יְחֶזקֵאל
 
פוּן ארטאדאקסיש חסידיש יידיש בביל
קאפירייט ( C ) 5102 אמנים למען ישׂראל. אַלע רעכט רעזערווירט
 
יחז1
 
1 און עס איז געווען אין 03טן שָנָה, אין 4טן חודש אין 5טן יוֹם חודש, ווען איך בין געווען צווישן זיי פוּן די גּלוּת בּײַם נָהָר כּבר, האָבּן זיך פּתח די הימלען, און איך האָבּ ראה מַרְאָה פוּן אלוקים. 2 אין 5טן יוֹם חודש – דאָס איז דאָס 5טע שָנָה נאָך דעם גלות פוּן מלך יויָכין [זען מתי 21-11:1] – 3 איז געווען דאָס דבר-ה' צו יחֶזקאל בּן בוזין, דעם כּהן, אין אֶרֶץ פוּן די כַּשׂדים בּײַם נָהָר כּבר; און די יָד ה' איז דאָרטן געווען אויף אים. 4 און איך האָבּ ראה, און הִנֵּה אַ רוּח סְעָרָה איז בוא פוּן צפון, אַן עָנָן גָדוֹל מיט אַ מתלקּחת [לקח] און אַ נֹגהּ רוּנד אַרוּם אים; און אין מיטן פוּן אים אַזוי ווי דער גלאַנץ פוּן חשמל – אין מיטן פוּן אֵש. 5 און אין מיטן דערפון איז געווען די דְמוּת פוּן 4 חיות. און דאָס איז געווען זייער מראה: זיי האָבּן געהאַט די דְמוּת אָדָם. 6 און 4 פּנימער זײַנען בּײַ איטלעכער געווען, און 4 כּנפים [כנף] בּײַ איטלעכער פוּן זיי. 7 און זייערע רגלים [זען תהלים 71:22] זײַנען געווען רֶגֶל יְשָרָה, און זייערע כף רגלים זײַנען געווען אַזוי ווי דער כף רֶגֶל פוּן אַן עֵגֶל; און זיי האָבּן נצץ אַזוי ווי עֵין נחשֶת קָלָל. 8 און יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] פוּן אַן אָדָם זײַנען געווען פוּן אונטער זייערע כּנפים [כנף] אויף זייערע 4 זײַטן; און זייערע פּנימער און זייערע כּנפים [כנף] בּײַ זיי פירן – 9 זייערע כּנפים [כנף] זײַנען געווען חבר איינער צום אַנדערן – האָבּן זיך נישט סבב בּײַ זייער הלך; איטלעכע צו דער זײַט פוּן זײַן פּנים זײַנען זיי הלך. 01 און די דמוּת פוּן זייערע פּנימער איז געווען: אַ פּנים פוּן אָדָם; און אַ פּנים פוּן אַרְיֵה אויף דער יָמִין בּײַ זיי 4; און אַ פּנים פוּן שוֹר פוּן דער שׂמֹאול בּײַ זיי פירן; און אַ פּנים פוּן נֶשֶר בּײַ זיי פירן. 11 אַזוי זײַנען געווען זייערע פּנימער; און זייערע כּנפים [כנף] זײַנען געווען פרד צו דער מִלְמָעְלָה צו; איטלעכער האָט 2 וואָס זײַנען געווען חבר אָן איינאַנדער, און 2 האָבּן כסה זייערע גְוִיָּה. 21 און איטלעכע צו דער זײַט פוּן זײַן פּנים זײַנען זיי הלך; וווּהין דער רוּחַ איז געווען צו הלך, זײַנען זיי הלך; זיי האָבּן זיך נישט סבב בּײַ זייער הלך. 31 און די דְמוּת פוּן די חיות, זייער מראה, איז געווען אַזוי ווי גַחֶלֶת אֵש בער; אַזוי ווי דאָס מראה פוּן לַפִּדים [לפּיד] איז דאָס מתהלּכת צווישן די חיות; און דאָס אֵש איז געווען נֹגַה, און פוּן דעם אֵש איז יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] בָרָק. 41 און די חיות זײַנען רצא און שוב, אַזוי ווי דאָס מַרְאֵה פוּן בָּזָק. 51 און איך האָבּ ראה די חיות, און הִנֵּה צו אוֹפַן אֶחָד איז אויף הָאָרֶץ אֵצֶל [זען אצל משלי 03:8] די חיות מיט זייערע 4 פּנימער. 61 דאָס מַרְאֵה פוּן די אופנים און זייער מעשׂים איז געווען אַזוי ווי דער גלאַנץ פוּן תרשיש, און דְמוּת אֶחָד איז געווען בּײַ זיי 4; און זייער מַרְאֵה און זייער מעשׂים איז געווען אַזוי ווי עס וואָלט זײַן אַן אוֹפן אין אַן אוֹפן. 71 אַז זיי זײַנען הלך זײַנען זיי הלך צו זייערע 4 זײַטן; זיי האָבּן זיך נישט סבב בּײַ זייער הלך. 81 און זייערע גבֹת [גַּב] – אי זיי האָבּן געהאַט אַ גֹבהּ, אי זיי האָבּן געהאַט אַ יִרְאָה; און זייערע גבֹת [גַּב] זײַנען געווען מלא מיט אויגן רוּנד אַרוּם בּײַ זיי 4. 91 און אַז די חיות זײַנען הלך, זײַנען הלך די אוֹפַנים אצל [זען אצל משלי 03:8] זיי, און אַז די חיות האָבּן זיך נשׂה פוּן הָאָרֶץ, האָבּן זיך נשׂה די אוֹפַנים. 02 וווּהין נאָר דער רוּחַ איז געווען צו הלך, זײַנען זיי הלך אַהין וווּ דער רוּחַ איז געווען צו הלך, און די אוֹפַנים האָבּן זיך נשׂה לְעֻמָּה מיט זיי, וואָרעם דער רוּחַ פוּן די חיות איז געווען אין די אוֹפַנים. 12 אַז יענע זײַנען הלך, זײַנען זיי הלך, און אַז יענע האָבּן זיך עמד, האָבּן זיי זיך עמד; און אַז זיי האָבּן זיך נשׂה פוּן הָאָרֶץ, האָבּן זיך נשׂה די אוֹפַנים לְעֻמָּה זיי, וואָרעם דער רוּחַ פוּן די חיות איז געווען אין די אוֹפַנים. 22 און איבּער די קעפּ פוּן די חיות איז געווען די דְמוּת פוּן אַ רָקִיעַ, אַזוי ווי דער גלאַנץ פוּן קֶרַח הַנּוֹרָא, נטה איבּער זייערע קעפּ פוּן אויבן. 32 און אונטער דעם רָקִיעַ זײַנען געווען זייערע כּנפים [כנף], איינער יָשָר אקעגן אַנדערן; און איטלעכער פוּן זיי האָבּן 2 צו די כסה, און איטלעכער פוּן זיי האָבּן 2 צו יענע כסה, זייערע גויֹּת [גְּוִיָּה]. 42 און אַז זיי זײַנען הלך, האָבּ איך שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] דאָס קוֹל פוּן זייערע כּנפים [כנף], אַזוי ווי דאָס קוֹל פוּן מַיִם רַבִּים, אַזוי ווי דער קוֹל שַדַּי, אַ קוֹל הֲמֻלָּה, אַזוי ווי דאָס קוֹל פוּן אַ מַחֲנֶה; אַז זיי האָבּן זיך עמד, האָבּן זיי רִפָּה זייערע כּנפים [כנף]. 52 און עס איז געוואָרן אַ קוֹל איבּער דעם רָקִיעַ וואָס אויף זייערע קעפּ, אַז זיי האָבּן זיך עמד, רִפָּה זייערע כּנפים [כנף]. 62 און איבּער דעם רָקִיעַ וואָס אויף זייערע קעפּ איז געווען אַזוי ווי דאָס מַרְאֵה פוּן אֶבֶן סַפִּיר, די דְמוּת פוּן אַ כִּסֵּא; און אויף דער דְמוּת פוּן דעם כִּסֵּא אַ דְמוּת אַזוי ווי דאָס מַרְאֵה פוּן אָדָם, אויבן אויף אים. 72 און איך האָבּ ראה אַזוי ווי דעם גלאַנץ פוּן חַשְמַל, אין עס דערצו רוּנד אַרוּם אַזוי ווי דאָס מַרְאֵה פוּן אֵש, פוּן דעם מַרְאֵה פוּן זײַנע מָתְנַיִם און אַרויף; און פוּן דעם מַרְאֵה פוּן זײַנע מָתְנַיִם און אַראָפּ, האָבּ איך ראה אַזוי ווי דאָס מַרְאֵה פוּן אֵש, מיט אַ נֹגַהּ רוּנד אַרוּם אים. 82 אַזוי ווי דאָס מַרְאֵה פוּן רעגנבּוֹיגן וואָס איז אין עָנָן אין אַ יוֹם הַגֶּשֶם, אַזוי איז געווען דאָס מַרְאֵה פוּן דעם נֹגַהּ רוּנד אַרוּם. דאָס איז געווען דאָס מַרְאֵה פוּן דער דְמוּת פוּן כּבוֹד ה'. און ווי איך האָבּ עס ראה, אַזוי בין איך נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] אויף מײַן פּנים, און איך האָבּ שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] אַ קוֹל פוּן איינעם וואָס דבר.
 
יחז2
 
1 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, עמד! זיך אויף דײַנע רגלים [זען תהלים 71:22], און איך וועל דבר מיט דיר. 2 און רוּחַ איז בוא אין מיר, ווי ער האָט דבר צו מיר, און האָט מיך עמד אויף מײַנע רגלים, און איך האָבּ שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] דעם וואָס דבר צו מיר. 3 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, איך שלח דיך צו די בּני-ישׂראל, צו די גּוֹיִם הַמוֹרְדִים [זען מה"ש 15:7] וואָס האָבּן מרד אָן מיר; זיי און אבותם האָבּן פשע אָן מיר בּיז היום הזה. 4 און די בָּנִים האָבּן קְשֵי פּנימער און חִזְקֵי לֵב: צו זיי שלח איך דיך, און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה'; 5 און זיי, סײַ זיי וועלן שמע, און סײַ זיי וועלן חדל – וואָרעם אַ בּית מְרִי זײַנען זיי – זאָלן זיי ידע אַז אַ נביא איז געווען צווישן זיי. 6 און דו בֶּן אָדָם, זאָלסט נישט ירא האָבּן פאַר זיי, און נישט ירא האָבּן פאַר זייערע דברים, הגם סָרָב און סַלּוֹן זײַנען אַרוּם דיר, און צווישן עַקְרָב טוסטו ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6]; פאַר זייערע דברים זאָלסטו נישט ירא האָבּן, און פאַר זייער פּנים זאָלסטו נישט חתת; וואָרעם אַ בּית מְרִי זײַנען זיי. 7 און זאָלסט דבר מײַנע דברים צו זיי, סײַ זיי וועלן שמע, און סײַ זיי וועלן חדל; וואָרעם מְרִי זײַנען זיי. 8 און דו בֶּן אָדָם, שמע וואָס איך דבר צו דיר; זאָלסט נישט מֶרִי זײַן ווי דאָס בּית הַמֶרִי; פצה דײַן פֶּה, און אכל וואָס איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] דיר. 9 און איך האָבּ ראה און הִנֵּה אַ יָד איז שלח צו מיר, און הִנֵּה, אין אים איז געווען אַ מגילה פוּן אַ סֶפֶר. 01 און ער האָט זי פרשׂ פאַר מיר, און זי איז געווען כתב פוּן אינעווייניק און פוּן אויסנווייניק, און אויף איר איז געווען כתב קִינָה און הֶגֶה און הִי.
 
יחז3
 
1 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, וואָס דו מצא, אכל! אכל! די דאָזיקע מגילה, און הלך דבר צו דעם בּית ישׂראל. 2 האָבּ איך פּתח מײַן פֶּה, און ער האָט מיר געגעבּן צו אכל די דאָזיקע מגילה. 3 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, דײַן בטן זאָלסטו אכל, און דײַנע מֵעֶה זאָלסטו מלא, מיט דער דאָזיקער מגילה וואָס איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] דיר. און איך האָבּ אכל, און זי איז געווען אין מײַן פֶּה אַזוי ווי דבש אין מָתוֹק. 4 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, הלך! צו דעם בּית ישׂראל, און זאָלסט דבר מיט מײַנע דברים צו זיי. 5 וואָרעם נישט צו עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] מיט עָמֵק שׂפה און כָּבֵד לשוֹן ווערסטו שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3], נײַערט צו דעם בּית ישׂראל; 6 נישט צו עַמִּים רַבִּים מיט אַ עָמֵק שׂפה און אַ כָּבֵד לשוֹן, וואָס דו שמע נישט זייערע דברים. פאַרוואָר, אַז איך וואָלט דיך צו זיי שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3], וואלטן זיי יאָ שמע [זען "שמע" בראשית 81:22; ישעיהו 51:25; דברים 51:81] צו דיר. 7 אָבּער דאָס בּית ישׂראל וועלן נישט אבה צו שמע צו דיר, וואָרעם זיי אבה נישט צו שמע צו מיר; וואָרעם דאָס כּל בּית ישׂראל האָבּן חזק מֵצַח און קְשֵי לֵב. 8 הִנֵּה, איך האָבּ נתן דײַן פּנים חזק אקעגן זייער פּנים, און דײַן מֵצַח חזק אקעגן זייער מֵצַח. 9 ווי שָמִיר חזק פוּן צֹר, האָבּ איך נתן דײַן מֵצַח; זאָלסט נישט ירא האָבּן פאַר זיי, און נישט חתת פאַר זייער פּנים; וואָרעם אַ בּית מְרִי זײַנען זיי. 01 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, אַלע מײַנע דברים וואָס איך דבר צו דיר, לקח אין דײַן לֵב, און מיט דײַנע אוזנַיִם שמע. 11 און הלך! בוא! צו יענען פון די גּלוּת, צו בּני-עַמֶּךָ [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און זאָלסט דבר צו זיי, און אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה'; סײַ זיי וועלן שמע, און סײַ זיי וועלן חדל. 21 און רוּחַ [הקֹדֶש] האָט מיך נשׂה, און איך האָבּ שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] הינטער מיר קוֹל רַעַש גָדוֹל: ברוך כבוד ה' פוּן זײַן מקוֹם; 31 און דאָס קוֹל פוּן די כּנפים [כנף] פוּן די חיות זיך נשק איינער אָן אַנדערן, און דאָס קוֹל פוּן די אוֹפנּים לְעֻמָּה [עמה] מיט זיי – אַ קוֹל רַעַש גָדוֹל. 41 און דער רוּחַ [הקֹדֶש] האָט מיך נשׂה, און האָט מיך לקח; און איך בין הלך אין מַר, אין חמה פון מײַן רוּחַ, און די יָד ה' איז געווען חזק אויף מיר. 51 און איך בין בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו יענע פון די גּלוּת קיין תֵּל-אָביב, וואָס זײַנען ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] בּײַם נָהָר כּבר, און איך בין ישב אַוווּ זיי זײַנען ישב; און איך בין דאָרטן ישב 7 יָמִים משמים [שמם] צווישן זיי. 61 און עס איז געווען צום סָוף פוּן 7 ימים, איז געווען דאָס דבר ה' צו מיר, אַזוי צו אמר: 71 בֶּן אָדָם, אַ צֹפֶה האָבּ איך דיך נתן פאַר דעם בּית ישׂראל, און אַז דו וועסט שמע פוּן מײַן פֶּה אַ דבר, זאָלסטו זיי הִזְהִיר פוּן מײַנעטוועגן. 81 אַז איך אמר צו דעם רֶשַע: מות מוּזטוּ מות; און דו האָסט אים נישט זהר, און נישט דבר צו זהר דעם רֶשַע פוּן זײַן דֶּרֶךְ הרשעה, כּדי ער זאָל חיה, וועט ער, דער רֶשַע, מות פאַר זײַן עוֹן, און זײַן דָּם וועל איך בקש פוּן דײַן יָד. 91 אָבּער אויב דו האָסט זהר דעם רֶשַע, און ער האָט זיך נישט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31] פוּן זײַן רֶשַע, און פוּן זײַן דֶּרֶךְ הרשעה, וועט ער מות פאַר זײַן עוֹן, און דו האָסט נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] געווען דײַן נפש. 02 און אַז דער צַדִּיק שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זיך פוּן זײַן צֶדֶק, און ער עשׂה עָוֶל, וועל איך נתן אַ מִכְשוֹל פאַר אים; ער וועט מות. ווײַל דו האָסט אים נישט זהר, וועט ער מות פאַר זײַן חטא, און זײַנע צִדְקוֹת וואָס ער האָט עשׂה וועלן נישט זכר ווערן, און זײַן דָּם וועל איך בקש פוּן דײַן יָד [זען לוקס 3:31; 31:8 יהודים אין משיח 6-4:6; תסל"ב 3:2; יהודים אין משיח 63:01
https://www.youtube.com/watch?v=4eeJztTkWJc
]. 12 אָבּער אויב דו האָסט אים עוד, דעם צדּיק [זען משיח דער צדּיק, ישעיהו 11:35], אַז דער צַדּיק זאָל נישט חטא, און ער האָט נישט חטא, וועט חיה ער חיה, ווײַל ער האָט זיך געלאזט זהר, און דו האָסט נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] געווען דײַן נפש. 22 און די יָד ה' איז דאָרטן געווען אויף מיר, און ער האָט צו מיר אמר: קוּם! [זען במדבר 71:42; הושע 2:6] יצא! צום בִּקְעָה, און דאָרטן וועל איך דבר מיט דיר. 32 בין איך קום, און בין יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] צום בִּקְעָה, און הִנֵּה די כּבוֹד ה' עמד דאָרטן, אַזוי ווי די כּבוֹד וואָס איך האָבּ ראה בּײַם נָהָר כּבר; און איך בין נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] אויף מײַן פּנים. 42 און רוּחַ [הַקֹדֶש] איז בוא אין מיר, און האָט מיך עמד אויף מײַנע רגלים [זען תהלים 71:22]; און ער האָט מיט מיר דבר, און האָט צו מיר אמר: בוא! סגר! זיך אין דײַן בּית. 52 און דו בֶּן אָדָם, הִנֵּה, מע נתן אויף דיר עֲבֹת, און מע וועט דיך אסר דערמיט, און וועסט נישט יצא צווישן זיי. 62 און דײַן לשוֹן וועל איך דבק אָן דײַן חֵךְ, כּדי זאָלסט נאלם [אלם] זײַן, און זאָלסט זיי נישט זײַן אַן איש מוֹכִיחַ [יכח]; וואָרעם אַ בּית מְרִי זײַנען זיי. 72 און ווען איך דבר מיט דיר, וועל איך פּתח דײַן פֶּה; און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דער וואָס וויל שמע, זאָל שמע, און דער וואָס וויל חדל, זאָל חדל; וואָרעם אַ בּית מְרִי זײַנען זיי.
 
יחז4
 
1 און דו בֶּן אָדָם, לקח דיר אַ לְבֵנָה, און זאָלסט אים נתן פאַר דיר, און חקק אויף אים אַן עִיר – ירושלים. 2 און זאָלסט נתן אויף איר אַ מָצוֹר, און בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] אַרוּם איר אַ דָּיֵק, און שפך אויף איר סֹלְלָה, און נתן! אקעגן איר מחנות; און שׂים אקעגן איר כָּרִים [כָּר] רוּנד אַרוּם. 3 און דו לקח דיר מַחֲבַת בּרזל, און זאָלסט זי נתן ווי קִיר בּרזל צווישן דיר און צווישן דער עִיר; און זאָלסט כון דײַן פּנים צו איר, און זי זאָל זײַן אין מָצוֹר, און דו זאָלסט זי צור. אַן אוֹת איז דאָס פאַר דעם בּית ישׂראל. 4 און דו שכב אויף דײַן צַד השׂמאל, און זאָלסט שׂים אויף איר די עוֹן בּית ישׂראל; די מִסְפַּר הימים וואָס דו וועסט שכב אויף איר, וועסטו נשׂא [זען "נשׂא" ישעיה 21:35] זייערע עָוֹן [זען
https://www.youtube.com/watch?v=cordMv5H68I
https://www.youtube.com/watch?v=9o0psMBQQ-Q
]
. 5 און איך האָבּ דיר נתן די שָנִים פוּן זייערע עָוֹן אַקעגן דער מִסְפַּר ימים – 093 יוֹם; און וועסט נשׂא די עָוֹן פוּן דעם בּית ישׂראל. 6 און אַז דו וועסט כלה די דאָזיקע, זאָלסטו ווידער שכב אויף דײַן צַד הימני, און נשׂא [זען "נשׂא" ישעיה 21:35] די עוֹן פוּן דעם בּית יהודה 04 טעג: אַ יוֹם פאַר אַ שָנָה, אַ יוֹם פאַר אַ שָנָה האָבּ איך עס דיר נתן. 7 און צו דער מָצוֹר פוּן ירושלים, זאָלסטו כון דײַן פּנים מיט דײַן זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'] חשׂף, און זאָלסט נביאות זאָגן אויף איר. 8 און הִנֵּה, איך נתן אויף דיר עֲבֹת, און וועסט זיך נישט הפך פוּן צַד אויף צו דער צַד, בּיז דו כלה די טעג פון דײַן מָצוֹר. 9 און דו לקח דיר חִטִּין און שׂעֹרים און פוֹל און עֲדָשִים און דֹחַן און כֻּסְמִים, און נתן זיי אַרײַן אין 1 כּלי, און זאָלסט זיי דיר עשׂה צו לֶחֶם; די מִסְפַּר הימים וואָס דו שכב אויף דײַן צַד, 093 יוֹם, זאָלסטו עס אכל. 01 און דײַן מאכל וואָס דו וועסט אכל, זאָל זײַן מיט אַ וואָג, 02 שֶקֶל אַ יוֹם; פוּן עת עד עת זאָלסטו עס אכל. 11 און מַיִם מיט אַ מְשׂוּרָה זאָלסטו שתה; אַ 6/1 הין פוּן עת עד עת זאָלסטו שתה. 21 אַזוי ווי אַ עֻגָה שׂעֹרה זאָלסטו עס אכל, און אויף גֵּל צֵאָה הָאָדָם זאָלסטו עס באַקן [עוג] פאַר זייערע אויגן. 31 און ה' האָט אמר: אַזוי וועלן אכל די בּני-ישׂראל זייער לֶחֶם טָמֵא צווישן די גּוֹיִם וואָס איך וועל זיי אַהין נדּח. 41 האָבּ איך אמר: וויי, אֲדֹנָי ה', הִנֵּה מײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] איז נישט טמא געוואָרן, און נְבֵלָה און טְרֵפָה האָבּ איך נישט אכל פוּן מײַן נְעוּרִים אָן און בּיז אַצונד, און אין מײַן פֶּה איז נישט בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] בְּשַׂר פִּגּוּל. 51 האָט ער צו מיר אמר: ראה! איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] דיר צפוע בָּקָר תחת גֵּל הָאָדָם, און זאָלסט עשׂה דײַן לֶחֶם דערויף. 61 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, הִנֵּה, איך שבר דעם מַטֵּה לֶחֶם אין ירושלים, און זיי וועלן אכל לֶחֶם מיט מִשְקָל, און מיט דְּאָגָה, און מַיִם מיט מְשׂוּרָה און מיט שִמָמוֹן וועלן זיי שתה. 71 ווײַל זיי וועלן חָסֵר זײַן לֶחֶם און מַיִם, און זיי וועלן שמם ווערן איש מיטן אָחִיו, און וועלן מקק פאַר זייערע עָוֹן.
 
יחז5
 
1 און דו בֶּן אָדָם, לקח דיר אַ חרב חַד פאַר אַ תַּעַר פון גַּלָב זאָלסטו זי דיר לקח, און עבר איבּער דײַן קאָפּ און איבּער דײַן באָרד; און זאָלסט דיר לקח מֹאזְנַיִם פאַר משקל און עס חלק [זען "חלק" ישעיהו 21:35]. 2 3/1 זאָלסטו אין אֵש בער אין מיטן פוּן דער עִיר, ווען עס ווערן מלא די יְמֵי הַמָּצוֹר; און 3/1 זאָלסטו לקח, און נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05] מיט דער חרב רוּנד אַרוּם דעם, און 3/1 זאָלסטו זרה פאַרן ווינט; און אַ חרב וועל איך הריק [ריק] הינטער זיי. 3 און זאָלסט לקח דערפון מְעַט אין מִסְפַּר, און זיי צור אין דײַנע כנפים [כנף]. 4 און פוּן זיי זאָלסטו ווידער לקח, און זיי שלך אין מיטן אֵש, און זיי שׂרף אין אֵש; דערפון וועט יצא אֵש אויפן כּל בּית ישׂראל. 5 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דאָס איז ירושלים; אין מיטן פוּן די גּוֹיִם האָבּ איך זי שׂים, מיט ארצוֹת רוּנד אַרוּם איר. 6 און זי האָט מרה מײַנע מִשְפָּטִים צו רִשְעָה מער פוּן די גּוֹיִם, און מײַנע חוקים מער פוּן די ארצוֹת וואָס רוּנד אַרוּם איר; וואָרעם מײַנע מִשְפָּטִים האָבּן זיי מאס [זען "מאס" תהלים 22:811], און מײַנע חוקות, אין זיי זײַנען זיי נישט הלך. 7 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: ווײַל איר האָט המן מער פוּן די גּוֹיִם וואָס רוּנד אַרוּם אײַך; אין מײַנע חוקות זײַט איר נישט הלך, און מײַנע משפטים האָט איר נישט עשׂה ; צו מאָל די מִשְפָּטִים פוּן די גּוֹיִם וואָס רוּנד אַרוּם אײַך האָט איר נישט עשׂה; 8 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך אויך קום אויף דיר, און וועל עשׂה מִשְפָּטִים אין דיר פאַר די אויגן פוּן די גּוֹיִם. 9 און איך וועל עשׂה אויף דיר וואָס איך ווידער האָבּ נישט עשׂה כָמֹהוּ [זען "כמֹנִי" דברים 51:81] צוליב אַלע דײַנע תוֹעֲבֹת. 01 דעריבער וועלן אבות אכל זייערע בָּנִים אין דיר [ירוּשלַיִם], און בָּנִים וועלן אכל אבותם, און איך וועל עשׂה מִשְפָּטִים אויף דיר, און אַלע דײַן שְאֵרִית וועל איך זרה צו אַלע ווינטן. 11 דעריבער חַי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', פאַרוואָר, ווײַל דו האָסט מײַן מִקְדָּש טמא מיט אַלע דײַנע שקּוּצִים און מיט אַלע דײַנע תוֹעֲבֹת, דעריבער וועל איך אויך פון דיך גרע, און מײַן אויג וועט נישט חוס, און איך אויך וועל נישט חמל. 21 3/1 פוּן דיר וועלן פוּן דֶּבֶר מות, און כלה פוּן רָעָב אין דיר, און 3/1 וועלן דורכן חרב נפל רוּנד אַרוּם דיר, און 3/1 וועל איך אויף אַלע ווינטן זרה, און אַ חרב וועל איך הריק [ריק] הינטער זיי. 31 און מײַן אַף וועט כלה, און איך וועל נוח מײַן חֵמָה אויף זיי, און איך וועל מיך נחם; און זיי וועלן ידע אַז איך ה' האָבּ דבר אין מײַן קִנְאָה, ווען איך כלה מײַן חֵמָה אויף זיי. 41 און איך וועל דיך נתן פאַר אַ חורבן און פאַר אַ חֶרְפָּה צווישן די גּוֹיִם וואָס רוּנד אַרוּם דיר, פאַר די אויגן פוּן אַלע פארבּײַגייער. 51 און עס וועט זײַן אַ חֶרְפָּה און אַ גְּדוּפָה, אַ מוּסָר און אַ מְשַמָּה, בּײַ די גּוֹיִם וואָס רוּנד אַרוּם דיר, ווען איך עשׂה שְפָטִים אויף דיר מיט אַף און מיט חֵמָה און מיט תֹכְחוֹת חֵמָה. איך ה' האָבּ דבר; 61 ווען איך שלח אויף זיי די חצּים [חץ] הָרָעִים פוּן רָעָב וואָס זײַנען פאַר מַשְחִית, וואָס איך וועל זיי שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] אײַך צו שחת; און רָעָב וועל איך יסף אויף אײַך, און וועל אײַך שבר דעם מַטֵּה לֶחֶם. 71 און איך וועל שלח אויף אײַך רָעָב און חיּה רעה, און זיי וועלן דיך שכּל; און דֶּבֶר און דָּם וועט עבר דורך דיר, און חרב וועל איך בּרענגען אויף דיר. איך ה' האָבּ דבר.
 
יחז6
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, שׂים דײַן פּנים צו די הָרים פוּן ישׂראל, און זאָג נביאות צו זיי, 3 און זאָלסט אמר: איר הָרִים פוּן ישׂראל, שמע! דאָס דבר אֲדֹנָי ה': אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' צו די הָרִים און צו די גבעה, צו די אָפִיק און צו די גַיְא: הִנֵּה, איך ברענג אויף אײַך חרב, און וועל אבד אײַערע בָּמוֹת. 4 און שמם ווערן וועלן אײַערע מזבחות, און שבר ווערן וועלן אײַערע חַמָּן; און איך וועל מאַכן נפל אײַערע חללים פאַר אײַערע גִּלּוּלִים. 5 און איך וועל נתן די פִּגָרים פוּן די בּני-ישׂראל פאַר זייערע גִּלּוּלִים, און איך וועל זרה אײַערע עצמוֹת רוּנד אַרוּם אײַערע מזבּחות. 6 אין אַלע אײַערע מוֹשבוֹת וועלן די ערים חרב ווערן, און די בָּמוֹת וועלן ישם ווערן; כּדי חרב און אשם ווערן אײַערע מזבּחות, און שבר און שבח ווערן אײַערע גִּלּוּלִים, און גדע ווערן אײַערע חַמָּן, און מחה ווערן אײַערע מַעֲשִׂים. 7 און נפל וועלן חָלָל צווישן אײַך, און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 8 אָבּער איך וועל יתר עמלעכע פון איר אַז וועט זיין פּליטים פוּן חרב צווישן די גּוֹיִם, ווען איר ווערט נזרא [זרה] אין די ארצוֹת. 9 און אײַערע פליטים וועלן מיך זכר צווישן די גּוֹיִם וואָס זיי זײַנען נשבה [שבה] געוואָרן אַהין, ווי אַזוי איך בין געווען שבר פוּן וועגן זייער לֵב הַזּוֹנֶה וואָס האָט זיך סור פוּן מיר, און פוּן וועגן זייערע אויגן וואָס זײַנען געווען זנה נאָך זייערע גִּלּוּלִים; און זיי וועלן נקוט [קוט] זיך אַליין אין זייער אייגן אויגן, וועגן די רָעוֹת וואָס זיי האָבּן עשׂה בּײַ אַלע זייערע תוֹעֲבֹת. 01 און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'; נישט אומזיסט האָבּ איך דבר זיי צו עשׂה דאָס דאָזיקע רָעָה. 11 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': נכה מיט דײַן כף, און רקע מיט דײַן רגל, און אמר: וויי אויף כּל תוֹעֲבֹת רָעוֹת פוּן בּית ישׂראל; וואָרעם פוּן חרב, פוּן רָעָב, און פוּן דֶּבֶר, וועלן זיי נפל. 21 דער רחוֹק וועט פוּן דֶּבֶר מות, און דער קָרוֹב וועט פוּן חרב נפל, און דער נִשְאָר [שאר] און נצור [נצר] וועט פוּן רָעָב מות: און איך וועל כלה מײַן חֵמָה אויף זיי. 31 און איר וועט ידע אַז איך בין ה', ווען זייערע חללים וועלן זײַן צווישן זייערע גִּלּוּלִים רוּנד אַרוּם זייערע מזבּחות, אויף כּל גִּבְעָה רָמָה [רום], אויף אַלע שפּיצן הָרִים, און אונטער כּל עֵץ רַעֲנָן, און אונטער כּל אֵלָה עֲבֻתָּם מקוֹם וואָס זיי האָבּן דאָרטן רֵיח נִיחֹחַ צו אַלע זייערע גִּלּוּלִים. 41 און איך וועל נטה מײַן יָד אויף זיי, און וועל נתן הָאָרֶץ שְמָמָה און פוּן מדבר דִבלָה, אין אַלע זייערע מוֹשְבוֹת; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'.
 
יחז7
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 און דו בֶּן אָדָם, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' צו אָדָמָה פוּן ישׂראל: קֵץ! בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] הַקֵץ אויף די 4 כנפות פוּן הָאָרֶץ. 3 אַצונד איז הַקֵץ אויף דיר, און איך וועל שלח מײַן אף אויף דיר, און וועל דיך שפט לויט דײַנע דרכים, און נתן אויף דיר אַלע דײַנע תוֹעֲבֹת. 4 און מײַן אויג וועט דיך נישט חוס, און איך וועל נישט חמל; נײַערט דײַנע דרכים וועל איך נתן אויף דיר, און דײַנע תוֹעֲבֹת וועלן אין דײַן מיט היה; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 5 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': רָעָה, אַחַת רָעָה, הִנֵּה, בוא! 6 קֵץ איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9], בוא איז דער קֵץ, ער האָט זיך קיץ [זען "קֵץ" דניאל 2:21] אויף דיר; הִנֵּה אָט בוא עס! 7 בוא איז די צֶפִירָה צו דיר, יושבי הָאָרֶץ; בוא די צײַט, קָרוֹב איז דער יוֹם מְהוּמָה, און לֹא הֵד אויף די הָרִים. 8 אַצונד באַלד וועל איך שפך מײַן חֵמָה אויף דיר, און כלה אויף דיר מײַן אף, און דיך שפט לויט דײַנע דרכים, און נתן אויף דיר אַלע דײַנע תוֹעֲבֹת. 9 און מײַן אויג וועט נישט חוס, און איך וועל נישט חמל; לויט דײַנע דרכים וועל איך נתן אויף דיר, און דײַנע תוֹעֲבוֹת וועלן אין דײַן מיט היה; און איר וועט ידע אַז איך ה' נכה [זען "נכה" ישעיהו 01-1:11; 4:35; 6:05]. 01 הִנֵּה איז דער יוֹם, הִנֵּה אָט בוא עס! יצא איז די צְפִירָה, צוץ האָט דער מטה, פרח האָט די זָדוֹן. 11 חמס [זען "חמס" ישעיה 9:35] איז קום אין אַ מטה פוּן רֶשַע; קיינער פון זיי בלייבן, און קיינער פון זייערע הָמוֹן; און נישטא קיין נֹהּ אין זיי. 21 בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] איז די צײַט, נגע האָט דער יוֹם; דער קוֹנֶה [זען קנה, זען משלי 22:8] זאָל זיך נישט שׂמח, און דער מוֹכֵר [מכר] זאָל נישט אבל, וואָרעם חָרוֹן איז אויף איר אַלע המוֹן. 31 וואָרעם דער מוֹכֵר [מכר] וועט צום מִמְכָּר נישט שוב ווי לאַנג ווי ער לעבט; ווײַל די חֲזוֹן איז אויף איר אַלע המוֹן, עס זאָל זיך נישט שוב; און פוּן וועגן זײַן עָוֹן וועט זיך קיינער נישט חזק זיין נפש. 41 תקע זיי דעם תָּקוֹעַ, און כון אַלצדינג, און קיין איינער הלך אין מלחמה; וואָרעם מײַן חרוֹן איז אויף איר אַלע המוֹן. 51 דערויסן די חרב, און אינעווייניק די דֶּבֶר און דער רָעָב; דער וואָס אין שָׂדֶה וועט דורכן חרב מות, און דער וואָס אין עִיר, וועט אים רָעָב און דֶּבֶר אכל. 61 און זייערע פְּלִיטִים וועלן פלט, און וועלן זײַן אויף די הָרִים, ווי יוֹנים פוּן די גַּיְא, וואָס אַלע זיי המה; איטלעכער פוּן וועגן זײַן עָוֹן. 71 כּל הידים [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] וועלן רפה ווערן, און כּל בֶּרֶךְ וועלן הלך שוואך ווי מַיִם. 81 און זיי וועלן חגר שַׂקִּים, און פַּלָּצוּת וועט זיי כסה, און אויף אַלע פּנימער וועט זײַן בושה, און אויף אַלע זייערע קעפּ קָרְחָה. 91 זייער כֶּסֶף וועלן זיי אויף די חוּצוֹת [חוץ] שלך, און זייער זָהָב וועט נִדָּה ווערן, זייער כֶּסֶף און זייער זָהָב וועט זיי נישט קענען נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] זײַן אין יוֹם עִבְרָה ה'; זייער נפש וועלן זיי נישט שׂבע [זען "שׂבע" ישעיה 11:35] און זייערע מֵעֶה וועלן זיי נישט מלא; וואָרעם די מִכְשוֹל צו זייער עָוֹן איז דאָס געווען, 02 און זייער שיינע עֲדִי וואָס זיי האָבּן פאַר אַ גְּאוֹן שׂים; און צֶלֶם פוּן זייערע שקוּצים פון תוֹעֲבֹת האָבּן זיי דערפון עשׂה; דעריבער נתן איך עס זיי פאַר נִדָּה. 12 און איך וועל עס נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן זָרים צו בַּז, און צו די רשע פוּן הָאָרֶץ צו שלל, און זיי וועלן עס חלל. 22 און איך וועל סבב מײַן פּנים פוּן זיי, און מע וועט חלל מײַן צָפוֹן; יאָ, פריצים [פָּרִיץ] וועלן בוא אין איר [ירושלים], און וועלן זי חלל. 32 עשׂה די רַתּוֹק, וואָרעם הָאָרֶץ איז מלא מיט מִשפַּט דָּמִים, און די עִיר איז מלא מיט חָמָס [זען "חמס" ישעיה 9:35]. 42 און איך וועל בּרענגען די רע פוּן די גּוֹיִם, און זיי וועלן יַרשען זייערע בּתּים; און איך וועל שבת דעם גְּאוֹן פוּן די עַז; און חלל ווערן וועלן זייערע קדשים. 52 קְפָדָה בוא, און זיי וועלן בקש שלום, און עס וועט נישט זײַן. 62 אַ הֹוָה אויף הֹוָה וועט בוא , און אַ שמוּעָה [זען "שמוּעָה" ישעיהו 1:35] נאָך אַ שמוּעָה וועט זײַן; און זיי וועלן בקש חֲזוֹן פוּן נביא, און תורה וועט אבד ווערן פוּן כֹּהן, און עצה פוּן די זקנים [זען "זקנים" מה"ש 81:12]. 72 דער מלך וועט אבל, און דער נשׂיא וועט זיך לבש מיט שְמָמָה, און די יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] פוּן עַם הָאָרֶץ וועלן בהל ווערן; לויט זייער דֶּרֶךְ וועל איך עשׂה מיט זיי, און מיט זייערע משפּטים וועל איך זיי שפט; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'.
 
יחז8
 
1 און עס איז געווען אין 6טן שָנָה, אין 6טן חודש, אין 5טן יוֹם חודש, ווי איך ישב אין מײַן בּית, און די זקנים [זען "זקנים" מה"ש 81:12] פוּן יהוּדה ישב פאַר מיר, אַזוי איז דאָרטן נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] אויף מיר די יָד אֲדֹנָי ה'. 2 און איך האָבּ ראה, און הִנֵּה אַ דְמוּת אַזוי ווי דאָס מַרְאֵה פוּן אֵש: פוּן דעם מַרְאֵה פוּן זײַנע מָתְנַיִם און אַראָפּ אֵש, און פוּן זײַנע מָתְנַיִם און אַרויף אַזוי ווי דאָס מַרְאֵה פוּן זֹהַר, אַזוי ווי דער עין פוּן חַשמַל. 3 און ער האָט שלח אַ תַּבְנִית פוּן אַ יָד, און האָט מיך לקח אין צִיצִת פוּן מײַן קאָפּ, און רוּחַ [הקֹדֶש] האָט מיך נשׂא [זען "נשׂא" ישעיהו 31:25; 21,4:35] צווישן הָאָרֶץ און צווישן הַשָמַיִם, און האָט מיך געבּראכט אין מַרְאֵה פוּן אלוקים קיין ירושלים, צום פּתח שַעַר הַפְּנִימִית וואָס איז פנה צו צפון, וואָס דאָרטן איז געווען דער מוֹשַב סֵמֶל הַקִּנְאָה הַמַּקְנֶה. 4 און הִנֵּה דאָרטן איז די כּבוֹד אֱלֹקֵי ישׂראל, אַזוי ווי די מַרְאֵה וואָס איך האָבּ ראה אין בִּקְעָה. 5 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, נשׂא נָא דײַנע אויגן קעגן צפון. האָבּ איך נשׂה מײַנע אויגן קעגן צפון, און הִנֵּה אין צפון פוּן דעם שער פוּן מִזְבֵּחַ איז דאָס דאָזיקע סֵמֶל הַקִנְאָה, בּײַם בִּאָה. 6 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, דו ראה וואָס זיי עשׂה? די תוֹעֲבֹת גְדֹלוֹת וואָס דאָס בּית ישׂראל עשׂה דאָ, וואָס רחק [מיר] אַוועק פוּן מײַן מִקְדָּש? און וועסט נאָך ווײַטער ראה תוֹעֲבֹת גְּדֹלוֹת. 7 און ער האָט מיך געבּראכט צום פּתח פוּן חָצֵר, און איך האָבּ ראה, און הִנֵּה חֹר אֶחָד איז אין דער קִיר. 8 האָט ער צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, חתר! נָא אין דער קִיר. און איך האָבּ חתר אין דער קִיר, און הִנֵּה פּתח אֶחָד. 9 האָט ער צו מיר אמר: בֹא [בוא]! און ראה די תּוֹעֵבוֹת הָרָעוֹת וואָס זיי עשׂה דאָ. 01 בין איך בוא, און האָבּ ראה, און הִנֵּה כּל תַּבְנִית רֶמֶשׂ און בהמה, און כּל גִּלּוּלִים פוּן דעם בּית ישׂראל, זײַנען מְחֻקֶּה [חקה] אויף דער קִיר רוּנד אַרוּם. 11 און פאַר זיי עמד 07 איש פוּן די זקנים פוּן דעם בּית ישׂראל, און יַאֲזַניָהוּ בּן שָפנען עמד אין מיטן פוּן זיי, און איש מיט זײַן מִקְטֶרֶת אין זײַן יָד, און עָתָר עֲנַן פוּן דעם קְטֹרֶת עלה. 21 האָט ער צו מיר אמר: האָסטו ראה, בֶּן אָדָם, וואָס די זקנים פוּן דעם בּית ישׂראל עשׂה אין דער חֹשֶךְ, איטלעכער אין זײַנע חֶדֶר מַשְׂכִּית? וואָרעם זיי אמר: ה' ראה אונדז נישט, עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22] האָט ה' הָאָרֶץ. 31 און ער האָט צו מיר אמר: וועסט נאָך ווײַטער ראה תוֹעֲבֹת גְדֹלוֹת וואָס זיי עשׂה. 41 און ער האָט מיך געבּראכט צו דעם פֶּתַח שַעַר פוּן בּית ה' וואָס צו צפון, און הִנֵּה דאָרטן ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] די נָשִים און בכה תּמוּזן. 51 האָט ער צו מיר אמר: האָסטו ראה, בֶּן אָדָם? וועסט נאָך ווײַטער ראה תוֹעֲבֹת גְּדֹלוֹת ווי די דאָזיקע. 61 און ער האָט מיך געבּראכט צו דעם חָצֵר בּית ה' הַפְּנִימִית, און הִנֵּה בּײַם פּתח הֵיכַל ה', צווישן דעם אוּלָם און דעם מִזְבֵּחַ, זײַנען אַרוּם 52 איש, מיט זייערע רוקנס צום הֵיכַל ה', און זייערע פּנימער צו מזרח, און זיי שחה זיך קעגן מזרח צו דער שֶמֶש. 71 האָט ער צו מיר אמר: האָסטו ראה, בֶּן אָדָם? קלל איז דעם בּית יהודה צו עשׂה די תוֹעֲבוֹת וואָס זיי האָבּן דאָ עשׂה אַז זיי האָבּן נאָך מלא הָאָרֶץ מיט חָמָס [זען "חמס" ישעיה 9:35], און האָבּן מיך ווידער און ווידער כעס; און הִנֵּה שלח זיי צו דעם: זְמוֹרָה צו זייער נאָז. 81 דעריבער וועל איך אויך עשׂה מיט חֵמָה; מײַן אויג וועט נישט חוס, און איך וועל נישט חמל; און זיי וועלן קרא אין מײַן אֹזֶן אויף אַ קוֹל גָּדוֹל, און איך וועל זיי נישט שמע.
 
יחז9
 
1 און אַ קוֹל גָּדוֹל האָט קרא אין מײַן אֹזֶן, אַזוי צו אמר: קרב! די פְּקֻדּוֹת פון דער עִיר, און איטלעכן מיט זײַן כְּלִי מַשְחֵת אין זײַן יָד. 2 און הִנֵּה 6 אנשים זײַנען בוא פוּן דעם דֶּרֶךְ פוּן דעם שער הָעֶלְיוֹן וואָס איז פנה צו צפון, און איטלעכער מיט זײַן כְּלִי מַפָּץ אין זײַן יָד, און 1 איש צווישן זיי לבש אין לײַנען מיט אַ קֶסֶת הַסֹּפֵר אויף זײַנע מָתְנַיִם. און זיי זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] און האָבּן זיך עמד אֵצֶל [זען "אֵצֶל" משלי 03:8] דעם מִזְבֵּחַ הַנְחֹשֶת. 3 און די כּבוֹד אֱלֹקֵי ישׂראל האָט זיך עלה פוּן איבּער דעם כּרוב וואָס זי איז אויף אים געווען, צו דעם מִפְתָּן פוּן בּית; און ער האָט קרא צו דעם איש לבש אין לײַנען, וואָס אַ קֶסֶת הַסֹּפֵר איז געווען אויף זײַנע מָתְנַיִם. 4 און ה' האָט צו אים אמר: עבר! אין מיטן עִיר, אין מיטן ירושלים, און זאָלסט התויה [תוה] אַ תָּו אויף די מֵצַח פוּן די אנשים וואָס נאנח [אנח] און נאנק [אנק] אויף אַלע תוֹעֲבוֹת וואָס ווערן עשׂה אין איר. 5 און צו יענע האָט ער אמר פאַר מײַנע אוזנַיִם: עבר אין עִיר הינטער אים, און נכה! [זען "נכה" ישעיה 4:35]; אײַער אויג זאָל נישט חוס, און איר זאָלט נישט חמל. 6 זקן, בָּחוּר און בְּתוּלָה, און טַף און נשִים, זאָלט איר הרגען צו מַשְחִית, אָבּער צו קיין אִיש וואָס אויף אים איז דער תָּו, זאָלט איר נישט נגש; און פוּן מײַן מִקְדָּש זאָלט איר אָנהייבן. האָבּן זיי אנגעהויבּן פוּן די אנשים הזקנים וואָס פאַרן הַבָּיִת. 7 און ער האָט צו זיי אמר: טמא! דאָס בּית, און מלא! די חצרוֹת [חָצֵר] מיט חללים; יצא! און זיי זײַנען יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5], און האָבּן נכה אין עִיר. 8 און עס איז געווען, ווי זיי האָבּן נכה, און איך בין שאר אַליין, אַזוי בין איך נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] אויף מײַן פּנים, און איך האָבּ זעק, און אמר: וויי, אֲדֹנָי ה', ווילסטו שחת דעם כּל שְאֵרִית ישׂראל מיט וואָס דו שפך דײַן חֵמָה אויף ירושלים? 9 האָט ער צו מיר אמר: די עָוֹן פוּן דעם בּית ישׂראל און יהוּדה איז זייער גָדוֹל במאֹד מאֹד, און הָאָרֶץ איז מלא מיט דָּמִים, און די עִיר איז מלא מיט מֻטֶה, וואָרעם זיי אמר: עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22] האָט ה' הָאָרֶץ, און ה' ראה נישט. 01 דעריבער וועט אויך מײַן אויג נישט חוס, און איך וועל נישט חמל; זייער דֶּרֶךְ וועל איך נתן אויף זייער קאָפּ. 11 און הִנֵּה דער איש לבש אין לײַנען וואָס דער קֶסֶת איז געווען אויף זײַנע מָתְנַיִם, האָט געבּראכט דָּבָר, אַזוי צו אמר: איך האָבּ עשׂה וואָס דו האָסט מיר צוה.
 
יחז01
 
1 און איך האָבּ ראה, און הִנֵּה אויף דעם רָקִיעַ וואָס איבערן קאָפּ פוּן די כּרוּבים האָט אַזוי ווי סאַפּירשטיין, אַזוי ווי דאָס מַרְאֵה פוּן דער דְּמוּת פוּן אַ כִּסֵּא נִרְאַה איבּער זיי. 2 און ער האָט אמר צו דעם איש וואָס איז געווען לבש אין לײַנען, און ער האָט אמר: בוא! ארײַן צווישן די גַלְגַּל, אונטער דעם כּרוב, און מלא דײַנע הויפנס מיט פײַערקוילן פוּן צווישן די כּרוּבים, און זרק אויף דער עִיר. איז ער בוא אין פאַר מײַנע אויגן. 3 און די כּרוּבים זײַנען עמד יָמִין פוּן בּית, ווען דער אִיש איז בוא אין; און אַן עָנָן האָט מלא דעם חָצֵר הפּנימית. 4 און די כּבוֹד ה' האָט זיך רום פוּן איבּער דעם כּרוּב צום מִפְתָּן פוּן בּית; און דאָס בּית איז מלא געוואָרן מיטן עָנָן, און דער חָצֵר איז געווען מלא מיט דעם נֹגַהּ פוּן כּבוֹד ה'. 5 און דאָס קוֹל פוּן די כּנפים [כנף] פוּן די כּרוּבים האָט זיך נשמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] ביזן חצר החיצֹנה, אַזוי ווי דער קוֹל פוּן אֵ-ל שַדַּי, ווען ער דבר. 6 און עס איז געווען, ווי ער האָט צוה דעם איש וואָס איז געווען לבש אין לײַנען, אַזוי צו אמר: לקח! אֵש פוּן צווישן די גַּלְגַּל, פוּן צווישן די כּרוּבים, אַזוי איז ער בוא אין, און האָט זיך עמד אֵצֶל [זען משלי 03:8] אוֹפַן. 7 און דער כּרוּב האָט שלח זײַן יָד פוּן צווישן די כּרוּבים צו דעם אֵש וואָס צווישן די כּרוּבים, און ער האָט נשׂה און נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין די הויפנס פוּן דעם לבש אין לײַנען; און דער האָט עס לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11], און איז יצא [זען ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5]. 8 און בּײַ די כּרוּבים האָט זיך ראה די תַּבְנִית פוּן אַ יַד אָדָם אונטער זייערע כּנפים [כנף]. 9 און איך האָבּ ראה, און הִנֵּה 4 אוֹפַנִּים זײַנען אֵצֶל [זען משלי 03:8] די כּרוּבים, אוֹפַן אֶחָד אֵצֶל כּרוב אֶחָד, און אוֹפַן אֶחָד אֶצֶל כּרוּב אֶחָד; און דאָס מַרְאֵה פוּן די אוֹפַנִּים איז געווען אַזוי ווי דער עֵין פוּן אֶבֶן תַרְשיש. 01 און זייער מַרְאֵה: דְּמוּת אחד איז געווען בּײַ זיי 4, אַזוי ווי עס וואָלט זײַן אוֹפַן אין אַן אוֹפַן. 11 אַז זיי זײַנען הלך, זײַנען זיי הלך צו זייערע 4 זײַטן: זיי האָבּן זיך נישט סבב בּײַ זייער הלך, נײַערט צום מקוֹם וווּהין דער קאָפּ איז געווען פנה, נאָך אים זײַנען זיי הלך; זיי האָבּן זיך נישט סבב בּײַ זייער הלך. 21 און זייער כּל בּשׂר, און זייער גַּב, און זייערע ידים [זען "ידים" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ], און זייערע כּנפים [כנף], און די אוֹפנים, זײַנען געווען מלא מיט אויגן רוּנד אַרוּם – בּיי זייערע 4 אוֹפנים. 31 די אוֹפנים, זיי האָט מען קרא דער גַּלגַּל אין מײַנע אוזנַיִם. 41 און 4 פּנימער זײַנען בּײַ איטלעכן געווען: 1 פּנים דער פּנים פוּן אַ כּרוּב, און דער 2טן פּנים דער פּנים פוּן אַן אָדָם, און דער 3טן דער פּנים פוּן אַן אַרְיֵה, און דער 4טן דער פּנים פוּן אַ נֶשֶר. 51 און די כּרוּבים האָבּן זיך נרמם [רמם]. דאָס איז געווען די חיה וואָס איך האָבּ ראה בּײַם נָהָר כּבר. 61 און אַז די כּרוּבים זײַנען הלך, זײַנען הלך די אוֹפנים אצל זיי, און אַז די כּרוּבים האָבּן נשׂא זייערע כּנפים [כנף] זיך רום פוּן הָאָרֶץ, האָבּן אויך די אוֹפנים זיך נישט סבב פוּן אֵצֶל זיי. 71 אַז יענע זײַנען עמד, זײַנען די עמד, און אַז יענע האָבּן זיך רום, האָבּן זיי זיך נרמם [רמם] מיט זיי, וואָרעם דער רוּחַ פוּן דער חיה איז געווען אין זיי. 81 און די כּבוֹד ה' איז יצא פוּן דעם מִפְתַּן פוּן בּית, און האָט זיך עמד אויף די כּרוּבים. 91 און די כּרוּבים האָבּן נשׂא זייערע כּנפים [כנף], און האָבּן זיך נרמם [רמם] פוּן הָאָרֶץ פאַר מײַנע אויגן בּײַ זייער יצא, און די אוֹפנים לְעֻמָה מיט זיי; און זיי האָבּן זיך עמד בּײַם פּתח שער בּית ה' הקדמוֹנִי; און די כּבוֹד אֱלֹקֵי ישׂראל איז געווען איבּער זיי פוּן אויבן. 02 דאָס איז די חיה וואָס איך האָבּ ראה אונטער אֱלֹקֵי ישׂראל, בּײַם נָהָר כּבר; און איך האָבּ ידע אַז דאָס זײַנען כּרוּבים. 12 צו 4, צו 4 פּנימער זײַנען בּײַ איטלעכן געווען, און 4 כּנפים [כנף] בּײַ איטלעכן, און די דְמוּת פוּן ידים [זען "ידים" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] פוּן אַן אָדָם אונטער זייערע כּנפים [כנף]. 22 און די דְמּוּת פוּן זייערע פּנימער: דאָס זײַנען געווען די פּנימער וואָס איך האָבּ ראה בּײַם נָהָר כּבר, זייער מראה איז זעלביקער. איטלעכער צו דער זײַט פוּן זײַן פּנים זײַנען זיי הלך.
 
יחז11
 
1 און רוּחַ האָט מיך נשׂה, און האָט מיך געבּראכט צו שער בּית ה' הקדמוני וואָס איז פנה צו קדימה; און הִנֵּה אין דעם פּתח הַשַעַר זײַנען 52 איש; און איך האָבּ ראה צווישן זיײַאזַניָה בּן עַזורן, און פּלטיָהו בּן בּנָיָהוּן, די שׂרים פוּן הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 2 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, דאָס זײַנען די אנשים וואָס חשב אָוֶן, און יעץ רעָ עצה רע אין דער דאָזיקער עִיר; 3 וואָס אמר: נישט בְקָרוֹב! מע וועט נאָך בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] בּתּים! זי [עִיר] איז דער סִיר, און מיר זײַנען דאָס בָּשָׂר. 4 דעריבער זאָג נביאות אויף זיי, זאָג נביאות, דו בֶּן אָדָם. 5 און דער רוּחַ ה' איז נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] אויף מיר, און ער האָט צו מיר אמר: אמר! אַזוי האָט ה' אמר: אַזוי האָט איר אמר, בּית ישׂראל, און איך ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] דיין געדאנקען. 6 איר האָט רבה אײַערע חללים אין דער דאָזיקער עִיר, און מלא אירע חוּצוֹת [חוץ] מיט חָלָל. 7 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: אײַערע חללים וואָס איר האָט שׂים אין איר, זיי זײַנען דאָס בָּשָׂר, און זי איז דער סיר, אָבּער אײַך וועט מען יצא פוּן איר. 8 פאַר דער חרב האָט איר ירא געהאַט, און אַ חרב וועל איך בּרענגען אויף אײַך, אמר אֲדֹנָי ה'. 9 און איך וועל אײַך יצא פוּן איר מיט, און וועל אײַך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן זָרִים, און וועל עשׂה אויף אײַך אַ שְפָטִים. 01 דורך דער חרב וועט איר נפל; אויפן גְּבוּל פוּן ישׂראל וועל איך אײַך שפט; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 11 זי וועט אײַך נישט זײַן צום סִיר, אַז איר וועט זײַן אין איר בּשׂר; בּײַם גְּבוּל פוּן ישׂראל וועל איך אײַך שפט. 21 און איר וועט ידע אַז איך בין ה', וואָס אין מײַנע חוקים זײַט איר נישט הלך, און מײַנע משפטים האָט איר נישט עשׂה, נײַערט אַזוי ווי די משפטים פוּן די גּוֹיִם וואָס רוּנד אַרוּם אײַך האָט איר עשׂה . 31 און עס איז געווען, ווי איך האָבּ נביאות געזאָגן, אַזוי איז פּלטיָה בּן בנָיָהוּן מות; און בין איך נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] אויף מײַן פּנים, און איך האָבּ זעק אויף אַ קוֹל גָדוֹל, און האָבּ אמר: וויי, אֲדֹנָי ה', ווילסטו אַ כָלָה עשׂה פוּן דעם שְאֵרִית ישׂראל? 41 איז דאָס דבר-ה' געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 51 בֶּן אָדָם, דײַנע אחים, די אנשים פוּן דײַן גְּאֻלָּה [זען ויקרא 55-52:52], און דאָס כּל בּית ישׂראל, אַלע וואָס די יושבי ירושלים האָבּן צו זיי אמר: זיי זענען רחק פוּן ה'! דאָס איז אונדז הָאָרֶץ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] געוואָרן פאַר אַ מוֹרָשָה. 61 דעריבער אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הגם איך האָבּ זיי רחק צווישן די גּוֹיִם, און הגם איך האָבּ זיי פוץ אין די ארצוֹת, בין איך זיי נאָך פאַר אַ מִקְדָּש מְעַט אין די ארצוֹת וואָס זיי זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אַהין. 71 דעריבער אמר! אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': יאָ, איך וועל אײַך קבץ פוּן הָעַמִּים, און וועל אײַך אסף פוּן די ארצוֹת וואָס איר זײַט פוץ געוואָרן אין זיי, און איך וועל אײַך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אֲדָמָה פוּן ישׂראל
[ [ https://www.youtube.com/watch?v=JpvNogyReWU
. 81 און זיי וועלן בוא אַהין, און וועלן סור אַלע אירע שִקוּצִים און אַלע אירע תוֹעֲבֹת פוּן איר. 91 און איך וועל זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] לֵב אֶחָד, און אַ רוּחַ חֲדָשָה [זען יוחנן 3:3
https://www.youtube.com/watch?v=cordMv5H68I
https://www.youtube.com/watch?v=MlOakA6cyhk
https://www.youtube.com/watch?v=5r961_9HpVA
https://www.youtube.com/watch?v=PxQnTcDJQGE
https://www.youtube.com/watch?v=Ic3-6ZBSYow
https://www.youtube.com/watch?v=BbHplrdNBJs
https://www.youtube.com/watch?v=bz2m4YzDUyo
https://www.youtube.com/watch?v=eIG2N8ubvl4
https://www.youtube.com/watch?v=kt2KKK-0MNQ
] וועל איך נתן אין אײַך; און איך וועל סור דאָס לֵב הָאֶבֶן פוּן זייער בָּשָׂר [זען משיחס בְּרִית מִילָה; משיח איז דער מוֹהֵל מעסער פאר בָּשׂר, רומ' 81:7; 42:7; קול' 21-11:2
https://www.youtube.com/watch?v=vVV6Dli63B4
https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
]
, און וועל זיי נתן אַ לֵב בָּשָׂר [יהוּדים אין משיח 02:01
דוּרך דעם דֶּרֶךְ חֲדָשָה און חַיָּה, וואָס ער האָט געהייליקט פאַר אוּנדז דוּרך דעם פָּרוֹכֶת, דאָס הייסט, דוּרך בָּשָׂר פון משיח;
]; 02 כּדי זיי זאָלן הלך אין מײַנע חוּקוֹת, און מײַנע משפּטים זאָלן זיי זײַן שומר איבּער און זיי עשׂה ; און זיי וועלן מיר זײַן צו הָעָם, און איך וועל זיי זײַן צו אלוקים. 12 און די וואָס זייער לֵב הלך נאָך דעם לֵב פוּן זייערע שקוּצים און זייערע תוֹעֲבֹת, וועל איך זייער דֶּרֶךְ אויף זייער קאָפּ נתן, אמר אֲדֹנָי ה'. 22 און די כּרוּבים האָבּן נשׂה זייערע כּנפים [כנף], און די אוֹפַנִּים לְעֻמָה זיי; און די כּבוֹד אֱלֹקֵי ישׂראל איז געווען איבּער זיי פוּן אויבן. 32 און די כּבוֹד ה' האָט זיך עלה פוּן איבערן מיטן עִיר, און האָט זיך עמד אויף דעם הַר וואָס אין מזרח פוּן עִיר. 42 און רוּחַ האָט מיך נשׂה, און האָט מיך געבּראכט קיין כַּשׂדִּימָה [בָבֶל] צו זיי פון די גּלוּת, אין אַ מַרְאֶה אין דעם רוּחַ אלוקים. און די מַרְאֶה וואָס איך האָבּ ראה, האָט זיך עלה פוּן מיר. 52 און איך האָבּ דבר צו זיי פון די גּלוּת כּל דברי ה' וואָס ער האָט מיר באוויזן.
 
יחז21
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, צווישן אַ בּית פון מְרִי זיצסטו, וואָס האָבּן אויגן צו ראה, און ראה נישט; וואָס האָבּן אוזנַיִם צו שמע, און שמע נישט, ווײַל אַ בּית פון מְרִי זײַנען זיי. 3 און דו בֶּן אָדָם, עשׂה! דיר כְּלִי גוֹלָה, און גלה בּײַ טאָג פאַר זייערע אויגן; און זאָלסט גלה פוּן דײַן מקוֹם צו אַן אַנדער מקוֹם פאַר זייערע אויגן; אפשר וועלן זיי ראה, כאָטש בּית מְרִי זײַנען זיי. 4 און זאָלסט יצא דײַנע כּלים אַזוי ווי כְּלִי גוֹלה בּײַ טאָג פאַר זייערע אויגן; און דו זאָלסט יצא אין עֶרֶב פאַר זייערע אויגן, אַזוי ווי מוֹצָאֵי גלות. 5 פאַר זייערע אויגן חתר! דיר דורך די קִיר, און יצא דורך איר. 6 פאַר זייערע אויגן זאָלסטו אויפן כָּתֵף נשׂא, אין עֲלָטָה זאָלסטו יצא; דײַן פּנים זאָלסטו כסה, און נישט ראה הָאָרֶץ; וואָרעם אַ מוֹפֵת [זען זכריה 8:3 משיח מוֹפֵת צֶמַח] האָבּ איך דיך נתן צו בּית ישׂראל [זען מלכים ב 7:52]. 7 און איך האָבּ עשׂה אַזוי ווי איך בין צוה געוואָרן: מײַנע כּלים האָבּ איך יצא אַזוי ווי כּלי גוֹלָה בּײַ טאָג, און אין עֶרֶב האָבּ איך מיר חתר דורך די קִיר מיט דער יָד; אין עֲלָטָה האָבּ איך יצא; אויפן כָּתֵף האָבּ איך נשׂא [זען "נשׂא" ישעיהו 31:25; 21,4:35] פאַר זייערע אויגן. 8 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר אין דער בוקר, אַזוי צו אמר: 9 בֶּן אָדָם, האָבּן נישט אמר צו דיר דאָס בּית ישׂראל, דאָס בּית הַמֶּרי: וואָס טוסטו? 01 אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': די דאָזיקע מַשָׂא איז אויף דעם נשׂיא אין ירושלים, און אויף כּל בּית ישׂראל וואָס זיי זײַנען צווישן זיי. 11 אמר! איך בין אײַער מוֹפֵת [זען זכריה 8:3 משיח מוֹפֵת צֶמַח]; ווי איך האָבּ עשׂה אַזוי וועט עשׂה ווערן צו זיי: אין גלות, אין שְבִי וועלן זיי הלך. 21 און דער נשׂיא וואָס צווישן זיי וועט אויפן כָתֵף נשׂא, און אין עֲלָטָה וועט ער יצא; די קִיר וועט מען חתר דורך אים צו יצא דורך איר; זײַן פּנים וועט ער כסה, כּדי ער זאָל נישט ראה מיטן אויג הָאָרֶץ. 31 און איך וועל פרשׂ מײַן רֶשֶת אויף אים, און ער וועט תפשׂ ווערן אין מײַן מְצוּדָה; און איך וועל אים בּרענגען קיין בָבֶל אין אֶרֶץ כַּשׂדּים, אָבּער ער וועט עס נישט ראה [זען מלכים ב 7:52], הגם דאָרטן וועט ער מות. 41 און אַלע וואָס רוּנד אַרוּם אים, זײַנע עֵזֶר, און אַלע זײַנע אֲגַף, וועל איך זרה אויף כּל רוּחַ, און חֶרֶב וועל איך הריק [ריק] הינטער זיי. 51 און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה', ווען איך פוץ זיי צווישן די גּוֹיִם, און וועל זיי זרה אין די ארצוֹת. 61 נאָר אַנְשֵי מִסְפָּר פוּן זיי וועל איך יתר פוּן חֶרֶב, פוּן רָעָב, און פוּן דֶּבֶר, כּדי זיי זאָלן ספר אַלע זייערע תוֹעֲבֹת צווישן די גּוֹיִם וואָס זיי זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אַהין; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'. 71 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 81 בֶּן אָדָם, דײַן לֶחֶם זאָלסטו מיט רַעַש אכל, און דײַן מַיִם זאָלסטו מיט רָגְזָה און מיט דְּאָגָה שתה. 91 און זאָלסט אמר צו עַם הָאָרֶץ: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' וועגן די יושבי ירושלים אויף אֲדָמָה פוּן ישׂראל: זייער לֶחֶם וועלן זיי מיט דְּאָגָה אכל, און זייער מַיִם וועלן זיי מיט שִמָּמוֹן שתה, ווײַל איר אֶרֶץ וועט ישם ווערן פוּן איר מְלֹא, פוּן וועגן דעם חמס [זען "חמס" ישעיה 9:35] פוּן אַלע וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין איר. 02 און די באזעצטע ערים וועלן חרוב ווערן, און הָאָרֶץ וועט אַ שְמָמָה זײַן; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 12 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 22 בֶּן אָדָם, וואָס איז דאָס דאָזיקע מָשָל בּײַ אײַך אין אֲדָמָה פוּן ישׂראל, אַזוי צו אמר: עס ארך זיך הַיָּמִים, און אבר כָּל חֲזוֹן? 32 דעריבער אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': איך שבת דאָס דאָזיקע מָשָל, און מע וועט עס מער נישט משל אין ישׂראל. נײַערט דבר צו זיי: עס קרב הַיָּמִים, און די דבר פוּן כָּל חֲזוֹן. 42 וואָרעם מער וועט נישט זײַן קיין חֲזוֹן שָוְא און מִקְסַם חָלָק אין בּית ישׂראל. 52 נײַערט איך ה' וועל דבר וואָסער דבר איך וועל דבר, און עס וועט געשען; עס וועט זיך מער נישט משך. וואָרעם אין אײַערע טעג, איר בּית הַמֶּרִי, וועל איך דבר אַ דבר, און וועל עס עשׂה, אמר אֲדֹנָי ה'. 62 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 72 בֶּן אָדָם, הִנֵּה, דאָס בּית ישׂראל אמר: די חֲזוֹן וואָס ער חזה איז אויף ימים רבים אַרוּם, און אויף עִתִּים רחוֹקוֹת זאָגט ער נביאות. 82 דעריבער אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': מער וועלן זיך נישט משך אַלע מײַנע דברים; אַז איך וועל דבר אַ דבר, וועט עס געשען, אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז31
 
1 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, זאָג נביאות אויף די נביאים פוּן ישׂראל וואָס זאָגן נביאות, און זאָלסט אמר צו די נביאים פוּן זייער אייגענעם לֵב: שמע! דאָס דבר-ה': 3 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': וויי צו די נביאים הַנְּבָלִים [נָבָל] וואָס הלך נאָך זייער רוּחַ, און נאָך וואָס זיי האָבּן נישט ראה! 4 אַזוי ווי שֻעָלִים [שוּעָל] אין חורבות זײַנען געווען דײַנע נביאים, ישׂראל. 5 איר נישט זײַט עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אין די פּרצוֹת [פֶּרֶץ], און נישט גָּדר אַ גָדֵר אַרוּם דעם בּית ישׂראל, צו עמד אין מלחמה אין יוֹם ה'. 6 זיי האָבּן חזה שָוְא און קֶסֶם פוּן כָּזָב, זיי וואָס אמר: ה' האָט אמר, ווען ה' האָט זיי נישט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3]; נאָך זיי יחל פאר די מקיים פון [זייער] דבר! 7 האָט איר דען נישט אַ מַחֲזַה שָוְא חזה, און מִקְסַה כָּזַב אמר? און איר אמר: ה' האָט אמר, ווען איך האָבּ נישט דבר. 8 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: ווײַל איר האָט דבר שָוְא און חזה כָּזָב, דעריבער הִנֵּה, איך קום אויף אײַך, אמר אֲדֹנָי ה'. 9 און מײַן יָד וועט זײַן אויף די נביאים וואָס חזה שָוְא און קסם כָּזָב; אין דעם סוֹד פוּן עַמִּי וועלן זיי נישט זײַן, און אין דעם כְּתָב פוּן דעם בּית ישׂראל וועלן זיי נישט כתב ווערן, און אין אַדְמַת ישׂראל וועלן זיי נישט בוא ; און איר וועט ידע אַז איך בין אֲדֹנָי ה'. 01 ווײַל און בּאווײַל זיי האָבּן הטעה [טעה] עַמִּי, אַזוי צו אמר: שלום! ווען קיין שלום איז נישטא; ווען אַ חַיִץ איז בנה, און הנה! זיי טוח עס מיט תָּפֵל; 11 אמר צו די וואָס טוח מיט תָּפֵל עס וועט נפל; עס וועט זיין גֶשֶם שטף, און איר, האגלשטיינער, וועט נפל, און אַ רוּחַ סְעָרוֹת וועט בקע. 21 און הִנֵּה ווען די קיר נפל, צי וועט נישט אמר ווערן צו אײַך: וווּ איז דאָס טִיחַ וואָס איר האָט טוח? 31 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: יאָ, איך וועל בקע רוּחַ סְעָרוֹת אין מײַן חֵמָה, און אַ גֶשֶם שטף וועט זײַן אין מײַן אף, און האָגלשטיינער אין חֵמָה, צו כלה. 41 און איך וועל הרס די קיר וואָס איר האָט טוח מיט תָּפֵל, און וועל זי נגע צו הָאָרֶץ, און איר יְסוֹד וועט גלה ווערן; און זי וועט נפל, און איר וועט כלה ווערן דערין; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 51 און איך וועל כלה מײַן חֵמָה אויף דער קיר, און אויף די וואָס האָבּן זי טוח מיט תָּפֵל; און איך וועל אמר צו אײַך: אֵין [זען "אֵין" דניאל 62:9] די קיר, און אֵין די וואָס האָבּן זי טוח, 61 די נביאים פוּן ישׂראל וואָס זאָגן נביאות אויף ירושלים, און חזה איר אַ חֲזוֹן פוּן שלום, ווען אֵין [זען "אֵין" דניאל 62:9] שלום, אמר אֲדֹנָי ה'. 71 און דו בֶּן אָדָם, שׂים דײַן פּנים צו די בּנוֹת פוּן עַמְּךָ [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וואָס זאָגן נביאות פוּן זייער אייגענעם לֵב, און זאָג נביאות אויף זיי, 81 און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': וויי צו די וואָס תפּר אָן כֶּסֶת אויף כּל אַצִּיל פוּן יָד, און עשׂה מִסְפָּחָה אויפן קאָפּ פוּן כָּל קוֹמָה, כּדי נפשות צו צוד! די נפשות טוּט איר צוד בּײַ עַמִּי, און נאָך אײַך אײַער נפשות טראכטן צו דערהאלטן. 91 און איר האָט מיך חלל בּײַ עַמִּי פאַר שֹׁעַל שׂעֹרים, און פאַר פְּתוֹת לֶחֶם, צו מאַכן מות נפשות וואָס דאַרפן נישט מות, און צו לאָזן לעבּן נפשות וואָס דאַרפן נישט לעבּן, מיט וואָס איר כזב צו עַמִּי, די צוהערער פוּן כזב. 02 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך בין אנטקעגנדיק אײַערע כּסתות [כֶסֶת] וואָס איר צוד דערמיט די נפשות ווי פֹרחֹת [פרח, פויגלען], און איך וועל זיי קרע פוּן אײַערע זרוֹעַ [זען זרוֹעַ ה' משיח, ישעיהו 1:35], און וועל שלח די נפשות וואָס איר צוד--נפשות ווי פֹרחֹת [פרח, פויגלען]. 12 און איך וועל קרע אײַערע מִסְפָּחָה, און וועל נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] עַמִּי פוּן אײַער יָד, און זיי וועלן מער נישט זײַן ווי מְצוּדָה אין אײַער יָד; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 22 ווײַל איר האָט מיט שֶקֶר הכאה [כאה] דאָס לֵב פוּן דעם צדיק, ווען איך האָבּ אים נישט הכאה און איר האָט חזק די יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] פוּן דעם רָשע זיך נישט צו שוב פוּן זײַן דֶּרֶךְ הָרָע, אַז מע זאָל אים לאָזן לעבּן; 32 דעריבער וועט איר מער שָוְא נישט חזה, און קֶסֶם נישט קסם; און איך וועל נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] עַמִּי פוּן אײַער יָד; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'.
 
יחז41
 
1 און צו מיר זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אנשים פוּן די זקנים פוּן ישׂראל, און זײַנען ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] פאַר מיר. 2 איז דאָס דבר ה' געווען צו מיר אַזוי צו אמר: 3 בֶּן אָדָם, די דאָזיקע אנשים האָבּן עלה זייערע גִּלּוּלִים אין זייער לֵב, און די מִכְשוֹל צו זייער עָוֹן נתן זיי פאַר זייער פּנים; זאָל איך דרש זיך לאָזן זיין דרש פוּן זיי? 4 דעריבער דבר מיט זיי, און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': איש איש פוּן דעם בּית ישׂראל וואָס וועט עלה זײַן גִּלּוּלִים אין זײַן לֵב, און די מִכְשוֹל צו זײַן עָוֹן וועט ער שׂים נֹכַח זײַן פּנים, און ער וועט בוא צום נביא, וועל איך ה' אים ענה דעם וואָס בוא לויט צו זײַנע רֹב גִּלּוּלִים; 5 כּדי צו תפשׂ בּײַם זייער לֵב דאָס בּית ישׂראל, וואָס האָבּן זיך נזור [זור] פוּן מיר דורך אַלע זייערע גִּלּוּלִים. 6 דעריבער אמר! צו בּית ישׂראל: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': שוב! [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] און מאַכן תשובה! פוּן אײַערע גִּלּוּלִים, און פוּן אַלע אײַערע תוֹעֲבֹת שוב אײַער פּנים. 7 וואָרעם איש איש פוּן דעם בּית ישׂראל, אָדער פוּן דעם גֵּר וואָס גור זיך אין ישׂראל, וואָס וועט זיך נזר פוּן הינטער מיר, און וועט עלה זײַנע גִּלּוּלִים אין זײַן לֵב, און די מִכְשוֹל צו זײַן עָוֹן וועט ער שׂים נֹכַח זײַן פּנים, און ער וועט בוא צום נביא, כּדי ער זאָל מיך דרש פוּן זײַנעט וועגן, וועל איך ה' אַליין אים ענה [זען ירמיה 11:44; תהלים 71:43]. 8 און איך וועל נתן מײַן פּנים אקעגן יענעם איש, און וועל אים שׂים פאַר אַן אוֹת און פאַר משלים [מָשָל], און וועל אים כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן צווישן זײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 9 און אַז דער נביא וועט פּתּה ווערן, און וועט דבר אַ דבר, האָבּ איך ה' דאָס פּתּה יענעם נביא, און איך וועל נטה מײַן יָד אויף אים, און וועל אים שמד פוּן צווישן עַמִּי ישׂראל. 01 און זיי וועלן נשׂא זייער עָוֹן; אַזוי ווי די עוֹן פוּן דעם דֹּרֵש, אַזוי וועט זײַן די עָוֹן פוּן דעם נביא. 11 כּדי דאָס בּית ישׂראל זאָלן מער נישט תָעָה [זען ישעיה 6:35] פוּן הינטער מיר, און זאָלן זיך מער נישט טמא מיט אַלע זייערע פשָעִים [זען ישעיהו 5:35 עבד ה' משיח בּן דוִד און פשָעֵנוּ]; און זיי זאָלן מיר זײַן צו הָעָם, און איך זאָל זיי זײַן צום אלוקים, אמר אֲדֹנָי ה'. 21 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 31 בֶּן אָדָם, ווען אַן אֶרֶץ זאָל חטא קעגן מיר צו מעל אַ מעל, און איך זאָל נטה מײַן יָד אויף איר, און איר שבר דעם מַטֵּה לֶחֶם, און שלח אויף איר אַ רָעָב, און כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן איר אָדָם און בהמה, 41 און די דאָזיקע 3 אנשים זאָלן זײַן אין איר: נֹחַ, דניאל, און אִיוב, וועלן זיי מיט זייער צדקה נאָר נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] זייער נפש, אמר אֲדֹנָי ה'. 51 ווען אַ חיה רעה זאָל איך מאַכן עבר אין אֶרֶץ, און זי זאָל עס שכּל, און עס זאָל ווערן אַ שְמָמָה אָן אַ דורכגייער פוּן וועגן דער חיה, 61 הגם די דאָזיקע 3 אנשים זײַן אין איר, אַזוי ווי איך לעב, אמר אֲדֹנָי ה', זיי וועלן נישט נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] בָּנִים אָדער בָּנוֹת! זיי אַליין וועלן נצל ווערן, אָבּער הָאָרֶץ וועט ווערן אַ שְמָמָה. 71 אָדער ווען אַ חרב זאָל איך בּרענגען אויף יענעם אֶרֶץ, און אמר: אַ חרב זאָל עבר אין הָאָרֶץ; און איך זאָל כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן איר אָדָם און בהמה, 81 און די דאָזיקע 3 אנשים זײַנען אין איר, אַזוי ווי איך לעב, אמר אֲדֹנָי ה', זיי וועלן נישט נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] בָּנִים און בּנוֹת; בלויז זיי אַליין וועלן נצל ווערן. 91 אָדער ווען אַ דֶּבֶר זאָל איך שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] אויף יענעם אֶרֶץ, און שפך מײַן חֵמָה אויף איר מיט דָּם, צו כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן איר אָדָם און בהמה; 02 און נֹחַ, דניאל, און אִיוב זײַנען אין איר, אַזוי ווי איך לעב, אמר אֲדֹנָי ה', זיי וועלן נישט נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] בֵּן אָדער בַּת! זיי וועלן מיט זייער צדקה נאָר נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] זייער נפש. 12 פאַרוואָר, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווי מאוימדיק ווען מײַנע 4 שפטים הרעים--חרב, רָעָב, חיה רעה, און דֶּבֶר--וועל איך שלח אויף ירושלים, צו כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן איר אָדָם און בהמה! 22 אָבּער הִנֵּה איז יתר אַ פְּלֵיטָה אין איר, די וואָס ווערן יצא, בָּנִים און בּנוֹת; הִנֵּה יצא זיי צו אײַך, און איר וועט ראה זייער דֶּרֶךְ און זייערע עֲלִילָה, און איר וועט אײַך נחם וועגן דעם רָעָה וואָס איך האָבּ געבּראַכט אויף ירושלים, וועגן אַלע וואָס איך האָבּ געבּראַכט אויף איר; 32 וואָרעם זיי וועלן אײַך נחם, אַז איר וועט ראה זייער דֶּרֶךְ און זייערע עלילה; און איר וועט ידע אַז נישט אומזיסט [ללא סִבָה טִבְעִית] האָבּ איך עשׂה אַלע וואָס איך האָבּ עשׂה אין איר, אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז51
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, וואָס איז דער עֵץ גֶּפֶן מער פוּן כּל עֵץ דער זְמוֹרָה וואָס איז צווישן די עצים פון וואַלד? 3 צי ווערט פוּן אים האָלץ לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] צו עשׂה מְלָאכָה? אָדער לקח פוּן אים אַ יָתֵד צו תלה [זען "תלה" דברים 32-22:12; גלט' 31-21:3] כּל כּלי דערויף? 4 הנה ער איז צום אֵש פאַר אַן אָכְלָה נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] געוואָרן, אַז זײַנע ביידע עקן האָט אכל דאָס אֵש, און זײַן מיטן איז נחר [חרר] געוואָרן, קען ער דען צלח [זען "צלח" ישעיה 01:35] אויף אַן מְלָאכָה? 5 הִנֵּה, ווען ער איז תמים געווען, האָט ער נישט עשׂה ווערן אויף אַן מְלָאכָה, ווי ווען דאָס אֵש האָט אים אכל, און ער איז נחר [חרר] געוואָרן, קען ער דען נאָך עשׂה ווערן אויף אַן מְלָאכָה? 6 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: אַזוי ווי דער עֵץ הַגֶּפֶן צווישן די וואלדביימער, וואָס איך האָבּ אים נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צום אֵש פאַר אָכְלָה, אַזוי נתן איך די יושבי ירושלים. 7 און איך וועל נתן מײַן פּנים אקעגן זיי; פוּן אֵש זײַנען זיי יצא, און דאָס אֵש וועט זיי אכל; און איר וועט ידע אַז איך בין ה', ווען איך שׂים מײַן פּנים אקעגן זיי. 8 און איך וועל נתן הָאָרֶץ אַ שְמָמָה, ווײַל מעל זיי האָבּן מעל, אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז61
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, לאז ידע ירושלים אירע תוֹעֲבֹת, 3 און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' צו ירושלים: דײַן מְכֹרָה און דײַן מוֹלֶדֶת איז פוּן אֶרֶץ הַכְּנַעַני; אביךָ איז געווען דער אמורי, און אמֶּךָ פוּן חֵת. 4 און אָט איז דײַן מוֹלֶדֶת: אין דעם יוֹם הולדת האָט מען דײַן שֹׁר נישט כרת, און אין מַיִם ביסטו נישט רחץ געוואָרן צום מִשְעִי, און באַזאַלצן ביסטו נישט באַזאַלצט געוואָרן, און החתיל [חתל] ביסטו נישט החתיל [חתל] געוואָרן [זען לוקס 7:2]. 5 נישט חוס האָט זיך אַן אויג אויף דיר, דיר צו עשׂה 1 פוּן די דאָזיקע, צו האָבּן חמל אויף דיר; און ביסט שלך געוואָרן אויפן פרײַען שָׂדֶה, אין דער גֹּעַל פוּן דײַן נפש, אין דײַן יוֹם הולדת. 6 און איך בין עבר פאַרבײַ דיר, און האָבּ דיך ראה זיך מתבּוֹסֶסֵת [בוס] אין דײַן דָּם, און איך האָבּ אמר צו דיר אין דײַן דָּם: לעבּ! יאָ, איך האָבּ אמר צו דיר אין דײַן דָּם: לעבּ! 7 וואקסעדיק ווי די צמח [זען "צמח" זכריה 21-11:6] פוּן שָׂדֶה האָבּ איך דיך נתן, און ביסט געוואַקסן, און ביסט גדל געוואָרן, און בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אין עֲדִי עֲדָיים; די שַד זײַנען געווען כון, און דײַנע שֵׂעָר האָט צמח [זען "צמח" זכריה 21-11:6], אָבּער נאַקעט און עֶרְיָה ביסטו געווען. 8 בין איך עבר פאַרבײַ דיר, און האָבּ דיך ראה, און הִנֵּה דײַן צײַט איז די צײַט פוּן דֹּדִים; און איך האָבּ פרשׂ מײַן כנף [זען רות 9:3] איבּער דיר, און כסה דײַן עֶרְוָה; און איך האָבּ דיר שבע [זען שבע, תהלים 4:011, זען דברי הימים אַ 71:12] און בין בוא אין אַ בְּרִית מיט דיר, אמר אֲדֹנָי ה', און ביסט געוואָרן מײַנע. 9 און איך האָבּ דיך רחץ מיט מַיִם, און האָבּ שטף דײַן דָּם פוּן דיר, און האָבּ דיך סוךְ מיט שֶמֶן. 01 און איך האָבּ דיך לבש אין רִקְמָה, און דיך נעל מיט תַּחַש, און חבש מיט לײַנען, און כסה דיך מיט מֶשִי. 11 און איך האָבּ דיך עדה מיט עֲדִי, און נתן צָמִיד אויף דײַנע יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ], און אַ רָבִיד אויף דײַן גָּרוֹן. 21 און איך האָבּ נתן אַ נֶזֶם אויף דײַן אף, און עָגִיל אין דײַנע אוזנַיִם, און אַן עֲטֶרֶת תִּפְאֶרֶת אויף דײַן קאָפּ. 31 און האָסט זיך עדה אין זָהָב און כֶּסֶף, און דײַן מַלְבּוּש איז געווען לײַנען, און מֶשִי, און רִקְמָה; זעמלמעל, און דבש, און שֶמֶן האָסטו אכל, און ביסט זייער שיין געוואָרן [יפה], און האָסט זיך צלח צו מְלוּכָה. 41 און דײַן שם איז יצא צווישן די גּוֹיִם דורך דײַן יֳפִי, וואָרעם זי איז געווען כָּלִיל, דורך מײַן הָדָר וואָס איך האָבּ שים אויף דיר, אמר אֲדֹנָי ה'. 51 אָבּער האָסט זיך בטח אויף דײַן יֳפִי, און האָסט מזנה געווען אויף דײַן שם, און שפך דײַן זנות אויף אַלע דורכגייער; זײַנס איז עס געווען. 61 און האָסט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] פוּן דײַנע בגדים, און דיר עשׂה בָּמוֹת טְלֻאוֹת [טלא], און מזנה געווען אויף זיי; וואָס אַזוינס זאָל נישט בוא, און זאָל נישט זײַן. 71 און האָסט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] דײַנע כּלי תפארת, פוּן מײַן זָהָב און פוּן מײַן כֶּסֶף וואָס איך האָבּ דיר נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] און האָסט דיר עשׂה צֶלֶם פוּן זָכָר, און מזנה געווען מיט זיי. 81 און האָסט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] דײַנע בגדים רִקְמָה, און האָסט זיי כסה; און מײַן שֶמֶן און מײַן קְטֹרֶת האָסטו נתן פאַר זיי. 91 און מײַן לֶחֶם וואָס איך האָבּ דיר נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] -- זעמלמעל, און שֶמֶן, און דבש, מיט וואָס איך האָבּ דיך האכל, האָסטו נתן פאַר זיי, פאַר אַ רֵיח נִיחֹחַ; אַזוי איז דאָס געווען, אמר אֲדֹנָי ה'. 02 און האָסט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] דײַנע בָּנִים און דײַנע בּנוֹת וואָס דו האָסט מיר ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7], און האָסט זיי זבח פאַר זיי צו אכל. נישט גענוג איז געווען דײַן תַּזְנוּת? 12 האָסטו נאָך שחט מײַנע בָּנִים, און זיי נתן, אַז דו האָסט זיי געמאכט עבר [די פײַער]. 22 און אין אַלע דײַנע תוֹעֲבֹת און דײַן זנות האָסטו נישט זכר אָן די טעג פון דײַן נְעוּרים, ווען דו ביסט געווען נאַקעט און עֶרְיָה, זיך מִתְבּוֹסֶסֶת [בוס] אין דײַן דָּם. 32 און עס איז געווען: נאָך אַלע דײַן רָעָה, וויי, וויי דיר, אמר אֲדֹנָי ה', 42 האָסטו דיר בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] אַ גַּב, און דיר עשׂה אַ רָמָה אויף כל רְחוֹב. 52 אויף כּל רֹאש דֶּרֶךְ האָסטו דיר בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] דײַן רָמָה, און האָסט תעב דײַן יֳפִי, און פשׂק דײַנע רגלים [זען תהלים 71:22] פאַר אַלע דוּרכגייער, און רבה דײַן זנות. 62 און האָסט מזנה געווען מיט די בני מצרַיִם, דײַנע שכנים די גִּדְלֵי בָּשָׂר, און האָסט רבה דײַן זנות, מיך צו כעס. 72 און הִנֵּה, איך האָבּ נטה מײַן יָד אויף דיר, און האָבּ גרע דײַן חֹק, און דיך נתן אויף דעם נפש פוּן דײַנע פײַנט, די בָּנוֹת פוּן די פּלִשתּים וואָס האָבּן זיך נכלם [כלם] וועגן דײַן דֶּרֶךְ זִמָּה. 82 און דו האָסט מזנה געווען מיט די בני אשור, ווײַל דו האָסט זיך נישט געקענט שׂבע [זען "שבע" ישעיה 11:35] פון איר, און האָסט מזנה געווען מיט זיי, און ביסט פאָרט נישט שׂבע געוואָרן. 92 און האָסט רבה דײַן זנות מיט דעם אֶרֶץ כְּנַעַן, מיט בָּבֶל, און אויך דערמיט ביסטו נישט שׂבע געוואָרן. 03 ווי שוואַך איז דײַן לֵב, אמר אֲדֹנָי ה', אַז דו האָסט עשׂה אַלע דאָס דאָזיקע אַזוי ווי מַעֲשֵׂה אִשָה זוֹנָה שַלָּטֵת, 13 מיט וואָס דו האָסט בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] דײַן גַּב אויף רֹאש כּל דֶּרֶךְ, און דײַן רָמָה האָסטו עשׂה אויף כּל רְחוֹב; ביסט נישט געווען ווי אַ זונה צו קלּס לוין. 23 דו אִשָּה נואפטע וואָס לקח זָרִים אָנשטאָט איר אִיש, 33 כּל זוֹנות נתן מען אַ נֶדֶה, און דו האָסט נתן דײַנע נֶדֶה צו אַלע דײַנע ליבּהאָבּער, און זיי שחד צו בוא צו דיר פוּן רוּנד אַרוּם, אין דײַן זנות. 43 און בּײַ דיר איז געווען הֶפֶּךְ ווי בּײַ אַנדערע נָשִים, מיט דיין תַּזְנוּת , און נאָך דיר איז מען נישט נאָכגעלאָפן, און וואָס דו האָסט נתן לוין, און דיר איז קיין לוין נישט נתן געוואָרן; יאָ, הֶפֶּךְ ביסטו געווען. 53 דעריבער שמע! דו זונה, דאָס דבר-ה': 63 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווײַל דײַן נְחֹשֶת האָט זיך שפך, און דײַן עֶרְוָה איז גלה געוואָרן אין דײַן זנות מיט דײַנע ליבּהאָבּער, און מיט אַלע דײַנע גִּלּוּלִים תוֹעֲבוֹת; און פאַר דעם דָּם פוּן דײַנע בָּנִים וואָס דו האָסט זיי נתן. 73 דעריבער הִנֵּה, איך קבץ אַלע דײַנע ליבּהאָבּער וואָס דו האָסט זיך ערב צו זיי, און אַלע וואָס דו האָסט אהבה, מיט אַלע וואָס דו האָסט שׂנא; און איך וועל זיי קבץ אַרוּם דיר פוּן רוּנד אַרוּם, און וועל גלה דײַן עֶרְוָה פאַר זיי, און זיי וועלן ראה אַלע דײַן עֶרְוָה. 83 און איך וועל דיך שפט מיט דעם משפטים פוּן נואפטעס און שפך דָּם; און איך וועל בּרענגען אויף דיר דָּם [נקמה] פוּן חֵמָה און קִנְאָה. 93 און איך וועל דיך נתן אין זייער יָד, און זיי וועלן הרס דײַן גַּב, און נתּץ דײַנע רָמָה; און זיי וועלן דיר הפשיט [פשט] דײַנע בגדים, און לקח דײַנע כְּלִי תפארת; און זיי וועלן דיך נוח נאַקעט און עֶרְיָה. 04 און זיי וועלן עלה אויף דיר אַ קָהָל, און זיי וועלן דיך רגם מיט שטיינער, און דיך בתק מיט זייערע חֲרָבוֹת. 14 און זיי וועלן שׂרף דײַנע בּתּים אין אֵש, און עשׂה אויף דיר אַ שְפָטִים פאַר די אויגן פוּן נָשִים רַבּוֹת; און איך וועל דיך שבת זײַן אַ זונה, און וועסט אויך קיין לוין מער נישט נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2]. 24 און איך וועל נוח מײַן חֵמָה אויף דיר, און סור וועט זיך מײַן קִנְאָה פוּן דיר, און איך וועל מיך שקט, און מער נישט כעס. 34 ווײַל דו האָסט נישט זכר אָן די טעג דײַן נְעוּרִים, און האָסט מיך רגז מיט אַלע דאָזיקן, דעריבער הִנֵּה נתן איך אויך דײַן דֶּרֶךְ אויף דײַן קאָפּ, אמר אֲדֹנָי ה'. און האָסטו דען נישט אויך עשׂה די דאָזיקע זִמָּה צו אַלע דײַנע תוֹעֲבֹת? 44 הִנֵּה, אַלע וואס ציטירן משלי וועט זיך ציטירן אויף דיר, אַזוי צו אמר: ווי די אַמָּה אַזוי איר בַּת. 54 ביסט אַ בַּת פוּן אִמֶּךָ וואָס האָט זיך געל איר אִיש און אירע בָּנִים, און ביסט אַ אֲחוֹת פוּן דײַנע אֲחוֹת, וואָס האָבּן זיך געל זייערע אנשים און זייערע בָּנִים; אִמֶּךָ איז געווען חִתִּית, און אָבִיךָ אַן אֱמורי. 64 און דײַן אֲחוֹת הגדוֹלָה איז געווען שומרון, וואָס איז ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף דײַן שׂמֹאול, זי מיט אירע בָּנוֹת; און דײַן אֲחוֹת הַקְּטַנָּה וואָס איז ישב אויף דײַן ימין [זען "ימין" תהלים 1:011], איז געווען סדום מיט אירע בָּנוֹת. 74 נישט צומאָל אין זייערע דרכים ביסטו הלך, און ווי זייערע תוֹעֲבֹת עשׂה ; אין אַ מעט קָט ווײַל ביסטו געוואָרן שחת פוּן זיי אין אַלע דײַנע דרכים. 84 חַי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', אויב דײַן אֲחוֹת סדום, זי מיט אירע בָּנוֹת, האָט עשׂה ווי דו מיט דײַנע בָּנוֹת האָסט עשׂה. 94 הִנֵּה, דאָס איז געווען די עָוֹן פוּן דײַן אֲחוֹת סדום: גָּאוֹן, שִׂבְעָה מיט לֶחֶם, און שלווה השקט איז געווען בּײַ איר און בּײַ אירע בָּנוֹת, און די יָד פוּן דעם עָנִי און דעם אֶביוֹן האָט זי נישט חזק. 05 און זיי זײַנען געווען גבה, און האָבּן עשׂה תוֹעֵבה פאַר מיר; דעריבער האָבּ איך זיי סור, ווען איך האָבּ דאָס ראה. 15 און שומרון האָט העלפט פוּן דײַנע חַטָּאת נישט חטא; אבער דו האָסט רבה דײַנע תוֹעֲבֹת מיין פוּן זיי, און האָסט צדּק [זען "צדּק" ישעיה 01:35] דײַנע אחוֹת מיט אַלע דײַנע תוֹעֲבֹת וואָס דו האָסט עשׂה [אין אנדערע ווערטער, געמאכט איר אויסקומען צדיקים דורך פאַרגלײַך]. 25 דעריבער נשׂא! אויך דו דײַן כְּלִמָּה, וואָס דו האָסט פלל [פאַרמיטלען דורך דיין זינד] פאר דײַנע אֲחוֹת; דורך דײַנע חַטָּאת וואָס געמאכט איר מער תעב פוּן זיי, ווערן זיי [אויסקומען] מער צַדִּיק פוּן דיר; דעריבער אויך דו בוא זיך, און נשׂא דײַן כְּלִמָּה, וואָס דו מאכן אויסקומען מער צדיק ווי דײַנע אֲחוֹת. 35 און איך וועל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זייער שְבִית, די שְבִית פוּן סדום און אירע בּנוֹת, און די שְבִית פוּן שומרון און אירע בּנוֹת, און וועט איך שוב די שְבִית פוּן דײַנע שְבִית צווישן זיי; 45 כּדי זאָלסט נשׂא דײַן כְּלִמָה, און זיך נכלם פאַר אַלע וואָס דו האָסט עשׂה אַז דו ביסט געוואָרן אַ טרייסט [נחם] צו זיי. 55 און דײַנע אֲחוֹת סדום און אירע בָּנוֹת וועלן זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צו זייער קַדְמָה, און שומרון און אירע בָּנוֹת, וועלן זיך שוב צו זייער קַדְמָה, און דו און דײַנע בָּנוֹת וועט זיך שוב צו אײַער קַדְמָה [אין אנדערע ווערטער, שוב פון גלות]. 65 און נישט סדום דײַן אֲחוֹת געווען שמוּעָה [זען ישעיה 1:35] אין דײַן פֶּה, אין דעם טאָג פון דײַן גְּאוֹן, 75 איידער דײַן רָעָה איז גלה געוואָרן, אַזוי ווי אין דער צײַט פוּן דער חֶרְפָּה פוּן די בָּנוֹת אֲרָם, און פוּן אַלע אירע סביבות, די בָּנוֹת פוּן די פּלִשתּים, וואָס שאטוֹת [שוט] דיך רוּנד אַרוּם. 85 דײַן זִמָּה און דײַנע תוֹעֲבֹת דו וועסט זיי נשׂא, אמר ה'. 95 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': יאָ, איך וועל עשׂה מיט דיר אַזוי ווי דו האָסט עשׂה, וואָס דו האָסט בזה [זען "בזה" ישעיהו 3:35] די אָלָה, צו הפר בְּרִית. 06 אָבּער איך וועל זיך זכר אָן מײַן בְּרִית מיט דיר אין די טעג פון דײַן נעוּרים, און וועל דיר קום בְּרִית עוֹלָם [זען ישעיה 3:55; ירמיה 13-03:13; יהודים אין משיח 02:31]. 16 און וועסט זיך זכר דײַנע דרכים, און זיך כלם, ווען דו לקח דײַנע אחיות, די גדֹלוֹת פוּן דיר מיט די קטנוֹת פוּן דיר; און איך וועל זיי דיר נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] פאַר בָּנוֹת, אָבּער נישט צוליב דײַן בְּרִית [זען ישעיה 3:55; ירמיה 13-03:13; יהודים אין משיח 02:31]. 26 און איך וועל קום מײַן בְּרִית מיט דיר, און וועסט ידע, אַז איך בין ה'; 36 כּדי זאָלסט זיך זכר און זיך בוש, און מער פֶּה נישט פִּתְחוֹן פוּן וועגן דײַן כְּלִמָּה, ווען איך בין דיר געמאכט כַּפָּרָה אויף אַלע וואָס דו האָסט עשׂה, אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז71
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, חוד אַ חידה, און משל אַ משל אויף דעם בּית ישׂראל, 3 און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דער גרויסער נֶשֶר [זען מלכים ב 21:42] מיט כּנפים [כנף] גרויסע, מיט אֵבֶר און נוֹצָה לאַנגע און מלא, וואָס איז רִקְמָה, איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צום לבנון, און לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] דעם שפּיץ פוּן צעדערבוים. 4 דאָס אויבּערשטע פוּן זײַנע יְנִיקָה האָט ער קטף, און האָט עס געבּראכט צו אַן אֶרֶץ כְּנַעַן, צו אַן עִיר רֹכְלִים [רֹכֵל] האָט ער עס שׂים. 5 און ער האָט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] פוּן דעם זֶרַע הָאָרֶץ, און האָט עס נתן אין אַ שָׂדֶה זרע, געבּראַכט לעבּן מַיִם רַבִּים; ווי אַ צַפְצָפָה האָט ער עס שׂים. 6 און עס האָט צמח [זען זכריה 21-11:6], און איז געוואָרן, אַ גֶּפֶן סרח, נידעריק אין קוֹמָה; כּדי זײַנע דָּלִיּוֹת זאָלן זיך פנה צו אים, און זײַנע שרשים [שרש] זאָלן זײַן אונטער אים; און עס איז געוואָרן אַ גֶּפֶן, און עשׂה בַּדים [בַּד], און שלח פֹארות [פֹארָה]. 7 און עס איז געווען אַן אַנדער גרויסער נֶשֶר [זען יחזקאל 51:71] מיט כּנפים [כנף] גרויסע און רב נוֹצָה; און הִנֵּה דער דאָזיקער גֶּפֶן האָט כפן זײַנע שרשים צו אים, און שלח איר דָּלִיּוֹת צו אים פוּן די עֲרוּגָה פוּן איר פלאנצונג, כּדי ער זאָל איר צו השקה; 8 הגם אין אַ שָׂדֶה טוֹב, לעבּן מַיִם רבּים, איז זי שתל געווען, צו עשׂה עָנָף צו עשׂה פּרי, צו ווערן אַ גֶּפֶן אַדֶּרֶת. 9 אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': צי וועט זי צלח [זען "צלח" ישעיה 01:35]? וועט נישט נתק יענער איר שרשים [שרש] און איר פּרי קסס, ער זאָל יבש ווערן, כּל טָרָף פוּן איר צמח [זען זכריה 21-11:6] זאָלן יבש ווערן? און נישט מיט אַ זְרֹעַ [זען ישעיה 1:35] גדוֹלָה און נישט מיט עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וועט ער אים נשׂא מיט איר שרשים. 01 און איז ער שוין שתל, צי וועט ער צלח? פאַרוואָר, ווי דער מזרח-ווינט נגע [זען ישעיה 4:35] אים אָן, וועט ער יבש יבש ווערן; אויף די עֶרוּגָה פוּן איר צמח [זען זכריה 21-11:6] וועט זי יבש ווערן. 11 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 21 אמר נָא צו דעם בּית הַמֶּרִי: ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] איר נישט וואָס די דאָזיקע זײַנען? אמר: הִנֵּה איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] מלך בָבל קיין ירושלים, און האָט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] איר מלך [זען מלכים ב 21-01:42] און אירע שׂרים, און זיי געבּראכט צו זיך קיין בָבֶל. 31 און ער האָט לקח פוּן זרע המּלוּכה [זען מלכים ב 71:42], און האָט כרת [זען "כרת" דניאל 62:9] מיט אים אַ בְּרִית, און אים געבּראכט אונטער אָלָה, און די אֵילֵי הָאָרֶץ האָט ער לקח; 41 כּדי עס זאָל זײַן אַ שָפלע מלוכה, זיך נישט צו נשׂא; לִשמֹר זײַן בְּרִית, כּדי זי זאָל עמד. 51 אָבּער ער האָט מרר אָן אים, צו שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] זײַנע מלאכים קיין מצרַיִם, אַז מע זאָל אים נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] סוּסים און עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] רב. זאָל ער צלח [זען ישעיה 01:35]? זאָל מלט ווערן דער וואָס עשׂה דאָס דאָזיקע? זאָל ער הפר דעם בְּרִית, און מלט ווערן? 61 חי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', אויב נישט אין דעם מקוֹם פוּן דעם מלך וואָס האָט אים צום מלך געמאַכט, וועמעס אָלָה ער האָט בּוז [זען "בזה" ישעיהו 3:35], און וועמעס בְּרִית ער האָט הֵפר [פרר] בּײַ אים אין בָּבֶל וועט ער מות! 71 און נישט מיטן חיל גָדוֹל און מיטן קהל רב וועט פּרעֹה אים עשׂה אין מלחמה, ווען מע שפך אָן אַן סֹלְלָה און מע בנה אַ דָּיֵק, צו כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] נפשות רבּוֹת; 81 ווײַל ער האָט בזה [זען "בזה" ישעיהו 3:35] די אָלָה, צו הפר דעם בְּרִית, און הִנֵּה האָט ער נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] זײַן יָד, און האָט עשׂה אַלע דאָס דאָזיקע, וועט ער נישט מלט ווערן. 91 דעריבער, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': חַי אָנִי, מײַן אָלָה וואָס ער האָט בזה [זען "בזה" ישעיהו 3:35], און מײַן בְּרִית וואָס ער האָט הֵפֵר [פרר], איך וועל עס נתן אויף זײַן קאָפּ! 02 און איך וועל פרשׂ אויף אים מײַן רֶשֶת, און ער וועט תפשׂ ווערן אין מײַן מְצוּדָה, און איך וועל אים בּרענגען קיין בָּבֶל, און וועל זיך שפט מיט אים דאָרטן פאַר זײַן מַעַל וואָס ער האָט מָעַל אָן מיר. 12 און אַלע זײַנע מִברָח מיט אַלע זײַנע אֲגַף, זיי וועלן נפל דורכן חרב, און די געבּליבּענע וועלן אויף אַלע ווינטן פרשׂ ווערן; און איר וועט ידע אַז איך ה' האָבּ דבר. 22 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': און איך וועל לקח פוּן הויכן צעדערשפּיץ, און וועל עס נתן; פוּן זײַנע אויבערשטע יוֹנֶקֶת וועל איך אַ רַךְ קטף, און איך וועל עס שתל אויף אַ הַר גָּבֹהַּ און תָּלוֹל. 32 אויף דעם הַר מְרוֹם ישׂראל וועל איך עס שתל, און עס וועט נשׂא עָנָף, און עשׂה פרי, און ווערן אַן אַדּיר צעדערבוים; און אונטער אים וועלן שכן כּל צִפּוֹר פוּן כּל כנף; אין צל פוּן זײַנע דָּלִיּוֹת וועלן זיי שכן. 42 און כּל עצים פוּן שָׂדֶה וועלן ידע אַז איך ה' האָבּ שפל דעם עֵץ גָּבֹהַּ, דערהויכט דעם עֵץ שָפָל, פארטריקנט עֵץ לָח, און הפריח דעם עֵץ יָבֵש; איך ה' האָבּ דבר און האָבּ עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35].
יחז81
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 וואָס איז מיט אײַך וואָס איר משל דאָס דאָזיקע משל אין אדמה פוּן ישׂראל, אַזוי צו אמר: די אֲבוֹת האָבּן אכל זויערע בֹּסֶר, און די ציין פוּן די בָּנִים זײַנען קהה? 3 חי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', אויב מע וועט מער בּײַ אײַך משל דאָס דאָזיקע משל אין ישׂראל! 4 הִנֵּה, כּל נפשות זײַנען מײַנע; דער נפש פוּן דעם אָב אַזוי ווי דער נפש פוּן דעם בּן איז מײַנער; דער נפש וואָס חטא, ער זאָל מות. 5 און אַז אַן איש איז צדיק, און ער עשׂה משפט און צדקה; 6 אויף די הָרִים האָט ער נישט אכל, און זײַנע אויגן האָט ער נישט נשׂה צו די גִּלּוּלִים פוּן דעם בּית ישׂראל, און די אִשָּה פוּן זײַן רֵעַה האָט ער נישט טמא, און צו אַן אִשָה אין איר נִדָּה קרב ער נישט; 7 און קיין איש הוֹנָה [ינה] ער נישט, חֲבֹלָה בּײַ אים פאַר אַ חוב שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] ער אום, גזלה גזלט ער נישט; זײַן לֶחֶם נתן ער דעם רָעֵב, און דעם עֵירֹם כסה ער צו מיט אַ בגד; 8 אויף נֶשֶךְ נתן ער נישט, און תַּרְבִּית לקח ער נישט, פוּן עָוֶל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] ער זײַן יָד; מִשְפָּט אֶמֶת עשׂה ער צווישן איש און איש; 9 אין מײַנע חוקוֹת הלך ער, און מײַנע משפטים האָט ער שוֹמר, צו עשׂה דעם אמת – ער איז צדיק; לעבּן וועט ער לעבּן, אמר אֲדֹנָי ה'. 01 אָבּער אויב ער האָט ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7] בֵּן פָּרִיץ וואָס שפך דָּם, וואָס ער עשׂה קיין פון די אנדערע זאכן, 11 הגם ער אַליין האָט אַלע די דאָזיקע נישט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35]; וואָרעם דער האָט יאָ אכל אויף די הָרִים, און די אִשָּה פוּן זײַן רֵעַ האָט ער טמא; 21 דעם עָנִי און דעם אֶביוֹן האָט ער הוֹנָה [ינה], גזלות האָט ער געגזלט, אַ חֲבֹל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] ער נישט אום, און צו די גִּלּוּלִים האָט ער נשׂה זײַנע אויגן; תּוֹעֵבָה האָט ער עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35], 31 אויף נֶשֶךְ האָט ער נתן [זען ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] און תַּרְבִית האָט ער לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] – זאָל ער חיה? ער וועט נישט חיה! אַלע די דאָזיקע תוֹעֲבֹת האָט ער עשׂה מוז ער מות מות ווערן, זײַן דָּם זאָל זײַן אויף אים. 41 און הִנֵּה האָט ער ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7] בּן וואָס האָט ראה כּל חַטֹּאת פוּן אָבִיו וואָס ער האָט עשׂה און ער האָט ראה, און ער עשׂה נישט אַזוינס; 51 אויף די הָרִים האָט ער נישט אכל, און זײַנע אויגן האָט ער נישט נשׂא צו די גִּלּוּלִים פוּן דעם בּית ישׂראל; די אִשָּה פוּן זײַן רֵעַ האָט ער נישט טמא, 61 און קיין איש האָט ער נישט ינה; אַ חֲבֹל האָט ער נישט חבל, און גזלה האָט ער נישט געגזלט; זײַן לֶחֶם האָט ער נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] דעם רָעֵב, און דעם עֵירוֹם האָט ער כסה מיט בגד; 71 פוּן עָנִי האָט ער שוב זײַן יָד, נֶשֶךְ און תַרְבִּית האָט ער נישט לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11], מײַנע משפטים האָט ער עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35], אין מײַנע חוקוֹת איז ער הלך – ער וועט נישט מות פאַר די עָוֹן פוּן אָבִיו; חיה וועט ער חיה. 81 אָבִיו, ווײַל עָשַק האָט ער עֹשֶק, גזלה פוּן אָח האָט ער געגזלט, און וואָס נישט טוֹב האָט ער עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] צווישן זײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]; הִנֵּה, ער וועט מות פאַר זײַן עָוֹן. 91 און איר אמר: פאַרוואָס נישט דער בּן נשׂא פאַר דער עוֹן פוּן דעם אָב? אָבּער דער בּן האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] משפט און צדקה, אַלע מײַנע חֻקּוֹת האָט ער שוין שוֹמר איבער און זיי עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35]; חיה וועט ער חיה. 02 דער נפש וואָס חטא, ער זאָל מות; אַ בֵּן זאָל נישט נשׂא פאַר דער עָוֹן פוּן דעם אָב, און אַן אָב זאָל נישט נשׂא פאַר דער עָוֹן פוּן דעם בֵּן; די צדקה פוּן דעם צדיק [זען משיח דער צדיק, ישעיהו 11:35; בראשית 6:51; חבקוק 4:2] זאָל זײַן אויף אים, און די רשעה פוּן דעם רשע זאָל זײַן אויף אים. 12 און דער רשע, אויב ער שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זיך פוּן אַלע זײַנע חַטֹּאת וואָס ער האָט עשׂה און ער זײַן שומר איבּער אַלע מײַנע חֻקּוֹת, און עשׂה משפט און צדקה, חיה וועט ער חיה; ער וועט נישט מות. 22 אַלע זײַנע פְּשָעִים [זען ישעיהו 5:35 עבד ה' משיח בּן דוִד און פּשָעֵנוּ] וואָס ער האָט עשׂה וועלן אים נישט זכר ווערן; פאַר זײַן צדקה וואָס ער האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] וועט ער חיה [זען תהלים 42-02:81
https://www.youtube.com/watch?v=gYhALd-wPNI
https://www.youtube.com/watch?v=ZaHi0zuNX1U
]. 32 חפץ איך דען חפץ דעם מות [זען "מות" ישעיהו 9:35] פוּן דעם רשע? אמר אֲדֹנָי ה', און נישט אַז ער זאָל זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] פוּן זײַנע דרכים, און חיה? 42 אָבער אויב דער צַדיק שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זיך פוּן זײַן צדקה, און עשׂה עָוֶל – אַזוי ווי כּל הַתּוֹעֲבֹת וואָס דער רשע האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] עשׂה ער, זאָל ער דען חיה? אַלע זײַנע צִדְקֹת וואָס ער האָט עשׂה וועלן נישט זכר ווערן; פאַר זײַן מעל וואָס ער האָט מעל, און פאַר זײַן חַטָּאת וואָס ער האָט חטא, פאַר זיי מוז ער מות. 52 און איר אמר: נישט ריכטיק איז דער דֶּרֶךְ אֲדֹנָי. שמע! נָא, איר בּית ישׂראל, איז דען מײַן דֶּרֶךְ נישט ריכטיק? פאַרוואָר, אײַערע דרכים זײַנען נישט ריכטיק
[זען
https://www.youtube.com/watch?v=4eeJztTkWJc
https://www.youtube.com/watch?v=cordMv5H68I
https://www.youtube.com/watch?v=0IJf_XzsAf0
https://www.youtube.com/watch?v=r5OwDKsS7Rc
http://www.afii.org/ojbible/1226.pdf
https://www.youtube.com/watch?v=3XB5i6947I0
[. 62 אויב דער צַדִיק שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זיך פוּן זײַנע צדקה, און עשׂה עָוֶל, מוז ער מות פאר זיי; פאַר זײַן עָוֶל וואָס ער האָט עשׂה מוז ער מות [זען פיל' 91-81:3; רומ' 31:8; 2-1:6; מתי 32:7; לוקס 3:31; כיפא ב 41:2; יהודה 4:1]. 72 און אויב דער רשע שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זיך פוּן זײַן רשעה וואָס ער האָט עשׂה און עשׂה משפט און צדקה, חיה ער זײַן נפש [זען
https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
https://www.youtube.com/watch?v=ZaHi0zuNX1U
[. 82 ווײַל ער האָט זיך ראה, און האָט זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31] פוּן אַלע זײַנע פְּשָעִים [זען ישעיהו 5:35 עבד ה' משיח בּן דָוִד און פּשָעֵנוּ] וואָס ער האָט עשׂה, וועט חיה ער חיה; ער וועט נישט מות. 92 און דאָס בּית ישׂראל אמר: נישט ריכטיק איז דער דֶּרֶךְ אֲדֹנָי. זײַנען דען מײַנע דרכים נישט ריכטיק, בּית ישׂראל? פאַרוואָר, אײַערע דרכים זײַנען נישט ריכטיק. 03 דעריבער וועל איך איטלעכן לויט זײַנע דרכים אײַך שפט, בּית ישׂראל, אמר אֲדֹנָי ה'. שוב! און שוב אײַך אום פוּן אַלע אײַערע פְּשָעִים [זען ישעיהו 5:35 עבד ה' משיח בּן דָוִד און פּשָעֵנוּ], און זאָל עס אײַך נישט זײַן פאַר אַ מִכְשוֹל עָוֹן [זען
https://www.youtube.com/watch?v=0NNBU0TaOZE
https://www.youtube.com/watch?v=B6ZdKVuOidg
https://www.youtube.com/watch?v=WlG7McdY45k
https://www.youtube.com/watch?v=7qK5tEVNIAk
https://www.youtube.com/watch?v=6nRxuxp0RSI
[. 13 שלך פוּן אײַך אַלע אײַערע פְּשָעִים [זען ישעיהו 5:35 עבד ה' משיח בּן דָוִד און פּשָעֵנוּ] וואָס איר האָט פשע מיט זיי, און עשׂה אײַך אַ לֵב חָדָש, און אַ רוּחַ חֲדָשָה [זען יוחנן 3:3
https://www.youtube.com/watch?v=0J24SYOzoN4
]; פארוואס זאָלט איר מות, בּית ישׂראל [זען
https://www.youtube.com/watch?v=TTp_fEgDEvE
[? 23 וואָרעם איך חפץ נישט דעם מות [זען "מות" ישעיהו 9:35] פוּן דעם וואָס מות, אמר אֲדֹנָי ה'; דעריבער שוב אײַך אום, און חיה!
 
יחז91
 
1 און דו נשׂא אַ קִינָה אויף די נשׂיאים [יְהוֹאָחָז און יְהוֹיָכִין און צִדְקִיָּהוּ] פוּן ישׂראל, 2 און זאָלסט אמר: ווי איז אִמֶּךָ אַ לייבּינטע געווען! צווישן אריוֹת [אֲרִי] האָט זי רָבַץ, צווישן יוּנגלייבּן האָט זי אירע יוּנגע דערצויגן. 3 און זי האָט עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אחד פוּן אירע גּוּר, אַ כְּפִיר איז ער געוואָרן; און ער האָט זיך אויסגעלערנט צו טרף טֶרֶף, אָדָם האָט ער אכל. 4 האָבּן זיך שמע אויף אים גּוֹיִם; אין זייער שַחַת איז ער תפשׂ געוואָרן; און זיי האָבּן אים מיט חַח קיין אֶרֶץ מצריִם געבּראכט. 5 און ווען זי האָט ראה אַז זי האָט געוואַרט און פאַרלאָרן איז איר תִקְוָה, האָט זי לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] אחד פוּן אירע גּוּר, פאַר אַ כְּפִיר האָט זי אים שׂים. 6 און ער איז הלך צווישן אֲרָיוֹת, אַ כְּפִיר איז ער געוואָרן; און ער האָט זיך אויסגעלערנט צו טרף טֶרֶף, אָדָם האָט ער אכל. 7 און ער האָט ידע זייערע אלמנוֹת, און חרב זייערע ערים; און אֶרֶץ מיט איר מְלֹא איז ישם געוואָרן פוּן דעם קוֹל פוּן זײַן שְאָגָה. 8 האָבּן זיך גּוֹיִם קומען אויף אים, רוּנד אַרוּם פוּן די מדינות, און פרשׂ אויף אים זייער רֶשֶת; אין זייער שחת איז ער תפשׂ געוואָרן. 9 און זיי האָבּן אים נתן אין אַ סוּגַר מיט חַח, און אים געבּראכט צו מלך בָּבֶל; אים געבּראכט אין מְצוֹדָה, כּדי זײַן קוֹל זאָל נישט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] ווערן מער אויף די הָרִים פוּן ישׂראל [זען מלכים ב 71-8:42]. 01 אִמֶּךָ איז געווען פאַרגלײַכלעך צו אַ גֶּפֶן בּײַ מַיִם שתל אין דיין מנוחה; פרוּכטיק און צווײַגהאַפטיק איז עס פוּן מַיִם רבּים געווען. 11 און עס האָט געהאַט שטאַרקע מטה, פאַר שִבְטֵי מֹשְלִים; און זײַן קוֹמָה האָט זיך גבה פוּן צווישן עֲבֹת, און ער האָט זיך ראה מיט זײַן גֹּבַהּ, מיט די רֹב דָּלִיּוֹת זײַנע. 21 אָבּער עס איז נתש געוואָרן מיט חֵמָה, צו הָאָרֶץ איז עס שלך געוואָרן; און דער מזרח-ווינט האָט יבש זײַן פרי, פרק און יבש געוואָרן זײַנען זײַנע שטאַרקע מטה, אַן אֵש האָט אים אכל. 31 און אַצונד איז עס אין מדבר שתל, אין אַן אֶרֶץ ציה און צמא. 41 און אַן אֵש איז יצא פוּן איר מטה בַּד, איר פרי האָט עס אכל, און נישטא אין איר אַ שטאַרקער מטה, אַ שֵבֶט [זען בראשית 01:94; במדבר 71:42; תהלים 9:2] צו משל. אַ קִינָה איז דאָס, און עס וועט זײַן פאַר קִינָה.
 
יחז02
 
1 און עס איז געווען אין 7טן שָנָה, אין 5טן חודש, אין 01טן פון חודש, זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אנשים פוּן די זקנים פוּן ישׂראל צו דרש בּײַ ה', און זיי זײַנען ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] פאַר מיר. 2 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 3 בֶּן אָדָם, דבר צו די זקנים פוּן ישׂראל, און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דרש בּײַ מיר זײַט איר בוא? חַי אָנִי, אויב איך וועל זיך לאָזן דרש פוּן אײַך! אמר אֲדֹנָי ה'. 4 ווילסטו זיי שפט? ווילסטו שפט, בֶּן אָדָם? לאָז זיי ידע די תוֹעֲבֹת פוּן אבותם. 5 און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': אין דעם יוֹם וואָס איך האָבּ בחר ישׂראל, און איך האָבּ נשׂא מײַן יָד צו דעם זֶרַע בּית יעקב, און האָבּ זיך געלאָזט ידע צו זיי אין אֶרֶץ מצרַיִם, האָבּ איך נשׂא מײַן יָד צו זיי, אַזוי צו אמר: איך בין ה' אלוקיכם. 6 אין יום ההוא האָבּ איך נשׂא מײַן יָד צו זיי, זיי יצא פוּן אֶרֶץ מצרַיִם אין אַן אֶרֶץ וואָס איך האָבּ תור פאַר זיי, וואָס זוב מיט חָלָב און דבש, וואָס איז דאָס צְבִי פוּן כּל הארצוֹת. 7 און איך האָבּ צו זיי אמר: שלך! איטלעכער די שקוּצים פוּן זײַנע אויגן, און מיט די גִּלּוּלִים פוּן מצרַיִם זאָלט איר אײַך נישט טמא; איך בין ה' אלֹקֵיכֶם. 8 אָבּער זיי האָבּן מרה אָן מיר, און זיי האָבּן נישט אבה שמע צו מיר; זיי האָבּן נישט שלך איטלעכער די שקוּצים פוּן זייערע אויגן, און די גִּלּוּלִים פוּן מצרַיִם האָבּן זיי נישט עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22]; און איך האָבּ אמר צו שפך מײַן חֵמָה אויף זיי, צו כלה מײַן אַף אויף זיי אין אֶרֶץ מצרַיִם. 9 אָבּער איך האָבּ עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] פוּן מײַן שֵם וועגן, כּדי שְמִי זאָל נישט חלל ווערן אין די אויגן פוּן די גּוֹיִם, וואָס זיי זײַנען געווען צווישן זיי, וואָס פאַר זייערע אויגן האָבּ איך זיך געלאָזט ידע צו זיי, זיי צו יצא פוּן אֶרֶץ מצרַיִם. 01 און איך האָבּ זיי יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פוּן אֶרֶץ מצרַיִם, און האָבּ זיי געבּראכט אין דער מדבר. 11 און איך האָבּ זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] מײַנע חוקות, און מײַנע משפּטים זיי געלאָזט ידע, וואָס אַז דער אָדָם וואָס עשׂה זיי, חיה ער דורך זיי [זען ויקרא 5:81; רומ' 5:01; גלט' 31-21:3; ישעיה 6:35; תהלים 671:911; ירמיה 6:05;
https://www.youtube.com/watch?v=ZaHi0zuNX1U
https://www.youtube.com/watch?v=7bddGN6ozGA
https://www.youtube.com/watch?v=B6ZdKVuOidg
https://www.youtube.com/watch?v=m96sW3CKIQE
https://www.youtube.com/watch?v=4eeJztTkWJc
https://www.youtube.com/watch?v=vVV6Dli63B4
]. 21 און אויך מײַנע שבּתות האָבּ איך זיי נתן צו זײַן פאַר אַן אוֹת צווישן מיר און צווישן זיי, כּדי זיי זאָלן ידע אַז איך ה' מקדש [קדש] זיי. 31 אָבּער דאָס בּית ישׂראל האָבּן מרה אָן מיר אין דער מדבר: אין מײַנע חוקות זײַנען זיי נישט הלך, און מײַנע משפטים האָבּן זיי מאס [זען "מאס" תהלים 22:811], וואָס אַז דער אָדָם עשׂה זיי, חיה ער דורך זיי; און מײַנע שבּתֹת האָבּן זיי חלל מְאֹד; און איך האָבּ אמר צו שפך מײַן חֵמָה אויף זיי אין דער מדבר, כּדי זיי צו כלה. 41 אָבּער איך האָבּ עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] פוּן מײַן שֵם וועגן, כּדי שְמִי זאָל נישט חלל ווערן אין די אויגן פוּן די גּוֹיִם וואָס איך האָבּ זיי יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] פאַר זייערע אויגן. 51 אָבּער איך האָבּ אויך נשׂא מײַן יָד צו זיי אין דער מדבר, זיי נישט צו בּרענגען אין דעם אֶרֶץ וואָס איך האָבּ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] וואָס זוב מיט חָלָב און דבש, וואָס איז דאָס צְבִי פוּן כּל ארצוֹת; 61 ווײַל מײַנע משפטים האָבּן זיי מאס [זען "מאס" תהלים 22:811], און מײַנע חוקות, אין זיי זײַנען זיי נישט הלך, און מײַנע שבתות האָבּן זיי חלל; נײַערט נאָך זייערע גִּלּוּלִים איז הלך זייער לֵב. 71 אָבּער מײַן אויג האָט זיי חוס, זיי נישט צו שחת, און איך האָבּ נישט עשׂה פוּן זיי אַ כָּלָה אין דער מדבר. 81 און איך האָבּ אמר צו זייערע בָּנִים אין דער מדבר: אין די חוקים פוּן אבוֹתֵיכם זאָלט איר נישט הלך [זען דברים 3:4], און זייערע משפטים זאָלט איר נישט זײַן שומר איבּער, און מיט זייערע גִּלּוּלִים זאָלט איר אײַך נישט טמא. 91 איך ה' בין אֱלֹקֵיכֶם; אין מײַנע חוקות הלך! און מײַנע משפטים זײַן שומר איבּער! און עשׂה זיי. 02 און מײַנע שבּתות האַלט קֹדש, און זיי זאָלן זײַן פאַר אַן אוֹת צווישן מיר און צווישן אײַך, כּדי איר זאָלט ידע אַז איך ה' בין אֱלֹקֵיכֶם. 12 אָבּער די בָּנִים האָבּן מרה אָן מיר: אין מײַנע חוקות זײַנען זיי נישט הלך, און מײַנע משפטים האָבּן זיי נישט שוֹמר איבער זיי צו עשׂה, וואָס אַז הָאָדָם עשׂה זיי, חיה ער דורך זיי [זען ויקרא 5:81; רומ' 5:01; גלט' 31-21:3; ישעיה 6:35; תהלים 671:911; ירמיה 6:05]; מײַנע שבתות האָבּן זיי חלל; און איך האָבּ אמר צו שפך מײַן חֵמָה אויף זיי, צו כלה מײַן אַף אויף זיי אין דער מדבר. 22 אָבּער איך האָבּ שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31] מײַן יָד, און איך האָבּ עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] פוּן מײַן שֵם וועגן, כּדי שְמִי זאָל נישט חלל ווערן אין די אויגן פוּן די גּוֹיִם וואָס פאַר זייערע אויגן האָבּ איך זיי יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5]. 32 הגם איך האָבּ נשׂא מײַן יָד צו זיי אין דער מדבר, זיי צו פוץ צווישן די גּוֹיִם, און זיי צו זרה אין די ארצוֹת; 42 ווײַל מײַנע משפטים האָבּן זיי נישט עשׂה און מײַנע חוקות האָבּן זיי מאס [זען "מאס" תהלים 22:811], און מײַנע שבּתות האָבּן זיי חלל, און נאָך די גִּלּוּלִים פוּן אבותם זײַנען געווען זייערע אויגן. 52 און איך אויך האָבּ זיי נתן חוקים נישט גוטע, און משפּטים וואָס זיי זאָלן נישט קענען לעבּן דורך זיי [זען יחזקאל 81:02]; 62 און איך האָבּ זיי געלאָזט זיך טמא מיט זייערע מַתָּנָה, מיט העביר [עבר] כָּל פֶּטֶר רחם; כּדי איך זאָל זיי שמם, כּדי זיי זאָלן ידע אַז איך בין ה'. 72 דעריבער דבר צו דעם בּית ישׂראל, דו בֶּן אָדָם, און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דערמיט אויך האָבּן אבוֹתֵיכם מיך גדף, וואָס זיי האָבּן מעל אַ מעל אָן מיר. 82 וואָרעם ווען איך האָבּ זיי געבּראכט אין הָאָרֶץ, וואָס איך האָבּ נשׂא מײַן יָד צו זיי, זיי עס צו נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2], איז וווּ נאָר זיי האָבּן ראה כל גִבְעָה רָמָה, און וווּ נאָר אַן עֵץ עבוֹת, האָבּן זיי דאָרטן זבח זייערע זבחים, און זיי האָבּן דאָרטן נתן די כעס פוּן זייער קרבּן, און דאָרטן שׂים זייער רֵיחַ ניחוֹחַ, און דאָרטן נסך זייערע נֶסֶךְ. 92 און איך האָבּ צו זיי אמר: וואָס בָּמָה איז עס איר גיין דאָרטן? דעריבער קרא מען איר שֵם בָּמָה בּיז אויף היום הזה. 03 דעריבער אמר! צו דעם בּית ישׂראל: אַזוי האָט אמר הָאדוֹן ה': וואָס? איר טמא אײַך אויף דעם דֶרֶך אבוֹתֵיכם, און נאָך זייערע שקוּצים זײַט איר זנה? 13 און אַז איר נשׂא אײַערע מתנות מַתָּנָה, אַז איר מאַכט עבר אײַערע בָּנִים דורכן אֵש, טמא איר אײַך מיט אַלע אײַערע גִּלּוּלִים בּיז אויף היום הזה, און איך זאָל זיך לאָזן דרש פוּן אײַך, בּית ישׂראל? חַי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', איך וועל זיך נישט לאָזן דרש פוּן אײַך! 23 און וואָס אײַך עלה אויפן אײַער רוּחַ וועט נישט זײַן; וואָס איר אמר: מיר וועלן זײַן אַזוי ווי די גּוֹיִם, אַזוי ווי די משפּחות פוּן די ארצוֹת, צו עבד האָלץ און שטיין. 33 חַי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', מיט אַ יָד חֲזָקָה, און מיט אַן זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'] נטה, און מיט חֵמָה שפך, וועל איך מלך אויף אײַך! 43 און איך וועל אײַך יצא פוּן די עַמִּים, און וועל אײַך קבץ פוּן די ארצוֹת, וואָס איר זײַט פוץ אין זיי, מיט אַ יָד חֲזָקָה, און מיט אַ זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'] נטה, און מיט חֵמָה שפך. 53 און איך וועל אײַך בּרענגען צום מדבר פוּן די עַמִּים, און וועל זיך שפט מיט אײַך דאָרטן, פּנים-אֶל-פּנים. 63 אַזוי ווי איך האָבּ זיך שפט מיט אבוֹתֵיכם אין מדבר פוּן אֶרֶץ מצרַיִם, אַזוי וועל איך זיך שפט מיט אײַך, אמר אֲדֹנָי ה'. 73 און איך וועל אײַך מאַכן עבר אונטער דער שֶבֶט [זען בראשית 01:94; במדבר 71:42], און וועל אײַך בּרענגען אין דער מָסֹרֶת הבּרית. 83 און איך וועל ברר פוּן אײַך די מֹרְדִים [מרד], און די פּוֹשְעִים אָן מיר; פוּן דעם אֶרֶץ פוּן זייער מְגוּרִים וועל איך זיי יצא, אָבּער אויף אֲדָמָה פוּן ישׂראל וועלן זיי נישט בוא ; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 93 און איר בּית ישׂראל, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הלך! עבד! איטלעכער זײַנע גִּלּוּלִים, אַזוי ווי איר ווילט נישט שמע צו מיר; אָבּער מײַן שֵם קוֹדֶש זאָלט איר מער נישט חלל מיט אײַערע מתנות, און מיט אײַערע גִּלּוּלִים. 04 וואָרעם אויף מײַן הַר קודש, אויף דעם הַר מְרוֹם ישׂראל, אמר אֲדֹנָי ה', דאָרטן וועט כּל בּית ישׂראל מיר עבד אַלע אין הָאָרֶץ; דאָרטן וועל איך זיי רצה, און דאָרטן וועל איך דרש אײַערע תּרוּמות, און רֵאשִית פון אײַערע מַשְׂאֵת, מיט אַלע אײַערע קדשים. 14 ווי אַ רֵיח נִיחֹחַ וועל איך אײַך רצה, ווען איך אײַך יצא פוּן די עַמִּים, און וועל אײַך קבץ פוּן די ארצוֹת וואָס איר זײַט פוץ אין זיי; און איך וועל הקדש זיך [קדש, זען הדרך המשיחיסטים 01:01] ווערן צווישן אײַך אין די אויגן פוּן די גּוֹים. 24 און איר וועט ידע אַז איך בין ה', ווען איך ברענג אײַך אויף אֲדָמָה פוּן ישׂראל, אין דעם אֶרֶץ, וואָס איך האָבּ נשׂא מײַן יָד, עס צו נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו אבוֹתֵיכם. 34 און איר וועט דאָרטן זכר אײַערע דרכים, און אַלע אײַערע עֲלִילָה, וואָס איר האָט זיך טמא מיט זיי, און איר וועט זיך נקוט [קוט] פאַר זיך אַליין פוּן וועגן אַלע אײַערע רעות וואָס איר האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35]. 44 און איר וועט ידע אַז איך בין ה', ווען איך עשׂה מיט אײַך פוּן מײַן שֵם וועגן, נישט לויט אײַערע דרכים הרעים, און לויט אײַערע עלילות הנשחתות, איר בּית ישׂראל, אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז12
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, שׂים דײַן פּנים אקעגן תימן, און הטף [זען עמוס 61:7; מיכה 11,6:2] צום דָּרוֹם, און זאָג נביאות אויף דעם וואַלד פוּן שָׂדֶה נֶגֶב; 3 און זאָלסט אמר צום וואַלד פוּן נֶגֶב: שמע דאָס דבר-ה': אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך יצת אין דיר אֵש, און עס וועט אכל אין דיר כל עֵץ לַח און כל עֵץ יבש; די פלאַמפײַער וועט נישט כבה ווערן, און אַלע פּנימער פוּן נֶגֶב בּיז צפון וועלן צרב ווערן דערפון. 4 און כּל בָּשָׂר וועלן ראה, אַז איך ה' האָבּ זיי בער; זי וועט נישט כבה ווערן [זען "כבה" ישעיה 42:66]. 5 האָבּ איך אמר: וויי, אֲדֹנָי ה', זיי אמר אויף מיר: איז ער נישט אַ משלים-זאָגער? 6 איז דאָס דבר-ה' געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 7 בֶּן אָדָם, שׂים דײַן פּנים צו ירושלים, און הטף צו די מקדשים, און זאָג נביאות אויף אֲדָמָה פוּן ישׂראל. 8 און זאָלסט אמר צו אֲדָמָה פוּן ישׂראל: אַזוי האָט ה' אמר: הִנֵּה, איך געשטיין אקעגן דיר, און איך וועל יצא מײַן חרב פוּן איר תַּעַר, און וועל כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן דיר דעם צדיק מיטן רָשע. 9 ווײַל איך וויל כרת פוּן דיר דעם צדיק מיטן רָשע, דעריבער וועט יצא מײַן חֶרֶב פוּן איר תַּעַר אויף כּל בָּשָׂר פוּן נֶגֶב בּיז צפוֹן. 01 און כּל בָּשָׂר וועלן ידע אַז איך ה' האָבּ יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] מײַן חרב פוּן איר תַּעַר; זי וועט זיך מער נישט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31]. 11 און דו בֶּן אָדָם, אנח; מיט בּרעכעניש פוּן מָתְנַיִם און מיט בּיטערקייט זאָלסטו אנח פאַר זייערע אויגן. 21 און עס וועט זײַן, אַז זיי וועלן אמר צו דיר; אויף וואָס אנח? זאָלסטו אמר: אויף דער שמוּעָה [זען "שמוּעָה" ישעיהו 1:35] וואָס בוא: און כל לֵב וועט מסס, און כּל ידים [זען "יד" תהלים 71:22; https://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU
] וועלן רפה ווערן, און כל רוּחַ וועט כהה ווערן, און כּל בּרכּים וועלן הלך מיט מַיִם. הִנֵּה, עס בוא, און עס געשעט, אמר אֲדֹנָי ה'. 31 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 41 בֶּן אָדָם, זאָג נביאות, און זאָלסט אמר: אַזוי האָט ה' אמר: אמר! חרב, חרב איז חדד, און איז אויך מרט; כּדי צו טבח אַ טבח [זען "טבח" ישעיה 7:35] איז זי חדד, 51 כּדי צו היה צו איר בָּרָק איז זי מרט: אָבער איז עס אַ צייט פאַר פריילעכקייט? דער שֵבֶט [זען בראשית 01:94] פוּן בּני! וואָס מאס כּל עֵץ. 61 און מע האָט זי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו מרט, אויף צו תפשׂ אין כַּף; זי איז חדד, די חרב, און זי איז מרט, זי צו נתן אין יָד פוּן דעם הורֵג. 71 זעק און ילל, דו בֶּן אָדָם, וואָרעם זי איז אנטקעגן עַמִּי, זי איז אנטקעגן כּל נשׂיאים פוּן ישׂראל; מגר צום חרב זײַנען זיי מיט עַמִּי; דעריבער ספק! אויפן יָרֵךְ. 81 וואָרעם עס וועט בֹחַן ווערן; און וואָס אויב די שֵבֶט מֹאֶסֶת [פון משיח] וועט נישט זיין, אמר אֲדֹנָי ה'. 91 און דו, בֶּן אָדָם, זאָג נביאות, און נכה כָּף צו כָּף, און זאָל די חרב כפל ווערן דרײַפאכיק; דאָס איז די חרב פאַר די וואָס חֲלָלִים ווערן, די חרב פאַר דעם חָלָל הגדוֹל, וואָס חדר זיי אַרוּם. 02 כּדי דאָס לֵב זאָל מוג, און צו מערן די מכשוֹלים, האָבּ איך אויף אַלע זייערע שְעָרִים נתן דעם אִבְחָה פוּן חרב; וויי, זי איז עשׂה ווי בָּרָק, מְעֻטָּה פאר טֶבַח [זען "טֶבַח" זען ישעיה 7:35]. 12 התאחד זיך יָמִין, שׂים זיך שׂמֹאול, וווּהין דײַן שאַרף איז מֻעָדוֹת [יעד]! 22 און איך אויך וועל נכה מײַן כּף אויף כּף, און וועל נוח מײַן חֵמָה; איך ה' האָבּ דבר. 32 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 42 און דו בֶּן אָדָם, שׂים דיר 2 דרכים, פאַר דעם חרב פוּן מלך בָּבֶל צו בוא ; פוּן 1 אֶרֶץ זאָלן זיי ביידע יצא. און אַ יָד בָּרֵא בּײַם רֹאש דֶּרֶךְ צו דער עִיר ברא אים אויף. 52 שׂים אַ דֶּרֶךְ פאַר דער חרב צו בוא: אויף רַבָה פוּן בּני-עמוֹן, און אויף יהוּדה אין ירושלים בְּצוּרה [בצר]. 62 וואָרעם מלך בָבֶל עמד [זען "עמד" ישעיהו 01-1:11] זיך בּײַ דער אם הדרך, בּײַם רֹאש פוּן 2 דרכים, צו קסם קסם; ער קלל מיט חצּים [חץ], ער שאל בּײַ דעם תּרפים, ער ראה אין כָּבֵד. 72 אין זײַן ימין [זעו ימין האדוֹן משיח תהלים 1:011] איז דער קסם אויף ירושלים, צו שׂים כַּר, צו פתח דאָס פֶּה פאר רֶצַח, צו רום קוֹל אין תְּרוּעָה, צו שׂים כַּר אויף די שְעָרִים, צו שפך סֹלְלָה, צו בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] דָּיֵק. 82 און בּײַ זיי וועט עס זײַן ווי קסם שָוְא אין זייערע אויגן; שְבֻעֵי שְבֻעוֹת ביסט זייערער! אָבּער ער זכר עָוֹן, אַז זיי זאָלן תפשׂ ווערן. 92 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: ווײַל איר האָט געמאַכט זכר אײַערע עֲוֹן, ווען אײַערע פְּשָעִים [זען ישעיהו 5:35 עבד ה' משיח בּן דוִד און פּשָעֵנוּ] זײַנען גלה געוואָרן, אַזוי אַז אײַערע חַטָּאת צו ראה אין אַלע אײַערע עלילה, ווײַל איר זײַט זכר געוואָרן, וועט איר מיט דער כַּף תפשׂ ווערן. 03 און דו רָשע חלל, דו נשׂיא פוּן ישׂראל וואָס זײַן יוֹם איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אין דער צײַט פוּן דער עֲוֹן קֵץ, 13 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': סור די מצנפת! און רום די עֲטֶרֶת! דאָס איז נישט דאָס! דאָס שפלה גבה, און דעם גָּבֹהַּ שפל! 23 עַוָּה, עַוָּה, עַוָּה וועל איך עס שׂים; יאָ, דאָס וועט מער נישט זײַן, עד בֹּא אֲשֶר לוֹ הַמִּשְפָּט [זען בראשית 01:94; תהלים 27; ישעיה 5:9; 1:24; ירמיה 5:32; 71:33] און איך וועל עס אים נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2]. 33 און דו בֶּן אָדָם, זאָג נביאות און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' אויף בּני-עמוֹן, און אויף זייער חֶרְפָּה; און זאָלסט אמר: חרב, דו חרב פְּתוּחָה [פתח], צו טֶבַח [זען "טבח" ישעיה 7:35] מרט, צום הכיל [כול], למען בָרָק! 43 טראָץ מע חזה וועגן דיר שָוְא, טראץ מע קסם וועגן דיר כָּזָב עס וועט זיין נתן אויף די העלדזער פוּן חללי רשעים, וואָס זייער יוֹם איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אין דער צײַט פוּן דער עֲוֹן קֵץ! 53 שוב! זי אום אין איר תַּער! אין דעם מקוֹם וווּ דו ביסט ברא געוואָרן, אין דעם אֶרֶץ פוּן דײַן מְכוּרָה, וועל איך דיך שפט. 63 און איך וועל שפך אויף דיר מײַן זעם; מיט דעם אֵש פוּן מײַן עֶבְרָה וועל איך פוח אויף דיר, און איך וועל דיך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן אנשים בֹּעֲרִים חרשים אויף מַשחִית. 73 צום אֵש פאַר אכלה וועסטו זײַן; דײַן דָּם וועט זײַן אין מיטן אֶרֶץ; וועסט מער נישט זכר ווערן; וואָרעם איך ה' האָבּ דבר.
 
יחז22
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 און דו, בֶּן אָדָם, ווילסטו שפט [זען "שפט" ישעיה 4:2], ווילסטו שפט די עִיר הדָּמִים? לאָז זי ידע אַלע אירע תוֹעֲבֹת. 3 און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דו עִיר וואָס שפך דָּם אין איר מיט; איר צײַט זאָל בוא; זי עשׂה בּײַ זיך גִּלּוּלִים, טמא צו ווערן. 4 מיט דײַן דָּם וואָס דו האָסט שפך, האָסטו זיך אשם [זען ישעיה 01:35] געוואָרן, און מיט די גִּלּוּלִים וואָס דו האָסט עשׂה, ביסטו טמא געוואָרן, און האָסט קרב דײַנע טעג, און ביסט בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו דײַנע שנוֹת; דעריבער האָבּ איך דיך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו חֶרְפָּה בּײַ די גּוֹיִם, און צו קַלָסָּה בּײַ כּל הארצוֹת. 5 קרֹבוֹת און רחֹקוֹת פוּן דיר וועלן התקלס [קלס] פוּן דיר, דו מיטן טְמֵאַה פון שֵם, דו רבּה פון מְהוּמָה. 6 הִנֵּה, די נשׂיאים פוּן ישׂראל, איטלעכער לויט זײַן זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'], זײַנען אין דיר געווען כּדי דָּם צו שפך. 7 אָב און אֵם האָט מען קלל אין דיר, קעגן גֵּר האָט מען זיך עשׂה מיט עֹשֶק אין דײַן מיט, יתום און אלמנה האָט מען ינה אין דיר. 8 מײַנע קדשים האָסטו בּוז [זען "בזה" ישעיהו 3:35], און מײַנע שַבְּתֹת האָסטו חלל. 9 אַנְשֵי רָכִיל זײַנען געווען אין דיר כּדי דָּם צו שפך; און אויף די הָרִים האָט מען אכל בּײַ דיר: זִמָּה האָט מען עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] אין דײַן מיט. 01 דעם עֶרְוָה פון אָב האָט מען גלה אין דיר, אַ טֻמְאָה אין נִדָּה האָט מען ענה אין דיר. 11 און איש מיט זײַן אֵשֶת רֵעַ האָט תּוֹעֵבָה עשׂה, און איש האָט זײַן כַּלָּה טמא, מיט זמּה, און איש האָט זײַן אֲחוֹת, בַּת אָבִיו, ענה אין דיר. 21 שוחד האָט מען לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] אין דיר כּדי דָּם צו שפך, נֶשֶךְ און תַּרְבִּית האָסטו לקח, און בצע דײַנע רֵעַ דורך עֹשֶק, און אָן מיר האָסטו שכח, אמר אֲדֹנָי ה'. 31 דעריבער הִנֵּה איך האָבּ נכה מײַן כף וועגן דײַן בֶּצַע וואָס דו האָסט עשׂה, און אויף דײַן בלוּטיקייט וואָס איז אין דײַן תוך. 41 וועט דײַן לֵב עמד, צי וועלן דײַנע ידים [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ] חזק זײַן, אין די ימים וואָס איך רעכן זיך מיט דיר? איך ה' האָבּ דבר, און וועל עשׂה . 51 און איך וועל דיך פוץ צווישן די גּוֹיִם, און וועל דיך זרה אין די ארצוֹת, און איך וועל תמם דײַן טֻמְאָה פוּן דיר. 61 און וועסט חלל ווערן דורך זיך אַליין פאַר די אויגן פוּן די גּוֹיִם, און וועסט ידע אַז איך בין ה'. 71 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 81 בֶּן אָדָם, דאָס בּית ישׂראל זײַנען מיר געוואָרן צו סוג, זיי אַלע זײַנען נְחֹשֶת און בְּדִיל און בּרזל און עֹפֶרֶת אין דעם כּוּר; סוג פוּן כֶּסֶף זײַנען זיי. 91 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: ווײַל איר זײַט אַלע צו סוג געוואָרן, דעריבער הִנֵּה, איך קבץ אײַך אַיין אין ירושלים. 02 אַזוי ווי מע קבץ אַיין כֶּסֶף און נְחֹשֶת און בּרזל און עוֹפֶרֶת און בְּדִיל אין אַ כּוּר, צו נפח דערויף אֵש, כּדי צו נתך, אַזוי וועל איך אײַך קבץ אין מײַן אף און אין מײַן חֵמָה, און וועל אײַך נוח און נתך. 12 יאָ, איך וועל אײַך כנס, און וועל נפח אויף אײַך מיט דעם אֵש פוּן מײַן עֶבְרָה, און איר וועט נתך ווערן דרינען. 22 אַזוי ווי כֶּסֶף ווערט צעשמאלצן אין אַ כּוּר, אַזוי וועט איר נתך ווערן דרינען; און איר וועט ידע אַז איך ה' האָבּ שפך מײַן חֵמָה אויף אײַך. 32 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 42 בֶּן אָדָם, אמר! צו איר: ביסט אַן אֶרֶץ וואָס איז נישט טהר, נישט גשם געוואָרן אין יוֹם זַעַם. 52 דער קֶשֶר פוּן אירע נביאים אין איר מיט איז ווי אַן אֲרִי שוֹאֵג [שאג] וואָס טרף טרף נפש האָבּן זיי אכל, חֹסֶן און יְקָר לקח זיי צו, אירע אלמנות האָבּן זיי רבה אין איר. 62 אירע כֹּהנים האָבּן חמס קעגן מײַן תּורה [זען "תּורה" ירמיה 43-13:13], און חלל מײַנע קדשים; צווישן קֹדֶש און חֹל האָבּן זיי נישט בדל, און צווישן טמא און טָהוֹר האָבּן זיי נישט הוֹדיע און פוּן מײַנע שבּתוֹת האָבּן זיי עלם זייערע אויגן, און איך בין חלל געוואָרן צווישן זיי. 72 אירע שׂרים צווישן איר זײַנען ווי זְאֵב וואָס טרף טרף; צו שפך דָּם, צו אבד נפשות כּדי צו בצע בצע. 82 און אירע נביאים האָבּן זיי טוח תָּפֵל; זיי חזה שָוְא און קסם זיי כָּזָב. זיי אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה', ווען ה' האָט נישט דבר. 92 עַם הָאָרֶץ האָט עשק עשק, און געגזלט גזלה, און דעם עָנִי און דעם אביון האָבּן זיי ינה, און דעם גֵּר האָבּן זיי עשק מיט לא מִשְפָּט. 03 און איך האָבּ בקש צווישן זיי אן איש וואָס זאָל גָּדַר אַ גָּדֵר, און זיך עמד [זען "עמד" ישעיהו 01-1:11] פאַר מיר אין דעם פֶּרֶץ בְּעַד הָאָרֶץ, אַז איך זאָל עס נישט שחת; אָבּער איך האָבּ נישט מצא. 13 דעריבער האָבּ איך שפך אויף זיי מײַן זַעַם; מיט דעם אֵש פוּן מײַן עֶבְרָה האָבּ איך זיי כלה: זייער דֶּרֶךְ האָבּ איך נתן אויף זייער קאָפּ, אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז32
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, עס זײַנען געווען 2 נָשִים, בּנוֹת פוּן 1 אֵם. 3 און זיי האָבּן מזנה געווען אין מצרַיִם; אין זייער נְעוּרִים האָבּן זיי מזנה געווען; דאָרטן זײַנען זייערע שָדַיִם מעך געוואָרן, און דאָרטן האָט מען עשׂה זייערע דַּדֵּי [דַּד] בְּתוּלִים. 4 און זייערע שמוֹת זײַנען געווען: די גּדוֹלָה – אָהֳלָה, און איר אֲחוֹת – אָהֳלִיבָה. און זיי זײַנען געוואָרן מײַנע, און האָבּן ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7] בָּנִים און בּנוֹת. און זייערע שמוֹת: שוֹמְרוֹן איז אָהֳלָה, און ירושלים איז אָהֳלִיבָה. 5 און אָהֳלָה האָט מזנה געווען הינטער מיר, און האָט עגב צו אירע מאהבים, צו די אַשוּרים, קריגסלײַט, 6 לבש אין תְּכֵלֶת, פּחוֹת [פֶּחָה] און סגנים [סָגָן], בּחוּרים פון חֶמֶד אַלע, פָרָשִים וואָס רכב אויף סוּסים [סוּס]. 7 און זי האָט נתן איר זנות אויף זיי, מבחר בני אשוּר אַלע; און אַלע צו וועמען זי האָט עגב, האָט זי זיך טמא מיט אַלע זייערע גִּלּוּלִים. 8 און איר זנות פון מצרַיִם האָט זי נישט עזב [זען תהלים (61)71-(1)2:22], וואָרעם זיי זײַנען מיט איר שכב אין איר נְעוּרִים, און זיי האָבּן עשׂה אירע דַּדֵּי בתוּלים, און שפך זייער זנות אויף איר. 9 דעריבער האָבּ איך זי נתן אין דער יָד פוּן אירע מאהבים, אין דער יָד פוּן די בּני אשוּר, וואָס זי האָט צו זיי עגב. 01 זיי האָבּן גלה איר עֶרְוָה; אירע בָּנִים און אירע בּנוֹת האָבּן זיי לקח, און זיי האָבּן מיטן חֶרֶב הרג איר; און זי איז געוואָרן אַ שֵם בּײַ נָשִים. אַזוי האָט מען עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] שפטים אויף איר [זען מלכים ב 71-51]. 11 און איר אֲחוֹת אָהֳלִיבָה האָט דאָס ראה, אָבּער זי איז געווען שחת אין איר עֲגָבָה פוּן יענער, און אין איר זנות מער פוּן דער זנות פוּן איר אֲחוֹת. 21 צו די בּני אשוּר האָט זי עגב, פַּחוֹת און סְגָנִים, קריגסלײַט לבש מִכְלוּל, פרשים וואָס רכב אויף סוּסים, בּחוּרים חֶמֶד אַלע. 31 און איך האָבּ ראה אַז זי איז טמא געוואָרן – דֶּרֶךְ אֶחָד בּײַ זיי ביידן. 41 און זי האָט יסף איר זנות, וואָרעם זי האָט ראה אנשים מְחֻקֶּה [חקה] אויף דער קִיר, צלמים פוּן כַּשׂדים חקק מיט שָשֵר, 51 חָגוֹר מיט גאַרטלען אויף זייערע מָתְנַיִם, מיט סרח טוּרבּאַנען אויף זייערע קעפּ, מיטן מראה פוּן עלצטע אַלע – די דְּמוּת פוּן די בני בָבֶל, וואָס כַּשׂדים איז זייער אֶרֶץ מוֹלֶדֶת. 61 און זי האָט צו זיי עגב, ווי אירע אויגן האָבּן זיי דערזען, און זי האָט שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] מלאכים צו זיי קיין כַּשׂדים. 71 און די בני בָבֶל זײַנען צו איר בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צום משכּב דֹּדִּים, און זיי האָבּן זי טמא מיט זייער זנות; און זי איז טמא געוואָרן פוּן זיי, בּיז איר נפש האָט זיך יקע פוּן זיי. 81 און אַז זי האָט גלה איר זנות און גלה איר עֶרְוָה, האָט מײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] זיך יקע פוּן איר, אַזוי ווי מײַן נפש האָט זיך יקע פוּן איר אֲחוֹת. 91 און זי האָט נאָך רבה איר זנות, זיך צו זכר אָן די טעג פוּן איר נְעוּרִים, ווען זי האָט מזנה געווען אין אֶרֶץ מצרַיִם. 02 און זי האָט עגב צו זייערע פלגשים [זען שיר השרים 8:6], וואָס בּשׂר פוּן חמֹרים [זען זכריה 9:9] איז זייער בּשׂר, און זרמה פוּן סוּסים איז זייער זרמה. 12 און דו האָסט געבענקט נאָך דער זִמָּה פוּן דײַן נְעוּרים, ווען מע האָט עשׂה אין מצרַיִם דײַנע דַּד פוּן וועגן דײַן שָדַיִם פון נעוּרים [זען מלכים ב 31-21:02; 21-8 ,1:42]. 22 דעריבער, אָהֳלִיבָה, האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך עור אויף דיר דײַנע מאהבים, די וואָס דײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] האָט זיך יקע פוּן זיי, און איך וועל זיי בּרענגען אויף דיר פוּן רוּנד אַרוּם: 32 די בני בבל, און כּל כַּשׂדים, פּקוד און שוֹעַ און קוֹעַ, כּל בני אשוּר מיט זיי, בּחוּרים חֶמֶד, פַּחוֹת און סגנים אַלע, עלצטע און קרוּאִים, רכב אויף סוּסים אַלע. 42 און זיי וועלן בוא אויף דיר אין הֹצֶן, מיט מרכּבות און רעדער, און מיט אַ קהל עַמִּים; מיט צִנָּה און מָגֵן און קוֹבַע וועלן זיי זיך שׂים קעגן דיר רוּנד אַרוּם; און איך וועל נתן פאַר זיי דעם משפּט, און זיי וועלן דיך שפט מיט זייערע משפּטים. 52 און איך וועל נתן דיר מײַן קִנְאָה, און זיי וועלן זיך עשׂה קעגן דיר מיט חֵמָה; דײַן אף און דײַנע אוזנַיִם וועלן זיי סור, און דײַן אחרית וועט דורכן חרב נפל; דײַנע בָּנִים און דײַנע בּנוֹת וועלן זיי לקח, און דײַן אחרית וועט אכל ווערן אין אֵש. 62 און זיי וועלן דיר פשט דײַנע בגדים, און לקח דײַנע כּלי תפארת. 72 און איך וועל שבת פוּן דיר דײַן זִמָּה, און דײַן זנות פוּן אֶרֶץ מצרַיִם אָן, און וועסט נישט נשׂא דײַנע אויגן צו זיי, און מצרַיִם וועסטו מער נישט זכר. 82 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] דיר אין דער יָד פוּן די וואָס דו האָסט שׂנא, אין דער יָד פוּן די וואָס דײַן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35] האָט זיך יקע פוּן זיי. 92 און זיי וועלן זיך עשׂה קעגן דיר מיט שׂנאה, און וועלן לקח אַלע דײַן יגיע, און וועלן דיך עזב אין עֵירֹם און עֶרְיָה; און גלה ווערן וועט דײַן עֶרְוַה פון דײַן זנוּנים, און דײַן זִמָּה, און דײַן זנות. 03 דאָס וועט מען עשׂה צו דיר, פאַר דײַן זנה נאָך די גּוֹיִם, און ווײַל דו האָסט זיך טמא מיט זייערע גִּלּוּלִים. 13 אין דעם דֶּרֶךְ פוּן דײַן אֲחוֹת ביסטו הלך; דעריבער וועל איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] איר כוֹס אין דײַן יָד. 23 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דעם כוֹס פוּן דײַן אחוֹת וועסטו שתה, דעם עמק און דעם רחב; וועסט ווערן צו צחֹק און צו לעג; ער איז מִרְבָּה ביזן הכול. 33 וועסט מיט שיכּרות און יָגוֹן זיך מלא, מיט דעם כּוֹס פוּן שַמָּה און שממה, מיט דעם כּוֹס פוּן דײַן אֲחוֹת שוֹמרוֹן. 43 און וועסט אים שתה און מצה, און וועסט זײַנע חֶרֶשׂ גרם, און דײַנע שַד וועסטו נתק; וואָרעם איך האָבּ דבר, אמר אֲדֹנָי ה'. 53 דעריבער, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווײַל דו האָסט שכח אָן מיר, און מיך שלך הינטער דײַן גַּו, דעריבער נשׂא דו אויך דײַן זִמָּה און דײַן זנות. 63 און ה' האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, ווילסטו שפט אָהֳלָה און אָהֳלִיבָה? טאָ נגד זיי זייערע תוֹעֲבֹת. 73 אַז זיי האָבּן נאף געווען, און דָּם איז אויף זייערע ידים [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ], און מיט זייערע גִּלּוּלִים האָבּן זיי נאף געווען, און אַפילו זייערע בָּנִים וואָס זיי האָבּן מיר ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7], האָבּן זיי העביר צו זיי פאַר אכלה. 83 נאָך דאָס האָבּן זיי עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] צו מיר: זיי האָבּן טמא מײַן מִקְדָּש אין דעם יוֹם ההוּא, און מײַנע שַבּתוֹת האָבּן זיי חלל. 93 און אַז זיי האָבּן שחט זייערע בָּנִים צו זייערע גִּלּוּלִים, זײַנען זיי בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אין מײַן מִקְדָּש אין דעם יוֹם ההוּא עס צו חלל; יאָ, הִנֵּה אַזוי האָבּן זיי עשׂה אין מײַן בּית. 04 און זיי האָבן אויך שלח [זען "שלח" מלאכי 1:3] נאָך אנשים וואָס זײַנען בוא פוּן דער מרחק, וואָס ווי אַ מַלְאָךְ איז צו זיי שלח געוואָרן, אַזוי זײַנען זיי בוא; די פאַר וועמען דו האָסט זיך רחץ, כחל דײַנע אויגן, און זיך עדה מיט צירונג. 14 און ביסט ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף אַ מִטָּה כְבוּדָּה, מיט אַן ערך שֻלְחָן דערבײַ, און מײַן קטרת און מײַן שֶמֶן האָסטו שׂים דערויף. 24 און דער קוֹל פוּן אַ הָמוֹן שָלֵו איז געווען בּײַ איר; און בּײַ די אנשים פוּן רֹב אָדָם זײַנען נאָך געבּראכט געוואָרן די סוּבָאים פוּן דער מדבר, און זיי האָבּן נתן צָמִיד אויף זייערע יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ], און אַן עֲטֶרת תפארת אויף זייערע קעפּ. 34 האָבּ איך אמר אויף דער בָּלֶה אין נאוּפים: זנה מען נאָך איצט אויך זנות מיט איר, און זי מיט זיי. 44 וואָרעם מע איז בוא צו איר אַזוי ווי מע בוא צו אַן אִשָּה אַ זונה; אַזוי איז מען בוא צו אָהֳלָה און אָהֳלִיבָה די אשֹׁת הזִּמָּה. 54 אָבּער אנשים צַדִּיקִם, זיי וועלן זיי שפט מיט דעם משפּט פוּן נֹאֲפוֹת און דעם משפּט פוּן שפך דָּם; וואָרעם נֹאֲפוֹת זײַנען זיי, און דָּם איז אויף זייערע יד [זען "יד" תהלים 71:22; http://www.youtube.com/watch?v=6Xnhzw_A9fU ]. 64 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': מע וועט אַרויפברענגען אויף זיי אַ קָהָל, און זיי נתן צו זַעֲוָה און צו בַּז. 74 און רגם מיט שטיינער וועט זיי דאָס קָהָל, און זיי ברא מיט זייערע חֲרָבוֹת; זייערע בָּנִים און זייערע בּנוֹת וועלן זיי הרגען, און זייערע בּתּים וועלן זיי אין אֵש שׂרף, 84 און איך וועל שבת זִמָּה פון הָאָרֶץ. און כּל נשִים וועלן נִוַּסְּרוּ, און וועלן נישט עשׂה אַזוי ווי אײַער זִמָּה. 94 און מע וועט נתן אײַער זִמָּה אויף אײַך, און די חַטָּאת פוּן אײַערע גִּלּוּלִים וועט איר נשׂא [זען "נשׂא" ישעיה 21:35], און איר וועט ידע אַז איך בין אֲדֹנָי ה'.
 
יחז42
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר אין 9טן שָנָה, אין 01טן חודש, אין 01טן יוֹם חודש [עשרה בטבת], אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, כתב דיר דעם שֵם פוּן דעם יוֹם, עֶצֶם דעם היום הזה; מלך בבל האָט זיך סמך אויף ירושלים אין עֶצֶם היום הזה. 3 און צו דעם בֵּית מרד משל אַ משל, און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': שפת! צו דעם סִיר, שפת! צו, און יצק! אויך מַיִם אין אים; 4 אסף! אַיין זײַנע נֵתַח אין אים; כּל נֵתַח טוֹב יָרֵךְ, און די כתף; מיט מִבְחַר עצמים פיל אָן. 5 מִבְחַר צֹאן זאָלסטו לקח, און דור אויך אָן עצמים אונטער דעם; רתח זײַן רֶתַח, אַפילו זײַנע עצמים זאָלן בשל ווערן אין אים. 6 דעריבער, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': וויי צו עִיר הַדָּמִים, דער סִיר וואָס זײַן חֶלְאָה איז אין אים, און זײַן חֶלְאָה איז פוּן אים נישט יצא! נֵתַח, נֵתַח יצא עס; נישט נפל ווערן גוֹרָל דערויף. 7 וואָרעם איר דָּם איז אין איר מיט, אויף אַ צחיח סלע האָט זי עס שׂים; זי האָט עס נישט שפך אויף הָאָרֶץ, צו כסה דערויף עָפָר. 8 כּדי עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] דעם חֵמָה, כּדי צו נקם נקם, האָבּ איך נתן איר דָּם אויף אַ צחיח סלע, אַז עס זאָל נישט כסה ווערן. 9 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: וויי צו די עיר הדמים! איך אויך וועל גדל דעם מְדוּרָה. 01 רבה דאָס האָלץ, דלק דאָס אֵש, תמם דאָס בָּשָׂר, און רקח דאָס מרקחה, אַז די עצמוֹת זאָלן חרר ווערן. 11 און לאָז אים עמד! זײַנע גחלת רֵיק, כּדי ער זאָל חמם ווערן, און זײַן נחשת זאָל חרר ווערן, און נתך ווערן זאָל אין אים זײַן טֻמְאָה, זײַן חֶלְאָה זאָל תמם ווערן. 21 די תְּאֻנִים האָט ער לאה, אָבּער זײַן רבה חֶלְאָה פוּן אים נישט יצא; אין אֵש איז זײַן חֶלְאָה. 31 פוּן וועגן דײַן טֻמְאָה פון זִמָּה, ווײַל איך האָבּ דיך טהר, און ביסט פוּן דײַן טֻמְאָה נישט טהר געוואָרן, וועסטו מער נישט טהר ווערן, בּיז איך נוח מײַן חֵמָה אויף דיר. 41 איך ה' האָבּ דבר; עס בוא, און איך וועל עס עשׂה. איך וועל נישט פרע, און נישט חוס [שוינען], און נישט נחם האָבּן; לויט דײַנע דרכים און לויט דײַנע עלילים מען דיך שפט, אמר אֲדֹנָי ה'. 51 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 61 בֶּן אָדָם, הִנֵּה, איך לקח פוּן דיר די מַחְמַד פוּן דײַנע אויגן דורך אַ מַגֵּפָה, אָבּער זאָלסט נישט ספד און נישט בכה, און אַ דִּמְעָה זאָל בּײַ דיר נישט בוא. 71 נאנק דֹּם; קיין מֵתִים זאָלסטו נישט אֵבֶל; דײַן פְּאֵר חבש אָן אויף דיך, און דײַנע נַעַל זאָלסטו שׂים אויף דײַנע רגלים [זען תהלים 71:22], און זאָלסט נישט עטה די שָׂפָם, און דאָס לֶחֶם פוּן אנשים זאָלסטו נישט אכל. 81 און איך האָבּ דבר צו הָעָם אין דער בוקר, און אין עֶרֶב איז מײַן אִשָּה מות. און איך האָבּ עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] אין דער בוקר אַזוי ווי איך בין צוה געוואָרן. 91 האָט הָעָם צו מיר אמר: ווילסטו אונדז נישט נגד, וואָס באַטײַט דאָס דאָזיקע פאַר אונדז, אַז דו עשׂה אַזוי? 02 האָבּ איך צו זיי אמר: דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 12 אמר! צו דעם בּית ישׂראל: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך מחלל [חלל] מײַן מִקְדָּש, דעם גְּאוֹן פוּן אײַער עז, די מחמד פוּן אײַערע אויגן, און די מחמל פוּן אײַער נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35]; און אײַערע בָּנִים און אײַערע בָּנוֹת וואָס איר האָט עזב, וועלן דוּרכן חרב נפל. 22 און איר וועט עשׂה אַזוי ווי איך האָבּ עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35]: די שָׂפָם וועט איר נישט עטה, און לֶחֶם פוּן אנשים וועט איר נישט אכל. 32 און אײַערע פְּאֵר וועלן זײַן אויף אײַערע קעפּ, און אײַערע נַעַל אויף אײַערע רגלים [זען תהלים 71:22]; נישט איר וועט ספר און נישט איר וועט בכה; און איר וועט מקק פאַר אײַערע עָוֹן, און נהם איינער צום אַנדערן. 42 און יחֶזקאל וועט אײַך זײַן פאַר אַ מוֹפֵת [זען זכריה 8:3]; אַזוי ווי אַלע וואָס ער האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] וועט איר עשׂה. אַז דאָס וועט געשען, וועט איר ידע אַז איך בין אֲדֹנָי ה'. 52 און דו בֶּן אָדָם, פאַרוואָר, אין דעם יוֹם וואָס איך לקח פוּן זיי זייער מָעוֹז, די מָשׂוֹשׂ פוּן זייער תפארה, די מחמד פוּן זייערע אויגן, און דעם מַשָׂא פוּן זייער נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35], זייערע בָּנִים און זייערע בּנוֹת, 62 אין יום ההוא וועט בוא צו דיר אַ פָּלִיט, דאָס צו הַשְמָעוּת אין דײַנע אוזנַיִם. 72 אין יום ההוא וועט דײַן פֶּה פּתח ווערן צום פָּלִיט, און וועסט דבר און מער נישט אלם זײַן; און וועסט זיי זײַן פאַר אַ מוֹפֵת [זען זכריה 8:3]; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'.
 
יחז52
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, שׂים דײַן פּנים צו בּני-עַמוֹן, און זאָג נביאות אויף זיי. 3 און זאָלסט אמר צו בּני-עַמוֹן: שמע! דאָס דבר-אֲדֹנָי ה': אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווײַל דו האָסט אמר אַהאַ! אויף מײַן מִקְדָּש, וואָס עס איז חלל געוואָרן, און אויף אַדְמַת ישׂראל, וואָס זי איז שמם געוואָרן, און אויף בּית יהודה, וואָס זיי זײַנען הלך אין גּוֹלָה, 4 דעריבער הִנֵּה, איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] דיך צו בני-קֶדֶם פאַר אַ מוֹרָשָה, און זיי וועלן ישב זייערע טִירָה אין דיר, און נתן אין דיר זייערע משכנים [משכן]; זיי וועלן אכל דײַן פרי, און זיי וועלן שתה דײַן חָלָב. 5 און איך וועל נתן רַבָּה פאַר אַ נָוֶה פוּן גְמַלִּים, און בּני-עַמוֹן פאַר אַ מִרְבָּץ פוּן צֹאן; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 6 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווײַל דו האָסט מחא מיט דער יָד, און רקע מיטן רגל, און זיך שׂמח אין אַלע דײַן שְאָט פוּן דער נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35], וועגן אַדְמַת ישׂראל, 7 דעריבער הִנֵּה, איך האָבּ נטה מײַן יָד אויף דיר, און איך וועל דיך נתן פאר בַּז צו די גּוֹיִם, און וועל דיך כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן די עַמִּים, און וועל דיך אבד פוּן די ארצוֹת; איך וועל דיך שמד, און וועסט ידע אַז איך בין ה'. 8 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווײַל מואָב און שֵׂעִיר האָבּן אמר: הִנֵּה, בּית יהודה איז אַזוי ווי כּל הַגּוֹיִם, 9 דעריבער הִנֵּה, איך פּתח דעם כתף פוּן מואָב פוּן די ערים, פוּן זײַנע ערים בּײַ זײַן קצה, דאָס צְבִי אֶרֶץ בּית-ישימות, בַעַל-מעון, און קריתימה. 01 אַזוי מיט בּני-עַמוֹן און בּני-קֶדֶם, איך וועל עס זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] פאַר אַ מוֹרָשָה, כּדי בּני-עַמוֹן זאָלן מער נישט זכר ווערן צווישן די גּוֹיִם. 11 און איך וועל עשׂה שפטים אויף מוֹאָב, און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'. 21 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווײַל אֱדוֹם איז זיך נקם מיט נקם אַקעגן דעם בּית יהודה, און זיי האָבּן זיך אשם אשם, און זיך נקם געווען אָן זיי, 31 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: איך וועל נטה מײַן יָד אויף אֱדוֹם, און וועל כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן איר אדם און בהמה, און וועל זי נתן אַ חַרְבָּה פוּן תֵּימָן בּיז דדָן; דורכן חרב וועלן זיי נפל. 41 און איך וועל נתן מײַן נקמה אויף אֱדוֹם דורך דער יָד פוּן עַמִּי ישׂראל, און זיי וועלן עשׂה צו אֱדוֹם לויט מײַן אַף און לויט מײַן חֵמָה; און זיי וועלן ידע מײַן נקמה, אמר אֲדֹנָי ה'. 51 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווײַל די פּלִשתּים זײַנען זיך עשׂה מיט נקמה, און האָבּן נקם נקם מיט שְאָט פוּן דער נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35], פאר מַשְחִית, פוּן אֵיבַת עוֹלם [זען בראשית 51:3], 61 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך נטה מײַן יָד אויף די פלִשתּים, און וועל כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] די כּרֵתים, און וועל אבד דעם שְאֵרִית פוּן דעם חוֹף פוּן ים. 71 און איך וועל עשׂה אויף זיי נקמות גּדֹלוֹת מיט תוֹכחוֹת פוּן חֵמָה; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה', ווען איך נתן מײַן נקמה אויף זיי.
 
יחז62
 
1 און עס איז געווען אין 11טן שָנָה, אין ערשטן טאָג חודש, איז געווען דאָס דבר-ה' צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, ווײַל צור האָט אמר אויף ירושלים: אַהאַ! שבר איז די דַּלְתוֹת פוּן די עַמִּים; צו מיר סבב עס; איך וועל מלא ווערן פוּן דעם חורבן. 3 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך בין אויף דיר, צור, און וועל עלה אויף דיר גּוֹיִם רבּים, אַזוי ווי דער ים עלה אויף זײַנע גַּל. 4 און זיי וועלן שחת די חומות פוּן צור, און הרס אירע מִגְדָּלִים; און איך וועל סחה איר עפר פוּן איר, און וועל זי נתן פאַר אַ צחיח סלע. 5 אויף משטח חרם וועט זי זײַן אין מיטן פוּן ים; וואָרעם איך האָבּ דבר, אמר אֲדֹנָי ה'; און זי וועט זײַן פאר בַּז פאַר די גּוֹיִם. 6 און אירע בּנוֹת וואָס אין שָׂדֶה וועלן מיטן חרב הרג ווערן; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'. 7 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך ברענג אויף צור נבוכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל, פוּן צפון אַהער, מלך מלכים, מיט סוּס, און מיט רכב, און מיט פרשים, און אַ קָהָל, און עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] רב. 8 דײַנע בּנוֹת אין שָׂדֶה וועט ער מיטן חרב הרג; און ער וועט נתן דיר אַ דָּיֵק, און שפך אויף דיר אַ סֹלְלָה, און קום קעגן דיר צִנּה. 9 און מחי פון זײַנע קְבֹל וועט ער נתן אַקעגן דײַנע חומות, און דײַנע מגדלות וועט ער נתץ מיט די חרבוֹת זײַנע. 01 פוּן דער שפעה פוּן זײַנע סוּסים, וועט דיך זייער אָבָק כסה; פוּן קוֹל פוּן פָּרַש, און גלגל און מרכּבות, וועלן רעש דײַנע חומות, ווען ער בוא אין דײַנע שְעָרִים, ווי מָבוא אַן עִיר מְבֻקָּעָה [בקע]; 11 מיט די פַרְסָה פוּן זײַנע סוּסים וועט ער רמס אַלע דײַנע חוּצוֹת [חוץ]; דײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וועט ער מיטן חרב הרג. און דײַנע שטאַרקע מַצֵּבוֹת וועלן צו הָאָרֶץ ירד. 21 און זיי וועלן שלל דײַן חֵיל, און בזז דײַן רְכֻלָה; און זיי וועלן הרס דײַנע חומות, און דײַנע בּתּים פון חֶמְדָּה וועלן זיי נתץ; און דײַנע שטיינער און דײַנע האָלצן און דײַן עפר וועלן זיי אין מיטן מַיִם שׂים. 31 און איך וועל שבת דעם הָמוֹן פוּן דײַנע שירים, און דער קוֹל פוּן דײַנע כִּנּוֹר וועט מער נישט שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] ווערן. 41 און איך וועל דיך נתן פאַר אַ צחיח סלע, אויף מִשְטָח חֵרֶם וועסטו זײַן; וועסט מער נישט בנה ווערן; וואָרעם איך ה' האָבּ דבר, אמר אֲדֹנָי ה'. 51 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' צו צור: פאַרוואָר פוּן דעם קוֹל פוּן דײַן מַפֶּלֶת, ווען חָלָל [זען ישעיה 5:35] אנק, ווען הרוּגים ווערן הרג אין דיר, וועלן רעש די אִיִּים. 61 און ירד פוּן זייערע כּסאוֹת וועלן כּל נשׂיאים פוּן ים, און זיי וועלן סור זייערע מְעִיל, און זייערע געשטיקטע בגדים וועלן זיי פשט; חרדה וועלן זיי לבש, אויף הָאָרֶץ וועלן זיי ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6], און חרד וועלן זיי אַלע רגעים, און שמם ווערן פוּן וועגן דיר. 71 און זיי וועלן נשׂא אויף דיר אַ קִינָה, און וועלן אמר צו דיר: ווי ביסטו אבד, דו ישב בּײַ ימען, דו הלל עִיר, וואָס איז געווען חזקה אויפן ים, זי און אירע יוֹשבים, וואָס האָבּן נתן זייער חִתִּית אויף כּל יושבים פון איר! 81 אַצונד חרד די אִיִּים אין יוֹם פון דײַן מַפֶּלֶת; יאָ, די אִיִּים וואָס אין ים זײַנען נבהל [בהל] פוּן דײַן יצא. 91 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווען איך נתן דיך אַ חרב עִיר, ווי ערים וואָס ווערן נישט ישב, ווען איך ברענג אויף דיר דעם תּהָום, און די מַיִם הרבּים וועלן דיך כסה, 02 וועל איך דיך ירד מיט די ירד אין בּוֹר, מיט עַם עוֹלָם, און איך וועל דיך מאכן ישב אין שְאוֹל, ווי די חורבות מֵעוֹלָם, מיט די ירד אין בּוֹר, כּדי דו זאָלסט נישט ישב ווערן; און איך וועל נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צְבִי אין אֶרֶץ חיים [זען ישעיה 8:35]. 12 פאַר אַ בַּלָּהָה וועל איך דיך נתן, און וועסט מער נישט זײַן, און וועסט בקש ווערן, און מער נישט מצא ווערן עוֹד לְעוֹלָם, אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז72
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 און דו בֶּן אָדָם, נשׂא אַ קִינָה אויף צור, 3 און זאָלסט אמר צו צור, וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] בּײַ די מְבוֹא פוּן ים, וואָס רכל מיט עמים אין אִיִּים רַבִּים: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': צור, דו האָסט אמר: איך בין כָּלִיל אין יֹפִי. 4 אין לֵב פוּן די ימען זײַנען דײַנע גְּבוּלים, דײַנע בויערס האָבּן דײַן יֹפִי כלל. 5 פוּן בְּרוֹש פוּן שׂניר האָבּן זיי דיר כּל [שיף] לוּח בנה [זען "בנה" דניאל 52:9]; צעדער פוּן לבנון האָבּן זיי לקח [זען "לקח" ישעיהו 8:35; זכריה 31-11:6; 31:11] צו עשׂה תֹרֶן פאַר דיר. 6 פוּן אייכנבּיימער פוּן בָּשָן האָבּן זיי דײַנע מָשוֹט עשׂה; דײַן קרש האָבּן זיי עשׂה פוּן שֵן בַּת אֲשֻרִים פוּן די אִיִּים פוּן די כִּתּים. 7 לײַנען מיט רִקְמָה פוּן מצרַיִם איז דײַן מפרשׂ, דיר צו זײַן פאַר אַ נֵס; תְּכֵלֶת און אַרְגָּמָן פוּן די אִיִּים פוּן אֵלישָה איז דײַן מְכַסֶּה געווען. 8 די יושבי צידון און אַרוַד זײַנען דיר רודערערס געווען; דײַנע חכמים, צור, זײַנען אין דיר געווען, זיי זײַנען דײַנע חֹבלים געווען. 9 די זקנים פוּן גְבל און אירע חכמים זײַנען אין דיר געווען דײַנע מחזיקים בֶּדֶק; כּל אֳנִיּוֹת פוּן ים מיט זייערע מַלָּח זײַנען אין דיר געווען, צו ערב דײַן מַעֲרָב. 01 פָּרַס און לוּד און פּוּט זײַנען אין דײַן חיל געווען, דײַנע אַנְשֵי מלחמה; מָגֵן און כּוֹבַע האָבּן זיי תלה [זען "תלה" שמואל ב 01:81] אין דיר, זיי האָבּן דיר הדר נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2]. 11 די בני אַרוַד און חֵילֵך אויף דײַנע חומות רוּנד אַרוּם, און די גַמָדים זײַנען אין דײַנע מגדּלוֹת געווען; זייערע שֶלֶט האָבּן זיי תלה [זען "תלה" שמואל ב 01:81] אויף דײַנע חומות רוּנד אַרוּם; זיי האָבּן דײַן יפי כּלל. 21 תַּרְשִיש איז דײַן סוֹחר געווען, פוּן וועגן דער פילקייט פוּן כּל הוֹן; מיט כֶּסֶף, בּרזל, בְּדִיל, און עוֹפֶרֶת, האָבּן זיי פאַר דײַנע עזבוֹנים נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2]. 31 יָוֶן, תּובל, און מֶשֶך, זיי זײַנען דײַנע רֹכֵל געווען; נפש אדם און נחֹשֶת כּלים האָבּן זיי דיר אין מערב נתן. 41 פוּן בּית תּוגַרמָה סוּסים און פּרשים און פרדים האָט מען פאַר דײַנע עזבוֹנים נתן. 51 די בני דְדָן זײַנען דײַנע רֹכֵל געווען; אִיִּים רבּים זײַנען געווען די סחורה פוּן דײַן יָד; קרנוֹת פוּן שֵן און הובנים האָבּן זיי דיר אֶשְכָּר שוב. 61 ארם איז דײַן סוֹחר געווען, פוּן וועגן רֹב מעשים דײַנע; מיט נֹפֶךְ, ארגמן, און רקמה, און פײַנלײַנען, און קאַרעלן, און רוּבּין, האָבּן זיי פאַר דײַנע עזבוֹנים נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2]. 71 יהוּדה און אֶרֶץ ישׂראל, זיי זײַנען דײַנע רֹכֵל געווען; חִטִּים פוּן מנית, און פַּנַּג, און דבש און שֶמֶן, און צֳרִי, האָבּן זיי דיר אין מערב נתן. 81 דמשׂק איז דײַן סוֹחר געווען, צוליב די רֹב מעשים דײַנע, פוּן וועגן דער רֹב פוּן כּל הוֹן, אין ווײַן פוּן חֶלבּוֹן, און ווײַסער וואָל. 91 וְדָן און יָוֶן האָבּן נתן פון אוּזָל עזבוֹנים; בַּרְזֶל עשוֹת, קִדָּה, און קָנָה זײַנען געווען אין דײַן האַנדל. 02 דדָן האָט געהאַנדלט מיט דיר אין טײַערע בגדים צו רכב. 12 עַרָב און כּל נשׂיאים פוּן קֵדר, זיי זײַנען די סָוחרים פוּן דײַן יָד געווען; אין כַּר, און אֵילִים [זען בראשית 31:22], און עֵתוּד, דערין זײַנען זיי דײַנע סָוחרים געווען. 22 די רֹכֵל פוּן שבא און רַעְמָה, זיי זײַנען דײַנע רֹכֵל געווען; מיטן בעסטן פוּן כּל בֹּשֶׂם, און מיט אַלע טײַער געשטיין, און זָהָב, האָבּן זיי פאַר דײַנע עזבוֹנים נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2]. 32 חרן און כַנֵּה און עֶדֶן, די רֹכֵל פוּן שבא, אשוּר, און כִּלְמַד זיינען ווי דײַן רֹכֵל געווען. 42 זיי זײַנען דײַנע רֹכֵל געווען אין מַכְלֻל, אין גִלוֹם פון תכלת און רקמה, און אין גנזים ברֹמים מיט חבלים חֲבֻשים און ארוּז אין דײַן מאַרק. 52 די אֳנִיּוֹת פוּן תַּרְשִיש האָבּן דיר דײַן מערב געבּראכט. און האָסט זיך מלא, און ביסט כבד מאֹד געווען, אין לֵב פוּן די ימען. 62 אין מַיִם רַבִּים האָבּן דיך דײַנע רודערערס געבּראכט; דער מזרח-ווינט האָט דיך שבר אין לֵב פוּן די ימען. 72 דײַן הוֹן און דײַנע עזבוֹנים, דײַן מערב, דײַנע מַלָּח, און דײַנע חֹבֵל, דײַנע מחזיקים פון בֶּדֶק, און די הענדלער פוּן דײַן מערב, און אַלע דײַנע אנשי מלחמה וואָס אין דיר, און מיט אַלע דײַן קהל וואָס אין דײַן מיט, וועלן נפל אין לֵב פוּן די ימען, אין דײַן יוֹם מַפֶּלֶת. 82 פוּן דעם קוֹל זעקה פוּן דײַנע חֹבלים וועלן רעש די מגרֹשׁוֹת. 92 און ירד וועלן פוּן זייערע אֳנִיּוֹת אַלע וואָס תפשׂ אַ מָשוֹט; די מַלָּח, כּל חֹבלי הים, וועלן אויף הָאָרֶץ עמד. 03 און זיי וועלן השמיע [שמע] זייער קוֹל וועגן דיר, און זעק וועלן זיי מרה; און זיי וועלן אַרויפטאָן עָפָר אויף זייערע קעפּ, אין אֵפֶר וועלן זיי זיך פלש. 13 און מאכן קרח קרח וועלן זיי נאָך דיר, און חגר שַׂקִּים וועלן זיי, און בכה וועלן זיי אויף דיר מיט מַר נֶפֶש מִסְפַּד מַר. 23 און אין זייער נִי וועלן זיי נשׂא אויף דיר אַ קִינָה, און קונן זיי אויף דיר: ווער איז ווי צור געווען דֻּמָּה אין מיטן פוּן ים! 33 ווען דײַנע עזבוֹנים פלעגן פוּן די ימען יצא, האָסטו עמּים רבּים שׂבע [זען "שׂבע", ישעיהו 11:35]; מיט דײַן רֹב הוֹן און דײַן מערב האָסטו רײַך געמאכט די מלכים פוּן אֶרֶץ. 43 אַצונד אַז דו ביסט שבר פוּן די ימען, אין די טיפענישן פוּן מַּיִם, אַז דײַן מערב און אַלע דײַן קהל זײַנען נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תְּחִיַּת הַמֵּתִים אין מָשִיחַ] אין דײַן מיט, 53 ווערן כּל יושבי הָאִיִּים שמם איבּער דיר, און זייערע מלכים שׂער אַ שַׂעַר; זייער פּנים איז רעם. 63 די סָוחרים צווישן די עַמִּים שרק אויף דיר; אַ בַּלָּהָה ביסטו געוואָרן און ביסט נישטא עַד עוֹלָם.
 
יחז82
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, אמר צו דעם נָגִיד פוּן צור: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווײַל דײַן לֵב האָט זיך גבה [זען עמוס 8:6], און דו האָסט אמר: אֵ-ל בין איך, די מוֹשַב אלוקים טוּ איך ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין לֵב פוּן די ימען; און ביסט דאָך אָדָם און נישט אֵ-ל, כאָטש האָסט נתן דײַן לֵב ווי דאָס לֵב אלוקים: 3 הנה! ביסט דאָך מער חכם פוּן דניאלן? איז נישט קיין סוד עמד פוּן דיר? 4 מיט דײַן חכמה און מיט דײַן תבוּנָה האָסטו דיר עשׂה חֵיל, און עשׂה זָהָב און כֶּסֶף אין דײַנע אוֹצרות. 5 מיט דײַן רֹב חכמה, מיט דײַן רְכֻלָּה, האָסטו רבה דײַן חֵיל! און דײַן לֵב האָט זיך גבה פוּן וועגן דײַן חֵיל. 6 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: ווײַל דו האָסט נתן דײַן לֵב ווי דאָס לֵב אלוקים, 7 דעריבער הִנֵּה, איך ברענג אויף דיר זָרִים, די עָרִיץ פוּן די גּוֹיִם; און זיי וועלן ריק זייערע חֲרָבוֹת אויף דײַן יֳפִי חכמה, און זיי וועלן חלל [זען "מְחֹלל" ישעיה 5:35] דײַן יִפְעָה. 8 אין שַחַת וועלן זיי דיך ירד, און דעם מות [זען "מות" ישעיהו 9:35] פוּן אַ חלל וועסטו מות, אין לֵב פוּן די ימען. 9 וועסטו דען אמר פאַר דײַן הֹרֵג: אלוקים בין איך? ווען אַן אָדָם און נישט אֵ-ל וועסטו זײַן אין דער יָד פוּן דײַן מחללים. 01 דעם מות [זען "מות" ישעיהו 9:35] פוּן עֲרֵלִים וועסטו מות, דורך דער יָד פוּן זָרִים; וואָרעם איך האָבּ דבר, אמר אֲדֹנָי ה'. 11 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 21 בֶּן אָדָם, נשׂא אַ קִינָה אויף מלך צור, און זאָלסט אמר צו אים: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': אַ חתם תָּכְנִית ביסטו געווען, מלא מיט חכמה און כָּלִיל אין יֹפִי. 31 אין עֵדֶן דעם גַּן אלוקים ביסטו געווען; כּל אֶבֶן יְקָרָה איז דײַן מְסֻכָה געווען; אֹדֶם, פִּטְדָה, און יַהֲלֹם, תַּרְשִיש, שֹׁהַם, און יָשְפֶה, סַפִּיר, נֹפֶךְ, און בָּרֶקֶת, און זָהָב, דײַנע תֹף און נֶקֶב מְלָאכָה, זײַנען אין דײַן יוֹם נברא ווערן געווען כון אין דיר. 41 כּרוּב מִמְשַח די סּוֹכֵךְ [סכך] ביסטו געווען; און איך האָבּ דיך נתן; דו ביסט אויף הַר קֹדֶש אלוקים געווען; צווישן פײַערשטיינער ביסטו הלך. 51 תמים ביסטו געווען אין דײַנע דרכים, פוּן דײַן יוֹם נברא ווערן, בּיז עַוְלָה איז מצא געוואָרן אין דיר [
https://www.youtube.com/watch?v=gYhALd-wPNI
]. 61 דורך דײַן רֹב רְכֻלָה האָט מען דיך מלא אינעווייניק מיט חמס [זען "חמס" ישעיה 9:35], און ביסט חטא געוואָרן; דעריבער האָבּ איך דיך חלל פוּן הַר אלוקים, און דיך אבד, דו כּרוב די סּוֹכֵךְ [סכך], פוּן צווישן די פײַערשטיינער. 71 דײַן לֵב האָט זיך גָּבַהּ פוּן וועגן דײַן יֳפִי, האָסט שחת דײַן חכמה איבּער דײַן יִפְעָה; האָבּ איך דיך אויף אֶרֶץ שלך [זען "שלך" זכריה 31:11], פאַר די מלכים דיך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו ראה אויף דיר. 81 דורך דײַנע רֹב עוֹן, מיט דעם עול פוּן דײַן רְכֻלָה, האָסטו חלל דײַנע מקדשים; דעריבער האָבּ איך געמאכט יצא פוּן דיר אן אֵש וואָס האָט דיך אכל, און איך האָבּ דיך נתן צו אֵפֶר אויף הָאָרֶץ, פאַר די אויגן פוּן אַלע וואָס ראה דיך. 91 אַלע וואָס ידע דיך צווישן די עַמִּים ווערן שמם איבּער דיר; אַ בַּלָּהָה ביסטו געוואָרן, און ביסט נישטא עַד עוֹלָם. 02 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 12 בֶּן אָדָם, שׂים דײַן פּנים צו צִידוֹן, און זאָג נביאות אויף איר; 22 און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך בין אויף דיר, צִידוֹן, און איך וועל כבד ווערן צווישן דיר; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה', ווען איך עשׂה שְפָטִים אין איר, און איך וועל הקדש [קדש, זען הדרך המשיחיסטים 01:01] ווערן אין איר. 32 און איך וועל שלח אויף איר דֶּבֶר און דָּם אין אירע חוּצוֹת [חוץ], און חלל [זען "מְחֹלָל" ישעיה 5:35] וועלן נפל אין איר מיט פוּן דער חרב וואָס אויף איר פוּן רוּנד אַרוּם; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'. 42 און מער וועט נישט זײַן פאַר בּית ישׂראל אַ סִלּוֹן ממאיר [מאר], און אַ קוֹץ מַכְאִב, פוּן אַלע זייערע ארומיקע וואָס שוט זיי; און זיי וועלן ידע אַז איך בין אֲדֹנָי ה'. 52 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווען איך קבץ אַיין בּית ישׂראל פוּן די עַמִּים וואָס זיי זײַנען פוץ געוואָרן ציוושן זיי, וועל איך הקדש [קדש, זען הדרך המשיחיסטים 01:01] ווערן אין זיי אין די אויגן פוּן די גּוֹיִם; און זיי וועלן ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף זייער אֲדָמָה וואָס איך האָבּ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו מײַן עֶבֶד, צו יעקבן. 62 און זיי וועלן ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף איר אין בֶּטַח, און זיי וועלן בנה [זען "בנה" דניאל 52:9] בּתּים, און נטע כּרמים; יאָ, זיי וועלן ישב אין בֶּטַח, ווען איך עשׂה שפטים אויף אַלע וואָס שוט זיי פוּן רוּנד אַרוּם זיי; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה' אלֹקֵיהֶם.
 
יחז92
 
1 אין 01טן שָנָה, אין 01טן חודש, אין 21טן טאָג פון חודש איז געווען דאָס דבר-ה' צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, שׂים דײַן פּנים צו פּרעֹה מלך מצריִם, און זאָג נביאות אויף אים, און אויף מצרַיִם אין גאַנצן; 3 דבר, און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך בין אויף דיר פּרעֹה מלך מצרַיִם, דער תַּנִּים הגדוֹל, וואָס רבץ אין זײַנע יאֹר, וואָס אמר: מיר געהערט מײַן יאֹר, און איך האָבּ אים מיר עשׂה. 4 און איך וועל נתן חַח אין דײַנע לְחִי, און וועל דבק די דָּג פוּן דײַנע יאֹר אָן דײַנע קשׂקשׂת; און איך וועל דיך עלה פוּן דײַנע יאֹר, מיט כּל דָּג פוּן דײַנע יאֹר וואָס וועלן אָן דײַנע קשׂקשׂת דבק זײַן. 5 און איך וועל דיך נטש אין מדבר, דיך מיט כּל דָּג פוּן דײַנע יאֹר; אויפן פְּנֵי שָׂדֶה וועסטו זיך נפל, נישט אסף און נישט קבץ וועסטו ווערן; צו דער חיה פוּן הָאָרֶץ, און צום עוֹף הַשָמָיִם, האָבּ איך דיך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] פאַר אָכְלָה. 6 און כּל יושבי מצרַיִם וועלן ידע אַז איך בין ה'; ווײַל זיי זײַנען געווען אַ מִשְעֶנֶה פון קָנֶה, פאַר בּית ישׂראל. 7 אַז זיי האָבּן דיך תפשׂ אין כף, פלעגסטוּ זיך רצץ, און זיי דעם כּל כּתף בקע; און אַז זיי האָבּן זיך שען אויף דיר, פלעגסטו זיך שבר, און זיי די גאַנצע מָתְנַיִם עמד. 8 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך ברענג אויף דיר אַ חֶרֶב, און וועל כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן דיר אָדָם און בהמה. 9 און אֶרֶץ מצרַיִם וועט זײַן שממה און חָרְבָּה, און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'; ווײַל ער האָט אמר: דער יאֹר געהערט מיר, און איך האָבּ אים עשׂה. 01 דעריבער הִנֵּה, איך בין אויף דיר, און אויף דײַנע יאֹר, און וועל נתן אֶרֶץ מצרַיִם פאַר חורבות, אַ חֹרֶב שְמָמָה, פוּן מִגדול בּיז סוֵנֵה, און בּיז דעם גְּבוּל פוּן כּוּש. 11 נישט עבר וועט רגל אָדָם אין איר, און נישט רגל בהמה וועט עבר אין איר, און זי וועט נישט זײַן ישב 04 שָנָה. 21 און איך וועל נתן אֶרֶץ מצרַיִם אַ שְמָמָה צווישן ארצוֹת נשמוֹת [שמם], און אירע ערים, צווישן ערים מחרבוֹת [חרב], וועלן זײַן אַ שְמָמָה 04 שָנָה; און איך וועל פוץ מצרַיִם צווישן די גּוֹיִם, און וועלן זיי זרה אין די ארצוֹת. 31 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': צום סָוף פוּן 04 שָנָה, וועל איך קבץ מצרַיִם פוּן די עַמִּים וואָס זיי זײַנען פוץ געוואָרן אַהין. 41 און איך וועל שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] די שְבוּת פוּן מצרַיִם, און וועל זיי שוב קיין אֶרֶץ פַּתרוס, אין דעם אֶרֶץ מכוּרָה; און זיי וועלן דאָרטן זײַן אַ ממלכה שפלה. 51 די שָפלסטע פוּן די ממלכוֹת וועט זי זײַן, און זי וועט זיך מער נישט נשׂא איבּער די גּוֹיִם; און איך וועל זיי המעיט [מעט], נישט צו רדה איבּער די גּוֹיִם. 61 און זיי וועלן מער נישט זײַן דעם בּית ישׂראל פאַר מִבְטָח וואָס מאכט זכר עוֹן, ווען זיי פנה זיך נאָך זיי; און זיי וועלן ידע אַז איך בין אֲדֹנָי ה'. 71 און עס איז געווען אין 72טן שָנָה, אין ערשטן חודש, אין ערשטן טאָג פון חודש, איז געווען דאָס דבר-ה' צו מיר, אַזוי צו אמר: 81 בֶּן אָדָם, נבוכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל האָט עבד זײַן חיל עֲבֹדָה גדֹלָה אַקעגן צור; איטלעכער קאָפּ איז קרח, און איטלעכער כתף איז מרט; און שׂכַר האָט ער נישט געקראָגן פאַר זיך און פאַר זײַן חיל פוּן צור פאַר דעם עבֹדה וואָס ער האָט עבד אַקעגן איר. 91 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] נבוכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל אֶרֶץ מצרַיִם, און ער וועט נשׂא איר המֹן, און שלל איר שלל, און בּזז איר בַּז; און דאָס וועט זײַן דער שׂכַר פאַר זײַן חיל. 02 פאַר זײַן פְּעֻלָּה וואָס ער האָט אום דעם עבד, האָבּ איך אים נתן אֶרֶץ מצרַיִם, ווײַל זיי האָבּן עשׂה פאַר מיר, אמר אֲדֹנָי ה'. 12 אין יום ההוא וועל איך מאַכן צמח [זען "צמח" זכריה 21-11:6] דעם קֶרֶן [זען שמואל א 01:2; תהלים 01:29; 71:231] פוּן דעם בּית ישׂראל, און דיר וועל איך נתן אַן פִּתָּחוֹן פֶּה צווישן זיי; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'.
 
יחז03
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, זאָג נביאות, און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הילל: וויי איבּער דעם יוֹם! 3 וואָרעם קָרוֹב איז דער יוֹם, יאָ, קָרוֹב איז דער יוֹם ה'; יוֹם עָנָן, עֵת גּוֹיִם וועט עס זײַן. 4 חֶרֶב וועט בוא אויף מצרַיִם, און חלחלה וועט זײַן אין כּוּש, ווען חָלָל נפל אין מצרַיִם; און מע וועט לקח איר המוֹן, און אירע יסוֹדֹת [יסוד] וועלן נהרס [הרס] ווערן. 5 כּוּש, און פּוּט, און לוּד, און כּל הָעֶרֶב, און כּוּב, און בּני אֶרֶץ הבּרית, וועלן מיט זיי דורכן חֶרֶב נפל. 6 אַזוי האָט ה' אמר: נפל וועלן אויך די סֹמְכֵי [סמך] מצריִם, און ירד וועט איר גְּאוֹן פון עז; פוּן מִגדול בּיז סוֵנֵה וועלן זיי נפל דורכן חֶרֶב אין איר, אמר אֲדֹנָי ה'. 7 און זיי וועלן שמם זײַן צווישן ארצוֹת נשמּוֹת [שמם], און זײַנע ערים וועלן זײַן צווישן ערים נחבוֹת [חרב]. 8 און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה', ווען איך נתן אֵש אין מצרַיִם, און אַלע אירע עֹזרים וועלן שבר ווערן. 9 אין יום ההוא וועלן מלאכים יצא פוּן מיר אין צִּים [צִי], צו חרד כּוּש בֶּטַח; און חלחלה וועט זײַן בּײַ זיי ווי אין יוֹם מצרַיִם; וואָרעם הִנֵּה, עס בוא! 01 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': איך וועל אויך שבת דעם הֲמוֹן פוּן מצרַיִם, דורך דער יָד פוּן נבוכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל. 11 ער און זײַן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] מיט אים, די עָרִיץ פוּן די גּוֹיִם, ווערן געבּראכט צו שחת הָאָרֶץ; און זיי וועלן ריק זייערע חֲרָבוֹת אויף מצרַיִם, און וועלן מלא הָאָרֶץ מיט חָלָל. 21 און איך וועל נתן די יְאֹרִים חָרָבָה, און וועל מכר הָאָרֶץ אין דער יָד פוּן רָעִים; און איך וועל שמם אֶרֶץ מיט איר מְלֹא, דורך דער יָד פוּן זָרִים; איך ה' האָבּ דבר. 31 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': איך וועל אויך אבד די גִּלּוּלִים, און וועל שבת די א-לילים פוּן נוֹף; און קיין נשׂיא וועט מער נישט זײַן פוּן אֶרֶץ מצרַיִם; און איך וועל נתן יִרְאָה אין אֶרֶץ מצרַיִם. 41 און איך וועל שמם פַּתרוס, און וועל נתן אֵש אין צועַן, און עשׂה שְפָטים [שפט] אין נוֹא. 51 און איך וועל שפך מײַן חֵמָה אויף סִין, דער מָעוֹז פוּן מצרַיִם; און איך וועל כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] דעם הֲמוֹן פוּן נוֹא. 61 און איך וועל נתן אֵש אין מצרַיִם; חול וועט זיך חול סִין, און נוֹא וועט בקע ווערן, און אויף נוֹף וועלן זיין צָרֵי יוֹמָם. 71 די בּחוּרים פוּן אָוֶן און פִּי בֶסֶת וועלן דורכן חֶרֶב נפל, און זיי וועלן אין שְבִי הלך. 81 און אין תַּחפַּנחֵס וועט חשׂך דער יוֹם, ווען איך שבר דאָרטן די מֹטוֹת מוֹטָה פוּן מצרַיִם; און עס וועט שבת ווערן אין איר גאוֹן פון איר עז; עָנָה וועט איר כסה, און אירע טעכטערשטעט וועלן אין שְבִי הלך. 91 און איך וועל עשׂה שפטים אין מצרַיִם; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'. 02 און עס איז געווען אין 11טן שָנָה, אין ערשטן חודש, אין 7טן טאָג פון חודש, איז געווען דאָס דבר-ה' צו מיר, אַזוי צו אמר: 12 בֶּן אָדָם, איך האָבּ שבר דעם זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'] פוּן פּרעֹה מלך מצרַיִם, און הִנֵּה, ער איז נישט חבש געוואָרן צו נתן רְפֻאוֹת דורך שׂים אַ חִתּוּל, אים צו חבש, ער זאָל ווערן חזק צו תפשׂ חֶרֶב. 22 פאַרוואָר, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך בין אויף פּרעֹה מלך מצרַיִם, און וועל שבר זײַנע זְרֹעֹת [זען "זרוֹעַ" ה' משיח, ישעיהו 1:35], דעם חזקה, און דעם נִשְבָּרָה; און איך וועל מאַכן נפל די חֶרֶב פוּן זײַן יָד. 32 און איך וועל פוץ מצרַיִם צווישן די גּוֹיִם, און וועל זיי זרה אין די ארצוֹת. 42 און איך וועל חזק די זרֹעוֹת [זען זרוֹעַ ה' משיח, ישעיהו 1:35] פוּן מֶלֶך בָּבֶל. און וועל נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] מײַן חֶרֶב אין זײַן יָד; און איך וועל שבר די זְרֹעַוֹת פוּן פרעֹהן, און ער וועט נאק פאַר אים נַאֲקוֹת פוּן אַ חָלָל פאר אים. 52 און איך וועל חזק די זרֹעוֹת פוּן מֶלֶך בָּבֶל, און די זרֹעוֹת פוּן פרעֹהן וועלן נפל; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה', ווען איך נתן מײַן חֶרֶב אין דער יָד פוּן מֶלֶך בָּבֶל, און ער וועט עס נטה קעגן אֶרֶץ מצרַיִם. 62 און איך וועל פוץ מצרַיִם צווישן די גּוֹיִם, און וועל זיי זרה אין די ארצוֹת; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'.
 
יחז13
 
1 און עס איז געווען אין 11טן שָנָה, אין 3טן חודש, אין ערשטן טאָג פון חודש, איז געווען דאָס דבר-ה' צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, אמר צו פּרעֹה מֶלֶך מצריִם, און צו זײַן הֲמוֹן: צו וועמען דמה זיך אין דײַן גֹּדֶל? 3 הִנֵּה, אשור איז געווען אַ צעדער אין לבנון, מיט יְפֵה עָנָף, און חֹרֶש צלל, און הויך אין קוֹמָה; און צווישן עֲבֹת איז געווען זײַן צַמֶרֶת. 4 מַיִם האָט אים גדל, דער תּהָום האָט אים רום; זײַנע נַהֲרֹת, זיי פלעגן הלך רוּנד אַרוּם זײַן מַטּע, און זײַנע תְּעָלָה האָט ער שלח צו כּל עֲצֵי הַשָׂדֶה. 5 דעריבער איז זײַן קוֹמָה געווען העכער פוּן כּל עֲצֵי הַשָׂדֶה, און זײַנע סַרְעַפָּה האָבּן זיך רבה, און זײַנע פֹּארָה זײַנען לאַנג געוואָרן, פוּן מַיִם רבּים בּײַ זײַן אויסוואַקסן. 6 אין זײַנע סְעַפָּת האָבּן קנן כּל עוֹף הַשָמָיִם, און אונטער זײַנע פֹּארָה האָבּן ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7] כּל חיות הַשָׂדֶה; און אין זײַן צל פלעגן ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] כּל גּוֹיִם רבּים. 7 און ער איז יפה געווען אין זײַן גֹּדֶל, אין דער אֹרֶךְ פוּן זײַנע דָּליּוֹת; וואָרעם זײַן שֹרֶש [זען ישעיה 1:11] איז געווען בּײַ מַיִם רַבִּים. 8 די צעדערן אין גַּן אלוקים האָבּן אים נישט עמם; בְּרוֹש זײַנען נישט דמה געווען צו די סְעַפָת זײַנע; און ערמֹנים [ערמוֹן] זײַנען נישט געווען אַזוי ווי די פֹּארָה זײַנע; כָּל עֵץ אין גַּן אלוקים איז נישט דמה געווען צו אים אין זײַן יֳפִי. 9 יָפֶה האָבּ איך אים עשׂה מיט זײַנע רֹב דָלִיּוֹת, און אים האָבּן מקנא געווען כּל עֲצֵי עֵדֶן וואָס אין גַּן האלוֹקים. 01 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: ווײַל דו ביסט געווען הויך אין קוֹמָה; און ער האָט נתן זײַן צַמֶּרֶת פוּן צווישן עֲבֹת, און זײַן לֵב האָט זיך רום פוּן וועגן זײַן גֹּבַהּ, 11 דעריבער וועל איך אים נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן דעם אֵיל פוּן די גּוֹיִם; עשׂה וועט ער זיך עשׂה מיט אים; לויט צו זײַן רשעה טוּ איך אים גרש. 21 און אים כרת זָרִים, די עָרִיץ פוּן די גּוֹיִם, און זיי נטש אים; אויף הָרִים און אין כּל גֵאָיוֹת [גַּיְא] נפל זײַנע דָּלִיּוֹת, און זײַנע פֹּארָה ליגן שבר אין כּל אָפִיק הָאָרֶץ; און כּל עַמֵּי הָאָרֶץ ירד פוּן זײַן צל, און נטש אים. 31 אויף זײַן מַפֶּלֶת שכן כּל עוֹף הַשָמָיִם, און אויף זײַנע פֹּארָה זײַנען כּל חיות הַשָׂדֶה; 41 כּדי קיין עֵץ בּײַם מַיִם זאָלן זיך נישט גבה מיט זייער קוֹמָה, און נישט נתן זייער צַמֶּרֶת פוּן צווישן עֲבֹת; און עס זאָלן נישט עמד צו זייער גֹּבהּ, כּל שֹׁתֵי מַיִם; וואָרעם זיי אַלע זײַנען נתן געוואָרן צום מות [זען "מות" ישעיהו 9:35], צו דער אֶרֶץ תַּחְתִּית, צווישן בּני-אָדָם, צו די יוֹרְדֵי [ירד] אין בּוֹר. 51 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': אין דעם יוֹם וואָס ער האָט ירד אין שְאוֹל, האָבּ איך געמצכט אבל, האָבּ איך כסה דעם תּהָום וועגן אים, און איך האָבּ מנע זײַנע נהרות [נָהָר], און נכלא [כלא] געוואָרן זײַנען די מַיִם רבּים; און איך האָבּ הקדּיר [קדר] וועגן אים דעם לבנון, און כּל עֲצֵי הַשָׂדֶה האָבּן עֻלְפֶּה וועגן אים. 61 מיט דעם קוֹל פוּן זײַן מַפֶּלֶת האָבּ איך הרעיש [רעש] די גּוֹיִם, ווען איך האָבּ אים געמאַכט ירד אין שְאוֹל מיט די יוֹרְדֵי [ירד] בּוֹר. און זיך נחם אין דער אֶרֶץ תַּחְתִּיתּ האָבּן כּל עֲצֵי עֵדֶן, די געקליבּנסטע און בעסטע פוּן לבנון, כּל שֹׁתֵי מַיִם. 71 זיי אויך האָבּן מיט אים ירד אין שְאוֹל, צו די חללי [זען ישעיה 5:35] חֶרֶב, די וואָס זײַנען זײַן זרוֹעַ [זען ישעיהו 1:35 משיח זְרוֹעַ ה'] געווען, וואָס זײַנען ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין זײַן צל צווישן די גּוֹיִם. 81 צו וועמען אַזוינס דמה זיך אין כּבוד און אין גֹּדֶל צווישן די עצי עֵדֶן? אָבּער וועסט ירד ווערן מיט עצי עֵדֶן אין דער אֶרֶץ תחתית; צווישן עֲרֵלִים וועסטו שכב, מיט חללי חֶרֶב; ער, פּרעֹה, און זײַן כּל המוֹן, אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז23
 
1 און עס איז געווען אין 21טן שָנָה, אין 21טן חודש, אין ערשטן טאָג חודש, איז געווען דאָס דבר-ה' צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, נשׂא אַ קִינָה אויף פּרעֹה מלך מצרַיִם, און זאָלסט אמר צו אים: צו אַ כְּפִיר פוּן די גּוֹיִם האָסטו זיך דמה; און ביסט געווען ווי אַ תַּנִּים אין די ימען, און האָסט זיך גיח אין דײַנע נהרות [נָהָר], און מיט דײַנע רגלים [זען תהלים 71:22] האָסטו הַמָּיִם דלח, און רפס זייערע נהרות [נָהָר]. 3 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דעריבער וועל איך פרשׂ אויף דיר מײַן רֶשֶת, מיט אַ קהל עמים רבּים, און זיי וועלן דיך אויפברענגען אין מײַן חֶרֶם. 4 און איך וועל דיך נטש אויף הָאָרֶץ, אויפן פּני הַשָׂדֶה וועל איך דיך טול; און איך וועל שכן אויף דיר כּל עוֹף הַשָמָיִם, און וועל שׂבע [זען "שׂבע" ישעיה 11:35] מיט דיר חיות כּל הָאָרֶץ. 5 און איך וועל נתן דײַן בּשׂר אויף די הָרִים, און וועל מלא די גּאָיוֹת [גֵיְא] מיט דײַן רמוּת. 6 און איך וועל שקה אֶרֶץ מיט דײַן צָפָה, מיט דײַן דָּם בּיז די הָרִים; און די אַפִקִים [אָפִיק] וועלן מלא ווערן מיט דיר. 7 און ווען איך כבה דיך, וועל איך כסה די הימלען, און וועל קדר זייערע כּוֹכָבים [זען במדבר 71:42]; די שֶמֶש, זי וועל איך מיט אַן עָנָן כסה, און די לבנה וועט נישט אור איר אוֹר. 8 כּל מָאוֹר פון אור אין שָמַיִם, זיי וועל איך קדר איבּער דיר, און איך וועל נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] חושך אויף דײַן אֶרֶץ, אמר אֲדֹנָי ה'. 9 און איך וועל כעס דאָס לֵב פוּן עמים רבּים, ווען איך ברענג דײַן שֶבֶר צווישן די גּוֹיִם, אין ארצוֹת וואָס דו ידע זיי נישט. 01 און איך וועל מאַכן שמם ווערן וועגן דיר עמים רבּים, און זייערע מלכים וועלן שׂער אַ שׂער וועגן דיר, ווען איך עוף מײַן חרב פאַר זייער פּנים; און זיי וועלן חרד אַלע רגע, איש פאַר זײַן נפש [זען נפש פוּן משיח אן אשם ישעיהו 01:35], אין דיין יוֹם מַפֶּלֶת. 11 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': די חרב פוּן מלך בָּבֶל וועט בוא אויף דיר. 21 דורך די חֲרָבוֹת פוּן גיבורים וועל איך מאַכן נפל דײַן המוֹן; די עָרִיץ פוּן די גּוֹיִם זײַנען זיי אַלע; און זיי וועלן שדד דעם גְּאוֹן פוּן מצרַיִם, און שמד ווערן וועט איר כּל המוֹן. 31 און איך וועל אבד אַלע אירע בהמה פוּן לעבּן די מַיִם רבּים; און זיי וועט מער נישט דלח אַ רגל אָדָם, און אַ פַּרְסָה בהמה וועלן זיי נישט דלח. 41 דעמאָלט וועל איך מאַכן שקע זייערע מַיִם, און זייערע נהרות [נָהָר] וועל איך ווי שֶמֶן מאַכן הלך, אמר אֲדֹנָי ה', 51 ווען איך נתן אֶרֶץ מצרַיִם אַ שממה און נשמה [שמם] אֶרֶץ פון איר מְלֹא; ווען איך נכה [זען "נכה" ישעיה 4:35] כּל יוֹשבים אין איר; דעמאָלט זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'. 61 אַ קִינָה איז דאָס, און קין וועט מען עס; די בָּנוֹת הַגּוֹיִם וועלן עס קין; אויף מצרַיִם און אויף איר כּל המוֹן וועלן זיי עס קין, אמר אֲדֹנָי ה'. 71 און עס איז געווען אין 21טן שָנָה, אין 51טן טאָג פון חודש, איז געווען דאָס דבר-ה' צו מיר, אַזוי צו אמר: 81 בֶּן אָדָם, נהה אויף דעם המוֹן מצרַיִם, און מאַך זיי ירד, זי מיט די בָּנוֹת גּוֹיִם אַדִּרִם, אין דער אֶרֶץ תחתיּוֹת, מיט די יוֹרדֵי בּוֹר. 91 פוּן וועמען ביסטו בעסער? ירד! און ווער שכב מיט די עֲרֵלִים. 02 צווישן חללי חרב זאָלן זיי נפל; צו דער חרב איז זי נתן געוואָרן; משך זי מיט איר כּל המוֹן. 12 די אֵלֵי גיבּוֹרים וועלן דבר פוּן אים מיט זײַנע עֹזרים [עֹזֵר] פוּן מיטן שְאוֹל; זיי האָבּן ירד, זיך שכב, די עֲרֵלִים, חללי חרב. 22 דאָרטן איז אַשּוּר מיט איר כּל קהל; רוּנד אַרוּם איר אירע קברים [זען "קבר" משיח ישעיה 9:35]; אַלע חללים, הנֹפְלִים [נפל] פוּן חרב, 32 וואָס אירע קברים זײַנען נתן אין דיײַרְכָּה פוּן בּוֹר, און איר קהל איז רוּנד אַרוּם איר קבר [זען ישעיה 9:35]; אַלע חללים, נֹפְלִים [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] פוּן חרב, וואָס האָבּן נתן חִתִּית אין אֶרֶץ חיים [זען ישעיה 8:35]. 42 דאָרטן איז עֵילָם מיט איר כּל המון רוּנד אַרוּם איר קבר [זען ישעיה 9:35]; אַלע חללים הנֹּפְלִים פוּן חרב, וואָס האָבּן ירד עֲרֵלִים אין אֶרֶץ תחתיוֹת, וואָס האָבּן נתן זייער חִתִּית אין אֶרֶץ חיּים [זען ישעיה 8:35], און זיי נשׂא זייער כְּלִמָּה מיט די יוֹרְדֵי בּוֹר. 52 צווישן חללים האָט מען איר אַ מִשְכָּב נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] מיט איר כּל המוֹן; רוּנד אַרוּם איר אירע קברים; אַלע עֲרֵלִים, חללי חרב; ווײַל זייער חִתִּית איז געווען נתן אין אֶרֶץ חיּים, און נשׂא זיי זייער כְּלִמָּה מיט די יוֹרְדֵי בּוֹר; צווישן חללים זײַנען זיי נתן. 62 דאָרטן איז מֶשֶך, תּוּבל מיט איר כּל המוֹן; רוּנד אַרוּם איר אירע קברים [זען ישעיה 9:35]; אַלע עֲרֵלִים, מחללי [זען ישעיה 5:35] חרב; ווײַל זיי האָבּן נתן זייער חִתִּית אין אֶרֶץ חיּים [זען ישעיה 8:35]. 72 און זיי טאָן נישט שכב מיט די געפאלן גיבורים פון די עֲרֵלִים וואָס האָבּן ירד אין שְאוֹל מיט זייערע כּלי-מלחמה, און זייערע חֲרָבוֹת האָט מען נתן אונטער זייערע קעפּ; וואָרעם זייערע עוֹנֹת זײַנען אויף זייער עצמוֹת, ווײַל דער חתּית פוּן די גיבורים איז געווען אין אֶרֶץ חיּים. 82 אויך דו וועסט צווישן עֲרֵלִים שבר ווערן, און שכב מיט חללי חרב. 92 דאָרטן איז אֱדוֹם, אירע מלכים און אַלע אירע נשׂיאים, וואָס זײַנען בּײַ אַלע זייער גבורה נתן געוואָרן מיט חללי חרב; מיט עֲרֵלִים שכב זיי, און מיט די יֹרְדֵי בּוֹר. 03 דאָרטן זײַנען די נסִיכים [נָסִיךְ] פוּן צפון אַלע, און כּל צידונים, וואָס האָבּן ירד מיט חללים; טראָץ זייערע חִתִּית דורך זייער גבורה זײַנען זיי בוש; און זיי שכב עֲרֵלִים מיט חללי חרב, און נשׂא זייער כְּלִמָּה מיט די יוֹרְדֵי בּוֹר. 13 זיי וועט פּרעֹה ראה, און וועט זיך נחם אויף זײַן כּל המוֹן, די חללי חרב, פּרעֹה מיט זײַן כּל חיל, אמר אֲדֹנָי ה'. 23 וואָרעם איך נתן מײַן חִתִּית אין אֶרֶץ חיּים; און ער וועט שכב ווערן צווישן עֲרֵלִים, מיט חללי חרב, פּרעֹה מיט זײַן כּל המוֹן, אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז33
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, דבר! צו בּני-עַמְּךָ [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און זאָלסט אמר צו זיי: אויב איך ברענג חרב אויף אַן אֶרֶץ, און עַם הָאָרֶץ לקח אן איש פוּן צווישן זיך, און זיי נתן אים פאַר זייער צֹפֶה, 3 און ער ראה די חרב בוא אויפן הָאָרֶץ, און ער תקע אין שופר, און הזהיר הָעָם, 4 און דער שֹׁמֵעַ שמע דעם קוֹל פוּן שופר, און ער לאָזט זיך נישט נזהר [זהר], און די חרב בוא, און לקח אים צו, וועט זײַן דָּם זײַן אויף זײַן קאָפּ. 5 דעם קוֹל פוּן שופר האָט ער שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] און ער לאזט זיך נישט נזהר [זהר], וועט זײַן דָּם זײַן אויף אים; וואָרעם אויב ער לאָזט זיך נזהר [זהר], וואָלט ער זײַן נפש מלט. 6 אָבּער אויב דער צֹפֶה ראה די חרב בוא, און ער תקע נישט אין שופר, און הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] ווערט נישט נזהר [זהר], און די חרב בוא, און לקח צו פוּן זיי נפש, איז ער לקח געוואָרן פאַר זײַנע עָוֹן, אָבּער זײַן דָּם וועל איך דרש [זען "דרש" דברים 91:81] פוּן דעם יָד הצֹפֶה [זען קור"א 61:9
https://www.youtube.com/watch?v=4eeJztTkWJc
]. 7 און דו בֶּן אָדָם, אַ צֹפֶה האָבּ איך דיך נתן פאַר בּית ישׂראל, אַז ווען דו וועסט שמע פוּן מײַן פֶּה דבר, זאָלסטו זיי הזהיר [זהר] פוּן מיר. 8 אויב איך אמר צו דעם רשע: דו רשע, מות מוזטו מות; און דו האָסט נישט דבר צו הזהיר [זהר] דעם רשע פוּן זײַן דֶּרֶךְ, וועט ער, דער רשע, מות פאַר זײַנע עָוֹן, און זײַן דָּם וועל איך פוּן דײַן יָד בקש [זען
https://www.youtube.com/watch?v=4eeJztTkWJc ]. 9 אָבּער אויב דו האָסט הזהיר [זהר] דעם רשע פוּן זײַן דֶּרֶךְ, זיך שוב פוּן אים, און ער האָט זיך נישט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31] פוּן זײַן דֶּרֶךְ, וועט ער מות פאַר זײַנע עָוֹן, און דו האָסט דײַן נפש נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] געווען. 01 און דו בֶּן אָדָם, אמר צו בּית ישׂראל: איר אמר, אַזוי צו אמר: פאַרוואָר, פְשָעֵינוּ [זען ישעיהו 5:35 עבד ה' משיח בּן דוִד און פשָעֵנוּ] און חטֹאתֵינוּ זײַנען אויף אונדז, און דורך זיי מקק מיר אַיין, און ווי קענען מיר חיה? 11 אמר! צו זיי: חי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', אויב איך חפץ דעם מות [זען "מות" ישעיהו 9:35] פוּן דעם רשע, נײַערט אַז דער רשע זאָל זיך שוב פוּן זײַן דֶּרֶךְ, און חיה! שוב אײַך אום! שוב אײַך אום פוּן אײַערע דרכים רעים; און לָמָּה זאָלט איר מות, בּית ישׂראל? 21 און דו בֶּן אָדָם, אמר צו בּני-עַמְּךָ [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]: די צִדְקַת הצדּיק [זען משיח דער צדיק, ישעיהו 11:35] וועט אים נישט נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] זײַן אין יוֹם פִּשְעוֹ, און די רשעה פוּן דעם רשע, דורך איר וועט ער נישט כשל ווערן אין דעם יוֹם שוּבוֹ [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זיך אום פוּן זײַן רֶשָע; און דער וואָס איז אַ צַדִּיק, יכל דערפאַר נישט ער חיה אין דעם יוֹם וואָס ער חטא [זען רומ' 8:3; 2-1:6; מתי 32-12:7]. 31 ווען איך אמר אויף דעם צדּיק [זען משיח דער צדּיק, ישעיהו 11:35]: חיה וועט ער חיה, און ער בטח זיך אויף זײַן צדקה, און עשׂה עָוֶל, וועלן אַלע זײַנע צדקֹת נישט זכר ווערן, און פאַר זײַן עָוֶל וואָס ער האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] דערפאַר וועט ער מות [זען רומ' 31:8; לוקס 5,3:3]. 41 און ווען איך אמר צו דעם רשע: מות מוזטו מות, און ער שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] זיך אום פוּן זײַנע חַטָּאת, און עשׂה משפט און צדקה; 51 אַז דעם חֲבֹל שוב דער רשע אום, די גְּזֵלָה שלם ער, אין די חֻקּוֹת החיּים הלך ער, נישט צו עשׂה קיין עָוֶל – וועט ער חיה חיה, ער וועט נישט מות. 61 אַלע זײַנע חטּאת וואָס ער האָט חטא, וועלן אים נישט זכר ווערן; משפט און צדקה עשׂה ער, חיה וועט ער חיה. 71 און בּני-עַמְּךְ [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] אמר: נישט ריכטיק [נתכן, תכן] איז דער דֶּרֶךְ אֲדֹנָי, ווען זייער אייגענער דֶּרֶךְ איז נישט ריכטיק. 81 ווען דער צַדִּיק שוב זיך פוּן זײַן צדקה, און עשׂה עָוֶל, מוז ער מות דערפאַר. 91 און ווען דער רשע שוב זיך פוּן זײַן רשעה, און עשׂה משפט און צדקה, וועט ער דערמיט חיה. 02 און איר אמר: נישט ריכטיק איז דער דֶּרֶךְ אֲדֹנָי; איש לויט זײַנע דרכים שפט איך אײַך, בּית ישׂראל. 12 און עס איז געווען אין 21טן שָנָה פוּן גָלוּתֵנוּ, אין 01טן חודש, אין 5טן טאָג פון חודש, איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו מיר אַ פָלִיט פוּן ירושלים, אַזוי צו אמר: די עִיר איז נכה [זען "נכה" ישעיה 4:35] געוואָרן. 22 און די יָד ה' איז געווען אויף מיר אין עֶרֶב איידער דער פָלִיט איז בוא; און ער האָט פּתח מײַן פֶּה איידער ער איז בוא צו מיר אין דער בוקר; און מײַן פֶּה איז פתח, און איך בין מער נישט נאלם [אלם] געווען. 32 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 42 בֶּן אָדָם, די וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין די דאָזיקע חורבות אויף אַדְמַת ישׂראל, אמר, אַזוי צו אמר: איינער איז געווען אברהם, און ער האָט ירש הָאָרֶץ, און מיר זײַנען רבּים, איז אונדז הָאָרֶץ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] געוואָרן פאַר אַ מוֹרָשָה. 52 דעריבער אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': מיטן דָּם אכל [זען "אכל" בראשית 71:2; מתי 64:52; יחונן 3:3] איר, און אײַערע אויגן נשׂא איר אויף צו אײַערע גִּלּוּלִים, און דָּם שפך איר, און הָאָרֶץ ווילט איר ירש? 62 איר זײַט עמד אויף אײַער חרב, איר האָט עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] תּוֹעֵבָה, און איש זיין אֵשֶּת רֵעַ האָט איר טמא, און הָאָרֶץ ווילט איר ירש? 72 אַזוי זאָלסטו אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': חַי אָנִי, אַז די וואָס אין די חורבות וועלן דורכן חרב נפל, און דער וואָס אויפן פְנֵי הַשָׂדֶה, אים נתן איך צו די חיות, אים צו אכל, און די וואָס אין די מצדוֹת און אין די מערוֹת [מְעָרָה] וועלן פוּן דֶּבֶר מות. 82 און איך וועל נתן הָאָרֶץ שְמָמָה און מְשַמָּה, און שבת ווערן וועט איר גְּאוֹן פון עז, און די הָרִים פוּן ישׂראל וועלן זײַן מֵאֵין עוֹבֵר. 92 און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה', ווען איך נתן הָאָרֶץ שְמָמָה און מְשַמָּה, פאַר אַלע זייערע תוֹעֲבֹת וואָס זיי האָבּן עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35]. 03 און דו בֶּן אָדָם, בּני-עַמְּךָ [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] דבר פוּן דיר, אֵצֶל [זען משלי 03:8] הקירוֹת [קיר], און אין די פתח פוּן די בּתּים, און איינער דבר מיטן אַנדערן, איטלעכער מיט אחיו, אַזוי צו אמר: בוא נָא, און שמע!, וואָס איז דאָס דבר וואָס יצא פוּן ה'; 13 און זיי בוא צו דיר ווי אַ מָבוֹא פוּן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]; און זיי ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] פאַר דיר, ווי עַמִּי, און זיי שמע צו דײַנע דברים, אָבּער זיי עשׂה זיי נישט; וואָרעם מיט זייער פֶּה, עֲגָבִים זיי עשׂה, בּעת נאָך זייער בֶּצַע הלך זייער לֵב. 23 און הִנֵּה, ביסט בּײַ זיי ווי שיר עֲגָבִים מיט יְפֵה קוֹל און יטב נַגֵּן; און זיי שמע צו דײַנע דברים, אָבּער זיי עשׂה זיי נישט. 33 אָבּער ווען עס בוא – הִנֵּה, עס בוא – וועלן זיי ידע אַז אַ נביא איז געווען צווישן זיי.
 
יחז43
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, זאָג נביאות אויף די רֹעִים פוּן ישׂראל; זאָג נביאות, און זאָלסט אמר צו זיי, צו די רֹעִים: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': וויי, די רֹעִים פוּן ישׂראל וואָס האָבּן רעה זיך אַליין! דאַרפן נישט די רֹעִים די צֹאן רעה? 3 דאָס חֵלֶב אכל [זען "אכל" בראשית 71:2; מתי 64:52; יחונן 3:3] איר, און מיט דער צֶמֶר לבש איר זיך, די בָּרִיא טוּט איר זבח; די צֹאן רעה איר נישט. 4 די נחלוֹת [חלה] האָט איר נישט חזק, און די חולה [חלה] האָט איר נישט רפא, און די נשברת [שבר] האָט איר נישט חבש, און די נדחת [נדח] האָט איר נישט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; יכריה 7:31], און די פארלאָרענע [אבד, פארלוירן, יוחנן 61:3] האָט איר נישט בקש, און מיט חזקה האָט איר רדה איבּער זיי, און מיט פֶּרֶךְ. 5 און זיי זײַנען פוץ געוואָרן, ווײַל אָן אַ רֹעֶה, און געוואָרן צו אכלה פאַר כּל חַיַּת הַשָׂדֶה, ווײַל זיי זײַנען פוץ געווען. 6 האָבּן שגה מײַנע צֹאן אויף כּל הֶהָרִים, און אויף כּל גִּבְעָה רמה [רום]; און איבערן כּל פּני הָאָרֶץ זײַנען פוץ געוואָרן מײַנע צֹאן, און נישט געווען קיין דוֹרֵש און קיין מבקש [בקש]. 7 דעריבער, איר רֹעִים, שמע! דאָס דבר-ה': 8 חי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', פאַרוואָר, ווײַל מײַנע צֹאן זײַנען געוואָרן צו בז, און מײַנע צֹאן זײַנען געוואָרן צו אכלה פאַר כּל חַיַּת הַשָׂדֶה, ווײַל אָן אַ רֹעֵה, און מײַנע רֹעִים האָבּן נישט דרש אויף מײַנע צֹאן, און די רֹעִים האָבּן רעה זיך אַליין, און מײַנע צֹאן האָבּן זיי נישט רעה, 9 דעריבער, איר רֹעִים, שמע! דאָס דבר-ה': 01 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך בין אויף די רֹעִים, און וועל דרש [זען דברים 91:81] מײַנע צֹאן פוּן זייער יָד, און וועל זיי שבת פוּן רעה צֹאן, און די רֹעִים וועלן מער נישט רעה זיך אַליין; און איך וועל נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] מײַנע צֹאן פוּן זייער פֶּה, און זיי וועלן מער נישט זײַן זיי צו אכלה. 11 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה איך, יאָ איך וועל דרש אויף מײַנע צֹאן [זען יוחנן 41:1; 11:01], און איך וועל זיי בקר. 21 ווי אַ רֹעֶה בקרה זײַן עֵדֶר אין דעם יוֹם וואָס ער איז צווישן זײַנע צֹאן נפרשות [פרש], אַזוי וועל איך בקר מײַנע צֹאן; און איך וועל זיי נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] פוּן כּל המקוֹמֹם וואָס זיי זײַנען פוץ געוואָרן אַהין אין יוֹם עָנָן און עֲרָפֶל. 31 און איך וועל זיי יצא פוּן די עַמִּים, און וועל זיי קבץ פוּן די ארצוֹת, און וועל זיי בּרענגען אויף זייער אֲדָמָה; און איך וועל זיי רעה אויף די הָרִים פוּן ישׂראל, בּײַ די אפיקים [אפיק], און אין כּל מוֹשבֵי הָאָרֶץ. 41 אויף אַ מרעה טוב וועל איך זיי רעה, און אויף די הָרִים פוּן מרוֹם ישׂראל וועט זײַן זייער נָוֶה; דאָרטן וועלן זיי רבץ אין נָוֶה טוב, און מִרְעֶה שָמֵן וועלן זיי זיך רעה אויף די הָרִים פוּן ישׂראל. 51 איך וועל רעה מײַנע צֹאן, און איך וועל זיי מאַכן רבץ, אמר אֲדֹנָי ה'. 61 די פאַרלאָרענע [זען יוחנן 61:3] וועל איך בקש, און די נִדַּחַת [נדח] וועל איך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31], און די נשברת [שבר] וועל איך חבש, און די חוֹלָה [חלה] וועל איך חזק, אָבער די שְמֵנָה און די חזקה וועל איך שמד; מיט מִשְפָּט וועל איך זיי רעה. 71 און איר מײַנע צֹאן, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך שפט צווישן שֵׂה [זען משיח שֵׂה ישעיהו 7:35 אונדזער אויסלייזונג פוּן מצרים] און שֵׂה, צווישן די אֵילִים און די עתּוּדים [זען מתי 33:52]. 81 איז דאָס נישט גענוג פאר אײַך? די מרעה טוב רעה איר אײַך, אַז דעם יתר פוּן אײַער מרעים רמס איר מיט אײַערע רגלים [זען תהלים 71:22]? און וואָס מִשְקָע מַיִם שתה איר, אַז דאָס יתר רפשׂ איר מיט אײַערע רגלים [זען תהלים 71:22]? 91 און מײַנע צֹאן רעה זיך אויף וואָס אײַערע רגלים [זען תהלים 71:22] האָבּן רמס, און שתה וואָס אײַערע רגלים האָבּן רפשׂ. 02 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר צו זיי: הִנֵּה איך, יאָ איך, וועל שפט צווישן דעם שֵׂה [זען משיח שֵׂה ישעיהו 7:35 אונדזער אויסלייזונג פוּן מצרים] בִּרְיָה און דעם שֵׂה רָזֶה. 12 ווײַל מיט דער צַד און מיטן כתף הדף איר, און מיט אײַערע קרנוֹת נגח איר, כּל הנחלוֹת [חלה], בּיז איר האָט זיי פוץ דערויסן, 22 דעריבער וועל איך ישע מײַנע צֹאן [זען לוקס 01:91], און זיי וועלן מער נישט זײַן פאר בז; און איך וועל שפט צווישן שֵׂה [זען משיח שֵׂה ישעיהו 7:35 אונדזער אויסלייזונג פוּן מצרים] און שֵׂה. 32 און איך וועל אויפשטעלן איבּער זיי רֹעֵה אֶחָד [זען יוחנן 6:41] וואָס וועט זיי רעה – מײַן עֶבד דָוִד [זען עֶבֶד דוד ישעיה 21:35-31:25; זען
https://www.youtube.com/watch?v=C9y4e6uaPvI ]; ער וועט זיי רעה, און ער וועט זייער רֹעֶה זיין. 42 און איך ה' וועל זיי זײַן צום אלוקים, און מײַן עֶבֶד דָוִד אַ נָשִׂיא [זען תהלים 83-43:98] צווישן זיי; איך ה' האָבּ דבר. 52 און איך וועל זיי כרת בְּרִית שלום [זען "שלום" ישעיה 5:35], און וועל שבת חיּה רָעָה פוּן הָאָרֶץ, און זיי וועלן ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין מדבר אין בֶּטַח, און ישן אין די יער. 62 און איך וועל נתן זיי און רוּנד אַרוּם מײַן גביה פאַר אַ בְּרָכָה; און איך וועל ירד דעם גֶשֶם אין זײַן צײַט; גִּשְמֵי בְרָכָה וועלן דאָס זײַן. 72 און דער עֵץ הַשָׂדֶה וועט נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] זײַן פּרי, און הָאָרֶץ וועט נתן איר יבול; און זיי וועלן זײַן אויף זייער אֲדָמָה אין בֶּטַח; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה', ווען איך שבר די מוטה פוּן זייער יאָך, און וועל זיי נצל [זען "נצל" מיכה 01:4; 1:5] פוּן דער יָד פוּן הָעֹבְדִים זיי [זען גלט' 61-1:5]. 82 און זיי וועלן מער נישט זײַן אַ בַּז פאַר די גּוֹיִם, און די חַיַּת הָאָרֶץ וועט זיי נישט אכל; און זיי וועלן ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין בֶּטַח, און קיינער וועט נישט חתת. 92 און איך וועל זיי קום אַ מַטָּע פאַר אַ שם, און עס וועלן מער נישט זײַן אין הָאָרֶץ אסֻפֵי [אסף] פוּן רָעָב, און זיי וועלן מער נישט נשׂא די כְּלִמָּה פוּן די גּוֹיִם. 03 און זיי וועלן ידע אַז איך ה' אֱלֹקֵיהֶם בין מיט זיי, און זיי, דאָס בּית ישׂראל, זײַנען עַמִּי, אמר אֲדֹנָי ה'. 13 און איר זײַט מײַנע צֹאן; די צֹאן פוּן מײַן מַרְעִים, אָדָם זײַט איר; און איך בין אֱלֹקֵיכֶם, אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז53
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, שׂים דײַן פּנים אויף הַר שֵׂעִיר, און זאָג נביאות אויף אים; 3 און זאָלסט אמר צו אים: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך בין אויף דיר, הַר שֵעִיר, און וועל נטה מײַן יָד אויף דיר, און וועל דיך נתן שְמָמָה און מְשַמָּה. 4 דײַנע ערים וועל איך חרבּה שׂים, און דו וועסט שְמָמָה זײַן; און וועסט ידע אַז איך בין ה'. 5 ווײַל בּײַ דיר איז געווען אֵיבָה עוֹלם [זען עבדיה 41-11:1; בראשית 51:3
https://www.youtube.com/watch?v=kt2KKK-0MNQ ], און האָסט הגּיר [נגר] די בּני-ישׂראל אין דער מאַכט פוּן חרב, אין דער צײַט פוּן זייער אֵיד, אין דער צײַט פוּן דער עֲוֹן קֵץ; 6 דעריבער, חי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', אַז צו דָּם וועל איך דיך עשׂה, און דָּם וועט דיך רדף; פאַרוואָר, דָּם האָסטו לֹא שׂנא, דעריבער זאָל דָּם דיך רדף. 7 און איך וועל נתן הַר שֵׂעִיר פאַר אַ שְמָמָה און שְמָמָה, און וועל כרת [זען "יכרת משיח וְאֵין לוֹ" דניאל 62:9] פוּן אים גייער און קוּמער. 8 און איך וועל מלא זײַנע הָרִים מיט זײַנע חללים; דײַנע גבעה, און דײַנע גאות [גיא], און אַלע דײַנע אָפִיק – חללי חרב וועלן נפל אין זיי. 9 שוֹמְמוֹת עוֹלָם וועל איך דיך נתן, און דײַנע ערים וועלן נישט זיין ישב; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 01 ווײַל דו האָסט אמר: די ביידע גּוֹיִם און די ביידע ארצוֹת וועלן מײַנע ווערן, און מיר וועלן זיײַרשען, הגם ה' איז דאָרט געווען, 11 דעריבער, חי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', אַז איך וועל עשׂה אַזוי ווי דײַן אף און ווי דײַן קנאה וואָס דו האָסט באַוויזן, פוּן דײַן שׂנאה צו זיי; און איך וועל ידע ווערן צווישן זיי, ווען איך וועל דיך שפט. 21 און וועסט ידע אַז איך ה' האָבּ שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] אַלע דײַנע נֶאָצָה וואָס דו האָסט אמר אויף די הָרים פוּן ישׂראל, אַזוי צו אמר: שממו זײַנען זיי געוואָרן אונדז זײַנען זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] געוואָרן צו אכלה. 31 און איר האָט זיך רימען קעגן מיר מיט אײַער פֶּה, און האָט העתיר [עתר] קעגן מיר אײַערע דברים; איך האָבּ שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25]. 41 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווען די כּל הָאָרֶץ שׂמח זיך, וועל איך דיך עשׂה שְמָמָה. 51 אַזוי ווי דו האָסט זיך שׂמח איבּער דער נחלה פוּן דעם בּית ישׂראל, ווען זי איז שממה [שמם] געוואָרן, אַזוי וועל איך עשׂה צו דיר; שְמָמָה וועסטו ווערן, הַר שֵׂעִיר, און כּל אֱדוֹם אין גאַנצן; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'.
 
יחז63
 
1 און דו בֶּן אָדָם, זאָג נביאות אויף די הָרִים פוּן ישׂראל, און זאָלסט אמר: הָרִים פוּן ישׂראל, שמע! דאָס דבר-ה'. 2 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווײַל דער אוֹיֵב האָט אויף אײַך אמר: אַהאַ! אויך די במות עוֹלָם זײַנען אונדז צו מוֹרָשָה געוואָרן. 3 דעריבער זאָג נביאות, און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': יַעַן בְּיַעַן מע האָט אײַך שמם און שָאַף פוּן רוּנד אַרוּם, כּדי איר זאָלט ווערן אַ מוֹרָשָה פאַר די שאֵרִית הַגּוֹיִם, און איר עלה אויף דעם שׂפה פון לָשוֹן, און דער דִבָּה פוּן עם; 4 דעריבער איר הָרִים פוּן ישׂראל, שמע! דאָס דבר אֲדֹנָי ה': אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' צו די הָרִים און צו די גבעה, צו די אפיק און צו די גאיות [גיא], און צו די חורבות השֹׁממות [שמם], און צו די ערים, וואָס זײַנען געוואָרן צו בּז און צו לעג [זען "לעג" תהלים 8:22] בּײַ די שארית הגּוֹיִם וואָס פוּן רוּנד אַרוּם; 5 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: פאַרוואָר, אין דעם אֵש פוּן מײַן קנאה האָבּ איך דבר וועגן די שארית הגּוֹיִם, און וועגן אֱדוֹם אין גאנצן, וואָס האָבּן נתן מײַן אֶרֶץ זיך פאַר מוֹרָשָה, מיט שִׂמחה פוּן כּל לֵבָב, מיט שְאָט פוּן נפש [זען "נפש" פוּן משיח ישעיהו 01:35], לְמַעַן איר מִגְרָש פאר בַּז. 6 דעריבער זאָג נביאות איבּער אַדְמַת ישׂראל, און זאָלסט אמר צו די הָרִים און צו די גבעה, צו די אפיקים [אפיק] און צו די גַּיְא: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, אין מײַן קנאה און אין מײַן חֵמָה האָבּ איך דבר, ווײַל די כְּלִמָה פוּן די גּוֹיִם האָט איר נשׂא; 7 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: איך נשׂא מײַן יָד, אַז די גּוֹיִם וואָס פוּן רוּנד אַרוּם אײַך, זיי גופא, וועלן נשׂא זייער כְּלִמָּה! 8 און איר, הָרִים פוּן ישׂראל, וועט נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אײַערע עָנָף, און נשׂא אײַער פרי, פאַר עַמִּי ישׂראל; וואָרעם זיי זײַנען קרב צו בוא [היים]. 9 וואָרעם הִנֵּה בין איך פאר אײַך, און איך וועל זיך פנה צו אײַך, און איר וועט עבד ווערן, און זרע ווערן. 01 און איך וועל רבה אויף אײַך אָדָם, דאָס כּל בּית ישׂראל אין גאַנצן; און די ערים וועלן ישב ווערן, און די חורבות וועלן בנה ווערן. 11 און איך וועל רבה אויף אײַך אָדָם און בהמה, און זיי וועלן זיך רבה און פרה; און איך וועל אײַך הוֹשב [ישב] ווי אין אײַערע קַדְמָה צײַטן, און וועל אײַך הטב [יטב] מער ווי אין אײַער אָנהייבּ; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 21 און איך וועל מאַכן הלך אויף אײַך אָדָם, עַמִּי ישׂראל; און זיי וועלן דיך ירש, און וועסט זיי זײַן פאַר אַ נחלה, און וועסט זיי מער נישט ווידער שכּל. 31 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': ווײַל מע אמר צו אײַך: אַן אֹכֶלֶת אָדָם ביסטו, און אַ מְשַכֶּלֶת פוּן דיין גּוֹי ביסטו געוואָרן. 41 דעריבער וועסטו אָדָם מער נישט אכל, און דײַנע גּוֹי וועסטו מער נישט שכל, אמר אֲדֹנָי ה'. 51 און איך וועל דיך מער נישט מאַכן שמע די כְּלִמָּה פוּן די גּוֹיִם, און די חֶרְפָּה פוּן די עַמִּים וועסטו מער נישט נשׂא, און דײַנע גּוֹי וועסטו מער נישט מאַכן כשל, אמר אֲדֹנָי ה'. 61 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 71 בֶּן אָדָם, דאָס בּית ישׂראל ישב אויף זייער אֲדָמָה, האָבּן זיי זי טמא מיט זייער דֶּרֶךְ און מיט זייערע עלילות [עלילה]; אַזוי ווי די טֻמְאָה פוּן אַ נִדָּה איז געווען זייער דֶּרֶךְ פאַר מיר. 81 און איך האָבּ שפך אויף זיי מײַן חֵמָה פאַר דעם דָּם וואָס זיי האָבּן שפך אין הָאָרֶץ, ווײַל מיט זייערע גִּלּוּלִים האָבּן זיי עס טמא. 91 און איך האָבּ זיי פוץ צווישן די גּוֹיִם, און זיי זײַנען זרה געוואָרן אין די ארצוֹת; לויט זייער דֶּרֶךְ און לויט זייערע עלילות [עלילה] האָבּ איך זיי שפט. 02 און אַז זיי זײַנען בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו די גּוֹיִם וואָס זיי זײַנען בוא אַהין, האָבּן זיי חלל מײַן שֵם קדש, אַז מע האָט אויף זיי אמר: עַם ה' זײַנען די דאָזיקע, און פוּן זײַן אֶרֶץ זיי יצא. 12 און איך האָבּ חמל פאר מײַן שֵם קדש, וואָס דאָס בּית ישׂראל האָט אים חלל צווישן די גּוֹיִם וואָס זיי זײַנען בוא אַהין. 22 דעריבער אמר צו דעם בּית ישׂראל: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': נישט פאר אייער למען עשׂה איך, בּית ישׂראל, נײַערט פאַר מײַן שֵם קדש, וואָס איר האָט חלל צווישן די גּוֹיִם וואָס איר זײַט בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] אַהין. 32 און איך וועל קדש מײַן שֵם הַגָּדוֹל, וואָס איז חלל געוואָרן צווישן די גּוֹיִם, וואָס איר האָט חלל צווישן זיי; און די גּוֹיִם וועלן ידע אַז איך בין ה', אמר אֲדֹנָי ה', ווען איך ווער הקדש [קדש, זען הדרך המשיחיסטים 01:01] דורך אײַך פאַר זייערע אויגן. 42 און איך וועל אײַך לקח פוּן די גּוֹיִם, און וועל אײַך קבץ פוּן כּל הארצוֹת, און אײַך בּרענגען אויף אײַער אֲדָמָה. 52 און איך וועל זרק אויף אײַך מַיִם טהוֹרים, און איר וועט טהר ווערן; פוּן אַלע אײַערע טֻמְאוֹת [טֻמְאָה] און פוּן אַלע אײַערע גִּלּוּלִים וועל איך אײַך טהר. 62 און איך וועל אײַך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אַ לֵב חָדָש, און אַ רוּחַ חֲדָשָה [זען דברים 8-6:03; יחזקאל 13:81; 91:11; ירמיה 43-13:13; יוֹחָנָן 8-3:3; אפס' 5:2; קוֹל' 31:2; יעקב 81-71:1; כיפא א 3:1] וועל איך נתן אין אײַך, און איך וועל סור דאָס לֵב הָאֶבֶן פוּן אײַער בָּשָׂר, און וועל אײַך נתן אַ לֵב בָּשָׂר. 72 און מײַן רוּחַ [יוֹאל 5-1:3] וועל איך נתן אין אײַך, און וועל עשׂה אַז אין מײַנע חוקים [חק] זאָלט איר הלך, און מײַנע משפטים זאָלט איר זײַן שומר איבּער און עשׂה. 82 און איר וועט ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין הָאָרֶץ וואָס איך האָבּ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אבוֹתֵיכם, און איר וועט מיר זײַן לְעָם, און איך וועל אײַך זײַן לאלוקים. 92 און איך וועל אײַך ישע פוּן אַלע אײַערע טֻמְאוֹת [טֻמְאָה], און איך וועל קרא צו דער דָּגָן, און וועל זי רבה, און וועל נישט נתן אויף אײַך קיין רָעָב. 03 און איך וועל רבה די פרי הָעֵץ, און די תְּנוּבָה פוּן שָׂדֶה, כּדי איר זאָלט מער נישט לקח די חֶרְפָּה פוּן רָעָב צווישן די גּוֹיִם. 13 און איר וועט זיך זכר אײַערע דרכים הרעים, און אײַערע מעללים [מעלל] וואָס זײַנען נישט טוֹבים געווען, און איר וועט זיך נקוט [קוט] פאַר זיך אַליין איבּער אײַערע עֲוֹנֹת [עָוֹן] און איבּער אײַערע תוֹעֲבֹת. 23 נישט פאר למענכם עשׂה איך, אמר אֲדֹנָי ה'; זאָל דאָס ידע זײַן צו אײַך; זײַט אין בוּשה און כלם אײַך פאַר אײַערע דרכים, איר בּית ישׂראל. 33 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': אין דעם יוֹם וואָס איך טהר אײַך פוּן אַלע אײַערע עֲוֹנוֹת, וועל איך מאַכן ישב די ערים, און די חוּרבות וועלן בנה ווערן. 43 און הָאָרֶץ הַנְשַמָה [שמם] וועט עבד ווערן, אָנשטאָט וואָס עס איז געווען אַ שְמָמָה פאַר די אויגן פוּן כָּל עוֹבֵר. 53 און מע וועט אמר: דאָס דאָזיקע אֶרֶץ דאָס שמם איז געוואָרן ווי דער גַּן עֵדֶן, און די ערים די חרבות און נשמות און נהרסות [הרס] זײַנען בצר און ישב. 63 און ידע וועלן די גּוֹיִם וואָס וועלן שאר רוּנד אַרוּם אײַך, אַז איך ה' האָבּ בנה די נהרסות [הרס], האָבּ נטע דאָס נשמה [שמם]; איך ה' האָבּ דבר און וועל עשׂה. 73 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': אויך דערין וועל איך זיך לאָזן דרש פוּן דעם בּית ישׂראל, זיי צו עשׂה: איך וועל זיי רבה אָדָם ווי צֹאן. 83 ווי די צֹאן קָדָשִים, ווי די צֹאן פוּן ירושלים אין אירע מוֹעֲדִים, אַזוי וועלן זײַן די ערים החרבוֹת מלא מיט צֹאן אָדַם; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'.
 
יחז73
 
1 די יָד ה' איז געווען אויף מיר, און ער האָט מיך יצא דורך דעם רוּחַ ה', און האָט מיך נוח אין מיטן פוּן דעם בִּקְעָה, און ער איז געווען מלא מיט עצמות. 2 און ער האָט מיך געפירט פארבּײַ זיי סביב סביב, און הִנֵּה זיי זײַנען געווען רבּות מְאֹד איבערן בִּקְעָה, און הנה, זיי זײַנען געווען יְבֵשוֹת מְאֹד. 3 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, קענען די דאָזיקע עצמוֹת חיה ווערן? האָבּ איך אמר: אֲדֹנָי ה', דו ידע [זען "ידע" דניאל 52:9; ישעיהו 3:35] דאך. 4 האָט ער צו מיר אמר: זאָג נביאות צו די דאָזיקע עצמוֹת, און זאָלסט אמר צו זיי: איר עצמוֹת הַיְבֵשוֹת, שמע! דאָס דבר-ה': 5 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה' צו די דאָזיקע עצמוֹת: הִנֵּה, איך ברענג ארײַן אין אײַך רוּחַ, און איר וועט חיה ווערן. 6 און איך וועל נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אויף אײַך גִּדִים [גּיד], און וועל עלה אויף אײַך בָּשָׂר, און קרם אויף אײַך עוֹר, און נתן אין אײַך רוּחַ, און איר וועט חיה ווערן; און איר וועט ידע אַז איך בין ה'. 7 און איך האָבּ נביאות געזאָגט אַזוי ווי איך בין צוה געוואָרן; און עס איז געוואָרן אַ קוֹל, ווי איך האָבּ נביאות געזאָגן; און הִנֵּה אַ רַעַש, און די עצמוֹת האָבּן קרב עֶצֶם צו זײַן עֶצֶם. 8 און איך האָבּ ראה, און הִנֵּה גדים [גיד] זײַנען אויף זיי, און בּשׂר איז עלה [זען "עלה" ישעיה 2:35], און עוֹר האָט זיך קרם אויף זיי פוּן אויבּן, אָבּער קיין רוּחַ איז אין זיי נישט געווען. 9 האָט ער צו מיר אמר: זאָג נביאות צו דעם רוּחַ, זאָג נביאות, דו בֶּן אָדָם, און זאָלסט אמר צו דעם רוּחַ: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': פוּן די 4 רוּחוֹת בוא, דו רוּחַ, און נפח ארײַן אין די דאָזיקע הרוּגים, אַז זיי זאָלן חיה ווערן. 01 און איך האָבּ נביאות געזאָגן אַזוי ווי ער האָט מיר צוה, און דער רוּחַ איז אין זיי אַרײַן, און זיי זײַנען חיה געוואָרן; און זיי האָבּן זיך עמד אויף זייערע רגלים [זען תהלים 71:22], אַ חיל גדול מאֹד מאֹד. 11 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, די דאָזיקע עצמות, זיי זײַנען דאָס כּל בּית ישׂראל; הִנֵּה, זיי אמר: יבש זײַנען אונדזערע עצמות, און אבד איז תִקְוָתֵנוּ; גזר [זען "גזר" ישעיה 8:35] זײַנען מיר. 21 דעריבער זאָג נביאות, און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך פּתח אײַערע קברים [זען משיחס קבר ישעיה 9:35], און וועל עלה אײַך פוּן אײַערע קברים, און אײַך בּרענגען אויף אַדְמַת ישׂראל. 31 און איר וועט ידע אַז איך בין ה', ווען איך פּתח אײַערע קברים, און ווען איך ברענג אײַך אויף, עַמִּי, פוּן אײַערע קברים [זען קור"ב 61:4; טיט' 5:3]. 41 און איך וועל נתן [זען "נתן" ישעיה 41:7] מײַן רוּחַ אין אײַך, און איר וועט חיה ווערן; און איך וועל אײַך נוח אויף אײַער אֲדָמָה; און איר וועט ידע אַז איך ה' האָבּ דבר און עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] אמר ה'. 51 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 61 און דו בֶּן אָדָם, לקח דיר עֵץ אָחָד, און כתב אָן אויף אים: פאַר יהוּדה, און פאַר די בּני-ישׂראל זײַנע חברים; און לקח דיר עֵץ אָחָד, און כתב אָן אויף אים: פאַר יוסף – דער עֵץ אפריִם, און פוּן כּל בּית ישׂראל זײַנע חברים; 71 און קרב זיי דיר אחד צו אחד אין עֵץ אחד, אַז זיי זאָלן ווערן אחדים אין דײַן יָד. 81 און אַז בּני-עַמְּךָ [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] וועלן אמר צו דיר, אַזוי צו אמר: ווילסטו אונדז נישט נגד וואָס די דאָזיקע זײַנען דיר? 91 דבר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך לקח דעם עֵץ יוסף וואָס אין דער יָד פוּן אפרַיִם, און די שבטים פוּן ישׂראל זײַנע חברים, און איך וועל זיי נתן צו אים מיט דעם עֵץ יהוּדה, און איך וועל זיי עשׂה פאַר עֵץ אחד, און זיי וועלן ווערן אחד אין מײַן יָד. 02 און די עצים [עץ] וואָס דו וועסט אויף זיי כתב, זאָלן זײַן אין דײַן יָד פאַר זייערע אויגן. 12 און דבר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך לקח צונויף די בּני-ישׂראל פוּן צווישן די גּוֹיִם, וואָס זיי זײַנען הלך אַהין, און איך וועל זיי קבץ פוּן רוּנד אַרוּם, און וועל זיי בּרענגען אויף זייער אֲדָמָה. 22 און איך וועל זיי עשׂה פאַר גוֹי אֶחֶד אין הָאָרֶץ, אויף די הָרִים פוּן ישׂראל, און מלך אֶחָד וועט זײַן בּײַ זיי אַלעמען צום מלך; און זיי וועלן מער נישט זײַן אין 2 גּוֹיִם, און וועלן מער נישט חצה ווערן ווידער אין 2 מלוכות. 32 און זיי וועלן זיך מער נישט טמא מיט זייערע גִּלּוּלִים, און מיט זייערע שקוּצים, און מיט אַלע זייערע פְּשָעִים [זען ישעיהו 5:35 עבד ה' משיח בּן דָוִד און פְּשָעֵנוּ]; און איך וועל זיי ישע פוּן אַלע זייערע מוֹשבֹת וואָס זיי האָבּן חטא אין זיי, און איך וועל זיי טהר; און זיי וועלן מיר זײַן לְעָם, און איך וועל זיי זײַן לאלוקים. 42 און מײַן עֶבֶד דָוִד [זען ישעיה 53:73; 21:35-31:25; יחזקאל 32:43
https://www.youtube.com/watch?v=C9y4e6uaPvI ] וועט זײַן מלך איבּער זיי, און רֹעֵה אֶחָד וועט זײַן בּײַ זיי אַלעמען; און אין מײַנע משפטים וועלן זיי הלך, און מײַנע חוקים וועלן זיי זײַן שומר איבּער און זיי עשׂה. 52 און זיי וועלן ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף הָאָרֶץ וואָס איך האָבּ נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו מײַן עֶבֶד, צו יעקבן, וואָס אבוֹתֵיכם זײַנען ישב דערין; און זיי וועלן ישב דערויף, זיי, און זייערע בָּנִים, און זייערע בני בנים עד עוֹלָם; און מײַן עֶבֶד דוד וועט זיי זײַן אַ נשׂיא לְעוֹלָם. 62 און איך וועל זיי כרת אַ בְּרִית שלום, אַ בְּרִית עוֹלָם [זען יהודים אין משיח 02:31] וועט עס זײַן מיט זיי; און איך וועל זיי נתן, און זיי רבה, און וועל נתן מײַן מִקְדָּש צווישן זיי לְעוֹלָם. 72 און מײַן מִשְכָּן וועט זײַן איבּער זיי; און איך וועל זיי זײַן לאלוקים, און זיי וועלן מיר זײַן לְעָם. 82 און די גּוֹיִם וועלן ידע אַז איך ה' מקדש ישׂראל, ווען מײַן מִקְדָּש וועט זײַן צווישן זיי לְעוֹלָם.
 
יחז83
 
1 און דאָס דבר-ה' איז געווען צו מיר, אַזוי צו אמר: 2 בֶּן אָדָם, שׂים דײַן פּנים צו גוֹג אֶרֶץ מָגוֹג, נְשִׂיא רֹאש מֶשֶך און תוּבל, און זאָג נביאות אויף אים; 3 און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך בין אויף דיר, גוֹג, דו נְשִׂיא רֹאש מֶשֶך און תוּבל. 4 און איך וועל דיך שוב, און וועל נתן חחים [חח] אין דײַנע לְחִי, און וועל דיך יצא מיט דײַן כּל חיל, סוּסים און פּרשים, לבש מִכְלוֹל, אַ קָהָל רָב, מיט צִנָּה און מָגֵן, וואָס תפשׂ חֲרָבוֹת אַלע. 5 פָּרַס, כּוּש, און פּוּט מיט זיי, אַלע מיט מָגֵן און כּוֹבע. 6 גוֹמר און אַלע אירע אגפים [אגף], בּית תּוגַרמָה, די עקן פוּן צפון, און אַלע זייערע אגפים [אגף] עַמִּים רַבִּים מיט דיר. 7 כון! און זײַ כון! דו און אַלע דײַנע קָהָל וואָס זײַנען קהל אַרוּם דיר, און זײַ בּײַ זיי מִשְמָר. 8 אין ימים רבּים אַרוּם וועסטו פקד ווערן, אין אחרית הַשָנִים וועסטו בוא אויף אַן אֶרֶץ וואָס איז משוֹבֶבֶת [שוב] פוּן חרב, וואָס איז קבץ פוּן מעמים רבּים אויף די הָרִים פוּן ישׂראל. וואָס זײַנען געווען חָרְבָּה תָּמִיד; אָבּער עס איז יצא [זען "יצא" ישעיהו 01-1:11; מיכה 1:5] געוואָרן פוּן די עַמִּים, און זיי ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין בֶּטַח אַלע. 9 און וועסט עלה ווי עס בוא אַ שֹׁאָה, ווי אַן עָנָן צו כסה הָאָרֶץ וועסטו זײַן, דו און אַלע דײַנע אגפים [אגף], און עַמִּים רבּים מיט דיר. 01 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': און עס וועט זײַן אין יום ההוא, וועלן דיר עלה זאַכן אויפן לֵב, און וועסט חשב אַ מַחֲשֶבֶת רָעָה. 11 און וועסט אמר: איך וועל עלה אויף דעם אֶרֶץ פוּן פְּרָזוֹת [פְרָזָה], איך וועל בוא אויף די שֹׁקְטִים וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין בֶּטַח, וואָס ישב אַלע אָן אַ חוֹמָה, און נישטא בּײַ זיי בְּרִיחַ און דְלָתַיִם; 21 צו שלל שלל, און צו בָּזַז בַּז, צו שוב דײַן יָד אויף חורבות באַזעצטע, און אויף עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] אסף פוּן גּוֹיִם, וואָס האָט עשׂה מִקְנֶה און קִנְיָן, די וואָס ישב אויפן טַּבּוּר פוּן הָאָרֶץ. 31 שְבָא, און דדָן, און די סָוחרים פוּן תַרְשִיש, און אַלע אירע כְּפִיר, וועלן אמר צו דיר: קוּמסטוּ שלל צו שלל? האָסטו הקהיל [קהל] בזז צו בּז? כֶּסֶף און זָהָב נשא? מִקְנֶה און קִנְיָן שלל צו שלל גדוֹל? 41 דעריבער זאָג נביאות, דו בֶּן אָדָם, און זאָלסט אמר צו גוֹג: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': פאַרוואָר, אין יום ההוא וואָס עַמִּי ישׂראל ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אין בֶּטַח, וועסטו זיך ידע. 51 און וועסט בוא פוּן דײַן מקוֹם, פוּן דײַרְכָּה פוּן צפון, דו, און עמּים רבּים מיט דיר, רֹכבים אויף סוּסים אַלע, אַ קָהל גָדוֹל, און חיל רב. 61 און וועסט עלה אויף עַמִּי ישׂראל ווי אַן עָנָן צו כסה הָאָרֶץ אין אחרית הימים וועט דאָס זײַן, און איך וועל דיך בּרענגען אויף מײַן אֶרֶץ, כּדי די גוֹים זאָלן מיך ידע, ווען איך ווער הקדש דורך דיר, גוֹג, פאַר זייערע אויגן. 71 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דו ביסט דער וואָס איך האָבּ דבר אין קדמוֹנים דורך מײַנע עבדים די נביאים פוּן ישׂראל, וואָס האָבּן נביאות געזאָגן אין יענע טעג, שָנִים נאָכאַנאַנד, אַז איך וועל דיך בּרענגען אויף זיי [זען ישעיה 52-42:41]. 81 און עס וועט זײַן אין יום ההוא, אין דעם יוֹם וואָס גוֹג בוא אויף אדמת ישׂראל, אמר אֲדֹנָי ה', וועט עלה מײַן חֵמָה אין מײַן אף. 91 און אין מײַן קִנְאָה, אין דעם אֵש פוּן מײַן עֶבְרָה האָבּ איך דבר: באמת אין יום ההוא וועט נישט זײַן אַ רעש גדוֹל אויף אדמת ישׂראל! 02 און רעש וועלן פאַר מיר די דּגים [דָּג] פוּן ים, און דער עוֹף הַשָמָיִם. און די חַיַּת הַשָׂדֶה, און כּל הָרֶמֶשׂ וואָס רמשׂ אויף הָאֲדָמָה, און כּל הָאָדָם וואָס אויפן פּני האדמה; און נהרס [הרס] ווערן וועלן די הָרִים, און נפל וועלן די מדרגות [מדרגה], און כּל חוֹמָה וועט צו הָאָרֶץ נפל. 12 און איך וועל קרא קעגן אים אויף אַלע מײַנע הָרִים אַ חרב, אמר אֲדֹנָי ה'; איינעמס חרב וועט זײַן קעגן אחיו. 22 און איך וועל זיך שפט מיט אים, מיט דֶבֶר און מיט דָּם; און אַ גֶשֶם שטף, און האָגלשטיינער, אֵש, און גָפרִית, וועל איך מאַכן מטר אויף אים און אויף זײַנע אגפים און אויף די עמּים רבּים וואָס מיט אים. 32 און איך וועל התגדל [גדל] ווערן און הקדש ווערן, און איך וועל זיך נוֹדע [ידע] פאַר די אויגן פוּן גוים רבּים, און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'.
 
יחז93
 
1 און דו בֶּן אָדָם, זאָג נביאות אויף גוֹג, און זאָלסט אמר: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': הִנֵּה, איך בין אויף דיר, גוֹג, נשׂיא רֹאש מֶשֶך און תוּבָל. 2 און איך וועל דיך שוב, און דיך ששא, און וועל דיך אויפברענגען פוּן דײַרְכָּה פוּן צפוֹן, און דיך בּרענגען אויף די הָרִים פוּן ישׂראל. 3 און איך וועל נכה [זען "נכה" ישעיה 4:35] דײַן קשת פוּן דײַן שׂמאול יָד, און דײַנע חצּים [חץ] וועל איך פוּן דײַן ימין [זעו ימין האדוֹן משיח תהלים 1:011] מאַכן נפל. 4 אויף די הָרִים פוּן ישׂראל וועסטו נפל, דו, און אַלע דײַנע אגפים, און די עמּים וואָס מיט דיר; פאַר עַיִט צִפּוֹר כל כּנף און די חיּת הַשָׂדֶה, האָבּ איך דיך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] פאר אָכְלָה. 5 אויפן פני הַשָׂדֶה וועסטו נפל, וואָרעם איך האָבּ דבר, אמר אֲדֹנָי ה'. 6 און איך וועל שלח אן אֵש אויף מָגוֹג, און אויף די וואָס ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף די אִיִּים אין בֶּטַח; און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה'. 7 און מײַן שֵם קדש וועל איך מאכן ידע צווישן עַמִּי ישׂראל, און איך וועל מער נישט לאָזן חלל ווערן מײַן שֵם קדש; און די גּוֹיִם וועלן ידע אַז איך ה' בין קָֹדוֹש אין ישׂראל. 8 הִנֵּה, עס בוא, און עס וועט זיין, אמר אֲדֹנָי ה'; דאָס איז דער יוֹם וואָס איך האָבּ דבר. 9 און די יושבי ערים פוּן ישׂראל וועלן יצא, און וועלן בער און שׂלק מיט נֶשֶק און מָגֵן און צִנָּה, מיט קֶשֶת און מיט חצּים [חץ], און מיט מַקֵּל און מיט רֹמַח, און זיי וועלן בער אֵש דערמיט 7 שָנָה. 01 און זיי וועלן נישט נשׂא עֵצִים פוּן שָׂדֶה, און נישט חטב פוּן די וועלדער, נײַערט מיטן נֶשֶק וועלן זיי בער אֵש; און זיי וועלן שלל זייערע שלל [זען "שלל" ישעיה 21:35], און בּזז זייערע בּזז, אמר אֲדֹנָי ה'. 11 און עס וועט זײַן אין יום ההוא, וועל איך נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] גוֹג אַ מקוֹם פאַר אַ קבר [זען "קבר" ישעיה 9:35] אין ישׂראל, דעם גֵּיא פוּן די דורכגייער צום קדמה פוּן ים; און עס וועט חֹסֶמֶת [חסם] די דורכגייער דעם וועג; און מע וועט דאָרטן קבר [זען משיחס קבר, ישעיהו 9:35] גוֹג און אַלע זײַן המון, און מע וועט עס קרא גֵּיא-הַמוֹן-גוֹג. 21 און דאָס בּית ישׂראל וועט זיי קבר [זען משיח קבר, ישעיהו 9:35] 7 חדשים נאָכאַנאַנד, כּדי צו טהר הָאָרֶץ. 31 און דאָס כּל עַם הָאָרֶץ וועט זיי קבר [זען משיחס קבר, ישעיהו 9:35]; און זיי וועט זײַן פאַר אַ שם דער יוֹם וואָס איך ווער ווײַזן כבד, אמר אֲדֹנָי ה'. 41 און אַנְשֵי תָמִיד וועט מען הבדיל [בדל] וואָס וועלן עבר דורכן הָאָרֶץ, צו קבר [זען משיחס קבר, ישעיהו 9:35] מיט די דורכגייער די וואָס זײַנען יתר אויפן פּני הָאָרֶץ, כּדי עס צו טהר – צום קצה פוּן 7 חדשים וועלן זיי עס חקר. 51 און אַז די דורכגייער וועלן עבר דורכן הָאָרֶץ, און עמעצער וועט ראה אַן עֶצֶם אָדָם, וועט ער בנה אצל [זען משלי 03:8] אַ צִיּוּן, בּיז די מקבּרים וועלן אים קבר [זען משיחס קבר, ישעיהו 9:35] אין גֵיא-הַמוֹן-גוֹג. 61 און הַמוֹנה וועט אויך זײַן דער שֵם פוּן אַן עִיר. אַזוי וועלן זיי טהר הָאָרֶץ. 71 און דו בֶּן אָדָם, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': אמר צו צִפּוֹר כָּל כָּנָף, און צו כּל חיות הַשָׂדֶה: קבץ אײַך אַיין, און בוא; אסף אײַך אויף פוּן רוּנד אַרוּם צו מײַן זבח וואָס איך זבח פאַר אײַך, אַ זֶבַח גדוֹל אויף די הָרִים פוּן ישׂראל, און איר וועט אכל בָּשָׂר, און שתה דָּם. 81 בָּשָׂר פוּן גיבורים וועט איר אכל, און דָּם פוּן נשׂיאים פוּן הָאָרֶץ וועט איר שתה; אֵילִים, כָּרִים [כּר], און עתוּדים, פּרים, מְרִיא פוּן בָּשָן אַלע. 91 און איר וועט אכל חֵלֶב צו שָׂבְעָה, און וועט שתה דָּם צום שִכָּרוֹן, פוּן מײַן זבח וואָס איך האָבּ זבח פאַר אײַך. 02 און איר וועט זיך שׂבע [זען "שׂבע" ישעיה 11:35] בּײַ מײַן טיש מיט סוּס און רֶכֶב, מיט גִבּוֹר און כּל איש מלחמה, אמר אֲדֹנָי ה'. 12 און איך וועל נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] מײַן כּבוד צווישן די גּוֹיִם, און כּל הַגּוֹיִם וועלן ראה מײַן משפּט וואָס איך האָבּ עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] און מײַן יָד וואָס איך האָבּ שׂים אויף זיי. 22 און דאָס בּית ישׂראל וועט ידע פוּן יום ההוא אָן און הָלְאָה, אַז איך בין ה' אֱלֹקֵיהֶם. 32 און די גּוֹיִם וועלן ידע, אַז דורך זייערע עָוֹן איז אין גלות גלה דאָס בּית ישׂראל, וואָרעם זיי האָבּן מעל אָן מיר, און איך האָבּ סתר מײַן פּנים פוּן זיי; און איך האָבּ זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין דער יָד פוּן זייערע פײַנט, און זיי זײַנען נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] דורכן חֶרֶב אַלע. 42 לויט זייער טֻמְאָה און לויט זייערע פְּשָעִים [זען ישעיהו 5:35 עבד ה' משיח בּן דָוִד און פּשָעֵנוּ] האָבּ איך עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] מיט זיי, און סתר מײַן פּנים פוּן זיי. 52 דעריבּער, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': אצונד וועל איך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] די שְבִיּת יעקב, און וועל רחם דאָס כּל בּית ישׂראל; און איך וועל זיך קנא פאַר מײַן שֵם קדש. 62 און זיי וועלן נשׂא זייער כְּלִמָּה, און זייער כּל מַעַל וואָס זיי האָבּן מָעַל אָן מיר, ווען זיי ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] אויף זייער אֲדָמָה אין בֶּטַח, און קיינער חרד זיי נישט; 72 ווען איך שוב זיי פוּן די עמּים, און וועל זיי קבץ פוּן די ארצוֹת פוּן זייערע פײַנט, און וועל הקדש ווערן דורך זיי פאַר די אויגן פוּן גוים רבּים. 82 און זיי וועלן ידע אַז איך בין ה' אֱלֹקֵיהֶם, ווען איך מאכן גלה זיי צו די גוים, און וועל זיי דערנאָך כנס אויף זייער אֲדָמָה; און איך וועל פוּן זיי מער נישט יתר דאָרטן. 92 און איך וועל מער נישט סתר מײַן פּנים פוּן זיי, וואָרעם איך האָבּ שפך מײַן רוּחַ אויף דעם בּית ישׂראל, אמר אֲדֹנָי ה' [זען יחזקאל 91:11; 72-62:63; 41:73; יואל 5-1:3].
 
יחז04
 
1 אין 52טן שָנָה פוּן גלוּתֵנוּ, אין אָנהייבּ שָנָה, אין 01טן טאָג פוּן חודש, אין 41טן שָנָה נאָך דעם ווי די עִיר איז נכה געוואָרן, גענוי אין דעם דאָזיקן יוֹם, איז געווען אויף מיר די יָד ה', און ער האָט מיך אַהין געבּראכט. 2 אין מראות אלוקים האָט ער מיך געבּראכט קיין אֶרֶץ-ישׂראל, און ער האָט מיך נוח אויף אַ הַר גבהּ מאֹד, און אויף אים איז געווען אַזוי ווי דאָס מִבְנֶה פוּן אַן עִיר, אין נֶגֶב. 3 און ער האָט מיך אַהין געבּראכט, און הִנֵּה דאָרטן איז אַן איש וואָס זײַן מראה איז אַזוי ווי דאָס מראה פוּן נחשת, און אַ פּשת פתיל איז אין זײַן יָד, און אַ קנה מדה; און ער עמד אין שער. 4 און דער איש האָט צו מיר דבר: בֶּן אָדָם, ראה מיט דײַנע אויגן, און מיט דײַנע אוזנַיִם שמע! און שׂים דײַן לֵב צו כּל וואָס איך ווײַז דיר, וואָרעם כּדי דיר צו ווײַזן ביסטו געבּראכט געוואָרן אַהער; נגד כּל וואָס דו ראה צו דעם בּית ישׂראל. 5 און הִנֵּה, אַ חוֹמָה איז געווען מחוּץ פוּן דעם בּית רוּנד אַרוּם; און אין דער יָד פוּן דעם איש איז געווען אַ קנה מדה פוּן 6 אַמָּה, איטלעכע פוּן אַן אַמָּה מיט אַ טֹפַח; און ער האָט מדד די רחב פוּן דעם בִּנְיָן, 1 קנה, און די קוֹמָה 1 קנה. 6 און ער איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו שער וואָס זײַן פנה איז געווען צו מזרח, און ער איז עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אויף זײַנע מעלות [מעלה], און האָט מדד די סף פוּן דעם שער, 1 קנה די רחב – די 1 סף, 1 קנה די רחב. 7 און איטלעכער תָּא איז געווען 1 קנה די אֹרֶךְ, און 1 קנה די רחב, און צווישן די תָּאִים 5 אַמָּה; און די סף פוּן דעם שַעַר אצל [זען משלי 03:8] דעם אוּלם פוּן שער פוּן אינעווייניק איז געווען 1 קנה. 8 און ער האָט מדד דאָס אוּלם פוּן שער פוּן אינעווייניק, 1 קנה. 9 און ער האָט מדד דאָס אוּלָם פוּן שער, 8 אַמָּה, און זײַנע אַיִל, 2 אַמָּה; און דאָס אוּלָם פוּן שער איז געווען פוּן אינעווייניק. 01 און די תָּאִים פוּן דעם שער צו מזרח זײַנען געווען 3 פוּן דער זײַט, און 3 פוּן דער אַנדער זײַט; 1 מִדָּה פאַר זיי 3, און 1 מִדָּה פאַר די אֵילִם פוּן דער זײַט און פוּן דער אַנדער זײַט. 11 און ער האָט מדד די רחב פוּן דעם פתח השער, 01 אַמָּה; די אֹרֶךְ פוּן שער, 31 אַמָּה. 21 און אַ גְבוּל איז געווען פאַר די תָּאוֹת, 1 אַמָּה; און 1 אַמָּה גְבוּל פוּן דער זײַט; און די תָּא זײַנען געווען 6 אַמָּה פוּן דער זײַט, און 6 אַמָּה פוּן דער אַנדער זײַט. 31 און ער האָט מדד דעם שער, פוּן דעם גּג פוּן 1 תָּא צו דעם [אנטקעגנדיקן] גּג, 52 אַמָּה די רחב; פּתח קעגן אַ פתח. 41 און ער האָט עשׂה די אֵילִם 06 אַמָּה, בּיז אויף די אַיִל פוּן חָצֵר אין די שער רוּנד אַרוּם. 51 און פוּן דער פְּנֵי פוּן דעם שער אִיתוֹן בּיז דער פְּנֵי פוּן דעם אוּלָם פְּנִימִי פוּן שער איז געווען 05 אַמָּה. 61 און חַלֹּנוֹת אֲטֻמוֹת זײַנען געווען אין די תָּאִים, און אין זייערע אֵילִם, לפנימה צום שער רוּנד אַרוּם, און אַזוי אין די אֵלַמּוֹת [אֵילָם]; און חַלּוֹנוֹת רוּנד אַרוּם לפנימה; און אויף די אַיִל טייטלבּיימער. 71 און ער האָט מיך געבּראכט אין דעם חָצֵר חִיצוֹן, און הִנֵּה דאָרטן זײַנען לשכות [לִשְכָּה], און אַ רִצְפָּה איז עשׂה אין חָצֵר רוּנד אַרוּם; 03 לשכות אויף דער רִצְפָּה. 81 און די רִצְפָּה איז געווען בּײַ דער זײַט פוּן די שְעָרִים לְעֻמָּה דער אֹרךְ פוּן די שְעָרִים – די רצפּה התּחתוֹנָה. 91 און ער האָט מדד די רחב, פוּן פאַר דעם פני שער התחתוֹנה בּיז פאַר דעם פני החצר הפּנימי פוּן מחוּץ, 001 אַמָּה, אין מזרח און אין צפון. 02 אויך דעם שער פוּן דעם חצר החיצונה וואָס פניו איז געווען צו צפון, האָט ער מדד, זײַן אֹרֶךְ און זײַן רחב. 12 און זײַנע תּאים זײַנען געווען 3 פוּן דער זײַט און 3 פוּן דער אַנדער זײַט; און זײַנע אֵילִם און זײַנע אֵילָם אַזוי ווי די מדה פוּן דעם ערשטן שער; 05 אַמָּה זײַן אֹרֶךְ, און די רחב 52 אַמָּה. 22 און זײַנע חַלּוֹנוֹת, און זײַנע אֵילָם, און זײַנע טייטלבּיימער, אַזוי ווי די מדה פוּן דעם שער וואָס פּניו איז געווען צו מזרח; און אויף 7 מעלוֹת איז מען עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אין אים; און זײַנע אֵילָם זײַנען געווען פאַר זיי. 32 און אַ שער צום חצר הפּנימי איז געווען נֶגֶד שער צו צפון, און צו מזרח; און ער האָט מדד פוּן שער צו שער 001 אַמָּה. 42 און ער האָט מיך הלך צו דָרוֹם, און הִנֵּה דאָרטן איז אַ שער צו דָרוֹם; און ער האָט מדד זײַנע אֵילִם און זײַנע אֵילָם אַזוי ווי יענע מִּדוֹת [מדה]. 52 און חַלּוֹנִים זײַנען געווען אין אים, און אין זײַנע אֵילָם רוּנד אַרוּם, אַזוי ווי יענע חַלּוֹנוֹת; 05 אַמָּה די אֹרֶךְ, און די רחב 52 אַמָּה. 62 און 7 מעלוֹת זײַנען געווען זײַן אַרויפגאַנג, און זײַנע אֵילָם זײַנען געווען פאַר זיי; און ער האָט געהאַט טייטלבּיימער, 1 פוּן דער זײַט, און 1 פוּן דער אַנדער זײַט, אויף זײַנע אַיִל. 72 און אַ שער איז געווען צום חָצֵר הַפְּנִימִי דֶּרֶךְ דָּרוֹם; און ער האָט מדד פוּן שער צו שער דֶּרֶךְ דָּרוֹם 001 אַמָּה. 82 און ער האָט מיך געבּראכט צום חָצֵר הַפְּנִימִי דורך דעם שער פוּן דָּרוֹם, און ער האָט מדד דעם שער פוּן דָּרוֹם אַזוי ווי יענע מּדוֹת [מדה]. 92 און זײַנע תָּאִים, און זײַנע אֵילִם, און זײַנע אֵילָם, זײַנען געווען אַזוי ווי יענע מִּדוֹת [מדה]; און חַלּוֹנוֹת זײַנען געווען אין אים, און אין זײַנע אֵילָם רוּנד אַרוּם; 05 אַמָּה די אֹרֶךְ, און די רחב 52 אַמָּה. 03 און אלמוֹת [אֵילָם] זײַנען געווען רוּנד אַרוּם; די אֹרֶךְ איז געווען 52 אַמָּה, און די רחב 5 אַמָּה. 13 און זײַנע אֵילָם זײַנען געווען צום חצר החצוֹנָה צו, און טייטלבּיימער זײַנען געווען אויף זײַנע אֵילִם; און 8 מעלוֹת זײַנען געווען זײַן אַרויפגאַנג. 23 און ער האָט מיך געבּראַכט אין דעם חצר הַפְּנִימִי אַקעגן מזרח, און ער האָט מדד דעם שער אַזוי ווי יענע מִדוֹת [מדה]. 33 און זײַנע תָּאים, און זײַנע אֵילִם, און זײַנע אֵילָם, זײַנען געווען אַזוי ווי יענע מדוֹת [מדה]; און חַלּוֹנוֹת זײַנען געווען אין אים, און אין זײַנע אֵילָם רוּנד אַרוּם; די אֹרֶךְ 05 אַמָּה, און די רחב 52 אַמָּה. 43 און זײַנע אֵילָם זײַנען געווען צום חצר החִיצוֹנָה צו, און טייטלבּיימער זײַנען געווען אויף זײַנע אֵילִם, פוּן דער זײַט און פוּן דער אַנדער זײַט; און 8 מעלוֹת זײַנען געווען זײַן אַרויפגאַנג. 53 און ער האָט מיך געבּראכט צו דעם שער פוּן צפון, און האָט מדד אַזוי ווי יענע מדות [מגה]. 63 זײַנע תָּאִים, און זײַנע אֵילִם, און זײַנע אֵילָם; און חַלּוֹנוֹת זײַנען געווען אין אים רוּנד אַרוּם; די אֹרֶךְ 05 אַמָּה, און די רחב 52 אַמָּה. 73 און זײַנע אֵילִם זײַנען געווען צום חצר החיצוֹנָה צו, און טייטלבּיימער זײַנען געווען אויף זײַנע אֵילִם, פוּן דער זײַט און פוּן דער אַנדער זײַט; און 8 מעלוֹת זײַנען געווען זײַן אַרויפגאַנג. 83 און אַ לִשְכָּה איז געווען, מיט איר פּתח אין די אילִם פוּן די שְעָרִים; דאָרטן זאָל מען הדוח [דוח] דאָס עוֹלָה. 93 און אין דעם אוּלָם פוּן שער זײַנען געווען 2 טישן פוּן דער זײַט, און 2 טישן פוּן דער אַנדער זײַט, צו שחט אויף זיי דאָס עוֹלָה, און דאָס חטאת, און דאָס אָשָם [זען "אָשָם" ישעיה 01:35]. 04 און אויף 1 זײַט פוּן מחוּץ, ווי מע עלה צום פּתח פוּן שער הַצָפוֹנָה, זײַנען געווען 2 טישן, און אויף דער אַנדער זײַט פוּן דעם אוּלָם וואָס צום שער 2 טישן. 14 4 טישן פוּן דער זײַט, און 4 טישן פוּן דער אַנדער זײַט, בּיין זײַט פוּן שער – 8 טישן וואָס אויף זיי זאָל מען שחט. 24 און 4 טישן פאַרן עוֹלָה, פוּן אַבְנֵי גָזִית, די אֹרֶךְ 1 אַמָּה און 2/1, און די רחב 1 אַמָּה און 2/1, און די גֹּבַהּ 1 אַמָּה, וואָס אויף זיי זאָל מען נוח די כֵּלִים וואָס מע שחט מיט זיי דאָס עוֹלָה און דאָס זבח. 34 און שְפַתַּיִם פוּן 1 טֹפַח זײַנען געווען כון בַּבַּיִת רוּנד אַרוּם; און אויף די טישן האָט געזאָלט זײַן דאָס בָּשָׂר פוּן דעם קָרְבָן. 44 און מחוּץ פוּן דעם שַעַר הַפְנִימִי זײַנען געווען לשכוֹת [לִשְכָּה] פאַר די שָרִים אין דעם חצר הַפְּנִימִי וואָס בּיין זײַט פוּן שער הַצָּפוֹן, און זייער פּני איז געווען צו דָרוֹם; איינע בּיין זײַט פוּן מזרח-שער מיט דער פּני צו צפון. 54 און ער האָט צו מיר דבר: די דאָזיקע לִשְכָּה וואָס איר פּני איז צו דָרוֹם, איז פאַר די כֹּהנים וואָס זײַן שומר איבּער די מִשְמֶרֶת פוּן בּית. 64 און די לִשְכָּה וואָס איר פּני איז צו צפון, איז פאַר די כֹּהנים, וואָס זײַן שומר איבּער די מִשְמֶרֶת פוּן מִזְבֵּחַ; דאָס זײַנען בּני-צָדוק, די פוּן בּני-לֵוי וואָס קרב צו ה', אים צו שרת. 74 און ער האָט מדד דעם חָצֵר, די אֹרֶךְ 001 אַמָּה, און די רחב 001 אַמָּה, מְרֻבָּעַת [רבּע]; און דער מִזְבֵּחַ איז געווען פאַרן בּית. 84 און ער האָט מיך געבּראַכט צום אוּלָם פוּן דעם בּית, און האָט מדד די אַיִל פוּן דעם אוּלָם, 5 אַמָּה דער זײַט, און 5 אַמָּה פוּן דער אַנדער זײַט; און די רחב פוּן דעם שער, 3 אַמָּה פוּן דער זײַט, און 3 אַמָּה פוּן דער אַנדער זײַט. 94 די אֹרֶךְ פוּן דעם אוּלָם 02 אַמָּה, און די רחב 11 אַמָּה; און מיט מעלות איז מען עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] צו אים; און עַמֻּדִים זײַנען געווען לעבּן די אֵילִם, איינער פוּן דער זײַט, און איינער פוּן דער אַנדער זײַט.
 
יחז14
 
1 און ער האָט מיך געבּראכט צום הֵיכל, און האָט מדד די אֵילִים [אַיִל], 6 אַמָּה די רחב פוּן דער זײַט, און 6 אַמָּה די רחב פוּן דער אַנדער זײַט – די רחב פוּן דעם אֹהֶל. 2 און די רחב פוּן דעם פּתח 01 אַמָּה, און די כתפות [כתף] פוּן דעם פּתח 5 אַמָּה פוּן דער זײַט, און 5 אַמָּה פוּן דער אַנדער זײַט. און ער האָט מדד זײַן אֹרֶךְ, 04 אַמָּה, און די רחב, 02 אַמָּה. 3 און ער איז בוא צו פְנִמָה, און האָט מדד די אַיִל פוּן דעם פּתח, 2 אַמָּה, און דעם פּתח, 6 אַמָּה, און די רחב פוּן דעם פּתח, 7 אַמָּה. 4 און ער האָט מדד זײַן אֹרֶךְ, 02 אַמָּה, און די רחב, 02 אַמָּה, פאַר דעם הֵיכל; און ער האָט צו מיר אמר: דאָס איז דער קֹדֶש-הַקְדָשִים. 5 און ער האָט מדד די קִיר פוּן דעם בּית, 6 אַמָּה, און די רחב פוּן צֵלָע, 4 אַמָּה, רוּנד אַרוּם בּית פוּן אַלע זײַטן. 6 און די צלעות [צֵלָע] זײַנען געווען צֵלָע איבּער צֵלָע, 33 פעמים; און זיי זײַנען בוא אין דער קִיר וואָס צום בּית פאַר די צלעות רוּנד אַרוּם, כּדי זיך צו אחז דעראָן, און זיי זאָלן זיך נישט אחז אָן דער קִיר פוּן בּית. 7 און וואָס למעלה און למעלה אַלע רחב זײַנען געוואָרן רוּנד אַרוּם די צלעות; וואָרעם דער מוּסָב פוּן בּית איז למעלה און למעלה רוּנד אַרוּם בּית; דעריבער האָט דאָס בּית געהאַט אויבן מער רחב; און אַזוי איז מען אַרויף פוּן דער תַּחְתּוֹן ריי צו דער עליון דורך דער תִּיכוֹן. 8 און איך האָבּ ראה אַז דאָס בּית האָט געהאַט אַ גֹּבַהּ רוּנד אַרוּם; די מוסדות [מיסדה] פוּן די צלעות זײַנען געווען אַ מלא קנה פוּן 6 אַמָּה אַצִּיל. 9 די רחב פוּן דער אויסנווייניקסטער קִיר פוּן די צלע איז געווען 5 אַמָּה; און וואָס איז געלאָזט געוואָרן נוח צווישן די צלעות וואָס בּײַם בּית. 01 און צווישן די לשכות [לשכּה], איז געווען 02 אַמָּה די רחב, רוּנד אַרוּם בּית פוּן אַלע זײַטן. 11 און די פתח פוּן די צֵלָע זײַנען געווען צו נוח, 1 פּתח צו צפון, און 1 פּתח צו דָּרוֹם; און די רחב פוּן דעם מקוֹם איז געווען נוח 5 אַמָּה רוּנד אַרוּם. 21 און דער בִּנְיָן וואָס איז געווען פאַר דעם גִזְרָה אין דער זײַט קעגן מערב, איז געווען די רחב 07 אַמָּה, און די קִיר פוּן דעם בִּנְיָן 5 אַמָּה די רחב רוּנד אַרוּם, און זײַן אֹרֶךְ 09 אַמָּה. 31 און ער האָט מדד דאָס בּית, 001 אַמָּה די אֹרֶךְ, און דעם גִזְרָה, און דעם בִּנְיָן מיט זײַנע קירות, 001 אַמָּה די אֹרֶךְ; 41 און די רחב פוּן דער פאדערזייט פוּן דעם בּית און פוּן דעם גִזְרָה צו מזרח, 001 אַמָּה. 51 און ער האָט מדד די אֹרֶךְ פוּן דעם בִּנְיָן פאַר פְּנֵי הגִּזְרָה, וואָס אויף זײַן הינטערשטער זײַט, און זײַנע אתוק פוּן דער זײַט און פוּן דער אַנדער זײַט, 001 אַמָּה. און דער הֵיכל, דער פְּנִימִי, און די אֻלַמֵּי הֶחָצֵר, 61 די סִפִּים [סף], און די חלּוֹנים הָאֲטֻמות [אטם], און די אַתּיק רוּנד אַרוּם זיי 3, אַקעגן די סף, זײַנען געווען שׂחיף עֵץ רוּנד אַרוּם און פוּן הָאָרֶץ בּיז די חַלּוֹנוֹת – און די חַלּוֹנוֹת זײַנען געווען כסה, 71 בּיז איבערן פּתח, און בּיז דעם בּית הַפְּנִימִי, און צו חוץ, און אויף כּל קִיר רוּנד אַרוּם, פּנימי און חִיצוֹן, לויט אַ מאָס. 81 און עס איז געווען עשׂה מיט כּרוּבים און טייטלבּיימער, און אַ טייטלבּוים צווישן אַ כּרוּב און אַ כּרוּב; און 2 פּנימער האָט געהאַט איטלעכער כּרוּב, 91 מיט דעם פּנים פוּן אָדָם קעגן אַ טייטלבּוים פוּן דער זײַט, און דעם פּנים פוּן אַ כְּפִיר קעגן אַ טייטלבּוים פוּן דער אַנדער זײַט; עשׂה אויפן כּל הַבַּיִת רוּנד אַרוּם. 02 פוּן הָאָרֶץ בּיז איבערן פּתח זײַנען די כּרוּבים און די טייטלבּיימער געווען עשׂה; און אויף דער קִיר פוּן הֵיכל. 12 און די מְזוּזַת הֵיכל זײַנען געווען פירעקעכדיק; און די פאָדערזײַט פוּן דעם קֹדֶש איז געווען אין מראה אַזוי ווי די מראה. 22 און דער מִזְבֵּחַ איז געווען פוּן עֵץ, 3 אַמָּה גָּבֹהַּ, און זײַן אֹרֶךְ 2 אַמָּה; אי זײַנע מִקְצֹעַ צו אים, אי זײַן אֹרֶךְ, און זײַנע קִירֹת, פוּן עֵץ. און ער האָט צו מיר אמר: דאָס איז דער שֻלחָן וואָס פאַר ה'. 32 און 2 דלָתוֹת זײַנען געווען צום הֵיכל און צום קֹדֶש. 42 און 2 דלתוֹת האָבּן די דלתוֹת געהאַט, 2 מוּסבּוֹת דלתוֹת, 2 אין 1 דֶלֶת, און 2 דלתוֹת אין דער אַנדערער. 52 און אויף זיי, אויף די דלתוֹת פוּן דעם הֵיכל, זײַנען געווען עשׂה כּרוּבים און טייטלבּיימער, אַזוי ווי זיי זײַנען עשׂה געווען אויף די קירוֹת; און אַן עָב עֵץ איז געווען פאָרנט פוּן אוּלָם פוּן חוּץ. 62 און חלונים אֲטֻמוֹת [אטם] און טייטלבּיימער זײַנען געווען פוּן דער זײַט און פוּן דער אַנדער זײַט, אויף די כתפוֹת [כתף] פוּן אוּלָם, און אויף די צלעוֹת [צֵלָע] פוּן דעם בּית און די עֻבִּים [עָב].
 
יחז24
 
1 און ער האָט מיך יצא אין דעם חָצֵר חיצון אויפן דֶּרֶךְ צו צפון, און האָט מיך געבּראכט צו די לשכּה וואָס נגד דעם גִזְרָה, און וואָס נגד דעם בִּנְיָן, צו צפון, 2 צו דער פאָדערזײַט, 001 אַמָּה די אֹרֶךְ, מיט דעם פּתח אין צפון, און 05 אַמָּה די רחב, 3 נגד די 02 אַמָּה פוּן דעם חָצֵר פנימי, און נגד דער רִצְפָה פוּן דעם חָצֵר חיצון, מיט אַן אַתִּיק קעגן אַן אַתִּיק אין 3 שטאָק. 4 און פאַר די לשכוֹת [לשכּה] איז געווען אַ מהלך, 01 אַמָּה די רחב הפנימית, אַ דֶּרֶךְ פוּן 1 אַמָּה; און זייערע פתחים זײַנען געווען צו צפון. 5 און די לשכוֹת העליוֹנות זײַנען געווען קצר – ווײַל די אִתִּיקִים האָבּן אכל פוּן זיי – פוּן די אונטערשטע און פוּן די מיטלסטע אין דעם בִּנְיָן. 6 וואָרעם מְשֻלָּשוֹת זײַנען זיי געווען, און זיי האָבּן נישט געהאַט קיין עמוּדים אַזוי ווי די עמוּדים פוּן חצרות, דעריבער איז נאצל געוואָרן, לגַבי די אונטערשטע און די מיטלסטע, פוּן הָאָרֶץ. 7 און די גָּדֵר וואָס מחוּץ אקעגן די לשכוֹת, צו דעם חָצֵר החִצוֹנָה צו, פאָרנט פוּן די לשכוֹת, איר אֹרֶךְ איז געווען 05 אַמָּה. 8 וואָרעם די אֹרֶךְ פוּן די לשכוֹת וואָס צום חָצֵר הַחִצוֹנָה צו איז געווען 05 אַמָּה; אָבּער הִנֵּה, פאַר דעם הֵיכל איז געווען 001 אַמָּה. 9 און אונטער די דאָזיקע לשכוֹת איז געווען דער מבוא פוּן מזרח, אַז מע איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו זיי פוּן דעם חָצֵר החצֹנה. 01 אין דער רחב פוּן דער גָּדֵר פוּן חָצֵר צו מזרח, פאַר דעם פְּנֵי הַגִּזְרָה, און פאַר דעם בִּנְיָן, זײַנען געווען לשכוֹת, 11 מיט אַ דֶּרֶךְ פאַר זיי; אַזוי ווי דאָס מראה פוּן די לשכוֹת וואָס צו צפון, אַזוי ווי זייער אֹרֶךְ, און אַזוי ווי זייער רחב, מיט אַלע זייערע מוצה, און אַזוי ווי זייערע משפטים; און אַזוי ווי זייערע פתחים, 21 אַזוי אויך זײַנען געווען די פתחים פוּן די לשכוֹת וואָס צו דָּרוֹם; אַ פּתח איז געווען אין אָנהייבּ פוּן דעם דֶּרֶךְ, דעם דֶּרֶךְ בּפְנֵי גדר הגינָה מזרח, ווי מע בוא אין זיי אַרײַן. 31 און ער האָט צו מיר אמר: די לשכוֹת פוּן צפון און די לשכוֹת פוּן דָרוֹם וואָס פאַר דעם גִּזְרָה, דאָס זײַנען די לשכוֹת הקֹדֶש, וואָס די כֹּהנים וואָס זײַנען קָרוֹב צו ה', זאָלן דאָרטן אכל די קדשי הקדשים; דאָרטן זאָלן זיי נוח די קדשי הקדשים, און דאָס מנחה, און דאָס חטאת, און דאָס אשם [זען "אשם" ישעיה 01:35], וואָרעם דער מקוֹם איז קָֹדֹש. 41 אַז זיי בוא, די כֹּהנים, זאָלן זיי נישט יצא פוּן דעם קֹדֶש אין דעם חָצֵר החיצוֹנָה, נײַערט זיי זאָלן נוח דאָרטן זייערע בגדים וואָס זיי שרת אין זיי, וואָרעם זיי זײַנען קֹדֶש; און זיי זאָלן לבש בגדים אחרים, און קרב אין דעם פּלאַץ וואָס פאַרן עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי]. 51 און אַז ער האָט כלה די מִדּוֹת פוּן דעם בּית הפּנימי, האָט ער מיך יצא דורך דעם שער וואָס זײַן פאָדערזײַט איז געווען צו מזרח, און ער האָט עס מדד רוּנד אַרוּם. 61 ער האָט מדד די מזרח-זײַט מיט דעם קנה המִּדָּה, 005 קנים מיט דעם קנה הַמִדָּה רוּנד אַרוּם. 71 ער האָט מדד די צפון-זײַט, 005 קנים מיט דעם קנה הַמִדָּה רוּנד אַרוּם. 81 ער האָט מדד די דָּרוֹם-זײַט, 005 קנים מיט דעם קנה הַמִּדָּה. 91 ער האָט זיך סבב צו מערב-זײַט, און האָט מדד 005 קנים מיט דעם קנה הַמִדָּה. 02 אויף 4 זײַטן האָט ער עס מדד; עס האָט געהאַט אַ חוֹמָה רוּנד אַרוּם, די אֹרֶךְ 005, און די רחב 005 כּדי בדל צווישן קֹדֶש און חֹל.
 
יחז34
1 און ער האָט מיך הלך צו דעם שער – דעם שער וואָס איז געווען פנה צו מזרח. 2 און הִנֵּה די כּבוֹד אֱלֹקֵי ישׂראל איז בוא פוּן דעם דֶּרֶךְ פוּן מזרח, און זײַן קוֹל איז געווען אַזוי ווי דער קוֹל מַיִם רבּים, און הָאָרֶץ האָט הֵאִיר [אור] פוּן זײַן כּבוֹד, 3 און דאָס מראה פוּן דער מראה וואָס איך האָבּ ראה, איז געווען אַזוי ווי די מראה וואָס איך האָבּ ראה ווען ער איז בוא [זען "בוא," בראשית 01:94; ירמיהו 6-5:32; חגי 9-7:2; זכריה 9:9] צו שחת די עִיר; און די מראוֹת זײַנען געווען אַזוי ווי די מראה וואָס איך האָבּ ראה בּײַם נָהָר כּבר; און איך בין נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] אויף מײַן פּנים. 4 און די כּבוד ה' איז בוא אין בּית דורך דעם שער וואָס זײַן פאָדערזײַט איז געווען צו מזרח. 5 און רוּחַ האָט מיך נשׂה, און האָט מיך געבּראכט אין דעם חָצֵר הפּנימי, און הִנֵּה די כּבוד ה' האָט מלא דאָס בּית. 6 און איך האָבּ שמע [זען "שמע" ישעיהו 21:35-51:25] דבר צו מיר פוּן בּית, און אן איש איז עמד אצל [זען אצל משלי 03:8] מיר. 7 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, דאָס איז דער מקוֹם פוּן מײַן כִּסֵּא, און דער מקוֹם פוּן מײַנע רגלים, וואָס איך וועל דאָרטן שכן צווישן די בּני ישׂראל לְעוֹלָם; און דאָס בּית ישׂראל וועלן מער נישט טמא מײַן שֵם קדש, זיי און זייערע מלכים, מיט זייער זנות, און מיט די פּגָרים פוּן זייערע מלכים אויף זייערע בָּמוֹת; 8 מיט זיי נתן זייער סַף לעבּן מײַן סַף, און זייער מזוּזה אצל מײַן מזוּזה, מיט בּלויז קִיר צווישן מיר און צווישן זיי; און זיי פלעגן טמא מײַן שֵם קדש מיט זייערע תוֹעֲבֹת וואָס זיי האָבּן עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] וואָס דעריבער האָבּ איך זיי כלה אין מײַן אַף. 9 אַצונד וועלן זיי רחק פוּן מיר זייער זנות, און די פּגָרים פוּן זייערע מלכים, און איך וועל שכן צווישן זיי לְעוֹלָם. 01 דו בֶּן אָדָם, נגד דעם בּית ישׂראל וועגן דעם בַּיִת, כּדי זיי זאָלן זיך כלם מיט זייערע עֲוֹנוֹת; און זאָלן זיי מדד דעם תָּכְנִית. 11 און אַז זיי וועלן זיך כלם מיט אַלע וואָס זיי האָבּן עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35] מאַך זיי ידע דאָס צוּרָה פוּן דעם בַּיִת און זײַן תְּכוּנָה, און זײַנע מוֹצָה און זײַנע מוֹבָא, און אַלע זײַנע צוּרָה, און אַלע זײַנע חֻקּוֹת, יאָ, אַלע זײַנע צוּרָה, און אַלע זײַנע תּוֹרוֹת, און כתב אויף פאַר זייערע אויגן, כּדי זיי זאָלן זיין שומר איבּער אַלע זײַן צוּרָה און אַלע זײַנע חֻקּוֹת, און זיי עשׂה. 21 דאָס איז דער תּוֹרה פוּן דעם בַּיִת: זײַן אַלע גְּבוּל אויפן רֹאש הָהַר רוּנד אַרוּם זאָל זײַן אַ קֹדֶש קָדָשִים. הִנֵּה, דאָס איז דאָס תּוֹרָה פאַר דעם בַּיִת. 31 און דאָס זײַנען די מִדּוֹת פוּן דעם מִזְבֵּחַ אין אַמָּה – איטלעכע אַמָּה אַן אַמָּה מיט אַ טֹפַח; דער חֵיק אַן אַמָּה, און אַן אַמָּה די רחב, און זײַן גבול בּײַ זײַן שׂפה רוּנד אַרוּם 1 זֶרֶת; און דאָס איז דאָס גב פוּן מִזְבֵּחַ. 41 און פוּן דעם חֵיק אויף הָאָרֶץ ביזן עֲזָרָה תַּחְתּוּן 2 אַמָּה, און די רחב 1 אַמָּה; און פוּן דעם קלענערן עֲזָרָה ביזן גרעסערן עֲזָרָה 4 אַמָּה, און די רחב אַן אַמָּה. 51 און דער אֲרִאֵיל 4 אַמָּה, און פוּן דעם אֲרִאֵיל און למעלה צו 4 קרנוֹת. 61 און דער אֲרִאֵיל 21 די אֹרֶךְ אויף 21 די רחב, רבע אין זײַנע 4 רֶבַע. 71 און דער עֲזָרָה 41 די אֹרֶךְ אויף 41 די רחב, אויף זײַנע 4 רֶבַע; און דער גבול רוּנד אַרוּם אים אַ האַלבע אַמָּה; און דער חֵיק צו אים אַן אַמָּה רוּנד אַרוּם; און זײַנע מעלה פנה צו מזרח. 81 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דאָס זײַנען די חֻקּוֹת פוּן מִזְבֵּחַ אין דעם יוֹם וואָס ער ווערט עשׂה, כּדי עלה [זען "עלה" ישעיהו 2:35] אויף אים עוֹלָה, און צו זרק אויף אים דָּם. 91 זאָלסט נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו די כֹּהנים פוּן לְוִיים וואָס זײַנען פוּן דעם זֶרַע פוּן צָדוק, די וואָס זײַנען קָרוֹב צו מיר צו שרת, אמר אֲדֹנָי ה', אַ פָּר בּן בּקר פאַר אַ חטאת. 02 און זאָלסט לקח פוּן זײַן דָּם, און נתן אויף זײַנע 4 קרנוֹת, און אויף די 4 פִּנוֹת פוּן דעם עֲזָרָה, און אויף דעם גבול רוּנד אַרוּם; און זאָלסט אים חִטֵּא, און מאַכן כּפּרה פאר אים. 12 און זאָלסט לקח דעם פָּר, דאָס חטאת, און מע זאָל אים שׂרף אין אַ מפקד פוּן בַּיִת, מחוּץ פוּן מִקְדש. 22 און אויפן יוֹם שֵני זאָלסטו מקריב זײַן אַ שׂעיר עִזִים תָּמִים פאַר אַ חטאת, און מע זאָל חטא דעם מִזְבֵּחַ, אַזוי ווי מע האָט חטא מיטן פָּר. 32 אַז דו כלה חטא, זאָלסטו מקריב זײַן בּן בּקר תָּמים, און אַן אַיִל פוּן צֹאן תָּמִים. 42 און זאָלסט זיי קרב פאַר ה', און די כֹּהנים שלך מֶלַח אויף זיי, און זיי עלה פאַר אַן עוֹלָה צו ה'. 52 7 טעג זאָלסטו עשׂה אַ שְׂעִיר אַ חטּאת איטלעכן טאָג; אויך אַ פר בּן בּקר, און אַן אַיִל פוּן צֹאן, תמימים, זאָל מען עשׂה. 62 7 טעג זאָל מען מאכן כּפרה אויפן מִזְבֵּחַ, און אים טהר און אים מלא ידו. 72 און אַז מע וועט כלה די יָמִים, איז, פוּן 8טן טאָג און הלאה זאָלן די כֹּהנים עשׂה אויפן מִזְבֵּחַ אײַערע עוֹלוֹת און אײַערע זבחי שלמים, און איך וועל אײַך רצה [זען ויקרא 11:71; יהודים אין משיח 22:9], אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז44
 
1 און ער האָט מיך שוב אויפן דֶּרֶךְ צום שער חיצוֹן פוּן דעם מִקְדָּש וואָס איז געווען פנה צו מזרח, און ער איז געווען סגר. 2 און ה' האָט צו מיר אמר: דער דאָזיקער שער זאָל זײַן סגר, עס זאָל נישט פּתח ווערן, און קיינער זאָל דורך אים נישט בוא, וואָרעם ה' אלֹקֵי ישׂראל איז בוא דורך אים; דעריבער זאָל ער זײַן סגר. 3 דער נשׂיא, ווײַל ער איז נשׂיא, ער מעג ישב [זען "ישב" הושע 5-4:3; זכריה 31-11:6] דרינען צו אכל לֶחֶם פאַר ה'; דורכן אֻלָם פוּן שער זאָל ער בוא, און דורך אים זאָל ער יצא. 4 און ער האָט מיך געבּראכט דורך דעם שער הַצָפון צו דער פְּנֵי הַבַּיִת, און איך האָבּ ראה, און הִנֵּה די כּבוד ה' האָט מלא דאָס בּית ה'; בין איך נפל [זען "נפל" ישעיהו 91:62; און זען תהלים 01:61 און ישעיהו 01-9:35 און דניאל 2:21, תחִיַּת הַמֵּתים אין מָשִיחַ] אויף מײַן פּנים. 5 און ה' האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, שׂים צו דײַן לֵב, און ראה מיט דײַנע אויגן, און מיט דײַנע אוזנַיִם שמע, אַלע וואָס איך דבר דיר וועגן כּל חֻקּוֹת פוּן דעם בּית ה', און וועגן אַלע זײַנע תּוֹרוֹת; און זאָלסט שׂים דײַן לֵב צו דעם מבוֹא פוּן דעם בּית מיט כּל מוֹצָאֵי מִקְדש. 6 און זאָלסט אמר צו די מֶרִי, צו דעם בּית ישׂראל: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': גענוג אײַך פוּן אַלע אײַערע תוֹעֲבֹת, בּית ישׂראל, 7 מיט אײַער בּרענגען בּני נֵכָר, עַרְלֵי לֵב [זען מַה"ש 15:7] און עַרְלֵי בָשָׂר צו זײַן אין מײַן מִקְדש, כּדי עס צו חלל – מײַן בּית, ווען איר זײַט מקריב מײַן לחם, דאָס חֵלֶב און דאָס דָּם; און זיי האָבּן הֵפֵר [זען ירמיה 13:13] מײַן בְּרִית, דורך אַלע אײַערע תוֹעֲבֹת. 8 און איר האָט נישט שוֹמר די מִשְמֶרֶת פון מײַנע קדשים, און האָט אײַך יעדער איינער שׂים פאַר שוֹמרים פוּן מײַן מִשְמֶרֶת אין מײַן מִקְדָּש. 9 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': קיין בּן נֵכָר, עֶרֶל לֵב [זען מַה"ש 15:7] און עֶרֶל בָּשָׂר, זאָל נישט בוא אין מײַן מִקְדָּש – קיין בּן נֵכָר וואָס צווישן די בּני-ישׂראל. 01 נײַערט די לוִיִים וואָס האָבּן זיך רחק פוּן מיר, ווען ישׂראל האָבּן תעה [זען ישעיה 6:35], די וואָס האָבּן תעה פוּן מיר נאָך זייערע גִּלּוּלִים, זיי זאָלן נשׂא [זען ישעיה 21:35] זייער עָוֹן; 11 און זיי זאָלן זײַן משרתים אין מײַן מִקְדָּש, פְּקֻדּוֹת בּײַ די שְעָרים פוּן בַּיִת, און משרתים פוּן דעם בַּיִת; זיי זאָלן שחט דאָס עוֹלָה און דעם זֶבַח פאַרן עַם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי], און זיי זאָלן עמד פאַר זיי, זיי צו שרת. 21 ווײַל זיי פלעגן זיי שרת פאַר זייערע גִּלּוּלִים, און פלעגן זײַן דעם בּית ישׂראל פאַר אַ מִכְשוֹל עָוֹן; דעריבער האָבּ איך נשׂה מײַן יָד וועגן זיי, אמר אֲדֹנָי ה', אַז זיי זאָל נשׂא [זען ישעיה 21:35] זייער עָוֹן; 31 און זיי זאָלן נישט נגש צו מיר צו כהן צו מיר, און צו נגש צו אַלע מײַנע קדשים, צו די קדשי הקדשים; און זיי זאָלן נשׂא זייער כְּלִמָּה, און זייערע תוֹעֲבֹת וואָס זיי האָבּן עשׂה [זען "עשׂה" ירמיהו 6-5:32; ישעיהו 9:35]. 41 און איך וועל זיי נתן פאַר שוֹמרים פוּן דער מִשְמֶרֶת פוּן בַּיִת, פאַר אַלע זײַן עבֹדה, און פאַר אַלע וואָס דאַרף עשׂה ווערן אין אים. 51 אָבּער די כֹּהנים הַלְוִיים, בּני-צָדוק, וואָס האָבּן שוֹמר די מִשְמֶרֶת פוּן מײַן מִקְדָּש, ווען די בּני-ישׂראל האָבּן תעה [זען ישעיה 6:35] פוּן מיר, זיי זאָלן קרב צו מיר, מיר צו שרת, און זיי זאָלן עמד פאַר מיר, מקריב צו זײַן צו מיר דאָס חֵלֶב און דאָס דָּם, אמר אֲדֹנָי ה'. 61 זיי זאָלן בוא אין מײַן מִקְדָּש, און זיי זאָלן קרב צו מײַן שֻלְחָן מיר צו שרת, און זיי זאָלן זײַן שומר איבּער מײַן מִשְמֶרֶת. 71 און עס זאָל זײַן, אַז זיי בוא אין די שְעָרִים פוּן דעם חָצֵר פּנימית, זאָלן זיי לבש בּגדי פּשתּים, און צֶמֶר זאָל נישט עלה אויף זיי, ווען זיי שרת אין די שְעָרִים פוּן דעם חָצֵר פּנימית, אָדער אינעווייניק. 81 פְּאֵר פשתּים זאָלן זײַן אויף זייערע קעפּ, און מִכְנָס פשתּים זאָלן זײַן אויף זייערע מָתְנַיִם; זיי זאָלן זיך נישט חגר מיט אַ יֶזַע. 91 און אַז זיי יצא אין דעם חָצֵר חיצוֹנָה – אין דעם חָצֵר חִיצוֹנָה צו הָעָם, זאָלן זיי פשט זייערע בגדים וואָס זיי שרת אין זיי, און זיי נוח אין די לִשְכֹת הַקֹּדֶש, און לבש בגדים אחרים, כּדי זיי זאָלן נישט קדש הָעָם מיט זייערע בגדים. 02 און זייער קאָפּ זאָלן זיי נישט גלח, און פֶּרַע זאָלן זיי נישט שלח; כסם זאָלן זיי כסם זייערע קעפּ. 12 און ווײַן זאָל קיין כּהן נישט שתה, ווען זיי בוא אין דעם חָצֵר פּנימית. 22 און אַן אלמנה און אַ גרושה זאָלן זיי זיך נישט לקח פאַר נָשִים, אָבּער בּלויז בְּתוּלֹת פוּן דעם זֶרַע בּית ישׂראל; אָבּער די אלמנה וואָס איז אַן אלמנה פוּן אַ כּהן, מעגן זיי לקח. 32 און זיי זאָלן עַמִּי הורה [ירה] צווישן קֹדֶש און חֹל, און זיי מאַכן ידע צווישן טָמֵא און טָהוֹר. 42 און בּײַ אַ רִיב זאָלן זיי עמד צו שפט; מיט מײַנע משפּטים זאָלן זיי אים שפט; און מײַנע תּוֹרוֹת און מײַנע חֻקּוֹת אין אַלע מײַנע מוֹעֲדִים זאָלן זיי זײַן שומר איבּער, און מײַנע שבּתות זאָלן זיי קדש. 52 און צו אַ מֵת אָדָם זאָל ער נישט בוא צו ווערן טמא; אָבּער בּלויז אָן אַן אָב, און אָן אַן אֵם, און אָן אַ בּן, און אָן אַ בַּת, אָן אַן אָח, און אָן אַן אֲחוֹת וואָס האָט נאָך נישט געהאַט קיין אִיש, מעגן זיי זיך טמא. 62 און נאָך זײַן טָהֳרָה זאָל מען אים ספר 7 טעג. 72 און אין דעם יוֹם וואָס ער בוא אין מִקְדָּש, אין דעם חָצֵר פּנימית, צו שרת אין מִקְדָּש, זאָל ער מקריב זײַן זײַן חטאת, אמר אֲדֹנָי ה'. 82 און דאָס זאָל זיי זײַן פאַר אַ נחלה: איך בין זייער נחלה; און קיין אחֻזָּה זאָלט איר זיי נישט נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] אין ישׂראל: איך בין זייער אחֻזָּה. 92 דאָס מנחה, און דאָס חטאת, און דאָס אָשָם [זען "אָשָם" ישעיה 01:35], דאָס זאָלן זיי אכל; און כל חֵרֶם אין ישׂראל זאָל געהערן צו זיי. 03 און דאָס רֵאשִית כּל בִּכּוּרֵי כֹל, און כל תְּרוּמַת כֹּל פוּן וואָס עס איז, פוּן אַלע אײַערע תְּרוּמוֹת, זאָל געהערן צו די כֹּהנים; אויך דאָס רֵאשִית פוּן אײַערע עֲרִיסָה זאָלט איר נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צום כּהן, כּדי צו נוח ברכה אויף דײַן בּית. 13 קיין נְבֵלָה און טְרֵפָה פוּן עוף און פוּן בהמה זאָלן די כֹּהנים נישט אכל.
 
יחז54
 
1 און אַז איר הפיל [נפל] הָאָרֶץ פאַר נחלה, זאָלט איר רום תְרוּמָה פוּן הָאָרֶץ, קֹדֶש צו ה'; די אֹרֶךְ 000,52 די אֹרֶךְ, און די רחב 000,01; דאָס זאָל זײַן קֹדֶש אין אַלע איר גְּבוּל רוּנד אַרוּם. 2 פוּן דעם זאָל זײַן פאַר דעם קֹדֶש 005 אויף 005, פירעקעכדיק פוּן אַלע זײַטן; און 05 אַמָּה אַ מִגְרָש דערצו רוּנד אַרוּם. 3 און פוּן דער דאָזיקער מדּה – 000,52 די אֹרֶךְ, און 000,01 די רחב זאָלסטו מדד, אַז דרינען זאָל זײַן דאָס מִקְדָּש, די קֹדֶש קָדָשִים. 4 קֹדֶש פוּן דעם אֶרֶץ איז דאָס; פאַר די כֹּהנים, די משרתים פוּן מִקְדָּש, וואָס קרב צו שרת ה', זאָל עס זײַן; און עס זאָל זיי זײַן אַ מקוֹם פאַר בּתּים, און אַ מִקְדָּש פאר מִקְדָּש. 5 און 000,52 די אֹרֶךְ, און 000,01 די רחב, זאָל זײַן פאַר די לוִיִים די משרתים פוּן בַּיִת, זיי צום אחֻזָּה, פאַר 02 לִשְכָּה. 6 און דאָס אחֻזָּה פוּן דער עִיר זאָלט איר נתן 000,5 די רחב, און די אֹרֶךְ 000,52, אקעגן דער תְּרוּמַת הַקֹּדֶש; פאַר דעם כּל בּית ישׂראל זאָל עס זײַן. 7 און פאַר דעם נשׂיא, פוּן דער זײַט און פוּן יענער זײַט פוּן דער תְּרוּמַת הָקֹּדֶש, און פוּן דעם אחֻזָּה פוּן דער עִיר, אַקעגן דער תְּרוּמַת הַקֹּדֶש, און אַקעגן דעם אחֻזָּה פוּן דער עִיר, מערב-זײַט צו מערב, און פוּן מזרח-זײַט צו מזרח, און אַן אֹרֶךְ אַזוי ווי איינער פוּן די חלקים, פוּן דעם מערב-גְּבוּל בּיז דעם מזרח-גְּבוּל 8 פוּן דעם אֶרֶץ; דאָס זאָל אים זײַן צום אחֻזָּה אין ישׂראל; און מײַנע נשׂיאים זאָלן מער נישט ינה עַמִּי, נײַערט הָאָרֶץ זאָל מען נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו דעם בּית ישׂראל, לויט זייערע שבטים. 9 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': גענוג אײַך, איר נשׂיאים פוּן ישׂראל! חָמָס און שֹׁד סור! משפט און צדקה עשׂה, רום! עַמִּי אײַערע גְּרוּשָה, אמר אֲדֹנָי ה'. 01 מֹאזְנַיִם צֶדֶק, און אַן אֵיפה צֶדֶק, און בּת צֶדֵק, זאָל בּײַ אײַך זײַן. 11 אֵיפה און בּת זאָל זײַן תֹּכֶן אֶחָד: בּת זאָל נשׂא 01/1 חומר, און אֵיפה 01/1 חומר; לויטן חומר זאָל זײַן זייער מַתְכֹּנֶת. 21 און דער שקל זאָל זײַן 02 גֵרֶה; 02 שקל, 52 שקל, און 51 שקל, זאָל אײַך זײַן די מָנֶה. 31 דאָס איז די תְּרוּמָה וואָס איר זאָלט רוּם: 6/1 אֵיפה פוּן חומר חִטִּים, און 6/1 אֵיפה פוּן חומר חִטִּים, און 6/1 אֵיפה פוּן חומר שׂעֹרִים. 41 און דער חֹק פוּן שֶמֶן – שֶמֶן איז אויפן בּת – איז 01/1 בּת פוּן אַ כָּוֹר, וואָס איז 01 בּת – אַ חומר; וואָרעם 01 בּת איז אַ חומר. 51 און 1 שֵׂה [זען משיח שֵׂה ישעיהו 7:35 אונדזער אויסלייזונג פוּן מצרים] פוּן די צֹאן פאַר 002, פוּן די מַשְקֶה פוּן ישׂראל; פאַר מנחה, און פאַר עוֹלָה, און פאַר זבחי שלמים, צו מאַכן כּפּרה [זען יוחנן א 2:2] זיי, אמר אֲדֹנָי ה'. 61 דאָס כּל הָעָם הָאָרֶץ זאָל היה די דאָזיקע תְּרוּמָה צו דעם נשׂיא אין ישׂראל. 71 און אויך דעם נשׂיא זאָלן היה די עוֹלוֹת [עוֹלָה], און דאָס מנחה, און דאָס נֶסֶךְ, אין די יום-טובים, און אום ראש-חודש, און אין די שבָּתוֹת, אין כּל מוֹעֲדִים פוּן דעם בּית ישׂראל; ער זאָל עשׂה דאָס חטאת, און דאָס מנחה, און דאָס עוֹלָה, און דאָס זבחי שלמים, צו מאַכן כּפּרה [זען יוחנן א 2:2] פאַר דעם בּית ישׂראל. 81 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': אין ערשטן חודש, אין ערשטן טאָג פון חודש, זאָלסטו לקח אַ פּר בֶּן בָּקָר תָּמִים, און זאָלסט חִטָּא דאָס מִקְדָּש. 91 און דער כּהן זאָל לקח פוּן דעם דָּם פוּן חטּאת, און נתן אויף דעם מזוּזה פוּן דעם בּית, און אויף די 4 פִּנּוֹת [פִּנָּה] פוּן דעם עֲזָרָה פוּן מִזְבֵּחַ, און אויף דעם מזוּזה פוּן דעם שער פוּן דעם חָצֵר הפנימית. 02 און אַזוי זאָלסטו עשׂה אין 7טן טאָג פון חודש, פוּן וועגן איש וואָס שגה, און פוּן וועגן דעם פֶּתִי; אַזוי זאָלט איר מאַכן כּפּרה [זען יוחנן א 2:2] פאר בַּיִת. 12 אין ערשטן חודש, אין 41 טאָג פון חודש, זאָל זײַן בּײַ אײַך פסח, אַ יום-טוב 7 טעג; מַצות זאָל אכל ווערן. 22 און דער נשׂיא זאָל עשׂה אין יום ההוא פאַר זיך און פאַר כּל עם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי] הָאָרֶץ א פָּר אַ חטאת. 32 און די 7 טעג פון יום-טוב זאָל ער עשׂה אַן עוֹלָה צו ה', 7 פָּרִים און 7 אֵילִים, אן תְּמִימִם, אַ טאָג – די 7 טעג; און אַ שׂעיר עזים אַ חטאת אַ טאָג. 42 און אַ מנחה זאָל ער עשׂה, אַן אֵיפה צו אַ פָּר, און אַן אֵיפה צו אַן אַיִל, און שֶמֶן אַ הין צו אַן אֵיפה. 52 אין 7טן חודש, אין 51טן טאָג פון חודש, אום יום-טוב, זאָל ער עשׂה אַזוי ווי די דאָזיקע, די 7 טעג; אַזוי דאָס חטאת, אַזוי דאָס עוֹלָה, און אַזוי דאָס מנחה, און אַזוי דאָס שֶמֶן.
 
יחז64
1 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דער שער פוּן דעם חָצֵר הפּנימית וואָס איז פנה צו מזרח, זאָל זײַן סגר די 6 יְמֵי המעשׂה, אָבּער אין יוֹם השבת זאָל עס פּתח ווערן, און אין יוֹם ראש-חודש זאָל ער פּתח ווערן. 2 און דער נשׂיא זאָל בוא דורכן אוּלָם פוּן שער מחוּץ, און זאָל עמד בּײַ דעם מזוּזה פוּן שער, און די כֹּהנים זאָלן עשׂה זײַן עוֹלָה, און זײַן זבחי שלמים, און ער זאָל זיך שחה אויף דעם מִפְתָּן פוּן שער, און יצא; אָבּער דער שער זאָל נישט סגר ווערן ביזן עֶרֶב. 3 און עַם הָאָרֶץ זאָל זיך שחה פאַר ה' אין פּתח פוּן יענעם שער, אין די שַבָּתוֹת, און אום ראש-חודש. 4 און דאָס עוֹלָה וואָס דער נשׂיא זאָל קרב צו ה' אין יוֹם שבת, איז 7 כבשׂים תְּמִימִם, און אַן אַיִל תָּמִים; 5 און אַ מנחה אַן אֵיפה צו אַן אַיִל, און צו די כבשׂים אַ מנחה לויט דער מַתַּת פוּן זײַן יָד; און שֶמֶן אַ הין צו אַן אֵיפה. 6 און אין יוֹם ראש-חודש: אַ פָּר בּן בָּקָר תְּמִימִם, און 6 כבשׂים, און אַן אַיִל; תְּמִימִם זאָלן זיי זײַן. 7 און אַן אֵיפה צו דעם פָּר, און אַן אֵיפה צו דעם אַיִל, זאָל ער עשׂה אַ מנחה, און צו די כבשׂים אַזוי ווי זײַן יָד נשׂג; און שֶמֶן אַ הין צו אַן אֵיפה. 8 און אַז דער נשׂיא בוא, זאָל ער בוא דורכן אוּלָם פוּן שער און דורך אים זאָל ער יצא. 9 אָבּער אַז עַם הָאָרֶץ בוא פאַר ה' אין די יום-טובים, זאָל דער וואָס בוא דורכן צפון-שער זיך צו שחה, יצא דורכן שער נֶגֶב, און דער וואָס בוא דורכן שער נֶגֶב, זאָל יצא דורכן צפון-שער; ער זאָל זיך נישט שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] דורך דעם שער וואָס ער איז דורך אים בוא, אָבּער נֹכַח זיך זאָל ער יצא. 01 און דער נשׂיא זאָל זײַן צווישן זיי: ווען זיי בוא, זאָל ער בוא, און ווען זיי יצא, זאָלן זיי יצא. 11 און אין די יום-טובים און אין די מוֹעדים זאָל דאָס מנחה זײַן אַן אֵיפה צו אַ פָּר, און אַן אֵיפה צו אַן אַיִל, און צו די כבשׂים לויט דער מַתַּת פוּן זײַן יָד; און שֶמֶן אַ הין צו אַן אֵיפה. 21 און אַז דער נשׂיא וועט עשׂה אַ נְדָבָה, אַן עוֹלָה, אָדער אַ שְלָמִים, אַ נְדָבָה צו ה', זאָל מען פקח פאַר אים דעם שער וואָס איז פנה צו מזרח, און ער זאָל עשׂה זײַן עוֹלָה און זײַן זבחי שלמים, אַזוי ווי ער עשׂה אין יוֹם הַשַבָּת, און יצא; און מע זאָל סגר דעם שער נאָך זײַן יצא. 31 און אַ כבשׂ אַ יאריקן תמים זאָלסטו עשׂה אַן עוֹלָה איטלעכן טאָג צו ה'; בבוקר בבוקר זאָלסטו עס עשׂה. 41 און אַ מנחה זאָלסטו עשׂה צו אים בבוקר בבוקר, 6/1 פוּן אַן אֵיפה, און שֶמֶש 3/1 הין צו רסס דאָס סֹלֶת, אַ מנחה צו ה'; חֻקּוֹת עוֹלָם תּמיד. 51 זיי זאָלן עשׂה דעם כֶּבֶשׂ, און דאָס מנחה, און דאָס שֶמֶן, בבוקר בבוקר, אַן עוֹלָה תּמִיד. 61 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': אויב דער נשׂיא וועט מתּנה נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] פון זײַן נחלהן צו זײַנע בָּנִים, זאָל עס היה בּײַ זײַנע בָּנִים; דאָס איז זייער אחֻזָּה פאַר אַ נחלה. 71 אָבּער אויב ער וועט נתן אַ מתּנה פוּן זײַן נחלה צו אחד פוּן זײַנע עבדים, זאָל עס צו אים געהערן בּיז דעם שנת הַדְּרוֹר, און זיך שוב [זען "שוב" הושע 5-4:3; זכריה 7:31] צום נשׂיא; בּלויז וואָס ער גיט פאַר אַ נחלה צו זײַנע בָּנִים, זאָל היה בּײַ זיי. 81 און דער נשׂיא זאָל נישט לקח פוּן דעם נחלה פון הָעָם, זיי צו ינה פוּן זייער אחֻזָּה; פוּן זײַן אחֻזָּה זאָל ער נחל צו זײַנע בָּנִים; כּדי עַמִּי זאָל נישט פוץ ווערן איטלעכער פוּן זײַן אחֻזָּה. 91 און ער האָט מיך געבּראכט דורך דעם מבוֹא וואָס בּיין זײַט פון שער צו די לשכוֹת הקֹדֶש פאַר די כֹּהנים, וואָס זײַנען געווען פנה צו צפון, און הִנֵּה דאָרטן איז געווען מקוֹם אין יַרְכָּה מערב. 02 און ער האָט צו מיר אמר: דאָס איז דער מקוֹם וואָס די כֹּהנים זאָלן דאָרטן בשל דאָס אשם [זען "אשם" ישעיה 01:35] און דאָס חטאת, וווּ זיי זאָלן אפה דאָס מנחה, כּדי נישט הוציא [יצא] אין דעם חָצֵר חיצוֹנָה, צו מאַכן קֹדֶש הָעָם. 12 און ער האָט מיך אַרויסגעפירט אין דעם חָצֵר חיצונָה, און האָט מיך פארבײַגעפירט פארבײַ די 4 מִקְצוֹעַ פוּן חָצֵר, און הִנֵּה אַ חָצֵר אין מִקְצוֹעַ חָצֵר, אַ חָצֵר אין אַ מִקְצוֹעַ חָצֵר. 22 און אין די 4 מקצֹעוֹת פוּן חָצֵר זײַנען געווען חצרוֹת [חָצֵר] קְטֻרוֹת, 04 די אֹרֶךְ, און 03 די רחב, מִדָּה אַחַת בּײַ זיי 4 אין די מְהֻקְצָעוֹת. 32 און אַ טוֹר איז געווען רוּנד אַרוּם אין זיי, רוּנד אַרוּם בּײַ זיי 4, און מְבַשְלוֹת עשׂה אונטער די טִירָה רוּנד אַרוּם. 42 און ער האָט צו מיר אמר: דאָס איז די בֵּית המבשלים וואָס די משרתים פוּן בַּיִת זאָלן דאָרטן בשל דאָס זבח הָעָם [זען "עמי" ישעיהו 8:35, כּי נגזר מארץ חיים מפשע עמי].
 
יחז74
 
1 און ער האָט מיך שוב צו דעם פּתח הַבַּיִת, און הִנֵּה מַיִם יצא פוּן אונטער דער מִפְתָּן הַבַּיִת, צו מזרח, וואָרעם די פְנֵי הַבַּיִת איז געווען צו מזרח; און הַמַּיִם האָט ירד פוּן אונטן, פוּן דער רעכטער זײַט פוּן בַּיִת, אין נֶגֶב פוּן מִזְבֵּחַ. 2 און ער האָט מיך יצא דורכן צפון-שער, און האָט מיך ארויסגעפירט דורך מחוּץ, צו דעם שער החוּץ, אויף דעם דֶּרֶךְ וואָס איז פנה צו מזרח; און הִנֵּה מַיִם פּכּה פוּן דער רעכטער זײַט. 3 ווי דער איש איז יצא צו מזרח מיט קַו אין זײַן יָד, אַזוי האָט ער מדד 0001 אַמָּה, און האָט מיך עבר אין מַיִם – מַיִם בּיז די אָפְסָיִם. 4 און ער האָט מדד 0001, און האָט מיך עבר מַיִם – מַיִם בּיז די בֶּרֶךְ. און ער האָט מדד 0001, און האָט מיך עבר מַיִם בּיז די מָתְנַיִם. 5 און ער האָט מדד 0001 – אַ נחל וואָס איך האָבּ נישט יכל עבר, וואָרעם הַמַּיִם איז געווען גאה, אַ מַיִם צום שׂחה, אַ נחל וואָס איך האָבּ נישט געקענט עבר. 6 און ער האָט צו מיר אמר: האָסטו ראה, בֶּן אָדָם? און ער האָט מיך הלך, און האָט מיך שוב צום שָׂפָה פוּן נחל. 7 ווי איך בין שוב, און הִנֵּה בּײַם שָׂפָה נחל זײַנען רב מְאֹד עֵץ פוּן דער זײַט און פוּן יענער זײַט. 8 און ער האָט צו מיר אמר: דאָס דאָזיקע מַיִם יצא צו דער גְּלִילָה קַדְמוֹן, און וועט ירד אין דעם עַרָבָה, און אַז עס וועט בוא אין ים, אין דעם ים המוּצאים [יצא], וועט הַמַּיִם רפא [זען "רפא" ישעיה 5:35] ווערן. 9 און עס וועט זײַן, כּל נֶפֶש חַיָּה וואָס ער שרץ, וועט בוא אומעטום וווּ די נחלים וועלן חיה, און דָּג וועלן זײַן רבּה מאֹד, ווײַל די דאָזיקע מַיִם בוא אַהין, כּדי עס זאָל רפא ווערן און חי אַלע וווּהין דער נחל וועט בוא. 01 און עס וועט זײַן, פישערס וועלן עמד בּײַ אים פוּן עֵין-גֶדי און בּיז עֵין-עֶגלַיִם; אויף מִשְטוֹחַ חֵרֶם וועט עס זײַן; פוּן אַלע מינים וועלן זײַן זייערע דָּג, אַזוי ווי די דָּג פוּן ים-הגדול, רבּה מְאֹד. 11 אָבּער זײַנע בִּצָּא און זײַנע גֶבֶא וועלן נישט רפא ווערן; פאַר מֶלַח זײַנען זיי נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2]. 21 און בּײַ דעם נחל וועלן עלה אויף זײַן שׂפה, פוּן דער זײַט און פוּן יענער זײַט, כּל עֵץ מאכל; זייער עָלֶה וועט נישט נבל ווערן, און זייער פרי וועט נישט תמם; חודש וועלן זיי בכר, ווײַל זייערע מַיִם, זיי יצא פוּן מִקְדָּש; און זייער פרי וועט זײַן צום מאכל, און זייער עָלֶה פאַר תרוּפָה. 31 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דאָס איז דער גְּבוּל, ווי איר זאָלט נחל הָאָרֶץ צו די 21 שבטים פוּן ישׂראל, מיט חֲבָלִים פאַר יוסף. 41 און איר זאָלט עס נחל איינער אַזוי ווי דער אַנדערער, וואָרעם איך האָבּ נשׂה מײַן יָד, עס צו נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] צו אבוֹתֵיכם; און דאָס דאָזיקע אֶרֶץ זאָל אײַך נפל פאַר אַ נחלה. 51 און דאָס איז דער גְּבוּל הָאָרֶץ: אין צפון-זײַט, פוּן ים-הגדול דורך חֶתלון בּיז מע בוא קיין צדָד; 61 חַמת, בֵרוֹתֶה, סִברַיִם וואָס צווישן דעם גְּבוּל פוּן דמשׂק און דעם גְּבוּל פוּן חַמת; חַצַר-הַתּיכון וואָס בּײַם גְּבוּל פוּן חַוְרָן. 71 און דער גְּבוּל פוּן הַיָּם זאָל זײַן חַצַר-עֵינון בּײַם גְּבוּל פוּן דמשׂק, און אין צפון צו צפון איז דער גְּבוּל פוּן חַמת. דאָס איז די צפון-זײַט. 81 און די מזרח-זײַט זאָלט איר מדד צווישן חַוְרָן און דמשׂק און גִלעָד, און צווישן אֶרֶץ ישׂראל, בּײַם ירדן, פוּן דעם גְּבוּל בּיז דעם מזרח-ים. דאָס איז די מזרח-זײַט. 91 און די נֶגֶב-זײַט צו תֵּימָן איז פוּן תָּמָר בּיז מֵי מריבות-קדוש, בּיז צום נחלה, בּיז צום ים-הגדול. דאָס איז די תֵּימָנָה-זײַט צו נֶגֶב. 02 און די מערב-זײַט איז דער ים-הגדול, פוּן דעם גְּבוּל בּיז נֹכַח לְבוא חַמת. דאָס איז די מערב-זײַט. 12 און אַז איר וועט אײַך חלק [זען "חלק" ישעיהו 21:35] דאָס דאָזיקע אֶרֶץ לויט די שבטים פוּן ישׂראל, 22 איז, זאָלט איר עס נפל פאַר אַ נחלה צו אײַך, און צו די גֵּרים וואָס גור צווישן אײַך, וואָס האָבּן ילד [זען "ילד" ישעיהו 41:7] בָּנִים צווישן אײַך; און זיי זאָלן בּײַ אײַך זײַן אַזוי ווי אֶזְרָח צווישן די בּני-ישׂראל; גלייך מיט אײַך זאָל זיי נפל אַ נחלה צווישן די שִבְטֵי-ישׂראל. 32 און עס זאָל זײַן, צווישן דעם שבט וואָס דער גֵר גור בּײַ אים, דאָרטן זאָלט איר נתן [זען "נתן" ישעיהו 41:7; 9:35; 5:9; חגי 9-7:2] זײַן נחלה, אמר אֲדֹנָי ה'.
 
יחז84
1 און דאָס זײַנען די שמּוֹת פוּן די שבטים: פוּן קצה צפון אֶל יַד דֶּרֶךְ
חֶתלון בּיז מע בוא קיין חַמת, חַצַר-עֵינון בּײַ דעם גְּבוּל פוּן דַּמֶשֶׂק צו צפון, אֶל יַד חַמת. און עס זאָל זײַן פוּן מזרח פאה צו מערב פאַר דָן, 1 חלק. 2 און לעבּן דעם גְּבוּל פוּן דָן, פוּן מזרח פאה בּיז מערב פאה, אָשר, 1 חלק. 3 און לעבּן דעם גְּבוּל פוּן אָשר, פוּן מזרח פאה און בּיז מערב פאה, נפתּלי, 1 חלק. 4 און לעבּן דעם גְּבוּל פוּן נפתּלי, פוּן מזרח פאה בּיז מערב פאה, מנשה, 1 חלק. 5 און לעבּן דעם גְּבוּל פוּן מנשה, פוּן מזרח פאה בּיז מערב פאה, אפרַיִם, 1 חלק. 6 און לעבּן דעם גְּבוּל פוּן אפרַיִם, פוּן מזרח פאה און בּיז מערב פאה, ראוּבן, 1 חלק. 7 או לעבּן דעם גְּבוּל פוּן ראוּבן, פוּן מזרח פאה בּיז מערב פאה, יהוּדה, 1 חלק. 8 און לעבּן דעם גְּבוּל פוּן יהוּדה, פוּן מזרח פאה בּיז מערב פאה, זאָל זײַן די תּרוּמָה וואָס איר זאָלט רום, 000,52 די רחב, און די אֹרֶךְ אַזוי ווי איינער פוּן די חלקים, פוּן מזרח פאה בּיז מערב פאה. און דאָס מִקְדָּש זאָל זײַן אין מיטן פוּן דעם. 9 די תּרוּמָה וואָס איר וועט רום צו ה', זאָל זײַן די אֹרֶךְ 000,52, און די רחב 000,01. 01 און פאַר די דאָזיקע, פאַר די כֹּהנים, זאָל די תּרוּמָה הַקֹדֶש זײַן: צו צפון 000,52, און צו מערב 000,01 די רחב, און צו מזרח 000,01 די רחב, און צו נֶגֶב 000,52 די אֹרֶךְ; און דאָס מִקְדָּש פוּן ה' זאָל זײַן אין מיטן פוּן דעם. 11 דער כֹּהֲנִים מְקֻדָּש זאָל זײַן פאַר די בּני-צָדוק וואָס האָבּן שוֹמר איבער מײַן משמרת, וואָס האָבּן נישט תעה [זען "תעה" ישעיה 6:35], ווען בּני-ישׂראל האָבּן תעה, אַזוי ווי די לוִיִים האָבּן תעה. 21 און עס זאָל זײַן אַ תְּרוּמִיָּה פאַר זיי פוּן דער תּרוּמה הָאָרֶץ – אַ קֹדֶש קָדָשים, לעבּן דעם גְּבוּל פוּן די לוִיִים. 31 און פאַר די לוִיִים, לְעֻמָּה דעם גְּבוּל פוּן די כֹּהנים, 000,52 די אֹרֶךְ, און די רחב 000,01; כָּל אֹרֶךְ 000,52, און די רחב 000,01. 41 און זיי זאָלן דערפון נישט מכר, און מע זאָל נישט מור, און נישט עבר דאָס רֵאשִית הָאָרֶץ, וואָרעם עס איז קֹדֶש צו ה'. 51 און די 000,5 וואָס יתר אין דער רחב, פאַר אֹרֶךְ פוּן די 000,52, דאָס זאָל זײַן חֹל, פאַר עִיר פאר מוֹשָב, און פאַר מִגְרָש; און די עִיר זאָל זײַן אין מיטן פוּן דעם. 61 און דאָס זײַנען אירע מִדּוֹת; צפון פאה 005,4, און נֶגֶב פאה 005,4, און פוּן מזרח פאה 005,4, און מערב פאה 005,4. 71 און אַ מִגְרָש זאָל זײַן צו דער עִיר: צו צפון 052, און צו נֶגֶב 052, און צו מזרח 052, און צו מערב 052. 81 און וואָס יתר איבּער אין דער אֹרֶךְ, לְעֻמָּה דער תְּרוּמַה קֹדֶש, 000,01 צו מזרח, און 000,01 צו מערב – דאָס וואָס איז לְעֻמָּה דער תְּרוּמה קֹדֶש, זאָל דער תְּבוּאָה דערפון זײַן פאַר לֶחֶם פאַר די עֹבדים פוּן דער עִיר. 91 און די עֹבֵד אין דער עִיר, זאָלן עס עבד – פוּן כּל שבטים פוּן ישׂראל. 02 די כּל תרוּמָה, 000,52 אויף 000,52; פירעקעכדיק זאָלט איר רום די תְּרוּמַה קֹדֶש מיט דעם אחֻזָּה פוּן דער עִיר. 12 און דאָס יתר זאָל זײַן פאַר דעם נשׂיא; פוּן דער זײַט און פוּן יענער זײַט פוּן דער תְרוּמַה קֹדֶש און פוּן דעם אחֻזָּה פוּן דער עִיר, אֶל פְּנֵי 000,52 פוּן דער תְּרוּמָה בּיז דעם גְּבוּל צו מזרח, און צו מערב על פּני 000,52 בּיז דעם גְּבוּל צו מערב, לְעֻמָּה די חלקים, פאַר דעם נשׂיא; און די תְּרוּמַה קֹדֶש מיט דעם מִקְדָּש פוּן הַבַּיִת זאָל זײַן אין מיטן פוּן דעם. 22 און דאָס אחֻזָּה פוּן די לוִיִים, און דאָס אחֻזָּה פוּן דער עִיר, זאָל זײַן אין מיטן פוּן דעם וואָס פאַרן נשׂיא; צווישן דעם גְּבוּל פוּן יהוּדה און צווישן דעם גְּבוּל פוּן בנימין זאָל זײַן פאַר דעם נשׂיא. 32 און די יתר שבטים: פוּן מזרח פאה בּיז מערב פאה, בנימין, 1 חלק. 42 און לעבּן דעם גְּבוּל פוּן בנימין, פוּן מזרח פאה בּיז מערב פאה, שמעון, 1 חלק. 52 און לעבּן דעם גְּבוּל פוּן שמעון, פוּן מזרח פאה בּיז מערב פאה, יִשׂשָכָר, 1 חלק. 62 און לעבּן דעם גְּבוּל פוּן יִשׂשָׂכָר, פוּן מזרח פאה בּיז מערב פאה, זבוּלון, 1 חלק. 72 און לעבּן דעם גְּבוּל פוּן זבוּלון, פוּן מזרח פאה בּיז מערב פאה, גָד, 1 חלק. 82 און לעבּן דעם גְּבוּל פוּן גָד, צו פאה נגב תימנה, זאָל דער גְּבוּל זײַן פוּן תָמָר בּיז מְריבות-קָדֵש, ביזן נחל, בּיז צום ים-הגדול. 92 דאָס איז הָאָרֶץ וואָס איר זאָלט נפל פאַר אַ נחלה צו די שבטים פוּן ישׂראל, און דאָס זײַנען זייערע מחלקות, אמר אֲדֹנָי ה'. 03 און דאָס זײַנען די תּוֹצָאָה פוּן דער עִיר: פוּן צפון פאה 005,4 מִדָּה; 13 און די שְעָרִים פוּן דער עִיר זאָלן זײַן אויף די שמוֹת פוּן די שבטים פוּן ישׂראל; 3 שְעָרִים צו צפון: דער שער פוּן ראוּבֵן, איינער; דער שער פוּן יהוּדה, איינער; דער שער פוּן לֵוי, איינער. 23 און צו מזרח פאה 005,4, און 3 שְעָרִים: דער שער פוּן יוסף, איינער; דער שער פוּן בנימין, איינער; דער שער פוּן דָן, איינער. 33 און אין פאה נֶגֶב 005,4 מִדָּה, און 3 שְעָרִים: דער שער פוּן שמעון, איינער; דער שער פוּן יִשׂשָׂכָר, איינער; דער שער פוּן זבוּלון, איינער. 43 מערב פאה 005,4; זייערע שְעָרִים 3: דער שער פוּן גָד, איינער; דער שער פוּן אָשֵר, איינער; דער שער פוּן נפתּלי, איינער. 53 רוּנד אַרוּם, 000,81. און דער שֵם פוּן דער עִיר זאָל זײַן פוּן יום: ה' שָמָּה.