נישט נשׂא רִנָּה און תפילה פאַר זיי. וואָרעם איך שמע נישט צו בעת זיי קרא צו מיר פוּן וועגן זייער רָעָה. 51 וואָס איז מײַן יָדִיד אין מײַן בּית [בּית המקדש], אַז זי עשׂה המזמּה הרבּים? און זאָל דורך בּשׂר קֹדֶש דאָס עבר ווערן פוּן דיר? אַז בּײַ דײַן רעה, דעמאָלט פרייסטו [עלז] זיך. 61 אַ איילבערטבוים [זַיִת, זען רומ 71:11; הושע (6)7:41], רַעֲנָן און שיין מיט פּרי תֹאַר, האָט ה' קרא דײַן שֵם; אָבּער מיט קוֹל הֲמוּלָּה גָדֹלָה האָט ער הִצִּית [יצת] אֵש דערויף, און זײַנע דָּלִית וועלן רעע ווערן. 71 וואָרעם ה' צבָאות, וואָס האָט דיך נטע [זען "נטע" יחזקאל 63-42:63], האָט דבר רָעָה אויף דיר, פוּן וועגן דער רעה פוּן בּית ישׂראל און בּית יהודה, וואָס זיי האָבּן בּײַ זיך עשׂה מיך צו כעס מיט קטר צו בּעל. 81 און ה' האָט מיך געלאָזט ידע, און איך ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35]; דעמאָלט האָסטו מיר באוויזן זייערע מעללים [מעלל, זען ירמיה 71:21-81:11; מתי 63:01; יוחנן 12-81:51; טימ"ב 21:3; יוחנן א 31:3]. 91 און איך בין געווען ווי אַ כבשׂ אַלּוּף, וואָס ווערט צו דער טבח [זען "טבח" ישעיהו 7:35] יבל [זען "יבל" ישעיהו 7:35]; און איך האָבּ נישט ידע אַז זיי חשב אויף מיר מחשבות: לאָמיר שחת דעם עֵץ מיט זײַן לחם, און אים כרת [זען "יכרת משיח וְאין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן אֶרֶץ חיים [זען "אֶרֶץ חיים" ישעיהו 8:35], אַז שמוֹ [זען "שמוֹ" פוּן צֶמַח משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בּעל אותו שם פוּן משיח] זאָל מער נישט זכר ווערן. 02 און דו ה' צבָאות וואָס משפטסט [שפט] צֶדֶק, וואָס פרוווסט [בחן] די כִּלְיָה און דאָס לֵב, לאָמיך ראה דײַן נקמה אויף זיי, וואָרעם צו דיר האָבּ איך גלה מײַן ריב. 12 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר אויף די אַנְשֵי עַנָתוֹת וואָס בקש דײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35], אַזוי צו אמר: זאָלסט נישט נביאות זאָגן אין שֵם ה', כדי זאָלסט נישט מות פוּן אונדזער יָד; 22 דעריבער האָט ה' צבָאות אַזוי אמר: הִנֵּה, איך פקד מיט זיי; די בַּחוּרִים וועלן מות פוּן חֶרֶב, זייערע בָּנִים און זייערע בָּנוֹת וועלן מות פוּן רָעָב. 32 און קיין שְאֵרִית היה נישט פוּן זיי, וואָרעם איך ברענג רָעָה אויף די אַנְשֵי עַנָתוֹת, דאָס שָנָה פוּן זייער פְּקֻדָּה.

ירמ21

1 ה', דו בּיסט צדּיק, ווען איך זאָל זיך ריב מיט דיר; אָבּער מִשְפָּטִים וויל איך דבר צו דיר: מַדּוּע איז דער דֶּרֶךְ רשעים צלח? זיי שלה כּל בֹּגְדֵי בֶגֶד [זען תהלים 02-61:37]? 2 פלאַנצסט [נטע] זיי, און זיי שרש זיך אַיין, זיי הלך און נשׂא פּרי; קָרוֹב ביסטו אין זייער פֶּה, און רחק פוּן זייערע כִּלְיָה. 3 און דו, ה', ידע מיך, ראה מיך, און האָסט בּחן מײַן לֵב וועגן דיר; התּיק [נתק] זיי ווי צֹאן צו דער טבח [זען "טבח" ישעיהו 7:35], און הקדש [קדש] זיי צום יוֹם הֲרֵגָה. 4 עַד מָתַי וועט אבל הָאָרֶץ, און דאָס עשׂב פוּן כּל הַשָׂדֶה וועט זײַן יבש? פוּן וועגן דער רעה פוּן די יוֹשבים אין איר זײַנען ספה בהמות און עוֹף; ווײַל זיי האָבּן אמר: ער ראה נישט אונדזער אחרית. 5 אויבּ מיט פוסגייער ביסטו רוץ, און זיי האָבּן דיך הלאה [לאה], הינט ווי ווילסטו זיך מיט סוּסים התחרה? און ביסטו בטח אין אֶרֶץ שלוֹם, ווי וועסטו אָבּער עשׂה אין דעם גָאוֹן יַרדן [ווו לייבן לאָקערן]? 6 וואָרעם אַפילו דײַנע אחים [זען "אחים" תהלים (22)32-(61)71:22, http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU , זען אויך ישעיהו 5:35; זכריה 01:21; משיח בּן דוד דקרוּ חי אויפן בוים, שמואל ב 41:81] אין דײַן בּית אָבִי, אַפילו זיי האָבּן בגד אָן דיר, אַפילו זיי האָבּן דיר קרא מלא; נישט גלויב [אמן] זיי ווען זיי דבר טוֹבוֹת צו דיר. 7 איך האָבּ עזב [זען "עזב" תהלים (61)71-(1)2:22] מײַן בּית, איך האָבּ נטש מײַן נחלה; איך האָבּ נתן די יְדִדוּת פוּן מײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] אין דער כף פוּן אירע פײַנט. 8 מײַן נחלה איז מיר געוואָרן ווי אַן אַרְיֵה אין וואַלד, זי האָט נתן איר קוֹל אויף מיר; דעריבער האָבּ איך שׂנא איר. 9 איז אַן עַיִט צָבוּעַ מײַן נחלה צו מיר? די עַיִט זײַנען רונד אַרום איר; הלך! אסף! כּל חַיַּת הַשָׂדֶה, אתה זיי אַהער צו אכל. 01 רֹעִים רבּים האָבּן שחת מײַן כֶּרֶם, בוֹסס מײַן חלקה; זיי האָבּן נתן מײַן חלקה חֶמְדָה פאַר א מדבר שממה. 11 מע האָט עס שׂום פאַר אַ שְמָמָה, עס אבל צו מיר שממה; שמם איז דאָס כּל הָאָרֶץ, וואָרעם קיין אִיש שׂום צום לֵב. 21 אויף כּל שפים [שפי] אין מדבר זײַנען שוֹדדים בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] וואָרעם חֶרֶב פוּן ה' אכל פוּן קצה אֶרֶץ בּיז קצה הָאָרֶץ; נישטאָ קיין שלוֹם פאַר קיין בָּשָׂר. 31 זיי האָבּן זרע חִטִּים, און קֹצִים קצר, זיך חלה קיין יעל נישט; דעריבער בוש אײַך מיט אײַערע תבואות, פוּן וועגן דעם חרוֹן אף ה' [זען רומ 81:1]. 41 אַזוי האָט ה' אמר: אויף אַלע מײַנע שכנים הרעים, וואָס נגע [זען "נגע" ישעיהו 4:35] די נחלה וואָס איך האָבּ נחל עַמִּי ישׂראל: הִנֵּה, איך נתש זיי אויס פוּן זייער אדמה, און דאָס בּית יהודה וועל איך נתש פוּן צווישן זיי. 51 און עס וועט זײַן, נאָכדעם ווי איך נתש זיי וועל איך זיי ווידער רחם, און וועל זיי שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] איטלעכן צו זײַן נחלה, און איטלעכן צו זײַן אֶרֶץ. 61 און עס וועט זײַן, אויבּ למד וועלן זיי למד די דרכים פוּן עַמִּי, צו שבע בּײַ מײַן שֵם: חי ה'! אַזוי ווי זיי האָבּן למד עַמִּי צו שבע בּײַ בַּעַל, וועלן זיי בנה ווערן צווישן עַמִּי. 71 אויבּ אָבּער זיי וועלן נישט שמע, וועל איך נתש יענע גּוֹי, נתש און אבד, אמר ה'.

ירמ31

1 אַזוי האָט ה' צו מיר אמר: הלך און זאָלסט דיר קנה [זען משלי 22:8] אַ גאַרטל [אֵזוֹר] פֶּשֶת, און אים שׂום אויף דײַנע מָתְנַיִם, און אין מַיִם זאָלסטו אים נישט לאזן בוא. 2 האָבּ איך קנה [זען משלי 22:8] דעם גאַרטל [אֵזוֹר] אַזוי ווי דאָס דבַר-ה', און שׂום אויף מײַנע מָתְנַיִם. 3 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו מיר אַ צווייט מאָל, אַזוי צו אמר: 4 לקח! דעם גאַרטל [אֵזוֹר] וואָס דו האָסט קנה [זען משלי 22:8], וואָס אויף דײַנע מָתְנַיִם, און קוּם! [זען "קוּם" במדבר 71:42; הושע 2:6] און הלך! דיר קיין פּרָת, און טָמַן אים דאָרטן אין אַ נָקִיק פוּן סלע. 5 בין איך הלך און האָבּ אים טמן אין פּרָת אַזוי ווי ה' האָט מיר צוה. 6 און עס איז געווען צום קץ ימים רבּים, האָט ה' צו מיר אמר: קוּם! [זען במדבר 71:42; הושע 2:6] הלך! קיין פּרָת, און לקח! פוּן דאָרטן דעם גאַרטל [אֵזוֹר], וואָס איך האָבּ דיר צוה אים דאָרטן צו טמן. 7 בין איך הלך קיין פּרָת, און האָבּ חפר, און לקח דעם גאַרטל [אֵזוֹר] פוּן דעם מקוֹם וואָס איך האָבּ אים דאָרטן טמן; און הִנֵּה דער גאַרטל [אֵזוֹר] איז געווען שחת, ער האָט נישט צלח צו קיין זאַך. 8 איז דאָס דבר ה' געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 9 אַזוי האָט ה' אמר: אַזוי וועל איך שחת דעם גְּאוֹן פוּן יהודה, און דעם גְּאוֹן פוּן ירושָלַיִם הָרָב. 01 דאָס דאָזיקע עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] רע וואָס מאן [ווילן נישט] שמע מײַנע דברים, וואָס הלך אין דער שרִירוּת פוּן זייער לֵב, און זײַנען הלך נאָך אלוקים אחרים זיי צו עבד, און זיך צו שחה צו זיי, וועלן ווערן ווי דער דאָזיקער גאַרטל [אֵזוֹר] וואָס צלח נישט צו קיין זאַך. 11 וואָרעם אַזוי ווי דער גאַרטל [אֵזוֹר] איז דבק צו די מָתְנַיִם פוּן אן אִיש, אַזוי האָבּ איך דבק צו מיר דאָך כּל בּית ישׂראל, און דאָס כּל בּית יהודה, אמר ה', מיר צו זײַן פאַר אַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און פאַר אַ שֵם, און פאַר אַ תהלה, און פאַר אַ תפארה; אָבּער זיי האָבּן נישט שמע. 21 און זאָלסט אמר צו זיי דאָס דאָזיקע דבר: אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל: כּל נֵבֶל ווערט מלא מיט ווײַן. און אַז זיי וועלן אמר צו דיר: ידע מיר דען נישט ווויל, אַז כּל נֵבֶל ווערט מלא מיט ווײַן? 31 זאָלסטו אמר צו זיי: אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך מלא כּל יושבי הָאָרֶץ הזֹאת, און די מלכים וואָס ישב פוּן דודן אויף זײַן כִּסֵּא, און די כֹּהנים, און די נביאים, און כּל יושבי ירושָלַיִם, מיט שִכָּרוֹן. 41 און איך וועל זיי נפץ אִיש אָן אַנדערן, אי די אֲבוֹת אי די בָּנִים יחדּו, אמר ה'; איך וועל נישט שוינען [חמל], און נישט חוס, און נישט רחם האָבּן, זיי שחת. 51 שמע! און אזן! איר זאָלט אײַך נישט גבה, וואָרעם ה' האָט דבר; 61 נתן! כבוד צו ה' אֱלֹקֵיכֶם, איידער עס וועט חֹשך ווערן, און איידער אײַערע רגלים [זען תהלים 71:22] וועלן זיך נגף אויף די הָרִים נשף, און איר וועט קוה אויף אוֹר, און ער וועט עס שׂום צו צַלְמָוֶת, און שית צו עֲרָפֶל. 71 און אויבּ איר וועט דאָס נישט שמע, וועט בכה אין מסתר מײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] פוּן וועגן דער גֵּוָה, און צו דמע וועט דמע, און ירד וועט אין דִּמְעָה, מײַן אויג, ווייל די עֵדֶר ה' ווערט שבה. 81 אמר! צו דעם מלך און צו דער גְבִירָה: הִשְפּיל! אײַך; ישב! וואָרעם ירד האָט אײַער מראשוֹת, אײַער עֲטֶרֶת תּפארה. 91 די ערים פוּן נֶגֶב זײַנען סגר, און נישטאָ ווער זאָל פּתח; אַלע יהודה איז גלה געוואָרן, גלה געוואָרן שלוֹמים. 02 נשׂא אײַערע אויגן, און ראה! די וואָס בוא פוּן צפון; וווּ איז די עֵדֶר וואָס איז דיר נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] געוואָרן? די תּפארה צֹאן [זען "צֹאן" ישעיהו 6:35] דײַנע? 12 וואָס וועסטו אמר ווען ער [ה'] וועט פקד אויף דיר, די וואָס דו האָסט זיי אײַנגעוווינט פאַר אַלֻּפִים לְרֹאש איבּער דיר? פאַרוואָר, חבלים [חֵבֶל] וועלן דיך אחז, ווי אַן אִשָּה צו ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7]. 22 און אויבּ דו וועסט אמר אין דײַן לֵב: מַדּוּע האָט דאָס מיר קרא? פאַר דײַן רב עוון זײַנען גלה געוואָרן דײַנע שוּל, חמס [זען ישעיהו 9:35] געוואָרן דײַנע עָקֵב. 32 קען אַ כושי הפך זײַן עוֹר, אָדער אַ נָמֵר זײַנע חֲבַרְבֻּרָה? אַזוי קענט איר יטב, איר צוגעוווינטע רעע. 42 דעריבער וועל איך זיי פוץ ווי קַש וואָס עוֹבֵר פאַרן ווינט פוּן מדבר. 52 דאָס איז דײַן גוֹרל, דײַן מְנָת מַד פוּן מיר, אמר ה', ווײַל דו האָסט שכח מיר, און זיך בטח אויף שֶקֶר. 62 דעריבער חשׂף איך אויך אויף דײַנע שוּל איבּער דײַן פנים, אַז ראה ווערן וועט דײַן קָלוֹן. 72 דײַן ניאוף און דײַנע מצהלה, די זִמָּה פוּן דײַן זנוּת אויף די גבעה אין שָׂדֶה האָבּ איך ראה דײַנע שקּוּץ. וויי דיר, ירושָלַיִם, נישט טהר ווערן! בּיז מָתַי עֹד?

ירמ41

1 וואָס דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהון וועגן די בַּצָּרָה. 2 עס אבל יהודה, און אירע שְעָרִים זײַנען אמל, און זײַנען קדר פאַר הָאָרֶץ; און דאָס צְוָחָה פוּן ירושָלַיִם עלה. 3 און זייער אדּרים [אדּיר] שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] זייערע צעירים [צעיר] נאָך מַיִם; זיי בוא צו די גֵּבים [גֵּב], מצא זיי נישט קיין מַיִם, זייער כלים שוב זיך רֵיקָם; זיי זײַנען אין בוש און כלם, און חפה זייערע קעפ. 4 פוּן וועגן האדמה וואָס איז חתת, ווײַל קיין גֶשֶם איז נישטאָ אין הָאָרֶץ, זײַנען די אִכָּרִים אין בִּיוש און חפה זייערע קעפ. 5 אַפילו אַ אַיָּלָה אין שָׂדֶה ילד און עזב, ווײַל קיין דֶּשֶא איז נישטאָ. 6 און די פֶּרֶא עמד אויף די שפים [שפי], זיי שאף דעם ווינט ווי תַּנִּים [תַּן]; זייערע אויגן כלה, ווײַל קיין עֵשֶׂב איז נישטאָ. 7 אויבּ אונדזערע עוון ענה קעגן אונדז, ה', עשׂה פוּן דײַן שֵם וועגן; וואָרעם רבב זײַנען אונדזערע משֻבוֹת [מְשֻבָה], מיר האָבּן חטא צו דיר. 8 דו מִקְוֵה פוּן ישׂראל, זײַן מוֹשִיעַ אין עֵת צרה, לָמָּה זאָלסטו זײַן ווי אַ גֵר אין הָאָרֶץ, און ווי אַן אֹרֵחַ וואָס נטה צו לון? 9 לָמָּה זאָלסטו זײַן ווי אַן אִיש דהם, ווי אַ גיבור וואָס יכל נישט צו ישע? דו בּיסט דאָך צווישן אונדז, ה', און דײַן שֵם ווערט קרא אויף אונדז; נישט נוּחַ אונדז. 01 אַזוי האָט ה' אמר צו דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]: אַזוי האָבּן זיי אהבה צו נוע, זיי חשׂך נישט זייערע רגלים [זען תהלים 71:22]; ה' נישט רצה זיי; אצוּנד וועט ער זכר זייער עוון, און פקד זייערע חַטָּאת. 11 און ה' האָט צו מיר אמר: זאָלסט נישט פלל פאַר דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] לְטוֹבָה. 21 אַז זיי צום, שמע איך נישט צו זייער רִנָּה, און אַז זיי עלה עוֹלָה און מנחה, רצה איך זיי נישט! נײַערט מיט חֶרֶב און מיט רָעָב און מיט דֶּבֶר איך זיי כלה. 31 האָבּ איך אמר: וויי, אֲדֹנָי ה', הִנֵּה, די נביאים אמר צו זיי: איר וועט נישט ראה קיין חֶרֶב, און קיין רָעָב וועט בּײַ אײַך נישט זײַן, וואָרעם שלום אֶמֶת וועל איך אײַך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דעם מקוֹם הזה. 41 האָט ה' צו מיר אמר: שֶקֶר זאגן נביאות די נביאים אין מײַן שֵם; נישט איך האָבּ זיי שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3], און נישט איך האָבּ זיי צוה, און נישט איך האָבּ צו זיי דבר; חֲזוֹן פוּן שֶקֶר, און קֶסֶם און אֱלִיל און תָּרְמִית פוּן זייער לֵב, זאגן זיי אײַך נביאות. 51 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר אויף די נביאים וואָס זאגן נביאות אין מײַן שֵם, ווען איך האָבּ זיי נישט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3], און זיי אמר: קיין חֶרֶב און קיין רָעָב וועט נישט זײַן אין דעם דאָזיקן אֶרֶץ; פוּן חֶרֶב און פוּן רָעָב וועלן תמם ווערן יענע נביאים. 61 און הָעָם וואָס זיי זאגן נביאות צו זיי, וועלן זײַן שלך אין די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָלַיִם פוּן וועגן דעם רָעָב און דער חֶרֶב, און זיי וועלן קיין באַגרעבער נישט האָבּן; זיי, זייערע נָשִים, און זייערע בָּנִים, און זייערע בָּנוֹת; און איך וועל שפך אויף זיי זייער רָעָה. 71 און זאָלסט אמר צו זיי דאָס דאָזיקע דבר: ירד זאָלן מײַנע אויגן אין דִּמְעָה יוֹמָם וָלַיְלָה, און נישט דמה, וואָרעם אַ שֶבֶר גדוֹל איז שֶבֶר געוואָרן די בְּתוּלָה בַּת-עַמִּי; אַ מַכָּה נחלה [חלה] מְאֹד. 81 אַז איך יצא אין שָׂדֶה, און הִנֵּה, חללי חֶרֶב; און אַז איך בוא אין עִיר, און הִנֵּה, תַּחֲלֻאים פוּן רָעָב. וואָרעם אי דער נביא אי דער כֹהן סחר זיך אֶל אֶרֶץ, און נישט [עס] ידע. 91 האָסטו מאס [זען תהלים 22:811] מאס יהודה? צי האָט זיך פוּן צִיוֹן גּעל דײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35]? מַדּוּעַ האָסטו אונדז נכה, אַז פאַר אונדז איז קיין מַרְפֵּה נישטאָ? קוה אויף שלום, און קיין טוֹב איז נישטאָ; און אויף אַ צײַט פוּן מַרְפֵּה, און הִנֵּה בְּעָתָה! 02 מיר ידע, ה', אונדזער רשעה, די עוון פוּן אבוֹתֵינוּ; וואָרעם מיר האָבּן חטא צו דיר. 12 נישט נאץ אונדז פוּן דײַן שֵם וועגן, נישט נבּל דעם כִּסֵּא פוּן דײַן כבוד; זכר זיך, זאָלסט נישט חֵפֵר דײַן בְּרִית מיט אונדז. 22 זײַנען דאָ צווישן די הבלים פוּן די גּוֹיִם גשם-געבער? אָדער נתן די הימלען אַליין רביבים? פאַרוואָר, דו בּיסט ה' אֱלֹקֵינוּ, און מיר קוה צו דיר, וואָרעם דו עשׂה דאָס כּל אלה.

ירמ51

1 און ה' האָט צו מיר אמר: אויבּ זאָל עמד משה און שמואל פאַר מיר, איז מײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] נישט מיט דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]; שלח זיי פוּן מײַן פנים, און זאָלן זיי יצא. 2 און עס וועט זײַן, אַז זיי וועלן אמר צו דיר: וווּהין זאָלן מיר יצא? זאָלסטו אמר צו זיי: אַזוי האָט ה' אמר: ווער צום מות [זען "מות" ישעיהו 9:35], צום מות, און ווער צום חֶרֶב, צום חֶרֶב, און ווער צום רָעָב, צום רעָב, און ווער צו שְבִי, צו שְבִי. 3 און איך וועל פקד אויף זיי 4 משפחות [סאָרטן], אמר ה': די חֶרֶב צו הרגען, און די כּלבים [זען תהלים 71:22] צו סהב, און דעם עוֹף הַשָמָיִם, און די בּהמה פוּן הָאָרֶץ, צו אכל און צו שחת. 4 און איך וועל זיי נתן צו זְוָעָה בּײַ כּל ממלכוֹת הָאָרֶץ, פוּן וועגן מנשה בּן יחזקִיָהון מלך יהודה, פאַר וואָס אַז ער האָט עשׂה אין ירושָלַיִם. 5 וואָרעם ווער וועט דיך חָמַל, ירושָלַיִם? און ווער וועט דיך נָד [נוד]? און ווער וועט זיך סור צו שאל וועגן שלוֹם פוּן איר? 6 דו האָסט מיך נטש, אמר ה', אהינטער טוסטו הלך; דעריבער נטה איך מײַן יָד אויף דיר און שחת דיך; איך בין נלאה [לאה] געוואָרן זיך צו נחם. 7 און איך זרה זיי מיט מזרה אין די שְעָרִים פוּן הָאָרֶץ; איך שכּל און אבד עַמִּי, ווײַל זיי שוב זיך נישט אום פוּן זייערע דרכים. 8 זייערע אַלמנות ווערן דורך מיר עָצַם ווי חוֹל פוּן די ימען; איך ברענג אויף זיי, אויף דער אֵם בּחוּר אַ שוֹדֵד אין צהרים. איך הנפל [נפל] אויף זיי פִּתְאוֹם עִיר און בֶּהָלָה. 9 אֻמְלַל ווערט די יֹלֶדֶת [ילד] פוּן 7, זי נפח איר נפש; איר שֶמֶש בּוא אונטער ווען נאָך יוֹמָם, זי ווערט בוש און חפר. און זייער שְאֵרִית וועל איך נתן צום חֶרֶב פאַר זייערע פײַנט, אמר ה'. 01 אוֹי לִי, מוּטער מײַנע, וואָס דו האָסט מיך ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7] אַן אִיש ריב, אַן אִיש מָדוֹן קעגן כּל הָאָרֶץ; נישט איך נשה, און נישט מע נשה בּײַ מיר, [נאָך] אַלע קלל [זען דברים 32:12; גלט' 31:3; דברים 62:72; יוחנן 13:91] זיי מיך. 11 האָט ה' אמר: פאַרוואָר, איך וועל דיך שרה צום טוֹב; פאַרוואָר, איך וועל דעם פיינט זיך הפגיע [פגע, זען ישעיהו 21:35] בּײַ דיר אין עֵת רָעָה און אין עֵת צָרָה. 21 קען מען בּרזל רעע, בּרזל פוּן צפון, און נחשת? 31 דײַן חֵיל און דײַנע אוֹצרות וועל איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו בַּז אָן מְחִיר; יאָ, פאַר אַלע דײַנע חַטֹּאות אין אַלע דײַנע געמאַרקן. 41 און איך וועל דיך עבר בּײַ דײַנע פײַנט, אין אַן אֶרֶץ וואָס דו ידע נישט; וואָרעם אן אֵש איז קדח אין מײַן אף, אויף אײַך וועט עס הוקד [יקד]. 51 דו, ה' ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 11,3:35] דאָך, זכר מיך, און פקד זיך אָן מיר, און זיי זיך נוֹקם [נקם] אָן מײַנע רֹדפים; פוּן וועגן דײַן ארך אף נישט לקח מיך; ידע! מײַן לײַדן [נשׂא] פוּן דײַנעטוועגן חֶרְפָּה. 61 דײַנע דברים זײַנען מצא געוואָרן, און האָבּ איך זיי אכל, און דײַן דבר איז צו מיר געווען פאַר שָׂשׂוֹן און פאַר שִׂמְחַה פוּן מײַן לֵב, ווײַל דײַן שֵם איז אויף מיר קרא געוואָרן, ה' אלוקי צבָאות. 71 איך בין נישט ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין סוֹד פוּן משׂחקים [שׂחק] און זיך עלז; פוּן וועגן דײַן יָד בין איך ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אַליין [בָּדָד], וואָרעם מיט זַעַם האָסטו מיך מלא. 81 לָמָּה איז נֶצַח מײַן כְּאֵב, און מײַן מַכָּה איז אָנוּש, וואָס מאן זיך רפא [זען "רפא" ישעיהו 5:35]? ווילסטו מיר זײַן ווי אַן אַכְזָב, ווי מים לֹא נֶאֱמָנוּ [אמן]? 91 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר: אויבּ דו וועסט זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31], און איך וועל דיך שוב, וועסטו עמד פאַר מיר; און אויבּ דו וועסט יצא יָקָר נישט זוֹלֵל [זלל], וועסטו אַזוי ווי מײַן פֶּה זײַן; זיי וועלן זיך שוב צו דיר, און דו וועסט נישט זיך שוב צו זיי. 02 און איך וועל דיך נתן אַקעגן דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] פאַר אַ חוֹמָה נחשת בּצוּרָה [בצר], און זיי וועלן לחם קעגן דיר, און וועלן דיך נישט יכל; וואָרעם איך בין מיט דיר, דיך צו ישע, און דיך צו נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5], אמר ה'. 12 און איך וועל דיך נצל פוּן דער יָד פוּן די רָעִים, און וועל דיך פדה פוּן דעם כף פוּן די ערצים [עָרִיץ].

ירמ61

1 און דאָס דבר ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 זאָלסט דיר נישט לקח קיין אִשָּה, און נישט האָבּן קיין בָּנִים און קיין בָּנוֹת אין דעם מקוֹם הזה. 3 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר אויף די בָּנִים און אויף די בָּנוֹת היּלּוֹדים [ילד, זען "ילד" ישעיהו 41:7] אין דעם מקוֹם הזה, און אויף זייערע אמּוֹת וואָס האָבּן זיי ילד, און אויף זייערע אֲבוֹת וואָס האָבּן זיי ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7] אין הָאָרֶץ הזֹאת: 4 טויטן פוּן תַּחֲלֻאִים וועלן זיי מות; נישט יספד [ספד] און נישט יקבר [קבר, זען משיח קבר, ישעיהו 9:35] וועלן זיי ווערן, ווי דֹּמֶן אויפן פּני האדמה וועלן זיי זײַן; און פוּן חֶרֶב און פוּן רָעָב וועלן זיי כלה ווערן; און זייערע נְבֵלָה וועלן זײַן מַאֲכָל פאַרן עוֹף הַשָמָיִם, און פאַר דער בּהמה פוּן הָאָרֶץ. 5 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: זאָלסט נישט בוא אין בּית מַרְזֵחַ, און זאָלסט נישט הלך צו ספד, און זאָלסט זיי נישט נָד [נוד], וואָרעם איך האָבּ אסף מײַן שלום פוּן דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], אמר ה', די חֶסֶד, און די רחמים. 6 און גְדֹלים און קְטַנִּים וועלן מות אין הָאָרֶץ הזֹאת; נישט זיי וועלן קבר [זען משיח קבר, ישעיהו 9:35] ווערן, און נישט מע וועט ספד נאָך זיי, און נישט מע וועט זיך התגדד [גדד], און נישט מע וועט זיך נקרח [קרח] נאָך זיי; 7 און נישט מע וועט פּרס פאַר זיי אין אַבֵלות, זיי צו נחם עַל מֵת, און נישט מע וועט זי�ײַשְקוּ [שקה] כּוֹס תנחוּמים נאָך אָבִיו און נאָך אִמּוֹ. 8 און אין בּית מִשְתֶּה זאָלסטו נישט בוא, צו ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] מיט זיי, צו אכל און צו שתה. 9 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך משבּית [שבת] אין דעם מקוֹם הזה פאַר אײַערע אויגן און אין אײַערע ימים דעם קוֹל שָׂשׂוֹן און דעם קוֹל שׂמחה, דעם קוֹל חתן און דעם קוֹל כּלה. 01 און עס וועט זײַן, אַז דו וועסט נגד צו דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] כּל הדברים האֵלֶּה, און זיי וועלן אמר צו דיר: פאַר וואָס האָט ה' דבר אויף אונדז דאָזיקע כּל הרעה הגדוֹלה, און וואָס איז עֲוֹנֵנוּ, און וואָס איז חַטָּאתֵנוּ וואָס מיר האָבּן חטא צו ה' אֱלֹקֵינוּ? 11 זאָלסטו אמר צו זיי: עַל אֲשֶר אבוֹתֵיכם האָבּן מיך עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22], אמר ה', און זיי זײַנען הלך נאָך אלוקים אחרים, און האָבּן זיי עבד, און זיך שחה צו זיי, און מיך האָבּן זיי עזב, און מײַן תוֹרה האָבּן זיי נישט שמרוּ [שמר]. 21 און איר האָט נאָך רעע צו עשׂה פוּן אבוֹתֵיכם, און הִנֵּה הלך איר איטלעכער נאָך דער שרִירוּת פוּן זײַן לֵב הָרַע, מיך נישט צו שמע. 31 דעריבער וועל איך אײַך הֵטִיל [טול] פוּן הָאָרֶץ הזֹאת אין הָאָרֶץ וואָס נישט איר און נישט אבוֹתֵיכם האָבּן ידע, און איר וועט דאָרטן עבד אלוקים אחרים יוֹמָם וָלַיְלָה; וואָרעם איך וועל אײַך נישט נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] קיין חֲנִינָה. 41 פאַרוואָר, הִנֵּה ימים באים, אמר ה', און עס וועט מער נישט אמר ווערן: חי ה' וואָס האָט העלה [עלה, זען "עלה" ישעיהו 2:35] די בּני-ישׂראל פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם! 51 נײַערט: חי ה' וואָס האָט העלה [עלה] די בּני-ישׂראל פוּן אֶרֶץ צפון און פוּן כּל ארצוֹת וואָס ער האָט זיי הִדּיחַ [נדּח] אַהין! און איך וועל זיי שוב אויף זייער אדמה וואָס איך האָבּ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אבותם. 61 הִנֵּה, איך שלח נאָך דיגים [דוג] רבּים, אמר ה', און זיי וועלן זיי דוג; און דערנאָך וועל איך שלח נאָך צַיָּדים [צַיָּד] רבּים, און זיי וועלן זיי צוד פוּן כּל הַר, און פוּן כּל גבעה, און פוּן די נָקִיק פוּן די סלעים [סלע]. 71 וואָרעם מײַנע אויגן זײַנען אויף אַלע זייערע דרכים, נישט סתר זײַנען זיי פוּן פאַר מיר, און נישט נצפן [צפן] איז זייער עוון פוּן אַקעגן מײַנע אויגן. 81 און איך וועל צוערשט שלם משנה זייער עוון און זייער חַטָּאת, פאַר וואָס זיי האָבּן חלל מײַן אֶרֶץ מיט די נבֵלות פוּן זייערע שקּוּצים און זייערע תוֹעֲבֹת האָבּן מלא מײַן נחלה. 91 ה', מײַן עז און מײַן מָעוֹז, און מײַן מָנוֹס אין יוֹם צרה צו דיר וועלן גּוֹיִם בוא פוּן די אֶפֶס אֶרֶץ, און וועלן אמר: נאָר שֶקֶר האָבּן נחל אבוֹתֵינוּ, הֶבֶל וואָס אין זיי איז קיין הוֹעיל [יעל] נישטאָ. 02 קען אדם זיך עשׂה אלוקים, אַז זיי זײַנען קיין אלוקים נישט? 12 פאַרוואָר, הִנֵּה, איך מאַך זיי ידע, דאָס מאָל וועל איך זיי מאַכן ידע מײַן יָד און מײַן גבוּרה, און זיי וועלן ידע אַז מײַן שֵם איז ה'.

ירמ71

1 די חַטָּאת פוּן יהודה איז כתב מיט אַן עֵט בּרזל, מיט אַ שפיץ [צִפֹּרֶן] פוּן שָמִיר; חרש אויפן לוּחַ פוּן זייער לֵב, און אויף די קרנוֹת פוּן אײַערע מזבּחוֹת. 2 ווי זיי זכר זייערע בָּנִים אַזוי נאָך זייערע מזבחות, און זייערע אַשֵרִים בּײַם עֵץ רַעֲנָן, אויף די גבעה גָבֹהַּ. 3 מײַן הר אין שָׂדֶה! דײַן חֵיל, אַלע דײַנע אוֹצרות וועל איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו בַּז, און דײַנע בָּמוֹת [במה] פאַר די חַטָּאת אין אַלע דײַנע גְּבוּלוֹת. 4 און וועסט זיך שמט פוּן זיך אַליין פוּן דײַן נחלה, וואָס איך האָבּ דיר נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2]; און איך וועל דיך מאַכן עבד דײַנע פײַנט אין הָאָרֶץ וואָס דו ידע נישט; וואָרעם אֵש האָט איר קדח אין מײַן אף, עַד עוֹלם וועט עס יקד. 5 אַזוי האָט ה' אמר: אָרוּר דער גֶּבֶר וואָס בטח זיך אויף אדם, און שׂום בָּשָׂר זײַן זרֹעַ, און פוּן ה' סור זיך זײַן לֵב! 6 וואָרעם ער וועט זײַן ווי אַ ערער אין דער ערבה, און וועט נישט ראה ווען עס בוא טוֹב, און וועט שכן אין חררים אין דער מדבר, אין אֶרֶץ מְלֵחָה וואָס איז נישט ישב. 7 ברך דער גֶּבֶר וואָס בטח זיך אויף ה', און ה' איז זײַן מִבְטָח! 8 וואָרעם ער וועט זײַן ווי אַן עֵץ שתל בּײַ מַיִם, וואָס בּײַ אַ יוּבַל שלח ער זײַנע שרש, און ער ראה נישט ווען עס בוא אַ היץ, און זײַן עָלֶה איז גרין, און אין שָנָה פוּן בַּצֹּרֶת דאגהט ער נישט, און המיש [מוש] נישט אויף עשׂה פּרי. 9 עָקֹב מער ווי אַלע איז דאָס לֵב, און אָנוּש איז עס; ווער קען עס ידע [זען רומ' 81:7; 31:8]? 01 איך, ה', חקר דאָס לֵב, בחן די כִּלְיָה, און צו נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו אִיש לויט זײַנע דרכים, לויט דער פּרי פוּן זײַנע מעללים [זען טימ"ב 41:4]. 11 אַ קֹרֵא וואָס דגר אויף וואָס זי האָט נישט ילד, איז דער וואָס עשׂה עשירות, אָבּער נישט מיט מִשְפָּט: אין העלפט פוּן זײַנע טעג וועט ער עס עזב, און אין זײַן אחרית וועט ער היה אַ נָבָל. 21 פוּן רִאשוֹן דעם מקוֹם מִקְדָּשֵנוּ איז כִּסֵּא כָבוֹד מָרוֹם. 31 דו מִקְוֵה ישׂראל, ה', אַלע וואָס עזב דיך, וועלן בוש ווערן; און דער וואָס סור פוּן מיר וועלן אין הָאָרֶץ כתב ווערן, ווײַל זיי האָבּן עזב ה', דעם מְקור מים חיים. 41 רפא מיך, ה', איך זאָל רפא ווערן, ישע מיך, איך זאָל ישע ווערן, וואָרעם דו בּיסט מײַן תהלה. 51 הִנֵּה, זיי אמר צו מיר: וווּ איז דאָס דבַר-ה'? זאָל עס בוא נָא. 61 און איך, נישט איך בין אָץ [אוץ] פוּן זײַן אַ רֹעֵה הינטער דיר, און נישט איך האָבּ הִתְאַוָּה [אוה] דעם יוֹם אָנוּש; דו ידע עס; וואָס איז מוֹצָא פוּן מײַנע ליפן, איז פאַר דײַן פנים געווען. 71 זאָל עס מיר נישט זײַן צום מְחִתָּה; דו בּיסט מײַן מַחְסֶה אין יוֹם רָעָה. 81 זאָלן מײַנע רֹדפים בוש ווערן, און איך זאָל נישט בוש ווערן; זאָלן זיי חתת ווערן, און איך זאָל נישט חתת ווערן. ברענג אויף זיי דעם יוֹם רָעָה, און אַ מִשְנֶה שִבָּרוֹן שבר זיי. 91 אַזוי האָט צו מיר ה' אמר: הלך און זאָלסט זיך עמד [זען "עמד" ישעיהו 01-1:11] אין שער פוּן בּני-העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], וואָס דורך אים בוא אַרײַן די מלכים פוּן יהודה, און וואָס דורך אים זיי יצא, און אין כּל שְעָרִים פוּן ירושָלַיִם; 02 און זאָלסט אמר צו זיי: שמע! דאָס דבר ה', איר מלכים פוּן יהודה, און כּל יהודה, און כּל יושבי ירושָלַיִם, וואָס בוא אין די דאָזיקע שְעָרִים; 12 אַזוי האָט ה' אמר: זײַן שומר איבּער אײַך, איבּער אײַער נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35], אַז איר זאָלט נישט נשׂא קיין מַשָׂא אין יוֹם השבת און אַרײַנברענגען אין די שְעָרִים פוּן ירושָלַיִם. 22 און איר זאָלט נישט אַרויסטראָגן קיין מַשָׂא פוּן אַייערע בּתּים אין יוֹם השבת, און קיין שׂום מְלָאכָה זאָלט איר נישט עשׂה, און איר זאָלט האלטן קדש דעם יוֹם השבת, אַזוי ווי איך האָבּ צוה אבוֹתֵיכם. 32 אָבּער זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] און נישט נטה זייער אֹזֶן, און זיי האָבּן הִקְשָה [קשה] זייער עֹרֶף נישט צו שמע, און נישט צו לקח קיין מוסר [זען מוסר ישעיהו 5:35]. 42 דעריבער וועט זײַן: אויבּ שמע וועט איר שמע צו מיר, אמר ה', נישט אַרײַנצוברענגען קיין מַשָׂא אין די שְעָרִים פוּן דער דאָזיקער עִיר אין יוֹם השבת, נײַערט צו האלטן קדש דעם יוֹם שבת, נישט צו עשׂה אין אים קיין שׂום מְלָאכָה, 52 וועלן בוא אין די שְעָרִים פוּן דער דאָזיקער עִיר מלכים און שׂרים וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויפן כִּסֵּא דוד, וואָס רכב אויף מרכּבות און אויף סוּסים, זיי, און זייערע שׂרים, די אִיש יהודה, און די יושבי ירושָלַיִם; און די דאָזיקע עִיר וועט זײַן ישב לְעוֹלָם. 62 און מע וועט בוא פוּן די ערים פוּן יהודה, און פוּן רונד אַרום ירושָלַיִם, און פוּן אֶרֶץ בנימין, און פוּן דער שְפֵלָה, און פוּן הָהָר, און פוּן נֶגֶב, ברענגענדיק עוֹלָה, און זבח, און מנחה, און לְבוֹנָה, און ברענגענדיק תוֹדָה אין בּית ה'. 72 אויבּ אָבּער איר וועט נישט שמע צו מיר, צו האַלטן קדש דעם יוֹם השבת, און נישט צו נשׂא קיין מַשָׂא און בוא דערמיט אין די שְעָרִים פוּן ירושָלַיִם אין יוֹם השבת, וועל איך יצת אן אֵש אין אירע שְעָרִים, און עס וועט אכל די ארמנוֹת [ארמוֹן] פוּן ירושָלַיִם, און וועט נישט כבה [זען "כבה" ישעיהו 42:66, זען בילד פוּן גהנום] ווערן.

ירמ81

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה', אַזוי צו אמר: 2 קוּם! [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6] און זאָלסט ירד צום בּית פוּן דעם יוֹצֵר, און דאָרטן וועל איך דיך השמיע [שמע] מײַנע דברים. 3 האָבּ איך ירד צום בּית פוּן דעם יוֹצֵר, און הִנֵּה ער עשׂה מְלָאכָה אויפן הָאָבְנַיִם [אֹבֶן]. 4 און אַז די כלי וואָס ער האָט עשׂה פוּן חֹמֶר איז שחת געוואָרן אין דער יָד פוּן דעם יוֹצֵר, האָט ער זי איבערגעמאַכט [שוב עשׂה] אין אַ כלי אחר, אַזוי ווי עס איז ישר אין די אויגן פוּן דעם יוֹצֵר צו עשׂה. 5 איז דאָס דבַר-ה' געווען צו מיר אַזוי צו אמר: 6 יכל איך דען נישט עשׂה מיט אײַך אַזוי ווי דער דאָזיקער יוֹצֵר, איר בּית ישׂראל? אמר ה'. הִנֵּה, ווי חֹמֶר אין דער יָד פוּן דעם יוֹצֵר, זײַט איר אין מײַן יָד, בּית ישׂראל [זען רומ' 23-71:11 ;82-02:9]. 7 רגע דבר איך אויף אַ גוֹי [אומה] און אויף אַ מַמְלָכָה, צו נתש און צו נתץ און צו אבד; 8 אָבּער אַז הגּוֹי ההוּא וואָס איך האָבּ אויף אים דבר, שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זיך אום פוּן זײַן רעה, האָבּ איך נחם אויף דעם רָעָה וואָס איך האָבּ חשב אים צו עשׂה. 9 און רגע דבר איך אויף אַ גּוֹי [אומה] און אויף אַ מַמְלָכָה, צו בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] און צו נטע; 01 אָבּער אַז עס עשׂה וואָס איז הָרַע אין מײַנע אויגן, נישט צו שמע מײַן קוֹל, האָבּ איך נחם אויף הטוֹבה וואָס איך האָבּ אמר אים צו יטב. 11 און אצוּנד אמר נָא צו אִיש יהודה, און צו די יושבי ירושָלַיִם, אַזוי צו אמר: אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך יצר אויף אײַך רָעָה, און חשב אויף אײַך אַ מחשבה; שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] נָא אײַך אום אִיש פוּן זײַן דֶּרֶךְ הרעה, און יטב אײַערע דרכים און אײַערע מעללים. 21 אָבּער זיי אמר: נוֹאַש [יאש]! נײַערט נאָך אונדזערע מחשבוֹת [מחשבה] וועלן מיר הלך, און איטלעכער לויט דער שְרִירוּת פוּן זײַן לֵב הָרַע וועלן מיר עשׂה. 31 דעריבער האָט אַזוי אמר ה': שאל נָא בּײַ די גּוֹיִם, ווער האָט אַזוינס געהערט? שַעֲרוּרי מְאֹד האָט עשׂה די בְּתוּלָה ישׂראל. 41 וועט פוּן אַ צוּר פוּן שָׂדֶה דער שֶלֶג לבָנוֹן עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22]? וועט מַיִם זרים קרים נתש ווערן פוּן נוֹזְלים [נזל]? 51 וואָרעם עַמִּי האָט שכח מיר, צו שוא זיי קטר, און מע האָט זיי געמאכט כשל אין זייערע דרכים פוּן די שבילים [שְבִיל] עוֹלם צו הלך נתיבות [נתיבה] דרך נישט סלל, 61 צו שׂום זייער אֶרֶץ צו שַמָּה, א שְרִיקֹת עוֹלם; איטלעכער וואָס עבר איר פאַרבײַ וועט זיך שמם, און הנוּד [נוד] זײַן קאָפּ. 71 ווי מיט אַ רוּחַ-קָדִים וועל איך זיי פוץ פאַר דעם פײַנט; עֹרֶף און נישט פנים וועל איך ווייזן, אין יוֹם זייער אֵיד. 81 יאָ, זיי האָבּן אמר: הלך! לאָמיר חשב מחשבוֹת [מחשבה] קעגן יִמיָהון; וואָרעם די תוֹרה וועט נישט אבד פוּן דעם כֹהן, און די עצה פוּן דעם חכם, און דאָס דבר פוּן דעם נביא. הלך! און לאָמיר אים נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] מיט דער לשוֹן, און נישט הִקְשִיב [קשב] צו אַלע זײַנע דברים. 91 הִקְשִיב [קשב] צו מיר, ה', און שמע! צו דעם קוֹל פוּן מײַנע יָרִיב. 02 זאָל תּחת טוֹבה רעה שלם ווערן? וואָרעם זיי האָבּן כָּרָה [זען כָּרָה, כָּרוּ, מְגִלּוֹת יָם הַמָּלַח, כָּרוּ ידי ורגלי, תהלים 71:22; ישעיהו 5:35; זכריה 01:21] אַ שוּחָה פאַר מײַן נפש. זכר! מיר צו עמד פאַר דיר, צו דבר טוֹבה אויף זיי, צו שוב דײַן חֵמָה פוּן זיי. 12 דעריבער נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] זייערע בָּנִים צום רָעָב, און הגּיר [נגר] זיי אין דער יד פוּן חֶרֶב; און זאָלן זייערע נָשִים שַכּוּל [בלײַבן אָן בָּנִים], און זײַן אַלמנות, און זייערע אנשים זאָלן זײַן הרוגים [הרג] פוּן מָוֶת, זייערע בַּחוּרִים, נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] פוּן חֶרֶב אין מלחמה. 22 זאָל זיך שמע אַ זעקה פוּן זייערע בּתּים, ווען דו וועסט בּרענגען אויף זיי פִּתְאֹם אַ גְּדוּד; וואָרעם זיי האָבּן כָּרוּ [זען כָּרָה, כָּרוּ, מְגִלּוֹת יָם הַמָּלַח, כּרוּ ידי ורגלי, תהלים 71:22; ישעיהו 5:35; זכריה 01:21] אַ שוחה מיך צו לכד, און פּחים [פַּח] טָמַן פאַר מײַנע רגלים [זען תהלים 71:22]. 32 און דו, ה', ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] זייער אַלע עצה מיך צו מות; נישט תּכפּר [כּפּר] זאָלסטו זייער עוון, און נישט המחה [מחה] זאָלסטו זייער חַטָּאת פוּן פאַר דיר, און זאָלן זיי כשל ווערן פאַר דיר; אין צײַט פוּן דײַן אף אִשָּה זיך מיט זיי.

ירמ91

1 אַזוי האָט ה' אמר: הלך! מיט זקני הָעָם און זקני הכֹּהנים און זאָלסט דיר קנה [זען משלי 22:8] אַ בַּקְּבֻּק חֶרֶש פוּן אַ יוֹצֵר, 2 און זאָלסט יצא צום גֵּיא בּן-הִנֹם, וואָס בּײַם פּתח פוּן שער החרסות, און אויסרופן [קרא] דאָרטן די דברים וואָס איך וועל דבר צו דיר, 3 און זאָלסט אמר: שמע! דאָס דבַר-ה', איר מלכים פוּן יהודה, און יושבי ירושָליִם: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך ברענג רָעָה אויף דעם מקוֹם הזה, אַז איטלעכער וואָס שמע עס, וועלן אים די אוזנַיִם צלל; 4 ווייל זיי האָבּן מיך עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22], און האָבּן נכר דעם מקוֹם הזה, און קטר אין אים צו אלוקים אחרים, וואָס נישט זיי, און נישט אבותיהם, און נישט די מלכים פוּן יהודה, האָבּן זיי ידע; און זיי האָבּן מלא דעם מקוֹם הזה מיט דָּם נְקִיִּם. 5 און זיי האָבּן בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] די בָּמוֹת צו בּעל, צו שׂרף זייערע בָּנִים אין אֵש, עוֹלָה צו בּעל, וואָס נישט איך האָבּ צוה, און נישט איך האָבּ דבר, און נישט עס איז מיר אויפן לֵב עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35]. 6 דעריבער הִנֵּה, ימים באים, אמר ה', און דער דאָזיקער מקוֹם וועט נישט מער קרא ווערן תופֶת, און דער גֵּיא בּן-הִנוֹם; נײַערט דער גֵּיא הֲרֵגָה. 7 און איך וועל בּקק דעם עצה פוּן יהודה און ירושָלַיִם אין דעם מקוֹם הזה, און וועל זיי מאַכן נפל דורכן חֶרֶב פאַר זייערע פײַנט, און דורך דער יָד פוּן די וואָס בקש זײַער נפש [זען נפש פוּן משיח אן אשם ישעיהו 01:35]; און איך וועל נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] זייערע נְבֵלָה פאַר מַאֲכָל פאַרן עוֹף הַשָמָיִם, און פאַר דער בּהמה פוּן הָאָרֶץ. 8 און איך וועל שׂום די דאָזיקע עִיר פאַר שַמָּה און פאַר אַ שְרֵקָה; איטלעכער וואָס עבר איר פאַרבײַ וועט זיך שמם, און עט שרק אויף אַלע אירע מַכָּה. 9 און איך וועל זיי מאכן אכל דאָס בּשׂר פוּן זייערע בָּנִים, און דאָס בּשׂר פוּן זייערע בָּנוֹת, און אִיש דעם בּשׂר פוּן זײַן רֵעַ וועלן זיי אכל, אין דער מָצוֹר און אין דער מָצוֹק, וואָס זייערע פײַנט, און די וואָס בקש זייער נפש [זען נפש פוּן משיח אן אשם ישעיהו 01:35], וועלן זיי הציק [צוק]. 01 און זאָלסט שבר דעם בַּקְבֻּק פאַר די אויגן פוּן די אנשים וואָס הלך מיר דיר, 11 און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: אַזוי וועל איך שבר דאָס דאָזיקע עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] און די דאָזיקע עִיר, אַזוי ווי מע שבר אַ כלי פוּן אַ יוֹצֵר, אַז זי יכל נישט מער רפא ווערן; און מע וועט קבר [זען משיח קבר, ישעיהו 9:35] אין תוֹפֶת, ווײַל מער קיין מקום נישט זײַן אויף צוּ קבר. 21 אַזוי וועל איך עשׂה צו דעם מקוֹם הזה, אמר ה', און צו זײַנע יוֹשבים, כדי צו נתן די דאָזיקע עִיר אַזוי ווי תוֹפֶת. 31 און די בּתּים פוּן ירושָלַיִם, און די בּתּים פוּן די מלכים פוּן יהודה, די טְמֵאים, וועלן זײַן אַזוי ווי דער מקוֹם תוֹפֶת, ווייל כּל הבּתּים וואָס מע האָט קטר אויף זייערע גָּג צום כּל צָבא הַשָמַיִם, און נסך נֶסֶךְ צו אלוקים אחרים. 41 און יִרמיָהו איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] פוּן תוֹפֶת, וואָס ה' האָט אים אַהין שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] נביאות זאגן, און ער האָט זיך עמד אין חָצֵר פוּן בּית ה', און האָט אמר צום כּל העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]: 51 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך ברענג אויף דעם דאָזיקן עיר, און אויף אַלע זײַנע ערים, דאָס כּל רָעָה וואָס איך האָבּ דבר אויף אים, ווײַל זיי האָבּן הִקְשָה [קשה] זייער עֹרֶף, נישט צו שמע מײַנע דברים.

ירמ02

1 און פַשחור בּן אִמֵּר דעם כֹהן, וואָס איז געווען דער פָּקִיד נָגִיד אין בּית ה' האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] יִרמיָהון נביאות זאָגן די דאָזיקע דברים. 2 און פַשחור האָט נכה יִרמיָהו הנביאן, און האָט אים נתן אין דעם מַהְפֶּכֶת וואָס אין אויבערשטן שער פוּן בנימין, וואָס אין בּית ה'. 3 און עס איז געווען אויף מחרת, אַז פַשחור האָט יצא יִרמיָהון פוּן מַהְפֶּכֶת, האָט יִרמיָהו צו אים אמר: נישט פַשחור האָט ה' קרא דײַן שֵם, נײַערט מָגוֹר-מִסָּביב. 4 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך נתן דיך פאַר אַ מָגוֹר פאַר דיר אַליין, און פאַר אַלע דײַנע אֹהֵב; און זיי וועלן נפל דורך דער חֶרֶב פוּן זייערע פײַנט, און דײַנע אויגן וועלן עס ראה; און כּל יהודה וועל איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן מלך בבל, און ער וועט זיי גלה קיין בבל, און וועט זיי נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] מיטן חֶרֶב. 5 און איך וועל נתן אַלע דאָס חֹסֶן פוּן דער דאָזיקער עִיר, און אַלע איר יְגִיעַ, און אַלע איר יְקָר, אויך כּל אוֹצרות פוּן די מלכים פוּן יהודה וועל איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן זייערע פײַנט, און זיי וועלן זיי בזז, און וועלן זיי לקח און זיי בּרענגען קיין בבל. 6 און דו, פַשחור, און כּל יושבי דײַן בּית, וועט הלך אין שְבִי, און קיין בבל וועסטו בוא, און דאָרטן וועסטו מות, און דאָרטן וועסטו קבר [זען משיח קבר, ישעיהו 9:35] ווערן, דו און אַלע דײַנע אֹהֵב וואָס דו האָסט זיי נביאות זאגן מיט שֶקֶר. 7 האָסט מיך פּתּה, ה', און איך בין נפתה [פּתּה] געוואָרן; האָסט מיך חזק, און בּיסט יכל; איך בין געוואָרן צו שׂחוֹק כּל היוֹם, איטלעכער שפּאָטן [זען "פאַרשפּאָטן" משיח מרק' 43:01] מיר. 8 וואָרעם מִדֵּי איך דבר, איך זעק, חָמָס און שוֹד! קרא איך. פאַרוואָר, דאָס דבַר-ה' איז מיר געוואָרן צו חרפּה און אוצו קֶלֶס כּל היוֹם. 9 און איך האָבּ געוועסט אמר: איך וועל אים נישט זכר, און וועל מער נישט דבר אין שמוֹ [זען "שמוֹ" פוּן צֶמַח משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בּעל אותו שם פוּן משיח]; אָבּער עס איז אין מײַן לֵב ווי אַן אֵש בער, עצר אין מײַנע עצמוֹת [עֶצֶם], און איך לאה זיך עס כִּלְכֵּל [כול], אָבּער איך יכל נישט. 01 יאָ, איך האָבּ שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] די דִּבָּה רבּים, מָגוֹר רונד אַרום: נגד! און לאָמיר אים נגד! אַלע מײַנע אנשי שלוֹמנוּ שוֹמר אויף מײַן צֶלַע: אפשר וועט ער פתה ווערן, און מיר וועלן אים יכל, און לקח אונדזער נקמה פוּן אים. 11 אָבּער ה' איז מיט מיר ווי אַ גיבּור עָרִיץ; דעריבער וועלן מײַנע רֹדפים כשל ווערן, און וועלן נישט יכל; זיי ווערן בוש מְאֹד, ווײַל זיי האָבּן נישט שׂכל, אַ כְּלִמָּה עוֹלָם וואָס וועט נישט שכח ווערן. 21 און דו ה' צבָאות, וואָס בּחן דעם צדּיק [זען משיח דער צדּיק, ישעיהו 11:35], און וואָס ראה די כִּלְיָה און דאָס לֵב, לאָמיך ראה דײַן נקמה פוּן זיי, וואָרעם צו דיר האָבּ איך גלה מײַן ריב. 31 שיר צו ה', הלל ה', וואָרעם ער נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] די נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] פוּן דעם אֶבְיוֹן פוּן דער יָד פוּן די מרעים [רעע]. 41 אָרוּר דער יוֹם וואָס איך בין אין אים ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7] געוואָרן! דער יוֹם וואָס אִמִּי האָט מיך ילד זאָל זײַן נישט ברך! 51 אָרוּר דער אִיש וואָס האָט אָבִי די בשׂורה [זען בשׂורה טוֹבה, שמואל ב 72:81, פוּן בּן דוד תלוּי עַל עֵץ וואָס געבראַכט שלוֹם, שמואל ב 01:81; ישעיהו 5:35; יוחנן 13:91; גלט' 31:3] געבראַכט [בִּשֵּׂר - צו דערפרייען מיט בשׂורה טובה], אַזוי צו אמר: אַ בֵּן זָכָר איז דיר ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7] געוואָרן; שׂמח דערפרייט האָט ער אים! 61 יענער אִיש זאָל זײַן ווי די ערים וואָס ה' האָט הפך און נישט נחם; און ער זאָל שמע אַ זעקה אין דער בוקר, און אַ תרוּעה אין עת צהרים; 71 ווייל ער האָט מיך נישט מות פוּן רֶחֶם, אַז אִמִּי זאָל מײַן קבר זײַן, און איר רֶחֶם הָרָה [זען "הָרה" ישעיהו 41:7] עוֹלָם. 81 לָמָּה בין איך פוּן רֶחֶם יצא צו ראה עָמָל און יָגוֹן, און כלה אין בֹּשֶת זאָלן מײַנע ימים?

ירמ12

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה', ווען מלך צִדקִיָהו האָט צו אים שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] פַשחור בּן מַלכִיָהן, און צפַניָה בּן מַעֲשֵיָהן, דעם כֹהן, אַזוי צו אמר: 2 דרש, נָא, פאַר אונדז בּײַ ה', וואָרעם נבוּכַדרֶאצַר מלך בבל לחם אויף אונדז; אפשר וועט ה' עשׂה מיט אונדז אַזוי ווי אַלע זײַנע פלא [זען "פלא" ישעיה 5:9], און ער וועט עלה פוּן אונדז. 3 האָט יִרמיָהו צו זיי אמר: אַזוי זאָלט איר אמר צו צִדקִיָהון: 4 אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך סבב די כְּלֵי-המלחמה וואָס אין אײַער יָד, וואָס איר לחם דערמיט מחוּץ פוּן דער חוֹמָה אַקעגן מלך בבל, און אקעגן די כַּשְׂדִּים, וואָס צור אויף אײַך, און איך וועל זיי אסף אין דער דאָזיקער עִיר. 5 און איך [ה'] וועל לחם מיט אײַך, מיט אַ יָד נטה און מיט אַ זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'] חזקה, אין אף און אין חֵמָה און אין קצף גָדוּל. 6 און איך וועל נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] די יושבי העיר הזֹּאת, אי אדם אי בּהמה; פוּן אַ דֶבֶר גדוּל וועלן זיי מות. 7 און דערנאָך, אמר ה', וועל איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צִדקִיָהו מלך יהודה, און זײַנע עבדים, און הָעָם, די וואָס זײַנען שאר אין עִיר הזֹּאת פוּן דער דֶבֶר, פוּן דער חֶרֶב, און פוּן דעם רָעָב, אין דער יָד פוּן נבוּכַדרֶאצַר מלך בבל, און אין דער יָד פוּן זייערע פײַנט, און אין דער יָד פוּן די וואָס בקש זייער נפש [זען נפש פוּן משיח אן אשם ישעיהו 01:35]; און ער וועט זיי נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] מיטן שאַרף פוּן חֶרֶב; ער וועט זיי נישט שוינען [חוס], און וועט נישט חמל און נישט רחם. 8 און צו דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] זאָלסטו אמר: אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך נתן פאַר אײַך דעם דֶּרֶךְ החיים און דעם דֶּרֶךְ פוּן מות הַמָוֶת. 9 דער וואָס ישב אין דער דאָזיקער עִיר, וועט מות פוּן חֶרֶב, און פוּן רָעָב, און פוּן דֶבֶר, אָבּער דער וואָס יצא און וועט נפל צו די כַּשְׂדִּים וואָס צור אויף אײַך, וועט חיה, און זײַן נפש וועט אים זײַן ווי שלל. 01 וואָרעם איך האָבּ שׂים מײַן פנים קעגן דער דאָזיקער עִיר צו רעה און נישט צו טוֹבָה, אמר ה'; אין דער יָד פוּן מלך בבל וועט זי נתן ווערן און ער וועט זי שׂרף אין אֵש. 11 און צום בּית מלך יהודה: שמע! דאָס דבַר-ה'. 21 בּית דוד, אַזוי האָט ה' אמר: דִּין מִשְפָּט אין דער בוקר, און זײַט נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] דעם בּאַגזלטן פוּן דעם יד עוֹשק [עשק], כדי מײַן חֵמָה זאָל נישט יצא ווי אֵש, און בער אַז קיין מְכַבֶּה [כבה] זאָל נישט זיין, פוּן וועגן אײַערע רֹעַ מעלל. 31 הִנֵּה, איך קום צו דיר, יֹשֶׁבֶת פוּן עֵמֶק, דו צוּר פוּן מִישור, אמר ה'; איר וואָס אמר: ווער וועט נחת אונדז? און ווער וועט בוא אין אונדזערע מְעֹנָה? 41 און איך וועל זיך פקד מיט אײַך לויט דער פרי פוּן אײַערע מַעֲלָל, אמר ה'; און איך וועל יצת אֵש אין איר וואַלד, און עס וועט אכל אַלע וואָס אַרום איר.

ירמ22

1 אַזוי האָט ה' אמר: ירד צום בּית מלך יהודה, און זאָלסט דבר דאָרטן דאָס דאָזיקע דבר, 2 און אמר: שמע דאָס דבַר-ה', דו מלך יהודה וואָס ישב אויפן כִּסֵּא דוד, דו, און דײַנע עבדים, און דײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], וואָס בוא אין די דאָזיקע שְעָרִים. 3 אַזוי האָט ה' אמר: עשׂה מִשְפָּט און צדקה, און נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] דעם בּאגזלטן פוּן דעם יָד עָשוֹק; און גֵּר, יתום, און אלמנה, זאָלט איר נישט הוֹנָה [ינה], נישט חמס, און דָּם נָקִי זאָלט איר נישט שפך אין דעם מקוֹם הזה. 4 וואָרעם אויבּ עשׂה וועט איר עשׂה די דאָזיקע דבר, וועלן בוא אין די שְעָרִים פוּן דעם דאָזיקן בּית מלכים וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויפן כִּסֵּא דוד, וואָס רכב אויף מרכּבה און אויף סוּסים, ער, און זײַנע עבדים, און זײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 5 אויבּ אָבּער איר וועט נישט שמע די דאָזיקע דברים, שבע איך בּײַ מיר, אמר ה', אַז צו חָרִבָּה וועט ווערן דאָס דאָזיקע בּית. 6 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר אויף בּית מלך יהודה: גִלעָד ביסטו צו מיר געווען, דער רֹאש פוּן לבָנון; אויבּ איך וועל דיך נישט שית פאַר אַ מדבר, פאַר ערים נישט ישב! 7 און איך וועל קדש אויף דיר משחתים [שחת], איטלעכן מיט זײַן כְּלִי, און זיי וועלן כרת דײַנע צעדערן מִבְחר, און נפל אין אֵש. 8 און גּוֹיִם רבּים וועלן עבר פארבײַ דער דאָזיקער עִיר, און זיי וועלן אמר איינער צום אַנדערן: עַל מֶה האָט ה' אַזוי עשׂה צו דער דאָזיקער עִיר הגדוּלה? 9 און מע וועט אמר: פאַר וואָס זיי האָבּן עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22] דעם בְּרִית ה' אֱלֹקֵיהֶם, און האָבּן זיך שחה צו אלוקים אחרים, און זיי עבד. 01 איר זאָל נישט בכה אויפן טויטן, און נישט נוד אויף אים; בכה בכה אויף דעם וואָס הלך [אין גוּלָה], וואָרעם ער וועט זיך מער נישט שוב און ראה זיין אֶרֶץ מוֹלֶדֶת. 11 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר אויף שַלום [יהואחז] בּן יֹאשִיָהו מלך יהודה, וואָס האָט מלך תחת אָבִיו יֹאשִיָהון, און וואָס איז יצא פוּן דעם מקוֹם הזה: ער וועט זיך מער נישט שוב אַהין. 21 נײַערט אין דעם מקוֹם וווּהין מע האָט אים גלה, דאָרטן וועט ער מות, און דאָס דאָזיקע אֶרֶץ וועט ער מער נישט ראה. 31 וויי, דער וואָס בנה זײַן בּית מיט לֹא צֶדֶק, און זײַנע עֲלִיָּה מיט לֹא מִשְפָּט; וואָס נעמט זיין רֵעַ זיין ארבּעט פריי, און נתן אים נישט זײַן לוין; 41 וואָס אמר: איך וועל מיר בנה אַ בּית מִדָּה, און עֲלִיָּה רָוַח; און ער קרע זיך חַלּוֹן; און ער ספן עס מיט צעדער, און משח עס מיט שָשֵר! 51 ווילסטו מלך, ווײַל דו חרה זיך מיט אֶרֶז? אָבִיךָ, פאַרוואָר, האָט אכל און שתה, אָבּער ער האָט עשׂה מִשְפָּט און צדקה, דעריבער איז אים טוֹב געווען. 61 ער האָט דִּין דעם דִּין פוּן עָנִי און אֶבְיוֹן, דעריבער איז געווען טוֹב. פאַרוואָר, דאָס איז דַעַת [זען דַעַת פון משיח, ישעיה 11:35] פון מיר, אמר ה'. 71 אָבּער דײַנע אויגן און דײַן לֵב זײַנען נישט מער ווי נאר אויף דײַן בֶּצַע, און אויף דָּם נָקִי צו שפך, און אויף עֹשֶק און אויף מְרוּצָה צו עשׂה. 81 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר אויף יהוֹיָקים בּן יֹאשִיָהון מלך יהודה: מע וועט נישט ספד אויף אים: וויי אָחִי! און: וויי אֲחוֹת! מע וועט נישט ספד אויף אים: וויי אדון! און: וויי זײַן הוֹד! 91 די קְבוּרָה פוּן אַ חֲמוֹר [זען "חֲמוֹר" פוּן משיח, זכריה 9:9] וועט ער קבר [זען משיח קבר, ישעיהו 9:35] ווערן, סחב און שלך, אַוועק פוּן די שְעָרִים פוּן ירושָלקיִם. 02 עלה! צום לבנוֹן און צעק! און אין בָּשָן נתן דײַן קוֹל, און צעק פוּן עֲבָרִים, וואָרעם שבר זײַנען אַלע דײַנע אהבים. 12 איך האָבּ דבר צו דיר אין דײַן שַלְוָה, האָסטו אמר: איך וועל נישט שמע; דאָס איז דײַן דֶּרֶךְ פוּן דײַן נְעוּרִים אָן, אַז דו שמע נישט צו מײַן קוֹל. 22 אַלע דײַנע רֹעִים וועט דער ווינט רעה, און דײַנע אהבים וועלן אין שְבִי הלך; און דעמאָלט וועסטו זיך בוש און נכלם [כלם] ווערן פוּן וועגן אַלע דײַן רעה. 32 דו יֹשֶבֶת פוּן לבָנוֹן, דו קָנַן אין צעדערן, ווי נַּחַנְתְּ [חנן] וועסטו זײַן, ווען אויף דיר בוא חֲבָלִים [חֵבֶל] ווי פוּן חֶבְלֵי-לֵדָה! 42 חַי אָני, אמר ה', אויב כָניָהו בּן יהוֹיָקימען, מלך יהודה, זאָל זײַן דער חוֹתָם אויף מײַן ימין [זעו ימין האדוֹן משיח תהלים 1:011], וועל איך דיך פוּן דאָרטן נתק! 52 און איך וועל דיך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן די וואָס בקש דײַן נפש [זען נפש פוּן משיח אן אשם ישעיהו 01:35], און אין דער יָד פוּן די וואָס דו יָגוֹר זיך פאַר זיי, און אין דער יָד פוּן נבוּכַדרֶאצַר מלך בבל, און אין דער יָד פוּן די כַּשְׂדִּים. 62 און איך וועל הֵטִיל [טול] דיך, און אִמֶּךָ וואָס האָט דיך ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7], אין אַן אֶרֶץ אַחֶרֶת, וואָס איר זײַט דאָרטן נישט ילד געוואָרן; און דאָרטן וועט איר מות. 72 און אין דעם אֶרֶץ וואָס זייער נפש נשׂא זיי זיך שוב אַהין, אַהין וועלן זיי זיך נישט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31]. 82 איז אַ בזה [זען "בזה" ישעיהו 3:35] עֶצֶב אַ נפץ דער דאָזיקער אִיש כָניָהו? איז ער אַ כלי אֵין חֵפֶץ? מַדּוּע זײַנען זיי הוטל [טול] געוואָרן, ער און זײַן זֶרע, און שלך אין דעם אֶרֶץ וואָס זיי ידע נישט? 92 אֶרֶץ, אֶרֶץ, אֶרֶץ, שמע דאָס דבַר-ה'! 03 אַזוי האָט ה' אמר: פארשיריבט דעם דאָזיקן איש עֲרִירִי, אַ גֶבֶר וואָס צלח [זען "צלח" ישעיה 01:35] נישט אין זײַנע ימים, וואָרעם זײַן זֶרַע וועט נישט צלח, איש צו ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויפן כִּסֵּא דוד, און ווײַטער משל אין יהודה.

ירמ32

1 ווי, די רֹעִים וואָס אבד און פוץ די צֹאן פוּן מײַן מַרְעִית, אמר ה'. 2 דעריבער האָט ה' אֱלֹקֵי ישׂראל אַזוי אמר אויף די רעִים וואָס רעה עַמִּי: איר האָט פוץ מײַנע צֹאן, און זיי נדּח, און האָט נישט פקד אויף זיי; הִנֵּה, איך פקד זיך אויף אײַך פאַר אײַערע רֹעָ מעללים, אמר ה'. 3 און איך וועל קבץ דעם שְאֵרִית פוּן מײַנע צֹאן פוּן כּל הארצוֹת וואָס איך האָבּ זיי נדּח אַהין, און איך וועל זיי שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צו זייער נָוֶה, און זיי וועלן זיך פרה און רבה. 4 און איך וועל הקים [קום] איבּער זיי רֹעִים, און זיי וועלן זיי רעה; און זיי וועלן מער נישט ירא האָבּן און נישט חתת, און זיי וועלן נישט נפקד [פקד] ווערן, אמר ה'. 5 הִנֵּה, יָמִים בָּאִים, אמר ה', און איך וועל הקים [קום] צו דודן אַ צדיק [זען משיח דער צדיק, ישעיהו 11:35] צֶמַח [זען ישוע המשיח צמח, זכריה 21-11:6; עזרא 8:3

https://www.youtube.com/watch?v=ogwFp7Sn4WI

], און מלך וועט אַ מֶלֶךְ וואָס וועט שׂכל, און עשׂה מִשְפָּט און צדקה אין הָאָרֶץ. 6 אין זײַנע טעג וועט נוֹשַע [ישע] ווערן יהודה, און ישׂראל וועט שכן אין בֶטַח; און דאָס איז שמוֹ [זען "שמוֹ" פוּן צֶמַח משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בּעל אותו שם פוּן משיח] וואָס מע וועט אים קרא: ה' צִדְקֵנוּ! 7 פאַרוואָר, הִנֵּה, ימים בָּאִים, אמר ה', און מע וועט מער נישט אמר: חי ה' וואָס האָט עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] די בּני-ישׂראל פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם! 8 נײַערט: חי ה' וואָס האָט עלה און וואָס האָט הֵבִיא דעם זֶרַע בּית ישׂראל, פוּן אֶרֶץ צָפוֹנָה און פוּן כּל ארצוֹת וואָס איך האָבּ זיי נדּח אַהין! און זיי וועלן ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף זייער אדמה. 9 צוליב די נביאים. שבר איז מײַן לֵב אין מיר, אַלע מײַנע עצמוֹת רחף; איך בין געוואָרן ווי אַן איש שִכּוֹר, און ווי אַ גבר וואָס ווײַן האָט אים עבר; פוּן וועגן ה', און פוּן וועגן זײַנע דברי קדש. 01 וואָרעם מלא איז מיט נוֹאפים דאָס אֶרֶץ, וואָרעם פוּן וועגן אלה אבל הָאָרֶץ, זײַנען יבש די נְאוֹת פוּן מדבר; און זייער מְרוּצָה איז צום רָעָה, און זייער גבורה איז נישט כֵּן. 11 וואָרעם אי דער נביא אי דער כֹהן זײַנען חנף, אַפילו אין מײַן בּית האָבּ איך מצא זייער רָעָה, אמר ה'. 21 דעריבער וועט זייער דֶּרֶךְ זיי זײַן ווי חלקלקות אין דער אֲפֵלָה. זיי וועלן נדחח [דחח] ווערן און נפל דערינען, וואָרעם איך וועל בּרענגען רָעָה אויף זיי, דאָס שָנָה פוּן זייער פְּקֻדָּה, אמר ה'. 31 אויך בּײַ די נביאים פוּן שוֹמרוֹן האָבּ איך ראה תִּפְלָה; זיי האָבּן נביאות געזאָגט פאַר בַּעַל, און האָבּן תעה עַמִּי ישׂראל. 41 אָבּער בּײַ די נביאים פוּן ירושָלַיִם האָבּ איך שַעֲרוּר ראה: נָאוֹף [נאף], און הלך מיט שֶקֶר; און זיי חזק די יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] פוּן די מְרֵעִים [רעע], אַז זיי זאָלן זיך נישט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] קײַנער פוּן זײַן רָעָה; זיי זײַנען מיר אַלע ווי סדוֹם געוואָרן, און אירע יוֹשבים אַזוי ווי עַמוֹרָה. 51 דעריבער האָט ה' צבָאות אַזוי אמר אויף די נביאים: הִנֵּה, איך מאַך זיי אכל לַעֲנָה, און וועל זיי מאַכן שקה מֵי רֹאש, וואָרעם פוּן די נביאים פוּן ירושָלַיִם איז יצא די חֲנֻפָּה איבערן כּל הָאָרֶץ. 61 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: איר זאָלט נישט שמע צו די דברים פוּן די נביאים וואָס זאָגן אײַך נביאות; זיי ההביל [הבל] אײַך; די חֲזוֹן פוּן זייער לֵב דבר זיי, נישט אויסן פֶּה ה'. 71 אמר אמר זיי צו די וואָס נִאֵץ מיך: ה' האָט דבר: שָלוֹם היה צו אייך; און איטלעכן וואָס הלך אין דער שְרִירוּת פוּן זײַן לֵב, אמר זיי: אויף אײַך וועט נישט בוא קיין רָעָה. 81 אָבּער ווער איז עמד אין דעם סוֹד ה', אַז ער זאָל ראה און שמע זײַן דבר? ווער האָט קשב זײַן דבר און זיך שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81]? 91 הִנֵּה, אַ סְעָרָה פוּן ה', חֵמָה איז יצא, יאָ, אַ סער מִתְחוֹלֵל [חול]; אויף די קעפ פוּן די רשעים וועט ער חול. 02 נישט שוב וועט דער אַף ה', בּיז ער עשׂה, און בּיז ער איז מקיים, די מזמות [מְזִמָּה] פוּן זײַן לֵב; אין אחרית הימים וועט איר דאָס וועט האָבן בִּינָה. 12 איך האָבּ נישט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] די נביאים, און זיי זײַנען רוץ; איך האָבּ נישט דבר צו זיי, און זיי האָבּן נביאות געזאָגט. 22 און אויבּ זיי זײַנען עמד אין מײַן סוֹד, זאָלן זיי לאָזן שמע עַמִּי מײַנע דברים, און זאָלן זיי זיי שוב פוּן זייער דֶּרֶךְ הָרָה, און פוּן זייערע רֹעַ פון מעללים [מַעֲלָל]. 32 בין איך דען אן אלוקים פוּן קרב, אמר ה', און נישט אן אלוקים פוּן רָחוֹק? 42 צי קען זיך סתר איש אין מִסְתָּרִים [מִסְתָּר], אַז איך זאָל אים נישט ראה? אמר ה'. בין איך נישט מלא די הימלען און הָאָרֶץ? אמר ה'. 52 איך האָבּ שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] וואָס די נביאים אמר, די וואָס זאָגן נביאות אין מײַן שֵם שֶקֶר, אַזוי צו אמר: מיר האָט זיך געחלומט, מיר האָט זיך געחלומט! 62 עַד מָתי נאָך איז דען אין לֵב פוּן די נביאים וואָס זאָגן נביאות שֶקֶר, די נביאים פוּן דעם תָּרְמִית פוּן זייער לֵב 72 חשב זיי דען צו מאכן עַמִּי שכח מײַן שֵם מיט זייערע חלוֹמות וואָס זיי ספר איינער דעם אַנדערן, אַזוי ווי אבותם האָבּן שכח מײַן שֵם דורך בַּעַל? 82 דער נביא וואָס בּײַ אים איז אַ חלום, זאָל ספר אַ חלום, און דער וואָס מײַן דבר איז בּײַ אים, זאָל דבר מײַן דבר אֶמֶת. וואָס האָט תֶּבֶן צו בַּר? אמר ה'. 92 פאַרוואָר, מײַן דבר איז אַזוי ווי אֵש, אמר ה', און ווי אַ פַּטִּיש וואָס פּצץ סלע. 03 דעריבער הִנֵּה, איך בין קעגן די נביאים, אמר ה', וואָס גנבען מײַנע דברים איש פוּן זיין רֵעַ. 13 הִנֵּה, איך בין קעגן די נביאים, אמר ה', וואָס לקח זייער לשוֹן און נאם אַ נְאֻם. 23 הִנֵּה, איך בין קעגן די וואָס זאָגן נביאות פון חלוֹמות שֶקֶר, אמר ה', און ספר זיי, און תעה עַמִּי מיט זייערע שקָרים און מיט זייער פַחֲזוּת, ווען איך האָבּ זיי נישט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] און זיי נישט צוה; און יעל זיי נישט יעל דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], אמר ה'. 33 און אַז דאָס דאָזיקע עם, אָדער דער נביא, אָדער כֹהן, וועט דיך אמר, אַזוי צו אמר: וואָס איז די משׂא פוּן ה'? זאָלסטו אמר צו זיי: וואָס איז די משׂא? אַז איך וועל אײַך נָטַש, אמר ה'. 43 און דער נביא, און דער כֹהן, און הָעָם, וואָס וועט אמר די משׂא פוּן ה', וועל איך זיך פקד יענעם איש און זײַן בּית. 53 אַזוי זאָלט איר אמר איש צו זײַן רֵעַ, און איש צו אחיו: וואָס האָט ה' עָנָה? און: וואָס האָט ה' דבר? 63 אָבּער משׂא פוּן ה' זאָלט איר מער נישט זכר וואָרעם אַ משׂא וועט ווערן פאַר איטלעכן זײַן אייגן דבר, ווײַל איר הפך די דברים פוּן דעם אלוקים חיים, ה' צבָאות אלוקינו. 73 אַזוי זאָלסטו אמר צום נביא: וואָס האָט דיר ה' ענה? און: וואָס האָט ה' דבר? 83 אָבּער אַז איר אמר די משׂא פוּן ה', דעריבּער, אַזוי האָט ה' אמר: ווײַל איר האָט אמר דאָס דאָזיקע דבר די משׂא פוּן ה', ווען איך האָבּ שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו אײַך, אַזוי צו אמר: איר זאָלט נישט אמר די משׂא פוּן ה', 93 דעריבּער הִנֵּה, איך נשה וועל אײַך נשה, און וועל נָטַש אײַך, און די עִיר וואָס איך האָבּ נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אײַך און אבוֹתֵיכם, פוּן מײַן פנים. 04 און איך וועל בּרענגען אויף אײַך חרפּה עוֹלם, און כְּלִמּוּת עוֹלם, וואָס וועט נישט שכח ווערן.

ירמ42

1 ה' האָט מיר געוויזן, און הִנֵּה 2 דּוּדּ תְּאֵנָה [זען פייגנבּוים, זען הושע 01:9; מתי 23:42] זײַנען הועד [יעד] פאַר דעם הֵיכל ה'; נאָכדעם ווי נבאַכַדרֶאצַר מלך בבל האָט גלה יכָניָהו בּן יהוֹיָקימען, מלך יהודה, און די שׂרים פוּן יהודה, און חָרָש און מַסְגֵּר, פוּן ירושָלַיִם, און זיי געבראַכט קיין בבל. 2 דּוּדּ אחד זייער תְּאֵנָה טוב, טוב מְאֹד אַזוי ווי בִּכּוּרָה, און דּוּדּ אֶחָד תְּאֵנָה רֹעַ מְאֹד, וואָס קענען נישט אכל ווערן פאַר רֹעַ. 3 און ה' האָט צו מיר אמר: וואָס זעסטו יִרמיָהו? האָבּ איך אמר: תְּאֵנָה [זען פייגנבּוים, זען הושע 01:9; מתי 23:42]; די תְּאֵנָה טוב זײַנען טוב מְאֹד, און די רֹעַ זײַנען רֹעַ מְאֹד, וואָס קענען נישט אכל ווערן פאַר רֹעַ. 4 איז דאָס דבַר-ה' געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 5 אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל: אַזוי ווי די דאָזיקע תְּאֵנָה טוב אַזוי וועל איך הִכִּיר [נכר] צו טוב די גּלוּת פוּן יהודה, וואָס איך האָבּ שלח פוּן דעם מקוֹם הזה צו אֶרֶץ כַּשְׂדִּים. 6 און איך וועל שׂים מײַן אויג אויף זיי צו טוב, און וועל זיי השוב [שוב] אין דעם דאָזיקן אֶרֶץ; און איך וועל זיי בנה, און נישט הרס, און איך וועל זיי נטע, און נישט נתש. 7 און איך וועל זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אַ לֵב מיך צו ידע [זען "ידע" ישעיה 11:35; ירמיה 33:13], אַז איך בין ה', און זיי וועלן מיר זײַן צו הָעָם, און איך וועל זיי זײַן צו אלוקים, וואָרעם זיי וועלן זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צו מיר מיט זייער כּל לֵב. 8 און אַזוי ווי די תְּאֵנָה [זען פייגנבּוים, זען הושע 01:9; מתי 23:42], וואָס קענען נישט אכל ווערן פאַר רֹעַ, דעריבּער אַזוי האָט ה' אמר אַזוי וועל איך מאַכן צִדקִיָהו מלך יהודה, און זײַנע שׂרים, און דעם שְאֵרִית פוּן ירושָלַיִם, וואָס זײַנען שאר אין דעם דאָזיקן אֶרֶץ, און די וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין אֶרֶץ מִצרַיִם. 9 און איך וועל זיי נתן פאַר אַ זְוָעָה ווי רָעָה בּײַ כּל ממלכוֹת הָאָרֶץ; פאַר אַ חֶרְפָּה און פאַר אַ מָשָל, פאַר אַ שְנִינָה און פאַר אַ קְלָלָה, אין כּל המקֹמוֹת וואָס איך וועל זיי נדּח אַהין. 01 און איך וועל שלח אויף זיי די חֶרֶב, דעם רָעָב, און די דֶבֶר, בּיז זיי וועלן תמם ווערן פוּן האדמה וואָס איך האָבּ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] זיי און אבוֹתֵיהֶם.

ירמ52

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון אויף דעם כּל עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] פוּן יהודה אין 4טן שָנָה פוּן יהוֹיָקים בּן יֹאשִיָהון, מלך יהודה; דאָס איז דאָס 1שטע שָנָה פוּן נבוכַדראָאצקר מלך בבל, 2 וואָס יִרמיָהו הנביא האָט דבר צו דעם כּל עם פוּן יהודה, און צו כּל יושבי ירושָלַיִם, אַזוי צו אמר: 3 פוּן 3טן שָנָה פוּן יֹאשִיָהו בּן אָמוֹנען, מלך יהודה, און בּיז אויף היום הזה, שוין 32 שָנָה איז דאָס דבַר-ה' צו מיר, און איך האָבּ דבר צו אײַך, שכם און דבר, און איר האָט נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81]. 4 און ה' האָט צו אײַך שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] אַלע זײַנען עבדים די נביאים, שכם און שלח, אָבּער איר האָט נישט שמע און נישט נטה אײַער אֹזֶן צו שמע 5 אַזוי צו אמר: שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] אײַך איטלעכער פוּן זײַן דֶּרֶךְ הָרָעָה, און פוּן אײַערע רֹעַ מעללים, און ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף האדמה וואָס ה' האָט נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אײַך און אבוֹתֵיכם פוּן עוֹלם און בּיז עוֹלם, 6 און איר זאָלט נישט הלך נאָך אלוקים אחרים זיי צו עבד, און זיך צו שחה צו זיי, און איר זאָלט מיך נישט כעס מיט דעם מַעֲשֵׂה פוּן אײַערע ידים [זען "ידים" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ], און איך וועל אײַך נישט רעע. 7 אָבּער איר האָט נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו מיר, אמר ה', כדי מיך צו כעס מיט דעם מַעֲשֵׂה פוּן אײַערע ידים, צו אײַער אייגענער רע. 8 דעריבער האָט ה' צבָאות אַזוי אמר: ווײַל איר האָט נישט שמע מײַנע דברים, 9 הִנֵּה שלח איך און וועל לקח כּל משפחות פוּן צפון, אמר ה', און צו נבוּכַדרֶאצַר מלך בבל, מײַן עֶבֶד; און איך וועל זיי בּרענגען אויף דעם דאָזיקן אֶרֶץ, און אויף אירע יוֹשבים, און אויף אַלע די דאָזיקע גּוֹיִם רונד אַרום, און איך וועל זיי חרם, און וועל זיי שׂים פאַר אַ שַמָּה און פאַר אַ שְרֵקָה, און פאַר חרבות [חָרְבָּה] עוֹלם. 01 און איך וועל אבד פוּן זיי דעם קוֹל פוּן שָׂשׂוֹן און דעם קוֹל פוּן שִׂמְחָה, דעם קוֹל פוּן חתן און דעם קוֹל פוּן כּלּה, דאָס קוֹל פוּן אַ רֵחַיִם, און דעם אוֹר פוּן אַ נֵר. 11 און דאָס דאָזיקע כּל הָאָרֶץ וועט ווערן אַ חָרְבָּה און אַ שַמָּה, און די דאָזיקע גּוֹיִם וועלן עבד מלך בבל 07 שָנָה. 21 און עס וועט זײַן, אַז די 07 שָנָה ווערן מלא, וועל איך זיך פקד מלך בבל, און יענעם גּוֹי, אמר ה', פאַר זייער עוון, און אֶרֶץ כַּשְׂדִּים; און איך וועל עס שׂים פאַר שממות עוֹלָם. 31 און איך וועל ברענגנע אויף יענעם אֶרֶץ אַלע מײַנע דברים וואָס איך האָבּ דבר אויף איר, אַלע וואָס כתב אין דעם דאָזיקן סֶפר, וואָס יִרמיָהו האָט נביאות געזאָגט אויף כּל הגּוֹיִם. 41 וואָרעם גּוֹיִם רַבִּים און מלכים גְדוֹלִים וועלן אויך זיי עבד; און איך וועל זיי שלם לויט זייער פֹּעַל און לויט דעם מַעֲשֵׂה פוּן זייערע ידים [זען "ידים" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ]. 51 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל צו מיר: לקח! דעם דאָזיקן כוֹס מיט ווײַן פוּן חֵמָה הזֹאת, פוּן מײַן יָד, און זאָלסט אים השקיה [שקה] כּל הגּוֹיִם וואָס איך שלח דיך צו זיי. 61 און זיי וועלן שתה, און זיך התגעש [געש], און התהלל [הלל] ווערן, פוּן וועגן דער חֶרֶב וואָס איך שלח צווישן זיי. 71 און איך האָבּ לקח דעם כּוֹס פוּן יָד ה', און האָבּ שקה כּל הגּוֹיִם וואָס ה' האָט מיך צו זיי שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3]: 81 ירוּשָלַיִם, און די ערים פוּן יהודה, און אירע מלכים, אירע שׂרים, כדי זיי צו נתן פאַר אַ חָרְבָּה, פאַר אַ שַמָּה, פאַר אַ שְרֵקָה, און פאַר אַ קללה, אַזוי ווי היום הזה; 91 פרעֹה מלך מִצרַיִם, און זײַנע עבדים, און זײַנע שׂרים, און זײַן כּל עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]; 02 און כּל עֵרֶב, און כּל מלכים פוּן אֶרֶץ עוּץ [זען איכה 12:4; איוב 1:1], און כּל מלכים פוּן אֶרֶץ פלִשתים, און אשקלוֹן, און עַזָה, און עֶקרוֹן, און דעם שְאֵרִית פוּן אַשדוֹד; 12 אֶדוֹם, און מואָב, און די בּני עַמּוֹן; 22 און כּל מלכים פוּן צוֹר, און כּל מלכים פוּן צידוֹן, און די מלכים פוּן דעם אִי וואָס אויף יענער זײַט ים; 32 דְּדָן, און תֵימאָ, און בּוּז, און אַלע וואָס קצץ פאה; 42 און כּל מלכים פוּן עַרָב, און כּל מלכים פוּן די עֵרֶב, וואָס שכן אין מדבר; 52 און כּל מלכים פוּן זִמְרִי, און כּל מלכים פוּן עֵילָם, און כּל מלכים פוּן מָדַי; 62 און כּל מלכים פוּן הַצפון, די קרֹבים און די רחֹקים, איש נאָכן אָחִיו, און כּל הממלכוֹת פוּן דער וועלט וואָס אויפן פּני האדמה. און מלך שֵשַך [בָּבֶל] זאָל שתה נאָך זיי. 72 און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל; שתה און ווערט שיכּור, און קיה, און נפל און קום נישט, פוּן וועגן דער חֶרֶב וואָס איך שלח צווישן אײַך. 82 און עס וועט זײַן, אַז זיי וועלן מאן לקח דעם כוֹס פוּן דײַן יָד, צו שתה, זאָלסטו אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: שתה מוּזט איר שתה! 92 וואָרעם הִנֵּה, מיט דער עִיר וואָס מײַן שֵם ווערט קרא אויף איר, חלל איך צו רעע און איר זאָלט נִקּה נִקּה נישט? איר וועט נישט נִקּה ווערן, וואָרעם איך קרא אַ חֶרֶב אויף כּל יושבי הָאָרֶץ, אמר ה' צבָאות. 03 און דו זאָלסט נביאות זאגן אויף זיי אַלע די דאָזיקע דברים, און אמר צו זיי: ה' שאג פוּן דער מרוֹם, און פוּן זײַן מָעוֹן קָדוֹש נתן ער זײַן קוֹל: שאג שאג ער איבּער זײַן נָוֶה, הֵידָד! ווי ווײַנטערעטער ענה ער אויף כּל יושבי הָאָרֶץ. 13 דער שָאוֹן בוא בּיז קְצֵה הָאָרֶץ, וואָרעם ה' האָט אַ ריב מיט די גּוֹיִם, ער משפט זיך מיט כּל בָּשָׂר; די רשעים, זיי נתן ער איבּער צום חֶרֶב, אמר ה'. 23 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: הִנֵּה, רָעָה יצא פוּן גּוֹי צו גּוֹי, און אַ סַעַר גָדוֹל וועט זיך עור אין ד�ײַרְכָה אֶרֶץ. 33 און די חללים [זען "חלל" ישעיה 5:35] פוּן ה' וועלן זײַן אין יום ההוא פוּן קצה הָאָרֶץ; און עד קצה הָאָרֶץ; זיי וועלן נישט יספד [ספד], און נישט אסף און נישט קבר [זען משיח קבר, ישעיהו 9:35] ווערן; צו דֹּמֶן אויפן פּני האדמה וועלן זיי זײַן. 43 הֵילל [ילל], איר רֹעִים, און זעק, און התפלש [פלש] אײַך [אין עָפָר], איר אַדִּיר פוּן די צֹאן, וואָרעם אײַערע ימים זײַנען מלא צום טבח [זען "טבח" ישעיה 7:35]; און איך וועל אײַך תִּפוּצָה, און איר וועט נפל ווי אַ כלי אַ חֶמְדּה. 53 און קיין מָנוֹס וועט נישט זײַן פאַר די רֹעִים, און קיין פְּלֵיטָה פאַר די אַדִּיר פוּן די צֹאן. 63 אַ קוֹל פוּן זעק פוּן די רֹעִים, און אַ יללה פוּן די אַדִּיר פוּן די צֹאן! וואָרעם ה' שדד זייער מַרְעִית. 73 און דמם וועלן ווערן די נָוָה השלוֹם, פוּן וועגן דעם חרוֹן אַף ה'. 83 ער האָט עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22] ווי אַ כְּפִיר זיין סֹךְ; זייער אֶרֶץ איז ווי שַמָּה פוּן וועגן דעם חֲרוֹן פוּן דער פארטיליקערין, און פוּן וועגן דעם חֲרוֹן פוּן זײַן אף.

ירמ62

1 אין ראשית פוּן דער מלוּכה פוּן יהוֹיָקים בּן יֹאשִיָהון, מלך יהודה, איז געווען דאָס דאָזיקע דבר ה', אַזוי צו אמר: 2 אַזוי האָט ה' אמר: עמד! זיך אין חָצֵר פוּן בּית ה', און זאָלסט דבר צו כּל ערים פוּן יהודה וואָס בוא זיך שחה אין בּית ה', כּל הדברים וואָס איך האָבּ דיר צוה צו דבר צו זיי; זאָלסט נישט גרע אַ דבר. 3 אפשר וועלן זיי שמע, און זיי וועלן זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] איטלעכער פוּן זיי דֶּרֶךְ הָרָעָה, און איך וועל נחם האָבּן אויף דעם רָעָה וואָס איך חשב [זען "חשב" בראשית 6:51] זיי צו עשׂה פוּן וועגן זייערע רֹעַ מעללים [מעלל]. 4 און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט ה' אמר: אויבּ איר וועט נישט שמע צו מיר, צו הלך אין מײַן תוֹהר וואָס איך האָבּ נתן פאַר אײַך, 5 צו צוהערן צו די דברים פוּן מײַנע עבדים די נביאים, וואָס איך שלח צו אײַך, און שכם און שלח, און איר האָט נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81], 6 וועל איך נתן דאָס דאָזיקע בּית אַזוי ווי שילוֹ [זען ירמיה 41-21:7], און די דאָזיקע עִיר וועל איך נתן פאַר אַ קללה בּײַ כֹל גּוֹיִם פוּן הָאָרֶץ. 7 און די כֹּהנים און די נביאים און דאָס כּל הָעָם האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] יִרמיָהון דבר די דאָזיקע דברים אין בּית ה'. 8 און עס איז געווען, ווי יִרמיָהו האָט כלה צו דבר אַלע וואָס ה' האָט אים צוה צו דבר צום כּל העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], אַזוי האָבּן די כֹּהנים און די נביאים און דאָס כּל הָעָם אים תפשׂ, אַזוי צו אמר: מות מוּזטוּ מות! 9 מַדּוּעַ האָסטו נביאות געזאָגט אין שֵם פוּן ה', אַזוי צו אמר: אַזוי ווי שילוֹ וועט ווערן דאָס דאָזיקע בּית, און די דאָזיקע עִיר וועט זײַן חרב אָן אַ יוֹשֵב? און דאָס כּל הָעָם האָט זיך קהל קעגן יִרמיָהון אין בּית ה'. 01 און די שׂרים פוּן יהודה האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] די דאָזיקע דברים, און זיי זײַנען עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] פוּן דעם בּית הַמֶלֶךְ צו בּית ה', און האָבּן זיך ישב אין פּתח פוּן דעם שער הֶחָדָש פון [בּית] ה'. 11 און די כֹּהנים און די נביאים האָבּן אמר צו די שׂרים און צום כּל העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], אַזוי צו אמר: מִשְפַּט מָוֶת צו דעם דאזיקן איש, ווײַל ער האָט נביאות געזאָגט אויף דער דאָזיקער עִיר, אַזוי ווי איר האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] מיט אײַערע אוזנַיִם. 21 האָט יִרמיָהו אמר צו כּל השׂרים און צום כּל העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], אַזוי צו אמר: ה' האָט מיך שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] נביאות צו זאָגן אויף דעם דאָזיקן בּית און אויף דער דאָזיקער עִיר כּל הדברים וואָס איר האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25]. 31 און אצוּנד יטב אײַערע דרכים און אײַערע מעללים [מעלל], און שמע! צו דעם קוֹל ה' אֱלֹקֵיכֶם, און ה' וועט נחם האָבּן אויף דעם רָעָה וואָס ער האָט דבר אויף אײַך. 41 און איך, הִנֵּה בין איך אין אײַערע יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ], עשׂה מיט מיר אַזוי ווי עס איז טוֹב און ווי עס איז יָשָר אין אײַערע אויגן. 51 אָבּער ידע זאָלט איר ידע, אַז אויבּ איר מות מיך, נתן איר דָּם נָקִי אויף אײַך, און אויף דער דאָזיקער עִיר, און אויף אירע יוֹשבים, וואָרעם ה' האָט מיך אין אֶמֶת שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו אײַך, צו דבר אין אײַערע אוזנַיִם אַלע די דאָזיקע דברים. 61 האָבּן די שׂרים און דאָס כּל הָעָם אמר צו די כֹּהנים און צו די נביאים: דעם דאזיקן אִיש איז נישט מִשְפַּט מָוֶת, וואָרעם אין שֵם ה' אֱלֹקֵינוּ האָט ער דבר צו אונדז. 71 און אנשים פוּן די זקנים פוּן הָאָרֶץ זײַנען קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6], און האָבּן אמר צו דער כּל קְהַל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], אַזוי צו אמר: 81 מיכָה פוּן מוֹרֶשֶת פלעגט נביאות זאגן אין די יְמֵי חִזְקִיָּהוּ מלך יהודה, און האָט אמר צום כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] פוּן יהודה אַזוי צו אמר: אַזוי האָט אמר ה' צבָאוֹת: צִיוֹן וועט ווי אַ שָׂדֶה נחרש [חרש] ווערן, און ירושָלַיִם וועט עִיּים [עִי] ווערן, און דער הַר בּית [ה'] צו במות [במה] יער. 91 האָבּן אים דען מות מות חִזְקִיָּהוּ מלך יהודה און כּל יהודה? פאַרוואָר, ער האָט ירא געהאַט פאַר ה', און ער האָט חלה בּײַ פְנֵי ה', און ה' האָט נחם געהאַט אויף דעם רָעָה וואָס ער האָט דבר אויף זיי; און מיר עשׂה זיך נַפְשוֹתֵינוּ רָעָה גְדוֹלָה. 02 און נאָך אן אִיש פלעגט נביאות געזאגן אין שֵם פוּן ה', אוּרִיָהו בּן שמַעיָהון, פוּן קִריַת-יעָרים; און ער האָט נביאות געזאגן אויף דער דאָזיקער עִיר און אויף דעם דאָזיקן אֶרֶץ, אַזוי ווי כּל דברים פוּן יִרמיָהוין. 12 און דער מלך יהוֹיָקים, און אַלע זײַנע גיבּוֹרים, און כּל השׂרים, האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] זײַנע דברים, און דער מלך האָט אים בקש צו מות; אָבּער אוּרִיָּהו האָט שמע דערפון, און ער האָט ירא, און איז ברח און בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] קיין מִצרַיִם. 22 האָט דער מלך יהוֹיָקים שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] אנשים קין מִצרַיִם, אֶלנָתָן בּן עַכבּוֹרן, און אנשים מיט אים, קיין מִצרַיִם. 32 און זיי האָבּן יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] אוּרִיָהון פוּן מִצרַיִם, און האָבּן אים געבראַכט צום מלך יהוֹיָקים, און ער האָט אים נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] מיטן חֶרֶב, און שלך זײַן נְבֵלָה צווישן די קברים פוּן בּני-העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 42 אָבּער די יָד אַחִיקָם בּן שָפָנען [זען מלכים ב 01-8,3:22] איז געווען מיט יִרמיָהון, אַז מע זאָל אים נישט נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] אים צו מות.

ירמ72

1 אין רֵאשִית פוּן דער מלוכה פוּן יהוֹיָקים בּן יֹאשִיָהון, מלך יהודה, איז געווען דאָס דאָזיקע דבר צו יִרמיָהן פוּן ה', אַזוי צו אמר: 2 אַזוי האָט אמר ה' צו מיר: עשׂה דיר מוֹסֵרוֹת און מֹטוֹת [מוֹטָה], און זאָלסט זיי נתן אויף דײַן צַוָּאר. 3 און זאָלסט זיי שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו מלך אֶדוֹם, און צו מלך מואב, און צו מלך בּני-עמון, און צו מלך צוֹר, און צו מלך צידוֹן, דורך דער יָד פוּן די מלאכים וואָר בוא קיין ירושָלַיִם צו צִדקִיָהו מלך יהודה. 4 און זאָלסט זיי צוה פאַר זייערע אֲדֹנים, אַזוי צו אמר: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: אַזוי זאָלט איר אמר צו אײַערע אדֹנים: 5 איך האָבּ עשׂה הָאָרֶץ, די אָדָם און די בְּהֵמָה וואָס אויפן פְּנֵי הָאָרֶץ, מיט מײַן כֹחַ הגָדוֹל, און מיט מײַן זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'] נטה; און איך נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] עס צו דעם וואָס איז יָשַר אין מײַנע אויגן. 6 און אצוּנד האָבּ איך נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אַלע די דאָזיקע ארצוֹת אין דער יָד פוּן נבוּכַדנֶצַר מלך בָּבֶל, מײַן עֶבֶד, און אויך די חַיַּת הַשָׂדֶה האָבּ איך אים נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אים צו עבד. 7 און כּל הגּוֹיִם וועלן עבד אים, און בְּנוֹ, און בּן בְּנוֹ, בּיז עס בוא די צײַט אויך פוּן זײַן אֶרֶץ, און גּוֹיִם רַבִּים און מלכים גּדֹלְים וועלן אים פאַרקנעכטן [עבד]. 8 און עס וועט זײַן, דאָס גּוֹי און דאָס מַמְלָכָה וואָס וועט אים, נבוּכַדנֶצַר מלך בָּבֶל, נישט עבד, און וואָס וועט נישט נתן זײַן צַוָּאר אין דעם יאָך פוּן מלך בָּבֶל, וועל איך מיט חֶרֶב און מיט רָעָב און מיט דֶבֶר זיך פקד מיט יענעם גּוי, אמר ה', בּיז איך זיי תמם דורך זײַן יָד. 9 און איר זאָלט נישט שמע צו אײַערע נביאים, און צו אײַערע קֹסמים [קֹסֵם], און צו אײַערע חלוֹמות, און צו אײַערע עֹננים [עוֹנֵן], און צו אײַערע כַּשָפִים [כַּשָף], וואָס אמר אײַך, אַזוי צו אמר: איר וועט נישט עבד מלך בָּבֶל. 01 וואָרעם שֶקֶר אמר זיי אײַך נביאות, כדי אײַך צו רחק פוּן אַייער אֶרֶץ, און כדי איך זאָל אײַך הִדִּיחַ [נדּח], און איר זאָלט אבד. 11 אָבּער הַגּוֹי וואָס וועט בוא זײַן צַוָּאר אין דעם יאָך פוּן מלך בָּבֶל, און וועט אים עבד, וועל איך אים נוח אויף זײַן אדמה, אמר ה', און ער וועט זי עבד, און ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף איר. 21 אויך צו צִדקִיָה מלך יהודה האָבּ איך דבר אַזוי ווי אַלע די דאָזיקע דברים, אַזוי צו אמר: בוא אײַער צַוָּאר אין דעם יאָך פוּן מלך בָּבֶל, און עבד אים און זײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און חיה. 31 לָמָּה זאָלט איר מות, דו און דײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], פוּן חֶרֶב, פוּן רָעָב, און פוּן דֶּבֶר, אַזוי ווי ה' האָט דבר אויף הַגּוֹי וואָס וועט נישט עבד מלך בָּבֶל? 41 און איר זאָלט נישט שמע צו די דברים פוּן די נביאים וואָס אמר צו אײַך, אַזוי צו אמר: איר זאָלט נישט עבד מלך בָּבֶל; וואָרעם שֶקֶר זאָגן זיי אײַך נביאות. 51 וואָרעם איך האָבּ זיי נישט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3], אמר ה', און זיי זאָגן נביאות אין מײַן שֵם אויף שֶקֶר, כדי איך זאָל אײַך נדּח, און איר זאָלט אבד, אוּן די נביאים וואָס זאָגן אײַך נביאות. 61 און צו די כֹּהנים און צו דעם דאָזיקן כּל העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] האָבּ איך דבר, אַזוי צו אמר: אַזוי האָט ה' אמר: איר זאָלט נישט שמע צו די דברים פוּן אײַערע נביאים וואָס זאָגן אײַך נביאות, אַזוי צו אמר: הִנֵּה וועלן די כלים פוּן בּית ה' אצוּנד מַהֵרָה שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31] ווערן פוּן בָּבֶל; וואָרעם שֶקֶר זאָגן זיי אײַך נביאות. 71 איר זאָלט נישט שמע צו זיי; עבד מלך בָּבֶל, און חיה! לָמָּה זאָל די דאָזיקע עִיר ווערן חָרְבָּה? 81 און אויבּ זיי זײַנען נביאים, און אויבּ דאָס דבַר-ה' איז בּײַ זיי, זאָלן זיי נָא פגע [זען "פגע" ישעיה 21:35] בּײַ ה' צבָאות, אַז די כלים וואָס זײַנען יתר אין בּית ה', און אין בּית מלך יהודה, און אין ירושָלַיִם, זאָלן נישט בוא קיין בָּבֶל. 91 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' צְבָאות אויף די עַמֻּדים, און אויף דעם ים, און אויף די מכֹנוֹת [מְכוֹנָה], און אויף דעם יתר כלים, וואָס זײַנען יתר אין דער דאָזיקער עִיר, 02 די וואָס נבוּכַדנֶצַר מלך בָּבֶל האָט זיי נישט לקח, ווען ער האָט גלה יכָניָה בּן יהוֹיָקימען, מלך יהודה פוּן ירושָלַיִם קיין בָּבֶל, מיט כּל חוֹרִים [חֹר] פוּן יהודה און ירושָלַיִם; 12 פאַרוואָר, אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל, אויף די כלים וואָס זײַנען יתר אין בּית ה', און אין בּית מלך יהודה, און אין ירושָלַיִם: 22 קיין בָּבֶל וועלן זיי געבראַכט ווערן, און דאָרטן וועלן זיי זײַן, בּיז דעם יוֹם וואָס איך זיך פקד זיי, אמר ה', און וועל זיי עלה און זיי שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צו דעם מקוֹם הזה.

ירמ82

1 און עס איז געווען אין יענעם שָנָה, אין רֵאשִית פוּן דער מלוכה פוּן צִדקִיָה מלך יהודה, אין 4טן שָנָה, אין 5טן חוֹדש, האָט צו מיר אמר חנַניָה בּן עַזוּר דעם נביא וואָס פוּן גִבְעוֹן, אין בּית ה' פאַר די אויגן פוּן די כֹּהנים און פוּן כּל העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], אַזוי צו אמר: 2 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל, אַזוי צו אמר: איך האָבּ שבר דעם יאָך פוּן מלך בָּבֶל. 3 אין נאָך 2 שָנָה צײַט שוב איך אוים צו דעם מקוֹם הזה כּל כלים פוּן בּית ה', וואָס נבוּכַדנֶצַר מלך בָּבֶל האָט לקח פוּן דעם מקוֹם הזה, און זיי געבראַכט קיין בָּבֶל; 4 און יכָניָה בּן יהוֹיָקימען, מלך יהודה, און כּל גּלוּת יהודה, וואָס זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] קיין בָּבֶל, שוב איך אום צו דעם מקוֹם הזה, אמר ה'; וואָרעם איך וועל שבר דעם יאָך פוּן מלך בָּבֶל. 5 האָט יִרמיָה הנביא אמר צו חנַניָה דעם נביא פאַר די אויגן פוּן די כֹּהנים, און פאַר די אויגן פוּן כּל העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], וואָס זײַנען עמד אין בּית ה', 6 האָט יִרמיָה הנביא אמר: אמֵן! זאָל ה' עשׂה אַזוי! זאָל ה' קום דײַנע דברים וואָס דו האָסט נביאות געזאגן, צו השיב [שוב] די כלים פוּן בּית ה', און כּל הגּוֹלה, פוּן בָּבֶל צו דעם מקוֹם הזה. 7 אָבּער שמע! נָא דאָס דאָזיקע דבר, וואָס איך דבר אין דײַנע אוזנַיִם, און אין די אוזנַיִם פוּן כּל העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]: 8 די נביאים וואָס זײַנען געווען פאַר מיר און פאַר דיר פוּן הָעוֹלם, האָבּן נביאות געזאגן איבּער ארצוֹת רַבּוֹת, און איבּער מלוכות גדֹלוֹת, אויף מלחמה, און אויף רָעָה, און אויף דֶבֶר. 9 דער נביא וואָס זאָגן נביאות אויף שלום, ווען דאָס דבר פוּן דעם נביא בוא, ווערט דער נביא זיין יִוָּדַע [ידע], אַז ה' האָט אים בֶּאֱמֶת שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3]. 01 האָט חנַניָה דער נביא לקח דעם מוֹטָה פוּן צַוַּאר יִרמיָה הנביא און האָט אים שבר. 11 און חנַניָה האָט אמר פאַר די אויגן פוּן כּל העם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], אַזוי צו אמר: אַזוי האָט ה' אמר: אַזוי וועל איך שבר דעם יאָך פוּן נבוכַדנֶצַר מלך בָּבֶל, אין נאָך 2 שָנָה צײַט, פוּן דעם צַוַּאר פוּן כּל הגּוֹיִם. און יִרמיָה הנביא איז הלך אויף זײַן דֶּרֶךְ. 21 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהן, נאָכדעם ווי חנַניָה דער נביא האָט שבר דעם מּוֹטָה פוּן צַּוַּאר יִרמיָה הנביא, אַזוי צו אמר: 31 הלך, און זאָלסט אמר צו חנַניָהן, אַזוי צו אמר: אַזוי האָט ה' אמר: מֹטוֹת [מוֹטָה] עֵץ האָסטו שבר, און וועסט עשׂה אָנשטאָט זיי מֹטוֹת [מוֹטָה] בַּרְזֶל. 41 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: אַן עֹל בַּרְזֶל האָבּ איך נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אויפן צַוַּאר פוּן אַלע דאָזיקע גּוֹיִם, צו עבד נבוכַדנֶצַר מלך בָּבֶל, און זיי וועלן אים עבד; און אַפילו די חַיַּת הַשָׂדֶה האָבּ איך אים נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2]. 51 און יִרמיָה הנביא האָט אמר צו חנַניָה דעם נביא: שמע נָא, חנַניָה, ה' האָט דיך נישט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3], און דו האָסט געמאכט דאָס דאָזיקע עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] בטח אויף שֶקֶר. 61 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך שלח דיך פוּן פּני האדמה; הײַיאָר וועסטו מות, ווײַל סָרָה האָסטו דבר קעגן ה'. 71 און חנַניָה דער נביא איז מות אין יענעם שָנָה אין 7טן חוֹדש.

ירמ92

1 און דאָס זײַנען די דברים פוּן דעם סֵפֶר וואָס יִרמיָה הנביא האָט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] פוּן ירושָלַיִם צו דעם יֶתֶר זקנים פוּן די גּוֹלָה, און צו די כֹּהנים, און צו די נביאים, און צו כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], וואָס נבוּכַדנֶצַר האָט גלה פוּן ירושָלַיִם קיין בָּבֶל; 2 נאָכדעם ווי יכָניָה דער מלך, און די גְּבִירָה, און די סָרִיסִים, די שׂרים פוּן יהודה און ירושָלַיִם, און די חָרָש און די מַסְגֵּר, זײַנען יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פוּן ירושָליִם; 3 דורך דער יָד פוּן אֶלעָשָׂה בּן שָפָנען, און גמַריָה בּן חִלקִיָּהן, וואָס צִדקִיָה מלך יהודה האָט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו נבוּכַדנֶצַר מלך בָּבֶל קיין בָּבֶל אַזוי צו אמר: 4 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל, צו כּל הגּוֹלָה וואָס איך האָבּ גלה פוּן ירושָלַיִם קיין בָּבֶל: 5 בנה בּתּים און ישב! און נטע גנּוֹת [גַנָה] און אכל! [זען "אכל" בראשית 71:2; מתי 64:52; יחונן 3:3] זייער פרי; 6 לקח נָשִים, און ילד בָּנִים און בָּנוֹת, און לקח נָשִים פאַר אײַערע בָּנִים, און נתן אײַערע בָּנוֹת צו אֲנָשִים, און זאָלן זיי ילד בָּנִים און בָּנוֹת, און רבה! אײַך דאָרטן, און מעט אײַך נישט. 7 און דרש דעם שלוֹם פוּן דער עִיר וואָס איך האָבּ אײַך גלה אַהין, און זײַט פלל פאַר איר צו ה', וואָרעם אין איר שלוֹם וועט זײַן שלוֹם צו אײַך. 8 וואָרעם אזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: זאָל אײַך נישט לאָזס השיא [נשא] אײַערע נביאים וואָס צווישן אײַך, און אײַערע קֹסמים, און איר זאָלט נישט שמע צו אײַערע חלוֹמות וואָס איר לאָזט חלם. 9 וואָרעם מיט שֶקֶר זאָגן זיי אײַך נביאות אין מײַן שֵם; איך האָבּ זיי נישט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3], אמר ה'. 01 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: פאַרוואָר, ווען 07 שָנָה ווערן מלא פוּן בָּבֶל, וועל איך זיך פקד אָן אײַך, און וועל מקיים זײַן מײַן דבר הטוב, אײַך צו השיב [שוב] צו דעם מקוֹם הזה. 11 וואָרעם איך ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] די מחשבות וואָס איך חשב [זען "חשב" בראשית 6:51] וועגן אײַך, אמר ה', מחשבות פוּן שלוֹם, און נישט צום רָעָה, כדי אײַך צו נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אַחֲרִית און תִקְוָה. 21 און איר וועט מיך קרא, און איר וועט הלך און וועט פלל צו מיר, און איך וועל שמע צו אײַך. 31 און איר וועט מיך בקש און מצא, אַז איר וועט מיך דרש מיט אײַער כּל לֵב. 41 און איך וועל זיך לאָזן מצא פוּן אײַך, אמר ה', און איך וועל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] אײַער שְבי, און וועל אײַך קבץ פוּן כּל הגּוֹיִם, און פוּן כּל המקוֹמוֹת, וואָס איך האָבּ אײַך נדּח אַהין, אמר ה', און איך וועל אײַך שוב צו דעם מקוֹם, וואָס איך האָבּ אײַך גלה פוּן דאָרטן. 51 ווײַל איר האָט אמר: ה' האָט אונדז הקים [קום] נביאים אין בָּבֶל. 61 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר אויף דעם מלך וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויפן כִּסֵּא דוד, און אויף דעם כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וואָס ישב אין דער דאָזיקער עִיר, אײַערע אחים [זען "אחים" תהלים (22)32-(61)71:22, http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU , זען אויך ישעיהו 5:35; זכריה 01:21; משיח בּן דוד דקרוּ חי אויפן בוים, שמואל ב 41:81] וואָס זײַנען נישט יצא מיט אײַך אין גלות: 71 אַזוי האָט אמר ה' צבאות: הִנֵּה, איך שלח אויף זיי די חֶרֶב, דעם רָעָב, און די דֶבֶר, און איך וועל זיי נתן אַזוי ווי תְּאֵנָה שֹׁעָר וואָס קענען נישט אכל וואָרן פאַר רֹעַ. 81 און איך וועל זיי רדף מיט דער חֶרֶב, מיטן רָעָב, און מט דער דֶבֶר, און איך וועל זיי נתן פאַר זְוָעָה בּײַ כּל ממלכוֹת הָאָרֶץ, פאַר אַן אלה, און פאַר אַ שַמָּה, און פאַר אַ שְרֵקָה, און פאַר אַ חרפה, צווישן כּל הגּוֹיִם, וואָס איך האָבּ זיי נדּח אַהין; 91 ווייל זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו מײַנע דברים, אמר ה', ווען איך האָבּ שלח צו זיי מײַנע עבדים די נביאים, שכם און שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3]; און איר האָט נישט שמע, אמר ה'. 02 דעריבער שמע! דאָס דבַר-ה', איר כּל הגוֹלָה, וואָס איך האָבּ שלח פוּן ירושָלַיִם קיין בָּבֶל: 12 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל, אויף אַחְאָב בּן קוֹלָיָהן, און אויף צִדקִיָהו בּן מַעֲשֵׂיָהן, וואָס זאָגן אײַך נביאות אין מײַן שֵם שֶקֶר: הִנֵּה, איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] זיי אין דער יָד פוּן נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל, און ער וועט זיי נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] פאַר אײַערע אויגן. 22 און פוּן זיי וועט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] ווערן אַ קללה בּײַ כּל גּלוּת פוּן יהודה וואָס אין בָּבֶל, אַזוי צו אמר: זאָל דיך ה' שׂים אַזוי ווי צִדקִיָהו און אַזוי ווי אַחְאָב, וואָס מלך בָּבֶל האָט זיי קלה אין אֵש! 32 ווײַל זיי האָבּן עשׂה נְבָלָה אין ישׂראל, און נאף געווען מיט די נָשִים פוּן זייערע רֵעִים, און דבר אין מײַן שֵם דבר שֶקֶר וואָס איך האָבּ זיי נישט צוה; אָבּער איך ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] און בין עדות, אמר ה'. 42 און אויף שמַעיָהון הנחלמי זאָלסטו אמר, אַזוי צו אמר: 52 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל, אַזוי צו אמר: ווײַל דו האָסט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] אין דײַן שֵם ספרים צום כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וואָס אין ירושָלַיִם, און צו צפַניָה בּן מַעֲשֵיָהן, דעם כֹהן, און צו כּל הכֹּהנים, אַזוי צו אמר: 62 ה' האָט דיך נתן פאַר אַ כֹהן תחת יהוֹיָדָע דעם כֹהן, כדי עס זאָלן זײַן פּקדים אין בּית ה' איבּער כל איש מְשֻגָע וואָס פּיעסעס דער נביא, און דו זאָלסט אים נתן אין דעם מַהִפֶּכֶת און אין דעם צִינֹק. 72 און אַצוּנד, לָמָה האָסטו נישט גער אויף יִרמיָהון פוּן עַנָתוֹת, וואָס מאכט זיך פאַר אַ נביא צו אײַך? 82 וואָרעם ער האָט דאָך שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו אונדז קיין בָּבֶל: אַזוי צו אמר: דאָס איז אֲרֻכָּה [אָרֹךְ]; בנה בּתּים און ישב! און נטע! גַּנּוֹת [גַנָּה] און אכל! [זען "אכל" בראשית 71:2; מתי 64:52; יחונן 3:3] זייער פרי. 92 און צְפַנְיָה דער כֹהן האָט געלײַענט [קרא] דעם דאָזיקן סֵפֶר אין די אוזנַיִם פוּן יִרמיָהו הנביא. 03 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהון, אַזוי צו אמר: 13 שלח! צו כּל הגּוֹלָה, אַזוי צו אמר: אַזוי האָט ה' אמר אויף שמַעיָהן הנחלמי: ווײַל שמַעיָה האָט אײַך נביאות געזאָגט, ווען איך האָבּ אים נישט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3], און ער האָט אײַך בטח אויף שֶקֶר, 23 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך פקר זיך מיט שמַעיָהן הנחלמי, און מיט זײַן זֶרַע; פוּן אים וועט נישט היה אן אִיש צו ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] צווישן דעם דאָזיקן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און ער וועט נישט ראה דאָס טוֹב וואָס איך עשׂה פאר עַמִּי, אמר ה', ווײַל סָרָה האָט ער דבר קעגן ה'.

ירמ03

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה', אַזוי צו אמר: 2 אַזוי האָט

אמר ה' אלוקי ישׂראל, אַזוי צו אמר: כתב! דיר כּל הדברים וואָס איך האָבּ דבר צו דיר, אויף א סֶפֶר. 3 וואָרעם הִנֵּה, יָמִים בָּאִים , אמר ה', און איך וועל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] די שְבוּת פוּן עַמִּי ישׂראל און יהודה, אמר ה', און וועל זיי שוב צו הָאָרֶץ, וואָס איך האָבּ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אבותם, און זיי וועלן עס ירש. 4 און דאָס זײַנען די דברים וואָס ה' האָט דבר אויף ישׂראל און אויף יהודה: 5 פאַרוואָר, אַזוי האָט ה' אמר: א קוֹל פוּן חֲרָדָה האָבּן מיר שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25]; פַּחַד און נישט שָלוֹם 6 שאל נָא און ראה אויבּ אַ זָכָר קען יֹלד [ילד]; מַדּוּעַ ראה איך כל גֶבֶר מיט זײַנע יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] אויף זײַנע חָלָץ, אַזוי ווי אַ יוֹלֵדָה [ילד], און כל פנים איז נהפך [הפך] אין יֵרָקוֹן? 7 וויי, וואָרעם גָדוֹל איז היוֹם ההוּא, אָן אַ גלײַכן צו אים; און עֵת צָרָה איז דאָס פאַר יעקב, אָבּער פוּן איר וועט ער יושע [ישע] ווערן. 8 און עס וועט זײַן אין יום ההוא, אמר ה' צבָאות, וועל איך שבר זײַן יאָך פוּן דײַן צַוָּאר, און דײַנע מוֹסֵר וועל איך נתק; און מער וועלן נישט יעבדוּ [עבד] מיט אים זָרִים. 9 נײַערט זיי וועלן עבד ה' אֱלֹקֵיהֶם, און דוד זייער מלך, וואָס איך וועל זיי קום ]

https://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU

https://www.youtube.com/watch?v=1crRDvVL5eY

https://www.youtube.com/watch?v=RLDHti-XJS0

https://www.youtube.com/watch?v=fld5qXehyGU

https://www.youtube.com/watch?v=wFF0O90OVT4

] . 01 און דו זאָלסט נישט ירא האָבּן, מײַן עֶבד, יעקב, אמר ה', און נישט זיין חתת, ישׂראל, וואָרעם הִנֵּה, איך ישע דיך פוּן דער רחוֹק, און דײַן זֶרַע פוּן אֶרֶץ פוּן זייער שְבִי; און יעקב וועט ווידער זײַן שָקַט און שַאֲנַן [שאן], און קײַנער וועט נישט החריד [חרד]. 11 וואָרעם איך בין מיט דיר, אמר ה', דיך צו ישע; וואָרעם איך וועל עשׂה כָּלָה פוּן כּל הַגּוֹיִם וואָס איך האָבּ דיך אַהין פוץ, אָבּער פוּן דיר וועל איך קיין כָּלָה נישט עשׂה, און איך וועל דיך יִסַּד לויט מִשְפָּט, אָבּער נקּה וועל איך דיך נישט נקּה. 21 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: אָנוּש [אנש] איז דײַן שֶבֶר, נַחֲלָה איז דײַן מַכָּה. 31 קײַנער דָּן נישט פוּן דײַן דִּין ווערן, נישטאָ קיין רְפֻאוֹת תִּעָלָה פאַר מזוֹר פון דיר. 41 אַלע דײַנע אֹהבים האָבּן שכח אָן דיר, זיי דרש נישט אויף דיר; וואָרעם אַ מַכָּה פוּן אַ פײַנט האָבּ איך דיך נכה, אַ מוּסַר אַכְזָרִי, פאַר דײַן רֹב עָוֹן, ווײַל דײַנע חַטָּאת זײַנען עצם. 51 וואָס שרײַסטו אויף דײַן שֶבֶר, וואָס אָנוּש איז דײַן מַכְאוֹב? פאַר דײַן רֹב עָוֹן, ווײַל דײַנע חַטָּאת זײַנען עצם, האָבּ איך דאָס עשׂה צו דיר. 61 אָבּער אַלע דײַנע פארצערער [אכל] וועלן אכל ווערן, און אַלע דײַנע פײַנט וועלן אַלע אין שְבִי הלך, און דײַנע שֹׁאסים [שסס] וועלן צו מְשִׁסָּה ווערן, און אַלע דײַנע בָּזַז וועל איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו בַּז. 71 וואָרעם איך וועל עלה אַן אֲרֻכָה צו דיר, און פוּן דײַנע מַכָּה וועל איך דיך רפא, אמר ה'; ווײַל מען האָט דיך קרא נִדָּחָה [נדח]: צִיוֹן איז זי, קײַנער דרש נישט אויף איר. 81 אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך שוב אום די שְבוּת פוּן די אוהלים פוּן יעקב, און זײַנע משכּנוֹת [משכן] וועל איך רחם; און די עִיר וועט בנה ווערן אויף איר תֵּל, און דער אַרמוֹן וועט ישב אויף זײַן מִשְפָּט. 91 און יצא וועט פוּן זיי אַ תּוֹדָה, און קוֹל פוּן שׂחק; און איך וועל זיי רבה, און זיי וועלן נישט מעט ווערן, און איך וועל זיי כבד, און זיי וועלן נישט צער ווערן. 02 און זײַנע בָּנִים וועלן זײַן ווי פריער [קֶדֶם], און זײַן עדה וועט כון פאַר מיר; און איך וועל זיך פקד מיט אַלע זײַנע לֹחץ. 12 און זײַן אַדִּיר וועט זײַן פוּן אים אַליין, און זײַן מֹשֵל וועט זיין פוּן זײַן קרב; און איך וועל יצא און אים הקרב [קרב], און ער וועט נגש צו מיר; וואָרעם ווער איז דער וואָס קען ערֹב זײַן לֵב צו נגש צו מיר? אמר ה'. 22 און איר וועט מיר זײַן צו עַם, און איך וועל אײַך זײַן צום אלוקים. 32 הִנֵּה, אַ סְעָרָה פוּן ה', חֵמָה איז יצא, סַעַר מתגוֹרֵר [גרר]; אויף דעם קאָפּ פוּן די רשעים וועט ער חול. 42 נישט שוב וועט דער חרוֹן אף ה', בּיז ער עשׂה, און בּיז ער איז מקיים, די מְזִמוֹת פוּן זײַן לֵב; אין אחרית הימים וועט איר דאָס פאַרשטיין [בין]. 52 אין יענער צײַט, אמר ה', וועל איך זײַן לאלוקים בּײַ כּל משפחות ישׂראל, און זיי וועלן מיר זײַן לְעַם.

ירמ13

1 אַזוי האָט ה' אמר: עַם האָט מצא חֵן אין מדבר שָׂרִיד פוּן חֶרֶב; איך הלך אים צו הרגיע [רגע], ישׂראל. 2 פוּן רָחוֹק האָט ה' זיך באַוויזן צו מיר: יאָ, אהבה עוֹלָם האָבּ איך דיך אהב; דעריבער משך איך דיך צו מיט גנאָד [חֶסֶד]. 3 איך וועל דיך ווידער בנה, און וועסט בנה ווערן, בְּתוּלָה ישׂראל; וועסט ווידער עדה דײַנע תֹּף, און יצא אין מָחוֹל מְשַׂחֲקִים [שׂחק]. 4 וועסט נאָך נטע כּרמים אויף די הָרִים פוּן שוֹמרוֹן; נטע וועלן פלאנצער און זיי וועט חלל. 5 וואָרעם יֶש יוֹם, ווען די נֹצְרים [נצר] קרא אויפן הר אפרים: קום!, און לאָמיר עלה קיין צִיוֹן, צו ה' אֱלֹקֵינוּ! 6 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: רנן! מיט שִׂמְחָה וועגן יעקב, און צהל וועגן דעם רֹאש הגּוֹיִם; השמיע [שמע]! הַלְלוּ! און אמר: ישע! ה', דײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], דעם שְאֵרִית פוּן ישׂראל. 7 הִנֵּה, איך ברענג זיי פוּן אֶרֶץ צָפוֹן, און וועל זיי קבץ פוּן ד�ײַרְכָה אֶרֶץ; צווישן זיי דעם עִוֵּר און דעם פִּסֵחַ, די הָרָה און די יֹלֶדֶת [ילה] יחדּו; אַ קהל גָדוֹל וועלן זיי זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] אהער. 8 מיט בְּכִי וועלן זיי בוא , און מיט תַחֲנוּן וועל איך זיי הוביל [יבל]; איך וועל זיי הלך בּיי נחלים מַיִם, אויף אַ דֶּרֶךְ יָשָר וואָס זיי וועלן אויף עס נישט כשל ווערן; וואָרעם איך בין אַן אָב צו ישׂראל, און אפרים, ער איז מײַן בּכוֹר. 9 שמע! דאָס דבַר-ה', איר גּוֹיִם! און נגד! אין די איִּים פוּן דער מרחק, און אמר: דער וואָס האָט זרה ישׂראל, טוּט אים קבץ, און זײַן שומר איבּער אים ווי אַ רֹעֵה זײַן עֵדֶר. 01 וואָרעם ה' האָט פדה יעקב, און אים גאל פוּן דער יָד פוּן דעם חָזָק פוּן אים. 11 און זיי וועלן בוא און רנן אויף דער מרוֹם צִיוֹן, און זיי וועלן נהר אין טוֹב ה', אין דָּגָּן, און אין ווײַן, און אין אייל, און אין יונגע פון צֹאן און בָּקָר; און זייער נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] וועט זײַן ווי אַ גַּן רָוֶה, און זיי וועלן מער ווידער נישט דּאב. 21 דעמאָלט וועט די בְּתוּלָה זיך שׂמח אין מָחוֹל, און בַּחוּרִים און זקנים יחדּו; און איך וועל חפך זייער אֵבֶל אין שׂשׂוֹן, און וועל זיי נחם און זיי דערפרייען אין זייער יָגוֹן. 31 און איך וועל רוּה די נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] פוּן די כֹּהנים מיט דֶשֶן, און עַמִּי וועט זײַן שׂבע [זען "שׂבע" ישעיה 11:35] מיט מײַן טוֹב, אמר ה'. 41 אַזוי האָט ה' אמר: אַ קוֹל ווערט אין רָמָה [זען ירמיה 1:04] שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25], אַ נְהִי, אַ בּכי תמרוּרים; רחל וויינט אויף אירע בָּנִים, זי מאן זיך צו נחם נאָך אירע בָּנִים, ווייל זיי זײַנען מער נישטאָ [זען ירמנה 1:04; מתי 81:2]. 51 אַזוי האָט ה' אמר: מָנַע! דײַן קוֹל פוּן בְּכִי, און דײַנע אויגן פוּן דִּמְעָה, וואָרעם יֵש שָׂכָר פאַר דײַן פְעֻלָּה, אמר ה'; און זיי וועלן זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] פוּן אֶרֶץ פוּן דעם פײַנט. 61 און יֵש תִּקְוָה

[ https://www.youtube.com/watch?v=yPojWphbk1k ]

פאַר דײַן אחרית, אמר ה', און די בָּנִים וועלן זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צו זייער גְּבוּל. 71 שמע האָבּ איך שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] אפרים זיך התנוד [נוד]: האָסט מיך יִסַּר, און איך בין נוסר [יִסַּר], ווי אַן עֵגֶל נישט למד; לאָז מיך שוב, און איך וועל זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31], וואָרעם דו בּיסט ה' אֱלֹקָי. 81 וואָרעם אַחֲרֵי מײַן שוב האָבּ איך נחם געהאַט, און אַחֲרֵי מײַן הוּדע [דעת], האָבּ איך זיך סָפַק אויפן יָרֵךְ; איך בוש און בין נכלם [כלם], ווײַל איך נשׂא די חֶרְפַה פוּן מײַן נְעוּרִים. 91 איז מיר אַ בּן יַקִּיר אפרים, צי אַ יֶלֶד שַעֲשוּעִים? וואָרעם ווי נאָר איך דבר קעגן אים; זכר זכר איך ווידער נאָך אים: דעריבער המה מײַנע מֵעֶה צו אים; רחם וועל איך אים רחם, אמר ה'. 02 נצב! דיר צִיּוּן, שׂים דיר תמרוּרים, שׂית דיין לֵב אויף דעם מְסִלָּה, דעם דֶּרֶךְ וואָס דו בּיסט הלך; שוב! זיך אום, בְּתוּלָה ישׂראל, שוב זיך אום צו די דאָזיקע ערים דײַנע. 12 עַד מָתַי וועסטו זיך התחמק [חמק], בּת ווידערשפעניקע? פאַרוואָר, ה' האָט בּרא אַ חֲדָשָה אויף הָאָרֶץ: די נְקֵבָה זאָל זיך סבב צום גֶבֶר. 22 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: מע וועט נאָך אמר דאָס דאָזיקע דבר אין אֶרֶץ יהודה, און אין זײַנע ערים, ווען איך שוב אום זייער שְבוּה: יְבָרֶכְךָ ה', נָוֶה צֶדֶק, הַר הַקֹדֶש! 32 און יהודה און אַלע זײַנע ערים וועלן דרינען ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] יחדּו: אִכָּרִים, און די וואָס נסע מיט עֵדֶר. 42 וואָרעם איך הִרְוָה [רוה] די נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] עֵיף, און כל נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] וואָס דאב, טוּ איך מלא. 52 דערויף האָבּ איך זיך הקיץ [קיץ, זען דניאל 2:21] און איך ראה; און מײַן שֵנָה איז מיר זיך ערב. 62 הִנֵּה, ימים בּאים, אמר ה', און איך וועל זרע דאָס בּית ישׂראל און דאָס בּית יהודה, מיט זֶרַע אדם, און מיט זֶרַע בְּהֵמָה. 72 און עס וועט זײַן, אַזוי ווי איך האָבּ שָקַד אויף זיי, צו נתש און צו נתץ, און צו הרס און צו אבד, און צו רעע, אַזוי וועל איך שָקַד אויף זיי, צו בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] און צו נטע, אמר ה'. 82 אין יענע טעג וועט מען מער נישט אמר: די אֲבוֹת האָבּן אכל בֹּסֶר, און די ציין פוּן די בָּנִים זײַנען קהה. 92 נײַערט איטלעכער פאַר זײַן עָוֹן וועט מות; כּל הָאָדָם וואָס אכל [זען "אכל" בראשית 71:2; מתי 64:52; יחונן 3:3] די בֹּסֶר, זײַנע ציין וועלן קהה ווערן. 03 הִנֵּה, ימים בּאים, אמר ה', און איך וועל כרת מיט דעם בּית ישׂראל, און מיט דעם בּית יהודה, אַ בְּרִית חֲדָשָה [זען שמות 42-91; קור"ב 21:3; שמות 21:42; קור"ב 71:5; דברים 6:03; יהוּדים אין משיח 21-8:8; רומ' 72-11:11; גלט' 92-72,41,9:3; זען מה"ש 62-81:12; און אויף דעם נעכסטן טאָג איז רַב שָאוּל מיט אוּנדז אַרײַנגעגאַנגען צוּ יַעקֹבן ; און כל זקֵנים זענען אַהין געקוּמען. און אַזוי ווי ער האָט זיי געגעבּן שָלום-עליכם, האָט ער דערציילט בַּארִיכות אלץ וואָס ה' האָט דוּרך זיין עוּבדת קודש געטאָן צווישן די אוּמות-הָעוֹלם. און ווען זיי האָבּן דאָס געהערט, האָבּן זיי האָבן געזאגט, בּרוּך ה' ; און זיי האָבּן צוּ אים געזאָגט : דוּ זעסט, אָח במשיח, וויפל טויזנטער ייִדן עס זענען פאַראַן, וואָס גלויבּן [זען דא פרום משיחיסטים מיט ארטאדאקסיש יידיש אמונה, אמונה אין סיני ברית און זיין מצוות און אויך ברית חדשה, ירמיהו 03:13; מתי 82:62], און זיי זענען כל קַנָאים פאַר דער תּוֹרה [סיני ברית און זיין מצוות מיט ארטאדאקסיש יידיש אמונה, זען מה"ש 42,12:12; אויך רב שָאוּל, זען מה"ש 3:61; 81:81; 61:02; 62:12]; און עטלעכע מענטשן זענען דערציילט אַ קלאָג [שֶקֶר] וועגן דיר, אַז דוּ לערנסט אלע ייִדן, וועלכע געפינען זיך צווישן די אוּמות-הָעוֹלם, אַז דוּ מתנגד לתורת מֹשה [סיני ברית און זיין מצוות], זאָגנדיק אַז זיי זאָלן נישט מַל זיין זייערע יְלָדים, און אויך נישט לעבּן נאָך די מנהגים [זען מח"ש 12:61 און 3:61 צו אפשלאגן שקרים] פוּן דער תּוֹרה [סיני ברית און זיין מצוות]. על-כּן, וואָס זאָלן מיר טאָן? זיי וועלן אַווַדאי הערן, אַז דוּ בּיסט געקוּמען. טוּ דערפאר דאָס, וואָס מיר זאָגן דיר : מיר האָבּן 4 מענטשן, וואָס האָבּן אַ נֵדר אויף זיך [זען מה"ש 81:81; במדבר 12-1:6; רב שָאוּל איז ארטאדאקסיש יידיש פרום]; נעם די דאָזיקע און הִטָּהֵר דיך מיט זיי, און נעם אויף זיך די הוֹצָאות פאַר זיי, אַז זיי זאָלן זיך קענען אָפּגאָלן זייערע קעפּ; און אלע וועלן וויסן אַז דאָס, וואָס זיי האָבּן געהערט וועגן דיר, איז נישט אמת, נייערט אַז אויך דוּ אַליין גייסט אויפן דֶרֶך צַדיקים [פון ארטאדאקסיש יידיש אמונה, זען מה"ש 42,12:12], און אַתָּה בְּעַצְמְךָ הִתְהַלַּכְתָּ שומר מצוות חֲרֵדִי אין די תּוֹרה [זען במדבר 12-1:6; זען מה"ש 3:61; 81:81; 61:02; לוקס וויזט רב שָאוּל פרום און שומר מצוות]. און וואָס שַייך די אוּמות-הָעוֹלם מיט ארטאדאקסיש יידיש אמונה, האָבּן מיר געשריבּן, און גוֹזר געווען, אַז זיי זאָלן זיך אָפּהאַלטן פוּן דעם, וואָס מע האָט מַקריב געווען צוּ אֱ-לִילִים, און פוּן דָּם, און פוּן בּשׂר הַנֶּחֱנָק, און פוּן זנוּת. יעמאָלט האָט רַב שָאוּל גענוּמען די מענטשן [מיט ארטאדאקסיש יידיש אמונה, זען מה"ש 42,12:12], און אויף דעם אַנדערן טאָג האָט ער זיך מְטֹהָרִים מיט זיי, און איז געגאַנגען אין דעם בֵּית-הַמִקדש אַריין, און געלאָזט וויסן, ווען סע וועלן דערפילט ווערן די ימֵי הַטָּהֳרָה, און דער קָרבּן וועט געבּראַכט ווערן פאַר יעדן בן אדם פוּן זיי.]; 13 נישט ווי דער בְּרִית וואָס איך האָבּ כרת [זען "כרת" דניאל 62:9] מיט אבותם אין דעם יוֹם וואָס איך האָבּ חזק זייער יָד זיי צו יצא פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם; וואָרעם זיי האָבּן הֵפֵר [פרר] מײַן בְּרִית, הגם איך בין געווען צו זיי אדון [בעל, מאַן, חָתָן], אמר ה'. 23 נײַערט דאָס וועט זײַן דער בְּרִית וואָס איך וועל כרת מיט דעם בּית ישׂראל אַחֲרֵי יענע טעג, אמר ה': איך נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] ארײַן מײַן תוֹרה [זען התג' 02:3] אין זיי, און אויף זייער לֵב וועל איך זי כתב

https://www.youtube.com/watch?v=vVV6Dli63B4 ]

https://www.youtube.com/watch?v=ZaHi0zuNX1U

https://www.youtube.com/watch?v=bRqI_m2NWD8

https://www.youtube.com/watch?v=w5gSFH3A1fE

https://www.youtube.com/watch?v=J6WmN4tvsSY

https://www.youtube.com/watch?v=7b6Pz85P3-M

https://www.youtube.com/watch?v=kt2KKK-0MNQ

https://www.youtube.com/watch?v=VdUMqFZbn_0

https://www.youtube.com/watch?v=VBZZ3tSsaJs

https://www.youtube.com/watch?v=Xgi3Flz0m18

https://www.youtube.com/watch?v=kSKiYQ71mvQ

https://www.youtube.com/watch?v=eIG2N8ubvl4

]; און איך וועל זיי זײַן צו אלוקים, און זיי וועלן מיר זײַן צו עַם. 33 און זיי וועלן מער נישט למד איטלעכער זײַן רֵעַ, און איטלעכר אחיו, אַזוי צו אמר: ידע ה'! וואָרעם זיי אַלע וועלן מיך ידע, פוּן זייער קָטָן בּיז זייער גּדוֹל, אמר ה'; וואָרעם איך וועל סלח זייער עָוֹן, און זייער חטא וועל איך מער נישט זכר. 43 אַזוי האָט ה' אמר, דער וואָס נתן די שֶמֶש פאַר אַן אוֹר בּײַ יוֹם, און אי חֻקּוֹת [חקה] פוּן יָרֵחַ און כּוֹכָבִים פאַר אַן אוֹר בּײַ לָיְלָה; דער וואָס רגע אויף דעם ים, אַז זײַנע גַּל המה, ה' צבאות איז שמוֹ [זען "שמוֹ" פוּן צֶמַח משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בּעל אותו שם פוּן משיח]: 53 אויבּ די דאָזיקע חֻקִּים וועלן מוש ווערן פוּן פאַר מיר, אמר ה', וועט אויך זֶרַע ישׂראל שבת צו זײַן אַ גּוֹי פאַר מיר כּל הַיָּמִים. 63 אַזוי האָט ה' אמר: אויבּ די הימלען פוּן אויבן וועלן מדד ווערן, און די מוֹסְדוֹת פוּן אֶרֶץ אוּנטן וועלן נחקר [חקר] ווערן, וועל איך אויך מאס [זען "מאס" תהלים 22:811] כל זֶרַע ישׂראל, פאַר אַלע וואָס זיי האָבּן עשׂה, אמר ה'. 73 הִנֵּה, ימים באים, אמר ה', און די עִיר וועט בנה ווערן צו ה', פוּן דעם מגדּל חננאל ביזן שאר הפּנּה. 83 און די קוה הַמִּדָּה וועט יצא ווײַטער, גלייך אַקעגן, ביזן גבעה גָרֵב, און וועט זיך סבב קיין גוֹעָה. 93 און דער כּל הָעֵמֶק פוּן פגרים [פגר] און דֶשֶן, און כּל השדמוֹת [שְדֵמָה] בּיז נַחַל קִדרוֹן, ביזן שער הסוּסים אין מזרח, וועלן זײַן קֹדֶש צו ה'; עס וועט מער נישט נתש ווערן, און נישט נהרס [הרס] ווערן, עוֹד לְעוֹלָם.

ירמ23

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה', אין 01טן שָנָה פוּן צִדקִיָהו מלך יהודה, דאָס איז דאָס 81טע שָנָה פוּן נבוּכַדרֶאצַר. 2 און דער חיל פוּן מלך בָּבֶל האָט צור אויף ירושָלַיִם, און יִרמיָהו הנביא איז געווען כלא אין חָצֵר פוּן דער מַטָּרָה, וואָס אין בּית מלך יהודה. 3 וואָרעם צִדקָיָהו מלך יהודה האָט אים כלא, אַזוי צו אמר: מַדּוּעַ זאָגסטו נביאות, אַזוי צו אמר: אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] די דאָזיקע עִיר אין דער יָד מלך בָּבֶל, און ער וועט זי לכד; 4 און צָדקִיָהו מלך יהודה וועט נישט מלט ווערן פוּן דער יָד פוּן די כַּשְׂדִּים, נײַערט נתן וועט ער נתן ווערן אין דער יָד פוּן מלך בָּבֶל, און ער וועט דבר צו אים פֶּה צו פֶּה, און אויג אין אויג וועט ער אים ראה; 5 און קיין בָּבֶל וועט ער הלך צִדקִיָהון, און דאָרטן וועט ער זײַן בּיז איך פקד זיך אָן אים, אמר ה'; אַז איר וועט לחם מיט די כַּשְׂדִּים, וועט איר נישט צלח? 6 און יִרמיָהו האָט אמר: דאָס דבַר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 7 הִנֵּה, חנַמאַל בּן שַלּוּם דײַן דֹד בוא צו דיר, אַזוי צו אמר: קנה [זען "קנה" משלי 22:8] דיר מײַן שָׂדֶה וואָס אין עַנָתוֹת, וואָרעם צו דיר איז דאָס משפּט הַגְּאֻלָּה צו קנה. 8 און חנַמאַל מײַן בּן דֹּד איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו מיר אין חָצֵר פוּן מַטָרָה, אַזוי ווי דאָס דבַר-ה', און האָט צו מיר אמר: קנה! נָא, מײַן שָׂדֶה וואָס אין עַנָתוֹת, וואָס אין אֶרֶץ בנימין, וואָרעם צו דיר איז דאָס מִשְפָּט הַיְרוּשָה, און צו דיר איז די גאֻלָּה; קנה! עס פאר דיר. האָבּ איך ידע אַז דאָס איז דאָס דבַר-ה'. 9 און איך האָבּ קנה דאָס שָׂדֶה פוּן חֲנַמְאֵל, מײַן בּן דֹד, וואָס אין עַנָתוֹת, און איך האָבּ אים שקל דאָס כֶּסֶף, 7 שֶקל און 01 כֶּסֶף. 01 און איך האָבּ כתב אויף אַ סֵּפֶר, און חתם, און עוד עֵדִים, און שקל דאָס כֶּסֶף אויף אַ מֹאזְנַיִם. 11 און איך האָבּ לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] דעם סֵפֶר הַמִּקְנָה, דעם חתם מיט די מִצְוָה און די חֻקִּים, און דעם גלוּי [גלה]. 21 און איך האָבּ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] דעם סֵּפֶר המקנה צו ברוך בּן נַריָה בּן מַחסֵיָהן, פאַר די אויגן פוּן חנַמאַל מײַן דֹד, און פאַר די אויגן פוּן די עֵדים וואָס האָבּן זיך כתב אויף סֵּפֶר הַמִּקְנָה, פאַר די אויגן פוּן אַלע ייִדן וואָס זײַנען ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין חָצֵר פוּן דער מַטָּרָה. 31 און איך האָבּ צוה בּרוּך פאַר זייערע אויגן, אַזוי צו אמר: 41 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: לקח די דאָזיקע ספרים, דעם דאָזיקן סֵּפֶר המקנה און דאס חתם, און דאָס דאָזיקע גלוּי [גלה], און זאָלסט זיי נתן אין אַ כלי חרשׂ, כדי זיי זאָלן עמד ימים רבּים. 51 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: עס וועלן עוֹד קנה [זען משלי 22:8] ווערן בּתּים און שׂדוֹת און כּרמים אין דעם דאָזיקן אֶרֶץ. 61 און איך האָבּ פלל געווען צו ה' אחרי ווי איך האָבּ נתן דעם סֵפֶר הַמִּקְנָה צו ברוך בּן נֵריָהן, אַזוי צו אמר: 71 וויי, אֲדֹנָי ה'! הִנֵּה, דו האָסט עשׂה די הימלען און הָאָרֶץ מיט דײַן כֹחַ גָדוֹל, און מיט דײַן זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'] נטה; פוּן דיר איז נישט פלא קיין זאַך. 81 עשׂה חֶסֶד מיטן אלפים, און שלם די עָוֹן פוּן די אבות אין דעם חֵיק פוּן זייערע בָּנִים אחרי זיי; דו א-ל הגדוֹל הגבּוֹר, ה' צבָאות איז שמוֹ [זען "שמוֹ" פוּן צֶמַח משיח, זכריה 21-11:6, יהושע/ישוע איז בּעל אותו שם פוּן משיח], 91 גָדוֹל אין עצה, און רב אין עֲלִילִיָּה, וואָס דײַנע אויגן זײַנע פקח אויף כּל דרכים פוּן די בני אדם, צו נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו איש לויט זײַנע דרכים און לויט דער פרי פוּן זײַנע מעללים; 02 דו וואָס האָסט שׂים אֹתוֹת און מֹפתים אין אֶרֶץ מִצרַיִם, און בּיז אויף היום הזה, אי צווישן ישׂראל, אי צווישן אָדָם, און האָסט זיך עשׂה אַ שֵם, אַזוי ווי היום הזה; 12 און האָסט יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] דײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] ישׂראל פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם מיט אֹתוֹת און מיט מוֹפתים [זען מוֹפֵת זכריה 8:3], און מיט אַ יָד חזקה, און מיט אַ זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'] נטה, און מיט מוֹרָא גָדוֹל; 22 און האָסט זיי נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] דאָס דאָזיקע אֶרֶץ, וואָס דו האָסט שבע [זען "שבע," תהלים 4:011, זען דברי הימים א 71:12] צו אבותם זיי צו נתן, אַן אֶרֶץ וואָס זוב מיט חָלָב און דבש; 32 און זיי זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] און האָבּן עס ירש; אָבּער זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו דײַן קוֹל, און אין דײַן תוֹרה זײַנען זיי נישט הלך; אַלע וואָס דו האָסט זיי צוה צו עשׂה האָבּן זיי נישט עשׂה און דו האָסט קרא צו זיי אלע דאָזיקע רָעָה. 42 הִנֵּה, די סֹללוֹת [סֹללה] זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] בּיז דער עִיר, זי צו לכד, און די עִיר ווערט נתן אין דער יָד פוּן די כַּשְׂדִּים וואָס לחם אויף איר, פון וועגן דער חֶרֶב און דעם רָעָב און דער דֶבֶר; און וואָס דו האָסט דבר איז געשען, און הִנֵּה זעסטו עס. 52 און דו, אֲדֹנָי ה', אמר צו מיר: קנה [זען משלי 22:8] דיר דאָס שָׂדֶה מיט כֶּסֶף, און עמד! עֵדים ווען די עִיר ווערט נתן אין דער יָד פוּן די כַּשְׂדִּים. 62 איז דאָס דבַר-ה' געווען צו יִרמיָהון, אַזוי צו אמר: 72 הִנֵּה, איך בין ה' אלוקֵי כּל בָּשָׂר; איז דען פלא פוּן מיר אַ שׂום זאַך? 82 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] די דאָזיקע עִיר אין דער יָד פוּן די כַּשְׂדִּים, און אין דער יָד פוּן נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל, און ער וועט זי לכד. 92 און די כַּשְׂדִּים וואָס לחם אויף דער דאָזיקער עִיר, וועלן בוא און וועלן יצת די דאָזיקע עִיר אין אֵש, און וועלן זי שׂרף מיט די בּתּים וואָס מע האָט קטר אויף זייערע גָּג צו בַּעַל, און נסך נֶסֶךְ צו אלוקים אחרים, כדי מיך צו כעס. 03 וואָרעם די בּני-ישׂראל און בּני-יהודה פלעגן פוּן זייער נְעוּרִים אָן אַךְ עשׂה וואָס איז הָרַע אין מײַנע אויגן; וואָרעם די בּני-ישׂראל אַךְ מיך כעס מיט דעם מַעֲשֵׂה פוּן זייערע יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ], אמר ה'. 13 וואָרעם צו מײַן אף און צו מײַן חֵמָה איז מיר געווען די דאָזיקע עִיר פוּן דעם יוֹם וואָס מען האָט זי בנה [זען "בנה" דניאל 52:9]. און בּיז אויף היום הזה, אַזוי אַז איך מוז זי סור פוּן מײַן פנים, 23 איבּער כל רָעָה פוּן די בּני-ישׂראל און בּני-יהודה, וואָס זיי האָבּן עשׂה מיך צו כעס, זיי, זייערע מלכים, זייערע שׂרים, זייערע כֹּהנים, און זייערע נביאים, און די איש יהודה און די יושבי ירושָלַיִם. 33 און זיי האָבּן פנה צו מיר דעם עֹרֶף און נישט דעם פנים, און איך האָבּ זיי למד, שכם און למד, אָבּער זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו לקח אַ מוּסָר. 43 און זיי האָבּן שׂים זייערע שקוּצים אין דעם בּית וואָס מײַן שֵם ווערט קרא אויף אים, עס צו טמא. 53 און זיי האָבּן בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] די בָּמוֹת פוּן בַּעַל וואָס אין גֵּיא בּן-הִנוֹם, צו העביר [עבר] זייערע בָּנִים און זייערע בָּנוֹת צום מוֹלֶךְ, וואָס נישט איך האָבּ זיי צוה, און נישט מיר איז אויפן לֵב עלה, מע זאָל עשׂה די דאָזיקע תּועֵבָה, כדי צו מאַכן חטא יהודה. 63 אָבּער אַצוּנד, דעריבער, האָט אַזוי אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל אויף דער דאָזיקער עִיר, וואָס איר אמר, זי איז נתן אין דער יָד פוּן מלך בָּבֶל דורך דער חֶרֶב, און דורך דעם רָעָב, און דורך דער דֶבֶר: 73 הִנֵּה, איך קבץ זיי אַיין פוּן כּל ארצוֹת, וואָס איך האָבּ זיי נדּח אַהין אין מײַן אף, און אין מײַן חֵמָה, און אין קצף גדוֹל, און איך וועל זיי שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צו דעם מקוֹם הזה, און זיי מאַכן ישב אין בֶּטַח. 83 און זיי וועלן מיר זײַן צו עַם, און איך וועל זיי זײַן צו אלוקים. 93 און איך וועל זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] לֵב אֶחָד, און דֶּרֶךְ אֶחָד, ירא צו האָבּן פאַר מיר כּל הימים, כדי זיי זאָל טוֹב זײַן, און זייערע בָּנִים אחרי זיי. 04 און איך וועל זיי כרת בְּרִית עוֹלָם, אַז איך וועל זיך נישט שוב פוּן אחרי זיי כדי איך זאָל זיי יטב; און מײַן ירא וועל איך נתן אין זייער לֵב, נישט צו סור פוּן מיר. 14 און איך וועל מיך שׂושׂ איבּער זיי, זיי צו יטב, און וועל זיי נטע אין דעם דאָזיקן אֶרֶץ מיט אֶמֶת, מיט מײַן כּל לֵב, און מיט מײַן כּל נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35]. 24 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: אַזוי ווי איך האָבּ געבראַכט אויף דעם דאָזיקן עַם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] דאָס דאָזיקע כּל הָרָעָה הגדולה, אַזוי בּרענג איך אויף זיי דאָס כּל הַטּוֹבָה וואָס איך דבר אָן וועגן זיי. 34 און שָׂדֶה וועט קנה [זען משלי 22:8] ווערן אין דעם דאָזיקן אֶרֶץ, וואָס איר אמר, עס איז אַ שְמָמָה, אָן אָדָם אָדער בּהמה, עס איז נתן אין דער יָד פוּן די כַּשְׂדִּים. 44 מע וועט קנה [זען משלי 22:8] שדוֹת [שְדֵה] פאַר כֶּסֶף, און מע וועט כתב סֵפֶר, און חתם, און עוד עֵדים, אין אֶרֶץ בנימין, און אַרום ירושָלַיִם, און אין די ערים פוּן יהודה, און אין די ערים פוּן דעם הר, און אין די ערים פוּן דער שְפֵלָה, און אין די ערים פוּן הנֶּגֶב; וואָרעם איך וועל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זייער שבוּת, אמר ה'.

ירמ33

1 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהון אַ צווייט מאָל, ווען ער איז נאָך געווען עצר אין חָצֵר מטּרה, אַזוי צו אמר: 2 אַזוי האָט אמר ה' וואָס האָט עס עשׂה, ה' וואָס האָט דאָס יצר עס צו כון, דער וואָס שְמוֹ איז ה': 3 קרא! מיך, און איך וועל דיר ענה, און איך וועל דיר נגד גדוֹלוֹת, און בצרות [בצר] וואָס דו ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] נישט. 4 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל אויף די בּתּים פוּן דער דאָזיקער עִיר, און אויף די בּתּים פוּן די מלכים פוּן יהודה, וואָס זײַנען נתץ געוואָרן פאַר די סֹללות [סֹללה] און פאַר דער חֶרֶב, 5 וואָס זיי בוא צו לחם דערויף מיט די כַּשְׂדִּים, און זיי מלא מיט די פגרים פוּן אָדָם וואָס איך האָבּ נכה אין מײַן אף און אין מײַן חֵמָה, און וואָס איבּער אַלע זייער רָעָה האָבּ איך סתר מײַן פנים פוּן דער דאָזיקער עִיר: 6 הִנֵּה, איך ברענג אויף איר אַן אֲרוּכָה און א מַרְפֵּה, און וועל זי רפא [זען "רפא" ישעיהו 5:35]; און איך וועל זיי גלה אַן עֲתֶרֶת פוּן שלום און אֶמֶת. 7 און איך וועל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] די שְבוּת פוּן יהודה, און די שְבוּת ישׂראל, און וועל זיי בנה אַזוי ווי פריער. 8 און איך וועל זיי טהר פוּן אַלע זייער עָוֹן וואָס זיי האָבּן חטא צו מיר, און וועל סלח אַלע זייערע עֲוֹנוֹת וואָס זיי האָבּן חטא צו מיר, און וואָס זיי האָבּן פשע אקעגן מיר. 9 און עס וועט מיר זײַן פאַר אַ שֵם פוּן שׂשׂוֹן, פאַר אַ תהלה, און פאַר אַ תפארה, בּײַ כּל גּוֹיִם פוּן הָאָרֶץ, וואָס וועלן שמע כּל הטוֹבה וואָס איך עשׂה מיט זיי, און וועלן פחד און רגז פוּן וועגן כל הטוֹבָה און פוּן וועגן כל השלוֹם וואָס איך עשׂה פאר איר. 01 אַזוי האָט ה' אמר: עס וועט נאָך שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] ווערן אין דעם מקוֹם הזה, וואָס איר אמר, ער איז חרב, אַן אָדָם און אַ בּהמה, אין די ערים פוּן יהודה, און אין די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָלַיִם, וואָס זײַנען שמם, אַן אָדָם, און אַ יוֹשֵב, און אַן בּהמה, 11 דער קוֹל פוּן שָׂשׂוֹן און דער קוֹל פוּן שׂמחה, דער קוֹל פוּן חָתָן און דער קוֹל פוּן כַּלָּה, דער קוֹל פוּן די וואָס אמר: הוֹדוּ [ידה] ה' צבָאות, וואָרעם ה' איז טוֹב, כִּי לעוֹלם חַסְדּוֹ! פוּן די וואָס בּרענגען תוֹדה אין בּית ה'; וואָרעם איך וועל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] די שְבוּת הָאָרֶץ אַזוי ווי פריער, אמר ה'. 21 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: עס וועט נאָך זײַן אין דעם מקוֹם הזה וואָס איז חרב, אָן אָדָם אָדער בּהמה, און אין אַלע זײַנע ערים, אַ נָוֶה פאַר רֹעִים וואָס מאַכן רבץ צֹאן. 31 אין די ערים פוּן דעם הָר, אין די ערים פוּן דער שְפֵלָה, און אין די ערים פוּן הַנֶּגֶב, און אין אֶרֶץ בנימין, און אַרום ירושָלַיִם, און אין די ערים פוּן יהודה, וועלן ווידער עבר צֹאן דורך דעם ידי מוֹנֶה [מנה], אמר ה'. 41 הִנֵּה, ימים באים , אמר ה', און איך וועל מקיים זײַן דעם דבר הטוֹב וואָס איך האָבּ דבר אויף דעם בּית ישׂראל, און אויף דעם בּית יהודה. 51 אין יענע טעג, און אין יענע צײַט, וועל איך מאַכן צמח [זען "צמח" זכריה 21-11:6] פוּן דודן צֶמַח צְדָקָה, און ער וועט עשׂה מִשְפָּט און צדקה אין הָאָרֶץ. 61 אין יענע טעג וועט נוֹשַע [ישע] ווערן יהודה, און ירושָלַיִם וועט שכן אין בֶּטַח; און דאָס איז וואָס מע וועט זי קרא: ה' איז צִדְקֵנוּ! 71 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: עס וועט נישט כרת [זען "כרת" דניאל 62:9] ווערן פוּן דודן אן אִיש צו ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף כִּסֵּא בּית ישׂראל; 81 און אויך פוּן די כֹּהנים הַלְוִיִּם וועט נישט כרת [זען "כרת" דניאל 62:9] ווערן אַן אִיש פוּן פאַר מיר, צו עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] עוֹלָה, און צו קטר מִנְחָה, און צו עשׂה זֶבַח, כּל הַיָּמִים. 91 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהון, אַזוי צו אמר: 02 אַזוי האָט ה' אמר: אויבּ איר קענט הפר [פרר] מײַן בְּרִית הַיּוֹם, און מײַן בְּרִית הַלָיְלָה, אַז יוֹמָם וָלַיְלָה זאָלן נישט זײַן אין זייער עת, 12 וועט אויך מײַן בְּרִית הֵפֵר [פרר] ווערן מיט דוד מײַן עֶבֶד [זען ישעיה 11:35 משיח בן דוד מיין עֶבֶד], אַז פוּן אים זאָל נישט זײַן אַ בּן צו מלך אויף זײַן כִּסֵּא, און מיט הַלְוִיִּם כֹּהנים מײַנע מְשָרֵת [שרת]. 22 אַזוי ווי דער צָבָא הַשָמַים קען נישט ספר ווערן, און דער חוֹל פוּן ים קען נישט מדד ווערן, אַזוי וועל איך רבה דעם זֶרַע פוּן מײַן עֶבֶד דוד, און די לויִים וואָס שרת מיר. 32 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהון, אַזוי צו אמר: 42 האָסטו נישט ראה וואָס די דאָזיקע עַם דבר, אַזוי צו אמר: די 2 משפחות וואָס ה' האָט זיי בחר, זיי האָט ער מאס? און עַמִּי גאץ זיי, אַז עס איז מער נישט קיין גוֹי בּײַ זיי. 52 אַזוי האָט ה' אמר: אויבּ איך האָבּ נישט מײַן בְּרִית מיט יוֹמָם וָלַיְלָה, די חֻקּוֹת פוּן שָמַיִם און אֶרֶץ, נישט איך שׂים, 62 וועל איך אויך מאס [זען תהלים 22:811] דעם זֶרַע פוּן יעקב, און דוד מײַן עֶבֶד, נישט צו לקח פוּן זײַן זֶרַע מֹשלים איבּער דעם זֶרַע פוּן אברהם, יצחק, און יעקב; וואָרעם איך וועל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זייער שבוּת, און וועל זיי רחם.

ירמ43

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה', בעת נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל, און זײַן אַלע חיל, און כּל ממלכוֹת פוּן אֶרֶץ מֶמְשֶלֶה פוּן זײַן יָד, און כּל הַעַמִּים, האָבּן לחם אויף ירושָלַיִם און אויף אַלע אירע ערים; אַזוי צו אמר: 2 אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל: הלך, און זאָלסט אמר צו צִדקִיָהו מלך יהודה, און אמר צו אים: אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] די דאָזיקע עִיר אין דער יָד פוּן מלך בָּבֶל, או ער וועט זי שׂרף אין אֵש. 3 און דו וועסט נישט מלט ווערן פוּן זײַן יָד, אָבּער תפשׂ וועסטו תפשׂ ווערן, און אין זײַן יָד וועסטו נתן ווערן, און אויג אין אויג וועסטו ראה מלך בָּבֶל, און פֶּה צו פֶּה וועט ער מיט דיר דבר, און קיין בָּבֶל וועסטו בוא . 4 אָבּער שמע! דאָס דבַר-ה', צִדקִיָהו מלך יהודה: אַזוי האָט ה' אמר אויף דיר: וועסט נישט מות דורכן חֶרֶב. 5 בשלום וועסטו מות, און לויט די מַשְׂרֵפָה פוּן דײַנע אבות, די מלכים ראשֹׁנִים וואָס זײַנען געווען פאַר דיר, אַזוי וועט מען שׂרף נאָך דיר; און וויי אדון! וועט מען ספד אויף דיר, וואָרעם איך האָבּ אַ דבר דבר, אמר ה'. 6 און יִרמיָהו הנביא האָט דבר צו צִדקִיָהו מלך יהודה אַלע די דאָזיקע דברים אין ירושָלַיִם, 7 בעת דער חיל פוּן מלך בָּבֶל האָט לחם אויף ירושָליִם, און אויף אַלע געבּליבּענע ערים פוּן יהודה, אויף לָכיש, און אויף עַזֵקָה; וואָרעם זיי זײַנען שאר צווישן די ערים פוּן יהודה ערים מבצר. 8 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה', אחרי אַז דער מלך צִדקִיָהו האָט כרת [זען "כרת" דניאל 62:9] אַ בְּרִית מיטן כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] אין ירושָלַיִם, צו קרא פאר זיי דרוֹר; 9 צו שלח [פרײַ] איטלעכער זײַן עֶבֶד, און איטלעכער זײַן שִפְחַה, דעם ייִדישן און די ייִדישע, חפשים, אַז קײַנער זאָל נישט עבד מיט זיי, מיט זײַן אח יְהוּדִי. 01 האָבּן שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] כּל השׂרים און דאָס כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], וואָס זײַנען בוא אין דעם בְּרִית צו שלח [פרײַ] איטלעכער זײַן עֶבֶד, און איטלעכער זײַן שפחה, חפשים, נישט צו עבד מיט זיי מער, און זיי האָבּן שמע און האָבּן שלח [פרײַ]. 11 אָבּער דערנאך האָבּן זיי שוב, און האָבּן שוב די עבדים און די שפחות, וואָס זיי האָבּן שלח חפשים [פרײַ], און זיי האָבּן זיי כבשׂ פאַר עבדים און פאַר שפחות. 21 איז דאָס דבר ה' געווען צו יִרמיָהוּן פוּן ה', אַזוי צו אמר: 31 אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל: איך האָבּ כרת [זען "כרת" דניאל 62:9] אַ בְּרִית מיט אבוֹתֵיכם אין דעם יוֹם וואָס איך האָבּ זיי יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם, פוּן דעם בּית עבדים, אַזוי צו אמר: 41 צום סָוף פוּן 7 שָנָה זאָלט איר שלח [פרײַ] איטלעכער זײַן אח הָעִבְרִי, וואָס האָט זיך מכר צו דיר, און האָט דיר עבד 6 שָנָה; זאָלסט אים שלח חָפְשִי [פרײַ] פוּן דיר. אָבּער אבוֹתֵיכם האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו מיר, און נישט נטה זייער אֹזֶן. 51 און איר האָט הַיּוֹם תשובה געטאָן און האָט עשׂה וואָס איז יָשָר אין מײַנע אויגן, צו קרא דְרוֹר איטלעכער צו זײַן רֵעַ, און איר האָט כרת [זען "כרת" דניאל 62:9] אַ בְּרִית פאַר מיר אין דעם בּית וואָס מײַן שֵם ווערט קרא אויף אים. 61 אָבּער איר האָט שוב, און איר האָט חלל מײַן שֵם, און האָט שוב איטלעכער זײַן עֶבֶד, און איטלעכער זײַן שפחה, וואָס איר האָט שלח [פרײַ] פאַר זיך; און איר האָט זיי כבש צו זײַן פאַר עבדים און פאַר שפחות צו אײַך. 71 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר: איר האָט נישט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] צו מיר, צו קרא דרוֹר איטלעכער צו אחיו, און איטלעכער צו זײַן רֵעַ, הִנֵּה קרא איך אײַך "דרוֹר" אמר ה', צו חֶרֶב, צו דֶּבֶר, און צו דעם רָעָב, און איך וועל אײַך נתן פאַר אַ זְוָעָה בּײַ כּל ממלכוֹת הָאָרֶץ. 81 און איך וועל נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] די אנשים וואָס זענען העֹברים [עבר, חָרַג מִן הַמֻּתָּר] מײַן בְּרִית. וואָס האָבּן נישט מקיים געווען די דברים פוּן דעם בְּרִית וואָס זיי האָבּן כרת [זען "כרת" דניאל 62:9] פאַר מיר, בּײַ דעם עֵגֶל וואָס זיי האָבּן כרת אין צווײַען, און זײַנען עבר צווישן זײַנע בֶּתֶר 91 די שׂרים פוּן יהודה, און די שׂרים פוּן ירושָלַיִם, די סריסים, און די כֹּהנים, און דאָס כּל עַם הָאָרֶץ, וואָס זײַנען עבר צווישן די בֶּתֶר פוּן דעם עֵגֶל 02 איך וועל זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן זייערע פײַנט, און אין דער יָד פוּן די וואָס בקש זייער נפש [זען נפש פוּן משיח אן אשם ישעיהו 01:35], און זייערע נְבֵלָה וועלן זײַן צו מאכל פאַרן עוֹף הַשָמָיִם, און פאַר דער בהמה פוּן הָאָרֶץ. 12 און צִדקִיָהו מלך יהודה און זײַנע שׂרים וועל איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן זייערע פײַנט, און אין דער יָד פוּן די וואָס בקש זייער נפש [זען נפש פוּן משיח אן אשם ישעיהו 01:35], און אין דער יָד פוּן דעם חיל פוּן מלך בָּבֶל וואָס האָט עלה פוּן אײַך. 22 הִנֵּה, איך צוה, אמר ה', און וועל זיי שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צו דער דאָזיקער עִיר, און זיי וועלן לחם אויף איר, און וועלן זי לכד, און וועלן זי שׂרף אין אֵש, און די ערים פוּן יהודה וועל איך נתן שְמָמָה אָן אַ יוֹשֵב.

ירמ53

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה' אין די יְמֵי יהוֹיָקים בּן

יֹאשִיָהון, מלך יהודה, אַזוי צו אמר: 2 הלך צו דעם בּית פוּן די רֵכָבים, און זאָלסט דבר צו זיי, און זיי בּרענגען אין בּית ה', אין איינער פוּן די לְשָכות [לִשְכָּה], און זיי שקה ווײַן. 3 האָבּ איך לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] יַאֲזַניָה בּן יִרמיָהו בּן חֲבַצִניָהן, און זײַנע אחים [זען "אחים" תהלים (22)32-(61)71:22, http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU , זען אויך ישעיהו 5:35; זכריה 01:21; משיח בּן דוד דקרוּ חי אויפן בוים, שמואל ב 41:81], און אַלע זײַנע בָּנִים, און דאָס כּל בּית די הָרֵכָבִים. 4 און איך האָבּ זיי געבראַכט אין בּית ה', אין דער לִשְכָּה פוּן די בּני חָנָן בּן יִגדַליָהו דעם אִיש האלוקים, וואָס אֵצֶל [זען "אצל" משלי 03:8] דער לִשְכָּה פוּן די שׂרים, וואָס איבּער דער לִשְכָּה פוּן מַעֲשֵיָהו בּן שַלוּם דעם שֹׁמֵר הַסַּף. 5 און איך האָבּ נתן פאַר בּני-בּית הָרֵכָבִים גָּבִיעַ מלא ווײַן און כּוֹס, און איך האָבּ צו זיי אמר: שתה ווײַן. 6 האָבּן זיי אמר: מיר שתה נישט קיין ווײַן, וואָרעם יוֹנָדָב בּן רֵכָבן, אבינו, האָט אונדז צוה, אַזוי צו אמר: איר זאָלט נישט שתה קיין ווײַן, איר, און אײַערע בָּנִים עַד עוֹלם; 7 און קיין בּית זאָלט איר נישט בנה [זען "בנה" דניאל 52:9], און קיין זֶרַע זאָלט איר נישט זרע, און קיין כֶּרֶם זאָלט איר נישט נטע, און נישט האָבּן; נײַערט אין אוהלים זאָלט איר ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אַלע אײַערע ימים, כדי איר זאָלט חיה ימים רבּים על פּני האדמה וואָס איר גור דאָרטן. 8 און מיר האָבּן שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו דעם קוֹל יהוֹנָדָב בּן רֵכָבן, אבינו, אין אַלע וואָס ער האָט אונדז צוה, נישט צו שתה קיין ווײַן כּל יָמֵינוּ, מיר, אונדזערע נָשִים, אונדזערע בָּנִים, און אונדזערע בָּנוֹת; 9 און נישט צו בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] קיין בּתּים פאַר אונדז צום ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6], און קיין כֶּרֶם, און קיין שָׂדֶה, און קיין זֶרַע, זאָל בּײַ אונדז נישט זײַן. 01 און מיר זײַנען ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין אוהלים, און מיר האָבּן שמע און עשׂה אַזוי ווי אַלע וואָס אבינו יוֹנָדָב האָט אונדז צוה. 11 און עס איז געווען, אַז נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל איז עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אויפן הָאָרֶץ, האָבּן מיר אמר: בוא! און לאָמיר בוא אין ירושָלַיִם פוּן וועגן דעם חיל פוּן די כַּשְׂדִּים, און פוּן וועגן דעם חיל פוּן אַרָם; און מיר האָבּן זיך ישב אין ירושָלַיִם. 21 איז דאָס דבַר-ה' געווען צו יִרמיָהון, אַזוי צו אמר: 31 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: הלך, און זאָלסט אמר צו די איש יהודה, און צו די יושבי ירושָלַיִם: ווילט איר נישט אַ מוסר לקח צו שמע צו מײַנע דברים? אמר ה'. 41 עס איז געווען קום די דברים פוּן יהוֹנָדָב בּן רֵכָבן, וואָס האָט צוה זײַנע בָּנִים נישט צו שתה קיין ווײַן, און זיי שתה נישט בּיז אויף היום הזה, ווײַל זיי שמע דעם מצוה פוּן אֲבִיהֶם, און איך האָבּ דבר צו אײַך, שכם און דבר, און איר האָט נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו מיר. 51 און איך האָבּ שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו אײַך אַלע מײַנע עבדים די נביאים, שכם און שלח, אַוזי צו אמר: שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] אײַך נָא איטלעכער פון זײַן דֶּרֶךְ הָרָעָה, און יטב אײַערע מעללים, און איר זאָלט ניאט הלך אחרי אלוקים אחרים זיי צו עבד, און בלײַבט ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף האדמה וואָס איך האָבּ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אײַך און אבוֹתֵיכם; אָבּער איר האָט נישט נטה אײַער אֹזֶן, און נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו מיר. 61 פארוואָר, ווײַל בּני-יהוֹנָדָב בּן רֵכָבן האָבּן קום געווען דעם מצוה פוּן אֲבִיהֶם, וואָס ער האָט זיי צוה, און דאָס דאָזיקע עַם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] האָט נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו מיר, 71 דעריבער האָט אַזוי אמר ה' אלוקי צבָאות, אלוקי ישׂראל: הִנֵּה, איך בּרענג אויף יהודה און אויף כּל יושבי ירושָלַיִם דאָס כּל הָרָעָה וואָס איך האָבּ דבר אויף זיי; ווײַל איך האָבּ דבר צו זיי, און זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81], און איך האָבּ קרא צו זיי און זיי האָבּן זיך נישט ענה. 81 און צו דעם בּית פוּן די רֵכָבים האָט יִרמיָהו אמר: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: ווײַל איר האָט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו דעם מצוה פוּן יהוֹנָדָב אֲבִיכֶם, און איר האָט שמר אַלע זײַנע מצוה, און איר האָט עשׂה אַזוי ווי אַלע וואָס ער האָט אײַך צוה, 91 דעריבער האָט אַזוי אמר ה' צבאות אֱלֹקֵי ישׂראל: עס וועט נישט יִכָּרֵת [זען "יִכָּרֵת משיח" דניאל 62:9] איש פוּן יוֹנָדָב בּן רֵכָבן צו עמד פאַר מיר כּל הימים.

ירמ63

1 און עס איז געווען אין 4טן שָנָה פוּן יהוֹיָקים בּן יֹאשִיָהון, מלך יהודה, איז געווען דאָס דאָזיקע דבר צו יִרמיָהון פוּן ה', אַזוי צו אמר: 2 לקח דיר אַ מגילה סֵפֶר, און זאָלסט כתב אויף איר כּל הדברים וואָס איך האָבּ דבר צו דיר אויף ישׂראל, און אויף יהודה, און אויף כּל הַגּוֹיִם, פוּן דעם יוֹם וואָס איך דבר צו דיר, פוּן די יְמֵי יֹאשָיָהון און בּיז אויף היום הזה. 3 אפשר וועט דאָס בּית יהודה שמע דאָס כּל הָרָעָה וואָס אויף זיי איך חשב צו עשׂה; כדי זיי זאָלן זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] איטלעכער פוּן זײַן דֶּרֶךְ הָרָעָה, און איך זאָל סלח זייער עָוֹן און זייער חַטָּאת. 4 האָט יִרמיָהו קרא ברוך בּן נֵרִיָהן, און ברוך האָט כתב פוּן פֶּה יִרמיָהו כּל דּברֵי ה', וואָס ער האָט צו אים דבר, אויף אַ מגילה סֵפֶר. 5 און יִרמיָהו האָט צוה ברוך, אַזוי צו אמר: איך בין עצר, איך קען נישט בוא אין בּית ה'; 6 דעריבער זאָלסט דו בוא, און לײַענען [קרא] פוּן דער מגילה וואָס דו האָסט כתב פוּן מײַן פֶּה, די דברים פוּן ה', אין די אוזנַיִם פוּן הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], אין בּית ה' אין אַ יוֹם צוֹם; און אויך אין די אוזנַיִם פוּן כּל יהודה וואָס בוא פוּן זייערע ערים, זאָלסטו זיי לײַענען [קרא]. 7 אפשר וועט נפל זייער תְּחִנָּה פאַר ה', און זיי וועלן זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] איטלעכער פוּן זײַן דֶּרֶךְ הָרָעָה; וואָרעם גָדוֹל איז דער אף און דער חֵמָה וואָס ה' האָט דבר אויף דעם דאָזיקן עַם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 8 האָט ברוך בּן נֵרִיָהן עשׂה אַזוי ווי אַלע וואָס יִרמיָהו הנביא האָט אים צוה צו לײַענען [קרא] פוּן דעם סֶפֶר די דברים פוּן ה' אין בּית ה'. 9 און עס איז געווען אין 5טן שָנָה פוּן יהוֹיָקים בּן יֹאשָיָהון מלך יהודה, אין 9טן חוֹדש, האָבּן קרא אַ צוֹם פאַר ה' דאָס כּל הָעָם אין ירושָלַיִם, און דאָס כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וואָס איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] פוּן די ערים פוּן יהודה צו ירושָלַיִם. 01 און ברוך האָט געלײַענט [קרא] פוּן דעם סֶפֶר די דברים פוּן יִרמיָהון אין בּית ה', אין דער לִשְכָּה פון גמַריָהו בּן שָפָן דעם סֹפֵר, אין דעם חָצֵר הַעֶלְיוֹן, אין פּתח שַעַר הֶחָדָש פוּן בּית ה', אין די אוזנַיִם פוּן כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 11 האָט מיכָיהו בּן גמַריָהו בּן שָפָנען שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] פוּן סֶפֶר כּל דברי ה', 21 און ער האָט ירד צום בּית המלך, אין דעם לִשְכָּה פון סֹפֵר; און הִנֵּה דאָרטן ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] כּל השׂרים, אֶלישָמָע דער סֹפֵר, און דלָיָהוּ בּן שמַעיָהון, און אֶלנָתָן בּן עַכבּוֹרן, און גמַריָהו בּן שָפָנען, און צִדקִיָהו בּן חנַניָהון, און כּל השׂרים. 31 האָט זיי מיכָיהו נגד כּל הדברים וואָס ער האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] ווען ברוך האָט געלײַענט [קרא] פוּן סֶפֶר אין די אֹזֶן הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 41 און כּל השׂרים האָט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו ברוך יהודי בּן נתַניָהו בּן שֶלֶמיָהו בּן כּושין, אַזוי צו אמר: די מגילה וואָס דו האָסט פוּן איר געלײַענט [קרא] אין די אוזנַיִם פוּן הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], לקח זי אין דײַן יָד, און הלך אַהער. האָט ברוך בּן נֵריָהן לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] די מְגִילָּה אין זײַן יָד, און איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו זיי. 51 האָבּן זיי אמר צו אים: ישב נָא, און לײַען [קרא] זי אין אונדזערע אוזנַיִם; און ברוך האָט געלײַענט [קרא] אין זייערע אוזנַיִם. 61 און עס איז געווען, ווי זיי האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] כּל הדברים, אַזוי האָבּן זיי איש צו רֵעַ פָּחַד, און זיי האָבּן אמר צו ברוך: נגד מוזן מיר נגד צו דעם מלך אלע דאָזיקע דברים. 71 און ברוך האָבּן זיי שאל [זען תהלים 21-7:2], אַזוי צו אמר: נגד אונדז נָא, ווי אַזוי האָסטו כתב די כּל הדברים פון זײַן פֶּה? 81 האָט ברוך צו זיי אמר: ער פלעגט קרא צו מיר מיט זײַן פֶּה אַלע די דאָזיקע דברים, און איך פלעג כתב אויפן סֶפֶר מיט דִּיוֹ. 91 האָבּן די שׂרים אמר צו ברוך: הלך! סתר זיך, דו, און יִרמיָהו, און קײַנער זאָל נישט ידע וווּ איר זײַט. 02 און זיי זײַנען בוא צום מלך אין חָצֵר; און די מְגִלָּה האָבּן זיי פקד אין דער לִשְכָּה פוּן אֶלישָמָע דעם סֹפר; און זיי האָבּן נגד אין די אוזנַיִם פוּן המלך כּל הדברים. 12 האָט דער מלך שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] יהודי צו לקח די מְּגִלּה, און ער האָט זי לקח פוּן דער לִשְכָּה פוּן אֶלישָמָע דעם סֹפֵר; און יהודי האָט זי געלײַענט [קרא] אין די אוזנַיִם פוּן המלך, און אין די אוזנַיִם פוּן כָּל השׂרים וואָס זײַנען עמד לעבּן המלך. 22 און דער מלך איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין דעם בּית החֹרֶף און דאָס איז געווען אין 9טן חוֹדש, און דער אָח מבֹערת [בער] איז געווען פאַר אים. 32 איז ווי יהודי האָט קרא 3 דְּלָתוֹת [דֶלֶת] אָדער 4, אַזוי האָט ער עס קרא מיטן שרײַבערמעסער [תַּעַר הסֹפֵר], און שלך אויפן אֵש וואָס אין אָח, בּיז די כּל הַמְּגִלָּה איז תמם געוואָרן אויף דעם אֵש וואָס אין אָח

[ https://www.youtube.com/watch?v=4h-MtY0FQRw

[ https://www.youtube.com/watch?v=oZ8wl8icPPs

. 42 און זיי האָבּן זיך נישט פחד, און נישט קרע זייערע בגדים, דער מלך און אַלע זײַנע עבדים וואָס האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] אַלע די דאָזיקע דברים. 52 און הגם אֶלנָתָן און דלָיָהו און גמַריָהו האָבּן זיך פגע [זען "פגע" ישעיה 21:35] בּײַם מלך נישט צו שׂרף די מְּגִלָּה, האָט ער דאָך נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו זיי. 62 און דער מלך האָט צוה ירַחמְאֵל בּן המלך, און שרָיָהו בּן עַזריאֵלן, און שֶלֶמְיָהוּ בּן עַבדְּאֵלן, צו לקח ברוך דעם סֹפֵר און יִרמיָהו הנביא, אָבּער ה' האָט זיי סתר. 72 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהון, אחרי דער מלך האָט שׂרף די מְגִלָּה מיט די דברים וואָס ברוך האָט כתב פוּן פֶּה פון יִרמיָהו אַזוי צו אמר: 82 שוּב! לקח! דיר אַן אַנדער מְגִלָּה, און כתב! אָן אויף איר כּל הדברים הראשֹׁנים וואָס זײַנען געווען אויף דער מְגִלָּה הרִאשֹׁנָה, וואָס יהוֹיָקים מלך יהודה האָט שׂרף. 92 און אויף יהוֹיָקים מלך יהודה זאָלסטו אמר: אַזוי האָט ה' אמר: דו האָסט שׂרף די דאָזיקע מְגִלָּה, אַזוי צו אמר: מַדּוּעַ האָסטו כתב אויף איר, אַזוי צו אמר: בוא וועט בוא מלך בָּבֶל, און ער וועט שחת דאָס דאָזיקע אֶרֶץ, און וועט השבּית [שבת] פוּן איר אָדָם און בּהֵמָה? 03 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר אויף יהוֹיָקים מלך יהודה: קײַנער פוּן אים וועט נישט ישב אויפן כִּסֵּא פוּן דוד, און זײַן נְבֵלָה ווער זיך שלך אויף דער חֹרֶב בּײַטאָג, און אויף דער קֶרַח בּײַנאַכט. 13 און איך וועל זיך פקד מיט אים, און מיט זײַן זֶרַע, און מיט זײַנע עבדים, פאַר זייערע עָוֹן, און איך וועל בּרענגען אויף זיי, און אויף די יושבי ירושָלַיִם, און אויף די איש יהודה, דאָס כּל הָרָעָה וואָס איך האָבּ דבר אויף זיי, און זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81]. 23 און יִרמיָהו האָט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] אַן אַנדער מְגִלָּה, און האָט זי נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו ברוך בּן נֵריָהון, דעם סֹפר, און ער האָט כתב אויף איר פוּן פֶּה יִרמיָהו כּל דִּבְרֵי הַסֵפֶר וואָס יהוֹיָקים מלך יהודה האָט שׂרף אין אֵש; און צו זיי זײַנען יסף געוואָרן נאָך דברים רַבִּים אַזוי ווי זיי.

ירמ73

1 און צִדקִיָהו בּן יֹאשִיָהון איז געוואָרן מלך אויף תחת [זען "תחת" בראשית 31:22; זען דניאל 62:9; ישעיה 8-5:35] כָּניָהוּ בּן יהוֹיָקימען, וואָס נְבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל האָט געמאַכט פאַר אַ מלך אין אֶרֶץ יהודה. 2 און ער און זײַנע עבדים און דאָס עַם הָאָרֶץ האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו די דברים פוּן ה', וואָס ער האָט דבר דורך יַד יִרמיָהו הנביא. 3 און דער מלך צִדקִיָהו האָט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] יהוכַל בּן שֶלֶמיָהן, און צפַניָהו בּן מַעֲשֵׂיָהן, דעם כֹהן, צו יִרמיָהו הנביא, אַזוי צו אמר: התפּלל [פלל], נָא, פאַר אונדז צו ה' אֱלֹקֵינוּ. 4 און יִרמיָהו פלעגט בוא און יצא צווישן הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], וואָרעם מע האָט אים נאָך נישט נתן אין בּית הכלוּא. 5 און דער חיל פוּן פרעֹהן איז יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פוּן מִצרַיִם; און די כַּשְׂדִּים וואָס האָבּן צור אויף ירושָלַיִם, האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] די שֵמַע [זען "שמוּעָה" ישעיהו 1:35] וועגן זיי, און האָבּן עלה פוּן ירושָלַיִם. 6 איז דאָס דבַר-ה' געווען צו יִרמיָהו הנביא, אַזוי צו אמר: 7 אַזוי האָט אמר ה' אלוקי ישׂראל: אַזוי זאָלט איר אמר צו מלך יהודה וואָס שלח אײַך צו מיר מיך צו דרש: הִנֵּה, דער חיל פוּן פרעֹהן וואָס איז יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] אײַך פאר עֵזֶרָה, שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זיך אום צו זײַן אֶרֶץ, מִצרַיִם. 8 און די כַּשְׂדִּים וועלן זיך שוב און וועלן לחם אויף דער דאָזיקער עִיר, און זיי וועלן זי לכד, און וועלן זי שׂרף אין אֵש. 9 אַזוי האָט ה' אמר: איר זאָלט אײַך נישט הִשִיא [נָשָא], אַזוי צו אמר: הלך וועלן הלך פוּן אונדז די כַּשְׂדִּים; וואָרעם זיי וועלן נישט הלך. 01 וואָרעם אַז איר זאָלט נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] דעם כּל חיל כַּשְׂדִּים וואָס לחם אויף אײַך, און אנשים מְדֻּקָּרִים [זען "דקר" זכריה 01:21] זאָלן שאר פוּן זיי, וועלן זיי קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6] איטלעכער אין זײַן אֹהֶל, און וועלן שׂרף די דאָזיקע עִיר אין אֵש. 11 און עס איז געווען, אַז דער חיל פוּן די כַּשְׂדִּים האָט עלה פוּן ירושָלַיִם פאַר דעם חיל פוּן פרעֹהן, 21 איז יִרמיָהו יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פוּן ירושָלַיִם צו הלך קיין אֶרֶץ בנימין, כדי צו חלק דאָרטן [זײַן חלק] צווישן הָעָם. 31 היה, ווי ער איז געווען אין שער בנימין, איז דאָרטן געווען דער בַּעַל פְּקִדֻת, וואָס זײַן שֵם איז געווען יִראיָיה בּן שֶלֶמיָה בּן חנַניָהן; האָט ער תפשׂ יִרמיָהו הנביאן, אַזוי צו אמר: צו די כַּשְׂדִּים ווילסטו נפל. 41 האָט יִרמיָהו אמר: שֶקֶר! איך וויל נישט נפל צו די כַּשְׂדִּים. אָבּער ער האָט נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו אים, און יִראיָיה האָט תפשׂ יִרמיָהון, און האָט אים געבראַכט צו די שׂרים. 51 און די שׂרים האָבּן קצף אויף יִרמיָהון, און האָבּן אים נכה, און אים נתן אין בּית הָאֵסוּר, אין בּית פוּן יהוֹנָתָן דעם סֹפֵר; וואָרעם דאָס האָט מען עשׂה פאַר אַ בּית הַכֶּלֶא. 61 אַז יִרמיָהו איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אין בּית הבּוֹר און אין די חָנוּת, און יִרמיָהו איז דאָרטן ישב ימים רבּים, 71 האָט דער מלך צִדקִיָהו שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3], און האָט אים לקח; און דער מלך האָט אים שאל [זען תהלים 21-7:2] בּײַ זיך אין בּית, בַּסֵּתֶר, און האָט אמר: פאַראַן אַ דָבָר-ה'? האָט יִרמיָהו אמר: פאַראַן; און ער האָט אמר: אין דער יָד פוּן מלך בָּבֶל וועסטו נתן ווערן. 81 און יִרמיָהו האָט אמר צום מלך צִדקִיָהון: וואָס האָבּ איך חטא קעגן דיר, און קעגן דײַנע עבדים, און קעגן דעם דאָזיקן עַם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], וואָס איר האָט מיך נתן אין בּית הַכֶּלֶא? 91 און אַוווּ זײַנען אײַערע נביאים וואָס האָבּן אײַך נביאות געזאָגט, אַזוי צו אמר: מלך בָּבֶל וועט נישט בוא אויף אײַך און אויף דעם דאָזיקן הָאָרֶץ? 02 און אַצוּנד, שמע צו, נָא, אֲדֹנִי הַמֶלֶךְ; זאָל, נָא, נפל מײַן תְּחִנָּה פאַר דיר, און זאָלסט מיך נישט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] אין בּית יהוֹנָתָן דעם סֹפֵר, און לאָמיך נישט מות דאָרטן. 12 האָט דער מלך צִדקִיָהו צוה, און מע האָט פקד יִרמיָהון אין חצר פוּן דער מַטּרה, און מע האָט אים נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אַ כִּכַּר לֶחֶם יוֹם יוֹם פון דער בעקערגאַס בּיז דאָס כּל הַלֶחֶם איז תמם פוּן דער עִיר. אַזוי איז יִרמיָהו ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין חָצֵר פוּן דער מַטּרה.

ירמ83

1 און שפטיָה בּן מתָנען, און גדַליָהו בּן פַשחוּרן, און יוּכַל בּן שֶלֶמיָהון, און פשחוּר בּן מַלכִּיָּהן, האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] די דברים וואָס יִרמיָהו דבר צו כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], אַזוי צו אמר: 2 אַזוי האָט ה' אמר: דער וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין דער דאָזיקער עִיר וועט מות פוּן דער חֶרֶב, פוּן דעם רָעָב, און פוּן דער דֶּבֶר, און דער וואָס יצא צו די כַּשְׂדִּים, וועט חיה; און זײַן נפש וועט אים זײַן פאר שָלָל [זען "שלל" ישעיהו 01:35] און ער וועט חיה. 3 אַזוי האָט ה' אמר: נתן וועט נתן ווערן די דאָזיקע עִיר אין דער יָד פוּן חיל מלך בָּבֶל, און ער וועט זי לכד. 4 האָבּן די שׂרים אמר צום מלך: זאָל מות ווערן, נָא, דער דאָזיקער אִיש, וואָרעם ער דאָך רִפָה די יָד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] פוּן די אַנְשֵי המלחמה וואָס זײַנען שאר אין דער דאָזיקער עִיר, און די ידים פוּן דעם כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], אַז ער דבר צו זיי אַזוי ווי די דאָזיקע דברים; וואָרעם דער דאָזיקער אִיש דרש נישט שלוֹם פאַר דעם דאָזיקן עַם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] אָבּער בּלויז רעה. 5 האָט דער מלך צִדקִיָהו אמר: הִנֵּה! ער איז אין אײַער יָד; וואָרעם אֵין יכל דער מלך אײַך גאָרנישט אַנטקעגנדיק. 6 האָבּן זיי לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] יִרמיָהון, און האָבּן אים שלך אין דער בּוֹר פוּן מַלכִּיָהוּ בּן המלך, וואָס אין חָצֵר פוּן דער מַטּרה; און זיי האָבּן שלח יִרמיָהון מיט חבלים [חֶבֶל]. און אין דער בּוֹר איז קיין מַיִם נישט געווען, נאָר בּלויז טִיט; און יִרמיָהו איז טבע אין דעם טִיט. 7 האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] עֶבד-מֶלֶך דער כּוּשִי, אַן אִיש אַ סָריס וואָס איז געווען אין בּית המלך, אַז מע האָט יִרמיָהון נתן אין דער בּוֹר; און דער מלך איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין שער בנימין. 8 איז עֶבד-מֶלֶך יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פוּן בּית המלך, און האָט דבר צום מלך, אַזוי צו אמר: 9 אֲדֹנִי המלך, האָבּן רעע זיך די דאָזיקע אנשים מיט אַלע וואָס זיי האָבּן עשׂה צו יִרמיָהו הנביא, וואָס זיי האָבּן אים שלך אין בּוֹר; און ער וועט מות אויף זײַן אָרט פאַר רָעָב; וואָרעם נישטאָ קיין לֶחֶם מער אין עִיר. 01 האָט דער מלך צוה עֶבֶד-מֶלֶך דעם כּוּשִי, אַזוי צו אמר: לקח! מיט דיר פוּן דאָרטן 03 אנשים, און זאָלסט העליה [עלה] יִרמיָהו הנביאן פוּן דער בּוֹר איידער ער וועט מות. 11 האָט עֶבד-מֶלֶך לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] די אנשים מיט זיך, און ער איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אין בּית המלך אונטער דער אוֹצָר, און האָט פוּן דאָרטן לקח אַלטע סחבה און אַלטע מֶלַח, און ער האָט זיי שלח צו יִרמיָהון אין בּוֹר מיט חבלים [חֶבֶל]. 21 און עֶבד-מֶלֶך דער כּוּשִי האָט אמר צו יִרמיָהון: שׂים! נָא, די אַלטע סחבה און די מֶלַח אונטער דײַנע אַצִיל ידים פון אונטער די חבלים [חֶבֶל]. און יִרמיָהו האָט אַזוי עשׂה. 31 און זיי האָבּן משך יִרמיָהון מיט הבלים [חֶבֶל], און האָבּן אים עלה פוּן דער בּוֹר. און יִרמיָהו איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין חָצֵר פוּן דער מַטרה. 41 האָט דער מלך צִדקִיָהו שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] און לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] יִרמיָהו הנביאן צו זיך, צום מָבוֹא השלישי [3טן אַיינגאנג] וואָס אין בּית ה'; און דער מלך האָט אמר צו יִרמיָהון: איך וועל דיך שאל אַ זאַך; זאָלסט נישט כִּחֵד פוּן מיר אַ דבר. 51 האָט יִרמיָהו אמר צו צִדקִיָהון: אַז איך וועל דיר נגד וועסטו דאָך מות מיך מות? און אַז איך וועל דיר יעץ, וועסטו נישט שמע צו מיר. 61 האָט דער מלך צִדקִיָהו שבע [זען "שבע," תהלים 4:011, זען דברי הימים א 71:12] צו יִרמיָהון בַּסֵּתֶר, אַזוי צו אמר: חי ה' וואָס האָט אונדז עשׂה די דאָזיקע נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35], אויבּ איך וועל דיך מות, און אויבּ איך וועל דיך נתן אין דער יָד פוּן די דאָזיקע אנשים וואָס בקש דײַן נפש! 71 האָט יִרמיָהו אמר צו צִדקָיָהון: אַזוי האָט אמר ה' אלוקי צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: אויבּ יצא וועסטו יצא צו די שׂרים פוּן מלך בָּבֶל, וועט דײַן נפש חיה, און די דאָזיקע עִיר וועט נישט שׂרף ווערן אין אֵש; און דו וועסט חיה, אי דײַן בּית [זען "בּית" יִרמיָהו (43)33-(13)03:13]. 81 אויבּ אָבּער וועסט נישט יצא צו די שׂרים פוּן מלך בָּבֶל, וועט די דאָזיקע עִיר נתן ווערן אין דער יָד פוּן די כַּשְׂדִּים, און זיי וועלן זי שׂרף אין אֵש, און דו וועסט נישט מלט ווערן פוּן זייער יָד. 91 האָט דער מלך צִדקִיָהו אמר צו יִמיָהון: איך האָבּ דּאג פאַר די ייִדן וואָס זײַנען נפל צו די כַּשְׂדִּים, אַז מע זאָל מיך נתן אין זייער יָד, און זיי וועלן זיך התעלל [עלל] אָן מיר. 02 האָט יִרמיָהו אמר: מע וועט דיך נישט נתן. שמע! נָא, צו דעם קוֹל ה' אין וואָס איך דבר צו דיר, און עס וועט יטב פאַר דיר, און דײַן נפש וועט חיה. 12 אויבּ אָבּער דו ווילסט מֵאֵן צו יצא, דאָס איז דאָס דבר וואָס ה' האָט מיר געוויזן: 22 און הִנֵּה כּל נָשִים וואָס זײַנען שאר אין בּית מלך יהודה ווערן מוּצָאוֹת [יצא] צו די שׂרים פוּן מלך בָּבֶל, און זיי אמר: דיך הסית [סות] און דיך יכל האָבּן די אנשי שלומינוּ [גדולים און נבי שקר] דײַנע; הטבּע [טבע] אין אין בֹּץ זײַנען דײַנע רגלים [זען תהלים 71:22]; זײַנען זיי [גדולים און נביאי שקר] סוג אהינטער [זיי איבערלאָזן איר הינטער]. 32 און אַלע דײַנע נָשִים און דײַנע בָּנִים מען מוּצאוֹת [יצא] צו די כַּשְׂדִּים, און דו וועסט נישט מלט ווערן פוּן זייער יָד, נײַערט אין דער יָד מלך בָּבֶל וועסטו תפשׂ ווערן, און וועסט מאַכן שׂרף די דאָזיקע עִיר אין אֵש. 42 האָט צִדקִיָהו אמר צו יִרמיָהון: זאָל קײַן איש נישט ידע פוּן די דאָזיקע דברים, און וועסט נישט מות. 52 און אַז די שׂרים וועלן שמע אַז איך האָבּ דבר מיט דיר, און זיי וועלן בוא צו דיר און אמר צו דיר: נגד! אונדז, נָא, וואָס האָסטו דבר צום מלך; זאָלסט נישט כִּחֵד פוּן אונדז און מיר וועלן דיך נישט מות; און וואָס האָט דבר צו דיר דער מלך? 62 זאָלסטו אמר צו זיי: איך האָבּ געלאזט נפל מײַן תְּחִנָּה פאַרן מלך, מיך נישט צו שוב צו בּית יהוֹנָתָן [זען ירמיה 51:73], צו מות דאָרטן. 72 זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] כּל השׂרים צו יִרמיָהון, און האָבּן אים שאל [זען תהלים 21-7:2], און ער האָט זיי נגד אַזוי ווי אַלע די דאָזיקע דברים וואָס דער מלך האָט צוה, און זיי האָבּן אים הֶחֱרִיש [חרש], וואָרעם הַדָּבָר איז נישט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] געוואָרן. 82 און יִרמיָהו איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין חָצֵר פוּן דער מַטָּרָה בּיז דעם יוֹם וואָס ירושָלַיִם איז לכד געוואָרן. און עס איז געווען, אַז ירושָלַיִם איז לכד געוואָרן.

ירמ93

1 אין 9טן שָנָה פוּן צִדקִיָהו מלך יהודה, אין 01טן חוֹדש [יאַנואַר 51 885 לסה"נ], איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל און זײַן כּל חיל אויף ירושָלַיִם, און זיי האָבּן צור אויף איר; 2 אין 11טן שָנָה פוּן צִדקִיָהון, אין 4טן חוֹדש, אין 9טן טאָג פון חוֹדש [יולי 81 685 לסה"נ], איז בקע געוואָרן די עִיר [חוֹמָה]. 3 זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] כּל שׂרים פוּן מלך בָּבֶל, און האָבּן זיך ישב אין מיטלסטן שער: נֵרגַל-שַׂר-אֶצֶר, סַמגַר-נבו, שַ שׂר-סכים רַב-סָריס נֵרְגַל שׂר-אֶצֶר רַב-מָג און כל שְאֵרִית שׂרים פון מלך בָּבֶל. 4 און עס איז געווען, ווי צִדקִיָהו מלך יהודה און כּל אנשי המלחמה האָבּן זיי ראה, אַזוי זײַנען זיי ברח, און זײַנען יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] בּײַ לָיְלָה פוּן עִיר דורך דעם גַּן הַמֶלֶךּ, דורך דעם שער צווישן די 2 חומות; און ער איז יצא אויפן דֶּרֶךְ הָעַרָבָה. 5 האָט דער חיל כַּשְׂדִּים זיי רדף, און זיי האָבּן הִשִׂיג נשׂג צִדקִיָהון אין די ערבות יְרֵחוֹ; און זיי האָבּן אים לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] און אים עלה צו נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל קיין רבלָה אין אֶרֶץ חַמָת, און ער האָט דבר משפטים אויף אים. 6 און מלך בָּבֶל האָט שחט די בּני צִדקִיָהון אין רָבלָה פאַר זײַנע אויגן; אויך כּל חֹרִים [חֹר] פוּן יהודה האָט מלך בָּבֶל שחט. 7 און די אויגן פוּן צִדקִיָהון האָט ער עִוֵּר, און ער האָט אים אסר אין נְחֻשְתַּיִם, אים צו בּרענגען קיין בָּבֶל. 8 און דאָס בּית המלך, און בּית הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], האָבּן די כַשְׂדִּים שׂרף אין אֵש, און די חומות פוּן ירושָלַיִם האָבּן זיי נתץ. 9 און דעם יֶתֶר הָעָם וואָס זײַנען שאר אין דער עִיר, און די נפלים וואָס זײַנען נפל צו אים, און דעם יֶרֶת הָעָם וואָס זײַנען שאר, האָט גלה נבוּזַרְאַדָן דער רב-טַבּחים בָּבֶל. 01 אָבּער פוּן דעם עַם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וואָס זענען הַדַּלִים [דּל] און האָבּן גארנישט געהאַט, האָט נבוּזַרְאַדָן דער רַב טַּבָּחִים שאר אין אֶרֶץ יהודה, און ער האָט זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] כְּרָמִים און יגבים [יגב] אין יום ההוא. 11 און נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל האָט צוה דורך נבוּזַרְאַדָן דעם רַב טַבָּחִים וועגן יִרמיָהון, אַזוי צו אמר: 21 לקח! אים, און שׂים דײַנע אויגן אויף אים, און זאָלסט אים נישט עשׂה קיין שום רע; נײַערט אַזוי ווי ער וועט דיר דבר, אַזוי עשׂה מיט אים. 31 האָט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] נבוּזַרְאַדָן רב טַבָּחִים, און נבוּשַזבָּן רַב-סָריס, און נֵרגַל-שׂר אֶצֶר רב-מָג, און כּל רַבֵּי מלך בָּבֶל 41 האָבּן זיי שלח, און האָבּן לקח יִרמיָהון פוּן חָצֵר הַמַּטָרָה, און האָבּן אים נתן צו גדַליָהוּ בֶּן אַחיקָם בּן שָפָנען, אים צו יצא אהיים. און ער איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] צווישן הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 51 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהון, ווען ער איז געווען עָצַר אין חָצֵר הַמַּטָּרָה, אַזוי צו אמר: 61 הלך, און זאָלסט אמר צו עֶבֶד-מֶלֶך דעם כּוּשִי, אַזוי צו אמר: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך ברענג מײַנע דברים אויף דער דאָזיקער עִיר צו רָעָה, און נישט צו טוֹבה; און זיי וועלן געשען פאַר דיר אין יום ההוא. 71 אָבּער איך וועל דיך נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] אין יום ההוא, אמר ה', און וועסט נישט נתן ווערן אין דער יָד פוּן די אנשים וואָס דו יָגוֹר זיך פאַר זיי. 81 וואָרעם המלט וועל איך דיך המלט, און דורכן חֶרֶב וועסטו נישט נפל, און דײַן נפש וועט דיר זײַן צו שָלָל [זען "שלל" ישעיה 21:35], ווײַל דו האָסט זיך בטח אויף מיר, אמר ה'.

ירמ04

1 דאָס דבר וואָס איז געווען צו יִרמיָהון פוּן ה' נאָכדעם אַז נבוּזַרְאַדָן דער רב טַבָּחִים האָט אים שלח פוּן רָמָה, ווען ער האָט אים לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] און אים אסר אין אזקים [אֲזֵק] צווישן כּל גּלוּת ירושָלַיִם און יהודה וואָס זײַנען גלה קיין בָּבֶל. 2 און דער רב טַבָּחִים האָט לקח יִרמיָהון, און האָט צו אים אמר: ה' אלֹקֶיךָ האָט דבר דאָס דאָזיקע רָעָה אויף דעם מקוֹם הזה, 3 און ה' האָט בוא און עשׂה אַזוי ווי ער האָט דבר; וואָרעם איר האָט חטא צו ה', און איר האָט נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו זײַן קוֹל; דעריבער איז אײַך געשען די דאָזיקע זאַך. 4 און אצוּנד, הִנֵּה, איך האָבּ דיך הַיּוֹם פתח פוּן די אזקים [אזק] וואָס אויף דײַן יָד. אויבּ עס איז טוֹב אין דײַנע אויגן צו בוא מיט מיר קיין בָּבֶל, בוא, און איך וועל שׂים מײַן אויג אויף דיר; אויבּ אָבּער עס איז רעע אין דײַנע אויגן צו בוא מיט מיר קיין בָּבֶל, חדל! ראה דאָס כּל הָאָרֶץ איז פאַר דיר; וווּ עס איז טוֹב און וווּ עס איז יָשָר אין דײַנע אויגן אַהין צו הלך, הלך! 5 און אַז ער האָט נאָך זיך נישט געוואָלט שוב, [נבוּזַרְאַדָן אמר]: שוב! זיך צו גדַליָה בּן אַחיקָם בּן שָפָנען, וואָס מלך בָּבֶל האָט פקד איבּער די ערים פוּן יהודה, און ישב מיט אים צווישן הָעָם; אָדער וווּהין נאָר עס איז יָשָר אין דײַנע אויגן צו הלך, הלך! און דער רב טַבָּחִים האָט אים נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אֲרֻחָה און מַשְׂאֵת, און האָט אים שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3]. 6 און יִרמיָהו איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו גדַליָה בּן אֲחִיקָם קיין מִצְפֶּה. און איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] מיט אים צווישן הָעָם וואָס זײַנען שאר אין הָאָרֶץ. 7 און כּל שׂרים פוּן חיל וואָס אין שָׂדֶה, זיי מיט זייערע אנשים, האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] אַז מלך בָּבֶל האָט פקד גדַליָהו בּן אֲחִיקָם איבערן הָאָרֶץ, און אַז ער האָט פקד אונטער אים אנשים און נָשִים און טף, און פוּן די דַּלָּה פוּן הָאָרֶץ, פוּן די וואָס זײַנען נישט גלה געוואָרן קיין בָּבֶל; 8 און זיי זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו גדַליָהַן קיין מִצְפֶּה: יִשמָעֵאל בּן נתַניָהון, און יוֹחנן און יוֹנתן די בּני קָרֵחן, און שׂרָיָה בּן תַנחוּמֶתן, און די בּני עֵיפַין פוּן נטוֹפָה, און יזַניָהו בּן דעם מַעֲכָתי, זיי מיט זייערע אנשים. 9 און גדַליָהו בּן אחיקָם בּן שָפָנען האָט שבע [זען שבע, תהלים 4:011, זען דברי הימים א 71:12] זיי און זייערע אנשים, אַזוי צו אמר: איר זאָלט נישט ירא האָבּן צו עבד די כַּשְׂדִּים. ישב! [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין הָאָרֶץ, און עבד מלך בָּבֶל, און אײַך וועט יטב. 01 און איך, הִנֵּה ישב איך אין מִצְפה צו עמד פאַר די כַּשְׂדִּים וואָס וועלן בוא צו אונדז; און איר אסף אַיין ווײַן, און קַיִץ, און שֶמֶן, און שׂים ארײַן אין אײַערע כלים, און ישב אין אײַערע ערים וואָס איר האָט תפשׂ. 11 און אויך אַלע ייִדן וואָס אין מואב, און צווישן בּני-עמון, און אין אֶדוֹם, און די וואָס אין כּל אַרָצוֹת, האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] אַז מלך בָּבֶל האָט נתן אַ שְאֵרִית פוּן יהודה, און אַז ער האָט פקד איבּער זיי גדַליָהו בּן אחיקָם בּן שָפָנען. 21 און אַלע ייִדן האָבּן זיך שוב פוּן כּל המקֹמות וואָס זיי זײַנען נדּח געוואָרן אַהין, און זיי זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] קיין אֶרֶץ יהודה צו גדַליָהון קיין מִצְפה; און זיי האָבּן אסף ווײַן און קַיִץ הרבה מְאֹד. 31 און יוֹחנָן בּן קָרֵחן, און כּל שׂרים פוּן חיל וואָס אויפן שָׂדֶה, זײַנען בוא צו גדַליָהון קיין מִצְפֶּה, 41 און זיי האָבּן צו אים אמר: צי ווייסן ווייסטוּ אַז בַּעַליס מלך בּני עַמוֹן האָט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] יִשמָעֵאל בּן נתַניָהן צו נכה דײַן נפש [זען נפש פוּן משיח אן אשם ישעיהו 01:35]? אָבּער גדַליָהו בּן אֲחִיקָם האָט זיי נישט האמין [זען "האמן" בראשית 6:51]. 51 האָט יוֹחנָן בּן קָרֵחַן אמר צו גדַליָהון בַסֵּתֶר אין מִצְפָּה, אַזוי צו אמר: לאָמיך הלך, נָא, און איך וועל נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] יִשמָעֵאל בּן נתַניָהן, און קיין איש וועט נישט ידע. לָמָּה זאָל ער דיר נכה נפש [זען נפש פוּן משיח אן אשם ישעיהו 01:35], און כּל יהודה וואָס זײַנען קבץ אַרום דיר, וועלן פוץ ווערן, און דער שְאֵרִית פוּן יהודה וועט אבד? 61 אָבּער גדַליָהו בּן אֲחִיקָם האָט אמר צו יוֹחנָן בּן קָרֵחַן: זאָלסט נישט עשׂה די דאָזיקע זאך, וואָרעם שֶקֶר זאָגסטו אויף יִשמָעֵאלן.

ירמ14

1 און עס איז געווען אין 7טן חוֹדש, איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] יִשמָעֵאל בּן נתַניָה בּן אֶלישָמָען פוּן זֶרע המלוּכָה, און די רב פון דעם מלך, און 01 אנשים מיט אים, צו גדַליָהו בּן אֲחִיקָם קיין מִצְפֶּה, און זיי האָבּן דאָרטן אכל לֶחֶם יחדּו אין מִצְפֶּה. 2 איז קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6] יִשמָעֵאל בּן נתַניָהן, און די 01 אנשים וואָס מיט אים, און זיי האָבּן נכה גדַליָהו בּן אֲחִיקָם בּן שָפָנען מיטן חֶרֶב; און ער האָט אים מות, דעם וואָס מלך בָּבֶל האָט פקד איבערן הָאָרֶץ. 3 אויך אַלע ייִדן וואָס זײַנען געווען מיט אים, מיט גדַליָהון, אין מִצְפָּה, און די כַּשְׂדִּים וואָס האָבּן זיך דאָרטן מצא, די אַנְשֵי הַמִּלְחָמָה, האָט יִשמָעֵאל נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05]. 4 און עס איז געווען אויפן יוֹם הַשֵנִי נאָכן מות גדַליָהון, ווען קיין איש האָט נאָך נישט ידע, 5 זײַנען בוא אנשים פוּן שכֶם, פון שילוֹ, און פוּן שוֹמרוֹן, 08 איש מיט בערד גֻּלַּח, און קרע בגדים און התגדד; מיט מנחה און לְבוֹנָה אין זייער יָד, אויף צו בּרענגען אין בּית ה'. 6 איז יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] ישמָעֵאל בּן נתַניָהן זיי אַנטקעגן פוּן מִצְפֶּה, הלך און הלך בכה; און עס איז געווען, ווי ער האָט זיי פגש, אַזוי האָט ער צו זיי אמר: בוא צו גדַליָהו בּן אַחיקָמען. 7 איז, ווי זיי זײַנען בוא אין מיטן עִיר, אַזוי האָט יִשמָעֵאל בּן נתַניָהן זיי שחט אין דער בּוֹר אַרײַן, ער און די אנשים וואָס מיט אים. 8 און 01 אנשים האָבּן זיך מצא צווישן זיי, וואָס האָבּן אמר צו יִשמָעֵאלן: מות אונדז נישט וואָרעם מיר האָבּן, מטמוֹן אין שָׂדֶה, חִטִּים און שׂעֹרִים און שֶמֶן און דבש. האָט ער זיך חדל, און האָט זיי נישט מות צווישן זייערע אחים [זען "אחים" תהלים (22)32-(61)71:22, http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU , זען אויך ישעיהו 5:35; זכריה 01:21; משיח בּן דוד דקרוּ חי אויפן בוים, שמואל ב 41:81]. 9 און די בּוֹר וואָס יִשמָעֵאל האָט אַהין שלך כּל פִגְרֵי האנשים וואָס ער האָט נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] לעבּן גדַליָהון, דאָס איז געווען די וואָס דער מלך אָסאָ האָט עשׂה פון וועגן בעְשאָ מלך ישׂראל; זי האָט יִשמָעֵאל בּן נתַניָהן מלא מיט חֲלָלִים. 01 און יִשמָעֵאל האָט שבה דעם כּל שְאֵרִית פוּן הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וואָס אין מִצְפֶּה, די בָּנוֹת הַמֶּלֶךְ, און כּל הָעָם וואָס זײַנען שאר אין מִצְפֶּה, וואָס נבוּזַרְאַדָן רב טַבָּחִים האָט פקד אונטער גדַליָהו בּן אַחיקָמען; האָט זיי יִשמָעֵאל בּן נתַניָהן שבה, און ער איז הלך צו עבר צו בּני-עמון. 11 האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] יוֹחנָן בּן קָרֵחַן, און כּל שָׂרֵי החיל וואָס מיט אים, דאָס כּל הָרָעָה וואָס יִשמָעֵאל בּן נתַניָהן האָט עשׂה. 21 און זיי האָבּן לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] כּל האנשים, און זײַנען הלך צו לחם מיט יִשמָעֵאל בּן נתַניָהן, און האָבּן אים מצא בּײַם מַיִם רַבָּיִם וואָס אין גבעון. 31 און עס איז געווען, ווי דאָס כּל הָעָם מיט ישמעאלן האָבּן ראה יוֹחנָן בּן קָרֵחַן, און כּל שָׂרֵי החיל מיט אים, אַזוי האָבּן זיי זיך שׂמח. 41 און דאָס כּל הָעָם וואָס יִשמָעֵאל האָט שבה פוּן מִצְפֶּה, האָבּן זיך סבב און זיך שוב, און זײַנען הלך צו יוֹחָנָן בּן קָרֵחַן. 51 און יִשמָעֵאל בּן נתַניָהן איז מלט געוואָרן פוּן יוֹחנָנען, מיט 8 אנשים, און איז הלך צו בּני-עמון. 61 און יוֹחנָן בּן קָרֵחַן, און כּל שָׂרֵי החיל וואָס מיט אים, האָבּן לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] כּל שְאֵרִית הָעָם וואָס ער האָט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31] פוּן יִשמָעֵאל בּן נתַניָהן, פוּן מִצְפֶּה, נאָכדעם ווי יענער האָט נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] גדליה בּן אַחיקמען די גְּבָרִים אנשי המלחמה, און די נשים, און די טף, און די סָרִסִים, וואָס ער האָט השיב [שוב] פוּן גבעוֹן; 71 און זיי זײַנען הלך, און זײַנען ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין גרות-כמהם וואָס בּײַ בּית-לחם, כדי צו הלך צו בוא קיין מִצרַיִם. 81 פוּן וועגן די כַּשְׂדִּים: וואָרעם זיי האָבּן ירא געהאַט פאַר זיי, ווײַל יִשמָעֵאל בּן נתַניָהן האָט נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] גדליה בּן אַחיקמען, וואָס מלך בָּבֶל האָט פקד איבערן הָאָרֶץ.

ירמ24

1 און כּל שָׂרֵי החיל, און יוֹחנָן בּן קָרֵחַן, און יזַניָה בּן הוֹשַעיָהן, און דאָס כּל הָעָם פוּן קָטֹן בּיז גָדוֹל, האָבּן נגש, 2 און האָבּן אמר צו יִרמיָהו הנביא: זאָל, נָא, נפל אונדזער תְחִנָּה פאַר דיר, און התפלל [פלל] צו ה' אֱלֹקֶיךָ פאַר אונדז, פאַר דעם דאָזיקן כּל שְאֵרִית, וואָרעם מיר זײַנען פוּן רבה שאר מעט, אַזוי ווי דײַנע אויגן ראה אונדז. 3 און זאָל ה' אֱלֹקֶיךָ אונדז נגד דעם דֶּרֶךְ [זען "דֶּרֶך" מה"ש 2:9] וואָס מיר זאָלן אויף אים הלך, און די זאַך וואָס מיר זאָלן עשׂה . 4 האָט יִרמיָהו הנביא צו זיי אמר: איך האָבּ שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25]; הִנֵּה בין איך מתפלל [פלל] צו ה' אֱלֹקֵיכֶם, אַזוי ווי אײַערע דברים; און עס וועט זײַן, כּל הַדָּבָר וואָס ה' וועט אײַך ענה, וועל איך אײַך נגד; איך וועל נישט מנע פוּן אײַך אַ דבר. 5 האָבּן זיי אמר צו יִרמיָהון: זאָל ה' זײַן עֵד אֶמֶת וְנֶאֱמָן אַקעגן אונדז, אויבּ נישט אַזוי ווי כּל הַדָּבָר מיט וואָס ה' אֱלֹקֶיךָ וועט דיך שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו אונדז, אַזוי וועלן מיר עשׂה. 6 סײַ טוֹב און סײַ רָע וועלן מיר שמע צו דעם קוֹל ה' אֱלֹקֵינוּ, צו וועמָען מיר שלח דיך; כדי אונדז זאָל יטב, אַז מיר וועלן שמע צו קוֹל ה' אֱלֹקֵינוּ. 7 און עס איז געווען צום קֵץ פוּן 01 ימים, איז דאָס דבַר-ה' געווען צו יִרמיָהון. 8 און ער האָט קרא יוֹחנָן בּן קָרֵחַן, און כּל שָׂרֵי החיל וואָס מיט אים, און דאָס כּל הָעָם אופן קָטֹן בּיז גָדוֹל. 9 און ער האָט צו זיי אמר: אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל, צו וועמען איר האָט מיך צו אים שלח, צו מאכן נפל אײַער תְּחִנָּה פאַר אים: 01 אויבּ שוב וועט איר שוב אין הָאָרֶץ הזֹאת וועל איך אײַך בנה און נישט הרס, און וועל אײַך נטע און נישט נתש, וואָרעם איך האָבּ נחם אויף דעם רָעָה וואָס איך האָבּ אײַך עשׂה. 11 איר זאָלט נישט ירא האָבּן פאַר מלך בָּבֶל, וואָס איר האָט ירא פון וועגן אים; איר זאָלט נישט ירא האָבּן פאַר אים, אמר ה', וואָרעם איך בין מיט אײַך, אײַך צו ישע, און אײַך צו נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] פוּן זײַן יָד. 21 און איך וועל אײַך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] רחמים, און ער וועט אײַך רחם, און וועט אײַך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] אויף אײַער אדמה. 31 אויבּ אָבּער איר אמר: מיר וועלן נישט ישב אין דעם דאָזיקן אֶרֶץ, נישט שמע צו דעם קוֹל ה' אֱלֹקֵיכֶם, 41 אַזוי צו אמר: לֹא, נײַערט קיין אֶרֶץ מִצרַיִם וועלן מיר בוא, וווּ מיר וועלן נישט ראה קיין מלחמה, און נישט שמע דעם קוֹל שוֹפר, און מיר וועלן נישט רעב נאָך לֶחֶם; און דאָרטן וועלן מיר ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6]. 51 דעריבער אַצוּנד שמע! דאָס דבַר-ה', איר שְאֵרִית פוּן יהודה: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: אויבּ שׂים וועט איר שׂים אײַער פנים צו בוא קיין מִצרַיִם, און איר וועט בוא צו גור דאָרטן, 61 איז, די חֶרֶב וואָס איר האָט ירא פאַר איר, וועט אײַך דאָרטן נשׂג אין אֶרֶץ מִצרַיִם, און דער רָעָב וואָס איר דאג זיך וועגן אים, וועט אײַך דבק דאָרטן אין מִצרַיִם, און דאָרטן וועט איר מות. 71 און געשען וועט מיט כּל האנשים וואָס האָבּן שׂים זייער פנים צו בוא קיין מִצרַיִם, צו גור דאָרטן, אַז זיי וועלן מות פון דער חֶרֶב, פוּנעם רָעָב, און פוּן דער דֶּבֶר, און פוּן זיי וועט נישט זײַן שָׂרִיד אָדער פָלִיט, פוּן וועגן דעם רָעָה וואָס איך ברענג אויף זיי. 81 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: אַזוי ווי מײַן אף און מײַן חֵמָה איז נִתָּךְ געוואָרן אויף די יושבי ירושָלַיִם, אַזוי וועט נתך ווערן מײַן חֵמָה אויף אײַך, ווען איר בוא קיין מִצרַיִם, און איר וועט זײַן פאַר אַן אָלָה, און פאַר אַ שַמָּה, און פאַר אַ קללה, און פאַר אַ חֶרְפָּה; און איר וועט מער נישט ראה דעם מקוֹם הזה. 91 ה' האָט דבר צו אײַך, איר שְאֵרִית יהודה: איר זאָלט נישט בוא קיין מִצרַיִם; ידע זאָלט איר ידע אַז איך האָבּ אײַך הַיּוֹם עוד. 02 וואָרעם איר האָט הִתְעָה [תעה] אין אײַער נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35], ווען איר האָט מיך שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו ה' אֱלֹקֵיכֶם, אַזוי צו אמר: התפלל [פלל] פאַר אונדז צו ה' אֱלֹקֵינוּ, און אַזוי ווי אַלע וואָס ה' אֱלֹקֵינוּ וועט הייסן, אַזוי נגד אונדז, און מיר וועלן עשׂה. 12 און איך האָבּ אײַך הַיּוֹם נגד, אָבּער איר שמע נישט צו דעם קוֹל ה' אֱלֹקֵיכֶם, און צו אַלע מיט וואָס ער האָט מיך שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו אײַך. 22 און אצינד ידע זאָלט איר ידע, אַז פוּן חֶרֶב, פוּן רָעָב, און פוּן דֶּבֶר וועט איר מות אין דעם מקוֹם וואָס איר חפץ צו בוא צו גור דאָרטן.

ירמ34

1 און עס איז געווען, ווי יִרמיָהו האָט כלה צו דבר צו כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] כּל דברי ה' אֱלֹקֵיהֶם, מיט וואָס ה' אֱלֹקֵיהֶם האָט אים שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו זיי, אַלע די דאָזיקע דברים, 2 אַזוי האָט אמר עַזַריָה בּן הוֹשַעיָהן, און יוֹחנָן בּן קָרֵחַן, און כּל הָאָנָשִים הזדים [זֵד], זאגנדיק צו יִרמיָהון: שֶקֶר זאָגסטו! נישט ה' אֱלֹקֵינוּ האָט דיך שלח צו אמר: איר זאָלט נישט בוא קיין מִצרַיִם צו גור דאָרטן; 3 נײַערט ברוך בּן נֵריָהן הסית [סות] דיך אויף אונדז, כדי אונדז צו נתן אין דער יָד פוּן די כַּשְׂדִּים אונדז צו מות, אָדער אונדז צו גלה קיין בָּבֶל. 4 און יוֹחנָן בּן קָרֵחַן, און כּל שׂרֵי החיל, און כּל הָעָם, האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו דעם קוֹל ה', צו ישב אין אֶרֶץ יהודה. 5 און יוֹחנָן בּן קָרֵחַן, און כּל שָׂרֵי הַחיל, האָבּן לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] דעם כּל שְאֵרִית יהודה וואָס האָבּן זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31] פוּן כּל הגּוֹיִם וואָס זיי זײַנען נדּח געוואָרן אַהין, כדי צו גור אין אֶרֶץ יהודה: 6 די גברים, און די נָשִים, און די טַף, און דעם בָּנוֹת הַמֶּלֶךְ, און כּל הַנֶפֶש וואָס נְבוּזַרְאַדָן רַב טַבָּחִים האָט נוח מיט גדַליָהו בּן אַחיקָם בּן שָפָנען, און יִרמיָהו הנביאן, און בּרוך בּן נֵריָהון; 7 און זיי זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] קיין אֶרֶץ מִצרַיִם; וואָרעם זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו קוֹל ה'; און זיי זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] בּיז תַּחְפַּנְחַס. 8 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהון אין תַּחְפַּנְחַס, אַזוי צו אמר: 9 לקח מיט דײַן יָד אבנים גדֹלים, און זאָלסט זיי טָמַן אין מֶלֶט, אין דעם מַלְבֵּן וואָס בּײַם פּתח פוּן בּית פַרְעֹה אין תַּחְפַּנְחַס, פאַר די אויגן פוּן די אנשים יהודים; 01 און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך שלח און וועל לקח נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל, מײַן עֶבד, און איך וועל שׂים זײַן כִּסֵּא איבּער די דאָזיקע אבנים וואָס איך האָבּ טָמַן, און ער וועט נטה זײַן שַפְרִיר איבּער זיי. 11 און ער וועט בוא, און וועט נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] אֶרֶץ מִצרַיִם; וועמען צו מות צו מות, און וועמען צו שְבי צו שְבי, און וועמען צו חֶרֶב צו חֶרֶב. 21 און איך וועל יצת אֵש אין די בּתּים פוּן די אלוקים פוּן מִצרַיִם; און ער וועט זיי שׂרף, און זיי שבה; און ער וועט עטה אֶרֶץ מִצרַיִם, ווי אַ רֹעֵה עטה זײַן בגד; און ער וועט יצא פוּן דאָרטן בְשָלוֹם. 31 און ער וועט שבר די מַצֵּבוֹת פוּן בּית-שֶמֶש וואָס אין אֶרֶץ מִצרַיִם; און די בּתּים פוּן די אלוקים פוּן מִצרַיִם וועט ער שׂרף אין אֵש.

ירמ44

1 דאָס דבַר-[ה'] וואָס איז געווען צו יִרמיָהון וועגן אַלע ייִדן וואָס זײַנען ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין אֶרֶץ מִצרַיִם, די וואָס זײַנען ישב אין מִגדוֹל, און אין תַּחְפַּנְחַס, און אין נוֹף, און אין אֶרֶץ פַתרוֹס, אַזוי צו אמר: 2 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: איר האָט ראה כּל הָרָעָה וואָס איך האָבּ געבראַכט אויף ירושָלַיִם, און אויף כּל ערים פוּן יהודה; און הִנֵּה זײַנען זיי אַ חָרְבָּה הַיּוֹם הַזֶה, און קײַנער ישב נישט אין זיי; 3 פוּן וועגן זייער רָעָה וואָס זיי האָבּן עשׂה מיך צו כעס, צו הלך צו קטר און צו עבד צו אלוקים אחרים וואָס נישט זיי האָבּן זיי ידע, נישט איר, און נישט אבוֹתֵיכם. 4 און איך האָבּ צו אײַך שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] אַלע מײַנע עבדים די נביאים, שכם און שלח, אַזוי צו אמר: איר זאָלט נישט עשׂה די דאָזיקע זאך הַתֹּעֵבָה וואָס איך האָבּ שׂנא. 5 אָבּער זיי האָבּן נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81], און נישט נטה זייער אֹזֶן צו שוב פון רעה און נישט קטר צו אלוקים אחרים. 6 און מײַן חֵמָה און מײַן אף איז נתך געוואָרן, און האָט בער אין די ערים פוּן יהודה, און אין די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָליִם, און זיי זײַנען געוואָרן אַ חָרְבָּה, א שְמָמָה, אַזוי ווי יוֹם הזה. 7 און אַצוּנד האָט אַזוי אמר ה' אלוקי צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: לָמָה עשׂה איר אײַך אַליין רעה גדוֹלָה, מע זאָל אײַך כרת [זען "יכרת משיח וְאין לוֹ" דניאל 62:9] אִיש און אִשָּה, עוֹלֵל און יוֹנֵק, פוּן צווישן יהודה, אַייך נישט צו יתר שְאֵרִית? 8 מיך צו כעס מיט די מַעֲשֵׂה פוּן אײַערע יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ],

צו קטר צו אלוקים אחרים אין אֶרֶץ מִצרַיִם, וווּ איר בָּאִים צו גור דאָרטן, כדי מע זאָל אײַך כרת [זען "יכרת משיח וְאין לוֹ" דניאל 62:9], און כדי איר זאָלט ווערן פאַר אַ קללה און פאַר אַ חֶרְפָּה צווישן כּל גּוֹיִם פוּן הָאָרֶץ. 9 האָט איר שכח די רָעָה פוּן אבוֹתֵיכם, און די רָעָה פוּן די מלכים פוּן יהודה, און די רָעָה פוּן זייערע נָשִים, און אײַערע רָעָה, און די רָעָה פוּן אײַערע נָשִים, וואָס זיי האָבּן עשׂה אין אֶרֶץ יהודה, און אין די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָלַיִם? 01 זיי זײַנען נישט דּכּא [זען "דכא" ישעיה 5:35] געוואָרן בּיז אויף היום הזה, און זיי האָבּן נישט ירא געהאַט, און זײַנען נישט הלך אין מײַן תוֹרה און אין מײַנע חֻקּוֹת וואָס איך האָבּ נתן פאַר אײַך און פאַר אבוֹתֵיכם. 11 דעריבער האָט אַזוי אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך שׂים מײַן פנים אויף אײַך צו רָעָה, און צו כרת [זען "יכרת משיח וְאין לוֹ" דניאל 62:9] כּל יהודה. 21 און איך וועל לקח דעם שְאֵרִית יהודה וואָס האָבּן שׂים זייער פנים צו בוא קיין אֶרֶץ מִצרַיִם צו גור דאָרטן, און אַלע וועלן תמם ווערן; אין אֶרֶץ מִצרַיִם וועלן זיי נפל; פוּן חֶרֶב, פוּן רָעָב, וועלן זיי תמם ווערן; פוּן קָטֹן בּיז גָדוֹל, פוּן חֶרֶב און פוּן רָעָב וועלן זיי מות; און זיי וועלן זײַן פאַר אַן אָלָה, און פאַר אַ שַמָּה, און פאַר אַ קללה, און פאַר אַ חֶרְפָּה. 31 און איך וועל זיך פקד די וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין אֶרֶץ מִצרַיִם, ווי איך האָבּ זיך פקד ירושָלַיִם, מיט חֶרֶב, מיט רָעָב, און מיט דֶּבֶר. 41 און פוּן דעם שְאֵרִית יהודה בָּאִים קיין אֶרֶץ מִצרַיִם צו גור דאָרטן, וועט נישט זײַן אַ פָּלִיט אָדער שָׂרִיד זיך שוב קיין אֶרֶץ יהודה, וואָס זייער נפש נשׂא זיי זיך ווידער צו ישב דאָרטן; וואָרעם זיי וועלן זיך נישט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31], צוּמאָל ווי פְּלֵטִים [פָּלִיט]. 51 האָבּן ענה יִרמיָהון כּל האנשים וואָס האָבּן ידע אַז זייער נָשִים קטר צו אלוקים אחרים, און כּל הנשים וואָס זײַנען עמד, אַ קהל גָדוֹל, און כל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וואָס זײַנען ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין אֶרֶץ מִצרַיִם, אין פַתרוֹס, אַזוי צו אמר: 61 דאָס דבר וואָס דו האָסט דבר צו אוּנדז אין שֵם ה', שמע מיר דיר נישט צו. 71 נײַערט עשׂה וועלן מיר עשׂה כּל הַדָּבָר וואָס איז יצא פוּן אונדזער פֶּה, צו קטר צו דער מלכה פוּן שָמַיִם [עַשְׂתָּרָה, זען שופטים 31:2], און נסך צו איר נְסָכִים, אַזוי ווי מיר האָבּן עשׂה, מיר און אבוֹתֵינוּ, אונדזערע מלכים און אונדזערע שׂרים, אין די ערים פוּן יהודה, און אין די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָלַיִם; און מיר האָבּן געהאַט לֶחֶם צו שבע [זען "שבע" ישעיה 11:35], און אונדז איז געווען טוֹבים, און הָרָע האָבּן מיר נישט ראה. 81 און פוּן זינט מיר האָבּן חדל קטר צו דער מלכה פוּן שָמַיִם, און נסך צו איר נסכים [נֶסֶךְ], זײַנען מיר חסר אַלע, און פוּן חֶרֶב און פוּן רָעָב ווערן מיר תמם. 91 און אַז מיר [נשים] האָבּן קטר צו דער מלכה פוּן שָמַיִם, און נסך צו איר נסכים [נֶסֶךְ], האָבּן מיר דען אָן אֲנָשֵינוּ איר עשׂה כַּוָּן אין איר העציב, און נסך צו איר נסכים [נֶסֶךְ]? 02 האָט יִרמיָהו אמר צו כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], צו די גברים און צו די נָשִים, צו כּל הָעָם וואָס האָבּן אים נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אַן ענטפער, אַזוי צו אמר: 12 פאַרוואָר, די קִטּר וואָס איר האָט קטר אין די ערים פוּן יהודה, און אין די חוּצוֹת [חוץ] פוּן ירושָלַיִם, איר און אבוֹתֵיכם, אײַערע מלכים און אײַערע שׂרים, און דאָס עַם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] הָאָרֶץ, דעראָן האָט ה' זכר, און עס איז אים עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אויפן לֵב; 22 און ה' האָט מער נישט יכל נשׂא, פוּן וועגן אײַערע רֹעַ מעללים, פוּן וועגן די תוֹעֲבֹת וואָס איר האָט עשׂה און אײַער אֶרֶץ איז געוואָרן פאַר אַ חָרְבָּה, און פאַר אַ שַמָּה, און פאַר אַ קללה, אָן אַ יוֹשב, אַזוי ווי היום הזה. 32 ווײַל איר האָט קטר, און ווײַל איר האָט חטא צו ה', און האָט נישט שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו קוֹל ה', און אין זײַן תוֹרה און אין זײַנען חֻקּוֹת און אין זײַנע עֵדוֹת זײַט איר נישט הלך, דעריבער האָט אײַך קרא דאָס דאָזיקע רָעָה, אַזוי ווי היום הזה. 42 און יִרמיָהו האָט אמר צו כּל הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און צו כּל נָשִים: שמע! דאָס דבַר-ה', איר כּל יהודה וואָס אין אֶרֶץ מִצרַיִם. 52 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל, אַזוי צו אמר: איר און אײַערע נָשִים האָט אי דבר מיט אײַער פֶּה, אי מיט אײַערע יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] מקיים, אַזוי צו אמר: עשׂה וועלן מיר עשׂה אונדזערע נדרים [נדר] וואָס מיר האָבּן נדר צו קטר צו דער מלכה פוּן שָמַיִם, און צו נסך צו איר נסכים [נֶסֶךְ]; מקיים מוזט איר מקיים אײַערע נדרים, און עשׂה מוזט איר עשׂה אײַערע נדרים! 62 דעריבער שמע! דאָס דבַר-ה', איר כּל יהודה וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין אֶרֶץ מִצרַיִם, הִנֵּה שבע [זען "שבע" תהלים 4:011] איך בּײַ מײַן שֵם גדוֹל, אמר ה', מײַן שֵם וועט נישט מער קרא ווערן פוּן דעם פֶּה פוּן כּל איש יהודה אין כּל אֶרֶץ מִצרַיִם, וואָס אמר: חי אֲדֹנָי ה'! 72 הִנֵּה, איך שָקַד אויף זיי צו רָעָה און נישט צו טוֹבָה; און תמם וועלן כּל איש יהודה וואָס אין אֶרֶץ מִצרַיִם פוּן חֶרֶב און פוּן רָעָב, בּיז זיי וועלן כלה ווערן. 82 און פָּלִיט פוּן חֶרֶב וועלן זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם קיין אֶרֶץ יהודה, מַת מִסְפָּר; און ידע וועט דער כּל שְאֵרִית יהודה וואָס זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] קיין אֶרֶץ מִצרַיִם צו גור דאָרטן, וועמעס דבר וועט יקוּם [קום], מײַנס אָדער זייערס. 92 און דאָס איז אײַך דער אוֹת [זען "אוֹת" ישעיה 41:7], אמר ה', אַז איך פקד אײַך אין דעם מקוֹם הזה, כדי איר זאָלט ידע אַז קום וועלן קום ווערן מײַנע דברים אויף אײַך צום רָעָה; 03 אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] פרעֹה-חָפרַע מלך מִצרַיִם אין דער יָד פוּן זײַנע פײַנט, און אין דער יָד פוּן די וואָס בקש זײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח אן אשם ישעיהו 01:35], ווי איך האָבּ נתן צָדקִיָהו מלך יהודה אין דער יָד פוּן נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל, זײַן פײַנט און דער וואָס האָט בקש זײַן נפש.

ירמ54

1 דאָס דבר וואָס יִרמיָהו הנביא האָט דבר צו ברוך בּן נֵריָהן, ווען ער האָט כתב די דאָזיקע דברים אויף אַ סֶפֶר פוּן פֶּה יִרמיָהו, אין 4טן שָנָה פוּן יהוֹיָקים בּן יֹאשִיָהון, מלך יהודה, אַזוי צו אמר: 2 אַזוי האָט אמר ה' אֱלֹקֵי ישׂראל וועגן דיר, ברוך: 3 האָסט אמר: אוֹי איז מיר! וואָרעם ה' האָט יסף יָגוֹן אויף מײַן מַכְאוֹב; איך בין יגע פוּן מײַן אנחה, און מצא נישט קיין מְנוּחָה. 4 אַזוי זאָלסט אמר צו אים: אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, וואָס איך האָבּ בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] הָרַס איך, און וואָס איך האָבּ נטע [זען "נטע" יחזקאל 63-42:63] נתש איך; און אַזוי איז דאָס כּל הָאָרֶץ. 5 און דו בקש דיר גדֹלוֹת? זאָלסט נישט בקש. וואָרעם הִנֵּה, איך ברענג רָעָה אויף כּל בָּשָׂר, אמר ה'; אָבּער דיר וועל איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] דײַן נפש פאר שלל [זען "שלל" ישעיה 21:35], אין אַלע ערטער וואָס דו וועסט הלך אַהין.

ירמ64

1 וואָס דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהו הנביא אויף די גּוֹיִם. 2 אויף מִצרַיִם: אויף דעם חיל פוּן פַרעֹה-נכוֹ מלך מִצרַיִם, וואָס איז געווען בּײַם נָהָר פּרָת אין כַרכְּמִיש, וואָס נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל האָט נכה אין 4טן שָנָה פוּן יהוֹיָקים בּן יֹאשִיָהון, מלך יהודה. 3 ערך מָגֵן און צִנָּה, און נגש אויף מלחמה! 4 אסר די סוּסים און עלה! איר פָּרָשים; און התיצּב [יצב] זיך אין די כוֹבעים [כוֹבַע]; מרק די רֹמַח, לבש די סִרְיֹן! 5 מדּוּע ראה איך זיי חַת נָסוֹג [סוג] אהינטער? און זייערע גיבוֹרים ווערן הכתת [כתת], און נוס אין מָנוֹס, און פנה זיך נישט; מָגוֹר רונד אַרום, אמר ה'. 6 דער קַל קען נישט נוס, און דער גִבּוֹר קען נישט מלט ווערן; אין צפון זײַט נָהָר פּרָת ווערן זיי כשל און נפל. 7 ווער איז דער וואָס עלה ווי דער נילוס, וואָס התגעש [געש] זײַנע מַיִם? 8 מִצרַיִם עלה ווי דער נילוס, און התגעש [געש] מַיִם; און ער אמר: איך וועל עלה, איך וועל כסה אֶרֶץ, איך וועל אבד די עִיר און די יוֹשבים אין איר. 9 עלה! איר סוּסים, און התהלל [הלל], איר מרכּבות [רכב], און זאָלן אַר יצא די גִבּוֹרים, כוּש און פּוּט וואָס תפשׂ אַ מָגֵן, און די לוּדים וואָס תפשׂ דֹּרְכֵי קֶשֶת. 01 און יוֹם ההוּא וועט זײַן בּײַ אֲדֹנָי ה' צבָאות אַ יוֹם נְקָמָה זיך נוֹקם צו זײַן אָן זײַנע פײַנט; און אכל וועט די חֶרֶב און זיך שׂבע [זען "שׂבע" ישעיה 11:35], און זיך רוח מיט זייער דָּם; וואָרעם זבח איז בּײַ אֲדֹנָי ה' צבָאות אין אֶרֶץ צפון בּײַם נָהָר פְּרָת. 11 עלה קיין גִלעָד, און לקח צֵרי, בְּתוּלָה בּת מִצרַיִם; אונזיסט [שוא] האָסטו רִפואות רבה, נישטאָ קיין תְּעָלָה פאַר דיר. 21 שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] האָבּן די גּוֹיִם דײַן קָלוֹן, און דײַן צְוָחָה איז מלא הָאָרֶץ; וואָרעם אַ גִבּוֹר אָן גִבּוֹר האָט כשל, יחדו נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] זײַנען זיי בּײַדע. 31 דאָס דבר וואָס ה' האָט דבר צו יִרמיָהו הנביא וועגן דעם צו בוא פוּן נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל צו נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] אֶרֶץ מִצרַיִם. 41 נגד! אין מִצרַיִם, און השמיע [שמע] אין מִגדוֹל, און השמיע [שמע] אין מִגְדּוֹל און נוֹף און תַחְפַנחֵס; אמר: התיצב [יצב]! זיך און כון דיך, וואָרעם די חֶרֶב אכל רונד אַרום דיר. 51 מַדּוּעַ איז דײַן אַבּיר סחף געוואָרן? ער איז נישט עמד [זען "עמד" ישעיהו 01-1:11], וואָרעם ה' האָט אים הדף. 61 ער האָט רבה די כּוֹשֵל [כשל]; יאָ, איש אויפן זיין רֵעַ זײַנען זיי נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] און זיי האָבּן אמר: קום!, און לאַמיר זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צו אונדזער עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און צו אֶרֶץ פוּן מוֹלַדִתֵּנוּ, פוּן וועגן דער חֶרֶב וואָס ינה. 71 זיי האָבּן דאָרטן קרא: פַרעֹה מלך מִצרַיִם איז בּלויז שָאוֹן; ער האָט געלאזט די מוֹעֵד הֶעֱביר [עבר]. 81 חי אָנִי, אמר דער מֶלֶךְ ה' צבָאות איז שמוֹ, אַז ווי תָבוֹר צווישן די הָרִים, און ווי כַרמֶל בּײַם ים, וועט ער בוא . 91 עשׂה דיר גוֹלָה-כְלים, יוֹשֶבֶת בַּת מִצרַיִם; וואָרעם נוֹף וועט צו שַמָּה ווערן, און נצת [יצת] זײַן אָן אַ יוֹשב. 02 אַן עֵגֶל יְפֵה איז מִצרַיִם, אָבּער די קֶרֶץ פוּן צפון איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9]. 12 אַפילו אירע [מִצרַיִם] שָׂכִיר קריגסלײַט אין איר קְרָב ווי עֲגָלִים מַרְבֵּק, וואָרעם זיי אויך האָבּן זיך פנה, זיי זײַנען נוס יחדו, זיי זײַנען נישט עמד [זען "עמד" ישעיהו 01-1:11]; וואָרעם דער יוֹם זייער אֵיד איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אויף זיי, די צײַט פוּן זייער פְּקֻדָּה. 22 איר קוֹל הלך ווי פוּן אַ נחָש, וואָרעם מיט חיל זיי הלך, און מיט קַרְדֹּם בוא אויף איר, אַזוי ווי האָלצהעקער. 32 זיי כרת איר וואַלד, אמר ה', ווי ער איז נישט צו נֶחְקַר [חקר]; וואָרעם מער ווי אַרְבֶּה זײַנען זיי, און נישטאָ קיין מִסְפַּר צו זיי. 42 געוואָרן צו בוש איז די בַּת מצרים, נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן עַם צָפון. 52 אמר ה' צְבָאוֹת אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך פקד זיך אָמוֹן פוּן נוֹא, און פַרעֹהן, און מִצרַיִם, און אירע אלוקים, און אירע מלכים; אי פַרעֹה אין די וואָס בטח זיך אויף אים. 62 און איך וועל זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן די וואָס בקש זייער נפש [זען "נפש" פוּן משיח אַן אשם ישעיהו 01:35], און אין דער יָד פוּן נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל, און אין דער יָד פוּן זיינע עבדים; און דער נאָך וועט זי שכן ווערן, אַזוי ווי אין די יְמֵי קֶדֶם, אמר ה'. 72 אָבּער דו זאָלסט נישט ירא האָבּן, מײַן עֶבד יעקב, און זאָלסט נישט חתת, ישׂראל, וואָרעם הִנֵּה, איך ישע דיך פוּן דער רחוֹק, און דײַן זֶרַע פוּן אֶרֶץ פוּן זייער שְבי; און יעקב וועט ווידער שקט און שַאֲנָן און וועט נישט חרד. 82 דו זאָלסט נישט ירא האָבּן, מײַן עֶבֶד יעקב, אמר ה', וואָרעם איך בין מיט דיר. כאָטש איך וועל עשׂה אַ כָלָה פוּן כּל הַגּוֹיִם וואָס איך האָבּ דיך הִדִּיחַ [נדּח] אַהין, אָבּער פוּן דיר וועל איך קיין כָּלָה נישט עשׂה; און איך וועל דיך יִסַּר לויט מִשְפָּט, אָבּער נקּה וועל איך דיך נישט נקּה.

ירמ74

1 וואָס דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהו הנביא אויף די פְּלִשְתִּים, איידער פרעֹה האָט נכה עַזָה. 2 אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, מַיִם עלה פוּן צפון, און וועלן ווערן אַ שטף נחל, און שָטַף אֶרֶץ און איר מְלוֹא, די עִיר און די יוֹשבים אין איר; און זעק וועלן די אָדָם, און ילל וועלן כּל יוֹשבים פוּן הָאָרֶץ. 3 איבּער קוֹל שְעָטָה פון פרסות [פרסה] פון זיינע אבּירים [סוּסים], איבּער דעם רַעַש פוּן זײַנע מרכּבות, דעם הָמוֹן פוּן זײַנע גַּלְגַּל, פנה זיך אבות נישט צו בָּנִים, פוּן רִפָּיוֹן פון ידים. 4 פוּן וועגן דעם יוֹם הַבָּא צו שדד כּל פלִשתים, צו כרת [זען "יכרת משיח וְאין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן צוֹר און פוּן צִידוֹן כּל שָׂרִיד עֹזֵר; וואָרעם ה' שדד די פלִשתים, דעם שְאַרִית פוּן אִי כַפתּוֹר. 5 בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] איז קָרְחָה אויף עַזָה; דמה געוואָרן איז אשקלוֹן, דער שאֵרִית פוּן זייער עמק. עַד מָתַי וועסטו זיך התגדד [גדד]? 6 וויי, דו חֶרֶב פוּן ה', בּיז ווי לאנג נאָך וועסטו נישט שקט? אסף! אין דײַן תַּעַר, רגע זיך און ווער דמם. 7 ווי קענסטו זײַן שקט? אַז ה' האָט איר צוה; אויף אַשקלוֹן און אויפן חוֹף פוּן ים, אַהין האָט ער זי יָעַד.

ירמ84

1 אויף מואב. אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: וויי צו נבוֹ, וואָרעם זי איז שדד; צו בוש, לכד, איז קִריָתַים, צו בוש און חתת איז מִשׂגָב. 2 נישטאָ מער דער תהלה פוּן מואב, אין חשבוֹן האָט מען חשב רָעָה אויף איר: הלך, און לאָמיר זי כרת [זען "יכרת משיח וְאין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן צו זײַן אַ גּוֹי! דו אויך, מַדמֵן, וועסט דמם ווערן, דיר וועט הלך די חֶרֶב. 3 קוֹל צעקה פוּן חֹרוֹנים, אַ שֹׁד און אַ שֶבֶר גדוֹל. 4 שבר געוואָרן איז מואב, אירע צָעִיר לאָזן שמע אַ זִעָקָה. 5 וואָרעם דעם מעלה [עלה] פוּן הלחית ער עלה מיט בְכִי אויף בְכִי; וואָרעם אויף דעם מוֹרַד פוּן חוֹרוֹנַיִם זיי שמע צָרֵי צעקה פוּן שֶבֶר. 6 נוס! מלט! אײַער נפש, און זײַט ווי ערוֹעֵר אין דער מדבר. 7 וואָרעם ווײַל דו האָסט זיך בטח אויף דײַנע מַעֲשׂים און אויף דײַנע אוֹצרות, וועסט דו אויך לכד ווערן; און כּמוֹש [זען רות 61:1] וועט אין גלות יצא, זײַנע כֹהנים און זײַנע שׂרים יחדיו. 8 און שוֹדֵד וועט בוא אויף כָּל עִיר, און קיין עִיר וועט נישט מלט ווערן; און אבד וועט דער עֵמֶק, און שמד ווערן וועט דער מִישֹׁר, אַזוי ווי ה' האָט אמר. 9 נתן צִיץ צו מואב, וואָרעם נצא וועט זי יצא; און אירע ערים וועלן צו שַמָּה ווערן, אָן אַ יוֹשֵב אין זיי. 01 אָרוּר דער וואָס עשׂה די מְלָאכָה פוּן ה' רְמִיּה; און ארוּר דער וואָס מנע זײַן חֶרֶב פוּן דָּם! 11 שַאֲנָן געווען איז מואב פוּן זײַן נְעוּרִים אָן, און שקט איז ער אויף זײַנע שֶמֶר, און נישט הוּרַק ריק געוואָרן פוּן כלי צו כלי, און אין גלות איז ער נישט הלך; דעריבער האָט זיך עמד זײַן טעם בּײַ אים, און זײַן ריח האָט זיך נישט נמר [מור]. 21 אָבּער הִנֵּה, ימים באים, אמר ה', און איך וועל שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צו אים צֹעים [צעה], און זיי וועלן אים צעה, און זײַנע כלים וועלן זיי ריק, און זייערע נבלים [נֵבֶל] וועלן זיי נִפֵּץ. 31 און מואב וועט זיך בוֹש מיט כּמוֹש [זען רוּת 61:1], ווי דאָס בּית ישׂראל האָט זיך בוש מיט בּית אֵ-ל זייער מִבְטָח. 41 ווי קענט איר אמר: גִבּוֹרים זײַנער מיר, און אַנְשֵי חיל אין מלחמה? 51 שדד געוואָרן איז מואב, און אויף אירע ערים איז מען עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35]; און זײַנע מִבְחָר בּחוּרים האָבּן ירד צו דער טבח [זען "טבח" ישעיהו 7:35], אמר דער מֶלֶךְ ה' צבָאות איז שְמוֹ. 61 קָרוֹב איז דער אֵיד פוּן מואב צו בוא, און זײַן רָעָה מהר מְאֹד. 71 נָד [נוד] אים אַלע זײַנע סביב, און אַלע וואָס ידע שְמוֹ; אמר: ווי איז שבר דער מַטֵּה עֹז, דער מַקֵּל תפארה! 81 ירד פוּן כּבוֹד, און ישב אין צמא, יֹשֶבֶת [ישב] בַּת דִּיבוֹן, וואָרעם דער שוֹדֵד פוּן מואב איז עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אויף דיר, ער האָט שחת דײַנע מִבְצָר. 91 בּײַם דֶּרֶךְ עמד, און צפה, יֹשֶבֶת פוּן עַרוֹעֵר; שאל [זען "שאל" תהלים 8:2] דעם נָס [נוס] און די נמלטה [מלט]; אמר: וואָס איז געשען? 02 בוש געוואָרן איז מואב, וואָרעם זי איז חתת געוואָרן; ילל און זעק, נגד אין אַרנוֹן, אַז שדד געוואָרן איז מואב. 12 און מִשְפָּט איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אויף דעם אֶרֶץ מִישוֹר; אויף חוֹלוֹן, און אויף יַהצָה, און אויף מֵיפָעַת; 22 און אויף דִּיבוֹן, און אויף נְבוֹן, און אויף בּית-דִבלָתַיִם; 32 און אויף קִריָתַיִם, און אויף בּית-גָמוּל, און אויף בּית-מְעוֹן; 42 און אויף קְרִיּוֹת, און אויף בָּצְרָה, און אויף כּל ערים פוּן אֶרֶץ מואב, די רחֹקוֹת און די קרֹבוֹת. 52 נגדע [גדע] געוואָרן איז דער קֶרֶן פוּן מואָב, און זײַן זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'] איז שבר געוואָרן, אמר ה'. 62 פאַרשיכורט [השכיר] אים, וואָרעם קעגן ה' האָט ער זיך הגדיל [גדל]; און מואב וועט זיך ספק אין זײַן קֵיא, און ער אויך וועט צו שׂחֹק ווערן. 72 וואָרעם איז נישט ישׂראל אַ שׂחֹק געווען צו דיר? צי איז ער צווישן גנבים מצא געוואָרן, ווייל מִדֵּי דו דבר פוּן אים, פלעגסטו זיך התנודד [נוד]? 82 עזב! די ערים, און שכן אין סלע, יושבי מואב, און זײַט ווי אַ יוֹנָה וואָס טוּט נעסטן בּײַ די זייטן פוּן דעם פֶּה פוּן אַ פַּחַת. 92 מיר האָבּן שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] די גְאוֹן פוּן מואב, ווי גְּאֶה מְאֹד ער איז; זײַן גֹּבַהּ און זײַן גְאוֹן און זײַן גאווה, און די רֻם פוּן זײַן לֵב. 03 איך ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] אמר ה', זײַן עֶבְרָה, און זײַנע בַּד לֹא כֵן עשׂה. 13 דעריבער ילל איך אויף מואב, און אויף כּל מואב איך זעק; אויף די אַנְשֵי קיר-חֶרֶשׂ מוז מען הגה. 23 מער פוּן דעם בְּכִי אויף יַעְזֵר בכה איך אויף דיר, גֶּפֶן פוּן שִׂבמָה; דײַנע נְטִישָה זײַנען בּיז צום ים, ביזן ים פוּן יַעְזֵר האָבּן זיי נגע; אויף דײַן קַיִץ און אויף דײַן בָּצִיר איז אַ שוֹדֵד נפל. 33 און אײַנגעטאָן [אסף] איז די שִׂמְחָה און די גִּיל פוּן דעם כַּרמֶל, און פוּן אֶרֶץ מואב, און ווײַן פוּן די יֶקֶב האָבּ איך שבת; מע טרעט נישט מיט הֵידָד! דער הֵידָד איז נישט הֵידָד. 43 דאָס געשערײַ פוּן חֶשבּוֹן איז בּיז אֶלעָלֵה, בּיז יַהַץ זיי נתן זייער קוֹל, פוּן צוֹעַר בּיז חוֹרוֹנַיִם, דער עֶגְלַת שְלִשִיָּה; וואָרעם אויך מֵי נִמְרִים וועלן צו מְשַמּה ווערן. 53 און איך וועל שבת אין מואב, אמר ה', דעם מעלה אויף אַ בָמָה, און דעם וואָס קטר צו זײַנע אלוקים. 63 דעריבער מײַן לֵב אויף מואב המה ווי חָליל, און מײַן לֵב אויף די אנשי קיר-חֶרֶשׂ, המה ווי חָליל; דעריבער די יתרה וואָס זיי האָבּן עשׂה איז אבד. 73 וואָרעם כל קאָפּ איז קָרְחָה, און כל בּאָרד איז גרע, אויף כּל יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] זײַנען גְדוּדָה, און אויף די מָתְנַיִם איז שַׂק. 83 אויף כּל גַגוֹת [גָג] פוּן מואב, און אין אירע רחֹבוֹת [רחוֹב], איז מִסְפֵּד; וואָרעם איך האָבּ שבר מואב ווי אַ כלי אֵין חפץ, אמר ה'. 93 ווי איז זי חתת געוואָרן! ילל ווי האָט מואב פנה עֹרֶק און מואב וועט ווערן בוש און שׂחֹק און מְחִתָּה פאַר אַלע זײַנע אַרוּמיקע. 04 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, ווי אַ נֶשֶר וועט ער דאה, און פרשׂ זײַנע כּנפים [כנף] צו מואב. 14 נלכד [לכד] ווערן די קרִיּוֹת, און די מצדה ווערן תפשׂ; און דאָס לֵב פוּן די גִבּוֹרים פוּן מואב אין יום ההוא וועט זײַן ווי דאָס לֵב פוּן אַן אִשָּה אין מצרה [צרר]. 24 און מואב ווערט שמד ווערן פוּן צו זײַן אַן עַם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], ווייל ער האָט זיך קעגן ה' גדל. 34 אַ פַּחַד און אַ פחת און אַ פּח אויף דיר, יושבי מואב, אמר ה'. 44 דער וואָס נוס פוּן דעם פַּחַד, וועט נפל אין פחת, און דער וואָס עלה פוּן פּחת, וועט לכד ווערן אין פּח; וואָרעם איך וועל בּרענגען אויף איר, אויף מואב, דאָס שָנָה פוּן זייער פְּקֻדָּה, אמר ה'. 54 אין צל פוּן חֶשבּוֹן האָבּן זיך עמד אָן כֹּח נָסִים [נוס, אנטלאָפענער]; וואָרעם אַן אֵש איז יצא פוּן חֶשבּוֹן, און אַ לֶהָבָה פוּן מיטן סיחוֹן [זען במדבר 82:12], און זי האָט אכל די פֵּאָה [שלייף] פוּן מואב, און דעם קָדְקֹד פוּן די בְּנֵי שָאוֹן. 64 וויי דיר, מואב! אבד איז עַם כְּמוֹש; וואָרעם דײַנע בָּנִים זײַנען לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] געוואָרן אין שְבִי, און דײַנע בָּנוֹת אין שְבִי. 74 אָבּער איך וועל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] די שְבוּת פוּן מואב אין אחרית היּמים, אמר ה'. עַד הנה איז דער מִשְפָּט פוּן מואב.

ירמ94

1 אויף בּני-עמּוֹן. אַזוי האָט ה' אמר: האָט ישׂראל קיין בָּנִים נישט? צי האָט ער קיין יוֹרֵש נישט? לָמָּה האָט מַלכָּם [זען ירמיה 53:23] גָד, און זײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] האָט זיך ישב אין זײַנע ערים? 2 דעריבער הִנֵּה, ימים בָּאים, אמר ה', און איך וועל השמיע [שמע] אויף רַבה פוּן בּני-עַמּוֹן אַ תְּרוּעַה פוּן מלחמה; און זי וועט ווערן אַ תֵּל שממה, און אירע בּנוֹת וועלן אין אֵש יצת ווערן; און ישׂראל וועט ירשען זײַנע ירשער, אמר ה'. 3 הֵילל! חֶשבּוֹן וואָרעם שדד געוואָרן איז עַי; צעק! איר בָּנוֹת פוּן רַבָּה, חגר אָן שַׂקִּים, ספד! און שוט! צווישן די גדרה, וואָרעם מַלכָם וועט אין גלות הלך, זײַנע כהנים און זײַנע שׂרים יחדו. 4 וואָס חלל זיך מיט די עמקים, מיט דײַן זוב עמק, דו בַּת שוֹבֵב, וואָס בטח זיך אויף אירע אוֹצרות: ווער קען בוא צו מיר? 5 הִנֵּה, איך ברענג אויף דיר פחד, אמר אֲדֹנָי ה' צבָאות, פוּן אַלע דײַנע ארוּמיקע, און איר איטלעכער וועט נדּח ווערן עם הראש קדימה, און קײַנער וועט נישט קבץ דעם אנטלאָפענער. 6 אָבּער דערנאָך וועל איך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] די שְבוּת פוּן בּני-עַמּוֹן, אמר ה'. 7 אויף אֶדוֹם. אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: איז מער קיין חכמה נישטאָ אין תֵימָן [זען איוב 11:2]? איז עֵצָה אבד פוּן די מִבָּנִים [בין]? איז נסרח [סרח] זייער חכמה? 8 נוס! פנה! אײַך, העמיק [עמק] צו ישב, יושבֵי דְּדָן; וואָרום דער אֵיד פוּן עֵשָון ברענג איך אויף אים, בעת איך פקד זיך מיט אים. 9 אויבּ בֹּצְרִים [בּצר] וואלטן בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו דיר, וואלטן זיי דאָך עוֹלֵלוֹת שאר; אויבּ נגבים בּלָיְלָה, וואלטן זיי דאָך שחת זייער דַּי. 01 אָבּער איך האָבּ חשׂף עֵשָון, איך האָבּ גלה זײַנע מִסְתָּרִים [מִסְתָּר], און נחבה [חבה] קען ער זיך נישט; ער איז שדד געוואָרן אין זײַן זֶרַע, און זײַנע אחים [זען "אחים" תהלים (22)32-(61)71:22, http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU , זען אויך ישעיהו 5:35; זכריה 01:21; משיח בּן דוד דקרוּ חי אויפן בוים, שמואל ב 41:81] און זײַנע שכנים, און ער איז מער נישטאָ. 11 עזב! דײַנע יתוֹמים, איך זאָל זיי חיה, און דײַנע אַלמנות אין מיר איר קענען בטח. 21 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, די וואָס זיי האָט נישט מִשְפַט צו שתה דעם כָוס, זיי זאָלן יאָ שתה, און דו זאָלסט זײַן דער וואָס זאָל שוינען פארשוינט ווערן? וועסט נישט פארשוינט ווערן, נײַערט שתה וועסטו שתה. 31 וואָרעם איך שבע בּײַ מיר, אמר ה', אַז פאַר אַ שַמָּה, פאַר אַ חֶרְפָּה, פאַר אַ חֹרֶב, און פאַר א קללה, וועט בָּצְּרָה ווערן, און אַלע אירע ערים וועלן ווערן חֶרְבוֹת [חרבּה]. 41 אַ שמוּעָה [זען "שמוּעָה" ישעיהו 1:35] האָבּ איך שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] פוּן ה', און אַ צִיר איז שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] צווישן די גּוֹיִם: קבץ אײַך אַייַן, און בוא אויף איר, און קום! צו מלחמה. 51 וואָרעם הִנֵּה, קָטֹן נתן איך דיך צווישן די גּוֹיִם, בּוז [זען "בזה" ישעיהו 3:35] צווישן אָדָם. 61 דײַן תִּפְלֶצֶת האָט דיך הִשִיא, די זָדוֹן פוּן דײַן לֵב, דו וואָס שכן אין די חָגוֹ פוּן סלע, וואָס תפשׂ די מרוֹם גִבְעַה. כאָטש זאָלסט הגבה ווי אַן נֶשֶר דײַן קֵן, וועל איך פוּן דאָרט דיך ירד, אמר ה'. 71 און אֶדוֹם וועט ווערן פאַר אַ שַמָּה, איטלעכער וואָס עבר איר פאַרבײַ וועט זיך שמם, און וועט שרק אויף אַלע אירע מַכּוֹת. 81 אַזוי ווי די מַהְפֵּכָה פוּן סדוֹם און עַמוֹרָה און אירע שכנים, אמר ה', וועט קיין איש דאָרט נישט ישב, און קיין בֶּן אָדָם וועט זיך נישט גור אין איר [אֱדוֹם]. 91 הִנֵּה, ווי אַן אַרְיֵה פוּן דעם גאוֹן פוּן יַרדן, וועט ער עלה אויף דער נָוֶה אֵיתָן; וואָרעם אין אַ רגע וועל איך אים רוץ אויף איר [אֶרֶץ], און ווער דער בָּחוּר, דעם וועל איך פקד איבּער איר. וואָרעם ווער איז מײַן גלײַכן? און ווער קען מיך הועיד? און ווער איז דער רֹעֵה וואָס קען עמד פאַר מיר? 02 דעריבער שמע! דעם עצה ה' וואָס ער האָט יעץ אויף אֶדוֹם, און זײַנע מחשבות וואָס ער חשב אויף די יושבי תֵימָן: ער וועט סחב די צעיר הַצֹאן! און וועט שמם זייער נָוֶה איבּער זיי! 12 פוּן דעם קול פוּן זייער פאַל רעש הָאָרֶץ; אַ צעקן וואָס זײַן קול ווערט אויפן ים-סוף שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25]. 22 הִנֵּה, ווי אַ נֶשֶר וועט ער זיך עלה און דאה, און פרשׂ זײַנע כּנפים [כנף] קעגן בָּצְּרָה; און דאָס לֵב פוּן די גִבוֹרים פוּן אֶדוֹם אין יום ההוא וועט זײַן ווי דאָס לֵב פוּן אַן אִשָּה אין מְצֵרָה [צרר]. 32 אויף דמֶשֶק. בוש איז חַמָת און אַרְפָּד, וואָרעם אַ שמוּעָה [זען "שמוּעָה" ישעיהו 1:35] רָעָה האָבּן זיי שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25]; נָמוֹג [מוג] זײַנען זיי געוואָרן; אויפן ים פון דְּאָגָה, ער קען זיך נישט השקיט [שקט]. 42 רָפָה געוואָרן איז דַמֶשֶק, זי פנה זיך צו נוס, און אַ רֶטֶט האָט זי חזק; צרה און חֶבֶל האָבּן זי אחז ווי אַ יוֹלֶדֶת. 52 ווי נישט עזב געוואָרן איז דער עיר תהלּה, די קִירְיָה פוּן מײַן מָשׂושׂ! 62 פאַרוואָר, אירע בּחוּרים וועלן נפל אין אירע רחֹבֹת, און כּל אנשי המלחמה וועלן דמם ווערן אין יום ההוא, אמר ה' צבָאות. 72 און איך וועל יצת אַן אֵש אין דער חוֹמָה פוּן דמֶשֶק, און עס וועט אכל די ארמוֹן פוּן בּן-הַדד. 82 אויף קֵדָר, און אויף די ממלכוֹת פוּן חצוֹר וואָס נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל האָט נכה. אַזוי האָט ה' אמר: קום! עלה אויף קֵדָר, און שדד בּני-קֶדֶם. 92 זייערע אוהלים און זייערע צֹאן וועט מען לקח; זייערע יריעֹת [יריעה], און אַלע זייערע כלים, און זייערע גְמַלִּים וועט מען נשׂא פאַר זיך; און מען וועט קרא אויף זיי: אַ מָגוֹר רונד אַרום! 03 נוס! נוד! מאֹד! העמיק [עמק] צו ישב, יושבי חצוֹר, אמר ה'; וואָרעם נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל האָט יעץ אויף אײַך אַן עֵצָה און חשב אויף אײַך אַ מַחֲשָבָה. 13 קום! עלה! אויף אַ גּוֹי שָלֵיו וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין בֶּטַח, אמר ה'; קיין דְּלָתַיִם און בָּרִיח האָט ער נישט, בָדָּד שכן זיי. 23 און זייערע גְמַלִּים וועלן זײַן ווי בַּז, און המוֹן פון זייער מִקְנֶה ווי שלל [זען "שלל" ישעיה 21:35]; און איך וועל זיי זרה אויף אַלע ווינטן די וואָס מיט קצץ פֵאָה; און פוּן אַלע זייערע זייטן וועל איך בּרענגען זייער אֵיד, אמר ה'. 33 און חָצוֹר וועט זײַן פאַר אַ מָעוֹן פוּן תַּנִּים [תן], אַ שְמָמָה עַד עוֹלָם; קיין איש וועט נישט ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] דאָרט, און קיין בּן אָדָם וועט זיך נישט גור אין איר. 43 וואָס דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהו הנביא אויף עֵילָם, אין רֵאשית פוּן דער מלוכה פוּן צִדקִיָה מלך יהודה, אַזוי צו אמר: 53 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: הִנֵּה, איך שבר דעם קֶשֶת פוּן עֵילָם, די הויפּטשטיץ פוּן זייערע גִבוֹרים. 63 און איך וועל בּרענגען אויף עֵילָם די 4 ווינטן פוּן די 4 קצוֹת הַשָמַיִם, און איך וועל זיי זרה צו אַלע די דאָזיקע ווינטן; און עס וועט נישט זײַן הַגּוֹי, וואָס די נִדָּח פוּן עֵילָם וועלן נישט בוא אַהין. 73 און איך וועל חתת עֵילָם פאַר זייערע פײַנט, און פאַר די וואָס בקש זייער נפש [זען נפש פוּן משיח אן אשם ישעיהו 01:35], און איך וועל בּרענגען אויף זיי רָעָה, דעם חֲרוֹן פוּן מײַן אף, אמר ה'; און איך וועל שלח נאָך זיי די חֶרֶב, בּיז איך זיי כלה. 83 און איך וועל שׂים מײַן כִּסֵּא אין עֵילָם, און וועל אבד פוּן דאָרטן מֶלֶךְ און שׂרים, אמר ה'. 93 אָבּער עס וועט זײַן אין אחרית הימים, וועל איך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] די שְבוּת פוּן עֵילָם, אמר ה'.

ירמ05

1 דאָס דבר וואָס ה' האָט דבר אויף בָּבֶל, אויפן אֶרֶץ כַּשְׂדִּים, דורך יִרמיָהו הנביא. 2 נגד! צווישן די גּוֹיִם, און השמיע [שמע], און נשׂא אַ נֵס; השמיע [שמע]! איר זאָלט נישט כִּחֵד; אמר: לכד איז בָּבֶל, צו בוש איז בֵּל, חתת איז מְרוֹדַך, בוש זײַנען אירע עָצָבִּים [עצב], חתת אירע גִּלּוּלִים. 3 וואָרעם אַ גוֹי [פָּרַס] פוּן צפון איז עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אויף איר, ער וועט שׂית איר אֶרֶץ צו שַמָּה, און קיין יוֹשבים וועט אין איר נישט זײַן; פוּן אָדָם בּיז אַ בְּהֵמָה זײַנען נוד, הלך. 4 אין יענע טעג און אין יענער צײַט, אמר ה', וועלן בוא די בּני-ישׂראל, זיי און די בְּנֵי יהודה יחדּו; הלך ווײַנענדיק וועלן זיי הלך, און ה' אֱלֹקֵיהֶם וועלן זיי בקש. 5 אויף צִיוֹן וועלן זיי שאל, אויפן דֶּרֶךְ אַהער זייער פנים: זיי בוא און זיך נִלְוָה [לוה] אָן ה', אין בְּרִית עוֹלָם [זען ירמיה 03:13] וואָס זאָל נישט שכח ווערן. 6 צֹאן אֹבְדוֹת [אבד] איז געווען עַמִּי; זייערע רֹעִים האָבּן זיי הִתְעָת [תעה], אויף די הָרִים זיי שובב; פוּן הַר צו גבעה זײַנען זיי הלך, שכח זייער רֵבֶץ. 7 אַלע וואָס האָבּן זיי מצא האָבּן זיי אכל, און זייערע פײַנט האָבּן אמר: מיר וועלן נישט שולדיק [אשם] זײַן, ווײַל זיי האָבּן חטא צו ה', דער נָוֶה פוּן צֶדֶק, און מִקוֵה פוּן זייער אבות, ה'. 8 נוד פוּן בָּבֶל, און פוּן אֶרֶץ כַּשְׂדִּים יצא, און זײַט ווי עתּוּדִים פאַרויס פאַר די צֹאן. 9 וואָרעם הִנֵּה, איך עור און ברענג ארויף אויף בָּבֶל אַ קהל גּוֹיִם גדולים פוּן אֶרֶץ צפון, און זיי וועלן זיך ערך קעגן איר; פוּן דאָרטן וועט זי לכד ווערן; זיין חצּים [חץ] זײַנען ווי פוּן אַ גיבּוֹר השכיל [שכל], וואָס שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זיך נישט רֵיקָם. 01 און כַּשְׂדִּים וועט זײַן ווי שלל [זען "שלל" ישעיהו 21:35]; אַלע אירע רויבּער וועלן זיך שׂבע [זען "שׂבע" ישעיה 11:35], אמר ה'. 11 ווײַל איר שׂמח זיך, ווײַל איר זײַט עלז, איר שסה פוּן מײַן נחלה, ווײַל איר פוש ווי אַן עֵגְלָה דוש, און צהל ווי די אבּרים, 21 וועט זײַן בוש מְאֹד אִמְּכֶם, וועט זיך חפר אײַער יוֹלֶדֶת. הִנֵּה, דאָס לעצטע פוּן די גּוֹיִם וועט ווערן אַ מדבר, אַ ציה, און אַן עֲרָבָה. 31 פוּן וועגן דעם קצף ה' וועט זי זײַן נישט ישב, און זי וועט זײַן אַ שְמָמָה אין אַלע פון איר; איטלעכער וואָס עבר פאַרבײַ בָּבֶל וועט זיך שמם, און וועט שָרַק אויף אַלע אירע מכוֹת [מכה]. 41 ערך! זיך קעגן בָּבֶל רונד אַרום, כּל דרך קֶשֶת, ידה אויף איר, איר זאָלט נישט חָמַל קיין חצּים [חץ], וואָרעם צו ה' האָט זי חטא. 51 הריע [רוע]! אויף איר רונד אַרום, זי האָט זיך נתן איר האנט; נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] זײַנען אירע אַשְיָה, הרס געוואָרן אירע חומות; וואָרעם דאָס איז די נקמה פוּן ה', זײַט זיך נוֹקם אָן איר; ווי זי האָט עשׂה, עשׂה צו איר. 61 כרת זייֵער פוּן בָּבֶל, און דעם וואָס תפשׂ אַ מַגָל אין עת קָצִיר; פוּן וועגן דער חֶרֶב פון היוֹנָה [ינה], וועלן זיי איטלעכער צו זײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] זיך פנה, און איטלעכער צו זײַן אֶרֶץ וועלן זיי נוס. 71 שֶׂה פזוּרָה [פזר] איז ישׂראל, אֲרָיוֹת האָבּן אים נדּח; דער ערשער האָט אים אכל מלך אַשור, און דער דאָזיקער אַחֲרוֹן האָט אים עצם נבוּכַדְרֶאצַר מלך בָּבֶל. 81 דעריבער האָט אַזוי אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך פקד זיך מלך בָּבֶל און זײַן אֶרֶץ, אַזוי ווי איך האָבּ זיך פקד מלך אשור. 91 און איך וועל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] ישׂראל צו זײַן נָוֶה, און ער וועט זיך רעה אויפן כַרמֶל און בָּשָן, און אויפן הר פוּן אפרים און גִלעָד וועט זיך שׂבע [זען "שׂבע" ישעיה 11:35] זײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35]. 02 אין יענע טעג און אין יענער צײַט, אמר ה', וועט בקש ווערן די עָוֹן פוּן ישׂראל, און זי וועט נישט זײַן, און די חטֹּאת פוּן יהודה, און זיי וועלן נישט מצא ווערן, וואָרעם איך וועל סלח די וואָס איך וועל שאר. 12 אויף דעם אֶרֶץ מרָתַיִם עלה! אויף איר און אויף די יוֹשבֵי פְּקוֹד, חָרב און חרם הינטער זיי, אמר ה', און עשׂה אַזוי ווי אַלע וואָס איך האָבּ דיר צוה. 22 קוֹל פוּן מלחמה אין הָאָרֶץ, און אַ שֶבֶר גָדוֹל! 32 ווי איז גדע און שבר געוואָרן דער פַּטִיש פוּן דע כּל הָאָרֶץ! ווי איז בָּבֶל ווי שַמָּה געוואָרן צווישן די גּוֹיִם! 42 איך האָבּ דיר יקש און בּיסט לכד געוואָרן, בָּבֶל, און דו האָסט נישט געמערקט; בּיסט מצא געוואָרן און אויך תפשׂ געוואָרן, ווײַל דו האָסט זיך מיט ה' התגּרה [גרה]. 52 ה' האָט פּתח זײַן אוצר, און יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] די כְּלִי פוּן זײַן זַעַם, וואָרעם מְלָאכָה עס איז פאַר אֲדֹנָי ה' צבָאות אין אֶרֶץ כַּשְׂדִּים. 62 בוא אויף איר פוּן דער ווײַטן, פּתח אירע מַאֲבוּס, סלל זי אַזוי ווי עֲרֵמָה, און חרם! זי; זאָל נישט זײַן פוּן איר אַ שְאֵרִית. 72 חרב אַלע אירע פר, זאָלן זיי ירד צו דער טבח [זען "טבח" ישעיהו 7:35]; וויי צו זיי! וואָרעם בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] איז זייער טאָג, די צײַט פוּן זייער פְּקֻדָּה. 82 אַ קוֹל פוּן אַנטלאָפענע און פָּלִיט פוּן אֶרֶץ בָּבֶל! צו נגד אין צִיוֹן די נקמה פוּן ה' אֱלֹקֵינוּ, די נקמה פאַר זײַן הֵיכַל. 92 השמיע [שמע] צונויף די שיסערס אויף בָּבֶל, כּל דרך קֶשֶת, חנה אויף איר רונד אַרום, זאָל איר נישט זײַן קיין פְּלֵטָה; שלם איר לויט איר פֹּעל, אַזוי ווי אַלע וואָס זי האָט עשׂה, עשׂה צו איר. וואָרעם אקעגן ה' האָט זי זיד, אַקעגן דעם קָדוֹש ישׂראל. 03 דעריבער וועלן נפל אירע בּחוּרים אין אירע רחֹבֹת, און אַלע אירע אנשי מלחמה וועלן דמם ווערן אין יום ההוא, אמר ה'. 13 הִנֵּה, איך בין קעגן דיר, זָדוֹן, אמר אֲדֹנָי ה' צבָאות, וואָרעם בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] איז דײַן יוֹם, די צײַט וואָס איך פקד זיך דיר. 23 און דער זָדוֹן וועט כשל און נפל, און נישט האָבּן ווער זאָל אים קום; און איך וועל יצת אַן אֵש אין זײַנע ערים, און עס וועט אכל אַלע וואָס אַרום אים. 33 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: עשק ווערן די בּני-ישׂראל און בּני-יהודה יחדּו, און אַלע זייערע פאַנגערס חזק זיי פעסט, זיי מאן זיי צו שלח. 43 זייער גוֹאֵל [זען איוב 62-52:91; יוח"א 41:4] איז חזק, ה' צבָאות איז שְמוֹ; ריב וועט ער ריב זייער ריב, כדי צו הרגיע [רגע] הָאָרֶץ, און הרגיז [רגז] די יושבי בָּבֶל. 53 אַ חֶרֶב אויף די כַּשְׂדִּים, אמר ה', און אויף די יושבי בָּבֶל, און אויף אירע שׂרים, און אויף אירע חכמים! 63 אַ חֶרֶב אויף די בַּדִּים [בַּד], און זיי וועלן יאל ווערן! אַ חֶרֶב אויף אירע גִבּוֹרים, און זיי וועלן חתת ווערן! 73 אַ חֶרֶב אויף זייערע סוּסים, און אויף זייער מרכּבות, און אויף אלע עֵרֶב וואָס אין איר תָּוֶךְ, און זיי וועלן ווערן ווי נָשִים! אַ חֶרֶב אויף אירע אוֹצרות, און זיי וועלן בזז ווערן! 83 אַ חֹרֶב אויף אירע מַיִם, און זיי וועלן יבש ווערן! וואָרעם אַן אֶרֶץ פוּן פְּסִלִים איז דאָס, און מיט אֵימָה זײַנען זיי משוגע. 93 דעריבער וועלן דאָרט ישב צִי מיט אי, און ישב אין איר וועלן בְּנוֹת יַעֲנָה, און זי וועט נישט ישב ווערן לָנֶצַח, און נישט שכן ווערן אויף דוֹר-דוֹרות. 04 אַזוי ווי מַהְפֵּכָה פון אלוקים פוּן סדוֹם און עַמוֹרָה און אירע שכנים, אמר ה', וועט קיין איש דאָרט נישט ישב, און קיין בּן אָדָם וועט זיך נישט גור אין איר. 14 הִנֵּה, אַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] בוא פוּן צפון, און אַ גּוֹי גָדוֹל און מלכים רבּים עור זיך פוּן ד�ײַרְכָה אֶרֶץ. 24 קֶשֶת און כִּידוֹן חזק זיי, אַכזָרים זײַנען זיי, און האָבּן קיין רחמנות נישט; זייער קוֹל המה ווי דער ים, און אויף סוּסים רכב זיי; ערך ווי אַיין אִיש פאר מלחמה, אַקעגן דיר, בַּת בָּבֶל. 34 מלך בָּבֶל האָט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] זייער שמוּעָה [זען "שמוּעָה" ישעיהו 1:35], און זײַנע יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] זײַנען רפה געוואָרן, צרה האָט אים חזק, ווי חיל פון יוֹלֶדֶת. 44 הִנֵּה, ווי אַן אַרְיֵה פוּן דעם גָאוֹן פוּן יַרדן, וועט ער עלה אויף דער נָוֶה אֵיתָן; וואָרעם אין אַ רגע וועל איך רוץ אויף זיי, און ווער דער בָּחוּר, דעם וועל איך פקד איבּער איר. וואָרעם ווער איז מײַן גלײַכן? און ווער קען מיך הועיד [יעד]? און ווער איז דער רֹעֵה וואָס קען קום פאַר מיר? 54 דעריבער שמע! דעם עצה פוּן ה', וואָס ער האָט יעץ אויף בָּבֶל, און זײַנע מחשבות וואָס ער חשב אויפן אֶרֶץ כַּשְׂדִּים: אויבּ די צָעִיר פוּן די צֹאן וועלן זיי נישט סחב! אויבּ ער וועט נישט שמם די נָוֶה איבּער זיי! 64 פוּן דעם קוֹל בָּבֶל איז תפשׂ! ווערט רעש הָאָרֶץ, און אַ זעקה צווישן די גּוֹיִם ווערט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25].

ירמ15

1 אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך עור אויף בָּבֶל, און אויף די יושבי לֵב-קָמַי, אַ רוּחַ פון משחית [שחת]. 2 און איך וועל שלח אויף בָּבֶל זָרִים, און זיי וועלן זיי זרה, און וועלן בקק איר אֶרֶץ; וואָרעם פוּן רונד אַרום וועלן זיי זײַן אויף איר, אין דעם יוֹם רָעָה. 3 אַהין זאָל שפאַנען דער שפאַנער זײַן קֶשֶת, און אַהין זאָל ער זיך עלה אין זײַן סִרְיוֹ; און איר זאָלט נישט שוינען אירע בחוּרים; חרם אַלע איר צָבָא. 4 און חללים וועלן נפל אין אֶרֶץ כַּשְׂדִּים, און מְדֻקָּרִים [זען "דקר" זכריה 01:21] אין אירע חוּצוֹת [חוץ]. 5 וואָרעם נישט אַלְמָן איז ישׂראל און יהודה פוּן אלוקיו, פוּן ה' צבָאות; וואָרעם זייער אֶרֶץ איז מלא מיט אָשָם [זען "אָשָם" ישעיה 01:35] אקעגן דעם קָדוֹש ישׂראל. 6 נוס פוּן בָּבֶל, און מלט איטלעכער זײַן נפש, איר זאָלט נישט דמם ווערן דורך איר עָוֹן; וואָרעם עֵת נְקָמָה איז דאָס בּײַ ה', אַ גְּמוּל שלם ער איר. 7 אַ כָוס זהב איז בָּבֶל געווען אין יָד ה', די כּל הָאָרֶץ האָט זי פארשיכּורט; פוּן איר ווײַן האָבּן די גּוֹיִם שתה, דעריבער זײַנען די גּוֹיִם התהלל געוואָרן. 8 פִּתאֹם איז נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] בָּבֶל און שבר געוואָרן; ילל אויף איר; לקח אַ צֵרִי פאַר איר מַכְאוֹב, אפשר עט זי רפא ווערן. 9 מיר האָבּן רפא בָּבֶל, אָבּער זי איז נישט רפא געוואָרן; עזב זי, און לאָמיר הלך איטלעכער צו זײַן אֶרֶץ; וואָרעם בּיז צום שָמַיִם נגע איר מִשְפָּט, און ער נשׂא זיך בּיז די שחקים [שחק]. 01 ה' האָט יצא צִדְקֹתֵינוּ; בוא, און לאָמיר ספר אין צִיוֹן דעם מעשׂה פוּן ה' אֱלֹקֵינוּ. 11 ברר די חצּים [חץ], מלא די שֶלֶט, ה' האָט עור דעם רוּחַ פוּן די מלכים פוּן מָדַי; וואָרעם אויף בָּבֶל איז זײַן מְזִמָה, זי צו שחת, ווײַל די נקמה פוּן ה' איז דאָס, די נקמה פאַר זײַן הֵיכל. 21 קעגן די חומות פוּן בָּבֶל נשׂא אַ נֵס, חזק די מִשְמָר, שטעלט אויף שֹׁמרים, כון אֹרבים, וואָרעם אי זמם האָט ה' אי עשׂה וואָס ער האָט דבר אויף די יושבי בָּבֶל. 31 דו וואָס שכן בּײַ מַיִם רבּים, דו רײַכע אין אוֹצרות, בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] איז דײַן קץ, די מאָס פוּן דײַן בֶּצַע. 41 ה' צבָאות האָט שבע [זען שבע, תהלים 4:011, זען דברי הימים א 71:12] בּײַ נפשוֹ: פאַרוואָר, איך מלא דיך מיט אָדָם ווי יֶלֶק, און זיי וועלן ענה קעגן דיר הֵידָד! 51 ער האָט עשׂה אֶרֶץ מיט זײַן כֹח, ער האָט כון די תֵּבֵל מיט זײַן חכמה, און מיט זײַן תְּבוּנָה נטה די הימלען. 61 בּײַם קוֹל פוּן זײַן דונערן ווערט אַ המוֹן פוּן מַיִם אין שָמַיִם, און ער ברטענגט אויף נָשִׂים פוּן קץ פוּן הָאָרֶץ; ער עשׂה ברק צום מָטָר, און יצא פוּן זײַנע אֹצְרֹת [אוצר] דעם ווינט. 71 כל אדם איז בּער, אָן דַעַת, איטלעכער צוֹרֵף ווערט צו בוש פוּן דעם פֶּסֶל, וואָרעם שֶקֶר איז זײַן נסך, און קיין רוּחַ איז אין זיי נישטאָ. 81 הֶבֶל זײַנען זיי, אַ מַעֲשֵׂה פוּן תַּעְתֻּעִים; אין דער צײַט פוּן זייער פְּקֻדָּה וועלן זיי אבד. 91 נישט אַזוי ווי די דאָזיקע איז דער חֵלֶק פוּן יעקב, וואָרעם ער איז דער יוֹצֵר הַכֹּל, און איז דער שֵבֶט פוּן זײַן נחלה; ה' צבָאות איז שְמוֹ. 02 אַ מַפּץ ביסטו מיר, אַ כְּלִי מלחמה, און איך וועל נפץ מיט דיר גּוֹיִם, און שחת מיט דיר ממלכוֹת. 12 און איך וועל נפץ מיט דיר דעם סוּס און זײַן רֹכב, און איך וועל נפץ מיט דיר דעם מרכּבה און זײַן רֹכב; 22 און איך וועל נפץ מיט דיר אִיש און אִשָּה, און איך וועל נפץ מיט דיר זָקֵן און נַעַר, און איך וועל נפץ מיט דיר בּחוּר און בּתוּלָה; 32 און איך וועל נפץ מיט דיר דעם רֹעֵה און זײַן עֵדֶר, און איך וועל נפץ מיט דיר דעם אִכָּר און זײַן צֶמֶד, און איך וועל נפץ מיט דיר פֶּחָה און סָגָן. 42 אָבּער איך וועל שלם בָּבֶל און כּל יושְבֵי כַּשׂדּים אַלע זייער רָעָה וואָס זיי האָבּן עשׂה אין צִיוֹן פאַר אײַערע אויגן, אמר ה'. 52 הִנֵּה, איך בין קעגן דיר, דו הַר המשחית [שחת], אמר ה', וואָס שחת כּל הָאָרֶץ; און איך וועל נטה מײַן יָד אויף דיר, און וועל דיך גלל פוּן די סלעים [סלע], און איך עשׂה דיר אַ הַר שְׂרֵפָה. 62 און מע וועט נישט לקח פוּן דיר אַן אֶבֶן פאַר אַ פִּנָּה, און אַן אֶבֶן פאַר מוֹסְדוֹת [מוֹסָד]; נײַערט שִמְמוֹת עוֹלם וועסטו זײַן, אמר ה'. 72 נשׂא נֵס אין אֶרֶץ, תקע שוֹפר צווישן די גּוֹיִם, קדש קעגן איר די גּוֹיִם, השמיע [שמע] קעגן איר די ממלכוֹת אַרָרָט, מִנִּי, און אַשכְּנַז; פקד קעגן איר אַ טִפְסָר, עלה סוּס ווי יֶלֶק סָמָר. 82 קדש קעגן איר די גּוֹיִם, די מלכים פוּן מָדַי, אירע פֶּחָה און אַלע אירע סָגָן, און דאָס כּל אֶרֶץ פוּן זײַן ממשלה. 92 און הָאָרֶץ רעש און חול, וואָרעם די מחשבות פון ה' קום קעגן בָּבֶל, צו שׂים אֶרֶץ בָּבֶל צו שַמָּה, אָן אַ יוֹשב. 03 די גִבוֹרים פוּן בָּבֶל האָבּן חדל צו לחם, זיי ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין די מצדות [מצדה]; זייער גבורה איז נשת זיי זײַנען געוואָרן ווי נָשִים; מע האָט יצת אירע משכּנוֹת [משכן], שבר געוואָרן זײַנען אירע בָרִיחַ. 13 אַ רץ [רוץ] קעגן אַ רץ רוץ, און אַ מַגִּיד קעגן אַ מַגִּיד, צו נגד מלך בָּבֶל, אַז זײַן עִיר איז לכד כּולו; 23 און די מַעְבָּרָה זײַנען תפשׂ, און די אֲגַם [זען "אגם" התג' 41:02] האָט מען שׂרף אין אֵש, און די אַנְשֵי המלחמה זײַנען בהל. 33 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: בּת בָּבֶל איז ווי אַ גֶּרֶן אין דער צײַט וואָס מע דרך אים; עוֹד מְעַט, און בוא וועט די עת הקציר אויף איר. 43 אכל האָט מיך, המם האָט מיך, נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל; ווי אַ כְּלי רִיק האָט ער מיך בלע, ווי אַ תַּנִּין האָט ער מיך מלא זײַן כָּרֵשׂ מיט מײַנע עֵדֶן; הדיח [דוח] האָט ער מיך. 53 דאָס חמס [זען "חמס" ישעיה 9:35] צו מיר און מײַן שְאֵר אויף בָּבֶל! אמר די יֹשֶבֶת פוּן צִיוֹן; און: מײַן דָּם אויף די יוֹשְבֵי כַּשְׂדִּים! אמר ירושָלַיִם. 63 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך ריב דײַן ריב, און וועל זיך נקם דײַן נקמה; און איך וועל החריב [חרב] איר ים, און יבש איר מָקוֹר. 73 און בָּבֶל וועט ווערן צו גַּל, אַ מעוֹן פוּן תַּנִּים [תַּן], אַ שַמָּה און אַ שְרֵקָה, אָן אַ יוֹשֵב. 83 אין יחדּו ווי כְּפִיר וועלן זיי שָאַג, ווי גור ארי וועלן זיי נער. 93 מיט זייער חמם וועל איך שית זייער משתה, און איך וועל זיי פאַרשיכּורן, כדי זײַן זאָלן זיך עלז, און ישן אַ שלאָף עוֹלם, און זיך נישט קיץ, אמר ה'. 04 איך וועל זיי ירד ווי כַּר צו דער טבח [זען "טבח" ישעיהו 7:35], ווי אֵילִים מיט עַתּוּדִים. 14 ווי איז לכד געוואָרן שֵשַך [בָּבֶל], און תפשׂ געוואָרן דער תהלה פוּן כּל הָאָרֶץ! ווי איז בָּבֶל שַמָּה געוואָרן צווישן די גּוֹיִם! 24 עלה איז דער ים אויף בָּבֶל; פוּן זײַנע המוֹן גַּל איז זי כסה געוואָרן. 34 אירע ערים זײַנען געוואָרן אַ שַמָּה, אַן אֶרֶץ צִיָּה און אַן עַרָבָה, אַן אֶרֶץ וואָס קיין אִיש ישב נישט דערין, און קיין בֶּן אָדָם עבר נישט דערין. 44 און איך וועל זיך פקד בֵּל אין בָּבֶל, און וועל יצא זײַן בֶּלַע פוּן זײַן פֶּה, און מער וועלן נישט נהר צו אים גּוֹיִם; אויך די חוֹמָה פוּן בָּבֶל זי וועט נפל. 54 יצא! פוּן איר, עַמִּי, און מלט איטלעכער זײַן נפש, פוּן דעם חרוֹן אף ה' [זען רום' 81:1]. 64 און זאָל נישט רכךְ ווערן לבבכם, אַז איר זאָלט ירא האָבּן פאַר דער שמוּעָה [זען "שמוּעָה" ישעיהו 1:35] וואָס ווערט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] אין הָאָרֶץ; וואָרעם שמוּעָה וועט בוא איין שָנָה, און דאָס שָנָה נאָכדעם דער שמוּעָה אנדערן שמוּעָה דער ווײַטער שָנָה שמוּעה פון חמס [זען "חמס" ישעיה 9:35] אין הָאָרֶץ אַ מֹשֵל קעגן אַ מֹשֵל. 74 פאַרוואָר, הִנֵּה, ימים בָּאִים, און איך וועל זיך פקד די פּסל פוּן בָּבֶל, און איר כּל אֶרֶץ וועט זיך בוש, און אַלע אירע חללים וועלן נפל אין איר מיט. 84 און רנן וועלן איבּער בָּבֶל שָמַיִם און אֶרֶץ און אַלע וואָס אין זיי; וואָרעם פוּן צפון וועלן בוא אויף איר די שוֹדְדִים [פָּרַס], אמר ה'. 94 אויך בָּבֶל איז צו נפל, איר חללים פוּן ישׂראל! אויך אין בָּבֶל מען נפל, איר חללים פוּן כּל הָאָרֶץ! 05 איר פְּלֵטים פוּן חֶרֶב, הלך! איר זאָלט אײַך נישט עמד; זכר פוּן דער רחוֹק ה', און ירושָלַיִם זאָל עלה אויף אײַער לֵב. 15 מיר בוש זיך, ווײַל חֶרְפָּה האָבּן מר זיך שמע, אַ כּלמּה כסה אונדזער פנים, ווײַל זָרִים זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אויף די מִקְדְּשֵי בּית ה'. 25 אָבּער הִנֵּה, ימים בָּאִים, אמר ה', און איך וועל זיך פקד איר פסל, און אין אַלע איר אֶרֶץ וועלן אנק חָלָל. 35 ווען זאָל עלה אין שָמַיִם בָּבֶל, און ווען זי זאָל בצר די מרוֹם פוּן איר עז, וועלן פוּן מיר בוא שֹׁדְדִם אויף איר, אמר ה'. 45 אַ קוֹל פוּן זְעָקָה פוּן בָּבֶל, און אַ שֶבֶר גָדוֹל פוּן אֶרֶץ כַּשְׂדִּים! 55 וואָרעם ה' שדד בָּבֶל, און וועט אבד פוּן איר דעם קוֹל גָדוֹל; און זייערע גַּל וועלן המה ווי מַיִם רבּים; עס נתן דער שָאוֹן פוּן זייער קוֹל. 65 וואָרעם עס בוא אויף איר, אויף בָּבֶל, אַ שוֹדֵד, און אירע גִבוֹרים וועלן לכד ווערן, זייערע קֶשֶת ווערן חתת; וואָרעם אֵ-ל פוּן גְמוּלָה איז ה', שלם וועט ער באַצאָלן. 75 און איך וועל פארשיכורן אירע שׂרים און אירע חכמים, אירע פֶּחָה און אירע סָגָן און אירע גִבוֹרים, און זיי וועלן ישן אַ שלאָף עוֹלם, און וועלן זיך נישט קיץ, אמר דער מֶלֶךְ ה' צבָאות איז שְמוֹ. 85 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: ערר וועלן ערר ווערן די ברייטע חומות פוּן בָּבֶל, און אירע הויכע שְעָרִים וועלן אין אֵש יצת ווערן; און די עַמִּים וועלן זיך יגע אוּמנישט, און די לְאוֹם פאַרן אֵש וועלן יעף ווערן. 95 דאָס דבר וואָס יִרמיָהו הנביא האָט צוה שְׂרָיָה בּן נֵרִיָה בּן מַחסֵיָהן, ווען ער איז הלך מיט צִדקִיָהו מלך יהודה קיין בָּבֶל, אין 4טן שָנָה פוּן זיין מלוכה; און שְׂרָיָה איז געווען דער שַׂר מְנוּחָה. 06 און יִרמיָהו האָט כתב דאָס כּל הָרָעָה וואָס וועט בוא אויף בָּבֶל, אין סֶפֶר אֶחָד, אלע די דאָזיקע דברים וואָס זײַנען כתב אויף בָּבֶל. 16 און יִרמיָהו האָט אמר צו שרָיָהן: ווי דו בוא קיין בָּבֶל, אַזוי זאָלסטו ראה און קרא אַלע די דאָזיקע דברים, 26 און זאָלסט אמר: ה', דו האָסט דבר אויף דעם מקוֹם הזה, אים צו כרת [זען "יכרת משיח וְאין לוֹ" דניאל 62:9], אַז קיין יוֹשֵב זאָל אין אים נישט זײַן, פוּן אָדָם בּיז בּהמה, נײַערט שִמְמוֹת עָלוֹם זאָל עס זײַן. 36 און עס וועט זײַן, ווי דו כלה לײַענען דאָס דאָזיקע סֶפֶר, זאָלסטו קשר אָן אים אַן אֶבֶן, און עס שלך אין מיטן פְּרָת; 46 און זאָלסט אמר: אַזוי וועט שקע ווערן בָּבֶל, און נישט קום [זען "קום" במדבר 71:42; הושע 2:6], פוּן וועגן דעם רָעָה וואָס איך ברענג אויף איר. און זיי וועלן יעף ווערן. עד הנה זײַנען די דברים פוּן יִרמיָהון.

ירמ25

1 און איז צִדקִיָהו געווען 12 שָנָה, אַז ער איז געוואָרן מלך, און 11 שָנָה האָט ער מלך אין ירושָלַיִם; און דער שֵם פוּן אִמּוֹ איז געווען חַמוטַל בַּת יִרמיָהון פוּן לִבנָה. 2 און ער האָט עשׂה וואָס איז הָרַע אין די אויגן פוּן ה', אַזוי ווי אַלע וואָס יהוֹיָקים האָט עשׂה. 3 וואָרעם פוּן וועגן דעם אף ה' איז דאָס געשען אין ירושָלַיִם און יהודה, בּיז ער האָט זיי שלך פוּן זײַן פנים. און צִדקִיָהו האָט מרד אָן מלך בָּבֶל. 4 און עס איז געווען אין 9טן שָנָה פוּן זײַן מלוּכה, אין 01טן חוֹדש, אין 01טן יוֹם חוֹדש, איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל, ער מיט זײַן כּל חיל, אויף ירושָלַיִם, און זיי האָבּן חנה אויף איר, און בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] אַ דָּיֵק רונד אַרום איר. 5 און די עִיר איז געווען אין מָצוֹר ביזן 11טן שָנָה פוּן מלך צִדקִיָהון. 6 אין 4טן חוֹדש, אין 9טן יוֹם חוֹדש, האָט זיך חזק דער רָעָב אין עִיר, און עס איז נישט געווען קיין לֶחֶם פאַר דעם עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] הָאָרֶץ. 7 איז בקע געוואָרן די עִיר; און כּל אנשי מלחמה זײַנען ברח, און זײַנען יצא פוּן עִיר בּײַ נאַכט דורך דעם שער צווישן די 2 חומות וואָס בּײַם גַּן המלך און די כַּשְׂדִּים זײַנען געווען בּיין עִיר רונד אַרום, און זיי זײַנען הלך מיטן דֶּרֶךְ הָעַרָבָה. 8 האָט דער חיל פוּן די כַּשְׂדִּים רדף דעם מלך, און זיי האָבּן נשׂג צִדקִיָהון אין די ערבה פוּן יְרֵחוֹ; און זײַן כּל חיל איז זיך פוץ פוּן אים. 9 און זיי האָבּן תפשׂ דעם מלך, און האָבּן אים עלה צו מלך בָּבֶל קיין רִבלָה אין אֶרֶץ חמָת; און ער האָט דבר אויף אים מִשְפָּט. 01 און מלך בָּבֶל האָט שחט די בּני צִדקִיָהון פאַר זײַנע אויגן; און אויך כּל שׂרים פוּן יהודה האָט ער שחט אין רִבלָה. 11 און אויגן פון צִדקִיָהון האָט ער געמאַכט עור, און האָט אים אסר אין נחֹֻשְתַּיִם; און מלך בָּבֶל האָט אים געבראַכט קיין בָּבֶל, און האָט אים נתן אין בּית פְּקֻדֹּת בּיז זײַן יום מוֹת. 21 און אין 5טן חוֹדש, אין 01טן יוֹם חוֹדש [ט' באב], דאָס איז דאָס 91טע שָנָה פוּן מלך נְבוּכַדְרֶאצַר, מלך בָּבֶל איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; יִרמיָהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] נבוּזַרְאַדָן רב טַבָּחִים, וואָס איז עמד פאַר מלך בָּבֶל אין ירושָלַיִם [תשעה באב 685 לסה"נ]. 31 און ער האָט שׂרף דאָס בּית ה', און דעם בּית המלך; און כּל בּתּים פוּן ירושָלַיִם, און כּל בּית הגדוֹל האָט ער שׂרף אין אֵש. 41 און כּל חומות פוּן ירושָלַיִם רונד אַרום האָט דער כּל חיל פוּן די כַּשְׂדִּים וואָס מיט דעם רב טַבָּחִים נתץ. 51 און פוּן די דַּלָה פוּן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] און דעם יתר הָעָם וואָס זײַנען שאר אין עִיר, און די נפל וואָס זײַנען נפל צו מלך בָּבֶל, און דעם יתר פוּן די אָמוֹן [זען משלי 03:8; 4:03; שיר השירים 2:7], האָט נבוּזַרְאַדָן דער רב טַבָּחִים גלה. 61 אָבּער פוּן די דַּלָּה הָאָרֶץ האָט נבוּזַרְאַדָן דער רב טַבָּחִים שאר פאַר כֹרְמִים און פאַר יֹגבים [יגב]. 71 און די עמּוּדֵי הנחֹשת וואָס אין בּית ה', און די מכֹנוֹת [מכוֹנָה], און דעם ים הַנְחֹשֶת וואָס אין בּית ה', האָבּן די כַּשְׂדִּים שבר, און האָבּן נשׂא [זען "נשׂא" ישעיהו 21:35; ויקרא 22:61] זייער כּל נחשת קיין בָּבֶל. 81 אויך די סרות [סִיר], און די יעים [יָע], און די מְזַמֶּרֶת, און די מִזְרָק, און די כּף, און כּל כלים פון נחֹשֶת וואָס מע פלעגט שרת מיט זיי, האָבּן זיי לקח. 91 און די סַף, און די מַחְתָּה, און די מִזְרָק, און די סרות [סִיר], און די מנוֹרות, און די כּף, און די מנקים, וואָס זָהָב זָהָב, און וואָס כֶּסֶף כֶּסֶף, האָט דער רב טַבָּחִים לקח. 02 די 2 עמוּדים, דער ים אחד, און די 21 בָּקָר נחֹשֶת וואָס אונטער די מכֹנוֹת [מְכוֹנָה], וואָס שלֹמֹה המלך האָט עשׂה פאַרן בּית ה', דאָס נחשת פוּן אַלע די דאָזיקע כלים איז נישט געווען אפצווועגן. 12 און די עמוּדים: 81 אַמָּה איז געווען די קוֹמָה פוּן 1 עמוּד, און חוּט [זען קהלת 21:4] 21 אַמָּה איז סבב און עֳבִי איז 4 אצבּעות; הויל [נבב] אינעווייניק. 22 און אַ כֹּתֶרֶת איז געווען אויף אים פוּן נחשת; און די קוֹמָּה פוּן 1 כֹּתֶרֶת איז געווען 5 אמָּה, מיט אַ נעצווערק און מילגרוימען אויף דער כֹּתֶרֶת רונד אַרום, כּל נחשת; און אַזוי ווי די דאָזיקע אויפן עַמוּד שֵני, מיט מילגרוימען. 32 און די מילגרוימען זײַנען געווען 69 צו דערויסן צו; אַלע מילגרוימען אויפן נעצווערק רונד אַרום זײַנען געווען 001. 42 און דער רב טבּחים האָט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] שׂרָיָה [זען זיין אייניקל יהושע/ישוע בַּעל אוֹתוֹ שֵם (חבר צום נאָמען) פון משיח, זכריה 21-11:6] דעם כהן הָרֹאש, און צְפַניָה דעם כהן שֵני, און די 3 שֹׁמרי הסף; 52 און פוּן דער עִיר האָט ער לקח 1 סָרִיס וואָס איז געווען דער פּקיד איבּער די אנשי מלחמה, און 7 אנשים פוּן די וואָס פלעגן ראה דעם פְנֵי הַמֶלֶךְ, וואָס האָבּן זיך מצא אין עִיר, און דעם שַׂר הצבא, וואָס פלעגט צבא עַם הָאָרֶץ, און 06 איש פוּן עַם הָאָרֶץ, וואָס האָבּן זיך מצא אין עִיר. 62 און נבוּזַרְאַדָן דער רב טַבָּחִים האָט זיי לקח, און האָט זיי הלך צום מלך פוּן בָּבֶל קיין רִבלָה. 72 און מלך בָּבֶל האָט זיי נכה און זיי מות אין רִבלָה אין אֶרֶץ חַמָת. אַזוי איז יהודה גלה פוּן זײַן אֲדָמָה. 82 דאָס איז הָעָם וואָס נבוּכַדרֶאצַר האָט גלה: אין 7טן שָנָה, 320,3 יהוּדים. 92 אין 81טן שָנָה פוּן נבוּכַדרֶאצַרן, 238 נֶפֶש פון ירוּשלַיִם; 03 אין 32טן שָנָה פוּן נבוּכַדרֶאצַרן האָט נבוּזַרְאַדָן דער רב טַבָּחִים גלה 547 נפשות; כּל נֶפֶש, 006,4. 13 און עס איז געווען אין 73טן שָנָה פוּן דעם גלות פוּן יהוֹיָכין [זען מתי 21-11:1] מלך יהודה, אין 21טן חוֹדש, אין 52טן יוֹם חוֹדש, האָט אֶויל-מרוֹדַך מלך בָּבֶל, אין דעם שָנָה וואָס ער איז געוואָרן מלך, נשׂה דעם קאָפּ פוּן יהוֹיָכין מלך יהודה, און האָט אים יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פוּן בּית הכלוא. 23 און ער האָט דבר צו אים טֹבוֹת, און האָט נתן זײַן כִּסֵא איבּער די כִּסֵא פוּן די מלכים וואָס בּײַ אים בָּבֶל. 33 און ער האָט שנה זײַנע בִּגְדֵי כֶּלֶא; און ער האָט אכל בּײַ אים לֶחֶם תמיד, אלע טעג פון זיין לעבּן. 43 און זײַן אֲרֻחָה, אַן אֲרֻחָה תָמִיד, איז אים נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] געוואָרן פוּן מלך בָּבֶל זיין קֹם בְּיוֹם בּיז זיין יוֹם מות [זען "מות" ישעיהו 9:35], אלע טעג פון זיין לעבּן.